Zonder dat we ervoor moeite deden, wisten we gisteren al dat de mesaanval in Southport niét door een blonde, blauwogige IJslander uitgevoerd werd. U toch ook? En, in het verlengde, de uitleg die eraan zal gegeven worden. Herkent u deze dooddoeners? “Verward, getraumatiseerd, gepest, culturele verschillen, racistisch achteruitgesteld, geen toekomstkansen…” Volgens de BBC is men nu op zoek naar het motief. Al wist men quasi onmiddellijk te vertellen dat het allemaal niets met terrorisme te maken had.
Op X vonden we deze info, die door onderstaande video bevestigd wordt:
The fact that the Southport stabber is not a new arrival, but a second-generation immigrant, is worse. It means assimilation efforts completely failed Born in Cardiff, brought up in Merseyside, and still derranged enough to stab a nursery full of children on a whim.
Despite over a decade of interactions with state institutions, he never developed a love for those “British values” we keep hearing about.
Just like the Parnell Square stabbings last year, where perpetrator Riad Bouchaker was an Algerian who lived in Ireland for twenty years, and stabbed three children and a school worker.
Today’s Southport attack demonstrates the uncomfortable truth: that platitudes about diversity, or abundant opportunities to earn money in a gig economy, do not make good neighbours out of new arrivals or their children.
We have had too many examples now to pretend this is not the case. Too many children have died to continue to fear causing offence.
Every last foreign criminal must be sent home. Every foreign benefits claimant must have their cash flow stopped.
No more must be let in, until we work out if we have admitted more monsters like this into our midst.
Kortom: de schrijver stelt dat de diversiteitsbewierooking mislukt is. Zelfs als ze in onze contreien geboren en getogen zijn en alle kansen gekregen hebben. Dat assimilatie een wassen neus is. Dat we meer dan genoeg dergelijke “cultuurschokken” gekregen hebben. Dat er niemand nog het land in mag en dat elke vreemde crimineel terug naar zijn oorsprongsland moet uitgewezen worden. Dat ze droog gelegd moeten worden opdat er geen nieuwe meer aankomen op zoek naar het goud onder de westerse regenboog.
Als men de derde wereld binnenhaalt, wordt men zelf de derde wereld.
De mislukte aanslag op Trump bracht wereldwijd alle media in beroering.
Enkele reacties:
Trumps kansen de presidentsverkiezingen te winnen zijn van 61% naar 67% gestegen. Deze schatting stamt van Ipek Ozkardeskaya, die een analyse maakte voor Swissquote, een Zwitserse bankengroep.
Biden heeft alle kansen gehad om op een waardige wijze naar de achtergrond te verdwijnen en de Democraten de mogelijkheid te geven een andere presidentskandidaat te benoemen, aldus de Oostenrijkse krant, Die Presse, in een opiniestuk. Volgens deze krant zal het imago van Trump als “strijdbare kandidaat voor het presidentsambt” hierdoor verstevigd worden, terwijl Biden als “fragiele en oudere” president bevestigd wordt.
De Hongaarse buitenminister Peter Szijjarto meent dat de aanslag op Trump uitgelokt werd door zijn politieke mening, in het bijzonder zijn betrachting vrede in Oekraïne te creëren. De aanslag op Trump toont aan dat in de VSA krachten aan de macht zijn die het Oekraïneconflict willen voortzetten en niet aan normale relaties met Rusland geïnteresseerd zijn, aldus Endre Shimo, hoofd van de NGO Hongaarse Vredeskring.
En neen, niet Biden of een andere verkozen Democraat probeerde Trump te vermoorden, maar de toon werd wel door hen en hun bevriende entourage en media, gezet.
Biden reageerde snel en vaag, zoals we van hem gewend zijn. Hij keerde uit Delaware in het Witte Huis terug, riep de bevolking tot een gratuite eenheid op maar weigerde de poging tot moord op Trump als zodanig te benoemen. Door journalisten na de moordaanslag aan de tand gevoeld, antwoordde Biden: “Ik weet niet genoeg om…. Ik heb een mening, maar geen feiten.”
Tja. Trump was immers niet dood. Dus “geen feiten”.
De volgende ochtend telefoneerde Biden met Trump. De inhoud werd niet bekend gemaakt. “Hoffelijk” komt waarschijnlijk in de buurt. Beide heren koesteren niet bepaald vriendschappelijke gevoelens voor elkaar. Biden noemde zijn voorganger, Trump, een gevaar voor de democratie. Een voorbeeld: op 28 juni verkondigde Biden nog: “En het belangrijkste, en ik zeg dit uit het diepste van mijn hart: Trump is een gevaar voor onze natie.” Later liet hij optekenen dat het wellicht fout was te stellen dat het tijd werd Trump “in een bullseye te stoppen”. Wat zoveel betekent dat het tijd werd Trump in het vizier, op de korrel te nemen.
Goldmann, volksvertegenwoordiger in het Congress, eiste verleden jaar nog bij MSNBC Trump te vernietigen: “Het valt niet te ontkennen: deze man mag het hoogste ambt niet bereiken. Hij is niet alleen incompetent, maar ook verwoest hij onze democratie en men moet hem vernietigen.”
Stacey Plaskett, Democratische volksvertegenwoordigster, eiste Trump neer te schieten, ook op TV: “Dat Trump de codes voor atoomwapens en staatsgeheimen heeft, die hij op zijn landgoed met elke bezoeker kan delen, moet elke Amerikaan met angst vervullen. Men moet hem afknallen, hem stoppen.” Dat Biden ook onvoorzichtig met geheime regeringspapieren omging, werd verticaal geklasseerd.
Alex Soros, zoon van George Soros, Madonna, Kathy Griffin, Nancy Pelosi, Johnny Depp e.a. linkse “iconen” gaven in niet te misverstane bewoordingen, begeleid door wansmakelijk beeldmateriaal, kennis van hun wens naar een gewelddadige dood van Trump.
En dan hebben we het nog niet gehad over het ignoreren van de schutter op het dak door de zgn. Secret Service.
En dan is er nog een reactie, die hoogstwaarschijnlijk hier niet gehoord wordt: Viktor Medvedtsjoek, Oekraïens oppositieleider, schreef een brief naar Trump waarin hij stelde dat de Oekraïense regering een motief heeft om hem naar het leven te staan. Vèr gezocht? Wie heeft het ooit voor mogelijk gehouden dat de Nord Stream gaspijpleidingen met explosieven zouden gesaboteerd worden???
Paul Ronzheimer, een Axel Springer marionet (Bild), wil Orbán de levieten lezen. En komt van een kale reis thuis. Ronzheimer beweert met talrijke Oekraïners gesproken te hebben en geen van hen zou over vrede willen onderhandelen. “Ze willen zich verdedigen, voor hun land, voor gezin, hun vader, moeder…”
Waarop Orbán: “Dus als ik U goed begrepen hebt, wilt U, een Duitse man, mij uitleggen wat het betekent dichtbij de Russen te leven? Vergeet niet dat wij ons in Boedapest bevinden… niemand kan ons, Hongaren, lessen lezen over de Russen. Het is belachelijk. Wij werden verschillende keren bezet door de Russen. Als er iemand de Russen kent, dan zijn wij het wel, wij de Hongaren. Vooral de premier. Ik dus. Want dat is mijn job. Wij weten dus wel degelijk wat het betekent. Van de Russen te willen winnen is een belachelijk idee. De hoeveelheid soldaten, de bronnen, de aanvoer, de grootte …”
Waarop Ronzheimer: “Ja, maar hebben ze hun verliezen toegegeven?”
Waarop Orbán: “Neen, niet de eigen verliezen. Ieder heeft verliezen van de tegenstander medegedeeld.”
Logisch. Men overdrijft de verliezen van de tegenstander en minimaliseert de eigen verliezen.
Ronzheimer: “Maar wat wil Poetin?”
Waarop Orbán: “Da’s toch duidelijk. Poetin herhaalt in zijn toespraken en interviews wat hij wil bereiken. En dat is zijn plan.”
Ronzheimer blijft druk uitoefenen met deze vraag: “Heeft U Poetin gevraagd of hij NATO-gebied wil aanvallen?”
Orbán antwoordt daarop “dat hij zich niet belachelijk wou maken. Geen enkele ernstig te nemen man kan een ernstig onderhoud voeren als men daarbij stelt dat Rusland de NATO wil aanvallen. De Russen zijn weliswaar anders, maar ze zijn verstandig en iedereen weet dat de NATO het sterkste militaire blok is. Niemand wil zomaar de NATO aanvallen. We zien toch hoe moeilijk het Oekraïne-conflict verloopt… Waarom zou men (… Rusland) plotseling de NATO willen aanvallen?”
En: “Met Angela Merkel was de Russische invasie nooit gebeurd!”
Waarom?: “Omdat zij het vermogen, het begrip en de vaardigheden heeft om de conflicten te isoleren. Wij zijn in de fout gegaan zodat er een conflict ontstaan is, dat er oorlog is en in plaats van deze te isoleren hebben we deze doen escaleren en steeds internationaler gemaakt.”
Ronzheimer: “We hebben het met Minsk geprobeerd en dat is mislukt.”
Orbán: “Dat is Uw interpretatie. Ik zie dat anders.”
“Ik ken de situatie van de minderheden in Oekraïne, m.n. de Hongaren, die als minderheid leven in het hedendaagse Oekraïne. Het is nu niet de ideale tijd om de Oekraïense regering hierover aan de tand te voelen – het is tenslotte een land in oorlog. Belangrijk is dat alle actoren ook vrede willen. Wij, Hongaren, weten hoe de Russen denken. De EU is veel meer betrokken partij dan de VSA. Het is onze verdomde plicht voor de vrede te pleiten.“
Links Duitsland ongerust over de nationale symbolen
— Dirk Rochtus — Doorbraak | 10 juli 2024
Op het EK zwaaiden vele Duitsers weer met de nationale vlag. Een bedenkelijke opstoot van nationalisme volgens links.
De nationale hymne ‘Deutschland über alles’ zingen en de zwart-rood-gouden vlag uithangen naar aanleiding van het Europees Kampioenschap (EK) blijft voor controverse zorgen bij onze oosterburen.
De ‘Bundeszentrale für politische Bildung’ (BpB), de Federale Centrale voor Politieke Vorming, bestond het zelfs om in een filmpje op Facebook de oorsprong van de ‘ruk naar rechts’– denk aan de opgang van de Alternative für Deutschland (AfD) – terug te voeren op het Wereldkampioenschap Voetbal dat in 2006 in Duitsland werd georganiseerd. De ‘Mannschaft’ schopte het toen tot in de halve finale. De sfeer bij de Duitsers was uitgelaten; vele zwaaiden met zwart-rood-goud. Het enthousiasme leeft in de herinnering voort als het ‘Sommermärchen 2006’, het ‘zomersprookje van 2006’.
‘Banaal nationalisme’
Mensen uit het linkse spectrum van de politiek stonden verbijsterd te kijken naar deze opstoot van wat de Britse sociaal-psycholoog Michael Billig ‘banaal nationalisme’ noemde, een nationalisme dat niet ideologisch geladen is, maar gewoonweg de uitdrukking is van een onbewuste verbondenheid met de eigen natie met gebruikmaking van de symbolen ervan.
Ook nu weer, bij de organisatie van het EK, grepen vele mensen terug naar de vlag en zongen de spelers van de Mannschaft de nationale hymne mee. Voor de bpb een reden te meer om zich, onder verwijzing naar de spelers en de trainer van 2006, de vraag te stellen: ‘Sind Poldi, Klinsi und Co. schuld am Rechtsruck in Deutschland?’ Er kwam veel protest tegen de video ‘2006 – ein Sommermärchen für den Nationalismus?‘; de vormingscentrale heeft hem afgevoerd.
Heimat
Irene Götz, professor aan de Ludwig-Maximilians-Universität München, voelt zich ongemakkelijk bij het zien van mannen die luid roepend en bier drinkend met de nationale vlag zwaaien. In een interview met Der Tagesspiegel (28 juni) zegt ze: ‘Daarachter gaat zeker machismo schuil, een soort patriarchale houding die net vrouwen dwars zit. En als er dan nog een migratieachtergrond bijkomt en je ziet dat er zich daar onder die vlag alweer witte mannen tonen, kan dat natuurlijk bedreigend en uitsluitend overkomen.’
De academica gelooft dus dat vrouwen en allochtone mensen kunnen voor het hoofd gestoten worden door de Duitse vlag en het voetbal-enthousiasme. Niets is minder waar. Een journalist van Der Tagesspiegel (3 juli) is op onderzoek in Berlijn getrokken en heeft vastgesteld dat er op de Kurfürstendamm ook veel jonge vrouwen de deelname van de ‘Mannschaft’ aan de kwartfinale vierden en dat over heel de stad verspreid er heel wat mensen met migratieachtergrond te vinden waren die hun trots over Duitsland uitbazuinden. Een Libanees bijvoorbeeld vertelde aan de reporter: ‘De Libanese vlag staat voor onze heimat, de Duitse omdat wij hier zijn, hier kunnen zijn, hier mogen leven.’
Sarcasme
Zwart-rood-goud wekt blijkbaar vooral weerzin op in de ‘hogere’ politieke en intellectuele kringen. Een voormalige minister van Defensie, van sociaaldemocratische signatuur, verbood ooit de soldaten de vlag uit te hangen aan de ramen van de Bundeswehr-Universität (de Universiteit van het Leger, in Hamburg).
Tegelijk verordende ze het hijsen van de regenboogvlag voor het gebouw. Het verleidde de columnist Harald Martenstein, die deze anekdote oprakelt in Die Welt, tot een sarcastische bedenking: Als je toch graag met een vlag zwaait, maar niet verdacht wil overkomen, doe het dan met de regenboogvlag … behalve in bepaalde stadswijken …
‘Het mirakel van Bern’
Het is algemeen geweten dat de nationale zelfhaat van de Duitsers voortkomt uit hun historische ervaringen. Maar dat Schwarz-Rot-Gold taboe is, blijft toch verwonderen. Het is de vlag van de revolutie van 1848 met haar democratische aspiraties. Het is de vlag van de Republiek van Weimar (1919-1933). Het is de vlag die de nationaalsocialisten na hun machtsovername in 1933 verboden hebben. Het is de vlag van de Bondsrepubliek, de meest ‘geglückte Demokratie’ (geslaagde democratie) ooit op Duitse bodem. Het is de vlag van een staat die dankzij het voetbal zijn zelfvertrouwen herwon: het was op 4 juli 1954, amper negen jaar na de Tweede Wereldoorlog, dat de Mannschaft in de finale van het Wereldkampioenschap in het Zwitserse Bern de Hongaren versloeg.
‘Das Wunder von Bern’ bezorgde de ‘Weltmeister’, de wereldkampioen, het gevoel weer bij de internationale gemeenschap te behoren, eindelijk weer op respect te mogen rekenen. De overwinning die de Duitsers in Bern behaalden op de grasmat, was balsem voor een gekwetste natie. De beroemde journalist Joachim Fest noemde dat gebeuren dan ook symbolisch de ‘eigenlijke stichtingsdatum van de Bondsrepubliek’.
‘Deutschland über alles’
Wat geldt voor de vlag, geldt ook voor de nationale hymne. De tekst – een gedicht van Hoffmann von Fallersleben [1] (1798-1874) – drukte het verlangen naar Duitse eenheid uit, naar een ‘Deutschland’ als de koepel boven de vele kleine Duitse staatjes met hun onderlinge grenzen tot ver in de 19de eeuw. De legendarische Franz Beckenbauer verplichtte in 1984 zijn elftal tot het meezingen van de hymne nadat Duitsland verloren had tegen Argentinië met 3:1. Hij had vastgesteld dat de Argentijnse spelers geestdriftig hun volkslied hadden meegezongen met de hand op het hart, terwijl de Duitse er bij het weerklinken van ‘Deutschland über alles’ onverschillig hadden bijgestaan.
Na 1945 zingen de Duitsers alleen nog de derde strofe, de lofzang op ‘Einigkeit und Recht und Freiheit für das deutsche Vaterland!’. De eerste strofe kan niet meer door de beugel omdat er sprake is van een Duitsland waarvan de grenzen reikten tot ver buiten de huidige (‘Von der Maas bis an die Memel’, de grensrivier van het toenmalige Oost-Pruisen).
Claudia Becker slaat tot slot de nagel op de kop wanneer ze in Die Welt schrijft: ‘Het is niet op de laatste plaats het “Sommermärchen” van het WK 2006 in Duitsland dat getoond heeft dat Zwart-Rood-Goud in een zee van internationale vlaggen even weinig bedreigend is als “Das Lied der Deutschen”. Het is op de eerste plaats de uitdrukking van de vreugde samen het voetbal te vieren.’
—
[1] De UNESCO en de rustplaats van een vriend van Vlaanderen
Het klooster van Corvey komt op de werelderfgoed van de UNESCO. Markant: in de tuin vond een grote vriend van Vlaanderen zijn laatste rustplaats.
“Negatieve mediaberichtgeving over China versterkt en draagt bij aan wijdverspreide negatieve opvattingen over China in het VK. Dit maakt een havikachtig of kritischer beleid ten opzichte van China waarschijnlijker, in lijn met de belangen van lobbyisten en politici binnen en buiten de regering die die benadering favoriseren.”
Bij onze oosterburen wordt de strijd tegen de AfD niet bepaald met fluwelen handschoenen gevoerd. Alle middelen zijn goed om hun opmars te stuiten. Zelfs wetenschappelijke onderzoeken, die moeten bewijzen dat voor de AfD stemmen niet goed is voor de gemoedsgesteldheid der bevolking.
Conclusie: er is een goede én een slechte boodschap voor de AfD-kiezers. De slechte luidt dat stemmen voor de AfD de kiezer ongelukkig maakt. De goede daarentegen stelt dat dit niet hopeloos is, vermits de kiezers gemoedsgesteldheid zich snel herstelt als hij ophoudt voor de AfD te stemmen.
De resultaten van de zgn. representatieve studie, uitgevoerd door respectabele onderzoekers van het Berliner Wissenschaftszentrums für Sozialforschung (WZB). Deze raadpleegde tussen 2019 en 2021 meer dan 5.000 mensen over hun persoonlijke tevredenheid en concludeerde een tot dan onbekende oorzaak. Personen, die voor de AfD stemmen, zijn volgens het onderzoek duidelijk ontevredener over hun persoonlijke en financiële toestand dan kiezers der andere partijen.
Dat kiezers voor de oppositie kiezen omdat ze niet tevreden zijn met de regering, daarop komen de zgn. onderzoekers niet. En bovendien gaat men ervan uit dat àls er een onderzoek tot een bepaalde conclusie komt, dat die conclusie dan ook het bewijs is dat de reden van het onderzoek wel degelijk klopt.
Misschien bieden oogkleppen en muilkorven een oplossing…
Op 13 juni was er de G7-top in het Italiaanse Borgo Ignazia. Hier ziet u een filmpje van de hoofdrolspelers. Meloni had er de paus bij gehaald. Die sprak over “AI”, daarmee kun je niet veel potten breken…
Zelenski liep daar ook rond alhoewel zijn land helemaal niet tot de 7 grootste industrielanden behoort. Zo kon Zelenski de paus omhelzen. Dat is goed voor de pr. Dat de Ukrainian OrthodoxChurch (patriarchaat Moskou) verboden wordt en het goud en zilver van de kloosters geplunderd, geen probleem.
Even bij bedenken dat van het hele politieke gezelschap enkel Meloni niet verloren heeft.
Michel en von der Leyen vertegenwoordigen de EU dat geen land is en dus niet in de G7 thuishoort, en zijn nooit rechtstreeks verkozen.
Scholz en Macron verloren de verkiezingen.
Kishida (Japan) heeft een goedkeuringsniveau van 26%.
Sunak (Groot-Brittannië) gaat de verkiezingen van 4 juli sowieso verliezen.
Biden zoals u hem hier ziet, is niet in staat om een vergadering effectief te volgen of aan een verkiezingsdebat deel te nemen.
Zelenski is na zijn termijn die verstreek op 20 mei wettelijk gezien niet meer de president.
Interessant is de verklaring van Meloni over de lange-afstandsraketten. Een niet westerse bron (Times of India) waar geopolitiek nieuws meer neutraal gebracht wordt.
Het gaat er niet om Meloni als voorbeeld te stellen. Maar zij is de enige van het gezelschap die voor de Europese verkiezingen duidelijk gezegd heeft dat Italië geen troepen zal sturen en het gebruik van westerse lange-afstandsraketten tegen doelen diep in Rusland, gestuurd door NAVO-bestuurders en Amerikaanse intel, afkeurt. Of ze erbij blijft, is een andere zaak. In elk geval heeft haar coalitie het in de verkiezingen behoorlijk gedaan.
De op tv verboden analyse
Rechts heeft in de Europese verkiezingen vooruitgang geboekt. De coalitie van von der Leyen gaat van 68% naar 60%. Het is absoluut niet vanzelfsprekend dat de conservatieve partijen meer invloed krijgen. Daarvoor zijn ze te veel in fracties verdeeld en Oekraïne/ Gaza splitsen hen nog verder. Bv. een partij is voor onderhandelingen in Oekraïne maar steunt dan weer onvoorwaardelijk Israël.
Of deze uitsmijter van Justine (21 jaar) door France Info geciteerd. Vertaling wellicht niet nodig wegens zo herkenbaar. “On a fait des courses il n’y a pas longtemps, on n’a même pas rempli le caddie et on en a eu pour plus de 200 euros. Il ne faut pas abuser non plus. On n’avait pas de marques, on n’avait rien de spécial.”
Nvdr: Ingezonden artikel met enige vertraging wegens genoemde IT-problemen.
Geld zat. De EU-NAVO tekent een blanco cheque.
De Standaard van 14 juni bloklettert triomfantelijk Westen maakt hulp aan Oekraïne ‘Trump-bestendig’. We binden die nare Trump zijn handen al voor hij herkozen is. Is dat niet knap van de G7 -landen die gisteren in Italië bijeenkwamen?
De VS tekent een tienjarig veiligheidsakkoord met het land, de NAVO gaat de steun coördineren. Dat is handig, de NAVO ligt maar op een paar km van het EU-gebouw in Brussel. De EU en de NAVO zijn twee handen op één buik geworden zeker sinds het conflict in Oekraïne. Verder vernemen we dat er een lening van 50 miljard dollar klaar is.
Als u echter aandachtig leest, ziet u een heel aantal gapingen. Het is een “akkoord” maar Trump kan het opzeggen, geeft de krant toe. Dat klopt, het heeft niet de kracht van een verdrag, het heeft het parlement niet gepasseerd.
De clou zit echter in de 50 miljard. Die lening wordt uitgeschreven met als waarborg de opbrengst van de bevroren Russische tegoeden (geschat op 300 miljard). De opbrengst wordt geraamd op 3 miljard (periode vanaf de bevriezing tot nu). Dat is heel optimistisch geraamd maar hoe dan ook 3 miljard als waarborg voor 50 miljard is toch een beetje krap, vindt u ook niet.
Geen nood, de Amerikanen laten de Europeanen borg tekenen. Wordt die lening nooit terugbetaald of alleen maar een fractie ervan, dan draait de Europese belastingbetaler op. Ze hebben een blanco cheque getekend die kan oplopen tot 50 miljard of meer met de (verwijl)intresten. De Amerikanen hebben niet getekend en kunnen (onder Trump?) wegwandelen. Waarom zeggen De Standaard en de mainstream-zenders dat niet?
Zie de uitleg hierover op de uitstekende blog de Duran van Alexander Mercouris. Zie vanaf minuut 40.21:
Telkens een linkse of moslim dader mensen aanvalt, dan wordt onmiddellijk – zonder dat men de dader kent – verondersteld dat deze persoon “psychische problemen” heeft of zou kunnen hebben. Eender hoe, eender wat, men brengt de gebeurtenissen onmiddellijk in verband met “psychische problemen”, met “men mag niet veralgemenen”, “niet schuldbewust” en “handelde alleen, heeft niets met de achtergrond, met connecties met anderen te maken.”
Als echter een rechtse dader dezelfde feiten pleegt, dan wordt dit nooit vermeld. Dan wordt immers altijd verondersteld dat hij handelde met de vaste bedoeling, met verantwoordelijkheid en met de steun van een netwerk. De poco media houden rechtse mensen voor debiele idioten (…volgens het adagio “hoe is het in godsnaam mogelijk niet-links te zijn?”…), houdt hen echter niettemin voor volledig bewust, zowel wat de controle als het schuldbewustzijn, mét een opzettelijk plan en handelswijze. En waarom? Omdat de dader rechts is.
Uit het bovenstaande zou men kunnen concluderen dat linkse mensen en moslims niet goed bij zinnen zijn en dat rechtse mensen nog over heel hun herseninhoud beschikken.
