“… Vrijdag j.l. werd de 12-jarige Aaron Boers in Deurne/Antwerpen in elkaar geslagen door een tiental ‘jongeren’ die het Suikerfeest aan het vieren waren. Een etnische context die door geen enkele krant wordt overgenomen, daar gaat het dus enkel over ‘jongeren’. Maar papa Steven Boers, in een vorig leven lid van de Antwerpse muziekband Katastroof en nu districtsraadslid voor de PVDA in Borgerhout, is serieus kwaad en heeft het in een tweet over ‘krapuul’... “
We geven het toe, we moesten toch wel even grijnzen bij de verontwaardiging geuit door een PVDA-districtsraadslid, die de ambitie had “de straat naar de raad te brengen”, over de mishandeling die zijn zoon te beurt gevallen was op een pleintje in de omvolkte Antwerpse districten. Let wel, ons leedvermaak betrof de papa, niet de zoon die aan den lijve de multiculturele verrijking mocht ondervinden. Papa Boers vroeg zich hardleers af of “de jongeren zich verveelden”. Het is wachten op de imam die zich in naam van de “gemeenschap” komt verontschuldigen…
Toch wel straf, papa Boers had naar eigen zeggen veel succes met zijn anti-oorlogslied. En hij bracht ook een cd uit “Tegen de bierkaai”, waarbij hij voor de hoes geschminkt werd alsof hij in elkaar werd geslagen.
… iets dat op weinig aandacht in de poco media kan rekenen. Als er resoluties gestemd worden die de linkse media bevallen, dan wordt dit breed uitgesmeerd, maar als er een resolutie gestemd wordt, die niet overeenstemt met de door de VSA gedirigeerde politieke ideologie, dan is de kans op publicatie eerder klein.
De VN-Mensenrechtenraad bestaat uit 47 leden. Resultaat van de stemming: 33 stemden pro, 13 tegen en 1 onthouding (Mexico). De 13 die tegen stemden waren – had u iets anders verwacht? – NAVO-lidstaten en andere satellietstaten der VSA, die wereldwijd sancties uitdelen tegen iedereen die weigert zich als een trouwe vazal aan de VSA-dominantie te onderwerpen. De 13 zijn: het land b, Duitsland, Finland, Frankrijk, Georgië, Litouwen, Luxemburg, Montenegro, Roemenië, Tsjechië, Oekraïne, G.B. en de VSA.
Volledigheidshalve, stemden voor de resolutie: Algerije, Argentinië, Bangladesh, Benin, Bolivië, Chili, China, Costa Rica, Ivoorkust, Eritrea, Gabon, Gambia, Honduras, Indië, Kameroen, Qatar, Kazachstan, Kirgisistan, Cuba, Malawi, Maleisië, Malediven, Marokko, Nepal, Pakistan, Paraguay, Senegal, Somalië, Zuid-Afrika, Soedan, Oezbekistan, VAE en Vietnam.
De resolutie vermeldt dat “men gealarmeerd is over het niet in verhouding en zonder onderscheid menselijk leed door de éénzijdige sancties en hun negatieve werking op de burgerbevolking, vooral op vrouwen en kinderen” en “op het recht op leven, het recht van iedereen van de bereikbare fysische en psychische gezondheid, medische zorg, het recht op vrijheid van honger en het recht op een passende levensstandaard, op voeding, onderwijs, werk en woning, het recht op ontwikkeling en het recht op een propere, gezonde en duurzame omgeving”. Bovendien werd vastgesteld dat sancties leiden tot “zware schendingen van mensenrechten bij de getroffen bevolkingsgroepen” vooral dan bij “oudere mensen en mensen met een handicap”.
Bovendien:
“Wij veroordelen scherp de voortdurende éénzijdige praktijk van dergelijke maatregelen door bepaalde machten als drukmiddel, incl. politieke en economische druk, tegen het in het vizier genomen land, vooral tegen de minst ontwikkelde landen en de ontwikkelingslanden met het doel deze landen te verhinderen hun recht te beslissen over een eigen politiek, economisch en sociaal systeem.”
Men hoeft niet bepaald een groot politiek licht te zijn om te begrijpen tegen wie deze resolutie zich richt. De resolutie is een muilpeer voor de VSA & de gehoorzame westerse bondgenoten, die bijgevolg ook braafjes tégen deze resolutie gestemd hebben. Sancties zijn volgens het VN-Charter slechts toegestaan als ze door de VN-Veiligheidsraad beslist werden. Alle andere zijn een inbreuk tegen het volkerenrecht, zoals we in het VN-Charter kunnen lezen.
Volgens het VN-Charter is elke poging zich met de binnenlandse zaken van een andere staat te bemoeien verboden (Art. 1). Noch individuele staten, noch groepen van staten, noch de VN zelf mogen zich in de binnenlandse aangelegenheden van een andere staat mengen. Uitzonderingen volgens art. 2, par. 7 geven aan dat de VN-Veiligheidsraad eerst een bedreiging of een vredesbreuk vaststellen. Dat is in het verleden al eens gebeurd. De VN-Veiligheidsraad heeft sancties tegen Noord-Korea uitgesproken, die door het volkerenrecht gedekt zijn. Maar dat zijn zo ongeveer de énige sancties die momenteel door het volkerenrecht gedekt zijn. Alle andere, door de VSA & bondgenoten opgelegde sancties tegen Rusland, Wit-Rusland, Venezuela, Syrië, Cuba e.a. zijn in strijd met het volkerenrecht.
De resolutie, door de VN-mensenrechtenraad met een grote meerderheid goedgekeurd, is eigenlijk niets speciaals. Hiermee werd “slechts” geëist dat het westen het volkerenrecht respecteert en juist om die reden hebben de westerse landen ook in gesloten rangorde tegen de resolutie gestemd. Ook de Braziliaanse buitenminister verklaarde op 17 april tijdens een ontmoeting met zijn Russische collega Lavrov dat “buiten het feit dat ze (de sancties) niet door de VN-Veiligheidsraad beslist werden, ze bovendien negatieve gevolgen hebben voor de economie in heel de wereld, vooral in de ontwikkelingslanden… “
Mag het dan verwonderen dat het westen bv. in Afrika snel aan invloed verliest? De westerse sancties zijn niet alleen schadelijk voor de economie van de getroffen landen, ze zijn ook dodelijk. Niet zelden worden daarbij bv. ook banken gestraft en/of staten uit het internationale betalingssysteem SWIFT geweerd. Hoe kan een land bv. medicijnen kopen als men die ten gevolge van de sancties niet mag en bijgevolg kàn betalen?
Na de aardbeving in Turkije en Syrië was het medeleven groot; tegelijkertijd werd er echter niets gedaan aan de sancties die de levering van bepaalde medicijnen, zowel door de VSA als de EU (dat trouwens ooit een Nobelprijs voor de vrede kreeg) verboden, bijgevolg onmogelijk, maakte.
Het westen zag er trouwens geen graten in honderdduizenden kinderen door sancties te doden, zoals bv. in Irak. Ter herinnering het hautaine antwoord van de daarvoor verantwoordelijke VSA buitenministerin Madeleine Albright, op de vraag of de prijs van 500.000 gedode kinderen in Irak het allemaal wel waard waren… voor een oorlog die de VSA en het V.K. begonnen omwille van massavernietigingswapens die er niet waren…
Het was ons (en U allicht) duidelijk dat ze niet omwille van haar culturele kennis de chouchou van de Brugse politieke kaste is. Zou iemand het ons kwalijk nemen dat we aan een andere exotische schoonheid moesten terug denken, die door een andere partij omarmd en de hemel in geprezen werd?
‘tScheldt legt haarfijn bloot hoe Dalilla Hermans haar job als ‘trajectcoördinator Brugge Europese Culturele hoofdstad van Europa’ verkreeg. U hoeft slechts op onderstaand bruggetje te klikken:
Het “Geweten” mocht weer in actie treden. Het EUropees Hof voor de Rechten der Mensachtigen heeft gevonnist dat een transman, die een kind krijgt, “moeder” mag genoemd worden.
Een transman uit het steeds gekker wordende Duitsland, die in de geboorteakte van haar kind als “vader” wou vermeld worden, werd afgewezen – waarmee trouwens vonnissen van meerdere Duitse rechtbanken bevestigd werden. Er is geen sprake van zware discriminatie, zo verklaarde het Geweten dinsdag in Straatsburg. De eiser werd geboren als zijnde een vrouwelijk specimen van de zoogdierenklasse “mens” en had een kind op de wereld gezet nadat diens identiteit als “man” reeds juridisch geboekt stond. ( Lees: vonnis ECHR 105 (2023) – 04.04.2023 )
De Duitse federale rechtbank vonniste vooraf tegen de eis van de transman met argumenten over de biologische oorsprong van de “mens”: “De moeder is de persoon waaruit het kind geboren werd. Aan het verband tussen de voortplantingsfunctie en het geslacht is niet te tornen!”
… We hebben intens medelijden met het kind dat in dit gekkenhuis moet opgroeien.
Heel geslachtsbewust Duitsland stond de laatste dagen op zijn kop nadat de “Tagesschau” in een bericht over de nieuwe invulling van kraamverlof der ouders niet over de “moeder“, maar wel over de “geboortegevende persoon” sprak om, zoals het in moderne woke-tijden hoort, transmensen niet uit te sluiten. Onmiddellijk daarop begon het debat. Markus Söder (CSU), premier van de Freistaat Bayern, had het over “woke-waanzin” bij de zender. En de voormalige federale ministerin voor het gezin, Kristina Schröder (CDU), uitte haar bezorgdheid over moeders die beroofd worden van hun geslachtelijke identiteit “vrouw”.
De “Tagesschau” heeft intussen in “achteruit” geschakeld en gebruikt weer het normale begrip “moeder”.
Alle gekheid op een stokje: zou het KMSH toestaan dat we onze teef aanbieden als dekreu?…
U (her)kent de bovenstaande alleszeggende uitleg bij een misdrijf veroorzaakt door een of andere “vakkracht”? Een beschrijving die de zeldzaamheid moet benadrukken zoals een sneeuwbui in augustus?
De partij AfD – Alternative für Deutschland – heeft een “alleenstaand-geval-teller” in het leven geroepen om het abgeschaffte Deutschland duidelijk te maken hoe de ongebreidelde gastvrijheid de criminaliteitscijfers deden stijgen. U herkent ze aan het hardnekkige verzwijgen van het misdrijf of van de identiteit van de dader, aan het goedpraten, aan de mogelijke uitlokking door het slachtoffer en in een later stadium, als het dan toch een rechtszaak wordt aan de naam van de advocaat…enz…
De teller staat momenteel op 783.876 verdachten zonder Duitse pas.
Zonder verpinken of enige schaamte stelen de VSA, met de regelmaat van een klok, olie; vervoeren die met tankwagens via een illegale grensovergang naar hun bases in Irak. Stelen de graan- en gerstoogsten, vervoeren die eveneens naar Irak. Wat ze niet kunnen pikken, steken ze in brand. Ze maken er geen geheim van. Integendeel. Ze zijn er fier op. Voormalig president Trumps spontane uitbarsting van vreugde ging de wereld rond: “We’ve kept the oil!” Maar deze wereldvreemde negationist, Farhan Haq, woordvoerder van de vice secretaris-generaal bij de VN, “heeft geen weet van de aanwezigheid van VSA-troepen in Syrië.” Zoals de westerse media, die zich wel kunnen opwinden over het lot van een overreden wolf of de zgz. discriminatie der neo-geslachten, maar verder weigeren de bewuste en moedwillige uithongering van de Syrische bevolking, als westerse straf voor hun regeringskeuze, te erkennen.
Op 24 maart had dit absurde gesprek plaats tijdens de wekelijkse persconferentie van de VN. Een Chinese journalist besloot eens enkele kritische vragen te stellen.
Journalist: “Enkele vragen over Syrië. Gisteren gebeurde er een dronenaanval op een VSA-basis in het NO van Syrië, waarbij één dodelijk slachtoffer en zes gekwetsten vielen. Daarna hebben de VSA een luchtaanval uitgevoerd, waarbij elf mensen in Syrië gedood werden. Heeft de generaal-secretaris (van de VN) een reactie mee te delen over dit voorval?”
Farhan Haq: “Wij zijn vanzelfsprekend ongerust omwille van de toenemende spanning en zien verder wat er kan gedaan worden om de spanning bij de verschillende machten in Syrië te doen afnemen en wij zullen onze inspanningen voortzetten.”
Journalist: “Pleit u dan niet ervoor om de soevereiniteit en territoriale integriteit van Syrië te respecteren?”
Farhan Haq: “Euh… natuurlijk, dat spreekt vanzelf en natuurlijk is het belangrijk dat de soevereiniteit en territoriale integriteit van Syrië gerespecteerd wordt. Tegelijkertijd kent U de complexiteit van het probleem der buitenlandse machten.”
Journalist: “Vindt u de aanwezigheid van VSA-troepen in Syrië illegaal of niet?”
Farhan Haq: “Euh… dat is niet iets waarmee wij te maken hebben… euh… er was daar een oorlog…”
Journalist: “Dat klinkt allemaal heel bekend want deze week wordt er veel gesproken over het VN-Charta, het volkerenrecht en de resp. resoluties. Maar de aanwezigheid van een buitenlandse militaire basis zonder daarvoor een uitnodiging gekregen te hebben… dat klinkt voor mij naar iets anders… begrijpt U?”
Farhan Haq: “Euh… ik laat de analyse voor uw rekening, maar nu… “
Journalist: “Wat is het verschil tussen VSA-troepen in Syrië en Russische troepen in Oekraïne?”
Farhan Haq: “… Er zijn geen VSA-gewapende troepen in Syrië. Dat is geen vergelijkbare situatie.”
Journalist: “Bent u zeker dat er geen VSA-troepen in Syrië zijn?”
Farhan Haq: “Ik ben zeker dat er daar militaire activiteit is, maar van bodemtroepen weet ik niets.”
Journalist: “OK, vijf VSA-soldaten werden bij de aanval gekwetst. Als er geen VSA-soldaten in Syrië zijn, hoe konden ze dan gekwetst worden?”
Farhan Haq: “Euh…”
Journalist: “Raar, nietwaar? Moet ik u dat vragen? En overigens, als we dan toch over het volkerenrecht spreken, dan is het internationaal volkerenrecht hier de resolutie 2254 van de VN-Veiligheidsraad, voor zover ik weet. Daarin staat duidelijk vermeld: “Wij verzekeren onze diepe steun bij de soevereiniteit en territoriale integriteit van de Syrische Arabische Republiek en de principes van de VN-Charta.”
Farhan Haq: “Ja, dat is mij bekend en zoals u kan zien werd het door de leden van de Veiligheidsraad zelf aanvaard.”
Journalist: “Opnieuw. Terug naar mijn vraag: is het illegaal dat de VSA een militaire basis in Syrië hebben? Volgens de resp. resolutie die ik juist voorgelezen heb?”
Farhan Haq: “Euh… de resp. resolutie eist dit en wij eisen dat alle landen dit respecteren. Euh… verder wil ik er nu niet op ingaan.”
Ter herinnering en staving van het bovenstaande:
Dit is slechts één van de talrijke video’s die de diefstal van olie bewijzen.
Onderstaand videogesprek had plaats nadat de VSA uiterst aarzelend, omdat quasi heel de wereld Syrië ter hulp schoot na de aardbeving, de sancties tijdelijk en zeer miniem (Syrië wordt slechts toegelaten medische zorg op de internationale markt te kopen en betalen) opschortte.
“Ten eerste, de sancties opschorten voor 180 dagen is een grap. Het is een politiek spelletje dat de VSA proberen te spelen. Da’s één. Sancties zijn één ding maar het andere maakt de sancties compleet. Zelfs als ze ons met sancties straffen, als ze ons onze olie en graanoogsten laten in het oosten van Syrië, als de VSA het oosten van Syrië verlaten, de bezetting stoppen en ermee ophouden het graan, de olie en het gas te stelen, kan Syrië zichzelf (herop)bouwen, de fabrieken doen draaien, de ziekenhuizen laten werken, de auto’s, de ziekenwagens laten rijden. Immers, in 2010, voor de oorlog, importeerde Syrië praktisch niets. We waren zelfvoorzienend, we produceerden alles, ons voedsel. Maar door de sancties, door de oorlog, en omdat de VSA zich illegaal in het oosten van Syrië bevinden, de olie stelend, het gas stelend, het graan stelend… moet Syrië het graan voor brood invoeren, moet het olie en gas invoeren, gas om mee te koken en om elektriciteit mee te produceren en voor auto’s. We leven momenteel in Syrië met soms slechts 10 minuten elektriciteit… 5 minuten elektriciteit in 24 uren. Niemand in deze eeuw op deze planeet leeft met slechts 5 minuten elektriciteit per dag. Ik moest soms uren lopen om babymelkpoeder voor mijn eigen baby te vinden. Omwille van de sancties geraakt die niet meer gemakkelijk tot in Syrië. Hetzelfde met pampers, met medicijnen, met alles. Vroeger, voor de oorlogen, waren we in Syrië…”
En dan wordt de verbinding verbroken. Geen elektriciteit meer. De 10 minuten zijn verstreken. De journalist maakt verbinding via een batterij. En geeft antwoord op de vraag of er geen elektriciteit meer was.
“Ja, omdat er geen olie is voor de elektrische generatoren. De regering heeft niet genoeg olie. Indien we onze oliebronnen in het oosten van Syrië zouden hebben… we hadden vroeger 24/24 elektriciteit voor de oorlog. We moesten nooit leven zoals nu. We zijn in de 21ste eeuw en nu zijn er mensen die kaarsen moeten gebruiken omdat ze zich niets anders kunnen veroorloven. Syrische studenten studeren bij kaarslicht. Omdat het Witte Huis, in Washington D.C., en hun buitenlandse politiek niet kunnen verdragen dat er iemand “neen” zegt tegen hen en zij willen dat heel de wereld aan hun kant staat. Zij moeten niet weten van de regering in Damascus. Bijgevolg moeten 25 à 30 miljoen mensen lijden omwille van een andere politiek.”