Terwijl àlle media Filip Dewinter aan het kruis nagelen omdat hij 10.000 mondmaskers kon bemachtigen via Chinese contacten, die hij vervolgens gratis uitdeelde aan de bevolking, wordt over de gang van zaken bij de sossen – corruptie en eigen belang – zo veel mogelijk gezwegen.
Al jaren worden we overspoeld door migratie naar Europa. De feitelijke cijfers spreken boekdelen: in 2022 registreerde Europa maar liefst 962.160 asielaanvragen, wat een alarmerende stijging van 52.1% betekent ten opzichte van 2021. Meer dan de helft van deze aanvragen komt van mannen in de leeftijdscategorie van 18 tot 35 jaar, waarbij 51% als asielbedriegers kan worden bestempeld, gelukszoekers zonder recht op bescherming. Illegale grensoversteken bereikten in 2022 een zorgwekkend aantal van 330.000, het hoogste sinds 2016.
Wat is dan de oplossing volgens De Moor? Onder het Belgisch voorzitterschap van de Raad zal ook De Croo het EU-migratiepact misbruiken om een Europese landingsbaan te versieren. Het Migratiepact wordt door onze strot geramd: door steeds weer te herhalen dat dit een verstrenging inhoudt, hopen ze dat niemand merkt dat het in werkelijkheid om een versoepeling gaat. “Als je een leugen maar vaak genoeg herhaalt, wordt het vanzelf waarheid.”, denken de Belgische migratiefanaten.
Waarom zorgt dit EU-migratiepact niet voor minder asielzoekers? De beweringen van de Moor, zoals dat België 20.000 asielzoekers minder zou moeten opvangen, zijn leugens. In werkelijkheid beloont het pact illegale migratie met solidariteitsmaatregelen en dwingt het lidstaten om €20.000 per niet-opgenomen asielzoeker te betalen. Daarnaast worden landen gedwongen om asielzoekers op te nemen als er onvoldoende capaciteit is. Dit allemaal zonder enige bovengrens op het aantal asielzoekers. De bevolking van Afrika zal de komende decennia verdubbelen. De asielinstroom zal blijven toenemen, hoe bereidwillig de Moor ook denkt dat landen als Portugal zullen zijn.
Wat staat er dan wel in het Migratiepact? Het Migratiepact wil illegale migratie simpelweg vervangen naar legale migratie. Illegale migratie wordt irreguliere migratie, zo wordt het bestraffen eigenlijk onmogelijk gemaakt. Het opent de deur naar legale migratie en breidt de definitie van ‘gezinsleden’ uit. Leugendetectors worden verboden, evenals medische onderzoeken om de leeftijd vast te stellen. Lidstaten moeten legale migratie ‘promoten’, en culturele integratievereisten zijn niet toegestaan. Ook de introductie van “Talent Partnerships” als onderdeel van het pact heeft tot doel arbeidstekorten in de EU aan te vullen met niet-Europese arbeidskrachten. Over exact aantallen blijft de Commissie, zelfs na schriftelijke vragen, het antwoord schuldig. Het wordt immers moeilijker dit Pact door gewillige dienaars te laten verkopen als verstrenging, wanneer je zelf miljoenen legale migraties projecteert.
Is dit Europees Migratiepact dan een oplossing? Het Europees Migratiepact wordt gepresenteerd als oplossing. Dat is het ook. Het is de oplossing voor zij die op legale wijze Europa willen omvolken, met minimaal verzet. Het is de oplossing om miljoenen laaggeschoolde werkkrachten naar Europa te halen. Het is de oplossing om illegale migratie te legaliseren, zonder de instroom aan te pakken. Maar het is niet onze oplossing. Onze oplossing is een stop op migratie en een terugkeer van illegalen. Opvang in eigen regio, verlies van het recht op asiel voor illegalen, het koppelen van ontwikkelingshulp aan terugkeerafspraken, legalisatie van pushbacks en de vorming van Europese partnerschappen tegen migratie. Dat is ook de oplossing die een groot deel van de Vlamingen wil. En die oplossing zal er in 2024 komen, de leugens van Nicole de Moor ten spijt.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, I & D fractie
Meer dan 20 jaar geleden verscheen er een uitgebreid artikel in de GVA op donderdag 11.7.2002, naar aanleiding van 11 juli, met een vraaggesprek van GVA medewerker Wim Winckelmans en toenmalig N-VA voorzitter Geert Bourgeois. Een artikel met als titel: “Vlaanderen moet crisis uitlokken”
Inderdaad. Sindsdien heeft de N-VA alle kansen gehad een crisis uit te lokken. Quod non.
Enkele vragen en antwoorden uit het b.g. artikel:
WW: “Hoe ziet het ideale Vlaanderen er voor u uit?”
GB: “… Maar het is ook een Vlaanderen dat beslissingen zelf kan nemen, wat nu in België niet kan…”
WW: “De Franstaligen zullen neen zeggen.”
GB: “Ja goed, maar het samenwonen tussen volkeren is zoals het samenwonen van een koppel. Als de ene niet meer wil, zal de andere de scheiding moeten aanvaarden…”
WW: “Maar u gaat de Franstaligen nooit kunnen overtuigen om in overleg uw eisen in te willigen?”
GB: “Op zijn minst kunnen alle Vlaamse partijen aan één koord trekken, niet alleen maar als ze in de oppositie zitten. We moeten het hard spelen bij de volgende regeringsvorming. Als wij zeggen dat er geen regering komt als onze eisen niet worden ingewilligd, dan is dat zo.”
WW: “Vlaanderen moet desnoods een crisis uitlokken?”
GB: “Inderdaad. We moeten de Franstaligen duidelijk maken dat het zo zal zijn of er zal niets zijn. Gebeurt er dan niets, dan is er geen federale regering meer.”
Meer dan twintig jaar later, wil huidig N-VA voorzitter De Wever de boer op in Wallonië“om hun verhaal van confederalisme te gaan brengen” en weigert hij de uitgestoken hand van het Vlaams Belang om “de crisis uit te lokken” en zo stappen te zetten richting Vlaamse Onafhankelijkheid.
Als een missionaris die het christelijk geloof in een of ander ontwikkelingsland wil gaan verspreiden met een woke-bijbel als naslagwerk.
… met als hoofdrolspelers een heruitgevonden duo, Don Quichot en Sancho, én een missionaris op zoek naar een nieuwe kerk.
Niemand gelooft hier nog een politicus van enige betekenis als die gewoon op een stoel gaat staan en het volk toespreekt. Op een boogscheut echter van de wereldbrand, waarop alle ogen van deze planeet gericht zijn en zelfs president Biden nachten over piekert, daar ruiken Vlaamse en Belgische politici een kans to knock themselves in the publicity.
“Als links wint, spreekt men nooit over een ‘aardverschuiving’ of een ‘tsunami’. Alleen als de overzijde een eclatante zege binnen haalt, lijkt het op een natuurcatastrofe. De kiezer heeft dan ‘met zijn buik’ gestemd, als een klein kind zijn gevoeg gedaan op de kiesbrief, en de verliezers bezinnen zich over manieren om dat kind terug tot rede te brengen.
Dat creëren van een angstklimaat, telkens radicaal rechts een kiesstrijd wint, waarbij de democratie, de rechtstaat en het recht op vrije mening zouden in mekaar stuiken,- het is een oude truc van links als slechte verliezer.
Na drie zinnen wordt er verwezen naar de overwinning van de nazi’s in de jaren ’30. Wilders, Van Grieken, allemaal volgelingen van Hitler, verdorven populisten die uit zijn op een staatsgreep…”
“N-VA en Vlaams Belang in één regering? Dat is een absolute catastrofe”, orakelt Frank Vandenbroucke, die minister werd zonder verkiesbaar te zijn, in een interview met Het Laatste Nieuws. Een bepaald zwak interview, vind ik, zeker als je de oneliners van deze minister leest nadat je de column van Rik Van Cauwelaert vandaag in De Tijd hebt gelezen.
Van Cauwelaert schrijft: “De partijen hebben geen afdoend antwoord meer op wat de historicus Olivier Boehme in ‘Scepsis’ schreef over het wankelende geloof in de vooruitgang: ‘Verkiezingsuitslagen in Europa en de VS wijzen meer bepaald uit dat een groot deel van het publiek vatbaar is voor verhalen over een afname van de nationale welvaart, een verslechtering van de positie van het eigen land tegenover de wereld daarbuiten en zelfs van algemeen verval van het Westen’. Van het politieke onvermogen om met dat gevoel om te gaan, hebben ze in Nederland de gevolgen ondervonden. Rousseau is zelfs nooit begonnen aan een poging om dat onbehagen weg te werken”.
EY wijst er ook op dat de daling van de belastinginkomsten uit brandstof snel de kwestie van de kilometerheffing opnieuw ter sprake zal brengen. Deze oplossing wordt ondersteund door beide studies, die aangeven dat dit waarschijnlijk het meest geloofwaardige alternatief is om in te voeren.
