De titel is de afsluitende zin van Johan Sanctorums opiniestuk “‘Betrokkene was gekend omwille van zijn extreemrechts gedachtengoed’.

Johan begint als volgt:

Wanneer opinies uw gezondheid kunnen schaden

Afgelopen woensdag viel om vier uur ’s nachts te Merksem een Franstalige (!) anti-terreurbrigade met veel vertoon het huis van Yannick Verdyck binnen, verdacht van ‘extreemrechtse sympathieën’. Er werden schoten gelost waarbij de man om het leven kwam. De omstandigheden moeten nog verder worden uitgeklaard. Verdyck had extreme ideeën over de relatie tussen individu en staat, was voorzitter van een schietclub en beschikte als edelsmid over een blanco strafblad. De draconische inval roept vragen op qua opzet, proportie en methodiek die ik graag beantwoord zou zien. Er was geen concrete aanleiding voor deze actie, men had hem als het ware gewoon voor een verhoor op het politiebureel kunnen uitnodigen. De kans is niet denkbeeldig dat de man zich als juwelier bedreigd voelde bij zoveel nachtelijk kabaal, en een wapen trok.

In alle kranten werd melding gemaakt van de lieflijke begroeting “Ta gueule”. Waarmee we bij een oud zeer beland zijn. Franstalige “anti-terroristen” (leger, politie e.d.) hebben blijkbaar een nerveuze vinger aan de trekker als ze moeten tussen komen bij een mogelijk geschil met een al dan niet vermeende Vlaming. Mogen we even terugkeren in de tijd? Zwartberg, de “wandelingen” in Voeren… en recenter de dood van de Slovaak Chovanec, die de Franstalige politie wellicht voor een Vlaming of “un boche” hield. We verwijzen hierbij naar de hier verschenen actua-reeks “De Chovanecgate” afl. 1 tot 6. Jürgen Conings hebben we niet vermeld in het lijstje: hij heeft – zoals algemeen aangenomen – zichzelf van het leven beroofd.