Nederlands professor Jan H. van de Beek presenteerde deze voormiddag in het Vlaams Parlement zijn studie over de kostprijs van immigratie voor België. Van de Beek werkte de studie uit op vraag van het Vlaams Belang. De partij wijst erop dat het rapport van de Nationale Bank van België(NBB) dat in 2020 verscheen “een vertekend beeld geeft”.“Deze studie geeft een veel correctere weergave van de kostprijs van immigratie”, zegt Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken.“De conclusie is overduidelijk: migratie kost wel degelijk handenvol geld. En in tegenstelling tot wat de gebrekkige studie van de Nationale Bank beweert, geldt dat ook voor tweede generatie migratie.”
Werkgevers smeken om niet-Europese importarbeid. In een opiniestuk herhaalt VOKA zijn pleidooi voor een voortzetting en uitbreiding van het arbeidsmigratiebeleid dat door N-VA-minister Muytters opgezet werd als antwoord op de krapte op onze arbeidsmarkt. Daarbij stelt de patroonsorganisatie zelfs dat het noodzakelijk is (laagbetaalde) arbeid te importeren voor onze welvaart. Is de definitie van welvaart van VOKA eigenlijk wel dezelfde als die voor de rest van Vlaanderen?
De werkloosheidsgraad bedraagt in het derde kwartaal 2023 3,5% in Vlaanderen. Volgens VOKA ligt daar niet veel marge meer. De werkloosheidsgraad bedraagt echter 8.3% in het Waals Gewest en 10% in het Brussels Gewest. Bovendien bedraagt de werkloosheid in Spanje de laatste jaren rond de 12%, die in Italië meer dan 7.5% en die in Portugal ruim boven de 6%. Er zijn dus mensen te activeren in Vlaanderen, nadien in Wallonië, en indien nodig in de rest van de Europese Unie, waar de gemiddelde werkloosheidsgraad tussen rond de 6.5% fluctueert. Er zijn miljoenen beschikbare arbeidskrachten in de eengemaakte Europese arbeidsruimte.
Toch blijven steeds meer niet-Europese arbeidsmigranten naar Vlaanderen komen. In 2023 waren dat er 16.700. Gemiddeld 53% meer dan voorgaande jaren. Dat terwijl de krapte op de arbeidsmarkt verbeterde. In 2022 waren er 1.7 werkzoekenden per vacature, in 2023 waren dat er 2.3. De correlatie tussen arbeidskrapte en arbeidsmigratie is dus stilaan aan het verminderen.
Om als niet-Europeaan toegang te krijgen tot de arbeidsmarkt moet je een toelating krijgen tot die arbeidsmarkt in de vorm van een werkvisum. Normaal gesproken wordt door het Departement Werk & Sociale Economie dan een concentrisch beleid gevoerd. Voor elke individuele aanvraag wordt dan een arbeidsmarktonderzoek gevoerd. Dit onderzoek geeft voorrang aan de activering van de plaatselijke arbeidsreserve en zet in op interregionale mobiliteit met Brussel en Wallonië. De werkgever moet elke aanvraag staven met bijzondere economische en sociale redenen. Hij dient aan te tonen dat hij voor de vacature kandidaten gezocht heeft op de plaatselijke arbeidsmarkt, vervolgens op de Europese arbeidsmarkt, en dat deze zoektocht vruchteloos is gebleken.
In 2019 riep de toenmalig Vlaams minister van Werk Philippe Muyters van N-VA de knelpuntberoepen in het leven. Zo trachtte de N-VA de voorwaarden voor arbeidsmigratie verder te versoepelen. In werkelijkheid ging het om laag- en middelgeschoolde migratie, waarbij geen individueel arbeidsmarktonderzoek meer moest gebeuren. Indien iemand een job van de knelpuntberoepenlijst wou uitoefenen, kreeg die bijna automatisch een toelating tot arbeid. “We moeten ook ver buiten de grenzen op zoek gaan. We hebben werkende mensen nodig om onze welvaart op peil te houden en om de kosten van de vergrijzing te kunnen dragen.”, zei Muyters toen. De niet-Europese migranten gingen dus onze pensioenen betalen.
Sinds 2019 is het aantal niet-Europese migranten dat naar Vlaanderen komen als knelpuntberoeper dan ook fors gestegen. In 2019 waren slechts 700 toelatingen tot arbeid als knelpuntberoep, in 2022 waren dat er al 3.565. Een stijging van maar liefst 509%. De sluizen van de arbeidsmigratie staan wagenwijd open, en zullen enkel blijven stijgen. De top 3 van beroepen in 2022 waren bestuurder trekker-oplegger (1350), chef-kok (281) en zorgkundige (212).
Meer dan de helft van de knelpuntberoepers komt uit twee herkomstlanden, namelijk Turkije en Marokko. 47.8% van alle knelpuntberoepen komen uit Turkije, 10.5% komt uit Marokko. India vervolledigt de top 3 met 6.6%.
Bijna iedereen die hier wil komen werken, mag ook komen werken. In 2022 waren er 20.199 aanvragen om in Vlaanderen te komen werken. Slechts 637 weigeringen staan daartegenover. Dat wil zeggen dat het weigeringspercentage slechts 3.15% bedraagt. Nochtans zou er een strikt arbeidsmarktonderzoek aan vooraf moeten gaan. In realiteit moet men zes weken een vacature op de website van de VDAB publiceren, en als geen geschikte kandidaat zich aanmeldt, krijgt men een werkvergunning voor niet-Europese importarbeid. Hoeveel werkloze Spanjaarden zouden zo naar die website van de VDAB surfen denkt u? Nu staat de deur dus open, en is iedereen blijkbaar welkom.
De stelling dat wanneer een migrant werkt, belastingen betaalt en dus bijdraagt een stijging van de welvaart zou inhouden, is een simplisme dat enkel nog door VOKA en andere neoliberalen wordt uitgedragen. De realiteit leert immers dat het soort werk van cruciaal belang is, en dat bijkomende sociale rechten ook in rekening gebracht moeten worden. Een arbeidsmigrant brengt een kettingmigratie teweeg. Hij kan immers gezinshereniging uitoefenen met de echtgenoot, de wettelijke partner en minderjarige kinderen. Bovendien hebben die minderjarige kinderen recht op kinderbijslag. Wanneer het kind in Vlaanderen verblijft bestaat dat recht zeker, en wanneer het kind buiten de EER verblijft, kan het dankzij bilaterale akkoorden nog altijd vanuit pakweg Marokko, Tunesië, Algerije of Turkije recht hebben op kindergeld. En dat allemaal vanaf dag één van tewerkstelling in Vlaanderen. Open grenzen en open sociale zekerheid, zèlfs al is het via arbeidsmigratie, gaan eenvoudigweg niet samen.
Dr. Jan van de Beek bracht onlangs zijn studie ‘de Grenzenloze verzorgingsstaat’ uit. Daarbij berekende hij met zijn team van economen de kostprijs van migratie voor Nederland. In tegenstelling tot in België is daar immers bijzonder veel data over beschikbaar. De Nederlandse samenleving en economie zijn echter erg vergelijkbaar met Vlaanderen, dus we kunnen hier toch belangrijke lessen uit leren.
Allereerst moet de totale kostprijs van een arbeidsmigrant gedurende zijn volledige verblijf in de samenleving in overweging worden genomen. Daarnaast is het essentieel om ook de bijdrage van de volgende generatie mee te rekenen, aangezien we ook investeren in het onderwijs van de kinderen van de huidige gastarbeiders.
Uit onderzoek blijkt dat de herkomstregio en het opleidingsniveau belangrijke voorspellers zijn voor de kostprijs van migratie. Arbeidsmigratie uit Afrikaanse en Arabische landen vertoont vaak een laag opleidingsniveau, wat resulteert in hogere ontvangsten aan sociale voorzieningen dan economische bijdragen. Hierdoor neigen deze migranten ook vaker naar permanente vestiging, wat niet alleen financieel negatief uitvalt voor de samenleving, maar ook gepaard gaat met multiculturele conflicten en sociale spanningen.
Een concreet voorbeeld toonde aan dat een Turkse gastarbeider in de eerste generatie €21.000 bijdroeg, maar in de tweede generatie €68.000 kostte, wat neerkomt op een nettoverlies van €41.000 voor de samenleving. Dit onderstreept dat arbeidsmigratie, vooral uit laagopgeleide regio’s, een langdurige financiële last kan betekenen.
Circulaire migratie, waarbij hoogopgeleide arbeidsmigranten tijdelijk hier werken en dan terugkeren, is een uitzondering. Zulke migranten dragen significant meer bij dan ze ontvangen. Bijvoorbeeld de Amerikaanse manager of Japanse ingenieur brengen maar liefst €624.000 op, terwijl de tweede generatie slechts €2.000 kost. Dr. Van de Beek concludeert dat arbeidsmigratie, vooral bij laagopgeleide groepen, een negatieve impact heeft op de welvaart van de samenleving.
In reactie op zwaar en ongezond werk in steenkoolbekkens na de Tweede Wereldoorlog, importeerden steenkoolbazen arbeidskrachten uit landen als Italië, Spanje, Griekenland, Turkije en Marokko om het arbeidstekort aan te vullen. Oorspronkelijk bedoeld als tijdelijke krachten, bleven deze gastarbeiders zich vestigen.
Nu worden we geconfronteerd met een nieuw soort gastarbeid. Het verschil is echter fundamenteel: nergens wordt nog gesproken over de tijdelijke aard. Sterker nog, laaggeschoolde arbeidsmigratie is allesbehalve circulair. Wanneer zij zich in ons land vestigen, blijven zij. Het huidig beleid is daar dan ook op ingesteld. Een toelating tot arbeid, inclusief gezinshereniging en kinderbijslag. Arbeidsmigranten die hier meer dan 5 jaar verbleven hebben, hebben de kans om hun verblijfsvergunning op basis van arbeid om te zetten naar een onbeperkt verblijfsrecht. Indien de arbeidsmigrant een verblijfsrecht van onbepaalde duur krijgt, kan hij dan ook Belg worden. De arbeidsmigrant moet enkel nog blijk geven van maatschappelijke integratie en voldoende talenkennis. De maatschappelijke integratie kan bewezen worden door de loutere tewerkstelling. Enkel nog een A2-niveau Nederlands is dan vereist. Wie hier dus 5 jaar werkt en de kennis heeft van het Nederlands van de gemiddelde 6-jarige, kan makkelijk Belg worden. Win for life.
Niet enkele hogere lonen zijn een aanzuigeffect voor arbeidsmigranten, het is vooral het traject van 5 jaar, waarna ze zich hier levenslang kunnen vestigen als Belg, met dezelfde rechten en sociale bescherming als iemand die hier geboren is.
Wanneer VOKA de term welvaart hanteert, maakt het een louter bedrijfstechnische oefening. Er is een tekort, dat tekort moet ingevuld worden, en zo kan de ter beschikking gestelde arbeid meerwaarde creëren voor een bedrijf. Van daaruit kan een percentage belast worden.
Door welvaart in een vacuüm op deze wijze te interpreteren, stelt VOKA zich ronduit volksvijandig op. VOKA negeert bewust de kosten van de kettingmigratie. VOKA negeert bewust de kosten van kinderbijslag. Ze negeert de levensloopkost van een arbeidsmigrant die na 5 jaar Belg kan worden. Ze negeert de kost op het socio-cultureel weefsel. Ze negeert de kost op het woonbeleid, waar Vlaanderen (inclusief onze Vlaamse hoofdstad Brussel) het dichtstbevolkte land is in Europa. (581 inwoners/km2)
Volgens VOKA is er geen voor de hand liggende mirakeloplossing om de krapte op de arbeidsmarkt op te lossen. Het erkent de noodzaak van activering en interregionale mobiliteit, maar dat ‘vereist een andere aanpak van het arbeidsmarkt- en uitkeringsbeleid in Wallonie wat binnen het huidige politieke kader zeker niet evident wordt.’ Een oproep om op het Vlaams Belang te stemmen dus. Wij pleiten immers voor de volledige fiscale en sociale splitsing van België. Daardoor wordt Wallonië geresponsabiliseerd, en krijgen wij Vlamingen de instrumenten in handen om een doorgedreven politiek te voeren aangepast aan onze socio-economische realiteit.
VOKA stelt verder dat verdere digitalisering en automatisering een oplossing kan zijn. Meer groei met minder mensen. Ook dat behoort tot de kern van de oplossingen die Vlaams Belang op ons socio-economisch congres voorstelde. Productiviteit is de strategische economische keuze die we maken voor een toekomstgerichte, duurzame en slimme economie van morgen.
In één adem zegt VOKA echter dat niet-Europese importarbeid óók onontbeerlijk is, zelfs voor migranten zonder specifieke diploma’s. Opnieuw winnen de korte termijn private belangen het van de lange termijnvisie voor onze volksgemeenschap. Op termijn moeten we het met minder mensen doen, maar eerst gaan we nog tienduizenden laagopgeleide profielen naar Vlaanderen halen. De problemen op de lange termijn zal de samenleving wel oplossen, zolang werkgevers nog een paar jaar hun winsten kunnen maximaliseren.
De mirakeloplossing bestaat wel. Alleen is het oplossing voor Vlaamse welvaart in al zijn facetten, en niet voor de welvaart van de patroons van VOKA. De arbeidstekorten vandaag, zijn het gevolg van denataliteit in het verleden. Als we dat niet aanpakken, zullen die tekorten blijven, en steeds groter worden. Een doorgedreven gezinspolitiek zoals Hongarije uitvoert is het antwoord voor een gezonde demografie. Ten tweede is productiviteit de basis van een slimme economie. Daarvoor moeten we de mogelijkheden van robotisering, automatisering, informatisering en vooral Artificiële Intelligentie ten volle omarmen. Meer produceren met minder mensen door slimmer te werken. Hier tonen landen als Japan die met gelijkaardige demografische problemen te maken hebben de weg. Op die manier beschermen we de welvaart van velen, tegen de welvaart van enkelen.
De import van kortgeschoolde, laagproductieve en vooral laagbetaalde arbeid van buiten de Europese Unie is niet duurzaam, niet effectief, en eigenlijk ronduit parasitair. Daarmee keert VOKA zich tegen de belangen van de Vlamingen.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, I & D Fractie
Zelfs met een herkenbare humoristische inslag, bevat de video een behoorlijke waarheidsdosis. In onderstaand filmpje maakt een “student” van gevorderde leeftijd duidelijk waarom hij in Duitsland studeert. Of beter: zijn broek verslijt en het belastinggeld van de Duitse belastingbetaler verkwanselt. Bovendien heeft hij – gezien het politiek-correcte denken – meer kansen om te slagen dan een doodgewone bio-Duitser die wel de cursus bijwoont en wiens examens kritisch beoordeeld worden.
“Alle paar maanden ga ik naar huis om te ontspannen…”
De christenenvervolging door moslims worden door westerse politici aangemoedigd.
Westerse landen zouden christelijke vluchtelingen moeten aanvaarden om de simpele reden dat de westerse tussenkomsten in het M.O. direct verantwoordelijk zijn voor het lot der christelijke minderheden. Christenen werden niet geterroriseerd in Bashar Assads Syrië of in Saddam Hoesseins Irak, of in Muamar Gaddafi’s Libië. Hun vervolging groeide pas exponentieel nadat de VSA en andere westerse staten tussenkwamen in deze landen in naam van de “democratie”. Wat zij hiermee bereikten was dat zij de jihadisten de vrije teugel gaven die voorheen door de zgn. dictators onderdrukt werden.
In tegenstelling tot moslims worden christenen gemakkelijk geassimileerd in westerse landen gezien hun gemeenschappelijke christelijke achtergrond.
Zoals een Slovaakse politicus het eens uitlegde, passen moslims niet in hun maatschappij omdat er geen moskeeën in hun Slavisch land zijn. Bijgevolg: “Slovakije, een christelijk land, kan christenen uit Syrië helpen bij hun zoektocht naar een nieuwe thuis in Slovakije.”
De logica zelve. Dezelfde christelijke leer, die Europa gedurende eeuwen gevormd heeft, is deze die de christenen uit het M.O. gevormd heeft, of het nu orthodoxe, katholieke of protestantse christenen zijn.
Moslims volgen daarentegen een compleet ander pad, nl. de koran, die christenen expliciet verdoemt, oproept tot oorlog (strijd, jihad) tegen alle niet-moslims. Bijgevolg is het geen wonder dat talrijke moslims anti-westerse gevoelens koesteren.
Christenen uit het M.O. kunnen een meerwaarde zijn voor het westen. Taal en culturele vaardigheden bv. Zij begrijpen zowel het M.O. – islamisme inbegrepen – en kunnen het westen helpen het M.O. te begrijpen. Bovendien, in tegenstelling tot moslims, hebben christenen geen “tegenstrijdige belangen”: islamitische wetten verbieden moslims immers “ongelovigen” te helpen tegen moslims.
Tenslotte is het niet meer dan logisch dat christenen uit het M.O. geen sympathie hebben voor de ideologie die hun leven tot een hel maakte
Bovendien is het de logica zelve dat christenen uit het M.O. geen sympathie koesteren voor de ideologie die hun leven tot een hel maakte – de ideologie die eveneens vijandig staat t.o.v. alles wat westers is.
Spijtig genoeg horen we voortdurend het politiek-correcte mantra dat de “Islam tot ons behoort”. Een fantasie, een waanvoorstelling waarmee we zelf de put graven waarin we uiteindelijk zullen belanden.
Tucker Carlson legt het uit aan de hand van de situatie in de VSA. Alle gelijkenissen met ons land (en andere EU-landen die hun grenzen wagenwijd open laten) zijn louter toeval…
“Het land waarin we opgroeiden bestaat niet meer…”
Waar ze komen – de rood-groene-streepje blauwe – Ampelregeringsleiders worden ze op boe-geroep en protesten onthaald. Intussen is zowat iédereen tegen hen – iedereen? Neen, niet iedereen, vluchtelingen zien nog altijd een pot goud aan het einde van de Ampelregenboog. Wat bevestigd wordt door de donker gepigmenteerde groep zandzakvullers, die speciaal opgetrommeld werden, om voor de pers een acte de présence te geven en tegenstanders te bewijzen dat Duitsland deze ‘vakkrachten’ dringend nodig heeft. … Zie ne keer hoe hulpbereid ze zijn als de Duitsers dreigen onder water te staan…
Niet alleen in Brussel en Antwerpen, maar ook in verschillende Franse steden zijn op oudejaarsavond diverse plaatsen getroffen door brandstichting door ‘jongeren’. Ondanks deze gebeurtenissen meldt de Franse minister van Binnenlandse Zaken, Gérald Darmanin, dat de avond over het algemeen rustig is verlopen. Hij uit zijn tevredenheid over het feit dat ‘slechts’ 745 auto’s in brand zijn gestoken, zoals hij zelf via sociale media heeft gedeeld. Terwijl dergelijke vandalistische activiteiten ongestoord plaatsvinden, richt Darmanin zich liever op conservatieve en nationalistische groeperingen.
Het EU-migratiepact heeft twee luiken: asiel en migratie. Samengevat beweren we dat we meer migratie nodig hebben. Maar dat willen de mensen niet. Dus moeten ze een verpakking vinden om dat aan de mensen te verkopen.
Daarom beweert De Moor dat het EU-migratiepact een ‘historisch akkoord is’ dat illegale migratie zal stoppen. Dat is natuurlijk ongelooflijke onzin. Er was geen enkele hefboom om illegalen terug te sturen en die is er met die EU-migratiepact ook niet. Nochtans is het evident:
ontwikkelingssamenwerking, handel, visa, geldstromen, etc. afhankelijk maken van het terugnemen van illegalen. Maar dat willen ze dus niet.
Er is ook geen bovengrens aan het totale aantal asielzoekers. Wie hierheen komt, heeft dus een kans om in onze sociale zekerheid te belanden zonder er ooit aan bijgedragen te hebben. En is men afgewezen, kunnen ze niet eens teruggestuurd worden. Ze zullen dus blijven komen, en met steeds meer.
Omdat asielrecht wordt misbruikt als migratiekanaal.
Daarom willen ze met dit EU-migratiepact vooral veel meer legale manieren openen om naar Europa te komen, bijvoorbeeld via arbeidsmigratie. Zijn er immers geen tekorten op de arbeidsmarkt? Miljoenen per jaar willen ze zo naar Europa importeren. Het multiculturele drama is ooit begonnen met arbeidsmigratie in de jaren ’60 en ’70. Mensen zijn meer dan arbeid, maar brengen ook hun cultuur, gewoonten en geloof mee. Dat multiculturele drama willen ze dus op een veel grotere schaal herhalen. Doelbewust georganiseerde omvolking.
Hoe krijgt men zoiets eigenlijk verkocht aan een bevolking die minder migratie wil?
Hun gekochte journalisten brengen eerst uitvoerig de regering aan bod om uit te leggen hoe geweldig dit EU-migratiepact wel niet is.
De oppositie wordt niet aan bod gelaten, of slechts zeer beperkt.
Vervolgens worden NGO’s opgevoerd om het geheel vanuit mensenrechtenperspectief te bespreken. Bijvoorbeeld het Migration Policy Institute. Achter deze ogenschijnlijk neutrale benaming gaat o.a. de globalistische speculant George Soros met zijn Open Society Foundation schuil.
Tenslotte worden gekochte ‘experten’ opgevoerd die dan vanuit een veronderstelde deskundigheid moeten ‘duiden’.
Dit alles wordt gefinancierd vanuit de EU zelf. Met subsidies en voordelen allerhande kopen ze journalisten, kopen ze experten, kopen ze NGO’s. Zodat de illusie gewekt wordt dat er een deliberatief proces is waarbij zowel politiek, experten, civil society, etc. aan bijgedragen heeft.
Maar de realiteit is dat ze maar één geluid aan bod willen laten komen. Het hunne. Andere meningen moeten verzwegen worden. Geen enkele krant wil opiniestukken van Vlaams Belang publiceren. Bij de VRT slaagde men er de voorbije jaren in Tineke Strik, Nederlands Europarlementariër voor Groenlinks, tweemaal (!) uit te nodigen over het EU-migratiepact, terwijl ikzelf ook op het dossier van het EU-migratiepact werk. Maar ik zou natuurlijk een andere mening laten horen. En dat is duidelijk niet de bedoeling. Waar de pers wel over bericht zijn mijn inspanningen om via sociale media de mensen te informeren over mijn standpunten en werk.
Daarom is het een leugen- en regimepers. Ze zijn er niet om de mensen te informeren over wat ze moeten weten, maar zijn er wel om de mensen te manipuleren over wat ze moeten denken. Zo werkt het EU-systeem. Door en door corrupt.
Daarvoor is Vlaams Belang het enige alternatief.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, I & D fractie
