In de vluchtigheid van onze vakantietraagheid en onlust om weer te keren naar dit land waarin we ons steeds minder thuis voelen (… en dat ligt niet aan de temperatuur die de thermometer aanduidt…) keert een zelfde slechte grap telkens terug: zonnepanelen zijn minder effectief (… euforisme voor “werken niet”) bij te veel zon, windmolens worden proactief verhinderd aan mogelijke voortijdige slijtage (… euforisme voor “worden stil gelegd”) bij te veel wind, en de treinen, die rijden minder of worden zelfs ergens op een zijspoor geparkeerd opdat ze niet zouden opwarmen en bijgevolg stil vallen waardoor ze andere – nog rijdende – treinen blokkeren… Een zelfde euforisme, maar dat het u al begrepen. Met andere woorden, kruip maar in uw auto, zet de luchtkoeling aan en draag met een gezond geweten bij aan de stikstofopwarming van deze planeet. Voel u niet schuldig: de staatskas profiteert van de hoge brandstofprijzen.
Vallen in Indië, Ceylon, of ergens een ander land op de evenaar, hetzij in Afrika of Azië, de treinen stil als het er warm en drukkend wordt… m.a.w. quasi altijd… of als het regenseizoen aanbreekt?
Het is hier ook altijd iets: te koud, te nat, te heet, te stormachtig, te weinig treinconducteurs of controleurs… of de bermen worden in de fik gestoken door (… vrij in te vullen… ) hetzij werken met onvoorziene gensters in het hoge droge onkruid* of er worden loslopende waterbuffels op de sporen gesignaleerd ergen tussen Dendermonde en Gent, of… (… altijd goed…) “het systeem” kon de druk niet aan. Welke druk?
Nochtans mogen we niet steeds mopperen. Er wordt ook ingegrepen door wat men noemt “warmtepermanentie task forces”:
.
*Sinds het zgn. “Bermendecreet” behoren distels, netels en ander onkruid tot de beschermde inheemse gewassen die pas mogen gemaaid worden als ze in het zaad geschoten zijn. Kom eens kijken in de dorpen met donkergroene schepencolleges. Praat eens met de boeren, met de mensen met voortuintjes… Fietspaden en regenboogzebrastrepen bij de vleet, maar een begaanbaar pad voor een voetganger? Ga maar door het struikgewas en vergeet niet je benen te beschermen tegen doornen en teken. Verneem hoe opgetogen ze zijn met de Agalevdoctrines die geleid hebben tot de milieuwaanzin.
Kurt Ravyts maakte ons opmerkzaam op het volgende:
Ik wil u een deel van de analyse van Prof.Politicologie Carl Devos (vandaag in HLN) over de Vivaldi-regering niet onthouden :
“Vandaag zit Vivaldi voor de achtste keer samen over een mini-pensioenhervorming. De onderhandelingen slaan wonden, nochtans zal de uitkomst slechts weinig impact hebben op de betaalbaarheid van de pensioenen. Dat de relaties te gespannen zijn, bleek ook uit de openlijke confrontatie tussen ministers
Van Peteghem (CD&V) en Van der Straeten (Groen) over de overwinstbelasting voor energiebedrijven. De puberale profileringsdrang van enkele partijvoorzitters is niet meer ernstig te nemen, het steekspel tussen regeringsleden des te meer. Het was onvermijdelijk dat het wantrouwen ook binnen de regering zou sluipen. Buiten de regering bestaat Vivaldi niet meer: bij de partijen is het ieder voor zich, niemand geeft er nog om de regering. Maar ook binnen de regering krimpt de samenhang.
Het gaat daarbij al lang niet meer over de geloofwaardigheid van Vivaldi, maar over die van de politiek in het algemeen. Vivaldi, zelfverklaarde hervormingsregering, zal de gigantische pensioenuitdaging niet fundamenteel aanpakken. Het ging ook al mis met de arbeidsmarkthervorming.
De aanzet van een grote fiscale hervorming komt er ook niet. Van politieke hervormingen is geen spoor. De aangekondigde communautaire stappen stellen weinig voor. Koen Geens (CD&V) merkt terecht op dat er op federaal niveau geen enkele ernstige hervorming meer mogelijk is. Dat geeft de extreme partijen vleugels.
Nochtans klonk de roep om allerlei hervormingen zelden luider, vooral van de belastingen, arbeidsmarkt en pensioenen. De Belgische begroting kleurt dieprood. De groeiverwachtingen worden neerwaarts bijgesteld, rentelasten stijgen. Het monitoringcomité, allerlei nationale en internationale organisaties en economen slaan alarm. Ook de vergrijzingscommissie. Het is vijf na twaalf maar Vivaldi toont geen hoogdringendheid. Niemand heeft nog het lef of de marge om water bij de wijn te doen.
In het najaar komt veel samen, gecentreerd rond de begroting en Europese verplichtingen. Een maak- of kraakmoment. De onderhandeling over het loonakkoord 2023-2024 zal haar schaduw ver vooruit werpen. Er komt misschien ook heel wat druk van buiten de regering. Stel dat er stroom- of gastekorten zijn, energieprijzen blijven pieken, er afgekoppeld moet worden en koude en duisternis dreigen. Dan kan er wel eens protest opduiken vergelijkbaar met de ongecontroleerde volkswoede over coronamaatregelen. Vakbonden zullen al vaak op straat komen, in de strijd om meer loonstijging. Ook corona baart in de herfst zorgen.
Overleeft Vivaldi dat? Het gaat niet eens meer over een regering, maar over het functioneren van een politiek systeem. In de vorige legislatuur faalde de Zweedse vierpartijen regering, door intern geruzie. Nu beschikt Vivaldi met zeven partijen over een ruime meerderheid: van vrij links tot redelijk rechts is er een breed draagvlak. Maar alweer lukt het niet, met die grote hervormingen. Ook de regering De Croo is verzwakt door inwendige ziekten. Wanneer zal het wel eens lukken?”.
Tijdens het jaarlijkse diner van Doorbraak heeft voorzitter van Vlaams Belang Tom Van Grieken de uiteenzetting mogen houden. Dank voor de cordon-vrije beslissing van Doorbraak. Tom heeft een uiteenzetting gegeven hoe hij het voornaamste streefdoel van zijn partij – uitroeping van de Vlaamse onafhankelijkheid – wil bereiken. (https://doorbraak.be/tom-van-grieken-we-bereiden-ons-voor-op-de-implosie-van-het-belgische-systeem/)
Daarop kwam o.a. ook in Doorbraak de reactie van Eddy Daniels : “Er zitten teveel soft-belgicisten bij N-VA”. Hij noemt zijn toespraak een juiste analyse, maar vervolgens een verkeerde conclusie. Zowel onvoldoende draagvlak binnen N-VA, als Franstaligen die eeuwigdurend lekker achter hun grendels zitten, maakt van Toms toespraak enigszins een vorm van wensdenken. Uit de talrijke reacties op dit artikel en rond dit onderwerp, blijkt hoezeer betrokken Vlamingen daarmee in de knoei zitten.
“De” politiek, ook dit gegeven, zit behoorlijk strop! Om het nog eens zeer beknopt te zeggen: België is in 1830 als een Franse satelliet gesticht. Met veel moeite hebben generaties flaminganten het hoogstnoodzakelijke verworven, maar de hoogste politiek achter de schermen moet gehoorzamen aan wat de jacobijnen in Frankrijk, o.a. via Le Grand-Orient beslissen. Daartoe heeft Vlaanderen zich in staatshervormingen nog eens vergrendeld (een meerderheid die steeds door een minder talrijke groep geblokkeerd wordt).
Dan zou er nog een zgn. brede volksstroming moeten ontstaan, die als rechtvaardig antwoord een streven naar eigen staat zou steunen.
De doorsnee Vlaming is niet met Vlaanderen bezig. Ook de zorgvuldig uitgewerkte studies over de nog steeds stijgende transferts naar Wallonië laten de meerderheid der Vlamingen koud. Hoe brutaal het ook klinkt, daar trekt de doorsnee Vlaming zich niet genoeg van aan om een ommekeer te eisen (dus dit in wezen materialistische argument is niet wervend). Dan belanden we bij de liefde/aanhankelijkheid die een inwoner voor zijn land Vlaanderen zou kunnen hebben….. Deze is nagenoeg onbestaande!
Als we de cruciale periodes in de Vlaamse Beweging herbekijken, dan was er bvb. tijdens de bloeiperiode van het VNV en tijdens de opkomst van de Volksunie (60- 70er jaren) een weliswaar beperkte maar zeer gemotiveerde groep die “militant” voor Vlaanderen streed. Nu zitten we met wellicht negentig procent Vlamingen waarvoor de spreuk telt: “Het tegenovergestelde van liefde is niet haat, het is onverschilligheid.” (Elie Wiesel).
Hoe is dit te verklaren: primo vooral vanaf de 90-er jaren was “de Mars door de Instellingen” voltooid (groen-linkse hegemonie) en secundo hebben de zgn. Vlaamsgezinde partijen nagelaten die liefde voor hun land te propageren. Eén voorbeeld maar: Antwerpen, dat ik goed ken, is in de voorbije talrijke decennia zelden zo belgicistisch geweest van sfeer en uiterlijk als nu. Daarom heeft correspondent Graaf van St.Germain gelijk als hij de N-VA gecontroleerde oppositie noemt.
Tom VG spreekt van een jaartal 2029: als men met rugdekking (van de bevolking) de Vlaamse staat wil uitroepen, dan moeten ze zonder enige verpozing de Vlamingen liefde voor hun volk en het invullen van hun identiteit bijbrengen. Nu is zelfs minimaal dertig procent (soms hardcore) belgicist en men zal van hen wel degelijk beslissende tegenstand mogen verwachten. Wanneer durft de Beweging de Belgische staat terug een bezettings-regime noemen en het predikaat “belgicist” als synoniem voor een belediging verklaren?
Intussen gaat de uitrol van de “Great Reset” steeds maar verder. Ook de oorlog in Oekraïne is een strijd tussen de Amerikaanse en Commonwealth machtsaspiratie tegen het Slavische imperium dat niet hun bevelen opvolgt. Op een breed terrein verliezen de Westerse media steeds maar meer ieder greintje geloofwaardigheid; kortom ze hangen aan elkaar van leugens!
Het doel van mijn streven in dit verband, is juist geweest de waarheid te (h)erkennen en deze binnen de Vlaamse-nationale activistengroep door te zetten. Op termijn dreigt de volledige betekenisloosheid voor die Vlaamse Beweging die meeheult met de tyrannieke één-opinie strekking. Zoals een voorman in een blad schrijft i.v.m. Oekraïne: “Geef ons wapens! Geef ons weer een leger……”. De legers die er nu aankomen, o.a. een Europees leger, zullen hetzelfde doel dienen als de ordekrachten in Shanghai en Beijing (Peking), waar de hele samenleving een groot concentratiekamp geworden is!
Zoals Karel van Wolferen in zijn blad ook verkondigt : we moeten zonder ophouden de mensen voorhouden dat de volledige afschaffing van elke vrijheid voor de deur staat, indien we passief alles ondergaan. De zomer die in aantocht is, dient niet om in te dommelen, maar om de geest van verzet verder te blijven huldigen.
Jos Wouters, 13.6.22
De psychologie van totalitarisme I-III, Mattias Desmet (video 1 – video 2 ) Intro:
Wat is de illusie nu? De enige uitweg is naar binnengaan (1-2) Brecht Arnaert en Shahref Feshtali – café Weltschmerz(video 1)
Een Vlaams assertief beleid tegenover een imploderend België
Het Vlaams Belang kan vanaf 2024 voor echte verandering zorgen en dat maakte voorzitter Tom Van Grieken deze ochtend (12.6.22) in De Zevende Dag nog eens duidelijk.“We moeten de Vlaming het Vlaams en rechts beleid kunnen geven dat hij vraagt”, zegt Van Grieken;“Als ons die mogelijkheid wordt gegeven zullen wij in 2024 in het Vlaams Parlement een soevereiniteitsverklaring doen, een assertief beleid waar niets‘onrealistisch’ aan is.”
“Als ik een Vlaams-nationale meerderheid zou hebben, doe ik een eenzijdige soevereiniteitsverklaring vanuit het Vlaams Parlement, maar ik laat die intreden in 2029”, aldus Van Grieken. “In 2029 zullen de Franstaligen dan wel aan tafel moeten zitten, we winden nu voor hen als het ware een wekkertje op.” Van Grieken stelde in De Zevende Dag uitdrukkelijk het Belgische niveau niet te willen laten imploderen. “Dat implodeert zelf al. Regeringsonderhandelingen duren steeds langer en als we al eentje krijgen heeft ze geen meerderheid aan Vlaamse of aan Waalse kant. Er is duidelijk nood aan een assertief Vlaams beleid.”
“Wij geloven niet in confederalisme, maar in een assertief beleid en in rechtstreekse onderhandelingen met de Franstaligen”
In De Zondag deed Kamerlid Theo Francken de Vlaams Belang-strategie ondertussen af als ‘onrealistisch’. “Grondwetspecialisten vinden het wel een realistisch scenario, Franstaligen en linkse politici zitten met de schrik. Al onze tegenstanders vinden het realistisch, maar de Vlaams-nationalisten van de N-VA het plots onrealistisch”, reageert Van Grieken. “En Francken wil wel samenwerken met de Vlaamse socialisten die meer migratie willen toelaten, hun arbeidsmarkt niet willen hervormen en die mensen hun vrijheid heeft afgenomen in de coronaperiode? Dat vind ik vreemd.”
“De Belgische constructie is uitgeleefd”, besloot Van Grieken het vraaggesprek. “We moeten dit land fundamenteel hervormen en herdenken. Verder bricoleren leidt tot niets.”
of…
Bart De Wever In 2007: “VOOR onafhankelijkheid en TEGEN de PS”
Bart De Wever In 2021: “TEGEN onafhankelijkheid* en VOOR de PS.”
Donderdagavond 2 juni mocht ik de eed afleggen als nieuwe (aangewezen) burgemeester van Grimbergen. Een bevestiging van hogerhand moet nog volgen.
Als grootste partij in Grimbergen leveren we daarnaast nog twee schepenen (Karlijne Van Bree en Chantal Lauwers) en de voorzitter van de gemeenteraad (Peter Plessers). N-VA levert twee schepenen en CD&V drie.
Het nieuws van de afgelopen twee weken over de coalitie- en burgemeesterswissel in Grimbergen was voor velen een verrassing. In alle eerlijkheid moet ik u zeggen dat ikzelf deze wending een maand geleden absoluut niet had kunnen voorspellen.
Enkele weken geleden werden we plots geconfronteerd met een Open VLD die een groot probleem zag in het optreden van de eerste schepen (collega Roosen van N-VA), terwijl dit probleem in onze ogen gewoon niet bestond. De spanning had eerder te maken had met tekortkomingen van de vorige burgemeester (Open VLD).
Zonder voorafgaand overleg werden we uitgenodigd door de voorzitter van Open VLD, samen met oppositiepartij CD&V, die zomaar de rol van N-VA zou mogen overnemen. Op die manier breek je natuurlijk alle vertrouwen, zeker wanneer dit gepaard gaat met de dreiging van jarenlange interne conflicten, mochten we N-VA aan boord houden.
We zijn daarop zelf met CD&V gaan praten en vonden in deze lokale ploeg een nieuwe partner. Ook inhoudelijk werden er uiteraard afspraken gemaakt.
Noch N-VA, noch CD&V zagen problemen met de toepassing van de nieuwe wetgeving, die ervoor zorgt dat de grootste stemmentrekker van de grootste coalitiepartij automatisch de burgemeester wordt.
Wel werd gevraagd dat ik bij het begin van de raadszitting een plechtige verklaring zou afleggen, waarin ik namens Vernieuwing nogmaals onze ongebondenheid zou benadrukken en me zou engageren tot een humane invulling van mijn mandaat, ten bate van alle Grimbergenaars. Ik heb dat graag en met overtuiging gedaan.
Ik ben heel vereerd met dit vertrouwen en we zullen Grimbergen de komende 30 maanden naar best vermogen en met een sterke ploeggeest besturen.
Velen waren ontgoocheld dat ik in het begin van de legislatuur geen burgemeester kon worden. Toch denk ik dat ik de voorbije drie jaar als schepen nuttig werk heb kunnen verrichten.
Het burgemeesterschap is mij nu veeleer overkomen dan dat ik ernaar gestreefd heb. Maar uiteraard kon en wilde ik mijn verantwoordelijkheid niet ontlopen.
Hieronder vindt u wat zaken uit de regionale media, met name twee nieuwsuitzendingen van Ring-TV (24 mei en een studiogesprek van 3 juni) en een digitaal bericht van de VRT dd. 3 juni, met daarin een opvallend nijdig interview op Radio1.
Het hoeft geen betoog dat we het een groot gemis vinden dat hij niet meer als VB-volksvertegenwoordiger ons Vlaams gedachtengoed kan verdedigen. We kozen uit de talrijke video’s Barts toespraak op de IJzerwake, waaruit duidelijk mag blijken dat hij zijn Vlaams hart, ziel en wensen, niet op het altaar van het politiek-correcte denken opgeofferd heeft voor een “postje”… of een burgemeesterssjerp.
