Wij niet. Wij vernamen dat naar aanleiding van een door Elon Musk verwijderde tweet over de zgn. “Alice Day” die jaarlijks herdacht, gevierd, wordt op 25 april. In de tweet had ene ZeebDemon, een volgeling van de “Pedophile Pride Day”, een aangepaste regenboogvlag geplaatst. Blijkbaar zijn de wereldwijde “Prides”, de stoeten als een wansmakelijke uiting van de ondergang van onze cultuur niet genoeg… de kinderen moeten er ook aan geloven. Pedofielen vinden dat de benaming te negatief overkomt: ze willen “personen die aangetrokken worden door minderjarigen” genoemd worden en als zodanig geaccepteerd worden binnen de grote regenboogclan.
Elon Musk liet b.g. ZeebDemon per kerende weten dat hij niet gediend was met pedofielenreclame: “Not tolerated on this platform”.
Hoe ziek moet men zijn om het misbruik van kinderen te vieren, te bewieroken? Blijkbaar is die Alice Day iets dat al langer aan de gang is. Ze misbruiken niet alleen kinderen maar ook een onschuldige teddybeer als symbool. Kijk even mee:
…. hoe belangrijke nieuwsinformatie op de 25ste bladzijde van een belangrijke Vlaamse krant belandt. Neem nu volgend bericht:
“Chinese provinciebesturen gaven in het eerste kwartaal vergunningen voor kolengestookte energiecentrales met een capaciteit van minstens 20,45 gigawatt. Dat is meer dan de 8,63 GW in dezelfde periode van 2022 en meer dan de vergunde capaciteit van 18,55 GW van heel 2021. Dat zegt Greenpeace, dat verder aangeeft dat het land zo zijn beloftes om de uitstoot van fossiele brandstoffen te verlagen in het gedrang brengt.
Die beloftes worden als essentieel beschouwd om de klimaatopwarming onder controle te houden. Het land is, in absolute termen en per inwoner, de grootste uitstoter van broeikasgassen als CO2. De nog hogere uitstoot die eraan zit te komen, voedt de vrees dat China terugkomt op de doelen die het zelf gesteld had: tussen 2026 en 2030 de uitstootpiek bereiken en tegen 2060 CO2-neutraal te zijn…”*
Waarom komt dergelijk zo belangrijk bericht pas op de 25ste bladzijde en niet op de eerste pagina? Toch niet om plaats te maken voor een bericht over een befaamde kok die 2 Michelinsterren verliest?
De NPO gooit het op een gebrek aan samenwerking, terwijl het net andersom is: andere zenders willen niet met ON samenwerken – , het verspreiden van “onjuiste” – lees “ongewenste” informatie – , gebrek aan onafhankelijkheid en objectiviteit, het aantasten van het vertrouwen in de publieke zenders…” …
Kortom: men schiet op de boodschapper…
Ach… in het onvolprezen land b en het vazalgewest Vlaanderen bestaat er zelfs geen TV-zender die gesanctioneerd kan worden voor het verspreiden van ongeliefde waarheden… Hier wordt gewoon het cordon médiatique toegepast.
Alleszins is het een vermoeden dat meer dan waarschijnlijk is. We citeren uit Schillers drama “Die Verschwörung des Fiesco zu Genua” een zin die in de Duitstalige gebieden overbekend is en die de nagel op de kop slaat:
“Der Mohr hat seine Schuldigkeit getan. Der Mohr kann gehen.”
Vrij vertaald: hij heeft zijn nut gehad… weg ermee!
Wij zijn benieuwd waar en in welke capaciteit we Tucker Carlson zullen terugzien. Niet “of” maar wel “hoe” en “wanneer” we hem zullen terugzien. In elk geval zullen we hem missen, zoals miljoenen andere kijkers en politiek geïnteresseerden.
Wordt zonder enige twijfel vervolgd. Kijk intussen even mee naar dit gesprek met Elon Musk die stelt dat A.I. volgepompt wordt met leugens.
We zijn eveneens benieuwd wanneer – niet of – de vorige Tucker Carlson uitzendingen zullen gecensureerd en/of gewist worden.
“… Vrijdag j.l. werd de 12-jarige Aaron Boers in Deurne/Antwerpen in elkaar geslagen door een tiental ‘jongeren’ die het Suikerfeest aan het vieren waren. Een etnische context die door geen enkele krant wordt overgenomen, daar gaat het dus enkel over ‘jongeren’. Maar papa Steven Boers, in een vorig leven lid van de Antwerpse muziekband Katastroof en nu districtsraadslid voor de PVDA in Borgerhout, is serieus kwaad en heeft het in een tweet over ‘krapuul’... “
We geven het toe, we moesten toch wel even grijnzen bij de verontwaardiging geuit door een PVDA-districtsraadslid, die de ambitie had “de straat naar de raad te brengen”, over de mishandeling die zijn zoon te beurt gevallen was op een pleintje in de omvolkte Antwerpse districten. Let wel, ons leedvermaak betrof de papa, niet de zoon die aan den lijve de multiculturele verrijking mocht ondervinden. Papa Boers vroeg zich hardleers af of “de jongeren zich verveelden”. Het is wachten op de imam die zich in naam van de “gemeenschap” komt verontschuldigen…
Toch wel straf, papa Boers had naar eigen zeggen veel succes met zijn anti-oorlogslied. En hij bracht ook een cd uit “Tegen de bierkaai”, waarbij hij voor de hoes geschminkt werd alsof hij in elkaar werd geslagen.
… iets dat op weinig aandacht in de poco media kan rekenen. Als er resoluties gestemd worden die de linkse media bevallen, dan wordt dit breed uitgesmeerd, maar als er een resolutie gestemd wordt, die niet overeenstemt met de door de VSA gedirigeerde politieke ideologie, dan is de kans op publicatie eerder klein.
De VN-Mensenrechtenraad bestaat uit 47 leden. Resultaat van de stemming: 33 stemden pro, 13 tegen en 1 onthouding (Mexico). De 13 die tegen stemden waren – had u iets anders verwacht? – NAVO-lidstaten en andere satellietstaten der VSA, die wereldwijd sancties uitdelen tegen iedereen die weigert zich als een trouwe vazal aan de VSA-dominantie te onderwerpen. De 13 zijn: het land b, Duitsland, Finland, Frankrijk, Georgië, Litouwen, Luxemburg, Montenegro, Roemenië, Tsjechië, Oekraïne, G.B. en de VSA.
Volledigheidshalve, stemden voor de resolutie: Algerije, Argentinië, Bangladesh, Benin, Bolivië, Chili, China, Costa Rica, Ivoorkust, Eritrea, Gabon, Gambia, Honduras, Indië, Kameroen, Qatar, Kazachstan, Kirgisistan, Cuba, Malawi, Maleisië, Malediven, Marokko, Nepal, Pakistan, Paraguay, Senegal, Somalië, Zuid-Afrika, Soedan, Oezbekistan, VAE en Vietnam.
De resolutie vermeldt dat “men gealarmeerd is over het niet in verhouding en zonder onderscheid menselijk leed door de éénzijdige sancties en hun negatieve werking op de burgerbevolking, vooral op vrouwen en kinderen” en “op het recht op leven, het recht van iedereen van de bereikbare fysische en psychische gezondheid, medische zorg, het recht op vrijheid van honger en het recht op een passende levensstandaard, op voeding, onderwijs, werk en woning, het recht op ontwikkeling en het recht op een propere, gezonde en duurzame omgeving”. Bovendien werd vastgesteld dat sancties leiden tot “zware schendingen van mensenrechten bij de getroffen bevolkingsgroepen” vooral dan bij “oudere mensen en mensen met een handicap”.
Bovendien:
“Wij veroordelen scherp de voortdurende éénzijdige praktijk van dergelijke maatregelen door bepaalde machten als drukmiddel, incl. politieke en economische druk, tegen het in het vizier genomen land, vooral tegen de minst ontwikkelde landen en de ontwikkelingslanden met het doel deze landen te verhinderen hun recht te beslissen over een eigen politiek, economisch en sociaal systeem.”
Men hoeft niet bepaald een groot politiek licht te zijn om te begrijpen tegen wie deze resolutie zich richt. De resolutie is een muilpeer voor de VSA & de gehoorzame westerse bondgenoten, die bijgevolg ook braafjes tégen deze resolutie gestemd hebben. Sancties zijn volgens het VN-Charter slechts toegestaan als ze door de VN-Veiligheidsraad beslist werden. Alle andere zijn een inbreuk tegen het volkerenrecht, zoals we in het VN-Charter kunnen lezen.
Volgens het VN-Charter is elke poging zich met de binnenlandse zaken van een andere staat te bemoeien verboden (Art. 1). Noch individuele staten, noch groepen van staten, noch de VN zelf mogen zich in de binnenlandse aangelegenheden van een andere staat mengen. Uitzonderingen volgens art. 2, par. 7 geven aan dat de VN-Veiligheidsraad eerst een bedreiging of een vredesbreuk vaststellen. Dat is in het verleden al eens gebeurd. De VN-Veiligheidsraad heeft sancties tegen Noord-Korea uitgesproken, die door het volkerenrecht gedekt zijn. Maar dat zijn zo ongeveer de énige sancties die momenteel door het volkerenrecht gedekt zijn. Alle andere, door de VSA & bondgenoten opgelegde sancties tegen Rusland, Wit-Rusland, Venezuela, Syrië, Cuba e.a. zijn in strijd met het volkerenrecht.
De resolutie, door de VN-mensenrechtenraad met een grote meerderheid goedgekeurd, is eigenlijk niets speciaals. Hiermee werd “slechts” geëist dat het westen het volkerenrecht respecteert en juist om die reden hebben de westerse landen ook in gesloten rangorde tegen de resolutie gestemd. Ook de Braziliaanse buitenminister verklaarde op 17 april tijdens een ontmoeting met zijn Russische collega Lavrov dat “buiten het feit dat ze (de sancties) niet door de VN-Veiligheidsraad beslist werden, ze bovendien negatieve gevolgen hebben voor de economie in heel de wereld, vooral in de ontwikkelingslanden… “
Mag het dan verwonderen dat het westen bv. in Afrika snel aan invloed verliest? De westerse sancties zijn niet alleen schadelijk voor de economie van de getroffen landen, ze zijn ook dodelijk. Niet zelden worden daarbij bv. ook banken gestraft en/of staten uit het internationale betalingssysteem SWIFT geweerd. Hoe kan een land bv. medicijnen kopen als men die ten gevolge van de sancties niet mag en bijgevolg kàn betalen?
Na de aardbeving in Turkije en Syrië was het medeleven groot; tegelijkertijd werd er echter niets gedaan aan de sancties die de levering van bepaalde medicijnen, zowel door de VSA als de EU (dat trouwens ooit een Nobelprijs voor de vrede kreeg) verboden, bijgevolg onmogelijk, maakte.
Het westen zag er trouwens geen graten in honderdduizenden kinderen door sancties te doden, zoals bv. in Irak. Ter herinnering het hautaine antwoord van de daarvoor verantwoordelijke VSA buitenministerin Madeleine Albright, op de vraag of de prijs van 500.000 gedode kinderen in Irak het allemaal wel waard waren… voor een oorlog die de VSA en het V.K. begonnen omwille van massavernietigingswapens die er niet waren…
Het was ons (en U allicht) duidelijk dat ze niet omwille van haar culturele kennis de chouchou van de Brugse politieke kaste is. Zou iemand het ons kwalijk nemen dat we aan een andere exotische schoonheid moesten terug denken, die door een andere partij omarmd en de hemel in geprezen werd?
‘tScheldt legt haarfijn bloot hoe Dalilla Hermans haar job als ‘trajectcoördinator Brugge Europese Culturele hoofdstad van Europa’ verkreeg. U hoeft slechts op onderstaand bruggetje te klikken:
