Een knipoog naar de start van het eigen sociaal mediumkanaal van voormalig VSA president, Donald Trump: “Truth Social”:
Categorie archieven: media
Cyclus
BIJ DE BRON BLIJVEN
Indien we ons herinneren hoe het voor maart 2020 was, dan is er het besef hoe groot onze taak is. Het raakt me diep dat er zo weinigen respons geven op het gegeven dat “niets doen” geen optie is. En dit kan ook onder pseudoniemen!
De gemiddelde Vlaming heeft in zijn achterhoofd, zich uitsluitend om zijn eigen zaken te moeien. Dat duidt al op de afwezigheid van veel verzet. De mensen die, uit idealisme of andere drijfveer, toch tegenstroom roeien kiezen uit de opties politiek of buitenpolitiek. De Vlamingen, vnl. de gewone man, is al altijd kopschuw geweest, om zich voor de “grote” politiek te engageren. De tegenstanders (belgicisten) van de strijd tegen de terreur door de Vlaamsgezinden, zijn de grote taak gelukt ook de Vlaams-nationale partijen mee onder verdenking te plaatsen. Ondanks alles, zoals op belangrijke ogenblikken in de historie, hebben we nu de taak om deze (Corona)-dictatuur en terreur te bestrijden. Een kleine welomschreven groep doet dat ook (Rechtsactueel, Golfbrekers, individueel op Doorbraak).
Met verwijzing naar de titel, gaat het hier om de versoepelingen/terugkeer naar vroeger, die o.a. in Nederland en het V.K. aan de orde zijn. Let op: in Nederland zijn er in maart (gemeentelijke) verkiezingen. Maar in deze volg ik de lijn van Karel van Wolferen, met zijn blad Gezond Verstand. Deze scherpzinnige verzetsman, op jaren, stelt dat de enige optie die openblijft de onvoorwaardelijke verdwijning van de “corona-pass, de muilkorven en andere controle-apparatuur” is. Het lijkt hier meer te gaan om tijdelijke versoepelingen, om de druk van de ketel te halen. Scherpe observatie of men bij ons ook naar afschaffing gaat, zal ons veel leren omtrent de ware bedoelingen.
Men kan zich afvragen: is auteur van de artikels vooral niet actief achter het toetsenbord. Maar de zwaarte van de dagelijkse strijd is – elke dag weer – de samenleving in te duiken, zoals ik doe, en op de grens van wat mogelijk is zoveel mogelijk de verklikkers-samenleving uit te dagen. Wat ik herhaaldelijk in Nederland kan doen, is hier quasi onmogelijk. Altijd voelt één of andere onbenul zich steeds weer geroepen om u te corrigeren. In deze kruipers-mentaliteit, die ik ten diepste veracht, gelijken we sterk op de Duitsers. Een onderzoek vandaag in de Duitse “main-stream” (dus verdacht) geeft aan dat de helft de mondmaskers zou blijven dragen, ook zonder verplichting!
Het spijt me het te zeggen, en het is niet uit pan-germanisme, maar de Vlamingen kunnen zo gecatalogeerd worden bij de Duitsers/Oostenrijkers. Men is erin geslaagd Duitsland 75 jaren na de oorlog nog steeds in een bezettings-modus (door de Amerikanen/Britten) te houden. Tegelijk is er een permanente schuld-cultus t.o.v. de derde en vierde generatie na de oorlog, opdat ze zouden beseffen dat ze een fascistische onderlaag vormen. Identiek voor Vlaanderen, waar “elke hond met een hoed op”, ons lessen in schuldcultuur komt geven, zodra we over werkelijke autonomie, over de rechten van blanken en over het niet-in-het-bezit zijn van Vlaanderen door de hele wereld, spreken. Zoals hoofdredacteur van Knack Bert Bultinck het onlangs verwoordde: “Het racisme zit de Vlamingen in de genen”. Het is dan ook kenschetsend dat bijna 95 procent van de Vlamingen zich heeft laten vaccineren. Dat ze ook allerhande – onwettige – maatregelen, zoals het verbieden van de toegang zonder Covid Pass, allerslaafs aanvaarden. Vooral vanwege de horeca…… En dan nog zijn politici bezig om de verplichte vaccinatie af te dwingen bij die enkelingen die nog overblijven!! (Conner Rousseau, Wouter Beke, e.a.).
Columnist Johan Sanctorum bekloeg er zich onlangs terecht over dat de roep om Vlaamse onafhankelijkheid volledig is stilgevallen. Niet onlogisch als Alexander De Croo, rond corona uitspraken komt doen, in naam van elf miljoen Belgen. Bij het Olympisch brons voor Hanne Desmet en goud voor Bart Swings ontstond er weer een collectief “orgasme” in alle media. Niet de personen die een medaille behalen zijn in wezen belangrijk; wel de golf van patriotisme (sic) dat ze teweegbrengen is wat echt telt!! Men slaagt er zo in het volledige falen n.a.v. de overstromingsramp aan de Vesder af te schuiven op klimaatproblemen en het quasi-faillissement van Wallonië en Brussel te behandelen als een fait-divers.
Dit alles staat op conto van de kruiperigheid van de Vlamingen, waar de uitspraak bij past (daar neem ik een patent op), dat ze niet éénmaal per jaar aan Vlaanderen denken. De partijen met “een Vlaamse agenda” zouden primordiaal de boodschap moeten brengen, dat de Vlamingen fier mogen zijn op hun land/volk. Ze laten dat volledig na. Met mijn actie voor de “Vlaamse symbolen”, wat ik als mijn kerntaak beschouw, lijd ik een miezerig bestaan in de marge…… Men is erin geslaagd, zoals in Duitsland, dat heel velen beschaamd zijn zich volksverbonden te noemen en te tonen.
Als er dan een actie voor vrijheid komt i.v.m. corona , dan noemt men dat “Belgians for Freedom”. De woordvoerder woont in de gemeente Gooik, waar de burgemeester het klaar heeft gekregen, vaccinaties in de kerk te laten doorgaan…..
We benodigen lef en standvastigheid. Zowel op het vlak van de draad der Vlaamse Beweging terug oppakken, als het bestrijden van de digitale dictatuur. Hiermee een oproep aan de volksnationale politiekers, om een programma te omschrijven om de banken en de NGO’s te beteugelen!! Vlaams-nationalisten, neem een voorbeeld aan Forum voor Democratie en de Oostenrijkse FPÖ ! De banken zijn onderdrukkings-instituten geworden en de niet-gouvernementele organisaties moet hun macht en inmenging afgepakt worden.
Jos Wouters, Boom, 21.2.22
- Hashtag “tothierennietverder…….Bert Bultinck. Bart de Meulenaer
- De coronapas – het paard van Troje – café Weltschmerz
- Jeder Christ muss Widerstand leisten gegen die Freimaurer-Religion – Weihbh. Anasthasius Schneider kath-zdw.ch
Ute heeft gelijk
Onze Duitse vriendin Ute beweert dat de Duitsers geen zin voor humor hebben. Na het bekijken van deze billenkletser moeten we haar gelijk geven…
Se non è vero…
Het bekende spreekwoord ging door ons hoofd toen we de persberichten lazen over “de maatregelen” die de Marokkaanse regering zal nemen m.b.t. illegaal geboorde waterputten. In het door ons gepubliceerde voorafgaande artikel, zie onderaan, gingen wij de satirische toer op … blijkbaar werd het niet door iedereen als dusdanig begrepen.
M.a.w. wij staken de draak met de heisa die de poco media opvoerden, met de Marokkaanse overheid die liever wegkijkt dan in te grijpen, met de gulle westerse subsidies voor een scheet in een fles. Die waterputten zijn niet geboord om Saïdja’s buffels (…sic) te drenken of om de trostomaten te bewateren. De Marokkaanse overheid keek bewust weg… de lange weg van het zaaien, bewateren, bemesten, oogsten, verwerken, vervoer, verkoop…, smokkelen naar afnemers… wordt op elke tussenstop “goedgekeurd” door een omgekochte ambtenaar.
Tenzij… we helemaal fout zitten… en de illegale waterputten geboord werden om de groei van het legale medicinale cannabis te bevorderen.
Dus “Marokko gaat alle illegale waterputten in kaart brengen na de dood van Rayan (5). Waarom zijn ze daar niet eerder mee begonnen? Waren er vroeger nooit ongelukjes? Of was er nu toevallig of opzettelijk meer persaandacht?
Een illegale waterput = illegale oogst. Vanuit de lucht zijn de cannabisplantages duidelijk te onderscheiden. Je hoeft niet met een wichelaar de streek af te schuimen om de waterputten te vinden. Waar het groen is, daar is water. Logisch, toch?
P.S. De verschrikkelijke dood van het kind laat ook ons niet onberoerd. Niemand durfde echter over de verantwoordelijkheid van de ouders te spreken. In onze contreien moet je je zelfs voor de rechtbank verantwoorden als je een vijver in je tuin hebt waarin een inbreker toevallig belandt en verdrinkt of als hij een bloedvergiftiging oploopt als hij over de tuinmuur met ijzeren pinnen klimt…
De vooruitgang…
18 jaar geleden, op 4 februari 2004, richtten een aantal IT-tovenaars aan de Harvard Universiteit een online sociaal netwerk op. Oorspronkelijke bedoeling: voor studenten. Intussen big business, politiek stuurinstrument. En dan hebben we het nog niet over de ergerlijke taalverkrachting, de censuur en storende reclame gehad.
Elon Musk is tegenstander en pleit voor “Signal”:
Lege doos berichtgeving
U heeft waarschijnlijk ook de reclamefilmpjes gezien die ons een kudde-slecht-geweten moet aanpraten, de “pakkende” tv-spots over bloeikes-van-kinnekes die met een rammelende maag én bijpassende lege brooddoos naar school gaan. Voor zover ze überhaupt een brooddoos* hebben.
*een hebbeding in de kringwinkels voor 0.25 euro
“… Maar schuilt er achter dit fenomeen altijd elementaire, materiële armoede? Of gaat het meer om verwaarlozing, een gebrek aan ouderlijke focus, aan gezinsstructuur, allerlei chaotische ochtendtoestanden waardoor de boterhammen niet gesmeerd geraken? Weten sommige ouders eigenlijk wel wat de bedoeling is?
Meteen kunnen we de koe bij de horens pakken, en ons afvragen of gezinnen waar de voertaal geen Nederlands is (ondertussen zo’n 20% voor heel Vlaanderen), niet veeleer een soort cultuurarmoede vertonen, een gebrek aan affiniteit met normen en waarden die er bij ons toe doen. Of gewoon de taal niet (willen) spreken. Er zijn lege of ontbrekende boterhammendozen, maar er is ook het huiswerk dat niet gemaakt wordt, communicatie vanuit de school die thuis niet opgenomen wordt, agenda’s die niet nagekeken worden enz.
Dit gaat dus dikwijls niet over een materieel tekort, maar over normvervaging en de nevenschade van onze veelkleurige multiculturele samenleving die een gemeenschappelijke sokkel van waarden heeft opgegeven. Iedereen doet maar wat op zijn eigen vierkante meter, de school moet behalve onderwijs geven ook nog voor zorginstelling spelen. In feite komt ze aan het eerste nog nauwelijks toe….”
Lees Johan Sanctorums’ Daar is de lege boterhammendoos weer…
Poco BBC censureert eigen reeksen
Terwijl de BBC kritiek levert op zgn. totalitaire staten analyseert het intussen het archief met eigen producties om de huidige kijkers niet voor het hoofd te stoten.
John Cleese is het alvast kotsbeu: misschien met de Chinezen, maar niet met de Cleesen, lijkt zijn motto.
De ondraaglijke lichtheid van de poco media
Dat een kind van 12 een agent neersteekt was dan toch niet “ontsnapt” aan de aandacht der persmuskieten. Dat hij een grotere broer heeft die hem de weg naar zijn carrière getoond heeft, mochten we ook te weten komen.
Wat we niet mochten weten is de achtergrond – herkomst – van de jonge geweldenaar. Er zijn echter twee perimeters die daarover uitsluitsel geven:
- het krampachtig verzwijgen van details door de pers (… als het een familielid van bv. Janssens of Pas was geweest, dan zou minstens de voornaam met een bijpassend initiaal vermeld en zouden de familieleden plaatsvervangend quasi gelyncht worden wegens het “extreme” opvoedingssysteem… Waarmee dan meteen duidelijk gemaakt wordt dat zij ongeschikt zijn voor een ouderrol.
- de keuze van de advocaat. Meestal treedt een “eigen volk”raadsman/vrouw/x op als verdediger/ster/x van de “deugniet”. En dan komt het riedeltje van “geen kansen”, “gediscrimineerd” e.d. te voorschijn.
Hoeveel kans op slagen heeft Verso-TV?
Feit is dat een zelfstandig neutraal nieuwsmedium bijzonder moeilijk te verwezenlijken is. Soros, de EU en soortgenoten staan niet op de eerste rij om te dit initiatief te steunen. Herinnert u zich nog het weekblad Punt? Het heeft slechts 9 maanden overleefd. Hoofdredacteur Peter De Roover heeft het deskundig de nek omgedraaid. Met die man kon men niet samenwerken. De investeerders waren hun geld kwijt – Peter daarentegen smukte er zijn lerarenloon mee op…
Michael Verstraeten wil nu proberen een nieuw nieuwskanaal – Verso TV – op te richten maar hij heeft geld nodig. De Volksgazet werd ooit gered door de lezers. Wie wil in Vlaanderen zijn nek en portemonnee uitsteken?
DE GEZICHTEN VAN VRT EN VTM GRONDIG BEU? Wel, wij ook. Daarom gaan we een nieuwskanaal opzetten waar u twee keer per week nieuws krijgt. Het gewoon algemeen nieuws, binnen - en buitenland. Zoals u dat eigenlijk ook op VRT en VTM zou moeten krijgen.
Quo vadis, Syria?
Eén der grootste vrienden van Syrië, journalist Tom Duggan, is overleden. Hij woonde sinds 2012 met zijn Syrische echtgenote, Fourat, in Damascus, huurde tijdelijk een woning in het V.K. (Newcastle) omwille van een behandeling van zijn hartproblemen. Daar overleed hij, maar zijn hart bleef in Syrië. Tom klaagde steeds weer de militaire bezetting, de sancties, de poco media en politici, de liegende wereldpers, het bedrog… aan. Toen hij eind december ’21 door Bab Touma, een historische toegangspoort en gelijkgenoemde wijk in oud-Damascus, met zijn vrouw en familieleden wandelde, vroeg een reporter van een Syrische TV-zender of hij enkele vragen mocht stellen. O.a. déze vraag: “Wat wens je in het nieuwe jaar?”
Tom: “Dat de VSA Syrië verlaten, dat Idlib bevrijd wordt van de terroristen, dat Israël ermee ophoudt Syrië aan te vallen, dat Israël de Golan Hoogte verlaat, dat er voldoende elektriciteit, gas, water en medicijnen voor de Syrische bevolking is, vrede en geluk voor alle Syriërs, dat Syrië herbouwd wordt, dat er werk is, dat er betere lonen uitbetaald worden… Dàt zijn mijn wensen.“
Geen van zijn wensen zal hij nog zelf kunnen zien werkelijkheid worden. Tom was een onafhankelijk journalist in hart en nieren; zocht en vond de actualiteit ter plekke, met en tussen het volk, zonder het belerende vingertje. Deze video zou eigenlijk minstens één keer per week door alle tv-zenders moeten uitgezonden worden…
Een indruk van Bab Touma. De omgeving van de stadspoort Bab Touma en het plein wordt volledig in een nieuw kleedje gestoken.
Een historisch badhuis in Aleppo, de Hammam al-Nahhasin, zwaar beschadigd door de terroristen, heropent en toont zijn oude glorie:
Woensdag viel er sneeuw in de Damascus en Suweida-regio:
Medaille-uitreiking voor de winnaars van de Wetenschappelijke Olympiade (wiskunde, fysica, chemie, biologie en informatica). Slechts enkele hoofddoeken, geen enkel mondmasker.
Onthaal van oudere verdreven Syriërs in een kerk te Lattakia met mis en maaltijd – georganiseerd door Caritas Syria:
Kinderen doen sporten. Kinderen van de straat houden. Kinderen een eigenwaarde en hoop geven. Dat was het doel van deze man:
Enkele beelden uit verschillende plaatsen:
Volgende Quo Vadis besteden we aandacht aan de politieke en militaire situatie in Syrië.