“Wie de vrijheid opgeeft om aan veiligheid te winnen, zal beide verliezen.”
Benjamin Franklin
“Ik kan het niet meer verdragen. Die geslachtsprofeten in kleutertuinen en scholen, deze multiculturele gekken. Duitsland, een door tolerantie dronken land dat niet eens een verschil kan vaststellen tussen een 33-jarige man en een 17-jarige die hier zomaar binnengelopen komt. En die stelt dat hij minderjarig is.. Duitsland investeert 20 X meer in deze naar verluidt getraumatiseerde personen dan in de eigen kinderen…”
Bekijk de film, schakel via de icoontjes de ondertiteling en vertaling in. U zal vaststellen dat Duitsland geen exclusiviteit heeft op de waanzin die de Avondlanden gepakt heeft…
“Plötzlich Staatsfeind” (Plotseling staatsvijand) is de verfilmde poging van een frontaal conflict met de dagdagelijkse waanzin in mijn gekozen vaderland, Duitsland…
Of het nu om het klimaat, het milieu, de oorlogen, het koloniale verleden, vermeende of echte vrouwendiscriminatie… gaat: voor al het verwerpelijke in de huidige tijd is er een schuldige: de oude, blanke man.
Prof. em. Dr. Norbert Bolz schreef er een boek over: een pleidooi voor de traditionele “mannelijke” deugden. Een niet voor de hand liggend thema in het huidige woke-tijdperk: “Der alte weiße Mann. Sündenbock der Nation.” (“De oude blanke man. Zondebok der natie.”
“Mannelijke” deugden hebben het momenteel eerder moeilijk. Vooral deugden, die verbonden zijn met het “oude Europa” en diens “blanke” elite. Logica moet immers wijken voor empathie. Biologie moet wijken voor inbeelding. Wetenschap moet wijken voor zelfontplooiing. Uitmuntendheid moet wijken voor minderwaardig. Cultuur moet wijken voor decadentie. Waarheid moet wijken voor leugens. Geschiedenis moet wijken voor … een zeer twijfelachtige toekomst!
Prof. em. Dr. Norbert Bolz, media-wetenschapper, pleit ervoor de waarheid de beschermen in plaats van het hoofd te buigen voor de weg met de minste weerstand, de woke-indoctrinatie. Op de vraag of hij iets tegen vrouwen heeft:
“Ich liebe das Weibliche und wir brauchen das Männliche…”
“Ik houd van het vrouwelijke en wij hebben nood aan het mannelijke…”
Nog enkele citaten:
“Voor mannelijke mannen is er in onze maatschappij geen plaats meer.”
“Ik heb God zij dank vier dochters…”
“Het is vandaag veel moeilijker voor ouders een jongen door de stadia van socialisatie te begeleiden…”
Een aanbevolen gesprek met een complexloze bepleiter der mannen:
Meer weten over Norbert Bolz? Klik op onderstaande bruggetjes.
Onderstaand lied dateert uit het jaar 2015. Ook toen werd de gastvrijheid van Duitsland niet beloond. Ook toen weigerden de nieuwkomers respect te tonen voor de gulle Duitsers. Integendeel. En de Duitse politiek weigerde de werkelijkheid te zien. Tot een oudjaarsnacht in Keulen de ‘Wir-schaffen-das’-wensdroom – even – doorprikte. Heel even. Sindsdien meent men op elke straathoek een nazi te zien die de “democratie” bedreigt in plaats van de moordenaars, de verkrachters, de criminelen, de profiteurs en relschoppers tot de orde te roepen.
We zijn benieuwd wanneer de video plotseling in de censuurkerkers zal verdwijnen…
Ist es jeder Vierte Ist es jeder Dritte Aber sie sind hier Ganz in unsrer Mitte Jeder kann es sein Keinem kann man trauen Manchmal sind es Männer Ab und zu auch Frauen
Sie wollen uns zerstören Sie wollen uns vernichten Nichts wird sie dazu bringen Darauf zu verzichten Wir möchten das verdrängen Und einfach ignorieren Uns weiter davor drücken Den großen Kampf zu führen
Willkommen liebe Mörder Fühlt euch wie zuhause Bedient euch macht es euch bequem Kurze Atempause Nichts nehmen wir euch übel Empörung nicht die Spur Ihr habt halt eine andere Umbringekultur
Jeder sieht es kommen Die Bedrohung steigen Jeder ist beklommen Keiner will es zeigen Laßt uns das vertuschen Nicht darüber reden Alle gegen alle Jeder gegen jeden
Sie pflegen fremde Bräuche So lautet das Gerücht Genaueres weiß keiner denn Man erkennt sie nicht Und wenn sie unter sich sind Dann lachen sie uns aus Nie würden sie behaupten Mein Haus ist euer Haus
Willkommen liebe Mörder Wir sind so tolerant Die Dunkelheit bricht bald herein Über dieses Land Wir reichen euch die Kerzen Damit ihr besser seht Und euch das nächste Opfer nicht Durch die Lappen geht
Willkommen liebe Mörder Ein viel zu hartes Wort Wir haben doch Verständnis Ihr nennt das nicht mal Mord Ihr tut's aus Überzeugung Und wenn man's überlegt Wir sind so schlaff und müde wir Gehören weggefegt
Nederlandse vertaling - voor zover nodig: vindt u hier.
Ze krijgen gegarandeerd een plaatsje in His Majesty’s prison cells. “Ze???”: de stoute Britse burgers die tegen de verrijking te agressief geprotesteerd hebben.
Omvolking??? Jawel, lieve kijkbuiskinderen, er zullen 5.000 bajesgasten vrij gelaten worden om plaats te maken voor de gearresteerde stouteriken die momenteel in politiegebouwen wachten op hun cel. Bijgevolg is de kans groot dat de Britse gevangenissen ietsje blanker zullen kleuren.
Stilaan merkt zelfs de grootse open-grenzen-fan dat de omvolking een onrustwekkende omvang krijgt. De sinds jaren opgekropte frustratie wordt zichtbaar. Het gaat al lang niet meer om de dood van drie kinderen die vermoord werden door een tweede-generatie immigrant. Het gaat ook niet om “extreemrechtse haat” ten opzichte van migranten. Het gaat om de dagelijkse realiteit waarbij de eigen bevolking zich in de steek gelaten, geminacht voelt door de politieke machthebbers.
Verzet in Ierland tegen migratie vreemdelingen wordt gewelddadiger
De Ieren zijn blijkbaar vastbesloten geen tweede bezetting van hun land te aanvaarden. Verschillende manifestaties tegen nieuwe asielcentra in bepaalde volkswijken worden heviger, waarbij dit verzet moet worden gezien in een mix van sociale crisis (werkloosheid in de buurt) en een ongeziene wooncrisis op het eiland. Op 15 juli laatstleden werd in de wijk Coolock (Dublin) brand gesticht op een bouwplaats waar een opvangcentrum voor migranten zou moeten komen, de oude fabriek Crown Paints. De werken moesten tijdens die week een aanvang nemen.
Later die dag kwamen wijkbewoners op straat om te protesteren tegen de komst van nieuwe migranten. Het enige antwoord dat ze van de Ierse regering kregen was de komst van de Garda (de Ierse politie), gevolgd door een speciale eenheid van de politie. De ganse dag kwam het tot straatrellen, waarbij de politiediensten met stenen werden bekogeld, die dit beantwoorden met pepperspray, met matrakslagen, soms zelfs op oudere mensen.
Ierse ‘Black and Tans” tegen de vox populi?
Op sociale media werden de rellen al vergeleken met de bloedigste geschiedenisbladzijden in Ierland, het repressieve optreden van de Engelse Black and Tans tegen Ieren in de jaren ’20 van de vorige eeuw. Een 15-tal demonstranten werd nu gearresteerd, en ze zullen op een inderhaast georganiseerde zitting van de Criminal Courts of Justice in Dublin moeten verschijnen. In de plaats van het nieuwe opvangcentrum te annuleren of minstens het debat hierover te openen, hebben de Taoiseach (de Ierse Eerste Minister) en de minister van Justitie de manifestaties bijzonder scherp veroordeeld.
Taoiseach Simon Harris stelde dat niemand het recht heeft om wagens en andere goederen te vernielen. “De straatacties zijn crimineel en zaaien enkel verdeling en angst. Dit kunnen en mogen we niet aanvaarden”. De minister van Justitie, Helen McEntee, verklaarde dat ze ontzet was door de “gewelddadige scenes”. Want: “Dit was geen manifestatie, dit waren niet de fatsoenlijke gemeenschappen van Coolock. De politie zal de toestand blijven opvolgen en zal de gemeenschap blijven steunen”.
Met geweld weet je natuurlijk wel waar je begint en niet waar je eindigt. Misschien moet de Ierse regering toch eens de geschiedenis van het groene eiland herlezen. Dan zal ze merken dat een belangrijk deel van de bevolking altijd gerebelleerd heeft tegen kolonisaties, van welke aard ook. Misschien moet ze dan het migratiedebat – waar zovele Ieren op wachten – eindelijk eens voor geopend verklaren?
Meerdere militanten van het nationalistische Voorpost hebben zondag het leegstaande hotel Apollo kortstondig bezet in protest tegen de plannen van staatssecretaris Nicole De Moor (cd&v). Zij plant – tegen de cd&v-beloftes in – om een asielcentrum in het voormalig driesterrenhotel te openen.
“Ik ervaar geen leedvermaak bij wat de N-VA te wachten staat. Noem mij een caractériel en een moeilijke mens. Een eigenzinnige en dwarse scherpslijper. Ik pleit schuldig. Maar bovenal ben ik flamingant en voel ik mij verlaten. Vlaanderen mist een klasse van politici die begrijpt waar de wereld heen holt en die de Vlaming binnen in deze wereld een plaats kunnen geven. Een plaats voor Vlaanderen, voor onze cultuur en voor onze eigenheid. Mijn generatie heeft het vooralsnog niet gedaan.”
Bart De Meulenaer is bedrijfsleider en afscheidnemend gemeenteraadslid voor N-VA in Roeselare.