“Nieuwe bewoners hebben immers (deels) nieuwe ruimtelijke en sociale noden, van speel-, sport- en ontmoetingsruimtes tot nieuwe types winkels, extra capaciteit voor scholen of gebedsplaatsen. Ook betaalbare woningen zijn cruciaal.”
Twee zinnetjes uit het calimeroverhaal der zgn. neo-Vlamingen die zich verspreiden over heel ons land. Opvallend is dat een dergelijk artikel niét achter een betaalmuur zit – kwestie van u te masseren voor een ontspannen omgang met de omvolking..
Steeds meer Vlamingen met migratieachtergrond verhuizen naar grensgemeenten en de rand
Vlaanderen en Brussel zijn de afgelopen dertig jaar veel diverser geworden. Alleen heeft die toenemende diversiteit zich vertaald in een ruimtelijke ongelijkheid en zijn Vlamingen met een migratieachtergrond meer naar grensgemeenten en de rand getrokken. Lees verder…
Fondapol, een Franse stichting voor politieke vernieuwing, publiceerde recent een studie over het Deens migratiebeleid dat 20 jaar geleden restrictieve maatregelen invoerde en dat door een meerderheid van partijen en Denen wordt gedragen. Een breed gedragen politieke consensus in een land dat model staat voor het Scandinavisch migratiepolitiek. Met best wel interessante insteken voor andere EU-lidstaten.
Zo kan men als migrant slechts na een verblijf van 7 jaar in Denemarken de nationaliteit verwerven, op voorwaarde dat men de taalkennis van het Deens kan bewijzen (louter een attest van het volgen van taallessen is onvoldoende). Men moet verder slagen in een examen geschiedenis en Deense maatschappijkennis, en een echte deelname in het Deens burgerleven kunnen aantonen. Sinds 2019 wordt deze integratie symbolisch afgesloten met een handdruk, een knipoog naar de nieuwkomers uit islamitische landen.
Deens strafbeleid afgestemd op restrictief migratiebeleid
Het migratiebeleid is gekoppeld aan een fors penaal beleid, dat geen dode letter blijft: misdrijven beperken de mogelijkheid om de naturalisatie aan te vragen, en gevangenisstraffen verhinderen definitief het verwerven van de Deense nationaliteit. Het verkrijgen van (tijdelijke) visa gebeurt enkel in het belang van de Deense maatschappij: er worden faciliteiten toegekend aan buitenlandse arbeiders als die aan een reële arbeidsnood voldoen. Men houdt vooral rekening met de knelpuntberoepen en met het niveau van hoog gekwalificeerde beroepen.
Familiehereniging, die bij ons zowat het einde inluidde van de mogelijkheid om migratie te beperken, is in Denemarken allesbehalve gemakkelijk: het is noch automatisch noch onmiddellijk. Administratief is het herenigen van families bijzonder complex. Tot slot worden sociale uitkeringen aan vreemdelingen zo beperkt mogelijk gehouden, de zelfredzaamheid is de regel, sociale uitkeringen de uitzondering. En dan is er nog de Jewellery Law van 2016, die aan asielzoekers en vluchtelingen verplichtte de kosten van opvang en van de asielprocedure zelf te betalen. De sociaaldemocraten, die op dit moment in de oppositie zaten, stemden het wetsvoorstel mee goed. De sociaaldemocratische regering van Mette Frederiksen duwde dit pakket maatregelen erdoor, omdat ze goed besefte dat het ‘over and out’ was als er geen restrictieve maatregelen namen: hun kiezers zochten met duizenden andere politieke oorden op. Ze werd opnieuw verkozen in 2022, en leidt momenteel een coalitie van links tot centrum rechts.
Maar werkt het beleid wel, zal u zich afvragen? De migratie (buiten vluchtelingen en asielzoekers) verminderde tussen 2014 en 2019 met 28 procent. Het aantal asielzoekers daalde in dezelfde periode met 82 procent. En toch blijft Denemarken prominent deel uitmaken van de EU en de Schengenzone. Er werden geen sancties opgelegd, en het linkse verwijtende vingertje in de rest van de EU bleef uit. Het feit dat het om een linkse, door sociaaldemocraten geleide regering gaat, zal allicht wel toeval zijn?
Aan de andere kant: als Connor toch zo graag premier wordt, dan heeft hij hier, met deze maatregelen, de sleutel in handen van de Wetstraat 16.
Asterix leeft in Bretagne – Callac haalt slag thuis
We zijn groot geworden met de stripfiguur Asterix en zijn vrienden van het kleine, sympathieke Gallische dorpje dat zich als enige verzette tegen het grote Romeinse Rijk. Welnu, het kleine weerbarstige dorp bestaat, het heet Callac en het ligt in Bretagne. Een privé-investeerder uit Parijs maakte in 2022 bekend in Callac (2.200 inwoners) een project Horizon op te starten: 70 Afrikaanse families zouden in het dorp komen wonen, in totaal ongeveer 530 personen (of 25 procent van de dorpsbevolking) volgens de Franse krant Ouest-France op 14 september 2022.
Er zouden dus niet alleen woningen ter beschikking worden gesteld, maar privé en overheid zouden fondsen ter beschikking stellen om werk in het dorp te creëren. De bom barstte vrijwel onmiddellijk en een Comité Les amis de Callac werd opgericht.Twee manifestaties trokken door het dorp, de ene met 600 deelnemers, de tweede keer zelfs met 1.000 manifestanten. Antifa liet zijn troepen van over gans Frankrijk naar Callac komen om de manifestanten uit te schelden voor “extreem rechts” en “fascisten”.
Geen geld voor dit arme dorp, wel opeens miljoenen voor nieuwkomers?
De gemeenteraad van het dorp, dat zich in het verleden al schaarde achter dit migratieproject met privémiddelen, kwam recent in geheime zitting opnieuw bijeen. 6 raadsleden willen het project verderzetten, 8 stemmen stemden voor het schrappen. Het project komt er dus niet, tot grote vreugde van de meerderheid van de bewoners van Callac en van het organiserend comité.
Het comité klaagt in de persmededeling naar aanleiding van het schrappen van het project wel aan, dat Callac het financieel absoluut niet breed heeft, dat er geen werk is en dat jonge en verarmde gezinnen hierdoor het dorp moeten verlaten. Dit werd al decennia geleden aangekaart en telkens luidde de boodschap dat er geen geld was. En nu zijn er opeens wel miljoenen euro om mensen uit Afrika in Callac op te vangen en werk te geven?
Les amis de Callac hebben hun slag thuisgehaald. Net zoals het kleine onooglijke dorpje van Asterix tegen het grote Romeinse Rijk. Om daarenboven ook nog eens het ‘verdraagzame’ linkse morele vingertje te verdragen en toch door te zetten: daar moet je Bretoen voor zijn. Koppig en onverzettelijk. “Men moet zich organiseren en gedreven en obstinaat doorvechten. Alleen zo valt een overwinning te behalen”, aldus les amis. Geef ze maar eens ongelijk, die Bretoenen!
Op zijn minst is het ongewoon dat een populair dagblad zo kritisch is over de asielpolitiek in Duitsland. De baas van Bild-TV houdt geen blad voor de mond – hij surft weliswaar even mee op de wokegolven als hij in een bijzin stelt dat regenboogvluchtelingen wel degelijk welkom blijven – maar verder zegt hij impliciet dat wat de AfD herhaaldelijk aangeklaagd heeft: nl. de asielpolitiek trekt geen vakkrachten aan maar wel profiteurs, nietsnutters, onderontwikkelde zandbaklanders zonder enige bruikbare kennis en nut voor de Duitse samenleving.
Onderwerp: het dorp Upahl met 500 inwoners dat verplicht een containerdorp voor 400 “vluchtelingen” moet herbergen.
Uit de commentaren onderaan:
Vluchtelingen? Reizigers zal je bedoelen. Wie door 7 veilige landen trekt, is een reiziger, geen vluchteling.
Als het zo verder escaleert, dan worden binnenkort dorpen omwille van vluchtelingenopvangplaatsen ontruimd en niet omwille van kolenwinning.
Het is af te wachten wanneer de verantwoordelijken zullen mededelen dat wij ons geen sociale steun meer kunnen veroorloven … enz…