18 jaar boog de Italiaanse justitie zich over het probleem van een luidruchtige wc, resp. de waterspoeling ervan. Uiteindelijk zag men het licht: wc’s die te veel (nacht)lawaai maken zijn een inbreuk op des menschen rechten op stilte en zelfreflectie.
Je zou denken dat er wel andere rechten zijn die de aandacht van justitie eisen, zoals het recht op je eigen identiteit, je eigen cultuur, taal, woonomgeving, veiligheid, vrijheid van meningsuiting…
We begrijpen wel dat het niet prettig is ‘s nachts gewekt te worden door het stromend water van een wc aan de andere kant van de muur. Werd er geteld hoe frequent de geluidsoverlast binnen een bepaalde tijdspanne plaats vond? Hoe werd de overlast gemeten? Kon dit niet opgelost worden met geluidsisolatie? Wellicht wel. Met de boete van (omgerekend) $ 10.000 (plus proces- en advocaatskosten) kan men dozen vol oordopjes kopen.
Dàt de Italiaanse rechtbank dit als een inbreuk van de menschenrechten beschouwt, dàt is pas opzienbarend. Wat volgt? Stel nu dat je bronchitis hebt of zwaar verkouden bent. Hele nachten hoesten en proesten. Of een buikgriep… met andere geluiden. Waar houdt de waanzin op?
Stel je voor dat je een Bijbelcitaat op een sociaal netwerk publiceert en door het Openbaar Ministerie beschuldigd wordt van het verspreiden van haat.
Dit overkwam Päivi Räsänen, een Fins christelijk parlementslid dat op Twitter haar kerk bekritiseerde omdat ze de ideologische eisen van de LHBTQ-beweging steunde en zich als christen beriep op het gezag van het Nieuwe Testament. De reacties waren zeer intolerant. De Finse procureur-generaal beschuldigde haar van haatzaaien. Deze beschuldiging ontkent in feite het recht op vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst. Sinds 2019 kreeg Päivi drie keer te maken met politieverhoren — de laatste keer op grond van verdenking van “agitatie tegen een minderheidsgroepering”.
Wat we hier zien is een gevaarlijk precedent voor de vrijheid van meningsuiting van christenen in de gehele westerse wereld.
Bijna 100 jaar geleden leenden de VSA enkele (tien)duizenden archeologische artefacten opgegraven in Persepolis, Perzië. Amerikaanse wetenschappers, resp. geschiedkundigen, zouden ze voor 3 jaar uitgeleend krijgen. Ondanks ontelbare verzoeken om teruggave, en rechtbankvonnissen, blijven de VSA zich verbergen achter nepredenen en excuses. In feite gaat het om doodgewone diefstal, die gezien het historisch belang nooit kan verjaren.
https://youtu.be/LFDLlGdaYSQ
Egypte was een buitengewoon populair land voor archeologische boekaniers.
De grootste schattenverzamelaar is het V.K., toen zij nog meenden dat zij – als Great Britain – heel de wereld in hun broekzak hadden: “Born to rule the world”. De meest spraakmakende en één der waardevolste historische schatten is de beroemde Parthenon fries, “The Elgin Marbles”, genoemd naar de dief die het naar het V.K. ontvoerde. Het wordt sinds tientallen jaren door Griekenland teruggeëist wordt, maar zonder enig resultaat.
Het is nu wachten op een even uitgebreide berichtgeving in de media als toen Oussama S. meende zich een slachtofferrol te kunnen aanmeten wegens mishandeling door Filip DW …
22u · Antwerpse raadkamer pleit Filip Dewinter vrij en stelt hem buiten vervolging voor zogenaamde slagen en verwondingen
Oussama S. veroordeeld tot betalen van rechtsplegingsvergoeding van 1.560 euro
Filip Dewinter: “Tevreden met uitspraak rechtbank die duidelijk aantoont dat het om een georganiseerde provocatie van Oussama S. tegen mijn persoon ging”
De Antwerpse raadkamer stelde gisteren Vlaams volksvertegenwoordiger en Antwerps gemeenteraadslid Filip Dewinter buiten vervolging. De raadkamer besliste om de klachten van Oussama S. tegen Filip Dewinter wegens slagen en verwondingen verticaal te klasseren. De opgevraagde camerabeelden (van de Antwerpse politie en die van de veiligheidscamera’s van het Vlaams Belang secretariaat aan de Amerikalei) toonden immers dat Filip Dewinter niets ten laste kon worden gelegd en dat het relaas van de feiten zoals eertijds door Oussama S. en uitgebreid gepubliceerd in de media niet klopten.
Oussama S. beweerde in de media dat hij op dinsdag 8 juni ter hoogte van het Antwerpse Vlaams Belang secretariaat aan de Amerikalei 98 te Antwerpen door Dewinter zou zijn uitgescholden waarna er een vechtpartij zou zijn ontstaan waarbij Dewinter hem een kniestoot gaf.
Oussama S. beweerde toen drie dagen werkonbekwaam te zijn geweest.
De Antwerpse raadkamer besliste gisteren dat de klacht onontvankelijk is en Dewinter niet voor de feiten naar de rechtbank te sturen omdat er uit het onderzoek (o.a. de vele camerabeelden) geen aanwijzingen zijn dat er in hoofde van Filip Dewinter strafbare feiten zijn gepleegd en de door Oussama S. geformuleerde klachten ongegrond zijn.
Oussama S. werd veroordeeld tot het betalen van een rechtsplegingvergoeding van 1560 euro. Dewinter gaf ondertussen opdracht aan zijn advocaat om de rechtsplegingsvergoeding in te vorderen.
Filip Dewinter reageert opgelucht: “De raadkamer geeft mij over de hele lijn gelijk. Oussama S. probeerde in de media (met succes) een nummertje tegen mij op te voeren. Hij wentelde zich in de slachtofferrol terwijl hij de agressor was. Uit de politie- en veiligheidscamerabeelden blijkt duidelijk dat Oussama S, die in het verleden werd veroordeeld tot vijf jaar cel, waarvan dertig maanden effectief, voor zedendelicten met minderjarigen, mij achtervolgde op de fiets tot aan mijn partijsecretariaat, mij uitschold en mij daarna fysiek aanviel. Uiteraard heb ik mij, binnen de grenzen van de wetgeving, verdedigd. Ik ben tevreden dat de valse aantijgingen tegen mijn persoon door de rechtbank weerlegd worden. Het betrof een georganiseerde provocatie om mijn reputatie onderuit te halen. Ik heb altijd een gerust geweten gehad omdat ik wist dat de camerabeelden mij gelijk zouden geven.”
Naar verluidt doden de Australische katten 6 miljoen dieren per dag. En daar moet een einde aan komen. Katten zullen in de toekomst niet meer buiten vrij mogen rondstruinen. Het baasje van een ontsnapte kat zal een boete tot 1600 Aus. dollar ( 1026 euro ) moeten ophoesten.
Er zouden 3.8 miljoen huiselijke poezen bij Australische gezinnen leven en daar bovenop nog ca. 2.8 miljoen wild-rondstruinende katten. In totaal dus een geschat totaal van 6.6 miljoen katten. Dat maakt ongeveer 1 prooi per kat, waarbij een behoorlijk aantal huiskatten zich nooit aan een rooftocht kan bezondigen vermits ze niet naar buiten mogen, resp. kunnen.
Minder bekend is dat het hier door EU al langer verboden werd je kat “niet aangelijnd” buiten te laten lopen. De wolf daarentegen…
De Polen beginnen steeds meer gelijkenis te tonen met Asterix en Obelix en de bevolking van het Gallische dorp, dat weigerde te buigen voor de dictatuur van het Romanum Imperium. Zoals Polen tot de EU behoort, was heel het Gallische grondgebied onder de heerschappij van het verre Rome. Heel Gallië? Neen, een klein dorp in een noordwestelijke uithoek van Europa wilde zijn zelfstandigheid niet opgeven – en in hun woud op lekkere everzwijnen mogen jagen. Hun koning Majestatix gaf hun daarvoor de toelating zonder de Romeinen tol – een percentage van de buit everzwijnen – te moeten betalen.
Polen heeft ook everzwijnen, zoals de meeste, zo niet alle, EU lidstaten. Maar daarover gaat het niet. Polen heeft politici en juristen die niet het hoofd willen buigen voor elk wetsgedrocht dat door de EU-Kommandatur bedacht en goedgekeurd werd. Te vergelijken met de Duitse opperste rechtbank (bevoegd voor de bescherming van de grondwet) die het Europese Hof ook al een gele kaart toonden en de rode reeds in hun mouw gereed hielden. Maar zo ver wil de EUSSR (nog) niet gaan; Duitsland is ten slotte de grootste geldverstrekker van de EU. Maar met Polen… ja, daar kunnen de EU-bollebozen hun zin mee doen. Denken ze. Vinden ze.
De EU-opperakela Ursula von der Leyen heeft haar nagels gevijld. Omwille van vonnissen der hoogste Poolse rechters, wil ze een volgende procedure tégen Polen inleiden. Niet slechts tegen de vonnissen; zij en heel haar EUSSR-Kommandatur trekt ten strijde tegen de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de Poolse grondwetsrechtbank… en wil deze blijkbaar door EU-vriendelijke rechters vervangen! Dat gebeurde ook in het verleden zo bij overheersers: zij vervingen de wetten van de onderworpen gebieden door hun eigen wetgeving en rechtspraak.
Zoals Johannes de Doper een eenzame roeper in de woestijn was, zo probeerde de filmmaker Imad Karim, een roeper in de EUropese “woestijn” te zijn en voor de aangevallen Polen een lans te breken met zijn film: „Eine Hommage an Polen, dort, wo die Seele Europas noch atmet!“ – in het Nederlands: “Een eerbetoon aan Polen, daar waar de ziel van Europa nog ademt!”
Op 20 december deelde hij het bruggetje van zijn nieuwe film, die hij in Polen, Duitsland en Irak gedraaid had. Hij nam als onderwerp de recente illegale massa-immigratie aan de Pools-Wit-Russische grens en wou aan de hand daarvan nagaan in welk Europa de volgende generaties zullen leven:
in een door Duitsland gedomineerde multicul, multigeslachts- en sterk geöriëntaliseerd Europa?
Of in een Europa, zoals de Polen, de Hongaren en andere zuidoostelijke Europese staten gewenst Europa, dat haar specifieke, historisch gegroeide en waardenverbonden culturele identiteit verdedigt en deze als leidcultuur en kompas voor de integratie van geïmmigreerde mensen vasthoudt?
De film werd echter (met insluitcodehttps://youtu.be/sqdJbim_8p4) door YouTube verwijderd. De Chinese machthebbers zouden het niet sneller kunnen gedaan hebben. Naar het waarom heeft u het raden. Met “Deze video is verwijderd wegens schending van het beleid van YouTube inzake intimiderende en kwetsende content.” kan men alle kanten uit. Weliswaar handelen de Polen aan de oostelijke grens in het belang van de Duitsers (en in het verlengde van andere EU-lidstaten) maar blijkbaar niet in het belang van de nieuwe Duitse regering met hun buitenministerin Baerbock. Zij wil nl. dat Duitsland voor alle wereldreizigers open blijft. En zo blijft Duitsland hét reisdoel van de meeste migranten.
Als kroongetuigen komt in de film prof. dr. Schwöbel aan het woord, die op de tijdlijn van de 8ste tot de 10de minuut uitlegt waarom Duitsland het Mekka van de vluchtelingenindustrie geworden is.
Hij heeft het over de totale kosten van verzorging, opvang, onderwijs, onderkomen, kindergeld, sociale steun… enz… enz. De maandelijkse kosten voor een gezin van vier komen op pakweg 8000 euro. Daar bovenop komen de kosten voor registratie, asielbureaucratie, integratiekosten, huursubsidies, taalcursussen, broodnodige uitgestelde medische behandelingen, psychiater, juridische en advocaatskosten… Op één jaar tijd zou het vierkoppig gezin de Duitse belastingbetaler ca. 100.000 euro kosten. De verkoop van een woning in hun Zandbakland wordt dan snel terugverdiend…
En wat men ook niet mag vergeten: een der hoofdredenen, speciaal voor mensen uit het M.O., die met hun reispas nergens heen kunnen, is de fel begeerde Duitse reispas. Na relatief korte tijd, meestal tussen 3 en 6 jaar, volgt de automatische inburgering. Zelfs opgave van valse gegevens zoals over de vluchtreden, de naam, geboortedatum of een strafregister zijn geen belemmering voor een inburgering. Ingeburgerde gezinnen kunnen vervolgens officieel weer naar hun voormalig vaderland reizen – het land waar hun leven zgz. “in gevaar” was. Dat zij voorheen, bij hun asielaanvraag – een traan wegpinkend – stelden dat zij wel verplicht waren – dik tegen hun goesting – te vluchten omdat zij anders een kopje kleiner zouden gemaakt worden… dat speelt dan plotseling geen rol meer.
In het algemeen is de film echt een eerbetoon aan Polen. U zou zich dit uur moeten gunnen. Imad Karim liet het niet bij het YT-verbod en nam een advocaat onder de arm. Kosten: 5.000 à 10.000 euro. De film heeft hem meer dan 58.000 euro gekost en daar bovenop komen dan nog eens de gerechtskosten. Imad Karim stelt dat hij in zijn film op geen enkel ogenblik een groep of een bepaalde persoon in zijn eer of waarde gekwetst heeft, dat hij steeds zakelijk en objectief bericht heeft… zoals hij het in zijn beroep geleerd heeft.
Hij heeft de film “Polens deutsche Migrationskrise – Der innereuropäische Kulturkampf, eine Hommage an Polen Ein Film von Imad Karim – op zijn oud Vimeo-kanaal geladen; te bekijken op https://vimeo.com/659425464 .
Onze redactie heeft geprobeerd de film te plaatsen, wat initieel lukte, maar na enkele minuten ongedaan werd gemaakt. Men moet blijkbaar als kijker elk individueel inloggen.
Telkens als we de beschrijving “mensenrechten”organisatie horen of lezen, krijgen we koude rillingen. De poco verontwaardiging is weer eens groot: die vermaledijde Poetin heeft de oudste mensenrechtenorganisatie van Rusland laten opdoeken.
Wikipedia gaat zich te buiten aan superlatieven: “De organisatie is medeopgericht door de RussischedissidentenAndrej Sacharov , Sergej Kovalev en Arseni Roginski die vanaf 1996 tot aan zijn overlijden in december 2017 voorzitter was van Memorial.” We vernemen in dit artikel dat de organisatie drie keer genomineerd werd voor de Nobel Vredesprijs en dat het EU-parlement hen in 2009 eerde met de Sacharovprijs.
Beide eerbetuigingen – Nobel en EU – zeggen genoeg…
De door de westerse media heftig bekritiseerde wetgeving over buitenlandse agenten (spionnen) is geen Russische uitvinding. Sinds 1938 bestaat in de VSA de FARA-wet (Foreign Agents Registration Act), met het doel buitenlandse inmenging in de VSA-politiek te verhinderen. Volgens deze wet riskeert ieder, die in de VSA met buitenlands geld politiek bedrijft en niet als “buitenlandse agent” (in de praktijk diplomaten e.d.) geregistreerd staat, vervolging met daaraan gekoppeld een boete of gevangenisstraf. En met die wet wordt niet gelachen. U herinnert zich waarschijnlijk nog de Russische studente Maria Butina die omwille deze wetgeving tot 18 maanden hechtenis veroordeeld werd. Zij had de droom eenzelfde vrijheid van wapenbezit in Rusland acceptabel te maken als in de VSA (nog) altijd kan en mag. Een wapenzottin, werd ze genoemd, en ze zocht contact met de VSA-wapenlobby. Dat ze met enkelen van hen een ontmoeting, resp. een gesprek, gehad had was genoeg reden om haar tot 18 maanden gevangenis te veroordelen. Ze zat uiteindelijk 15 maanden.
Rusland heeft de FARA-wet eigenlijk gewoon gekopieerd, zonder de scherpe kantjes.
Op de Amerikaanse FARA-wet heeft niemand kritiek. Wat Uncle Sam doet kan niet verkeerd zijn. Maar toen Rusland in 2012 een afgezwakte versie van deze wet invoerde, trokken alle politici en mensenrechtenverdedigers op de barricaden. Rusland zou daarmee de samenleving aan banden willen leggen. De Russische wet verplicht iedereen, die in Rusland een politieke bedrijvigheid uitoefent én uit het buitenland hiervoor gefinancierd wordt, zijn boekhouding hieromtrent kenbaar te maken. Bovendien moeten publicaties van dergelijke organisaties (meestal door het westen gefinancieerde NGO’s) als publicaties van “buitenlandse agenten” kenbaar gemaakt worden. Het zijn krek dezelfde regels als deze in de VSA.
Wie dus nu moord en brand schreeuwt omdat een Russische opperste rechtbank de organisatie liet sluiten, moet consequent zijn en dit ook voor dergelijke processen in de VSA aan de kaak stellen. Rusland heeft met de eigen FARA-versie gereageerd op het keurslijf dat Russische organisaties en media in de VSA moeten dragen.
De vraag is dus niet of Memorial gedurende 8 jaar zijn voeten geveegd heeft aan de regels van de Russische overheid – dat wordt niet ontkend, men is er zelfs trots op – maar wel of de beschuldiging, dat Memorial uit het buitenland financieel gesteund werd, op waarheid berust.
En zelfs dat is geen vraag, vermits Memorial in het verleden zeer fier was op zijn partners en financiers. Al in het jaar 2013, toen Memorial als buitenlandse agent geclassificeerd werd, heeft een Russisch internetportaal erover bericht en de toenmalige Memorial-baas uitvoerig aan het woord gelaten. En diezelfde heeft open en trots erover verteld dat de Open Society Foundations van George Soros na de oprichting Memorial onmiddellijk financieel gesteund hebben. De samenwerking met Soros duurde 20 jaar en hij was heel de tijd één der belangrijkste financiers van Memorial. Ook bij de Maidanrevolte in Oekraïne trok hij mee aan de touwtjes.
En het wordt nog straffer: zelfs de Amerikaanse staat heeft Memorial financieel ondersteund. Memorial heeft geld van USAID gekregen en USAID is geen hulporganisatie, maar wel een Amerikaanse overheidsinstelling, wiens opgave het is in het buitenland markten voor Amerikaanse bedrijven rijp te maken. USAID heeft voor de propaganda en voor de ondersteuning van “onafhankelijke” media en NGO’s, die een handje toesteken, jaarlijks een miljoenenbudget ter beschikking.
USAID is vooral in Azië, het M.O., Latijn-Amerika, de Caraïben, de Afrikaanse Sub-Sahararegio en in Oost-Europa actief, vooral in Oekraïne. In de lente van 2019 werd het budget met 584 miljoen dollar verhoogd om in Oekraïne propagandacampagnes tegen Rusland op de been te helpen. Mark Green, baas van USAID, verklaarde in het parlement: “USAID zal binnenkort een kader vormen dat ons moet helpen de boze invloed van het Kremlin tegen te werken, vooral in Europa en Eurazië.” (Reuters)
Trouwens in 2013 gaf de baas van Memorial toe dat slechts één Russische organisatie Memorial financieel ondersteunde. En die was… tromgeroffel… de als toenmalige als bedrieger veroordeelde oligarch Chodorkowski; hij trok vervolgens naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en ving bot! Rusland kreeg gelijk! Alle andere gelden kwamen uit het buitenland.
Memorial ging er prat op en publiceerde open en bloot op hun webstek wie hun partners en ondersteuners waren, o.a. de diplomatieke diensten van G.B., Frankrijk, Zuid-Korea, de EU-Commissie en een Helsinki-comité. De Helsinki-comités zijn NGO’s van George Soros. Memorial was ook een felle verdediger van de moslimbelangen in Tsjetsjenië, van waaruit menig moslim terrorist vertrok om zijn ding te doen zowel in Rusland als in andere conflicthaarden.
Feit is dat Memorial bijna uitsluitend uit het (westerse) buitenland gefinancierd werd en heeft dat geld gebruikt om in Rusland de politiek te beïnvloeden. Memorial heeft acht jaar lang de Russische wetgeving genegeerd en de boetes niet betaald. Desondanks liet Rusland Memorial acht jaar verder werken zonder iemand te arresteren. In de VSA moest Maria Butina wel 15 maanden brommen zonder dat er veel lawaai rond gemaakt werd.
Indien Memorial inzage in haar boekhouding gegeven had, zou het gewoon kunnen verder werken. Niet dus. Memorial heeft de sluiting geprovoceerd. En de westerse politici hebben weer een stok gevonden om mee te slaan. En de media… die geven zoals we gewend zijn selectieve informatie. Die krijgen immers ook geld van … George Soros.
De Schotse politie zal criminelen met alle typisch mannelijke lichamelijke attributen als vrouwen registreren indien zij zich als vrouw identificeren. Zelfs verkrachters…
De vraag is in welke gevangenis ze zullen belanden: bij hun potentiële prooi?
