Einde juni begin juli braken in Frankrijk zware onlusten uit. De oorzaak was het overlijden van Nahel, een jongere met migratieachtergrond, tijdens een politiecontrole. De 17-jarige jongeman, met een 15-tal inbreuken op zijn jonge palmares, werd in onze pers opgevoerd als een slachtoffer van het Franse systemisch racisme. Een écht slachtoffer van de rellen, een 24-jarige Franse brandweerman die in de nacht van 2 op 3 juli omkwam terwijl hij brandende voertuigen probeerde te blussen, werd in het Franse Parlement met een minuut stilte herdacht. De Vlaamse pers ‘vergat’ dit slachtoffer te vermelden.
Intussen likt Frankrijk zijn wonden, en vragen velen zich af wie de rekeningen zal betalen? De voorzitter van de Franse ondernemersorganisatie Medef in de Franse krant Le Parisien: “Meer dan 200 handelszaken werden volledig vernield en geplunderd, 300 bankagentschappen vernield, 250 tabakswinkels leeggeroofd”. 40 bussen van het openbaar vervoer werden vernield. Honderd gemeentegebouwen gingen in de fik, meer dan 200 scholen werden bestookt en al dan niet zwaar beschadigd. Duizenden voertuigen van burgers werden opgestookt. Na de (multiculturele) rellen in Frankrijk in 2005 werd de schade geraamd op 204 miljoen euro, de schade zal met deze rellen een veelvoud hiervan zijn.
Verder zetten pamperbeleid of komt er eindelijk lik op stuk-beleid?
Met een snelrechtprocedure werden enkele relschoppers, die een winkel in Châtelet hadden geplunderd, voor de rechtbank gebracht. Het gaat om 4 mannen, een heeft de Franse nationaliteit, een andere is Senegalees en twee andere zijn Algerijnen, die illegaal in Frankrijk verbleven. Eén kreeg al eerder het bevel om het grondgebied te verlaten. Drie van de vier zijn multirecidivisten. Volgens hun advocaten waren de 4 ‘toevallig’ op de plaats van de feiten. Tja, hoe moet je dergelijke gasten anders nog verdedigen?
Feit is dat steeds duidelijker blijkt dat het maatschappelijke draagvlak voor migratie de laatste jaren drastisch is verminderd. Dat blijkt duidelijk uit de financiële steun die op amper enkele dagen bijeen gegaard werd om de politieman die het fatale schot loste, te ondersteunen. Financiële steun van de gewone Fransen, helemaal tégen de wil van politieke, culturele, economische en maatschappelijke elites in.
Krijgen de Fransen dan eindelijk een lik op stuk-beleid waar ze om vragen? Het lijkt alsof president Macron het zelf niet meer weet. Het financiële ondersteuningsbeleid van zijn socialistische en conservatieve voorgangers verderzetten? Sinds het begin van de jaren ’80 van de vorige eeuw werd immers de “fysieke en sociale degradatie van de banlieues” aangepakt met massale financiële steun (na de rellen an Vénissieux met naam). “Sinds het einde van de jaren ’70 gingen ongeveer 200 miljard euro op in deze projecten in de voorsteden”, aldus de vereniging Contribuables associés. In 2005 beschreef een cynische Nicolas Sarkozy deze projecten als volgt in L’Express: “Hoe meer middelen we hebben gestoken in dit stadsbeleid, hoe minder resultaten we hebben bekomen”. Elk jaar investeert Frankrijk ongeveer 10 miljard euro in dit banlieue-beleid. De Fransen willen het anders.
Berlijn haalde weer eens de nieuwsberichten. Een leeuwin zou op stap gegaan zijn en tienduizenden Berlijners zagen zich bedreigd. Alsof het tuig in Neu-Kölln geen groter gevaar vormt dan een enkel bang dier. Bleek dat het dan toch niet om een leeuwin ging maar wel om een everzwijn.
De vraag op ieders lippen is of er nu sprake is van het eerste detecteerbaar geval van transitie in de dierenwereld.
“Schwein gehabt,” is een Duitse uitdrukking die duidelijk moet maken dat men aan een ongeluk ontsnapt is, dat men geluk gehad heeft. Of het everzwijn het zal overleven is een andere zaak.
“Schweinerei” heeft een andere betekenis. En “Du, Sau” is ook geen compliment.
Scott Ritter biedt u een ander beeld van ‘s werelds grootste komiek, momenteel in de tragische rol van een belaagd president, dhr. Volodymyr Zelensky.
Hoe kon komiek Volodymyr Zelensky het schoppen tot president van Oekraïne én daarbij een fortuin vergaren? Voormalig Amerikaans inlichtingenofficier Scott Ritter ging op zoek naar de antwoorden in het eerste deel van zijn spraakmakende documentaire ‘Agent Zelensky’. Als voormalig inlichtingenofficier vroeg Scott Ritter zich af waarom niemand een onderzoek had gedaan naar Volodymyr Zelensky, de president van Oekraïne. “Zijn opkomst naar de macht is naar mijn mening een ongelooflijke manipulatie van de wereldopinie die de geschiedenis zal ingaan als een klassieke casestudy in sociale psychologische manipulatie: een gewone komiek die aan de macht kwam omdat hij een langverwachte vrede beloofde, die vervolgens zijn medeburgers meesleepte in een bloedige oorlog die alleen kan worden beschreven als een bloedbad.” Met de hulp van collega’s en experts die Zelensky uit de eerste hand kennen, heeft Ritter documenten en video’s doorgespit om een tweedelige documentaire te maken. In de eerste aflevering beantwoordt hij de vraag hoe Zelensky op onwaarschijnlijke wijze aan de macht kwam en hoe hij daarbij enorme rijkdom vergaarde. “En, misschien wel het belangrijkste, waarom ik besloot om deze film ‘Agent Zelensky’ te noemen.” Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier van de Amerikaanse marine die in de voormalige Sovjet-Unie heeft gediend, waar hij wapenbeheersingsovereenkomsten uitvoerde. Ook maakte hij tijdens de Golfoorlog deel uit van de staf van generaal Norman Schwartzkopf. Je kunt meer materiaal van Scott Ritter vinden op zijn substackpagina. Het eerste deel van de documentaire ‘Agent Zelensky’ kun je nu bij blckbx Nederlands ondertiteld bekijken. Ook deel twee zal binnenkort op dit kanaal te zien zijn.
Die boze Duitsers toch! Ze trekken naar Mallorca om daar vrouwen lastig te vallen. Foei! De aanklacht is niet min: groepsverkrachting! Alle media, Spaanse, internationale én Duitse, hebben het over Duitse daders. Wat blijkt? Het waren Turken, al dan niet met een dubbele nationaliteit. Maar dat wordt nergens vernoemd. Voor de Spaanse politie, voor de pers, waren het Duitsers, duidelijker zelfs, ze komen uit Noordrijn-Westfalen. De Spaanse media noemen hen “het Duitse wolfsroedel”. Turken hebben immers een grenzenloos respect voor vrouwen. Ja, toch?
En de Duitse media spelen dit mee. Waar blijft de Duitse buitenminister om te protesteren tegen deze eerroof van Duitse burgers?
Deze week stonden er heel wat belangrijke dossiers op de agenda van het Europees Parlement in Straatsburg. De rampzalige klimaatdogmatische Natuurherstelwet werd nipt goedgekeurd. Bijna alle amendementen van de conservatieve ECR-fractie werden weggestemd, waaronder vijf van de zes N-VA-amendementen. Enkele amendementen van de liberale fractie van Guy Verhofstadt konden de tekst wel enigszins wijzigen. Toch bleek dit voor N-VA voldoende om voor de Natuurherstelwet te stemmen. Amper 5 van de 121 stemmen van de nationalistische ID-fractie en de conservatieve ECR-fractie stemden voor, waarvan dus 3 N-VA’ers. De groene, socialistische en communistische fracties stemden in blok unaniem voor. Ze waren dan ook door het dolle heen met de nipte goedkeuring en gaven minutenlang een staande ovatie. Als indicatie over de inhoud van de uiteindelijke tekst van die Natuurherstelwet kan dat alvast tellen. Het is dan ook een publiek geheim dat N-VA enkel uit miserie bij de conservatieve ECR-fractie zit, nadat ze in 2019 niet mochten aansluiten bij de liberale Renew-fractie van Verhofstadt noch bij de Christendemocratische EPP-fractie van CD&V. In 2024 zullen ze het allicht opnieuw proberen bij deze regimefracties aan te sluiten. Van Overtveldt doet alvast zijn uiterste best zo gehoorzaam, slaafs en gedwee mogelijk zijn rol als voorzitter van de Budgetcommissie in te vullen.
Een tweede interessant dossier was het rapport van de bijzondere COVID-commissie. Deze commissie bleek uiteindelijk niet als doel te hebben om transparantie te bekomen over de aanpak van de crisis, en zo lessen voor de toekomst te leren, maar bleek vooral een doofpotoperatie te zijn over de vaccins, de aankoopprocedures, de connecties tussen de EU en de farmaceutische industrie, of de communicatie van commissievoorzitter Von der Leyen met dezen. Onze nationalistische fractie ID stelde herhaaldelijk kritische vragen waarop maar geen antwoord kwam. Uiteindelijk dienden we tal van amendementen in. Daarbij vroegen we volledige openbaarheid, klaagden we het beperkt onderzoek aan naar eventueel mogelijke schadelijke gevolgen van de vaccinatie, de censuur op sociale media, etc. Het stemgedrag was ook hier treffend. Groenen, socialisten, liberalen en christendemocraten organiseerden de doofpot. N-VA onthield zich slap of stemde zelfs mee met de regimefracties. Eigenaardig genoeg stemde PVDA’er Botenga eenvoudigweg niet, terwijl hij wel aanwezig was. Bang om kleur te bekennen?
Naast de plenaire activiteiten hebben de zittingen in Straatsburg iets van een bijenkorf met allerhande activiteiten. Het Europees Asielagentschap had zonet de asielcijfers voor de eerste zes maanden van 2023 bekend gemaakt. Meer dan 1 miljoen nieuwe asielaanvragen! Een stijging van 53% ten opzicht van vorig jaar en een record sinds de asielcrisis in 2016 begon. Dus organiseerde ik samen met Europese parlementsleden uit de ID en ECR-fractie een voordracht door voormalig Australisch minister Alister Henskens, wiens vader trouwens een Nederlander is. Australië toont immers de weg. Enkele jaren geleden werden ze met exact dezelfde problemen als ons geconfronteerd. Illegale migratie van gelukszoekers die mensensmokkelaars betalen om Australië binnen te dringen en via asielrecht verblijf proberen af te dwingen. Dat stopten ze door een NO WAY-beleid te voeren. Wie illegaal probeerde binnen te komen, werd onmiddellijk afgevoerd naar Nauru, een godvergeten eiland in de Stille Oceaan. Als het asiel toch gegeven werd, moesten ze ter plaatse blijven. Zo braken ze het businessmodel van de mensensmokkel. De stroom illegale asielzoekers droogde op. Een voorbeeld voor ons om te volgen! In het parlementair debat over doden ten gevolge van illegale migratie op de Middellandse Zee stelde ik dan ook dit soort uitgeteste en dus bewezen oplossing voor als alternatief voor de asielchaos die de Europese Unie nu al jaren toelaat, zoniet zelf doelbewust organiseert.
Tussendoor diende ik, gesteund door 21 parlementsleden uit verschillende fracties, ook nog een resolutie in waarbij we de lidstaten oproepen positieve discriminatie te verbannen. Dit in navolging van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Zij oordeelden recent dat positieve discriminatie bij toelatingsvoorwaarden aan de Amerikaanse topuniversiteiten ongeoorloofde discriminatie is. Blanken werden zo immers benadeeld, enkel en alleen op basis van hun huidskleur. Dit soort anti-blank systemisch racisme moeten we ook in Europa verbieden.
Tenslotte organiseerden we met onze Vlaams Belang-delegatie nog een erg gesmaakte avond om 11 juliin de kijker te zetten. Een tot de nok gevulde zaal met aanwezigen uit tal van landen en opnieuw verschillende fracties lieten we kennismaken met onze rijke Vlaamse geschiedenis. Onze politieke boodschap was ook zeer duidelijk. Vlaanderen gaat naar zijn onafhankelijkheid en de internationale gemeenschap moet zich daarop voorbereiden. Vlaams Belang zoekt actief samenwerking binnen en buiten onze fractie in het Europees Parlement. Zo bouwen we netwerken en smeden vriendschappen om hefbomen te creëren om onze politieke doelen te realiseren. Vlamingen in Europa!
Van al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Op 11 juli wenste ik namelijk alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Een zekere Tom De Smet van Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Het wordt pas echt interessant als we eens blootleggen wie deze absurde linkse complottheorie academisch probeert te stofferen. Een van hen is Nederlandse professor Sarah de Lange, o.a. bekend van haar aantijgingen tegen Nederlands politicus Martin Bosma, die zij een antisemiet achtte wegens zijn kritische vragen over de politieke invloed George Soros in de Nederlandse politiek. Op zijn minst opvallend, aangezien Bosma zetelt voor een zeer uitgesproken pro-Israel partij, namelijk de Nederlandse PVV. Het wordt echter minder opvallend wanneer men leert dat ‘professor’ Sarah de Lange de ‘den Uyl-leerstoel’ bekleedt aan de Universiteit van Amsterdam. Deze leerstoel wordt gesponsord door de ‘Wiardi Beckman Stichting’, het wetenschappelijk bureau van de Nederlandse linkse politieke partij PvdA.
De andere expert die in het Knack artikel wordt aangehaald, Leonie de Jonge, is ook een perfect voorbeeld van het links activisme aan onze universiteiten. In het interview aan het observatorium, een anonieme extreemlinkse Antifa-blog, verklaart ze dat de journalistiek meer activisme kan gebruiken om partijen zoals het Vlaams Belang te bestrijden. Dat iedereen in het democratische debat een stem moet krijgen en gehoord moet worden klinkt normaal voor een democraat, maar volgens voltijds betaalde linkse activisten als Leonie de Jonge is dat “ver doorgeslagen”. Ook in een interview voor de extreemlinkse Nederlandse partij SP bepleit de Nederlandse activiste een strikter gebruik van het antidemocratische cordon voor partijen zoals het Vlaams Belang.
Dit zijn natuurlijk helemaal geen academische experten, maar gewoonweg extreemlinkse activisten. Ze proberen vanuit hun academische machtspositie allerhande wilde theorieën te fabriceren over zogenaamd ‘populisme’, het ‘gevaar’ van sociale media, de geheime tekens van alt right en dergelijke. In alle ernst beweren ze zelfs dat een glas melk drinken zowaar een teken van blanke suprematie is. Je kan je natuurlijk niet verdedigen tegen dergelijke absurditeit. Maar dat is precies hun tactiek. Je bent immers per definitie schuldig, want de academische autoriteit heeft het bepaald. Zo dus ook met een onschuldig OK-handgebaar waar ze -geloof het of niet- zowaar de letter W en de letter P in ontwaren, wat dan zou moeten staan voor White Power. Hoe lachwekkend dit ook kan klinken, daarmee willen ze op hun beurt legitimiteit verlenen aan linkse journalisten die in opdracht van het regime de oppositie moeten bestrijden op basis van deze linkse complottheorieën. Journalistiek wordt zo linkse agitprop die ons niet langer informeert over wat we moeten weten, maar wil bepalen hoe we moeten denken. Knack spant hier misschien wel de kroon bij in Vlaanderen. Van een ernstig kwaliteitsblad is het geëvolueerd naar links activistisch. Racisme zit zelfs in het DNA van de Vlamingen volgens hun hoofdredacteur Bert Bultinck!
Het gaat echter nog een belangrijke stap verder. Want dit komt allemaal niet zomaar uit de lucht gevallen. De zogenaamd onafhankelijke en kritische pers wordt voor hun manipulaties rijkelijk gesubsidieerd door het regime met honderden miljoenen per jaar voor de uitgevers en allerhande fiscale voordelen, gratis openbaar vervoer en gunstige pensioenregeling voor journalisten. Dat resulteert dan in linkse agitprop, misleiding, manipulatie en propaganda. Vlaams Belang kan nergens een opiniestuk publiceren. Belga weigert foto’s aan Vlaams Belang te verkopen. In geen enkel dagblad kan Vlaams Belang een advertentie plaatsen. Ook de VRT laat zich niet onbetuigd. Het recentste rapport van de VRM over onpartijdigheid bracht nogmaals aan het licht dat Vlaams Belang amper spreektijd krijgt op televisie. Verbaast dit allemaal iemand als uit recent onderzoek blijkt dat maar liefst 70% van de journalisten links tot extreemlinks stemt!Va n al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Een zekere Tom De Smet had geen enkele vraag over mijn politiek activiteiten deze week of wat de positie van Vlaams Belang was in deze belangrijke dossiers. Op 11 juli wenste ik echter alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Een democratie heeft gebaat bij pluralisme in de samenleving en het publiek debat. Daarvoor is een echt kritische en onafhankelijke pers noodzakelijk. In 2024 zullen we de huidige leugen- en regimepers en activistische academici bevrijden van het subsidie-infuus en alle fiscale voordelen voor hen schrappen. Ze zullen niet langer omgekocht worden door het regime, maar kunnen eindelijk volstrekt ongebonden en in alle onafhankelijkheid hun rol spelen in onze democratie. De situatie is immers dramatisch. Meer dan de helft van de Vlamingen heeft geen vertrouwen meer in de media.
Een regime dat gebouwd is op leugens, stort onvermijdelijk in mekaar. Een maand voor de ineenstorting van de communistische DDR waren tienduizenden 40 jaar communistisch arbeidersparardijs aan het vieren. Iedereen deed mee, maar iedereen deed alsof. In het openbaar was iedereen communist, maar in het private leven was niemand het. ‘De regels zijn eenvoudig.Ze liegen tegen ons, we weten dat ze liegen, en zij weten dat wij weten dat ze liegen, maar ze blijven liegen en wij blijven doen alsof we hen geloven’ schreef de Russsische dissidente Elena Gorokhova daar over.
Ondertussen schrijven ze dus maar wat ze willen. Niemand gelooft hen toch nog.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
KIKA staat voor kinderprogramma’s op ARD en ZDF: filmpjes, spelletjes, de regenbooggekte en… politieke voorlichting. Een wakkere Anabel plaatste onderstaand tweetje. Vermits dergelijke berichten wel eens de neiging hebben plots te verdwijnen, ging onze redactie op zoek naar een andere bron. Deze video hebben wij eronder geplaatst.
Eerst wordt aan de lieve, onschuldige kindjes duidelijk gemaakt dat er bij en door het AfD rechts-extreme meningen durven geuit worden. Maar dan wordt er ook nog aan toegevoegd wàt bv. rechts-extreme meningen zijn. Zoals, we citeren:
“rechts-extreme meningen zijn bv. dat mensen met een andere huidskleur of geloof minder waard zijn
rechts-extremen zijn ook tegen mensen die uit andere landen naar Duitsland gekomen zijn omdat ze moesten vluchten of omdat ze hier wilden werken.
rechts-extremen vinden dat zij wèg moeten uit Duitsland.
Bovendien lasteren sommige AfD-leden steeds weer over het politieke systeem in Duitsland en zij proberen blijkbaar de Duitsers hierom woedend te maken. Velen vinden dat gevaarlijk. Maar het is duidelijk dat niet alle mensen die voor het AfD stemmen rechts-extreem zijn of dat deze alles goed vinden wat het AfD wil of zegt. Velen kiezen hen uit protest omdat ze ontgoocheld zijn in de andere partijen en omdat ze willen dat deze zich meer met hun problemen bezig houden.
Anderen vinden het beangstigend dat zo veel kiezers bereid zijn het AfD hun stem te geven zodat nu zelfs een AfD-politicus “Landrat” (districtsleider) kon worden. Ze zijn bezorgd dat het AfD in de toekomst steeds meer benoemingen zou kunnen krijgen en dat mensen met rechts-extreme meningen steeds meer macht in Duitsland krijgen en deze uitvoeren.”
(Nvdr: letterlijke vertaling van de tekst in de KIKA-video)
Kurzer Ausschnitt aus einer Sendung für Kinder vom #KiKa vor ein paar Tagen. Zunächst wird erklärt, dass in der #AfD zum Teil rechtsextreme Ansichten vertreten werden. Spannend wird es aber erst, wenn definiert wird, was zum Beispiel rechtsextreme Ansichten sind. Wer gegen die… pic.twitter.com/3Nz5Klscu0
Het is niet voor het eerst, en waarschijnlijk niet voor het laatst dat een kinderprogramma misbruikt wordt voor politieke propagandadoeleinden.
De uitzending van 27.06.23 was een herhaling van deze dd. 27.10.19 (video 1 hieronder) Blijkbaar vinden de regimezenders dat ze niet genoeg op dezelfde nagel geklopt hebben. Volgens de peilingen zou het AfD de SPD voorbij gestoken hebben. Ja, er heerst ongerustheid bij onze oosterburen. Niet voor de teloorgang van de geroemde “democratie”, maar wel om een politieke wending die de rood-groene-streepje blauw-regering niet graag ziet komen. De Union ook niet, vermits deze hoopte garen te kunnen spinnen door het ongenoegen dat momenteel bij de bevolking heerst. Bijgevolg wordt er naarstig gezocht naar redenen om het AfD te kunnen verbieden.
Uit een studie van de Universiteit Antwerpen uitgevoerd in opdracht van de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM) blijkt dat het Vlaams Belang een bijzonder ongewenste gast blijft bij de openbare omroep. De Vlaams-nationale partij krijgt slechts 1,6 procent van de politieke spreektijd. Open VLD krijgt met 32,6 procent de meeste politieke aandacht.
