Vandaag liggen de kaarten heel anders. Men laat zich deporteren, krijgt 1000 euro contant voor de medewerking, geniet een tijdje van een onverhoopte vakantie, en reist vervolgens terug naar het gastland. Met die 1000 euro heeft men dan een andere identiteit aangenomen, de baard wordt getrimd, de zwarte haren gekleurspoeld, kortom: niets staat de terugkeer in de weg. Veel eenvoudiger dan een gevangenisuitbraak.
En ja, quasi onmiddellijk kregen we bevestiging al tart de werkelijkheid onze voorspelling:
De advocaat van een naar Afghanistan gedeporteerde crimineel bevestigt: “Hij zal terugkeren.” “Hij” is een 31-jarige Afghaan die in 2019 veroordeeld werd voor een groepsverkrachting van een 14-jarig meisje.
En waarom wil “hij” terugkeren? Inmiddels heeft hij voor een levensverzekering in Duitsland gezorgd: een zwangerschap. Zijn kind zou binnenkort in Duitsland geboren worden.
Zijn advocaat wil een visum voor zijn klant aanvragen. De Duitsers zijn waarschijnlijk zo zot om dat toe te kennen en hem een vliegtuigticket te bezorgen. Mét verontschuldigingen voor de overlast!
Men kan zich afvragen of de Duitsers masochisten zijn. Hun Ampelregering is “von allen guten Geistern verlassen”. M.a.w. ze zijn zo zot als een achterdeur.
Plotseling is het mogelijk immigranten terug te sturen. Zij het met een kleine kanttekening: ze moeten veroordeelde zware criminelen zijn. Zoals moordenaars en verkrachters. Maar dan moeten ze wel meerderjarig zijn. Immers, minderjarigen weten niet wat ze doen. Hun hersenen zijn nog niet voldoende ontwikkeld om een schuldbesef te kunnen dragen. Bon, uiteindelijk – na de unanieme verontwaardiging over de zoveelste messentrekkerij, ditmaal in Solingen tijdens een feest dat de bewierookte “Vielfalt” (… diversiteit) moest vieren – kon er eindelijk een vliegtuig vertrekken met 28 zware jongens aan boord richting Kaboel.
Vroeger, in de tijd dat de dieren nog spraken, moest men uit de gevangenis uitbreken. Daarvoor had men een plan en handlangers – intra muros en/of extra muros – nodig. En dit liep niet altijd van een leien dakje: het risico en het geweld zijn niet denkbeeldig.
Vandaag liggen de kaarten heel anders. Men laat zich deporteren, krijgt 1000 euro contant voor de medewerking, geniet een tijdje van een onverhoopte vakantie, en reist vervolgens terug naar het gastland. Met die 1000 euro heeft men dan een andere identiteit aangenomen, de baard wordt getrimd, de zwarte haren gekleurspoeld, kortom: niets staat de terugkeer in de weg. Veel eenvoudiger dan een gevangenisuitbraak.
Vergelijken we even met Monopoly.
Spelregel vroeger: je belandt op “U gaat naar de gevangenis. U gaat niet via start. U krijgt geen geld bij het passeren van “start”.
Spelregel vandaag: U verlaat de gevangenis. U krijgt 1000 euro. En dan kan het spel opnieuw beginnen.
En dan zijn er de wespen. Volgens de Duitse wetgeving zijn dit dieren die beschermd moeten worden. Ze mogen dus niet gedood worden. Wie desondanks een welgerichte mep uitdeelt en – zonder een geldige reden een wesp uitschakelt, kan met een boete van 5000 tot 65.000 euro bestraft worden.
Politici, doe eindelijk iets, een roosje leggen brengt de slachtoffers niet terug. Een bloem verhindert niet dat een volgende messenaanval in een andere stad zal gebeuren (zie tweede video onderaan). Is het niet in Duitsland, dan is het in Frankrijk, in Italië, in het land b… kortom overal waar de verrijking toegeslagen heeft. De vraag is niet of, maar wel wanneer. Messen vanaf een bepaalde grootte verbieden is zoiets als vrouwen verbieden handtassen te dragen. Tenslotte kan men even goed iemand doden met een schroevendraaier of een ander werktuig. “Kurieren am Symptom”, noemt men dat. Men moet geen messen verbieden, maar wel degenen de wacht aanzeggen die hierheen komen om ons te vermoorden. Men moet geen korte rokken of décolleté’s verbieden, maar wel degenen die dit aanstootgevend vinden, de toegang tot het land ontzeggen. Wij moeten onze menu’s in kinderdagverblijven, scholen, opvangplaatsen, klinieken en rusthuizen niet richten naar Mohammeds voedingsrichtlijnen. Wij moeten onze wetgeving niet aanpassen opdat zij niet tegen de lamp kunnen lopen. Integendeel, degenen die wij welwillend onderdak verlenen, moeten in onze gratie zien te komen uit dankbaarheid voor onze vrijgevigheid. Vooral moeten wij consequent ons eigen land, onze eigen bevolking verdedigen en steunen. En die boodschap moeten wij vrij en vrank overal kunnen uitdragen, zonder dat we in de rug geschoten worden door onze eigen overheid, met de beschuldiging dat we racisten zijn.
Als men de derde wereld binnenhaalt, wordt men zelf de derde wereld.
Ook Franse gevangenissen kampen met overbevolking
Op 1 juni 2024 telde men in de Franse gevangenissen meer dan 78.500 gedetineerden, een triest record in de Franse geschiedenis. Voor veel waarnemers een alarmerende toestand. Met dit aantal wordt 126 procent van de normaal beschikbare ruimte in de gevangenissen benut. Een kromme redenering om eigenlijk te stellen dat er te weinig beschikbare ruimte is, of anders gesteld, teveel gevangenen voor de beschikbare ruimte.
In bepaalde gevangenissen is de overbevolking zo groot, dat 200 procent van de beschikbare plaatsen wordt overschreden. Met alle menselijke drama’s van dien. Vechtpartijen, spanningen, stakingen van het gevangenispersoneel: waarnemers die de toestanden in Belgische gevangenissen kennen, zullen hier allicht een ‘déjà-vu’-gevoel hebben. De overbevolking in de Franse gevangenissen houdt links en rechts bezig, en verschillende oplossingen werden naar voor geschoven: méér gevangenissen, méér alternatieve (werk-) straffen, etc.
Linkse oplossing: massaal gevangenen op vrije voeten stellen
Bij LFI, La France Insoumise, van Jean-Luc Mélenchon, de partij aan de uiterst linkse zijde van het Franse politieke spectrum, hanteert men al geruime tijd het concept “régulation carcérale” als oplossing voor de massale overbevolking in de Franse gevangenissen. Het concept zelf is van de hand van Ugo Bernalicis (LFI) van december 2018 en werd hernomen door de minister van Justitie in april 2019, Nicole Belloubet. Het plan voorziet in een soort numerus clausus voor gedetineerden. Een nieuwe veroordeelde crimineel opsluiten kan in dit concept enkel als men eerst een andere gevangene heeft ontslagen.
Het mechanisme heeft als doel de bevolking in de gevangenissen niet boven de 100 procent capaciteit te laten uitstijgen. Op die manier verandert men ook de achterliggende logica van gevangenissen: niet langer de veiligheid van de burgers komt op de eerste plaats, de levensvoorwaarden van de gedetineerden staan voorop. Dit project wordt nog steeds verdedigd door LFI, maar werd niet opgenomen in het gemeenschappelijk programma van het Nouveau Front populaire. Allicht omdat enkele progressieve partijen maar al te goed doorhebben wat de Fransen van Justitie denken. In een peiling van november 2023 stelde 87 procent van de ondervraagde Fransen (BFM TV) dat de Franse Justitie veel te laks optrad.
“Régulation carcérale” – u zal er allicht nog over lezen.
Na 34 criminele feiten eindelijk in gevangenis – maar nog niet het land uit
Hoe traag kan een juridische molen draaien, vooraleer er sprake is van stilstand? En vooral: hoeveel ellende veroorzaakt dergelijke stilstand dan niet? Na 34 geregistreerde strafbare feiten in 31 maanden tijd heeft een rechter in Stuttgart een arrestatiebevel uitgeschreven tegen de Syriër Khalil H. De 17-jarige Syriër was met een mes in het centrum van Stuttgart op een 5-koppige familie beginnen steken, nadat hij hen eerst had geprovoceerd.
Volgens informatie die in de Duitse krant Bild Zeitung werd gepubliceerd zou de dader in de Syrische stad Aleppo geboren zijn en kwam hij als vluchteling naar Duitsland. Bij de politie wist men van zijn risicogedrag. Toch werd de man in Duitsland nooit opgesloten of gearresteerd. Hij kwam er steeds mee weg, tot nu dus: het slachtoffer van de steekpartij in Stuttgart, een 37-jarige man was dagenlang in levensgevaar. Het ergste gevaar zou nu geweken zijn.
Als Justitie en veiligheid falen….
De lijst van criminele strafbare feiten van Khalil H., amper 17 jaar oud, is lang: allerlei inbreuken op de fysieke integriteit, roofovervallen, diefstallen, bedreigingen en afpersing, beschadiging van goederen, kredietbedrog. Maar na elke politie-interventie kon de man eenvoudigweg terug beschikken. Er is meer: ook zijn familie, die in Duitsland leeft, is bij de politiediensten bekend. Sommige strafbare feiten pleegde Khalil alleen, andere samen met vrienden of met familieleden. Ook het steekincident in Stuttgart voerde hij samen met enkele andere migranten uit.
Khalil H. beschikt volgens Bild-Zeitung over een voorlopige verblijfsvergunning in Duitsland. Die verblijfsvergunning liep af in november 2023. Volgens berichten in de Duitse krant zou de Syrische recidivist een verlenging van die voorlopige verblijfsvergunning hebben aangevraagd. En zolang er geen beslissing gevallen is met betrekking tot de verlenging van de verblijfsvergunning, kan de Syrische multirecidivist dus het land niet worden uitgezet. En nu gij weer!
… zullen uiteindelijk wreed worden voor de medelijdende”
“Het rapport, samengesteld door oud-politiecommissaris Marcel Lieskamp en criminoloog Jelske van Leeuwen, onderzoekt de effectiviteit van behandelingen voor daders en slachtoffers van seksuele uitbuiting. Bijna 90 procent van de daders heeft een migratieachtergrond. In het rapport wordt daarnaast gesuggereerd dat culturele factoren, economische status en waarden en normen mogelijk van invloed zijn op hun gedrag.”
Ze krijgen gegarandeerd een plaatsje in His Majesty’s prison cells. “Ze???”: de stoute Britse burgers die tegen de verrijking te agressief geprotesteerd hebben.
Omvolking??? Jawel, lieve kijkbuiskinderen, er zullen 5.000 bajesgasten vrij gelaten worden om plaats te maken voor de gearresteerde stouteriken die momenteel in politiegebouwen wachten op hun cel. Bijgevolg is de kans groot dat de Britse gevangenissen ietsje blanker zullen kleuren.
Tot vervelens toe hebben wij bovenstaande zin geschreven en herhaald. Zoals mag blijken uit onderstaand verslag waaruit blijkt hoe prachtparels hun idealen uitdragen in gastland Nederland!
De warmste dag van het jaar bewoog vooral veel Eritreeërs om naar buiten te gaan. Niet om van het zonnetje te genieten, maar om te demonstreren tegen het regime in hun land en het feit dat vier landgenoten terechtstaan voor de 700.000 euro aan schade en 29 gewonde agenten tijdens een vorig samenzijn.
Hij stelt dat hij tot de gepriviligeerden behoort die geen schrik moeten hebben als ze – zoals Rowan Atkinson – tegen gevoelige schenen stampen, maar dat hij pleit voor gewone man in de straat, zonder naambekendheid of politieke bescherming, die voor een verontwaardiging of onrecht, recht voor de raap zijn ongekuiste mening weergeeft.
We citeren enkele voorbeelden:
een man werd in Oxford gearresteerd omdat hij een politiepaard homofiel had genoemd
een tiener die gearresteerd werd omdat hij de Church of Scientology een sekte noemde
een cafébaas die gearresteerd werd omdat hij citaten uit de bijbel op een TV-scherm had getoond…
En refereert naar zijn eigen carrière… Schakel de ondertiteling en vertaling in via de icoontjes onderaan.