… die het opneemt voor haar vader…
Silke Annemans
“Beste mensen,
De titel die vandaag in het Nieuwsblad verscheen (Lieven Annemans zorgt opnieuw voor ophef met filmpjes over vaccins: “Wat kon hij nog meer doen om zijn geloofwaardigheid onderuit te halen?”) deed mij zelf in mijn pen kruipen. Een vaardigheid die ik eigenlijk niet bezit, maar voor deze gelegenheid wel uittest. Deze zoveelste publiekelijke uithaal naar mijn vader gaf me het bekruipende gevoel dat ik iets moest ondernemen. Gelijk wat, … iets … .
Het gemak waarmee men al weken, zelfs maanden mensen met bewezen academische kwalificaties publiekelijk aan de schandpaal nagelt, omdat ze durven een kritische noot te uiten, neemt steeds verdere (voor mij tot voor kort onmogelijk geachte) proporties aan. Wie zijn die mensen die gretig anti-vaxxers genoemd worden, bij de minste twijfel over hun loyaliteit naar deze vaccins toe? Zijn deze mensen ongeloofwaardig zoals het artikel ook over mijn vader durft te beweren? Is mijn vader plots een anti-vaxxer omdat hij een bericht deelt van Pierre Capel (een man die hoogleraar experimentele immunologie was aan de Universiteit Utrecht. Hij studeerde biochemie aan de faculteit Wiskunde en Natuurkunde van de Universiteit van Amsterdam en promoveerde op een medisch immunologisch onderwerp)? Waarom en waaruit is deze publieke heksenjacht plots ontstaan? Wie is mijn vader echt? Weet iemand het eigenlijk? Van alle mensen die zonder blikken of blozen deze artikels uit de grond stampen… Weten ze over wie ze schrijven, wat ze aanrichten? Stellen ze zichzelf ook eens kritisch in vraag? Ik hoop het wel, ik weet het niet. Daarom vertel ik jullie graag zelf wie mijn vader is.
Hoe anders kan ik dit doen dan door mijn vader te omschrijven, de persoon die hij is voor mij. Een man waarnaar ik mijn hele leven al opkijk. Iemand die zich al zijn leven lang inzet om de wereld (niet alleen die van mij, maar die van de mensheid) een beetje beter en mooier te proberen maken. Iemand die niet tegen diep onrecht kan, een integer man en een ontzettend vriendelijke man. Hij is iemand die nooit naar rang of stand zal kijken, hij voelt zich goed bij ieder persoon en zal nooit een vriendelijk praatje uit de weg gaan. Iemand die niet te koop zal lopen met zijn verwezenlijkingen en verdiensten, een eenvoudig man. Een beleerd, intelligent persoon. Een uitzonderlijke intelligentie die hijzelf ook niet uit alle macht wil bewijzen. Een uitzonderlijk man, meestal geliefd door vriend en vijand. Een helpende hand, een steun, een familieman,… Iemand die mij heeft helpen uitgroeien tot een zelfstandige vrouw, een verdienste op zich.
Een man die zich nooit zal verlagen om iemand publiekelijk aan te vallen en diens geloofwaardigheid te grabbel te gooien. Dat uitgerekend deze fantastische mens datgene moet overkomen dat hij zelf nooit zijn ergste vijand zou aandoen, … dat steekt.
Ik kan het niet laten, ik wil toch nog iets kwijt over het artikel,…De titel van het artikel spreekt aan. Deze sensatie zoekende titel doet mensen klikken, spoort mensen aan om meer te lezen. Jammer dat de titel louter een parafrasering is van de woorden van 1 man die zijn ongenoegen over mijn vader uitspuwt met lasterende woorden. Tot daar aan toe, we zeggen toch steeds dat iedereen het recht heeft op vrije meningsuiting? Maar dat deze vrije meningsuiting van deze ene persoon voldoende is om een heel artikel rond te verzinnen, dat begrijp ik niet. Is dit journalistiek?
Het is een oprechte vraag… Kan men zomaar op deze manier een artikel uitwerken, waarmee men de wetenschappelijke geloofwaardigheid van een internationaal gelauwerde man met enkele zinnen probeert teniet te doen? Niet alleen bevat het artikel onjuistheden, het is naar mijn mening ook nog eens beneden alle niveau. Een niveau waarin men geen grondig onderzoek doet naar de oorsprong van deze laster, waar respect ver zoek is en al te gemakkelijk geschreven is en online gegooid wordt, zodat het daar gretig gedeeld en becommentarieerd kan worden. Al van jongs af aan leert men ons om steeds onze naasten met respect te behandelen. Om niet hetgeen te doen bij een ander wat je zelf ook niet graag zou hebben dat men bij jou doet. Om kritisch te zijn, maar niet onbeleefd, niet onvriendelijk. Om niet je eigen mening boven een ander te stellen. Om in dialoog te gaan bij onenigheid. Om niet achter elkaars rug lelijke dingen te vertellen over elkaar. Eigenschappen en die gedragingen die mij steeds ingeprent geweest zijn door mijn ouders.
Al deze sociale omgangsregels verdwijnen in het niets wanneer men op deze wijze aan journalistiek doet. Is dit het geworden? Ongefundeerde meningen gebruiken als basis voor een artikel? Uiteraard is dit ook een uiting van mijn vrije mening.
Ik hoop oprecht dat men in eigen boezem durft kijken, dat men terug op zoek gaat naar de essentie van goede journalistiek, dat men toch even het schaamrood op de wangen krijgt en beseft wat dergelijke publiekelijke vingerwijzingen teweeg brengen in een maatschappij, in een gezin, in een persoon,…
Hopelijk kunnen jullie mijn neergepende gedachten volgen. Alvast mijn excuses aan ieder van jullie die moeite hebben met mijn schrijfstijl en niet altijd samenhangende verwoordingen. Bedankt aan iedereen die de tijd genomen heeft om deze schrijfsels te ontleden.
Aan diegenen die zich aangesproken voelen door dit schrijven, ik wens jullie al het beste toe, ik koester geen wrok, geen boosheid, … . Ik ben simpelweg een dochter die het opneemt voor haar vader, omdat dit iets is dat hij niet snel zelf zal doen.”
U zal zich herinneren dat Lieven Annemans, voorzien van pek en veren, door de zgz. ‘experten’, door de politiek, door de betweterige poco media uitgespuwd werd omdat hij een ander geluid liet horen… Dit ging eraan vooraf:
Lieven Annemans
“Beste allen, eerder deze week ben ik uit de adviesraad ‘celeval’ gestapt. Ik wilde die beslissing discreet houden want er zijn veel meer belangrijke dingen. Maar omwille van speculaties, insinuaties en scheeftrekkingen in de media voel ik me verplicht mijn ontslagbericht – dat dateert van dinsdag 27/10 en gericht was aan de voorzitter van celeval, de coronacommissaris, de premier en de minister van volksgezondheid – publiek te maken. Aarzel niet om het te delen. Wie weet opent het bij sommigen de ogen. Dank voor alle steun.
‘Beste allen,
Met dit schrijven laat ik jullie weten dat ik heb besloten om mijn deelname aan de evaluatiecel ‘celeval’ stop te zetten. Dit omwille van een combinatie van gezondheidsproblemen en een hoogst onduidelijke situatie van de huidige adviesstructuur. Ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen dat ik hierbij enkele beschouwingen geef. Ze kunnen nuttig zijn.
Ik werd eind augustus door het toenmalige kabinet verzocht om deel uit te maken van celeval met de vraag een meer brede visie uit te werken voor de aanpak van de coronacrisis. Maar het bleek zeer moeilijk in te gaan tegen wat Richard Horton in The Lancet ‘the narrow approach’ noemt, en vooral ook tegen de massavorming en de polarisatie (die laatste sterk gevoerd in de media maar ook mee gevoed door enkele experten). Ik stel vast dat ons land zich nu al meerdere maanden (sinds eind juli) in een problematische situatie bevindt. We zagen een combinatie van dagelijkse angstboodschappen in de media, gevoed met vaak onjuiste of slecht geduide cijfers, en maatregelen die hun doel of de doelgroep missen (en daardoor meer nadelen opleveren dan voordelen). En dat heeft geleid tot twee ongezonde evoluties.
– Meer angst, depressie, geweld, eenzaamheid, extreem veel slaapproblemen, veel zelfmoordgedachten – én pogingen (zie 4de gezondheidsenquête sciensano) en een verwachte toename van materiële ontbering;
– Een verlies aan motivatie om de basismaatregelen te volgen (het dieptepunt daarvan was bereikt midden augustus).In augustus deden velen een oproep tot een beter beleid met maatregelen die vooral als doel hebben de meest kwetsbaren optimaal te beschermen: de zogenaamde ‘omgekeerde lockdown’. Wetenschappers van o.a. Harvard, Stanford en Oxford noemen het ‘focused protection’ (gerichte preventie). Men heeft er niet naar geluisterd.
Men deed mij in september zelfs af als ‘corona-ontkenner’, terwijl ik enkel wilde wijzen op het verkeerdelijk rapporteren van het aantal besmettingen zonder de context (aantal tests, wie test men) te duiden. Ik heb bovendien zelf constructief meegewerkt aan een barometer gebaseerd op het aantal ziekenhuisopnames. Ik heb ook herhaaldelijk en al van begin september binnen celeval gewezen op het belang van de positiviteitsgraad bij ouderen als voorspeller van stijgende ziekenhuisopnames. Men deed mij ook af als ‘versoepelaar’ terwijl ik net ijverde tegen die maatregelen die meer schade toebrachten dan baten. De manier waarop ik geportretteerd werd en wordt weegt op mijn gezondheid en die van mijn gezin.
We zijn nu in een ernstige situatie beland. Uiteraard is het vandaag dan ook de prioriteit om de ziekenhuizen bij te staan met mensen en middelen, en de curve te doen keren. Laat ons vertrouwen hebben in de modellen die een buiging voorspellen op basis van de maatregelen van 23 oktober. Intussen is er al heel wat evidence dat een verdere lockdown veel meer schade bezorgt dan baten.
Maar het is evengoed de prioriteit om vanaf vandaag aan te vangen met een andere aanpak van de crisis om verder leed (COVID19 en niet-COVID19) optimaal te beperken. Ik geef vrijblijvend mijn advies. Ik laat het aan jullie over om er al dan niet iets mee te doen.
1. Werk samen met Sciensano aan betere cijfers en betere duiding. Geef hen daartoe ook de nodige middelen;
2. Stel maatregelen in vraag die meer kwaad doen dan goed. Voor alle duidelijkheid: dat is niet versoepelen maar verbeteren;
3. Leg meer nadruk op het houden van fysieke afstand: vraag aan de media om daar elke dag over te communiceren; gebruik ook de sociale media om dit te benadrukken;
4. Neem maatregelen om vooral de meest kwetsbaren te beschermen tegen besmetting, met behoud van sociale verbondenheid; gebruik hiertoe ook meer de (sociale) media;
5. Geef in alle hoeken en kanten van de samenleving duidelijke tips, adviezen en duiding omtrent hoe we 3. en 4. kunnen realiseren. Dit vraagt communicatie op maat naar verschillende doelgroepen (leeftijd, socio-economisch, etnisch-cultureel) via vertrouwenspersonen en -organisaties en via de media die zij volgen;
6. Zoek nog beter naar besmettingshaarden om deze meteen aan te pakken;
7. Voorzie in de gezondheidszorg minder administratieve last en verbeter de job-kwaliteit;
8. Promoot gezonde leefstijl (voeding, beweging, mentaal,…);
9. Doe iets aan de angstboodschappen en de polarisatie in de media;
10. Ontwikkel een motiverend perspectief voor de mensen.
Zij die me kennen weten dat ik me al mijn hele loopbaan inzet voor rechtvaardigheid en voor de gezondheid en het welzijn van alle mensen, in het bijzonder diegenen die het moeilijk hebben. Ik zal dat blijven doen zodra mijn gezondheid het toelaat. Ik wens jullie veel moed en sterkte de komende tijd en heb alle respect voor jullie engagement en inzet.
Gelieve dit bericht met de nodige discretie te hanteren en deze discretie ook bij de celeval-leden te vragen.
Met oprechte groeten, Lieven Annemans’ “
Ook in Duitsland werd de angst bij de bevolking door de regering opgeschroefd:
Duitse overheid zette wetenschappers in om angst voor corona te vergroten
“Ich nenne das: Regieren durch Angst”
Wie demokratisch ist die Corona-Politik noch? Der Forscher Wolfgang Merkel kritisiert einen Alarmismus der Regierenden und die Zurückhaltung des Parlaments. https://www.zeit.de/politik/deutschland/2020-10/corona-politik-demokratie-angela-merkel-regierung-pandemie-wolfang-merkel?utm_referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F