Zij denkt dat ze een soort exotische dans uitvoeren en sluit zich prompt aan.
Zij denken dat ze hen belachelijk wil maken tijdens de shia matam (shia ritueel als rouwbeklag voor de martelaren van Karbala).
Misverstand
Categorie archieven: Islam
Oogjes dicht en snaveltjes toe!
De dood van Mohammed-spottekenaar Lars Vilks werd quasi onmiddellijk “onderzocht” en bij de statistieken van dodelijke slachtoffers in het verkeer opgenomen. Gelooft u dit?
Onze redactie is alvast niet overtuigd van de officiële uitleg, nl. een betreurenswaardig auto-ongeval.
Sinds 2007 genoot Lars Vilks 24/24 politiebescherming, had twee persoonlijke lijfwachten. Al-Qaeda zette $ 100.000 op zijn hoofd. Hij ontsnapte aan talrijke aanslagen tot zondag een vrachtwagenchauffeur stoemelings op zijn wagen inreed. Volgens de politie zou een klapband misschien, eventueel, hoogstwaarschijnlijk de oorzaak kunnen zijn. De Zweedse cultuurministerin, Amanda Lind, plengde twee krokodillentranen toen ze het een “extreem tragisch voorval” noemde.
Lars Vilks leefde op geleende tijd. In 2007 probeerden twee mannen zijn huis in Zweden in brand te steken. In 2015 ontsnapte hij ternauwernood aan een aanslag in Kopenhagen tijdens een debat over de islam en de vrijheid van meningsuiting. In dat zelfde jaar, slechts een maand later, vond een jonge “Deen”, van Palestijnse oorsprong, dat het met de vrijheid van meningsuiting in Kopenhagen de spuigaten uitliep. Vilks en zijn gast, de Franse ambassadeur, kwamen er met de schrik vanaf. Vijf agenten werden gekwetst, een Deense filmregisseur gedood. Dezelfde Mo-supporter vermoordde ook een joodse veiligheidsagent die wacht hield voor de Kopenhaagse synagoge – pas toen ging hij over de tolerantie-schreef en werd door de Deense politie neergeschoten. In 2014 werd de Amerikaanse “Jihad Jane”, Colleen LaRose (58), tot tien jaar gevangenis veroordeeld omdat ze een moordcomplot op Vilks plande.
Lars Vilks och två poliser döda i trafikolycka i Markaryd (expressen.se)
“Een symbool voor gerechtigheid”
De sjiietische moslims herdenken imam Hoessein, kleinzoon van de bewierookte Mohammed, zoon van diens dochter. Naar verluidt bevindt zijn hoofd zich in Damascus. Het zou van Karbala naar Damascus gebracht zijn door een christelijke monnik. Het overgrote deel van zijn lichaam werd in Karbala begraven.
https://mateenjc.com/2013/04/24/the-christian-monk-on-the-journey-from-karbala-to-damascus/
U krijgt hieronder een geschiedkundig relaas (Engels): https://whoishussain.org/who-is-hussain/the-full-story/
Quo vadis, Syria?
Onze redactie begint vandaag met een boodschap van hoop, een gebed voor de vrede: een “alawietische” moslim hymne, gezongen door Ali Deek, een Alawietische moslim. Het is een eerbetoon aan de Maagd Maria, ter ere van haar geboortedag, 8 september:
Dat er nog veel moet gebeden worden mag blijken uit het onderstaande. Een kort overzicht van de militaire situatie. Op het eerste zicht is de toestand, de posities der protagonisten, er quasi onveranderd, buiten enkele schermutselingen:
- 9 sept: terroristen in Idlib schenden het staakt-het-vuren 23 keer: 10 in de prov. Idlib, 8 keer in de prov. Latakia, 1 keer in de prov. Hama en 4 keer in de prov. Aleppo
- 9 sept. Russische oorlogsvliegtuigen vallen ISIS schuilplaatsen aan nabij Rasafah
- 8 sept.: Turks huurlingenleger vuurt raketten af op SAA (Syrisch leger) in de stad Saraqib
- 8 sept.: artillerie van Turks huurlingenleger vuurt naar YPG (Koerden) posities nabij de Minnagh luchtmachtbasis
- 8 sept.: artillerie van Turks huurlingen vuurt raketten naar SAA posities in het dorp Jurin
- 8 sept.: SAA artillerie vuurt nar posities van het Turks huurlingenleger in het dorp Kansafra
- 8 sept.: burger gedood door een bom in de stad Raas al-Ain
Hierbij een kaart zodat u de vermelde plaatsnamen kan situeren:
In augustus werd het weer onrustig in Daraa, het zuiden van Syrië. Daar waar oorspronkelijk de rellen in 2011 – verpakt als de Syrische Lente, de opstand tegen Assad – begonnen, kon een aantal terroristen opnieuw de boel op stelten zetten. In Daraa met het in 2011 grootste wapenarsenaal der terroristen, opgeslagen in de Al Omari moskee. De rellen werden daar gestart na het vrijdagsgebed.
Resultaat: opnieuw duizenden burgers op de vlucht in augustus. Dat de terroristen – diverse groepen – erin slaagden opnieuw in Daraa de macht te heroveren, de bevolking te intimideren, bedreigen en doden, de overheid aan te vallen, was allicht geen toeval. Daraa situeert zich nabij de Jordaanse en Israëlische grens. U zal zich misschien nog herinneren dat het Israëlisch leger “bei Nacht und Nebel” over de grens trok voor een reddingsactie van zgn. “gematigde rebellen” vermomd als Witte Helmen. (Lees: Wie wil nog Witte Helmen?) Bovendien is het opleidingscentrum van de terroristen niet zo ver daar vandaan, nl. in Al-Tanf. (Lees: ISIS terroristen op de praatstoel) en het vluchtelingenkamp Al-Rukban, waar de terroristen doen waar ze goed in zijn: arme sloebers terroriseren, zich laten betalen opdat vluchtelingen het kamp mogen verlaten om terug naar huis te keren, woekerprijzen eisen voor de geschonken hulpgoederen, die zij in beslag genomen hebben.
Daraa: Het Syrische leger (SAA) moest ingrijpen, de bevolking beschermen. Hierbij het videoverslag van de tweede helft augustus, ook van de toestand in het noorden, in Idlib, waar de Russen er zo stilaan genoeg van hebben. Praten helpt niet. Beloftes en akkoorden worden sowieso niet gehouden, noch door Turkije, noch door de terroristen.. En Erdogan die is pas gelukkig als hij een lijst krijgt met geliquideerde Koerden (SDF). De terroristen kregen via de bemiddeling van Rusland een soortgelijk voorstel als de terroristen bij de herovering door het Syrische leger in het binnenland; in ruil voor overdracht van zware wapens en wapenstilstand, mochten zij naar het noorden hun biezen pakken: ofwel de strijd opgeven, het verzoeningsvoorstel aanvaarden, de wapens neerleggen of een busrit naar het noorden, naar Idlib. Wat dan weer slecht nieuws betekent voor de aldaar resterende oorspronkelijke bevolking. Wie moet er zijn woning afstaan? Wie wordt uit zijn huis gedreven?
Voor het vervoer in de inmiddels bekende groene bussen werd gezorgd. Initieel weigerden ze, waren ze nog happig om zo snel mogelijk aan de snoepreis naar de 79 maagden te beginnen, maar ze veranderen uiteindelijk hun mening.
De vijandigheden zouden dus nu tot staan gebracht moeten zijn. Op 8 september begon het SAA permanente posities in te nemen in Zuid-Daraa of “Daraa al-Balad”. Onmiddellijk werd de regio uitgekamd op mogelijke schuilplaatsen van terroristen en verstopte bommen, die gecontroleerd tot ontploffing gebracht werden. De hoofdweg werd vrij gemaakt zodat de zuidenden gevluchte burgers terug naar hun woningen konden keren. Ca. 900 terroristen gingen in op het verzoeningsvoorstel, gaven zichzelf en hun wapens over.
Intussen is het in centraal Syrië alles behalve rustig: mede geïnspireerd door het Talibansucces duiken er steeds weer ISIS-cellen op. Op 7 september werd nog een grote aanval ingezet tegen het SAA & bondgenoten op het platteland van Oost-Homs, nabij de grens met Deir Ezzor, waar ze zich kunnen terugtrekken in talrijke schuilplaatsen. Drie dagen daarvoor: een soortgelijke aanval door ISIS-cellen nabij de stad Ithriyah in het oostelijke platteland van Hama. Tijdens beide aanvallen vielen er slachtoffers te betreuren. De Russische luchtmacht is nu bijzonder actief in de regio. Negen terroristen of meer zouden gedood zijn maar de speldenprikaanvallen gaan onverminderd voort. Al meer dan twee jaar moet het Syrische leger met de hulp van de Russische luchtmacht optreden tegen ISIS-cellen; de aanvallen verminderen weliswaar, maar zijn niet uitgeroeid. Daarvoor zou een groot opgezette campagne moeten gepland en uitgevoerd worden.
Probleem is dat het SAA en de Russische luchtmacht niet overal tegelijkertijd kunnen optreden. Er is niet slechts één vijand: Je hebt het amalgaam terroristen o.l.v. HTS in Idlib, het Turkse leger, het Turkse huurlingenleger, en de ISIS-cellen die quasi overal in onherbergzame gebieden plots kunnen opduiken. En… niet te vergeten: het Amerikaanse leger en de Israëlische luchtmacht!
VSA-betrokkenheid in Afghanistan
Vier Amerikaanse presidenten probeerden Afghanistan tot een democratische modelstaat te boetseren. Zij faalden. Het terrorisme, de heroïnehandel, de corruptie bloeiden onverminderd verder.
De waarheid wordt veroordeeld
Volgens de Parijse openbare aanklager is Éric Zemmour schuldig aan haatverspreiding geuit tijdens een toespraak met “publieke beledigingen i.v.m. de herkomst of de verbondenheid, resp. niet-verbondenheid tot een bepaalde etnische groep, natie, ras of religie” en “publieke uitdaging tot discriminatie, haat of geweld”. Het onderzoek werd toevertrouwd aan het BRDP (Brigade de Répression de la Délinquance faites aux Personnes) – de Franse gerechtelijke collega’s van ons Spionnencentrum – dat zich bezig houdt met “de strijd tegen haat”, ergo: ideologische strafdaden.
Waaruit bestond nu dat “misdrijf” van Zemmour? Hij stelde de sluipende islamisering van Frankrijk en de etnische verdringing van Fransen, de omvolking door Afrikaanse en moslimimmigranten aan de kaak.
Hoewel in Frannkrijk statistieken over ras- en/of religiebanden sinds vele jaren verboden zijn, tonen inofficiële gegevens dat het aandeel zwart-Afrikaanse of Maghreb-afkomstige bevolking meer dan 1/5 van het totaal der burgerbevolking (1ste, 2de en 3de generatie inbegrepen) bedraagt. In de Parijse banlieus draagt meer dan de helft van de personen in de bevolkingsregisters een islamitische naam. In Frankrijk wordt de publieke (en omstreden) voorstelling van deze gegevens echter als een “haatmisdrijf” beschouwd. M.a.w. men mag niet over antropologische veranderingen in de Franse bevolkingssamenstelling spreken – en indien toch, dan uitsluitend in de positieve zin!
Nu staat Zemmour dus bekend als “verdachte”. Daar bovenop heeft de journalistenvakbond van “Le Figaro”, de krant waarvoor Zemmour sinds 1996 schrijft, publiek de opzegging van zijn arbeidscontract geëist en meer dan 400 handtekeningen van collega-journalisten tégen hem verzameld omdat – naar verluidt – “de grote meerderheid der Figaro-journalisten niet met deze provocaties in verband gebracht wil worden.”
Wanneer volgt een massale opstand met als motto “Je suis Zemmour!”???
Terzake in Talibanstijl
… het kan altijd erger dan hier…
Vindt u dit nog normaal?
In Anderlecht is sinds mei een basketplein hernoemd naar Mehdi Bouda, een 17-jarige allochtoon die in 2019 om het leven kwam toen hij als verdachte op de loop was voor de politie bij een drugdeal en per ongeluk door een politievoertuig werd aangereden.
Gisteren vond er een baskettornooi plaats en kwam PS-burgemeester en baas van de politie, Close er spreken.
Bouda’s standbeeld werd onthuld. Het is een gedenkteken tegen het geweld door politie. (
Het voorstel ging uit van een gemeenteraadslid van Vooruit: Safouane Akremi.
In normale landen worden straten en pleinen vernoemd naar personen die iets positiefs gedaan hebben voor de gemeenschap. Hier worden ze nu dus op voorstel van Vooruit vernoemd naar allochtonen die op de vlucht slaan voor de politie als er controles worden uitgevoerd op drugbezit en drugdealen.
De Vlaamse agente Kitty Van Nieuwenhuysen, destijds 23, werd intussen al meer dan 10 jaar geleden doodgeschoten door drie allochtone gangsters vlakbij Brussel. Twee van de drie moordenaars zijn intussen alweer vrijgelaten. Er is in Brussel nergens een plein genoemd naar Kitty, laat staan dat er een muurschildering om haar te herdenken werd aangebracht.
Een verslag uit Syrië, zonder poco bril
Goede Vrienden,
De vierde eigenschap van ons mens-zijn is: wij zijn hartstochtelijk door God bemind. God houdt van ons niet “ondanks “ onze zonde, maar we zouden bijna zeggen “omwille” van onze zonde, nl. omdat onze ellendige toestand Gods barmhartigheid nog meer aantrekt. In die zin spreekt de liturgie van Goede Vrijdag van “gelukkige schuld” (“Felix culpa”). Over de “Dienaar van God”, de voorafbeelding van Jezus Christus, schrijft de profeet Jesaja: “Waarlijk, het waren onze ziekten die Hij op zich nam, en onze smarten die Hij heeft gedragen” (Jesaja 53, 4). Onze schuld en schande zijn een bijzondere uitdaging voor Gods goedheid en barmhartigheid.
Heel de Bijbel openbaart een God, Schepper en Vader, die oneindige liefde is. Deze liefde is het antwoord op alle vragen: waarom Hij de wereld heeft geschapen alsook ons naar zijn Beeld, waarom Jezus mens geworden is en ons verlost heeft… De heilige Paulus begint zijn belangrijkste brief en de enige brief waarin hij systematisch zijn Evangelie uiteenzet, met de uitroep: “God heeft u lief” (Romeinen 1, 7). Het is zijn “kerugma”, de korte samenvatting van heel zijn boodschap, als de bazuinstoot van een heraut. Hij wil dat we ons opnieuw laten verwarmen door het vuur van Gods liefde en dat we herontdekken dat we Gods geliefden zijn. Dit “kerugma” herinnert ons aan de uitroep “wapenstilstand” aan het einde van Wereldoorlog II. Mensen liepen de straat op, omhelsden elkaar en begonnen te dansen. We wisten niet wat er eigenlijk gebeurd was of welke de voorwaarden waren, maar het voornaamste hadden we begrepen: de ellende van de oorlog is voorbij. En na het “kerugma” volgt dan de volledige uitleg: de catechese, waardoor de kernboodschap verdiept en verstevigd wordt. De heilige Johannes voegt er bij dat het God is die ons eerst heeft liefgehad.
De Schrift tracht met verschillende beelden Gods liefde uit te drukken. Laten we vooraf stellen dat deze beelden menselijke voorstellingen zijn die eigenlijk nog veel meer verhullen dan ze openbaren, maar ze geven een richting aan. “Met zachte leidsels heb Ik hen gemengd, met teugels van liefde” (Hosea 11, 4). “Gij die werd opgetild vanaf de moederschoot, en sinds de geboorte gedragen. Tot aan uw oude dag blijf Ik dezelfde… Ik zal u torsen, Ik zal u redden” (Jesaja 46, 3-4). Het is de vaderlijke liefde die op de oorsprong wijst maar ook op goedheid en liefdevolle zorg, bescherming en veiligheid biedt. Het oorspronkelijke Bijbelse beeld van “vader” (Hebreeuws: av) heeft niets met de moderne opvatting van een overheersend paternalisme te maken, maar alles met intieme verbondenheid en het innige verlangen om zich te geven. “Zal een vrouw haar zuigeling vergeten, een liefhebbende moeder het kind van haar schoot? En zelfs als die het zou vergeten, Ik vergeet u nooit! Zie in mijn handpalmen heb Ik u geschreven” (Jesaja 49, 15-16). “Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten” (Jesaja 66, 13). (Ezechiël 16, 62-63). Deze moederlijke liefde is tedere nabijheid, vergeving, medelijden. Ze komt voort uit haar binnenste, uit de plaats waar het kind ontstaan is. Daarom betekent hetzelfde Hebreeuwse woord “rechem” (mv. rachamim”) tegelijk moederschoot én barmhartigheid, medelijden. Dit suggereert dat we opnieuw moeten geboren worden “uit de moederschoot van Gods barmhartigheid”. Jezus zegt tot Nicodemus: “Gij moet opnieuw (Grieks: anoothen = ‘opnieuw’ én ‘’vanuit de hoge’!) geboren worden” (Johannes 3, 7). Ook de barmhartige Vader uit de parabel van de verloren zoon, door Rembrandt geschilderd, schijnt zowel vaderlijke als moederlijke liefde uit te drukken.
Lees verderDe val van Afghanistan…
… vervat in 1 min. 42 sec.
U ziet in deze korte video hoe de kaarten vanaf begin mei tot heden herschud werden. Wat een blamage!