Verwijzend naar het vorige artikel: dit filmpje werd in Duitsland gedraaid maar geeft sowieso ook de realiteit bij ons weer.
Studenten krijgen een eenvoudige breukenopgave. Ze moeten twee breuken bij elkaar optellen en horen het spreekwoordelijk “in Keulen donderen”…93% van hen slagen er niet in de juiste oplossing te vinden.
Een professor – en dan zelfs nog een psychologie-expert – die zijn licht laat schijnen op een toestand die “onze” generatie al jaren ziet aankomen en er zich voortdurend aan ergert: de toenemende domheid, luiheid, lusteloosheid, beperkte inzet … van de volgende, de huidige jonge, generatie. Als je weet dat dat begrijpend lezen moeite kost, dat univ. eerstejaarsstudenten niet meer foutloos Nederlands kunnen schrijven (… ook als het biologische stamboek-Vlamingen zijn), dat vakken als geschiedenis en aardrijkskunde stiefmoederlijk behandeld, dat hoofdrekenen vervangen werd door de rekenmodus op een gsm, dan is het geen wonder dat de huidige – jonge – generatie jaar na jaar dommer wordt. Dommer omdat hun hersencellen minder of zelfs niet geactiveerd worden.* De redenen en oorzaken kent u. Hoe lager we de lat leggen in het onderwijs (… iederéén moet immers mee kunnen..), hoe meer we beroep doen op elektronische middelen, hoe meer “beroepsidioten” gecreëerd worden, de Amerikaanse invloed ons leven, onze taal, onze gewoontes beïnvloedt, hoe meer we “gemondialiseerd” worden, des te minder inzet, eigenheid, cultuur, taalgevoel en -respect doordringt bij de volgende generatie die onze – en vooral hun – welvaart zal moeten verzekeren.
“De volgende generatie Vlamingen is de eerste die dommer zal zijn dan de vorige.” Dat heeft professor cognitieve psychologie Wouter Duyck (UGent) gezegd in een interview met ‘Het Nieuwsblad’. Daarin luidt hij de alarmbel over de staat van ons onderwijs.
*”Cognitieve psychologie is de studie van hoe onze hersenen werken in normale omstandigheden.”
Florida, de Amerikaanse staat die wordt bestuurd door de rechtse Republikein Ron DeSantis, blijkt het aantrekkelijkst voor Amerikanen. Meer bepaald appreciëren veel Amerikanen de strijd van Florida tegen de Woke-gekte en is ook het gunstig fiscaal beleid een factor van aantrekking. Waar Californië in het verleden de progressieve Amerikaanse droom leek te vervullen, lijkt Florida de ‘place to be’. Dat blijkt althans uit de publicatie op 2 november van de jongste cijfers van migratie tussen de Amerikaanse staten.
Voor het tweede opeenvolgende jaar is Florida de aantrekkelijkste plaats om te leven, zo blijkt uit de resultaten van de telling van de inter-Amerikaanse migratie. En Californië eindigt voor het tweede jaar op rij op de laatste plaats. Tijdens de jongste twee jaren verlieten 454.227 Amerikanen hun staat voor een domicilie in Florida. Bijna 750.000 Californiërs vluchtten uit het Democratisch bastion Californië, dat wordt geleid door Gavin Newsom.
Voor de Amerikanen blijft ‘Freedom’ bijzonder belangrijk
Op het Amerikaanse informatiekanaal Daily Wire stelt Jeremy Redfern, persattaché van Ron DeSantis: “Amerikanen verlaten linkse staten die failliet zijn en komen massaal naar Florida”, wat een bewijs is “van het succes van het conservatief beleid van de (Republikeinse) gouverneur”. Op vele vlakken zijn de twee staten Californië en Florida elkaars tegenpool: zo steeg de criminaliteit in Californië de jongste jaren, terwijl die in Florida net verminderde.
De economische groei in Californië stijgt de jongste maanden amper met 1,2 procent ten opzichte van het eerste trimester van 2023. Volgens de Amerikaanse zender CNBC is de economie in Florida dan weer de meest performante van de Verenigde Staten. Florida is volgens de liberale denktank Cato Institute fiscaal de meest aantrekkelijke staat.
Wie schreef ook weer dat rechts gedomineerde staten een slechte zaak zijn voor de burgers? Maar naast dit gunstig fiscaal beleid lijkt vooral de vrijheid een belangrijke factor voor veel Amerikanen, die de verstikkende Woke-gekte echt wel achter zich willen laten – ook progressieve Amerikanen.
Er is een groot probleem in de moderne westerse democratie: de kneedbare meute is definitief op drift geraakt. Kiezers horen niet meer bij een partij of bij een klasse en hebben geen vaste levensovertuiging of sekse meer. We zijn vloeibaar geworden en de gevaarlijke profeten die deze vloeibaarheid propageren, hebben de mond vol van de (eveneens vloeibaar geworden) democratische rechtstaat. Alles wat we hadden om tegenstand tegen Big Money en Big Governement te bieden, vloeit nu als water tussen onze vingers door. Hoe komt dat en krijgen we onze vaste grond weer terug? Wat zijn de kansen om ons weer te kunnen verankeren en opnieuw ons eigen bestaan in eigen hand te krijgen?
“Als links wint, spreekt men nooit over een ‘aardverschuiving’ of een ‘tsunami’. Alleen als de overzijde een eclatante zege binnen haalt, lijkt het op een natuurcatastrofe. De kiezer heeft dan ‘met zijn buik’ gestemd, als een klein kind zijn gevoeg gedaan op de kiesbrief, en de verliezers bezinnen zich over manieren om dat kind terug tot rede te brengen.
Dat creëren van een angstklimaat, telkens radicaal rechts een kiesstrijd wint, waarbij de democratie, de rechtstaat en het recht op vrije mening zouden in mekaar stuiken,- het is een oude truc van links als slechte verliezer.
Na drie zinnen wordt er verwezen naar de overwinning van de nazi’s in de jaren ’30. Wilders, Van Grieken, allemaal volgelingen van Hitler, verdorven populisten die uit zijn op een staatsgreep…”
Van de ongeveer 9,7 miljoen inwoners is 75 procent joods en ipso facto verplicht tot militaire dienst, zowel mannen als vrouwen. Maar de joodse samenleving heeft altijd een deel ultraorthodoxe bevolking gehad die door de eerste premier David Ben-Gurion ten tijde van de oprichting van de staat ervan vrijgesteld werd.
Deze uiterst vrome groep moest in staat worden gesteld om volgens het motto “De Thora is ons brood” te leven. Dit betekent dat ze de studie van de Thora, de Talmoed en andere geschriften van het jodendom ongestoord moeten kunnen voortzetten. Tot op heden zijn wetenschappelijke studies het er niet over eens hoeveel mensen in verband met deze zogenaamde status quo-overeenkomst van Ben-Gurion in 1948 en in de eerste decennia na de oprichting van de staat niet opgeroepen werden om hun militaire dienstplicht te vervullen.
Deze vrijstelling gaat gepaard met een ander aspect dat herhaaldelijk tot verhitte discussies leidt in Israël: de bezoldiging van een dergelijke religieuze studie is hoger dan de vergoeding tijdens de militaire dienst. De huidige regeringscoalitie heeft deze kloof nog doen toenemen.
Bovendien zijn Israëli’s, die jarenlang hun dienstplicht vervulden en zelfs als reservist opgeroepen werden, degenen die belasting betalen omwille van hun productief leven. Daar tegenover staat een relatief hoog percentage van de ultraorthodoxe bevolking, namelijk ongeveer 44 procent, dat afhankelijk is van sociale steun van de staat.
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan
Het Israël van 1948 is echter enorm veranderd, ook de demografische structuur. De bevolkingsgroei van de ultraorthodoxe gemeenschap van Israël breekt wereldrecords. Terugkijkend op 1980 werd 5,6% van de totale bevolking (212.000 mensen) beschouwd als de ultraorthodoxe gemeenschap. Dertig jaar later was dit aandeel 12,9% (1.290.000), een stijging van meer dan 500%, terwijl de totale samenleving (Joden en Arabieren samen) samen op een stijging van 135% komt.
Het ultraorthodoxe jodendom is een vast bestanddeel van de mondiale joodse en de Israëlische-joodse gemeenschap. Er werd altijd steun gegeven aan een groep die zich inzet voor joods-religieuze studies en ook dat het grote publiek hen daarin steunt (quasi onderhoudt). Maar in Israël is de verhouding zo sterk uit zijn voegen getreden dat de seculiere bevolking vreest daaronder te begeven. Niet alleen politici, maar ook experts luiden alarm, omdat één op de vier Israëli’s in 2050 een ultraorthodoxe joodse inwoner zal zijn.
Niettemin dienen ook ultraorthodoxen in de gelederen van het Israëlische leger, omdat deze religieuze gemeenschap allesbehalve homogeen is. Er zijn groepen die zichzelf definiëren als de moderne orthodox-zionist en niet alleen een dienst verlenen aan het leger, maar ook actief zijn in hun productieve professionele leven.
Maar er zijn ook groepen die zich volledig distantiëren van de seculiere staat en zijn zionistische instellingen. Israël merkt herhaaldelijk op dat sommige van deze stromingen, volgens de Neturei Karta (bewakers van de stad), zelfs op zoek zijn naar een gesprek met radicale Palestijnen of zelfs de Iraanse leiding, omdat de door de mens gemaakte joodse staat hen een doorn in het oog is.
Decennialang probeerde de politiek een modus vivendi te vinden en de status-quo van 1948 te verbeteren; een streven dat altijd hangende bleef. Tegen 2020 waarschuwde het Hooggerechtshof dat deze kwestie nu eindelijk moet worden opgelost. Het leger heeft actie ondernomen. Sinds het einde van de jaren negentig zijn er instellingen opgericht die religieuze studie combineren met militaire dienstplicht. Daarnaast zijn er eenheden gecreëerd die zijn afgestemd op de ultraorthodoxe manier van leven.
Op 7 oktober kwam de aanval van Hamas. In de dagen en zelfs weken daarna was het duidelijk hoe slecht de overheid en diens instellingen functioneerden. En tijdens deze nationale noodsituatie nam het Israëlische maatschappelijk middenveld (de burgers) het roer over. Jood, moslim, christen, Druze of Tsjerkesk, seculier of religieus, man of vrouw, jong of niet langer zo jong – iedereen pakte mee aan. Een van de grootste verrassingen in deze situatie waren de wachtrijen die voor de rekruteringscentra van het Israëlische leger stonden.
In verschillende steden kon men deze ongewone wachtrijen zien. Allemaal jongere mannen in een quasi zelfde kledij: zwarte broeken en jas, wit hemd en het traditionele hoofddeksel, namelijk een zwarte hoed of een zwart keppeltje. Deze ultraorthodoxe mannen stonden in de rij om vrijwilligerswerk te doen bij het Israëlische leger.
Nauwelijks twee weken na 7 oktober, toen 360.000 reservisten gemobiliseerd werden bovenop de dienstplichtigen en professionele soldaten, noteerde Israël 2.100 ultraorthodoxe mannen die de legerpapieren invulden en hun oude leven achterlieten. De meesten werden tijdens de 4de week na de “Black Shabbat” al beëdigd om de basisopleiding te voltooien en bijvoorbeeld na de training als ziekenwagenchauffeur, kok of bij de logistiek te werken.
Intussen zijn de wachtrijen niet meer zo lang, maar wekelijks worden er toch nog meer dan 100 à 150 ultraorthodoxe mannen toegevoegd. Verslaggevers die dit fenomeen opvolgden, vernamen van de toekomstige soldaten dat de schok van 7 oktober hen duidelijk gemaakt had dat ook zij moesten bijdragen aan de verdediging van het land; en dat ze klaar staan voor elke taak waarvoor ze ingezet kunnen worden
‘De N-VA veroordeelt de harde aanval van Israël op de Gazastrook en betreurt de vele onschuldige slachtoffers. Het partijbestuur van de N-VA onderschreef vanmorgen ook de oproep van het Actieplatform Palestina: “60 jaar ontheemd, 40 jaar bezet!” die moet uitmonden in een aantal acties tijdens de volgende maanden.’
Het eerste citaat komt uit het oprichtingsmanifest van de N-VA uit 2001, als politieke erfgenaam van de Vlaamse Beweging. Het tweede citaat komt van de N-VA-website, gepubliceerd na Israëls aanval op de Gazastrook in maart 2008, Operation Hot Winter.
Maar vandaag ziet N-VA in Israël de kant van het licht en van de democratie, en verklaart het de Palestijnen in praktijkvogelvrij.
