Categorie archieven: immigratie
Lieb Vaterland, magst ruhig sein…*
Het komt goed, lief voormalig Duitsland! Jullie willen toch zo snel mogelijk het aantal vakkrachten opdrijven? Wel, zoals de koningen komen we uit het oosten, en we brengen ook geschenken mee: kinderen!
Naar Bulgarije willen ze in geen geval nog terug.
*Uit: Die Wacht am Rhein
Onderwijspeil in verrijkte landen in vrije val
In alle westerse landen waar grote aantallen zandbaklanders neerstreken treden gelijke problemen op: het onderwijspeil gaat achteruit, leraren geven er de brui aan.
Dat leraren niet langer het mikpunt van de hun toevertrouwde leerlingen of van gebrek aan respect door de samenleving willen zijn, is te begrijpen. Als het “probleem” zich bevindt onder een gepigmenteerde huid, dan mag er sowieso niet ingegrepen worden. Scholen waar de leerlingen de leiding overgenomen hebben zijn geen zeldzaamheid meer. Ook in het voormalige “Ordnung muss sein”-Duitsland. Hun onderwijsproblemen zijn onze onderwijsproblemen, maar mogen niet benoemd worden wegens de aanwezige olifant in het klaslokaal. Lees onderstaand artikel: u kan zonder meer “Duits” vervangen door “Vlaams”.
Duitse leraren: wij wensen quota voor migrantenkinderen – Naar aanleiding van de eindejaarsrellen in Duitsland wenst het verbond van Duitse leraren duidelijke migrantenquota in de scholen. Verplichte voorschoolse inburgering, taaltesten en quota van migrantenkinderen: dat zijn de eisen van de voorzitter van het Deutsches Lehrerverband, Heinz-Peter Meidinger: “We hebben een integratieprobleem in Duitsland, dat zich natuurlijk ook in onze scholen manifesteert”.
In een interview in de Duitse krant Bild weigerde hij weliswaar een concreet cijfer te noemen, maar het staat vast dat vanaf een aandeel van 35 procent kinderen met een migratieachtergrond in een klas de resultaten boven proportie afnemen. Maar maximaal 1 op 3 kinderen van vreemde afkomst per school is in de realiteit soms moeilijk realiseerbaar, stelt Meidinger. Integratie kan niet slagen als er in klassen 95 procent leerlingen zitten van ouders van wie de thuistaal niet het Duits is, ook dat staat als een paal boven water.
Ook aansprakelijkheid van ouders is steeds meer probleem – De voorzitter van de Duitse lerarenvereniging sprak zich eveneens uit over de zware rellen tijdens eindejaarsnacht in Duitsland. Het viel op dat die in hoofdzaak uitgingen van migranten. Het zichtbare geweld is een “kwestie van overdracht van waarden”, aldus Meidinger. Veel ouders spannen zich vandaag niet meer in om hun kinderen op te voeden en hun waarden en principes mee te geven. Leraren, aldus nog Heinz-Peter Meidinger, doen hun best om dat gebrek aan opvoeding op te vangen en in te vullen. “Maar zonder samenwerking met de ouders strijden we hier veel te vaak op verloren posten”.
Meidinger had eveneens kritiek op politici die in deze verantwoordelijkheid zouden moeten opnemen. “Het komt mij voor dat in het prioriteitenlijstje van de politiek opvoeding en onderwijs dikwijls helemaal achteraan bengelen”. Als men opvoeding en onderwijs op die manier laat aanmodderen en niet massaal tegengas geeft, “zullen de conflicten alleen maar toenemen”, besloot hij.
Een globaal West-Europees probleem, het onderwijsniveau is in zowat alle West-Europese staten in vrije val.
Peter Logghe
Ook Heinz-Peter Meidinger overweegt financiële ingrepen bij gezinnen waarvan de kinderen noch de taal, noch de opvoeding meekrijgen die vereist is om ons onderwijs succesvol te kunnen volgen.
Sneldiagnose
Pas is de messentrekker (initieel Syriër, nadien Palestijn… ?) gevat, stond er al een ploeg psychiaters, resp. psychologen… klaar met hun diagnose:
Verwardheid.
Sinds de coronabesmettingen quasi achter de rug zijn, wordt Duitsland geteisterd door een golf van mesaanvallen. Quasi dagelijks wordt een of ander “mesincident” gemeld in het nieuws. Meestal zonder verdere uitleg over de dader of zijn motief. Het incident van gisteren hoeft geen verder onderzoek vermits de dader “verward” was.
Als hij bij de politie bekend was – en dat zal wel niet zijn omdat hij vrijwilliger was bij de soepbedeling aan daklozen – waarom werd hij dan nog “geduld”? Palestijnen komt het goed uit “staatloos” te zijn als ze hun tenten opslaan in Europa.
Nochtans blijkt uit dit vonnis dat ze wel degelijk uitgewezen kunnen worden – al is het in de praktijk quasi onmogelijk te realiseren: staatenlose-palaestinenser-koennen-ausgewiesen-werden/
Er wordt nl. een onderscheid gemaakt: een Palestijnse vluchteling, die in een Arabische staat leeft, is staatloos, omdat hij noch als staatsburger van Palestina (PA), noch als staatsburger van het gastland geregistreerd staat.
https://www.cgvs.be/nl/actueel/de-behandeling-van-verzoeken-van-palestijnen-update
Heimelijk vrouwen fotograferen, dat doe je toch niet?
We hebben het hier niet over een sleutelgatgluurder, of een camera in de douches van een sportclub. Kijk gewoon even mee: een reporter fotografeert een boerkamadam (… het gaat om een vermoeden dat het wezen van het vrouwelijk geslacht is…) ergens in een treinstation en geeft als bijhorende commentaar “vrijheid”. Waarop een sympathisant van de boerkamadam verontwaardigd reageert: hoe durft-ie? … heimelijk fotograferen zonder haar (?) toestemming, ervan uitgaan dat de madam in kwestie door haar man/vader/andere dwingeland gedwongen wordt zich zo warm in te duffelen, te vermoeden dat de madam in kwestie geen eigen wil, resp. geen zeggenschap over haar eigen lichaamsbedekking heeft, zich laat intimideren door haar dwingeland, dat ze haar eigenste, opperste vrijheid ervaart door zich voor Allah te bedekken…
Mocht hij in de buurt wonen, zou hij eventueel een graaggeziene praatgast bij Terzake kunnen zijn.
Politieke spelletjes
Duitse minister van Justitie ontslagen …omwille van quotaregeling!
Omdat hij als blanke man niet in een nieuwe (groene) quotaregeling past, dwingen de Grünen de minister van Justitie van de Duitse deelstaat Thüringen om ontslag te nemen. Hij wordt vervangen door een Afro-Duitse vrouw zonder politieke ervaring. Op aandringen van de groene fractie heeft de Ministerpresident van de Thüringen, Bodo Ramelow (Linke) de minister van Justitie, Migratie en Consumentenbescherming, Dirk Adams (Grünen) ontslagen.
De achtergrond is een politiek correcte klucht van de Grünen: Adams moet niet vertrekken omdat hij gesjoemeld zou hebben, of politieke fouten zou hebben gemaakt, maar wel omdat hij het verkeerde geslacht heeft. Zijn opvolgster wordt een Afro-Duitse vrouw, Doreen Denstädt, die evenwel niet beschikt over een diploma rechten of enige politieke ervaring. Ze werkt momenteel in de Polizeivertrauensstelle in het ministerie van Binnenlandse Zaken van de deelstaat Thüringen. Haar geweldige carrièresprong dankt ze helemaal aan haar geslacht en haar afkomst.
Nu werd ook bekend dat de nieuwe minister van Justitie in het verleden al was opgevallen met racismeverwijten aan de politie waarvan achteraf niets van aan was. Slechts één van de klachten werd vervolgd, en die ene zaak werd door de rechtbank zonder gevolg geklasseerd.
Wanneer eindigt deze waanzin?
De wissel was nodig geworden omdat de partijchef van de Grünen, Bernhard Stengele, in de regering van de deelstaat wou zetelen. Deze regisseur wou Anja Siegesmund opvolgen, die minister voor Milieu was en die einde januari vrijwillig een stap opzijzet en de partijpolitiek vaarwel zegt. Maar op dat moment zouden de beide ministers van de Grünen twee mannen zijn, en dat kan dus niet volgens het nieuwe, interne reglement. En dus moest, in de groene logica, minister Adams terugtreden. Maar academicus Dirk Adams, die sinds 2019 minister was, weigerde dit. En dus zetten de Grünen Ministerpresident Ramelow onder druk om zijn minister te ontslaan. Groen jubelt en ziet dit als een omzetting in de praktijk van hun “centrale thema’s als integratie en migratie”.
In Thüringen regeert momenteel een rood-rood-groene coalitie, die door de CDU wordt getolereerd. De Grünen bezetten twee van de tien kabinetsposten. Bij de deelstaatverkiezingen van 2019 haalden ze 5,2 procent van de stemmen. De volgende deelstaatverkiezingen vinden plaats in de herfst van 2024.
Peter Logghe
Aanmatigende vluchtelingen eisen laptops en poetshulpen
In Oostenrijk ergert men zich aan de rijke Oekraïense vluchtelingen, die zich met luxe wagens verplaatsen, met zware SUV’s door de omgeving knallen, en die in 5*****-hotels verblijven… maar die zonder schaamte tegelijkertijd sociale steun genieten.
En in Zwitserland zijn er soortgelijke problemen. De Lüzerner Zeitung meldde dat Oekraïners poetshulpen en laptops in asielcentra eisen. Zelfs botoxbehandelingen staan op hun wenslijstje. De Groenen blaasden “racisme” van hun toren. Sociaal directeur Guido Graf, die verantwoordelijk is voor de huisvesting van de vluchteliingen, liet zich niet in de hoek drammen. Hij is zich ervan bewust dat de solidariteit met de Oekraïense vluchtelingen stilaan verdampt.
Kortom: mensen uit Oekraïne zijn nu eenmaal veeleisender dan anderen…
Doordrammen over een etterende puist
Bij duidingsprogramma’s hoor je nooit de logica: als je de derde wereld in huis haalt, word je zelf de derde wereld…
PVDA: zakkenvullende hypocrieten
Nooit waren politieke partijen in België rijker dan vandaag. Het vermogen van de politieke partijen in België is in 2021 gestegen tot 157 miljoen euro. Maar liefst een verdriedubbeling in twintig jaar! Jaarlijks ontvangen de politieke partijen in België 75 miljoen euro subsidies. Dat is twee tot vier keer zoveel per kiezer als in onze buurlanden. Terwijl gewone mensen het steeds moeilijker hebben om de facturen te betalen, baden politieke partijen in miljoenen.
Ondanks de schijnbare consensus om dit te hervormen, komt er buiten symbolische maatregelen om de tribune te sussen nooit iets van. Er zijn te veel belangen mee gemoeid. Om het Belgisch systeem in stand te houden zijn systeempartijen nodig die het omgekeerde doen dan wat het volk van hen verlangt. Zij leven bij gratie van partijsubsidie. Zelfs als de kiezer ze keer op keer afstraft, blijven ze daardoor toch overleven. Particratie vervangt democratie.
Socialistische corruptieschandalen
Tot eind jaren ’80 van de vorige eeuw bestonden er bijna geen partijsubsidies. Partijen dienden zichzelf te financieren. Dat deden ze via vier kanalen: lidgelden, afdrachten van verkozenen, giften van burgers en bedrijven en de organisatie van evenementen.
Vooral door het systeem van (fiscaal aftrekbare) giften en sponsoring van evenementen, konden burgers en bedrijven politieke invloed letterlijk kopen. Dat leidde tot tal van corruptieschandalen, niet exclusief, maar toch vaak in de socialistische familie. Daarom besliste men private financiering van politieke partijen te vervangen door publieke financiering. Zo wou men het kopen van politieke invloed en corruptie aan banden leggen.
Traditionele partijen verliezen
Bij de verkiezingen van 1991 haalden de traditionele partijen (christendemocraten, liberalen, socialisten) nog twee derde van de stemmen in Vlaanderen. Dat halveerde sindsdien. Aangezien partijsubsidies worden toegekend aan de hand van het aantal stemmen, hadden die systeempartijen een probleem.
Dus werden nieuwe bronnen van inkomsten gezocht. Na de Kamer, volgde het Vlaams parlement met subsidies, dan de Senaat, de fracties en zelfs de provincies. Ook werd het vast forfaitair gedeelte van de partijsubsidie verhoogd en het variabel gedeelte dat afhangt van het aantal behaalde stemmen verlaagd. De totale partijsubsidie steeg na elke verkiezingsnederlaag van de systeempartijen.
Uit schrik voor de kiezer en het verder verlies van subsidies, houden we nu zelfs nog maar één keer om de vijf jaar verkiezingen, wat de verkiezingsuitgaven voor partijen reduceert, en de inkomsten garandeert.
Lees verder