Goede Vrienden,

“Red de  planeet, eet geen vlees meer !” Dagelijks wordt opgeroepen om te vechten voor het behoud van de aarde, de natuur, het milieu, gestuwd door de meest dwaze ideologieën, die onmiddellijk moeten uitgevoerd worden, zo niet valt morgen de hemel op ons. Ieder gezond perspectief is zoek. Kinderen worden door abortus op de gruwelijkste wijze in de moederschoot afgeslacht, gepromoot door hen die respect eisen voor dieren. Als het juiste perspectief verdwijnt, gaan mensen stenen aanbidden of zelfs honden, katten en varkens (zie Romeinen 1, 23).

Welnu, een wereld zonder God moet niet gered worden. “Niet voor de wereld bid Ik” zegt Jezus (Johannes 17, 9). Mensen moeten gered worden.

De mens is het kroonstuk van de schepping en de schepping is er voor de mens. De mens staat met zijn voeten op de aarde en met zijn hoofd in de lucht. Hij is materie maar tevens eindeloos verheven boven de materie. Hij is het enige wezen in het heelal dat een bewustzijn en een geweten heeft en om zichzelf gewild is door God. Dieren kunnen verbluffend fijne instincten hebben. Ze hebben ook “een ziel” als levensbeginsel (anders worden ze kadavers), maar dit heeft  verder geen enkele vergelijking met de menselijke ziel, door God verrijkt met verstand en wil. De natuur is een loflied aan God door te zijn wat ze is. Het is de roeping van de mens om bewust, wetens en willens,  God als Schepper boven alles te eren.  Onze tijd lijkt weinig gevoel te hebben voor deze ware grootheid van de mens. De kunst in een bepaalde periode drukt meestal goed uit hoe in die tijd over de mens wordt gedacht. In de moderne kunst zien we dikwijls gedrochten van mensen met  verwrongen gezichten, ledematen en lichamen, waarbij iedere harmonie of schoonheid ontbreekt. Ze drukken een pessimisme en zelfs een nihilisme uit. De Renaissance daarentegen toont veelal mensen in grote lichamelijke harmonie en schoonheid, prachtige beelden van mannen, vrouwen en kinderen. Als de moderne kunst het zicht op de ware grootheid van de mens belemmert, dreigt de Renaissance de mens te zien als zijnde  uit zichzelf het centrum van het heelal.

Waarin bestaat de diepste waardigheid van de mens? Sommigen denken aan een fysieke gezondheid, een hoogstaande geestelijke ontwikkeling, een groot verstand, vele begaafdheden, macht, eer en rijkdom. Al hebben al deze elementen hun waarde, ze bepalen niet de uiteindelijke waardigheid van de mens. Een zieke, gehandicapte dakloze of een ‘Mongools’ kindje, hebben dezelfde menselijke waardigheid als gelijk welke koning of keizer in zijn  paleis. Een ander uiterste, vooral onder invloed van bepaalde oosterse stromingen, ziet de waarde van de mens louter in zijn geestelijke vermogens. Sommigen beschouwen de mens enkel als geestelijk wezen, als het goddelijk licht zelf, hoog boven de aardse werkelijkheid. Dit is een ontkenning van de mens als eenheid van lichaam en ziel. Een goede medische ethiek zal iedere mens verzorgen naargelang de behoeften die hij heeft en ook heel zijn lichaam met dezelfde waardigheid behandelen. Al is een hart fysisch veel belangrijker dan een kleine teen, ook het eenvoudigste orgaan deelt in de menselijke waardigheid en dient met  dezelfde eerbied behandeld te worden (Zie de eenheid van het lichaam:  1 Kor 12, 12-26).

Psalm 8 is een hymne op de grootheid van de Naam van God, Schepper en Vader. Het heelal is het werk van zijn “handen”. De afwerking met maan en sterren is het fijne werk van zijn “vingers”. Het zijn de  baby’s (Hebreeuws: olelim van alal = lallen) en de zuigelingen die Hem verheerlijken en de hoogmoedige te schande zetten. Een “psalm” moet gezongen worden (van het Griekse ‘psalmos’ = het doen trillen/zingen van de snaren van een muziekinstrument).  Een mens die de Schepper en zijn Schepping erkent, bewondert en bezingt, ontdekt tevens zijn juiste plaats, zo broos en zo ontzagwekkend:

“Ach, wat is de mens dan, dat Gij naar hem omziet, ’t mensenkind, dat Gij zo voor hem zorgt? Niet veel minder dan een engel hebt Gij hem geschapen, hem gekroond met luister en met eer (letterlijk: Gij hebt hem slechts een beetje minder dan God gemaakt). Heel uw schepping aan hem onderworpen, alles aan zijn voeten neergelegd” (Psalm 8, 5-7).

We hopen een lange reeks overwegingen  te kunnen geven over de christelijke visie  op de mens, vanuit de Schrift en de katholieke traditie, die onscheidbaar met elkaar verbonden zijn. Hierbij putten we ook uit de ervaringen en inzichten van mystici en kerkleraren en benutten zo goed mogelijk de resultaten van goede wetenschappelijke inzichten. Onze diepste identiteit zien we tenslotte in de persoon van Jezus Christus, de God-Mens en van zijn Moeder Maria, zijn eerste leerlinge. We voorzien 7 thema’s. Het zijn, als je wil,  de 7 wortels van ons mens-zijn: 

• 1) De mens, geschapen naar Gods Beeld en Gelijkenis. Dit is het fundament van onze waardigheid.
• 2) Met een onverzadigbaar verlangen, waarmee we de zin van ons “rusteloos hart” ontdekken.
• 3) Gewond door de zonde, waardoor we de ontwrichting die ieder mens in zich meedraagt toelichten.
• 4) Hartstochtelijk bemind, zoals ouders van hun gehandicapt kind nog meer houden dan van een gezond kind.
• 5) Geroepen om door lijden en  sterven in Jezus’ verrijzenis te delen. Dit is onze ‘uittocht’ en overgang, ons Pasen.
• 6) Met de gave van zichzelf. Hoeveel zware ontgoochelingen in menselijke relaties zouden vermeden worden, wanneer we echt zouden beseffen dat de ‘gave van zichzelf’ een wezenlijke eigenschap is van ons menselijk leven?
• 7) Zo bereiken we uiteindelijk de gelijkenis met God in de hemelse heerlijkheid. “Beeld Gods” komt aan het begin, “gelijkenis Gods” aan het  einde, wat enkel mogelijk is door onze  gelijkenis met Christus

Hiermee streven we niet alleen naar een goed inzicht in het mysterie van ons mens zijn, we willen ook steeds meer onze waardigheid beleven. Laten we daadwerkelijk op weg gaan, in het besef dat de weg zelf wijzer is dan de wegwijzers.

*

In Flitsen berichten we o.m. over een bijzondere picknick  die we gehouden hebben. In Een wereldoorlog zonder grenzen blijven we trachten de waarheid te onthullen over hetgeen in Syrië gebeurt. De dwaze demonisering willen we aanklagen in Het einde van een westerse wereldoverheersing.  We wijzen op enige hoop in de Libanese tragedie: Eindelijk naar een neutraal Libanon? En dit nog geeft weer overvloedige info over Syrië, corona, geopolitiek en moraal.

P. Daniel

Flitsen

Een uitstap

Op donderdag 24 juni hebben we plechtig de geboorte gevierd van Johannes de Doper. Een geboortedag wordt in de liturgie alleen nog gevierd van Jezus en Maria. Van alle andere heiligen wordt hun sterfdag beschouwd als hun “geboorte” voor de hemel. In de voormiddag reden we met z’n allen naar een terrein dat toebehoort aan Ibrahim Srour, oblaat en verantwoordelijke ingenieur voor ons terrein. Een tent werd opgesteld om ons te beschermen tegen de felle zon. Ernaast staan twee kleine bolvormige gebouwtjes met niets er in. Het ene werd gebruikt als keuken om een soort potpourri klaar te maken met enkele groenten, op een houtvuur gekookt.  Meteen werd het plan opgevat om van de  twee gebouwtjes twee kapelletjes-kluizen te maken. Een ter ere van de heilige Elias, de grootste profeet in het begin van het Oude Testament en het andere ter ere van de heilige Johannes de Doper, de grootste profeet aan het begin van het Nieuwe Testament. Ondertussen werd veel heen en weer gebabbeld, gelachen en verteld. Terwijl we eenvoudig en goed aten werd niet vergeten hoezeer vele Syriërs en vooral Libanese christenen nu bedreigd worden met hongersnood. We zoveel mogelijk meedelen en alles in het werk te stellen om de hulpverlening aan hen verder te zetten met alle middelen die we hebben en die ons gegeven worden. Er is ondertussen al een varkenskwekerij in Libanon voor hen opgezet.

Wekelijkse vormingsdag

De wekelijkse vormings- en ontspanningsdag voor de kinderen van de catechese wordt steeds meer een feest voor iedereen. Deze donderdag kwamen moeders achterna en elk had een gebak bij zodat het niet moeilijk was de kinderen bij de pauze een versnapering te geven. En de moeders amuseerden zich onder elkaar. De kinderen waren al lang naar huis terwijl de moeders hier nog van de heerlijke zomeravond genoten.