Dat journalisten voor hun onverdroten ijver om de “waarheid” naar boven te brengen, het onrecht aanklagen en zich inzetten voor een betere wereld is prijzenswaardig. En ja, ze mogen ook voor die moed beloond worden. Eventueel zelfs met een Nobel prijs… waarom niet, zelfs die van de vrede. We vragen ons echter af wie de lijst met in aanmerking komende kandidaten opgesteld heeft, wat de voorwaarden waren, wat daarbij in het oog sprong. We kunnen ons er iets bij voorstellen… U zal zich herinneren dat o.a. de EU en Barack Obama als vredesduiven gelauwerd werden.

En we vragen ons af waarom er gekozen werd voor een Russisch en een Filippijnse journalist(e) – twee nobele onbekenden – en niet voor bv. Julian Assange of Edward Snowden. Misschien omdat ze té moedig waren of omdat er druk werd uitgeoefend?

Assange heeft met Wikileaks talrijke schandalen en oorlogsmisdaden der VSA vanonder de mat gehaald. Niemand ontkent dit feit en de zgn. kwaliteitsmedia zijn er toen wel bij gevaren. Assange heeft ook Edward Snowden bij zijn vlucht uit Hongkong gesteund, nadat Snowden bekend gemaakt had dat de Amerikaanse geheime diensten tegen de eigen grondwet ageren door de eigen bevolking systematisch af te luisteren en te bespioneren. Dat daarbij ook aan het licht kwam dat en hoe de Amerikaanse geheime diensten in alle andere landen ter wereld op dezelfde wijze werken, was mooi meegenomen.

Assange werd voor zijn moed echter niet geëerd. Integendeel. Hij werd vogelvrij verklaard door de VSA en “bondgenoten-landen” werden aangemoedigd een strafbaar feit te verzinnen opdat Assange zou kunnen gearresteerd en berecht worden. De zgz. Zweedse verkrachting werd al lange tijd geleden verticaal geklasseerd. Deze aanklacht was de aanleiding van Assanges arrestatie in het V.K.; aan de vervolging kon hij 7 jaar ontsnappen door zich in de Ecuadoriaanse ambassade te verstoppen tot Ecuador niet langer de Amerikaanse druk weerstond, zich liet omkopen, en vervolgens Assange aan de deur zette waarop de Britse politie hem arresteerde. Sindsdien zit Assange in hechtenis; de VSA eisen zijn uitlevering, waar hem 175 jaar gevangenis boven het hoofd hangt.

Intussen verblijft Assange de facto sinds negen jaar in een gevangenis. De VN spreken zelfs over psychologische folter. In januari oordeelde een Brits rechter dat hij niet mocht uitgeleverd worden. De VSA gingen in beroep en kregen gelijk. Assange moet opnieuw voor een Britse rechtbank verschijnen.

Het lijkt wel alsof er in westerse politieke kringen en media een Assange-omerta afgesproken werd. En ook over de belangrijkste getuige die de klacht van de VSA moest onderbouwen, wordt in alle talen gezwegen. Deze berust op de getuigenis van een bedrieger, Sigurdur Ingi Thordarson, die inmiddels verklaard heeft dat zijn verklaringen, het fundament van de Amerikaanse aanklacht, door de FBI bedacht zijn. In ruil voor zijn gefantaseerd getuigenis kreeg hij immuniteit verleend door de FBI. Intussen zit de man in IJsland in de gevangenis wegens seksueel misbruik van negen kinderen. (Meer info: klik hier)

In plaats van Assange kregen een Russisch en een Filipijnse journalist(e) de vredesprijs. Wat zij gepresteerd hebben – we weten het niet. Het is echter duidelijk dat de Rus die niet kreeg voor zijn prestatie, maar uitsluitend en alleen omdat hij een criticus is van Poetins politiek. En die Filipijnse? Ach, we willen niet oneerbiedig zijn, volgens onze bescheiden mening heeft zij haar gedeelde prijs verdiend omwille van het feit dat ze een vrouw is. Geen van de beide nobele onbekenden zit in de gevangenis, is op de vlucht, wordt gefolterd en/of lijdt honger. Hoe moedig, hoe baanbrekend zij zijn, zal blijken als zij het podium betreden en hun toespraak houden. Of ze de wereld in de ogen willen kijken én het schandaal van Assanges negen jaar opsluiting zullen aanklagen…???