Het gewone leven herpakt zich – eindelijk – in Duitsland. Daar werd het langst vastgehouden aan de maskerdoctrine. Nu niet meer.
Een taxichauffeur màg geen masker meer dragen. Het federale vermommingsverbod voor autobestuurders is weer van kracht en is dan ook geldig in alle Bundesländer (gewesten). Een inbreuk kan met 60 euro boete bestraft worden. Echter… de bevoegdheid van besmettingsbescherming zit dan weer onder de hoede van de Bundesländer. Bij onze oosterburen werd de angst voor het coronavirus zodanig aangewakkerd dat sommigen slechts aarzelend afscheid willen nemen van dit stukje gezichtsbedekking; vooral in de beperkte ruimte van auto’s vermoedt men het slachtoffer te worden van een verrassingsaanval der coronavirussen-familie.
Een Noorse filosofie-professeuse, Anna Smajdor, (univ. Oslo), raadt aan vrouwenlijken te gebruiken om embryo’s te laten groeien tot ze voldoende ontwikkeld zijn. We citeren de vooruitziende Anna:
“We kunnen de baarmoeder als instrument van de voortplanting van de dierensoort “mens” nog altijd niet helemaal opgeven, maar wat we wel kunnen is de risico’s van en bij de geboorte overzetten op degenen die geen schade meer berokkend kunnen worden.”
Haar hersenkronkels werden in vaktijdschriften Theoretical Medicine en Bioethics gepubliceerd. Eerst moet echter de (hersen)dood vastgesteld worden en als men er dan snel bij is kan men het nutteloze lichaam toch nog een bestemming geven door de bloedsomloop en de beademing met de hulp van machines actief te houden. Eens dit vervuld, kan een dode vrouw er toch niets meer tegen hebben draagmoeder te zijn. Ze kan dan behandeld worden met hormonen om de eisprong te stimuleren en op de “gunstige” dagen kunstmatig bevrucht worden. Of men kan een levend embryo inplanten en de gewillige draagmoeder tijdens haar zwangerschap kunstmatig in leven houden… tot ze “verlost” wordt door middel van een keizersnee. Is het lichaam dan nog in goede staat, staat zou een volgende zwangerschap overwogen kunnen worden of… indien er baarmoedermoeheid opgetreden is kan men ook nog de optie overwegen gezonde organen te oogsten voor wachtende zieken.
Anna Smajdor maakt zich geen illusies: feministisch-ingestelde vrouwen zouden zich hierin kunnen verslikken daar zij zich dan als een verpakking voor kindjes zullen zien zonder hogere functies. Anna Smajdor, activiste voor gelijke rechten voor alle geslachten, vindt echter ook dat mannen bij haar vooruitziende blik niet tekort komen. Ook mannen, zegt Anna, dode mannen, kunnen kinderen baren. Dàt ze geen hersenen (meer) hebben is geen bezwaar: maar een lever, die is absoluut noodzakelijk. Want een lever, zou naar verluidt ook kunnen dienen als baarmoeder. We citeren:
“Bij de heel-lichaam-donorschap-ten-bate-van-de-zwangerschap kunnen ook mannen meedoen. Een zwangerschap kan ook buiten de baarmoeder opgewekt worden. De lever is omwille van de excellente doorbloeding veelbelovend inplanteringsmateriaal. Voor een levende mens, die de foetus draagt, kan het riskant, zelfs dodelijk zijn. Echter, voor hersendode donors is het begrip “dodelijk” zonder betekenis.”
Kortom, vanuit Anna’s filosofisch zicht bekeken, zou men – als het ongezond is te leven – een deel van zijn levensfuncties kunnen afstaan aan de doden. Weliswaar wordt dit (voorlopig) nog in geen enkel land toegestaan. Onterecht vindt Anna, want zij keert zich af van dat wat men “excessieve morele gevoeligheid” noemt.
Voor de homowereld gaat er een wereld open. Eindelijk een voortplanting zonder dat vrouwen er een rol in moeten spelen. Zonder levende vrouwen. Draagmoeders zijn niet voor ieders beurs weggelegd. Een vrouwenlijk zal minder kosten en zal bovendien de prijs van levende draagmoeders doen dalen. De markt van vraag en aanbod. Concurrentie, nietwaar? En een dode zal nadien niet op haar beslissing kunnen terugkomen.
Anna laat zich niet ontmoedigen. Zij vindt dat empathie – mede’leven’ – geen plaats heeft in de gezondheidszorg. Dat is westerse muggenzifterij.
Huxley’s “Oh Wonderful New World” komt weer een stapje dichterbij. Letterlijk, want Anna krijgt eventueel concurrentie door artificiële baarmoeders in de voortplantingslaboratoria.
“Ik heb een fundamenteel ander beeld van hoe politiek zou moeten zijn!”
In het debat over de evaluatie van het coronabeleid wordt gezwegen over álle grote beleidsfouten. Over het opsluiten van de bevolking middels lockdowns, de vaccinatie-propaganda van de overheid, de sluipmoord op het MKB, de zinloze mondkapjes, het sociale isolement en ga zo maar door!
Moest het een politica van een andere partij overkomen, moest ze een andere pigmentering hebben, de boekskes zouden er vol mee staan. Roosmarijn heeft kanker. Weliswaar een andere kanker dan Marie-Rose Morel, maar toch komen onvermijdelijk de herinneringen aan diens strijd tegen de grote “K” terug boven. Voor Roosmarijn geen uitnodigingen in tv-studio’s of bij redacties. Zij zoekt geen persaandacht. Ze is geen tafelspringer, is conservatief en Vlaamsgezind, pleegt geen fraude, schopt niet tegen de schenen van het Vlaams Belang; dus achten de persmuskieten haar hun aandacht onwaardig. Zij vervult haar mandaat en hoopt dat de behandelingen haar zullen helpen. Kortom: het verhaal van een kankerpatiënte: jonge vrouw, echtgenote, moeder, kind, vriendin en Limburgse politica.
“Ik heb het al willen opgeven, maar ik moet tot het uiterste gaan. Voor hén, voor mijn kinderen.” Het is een emotionele Roosmarijn Beckers die spreekt. De amper 36-jarige Vlaams Belang-politica voert al vijf maanden een verbeten strijd tegen kanker. Naar aanleiding van Wereldkankerdag wil ze haar verhaal vertellen. Voor het eerst. Een verhaal van pijn, maar óók van hoop... “
Eigenlijk merken we nauwelijks nog iets van de coronahysterie. Onze oosterburen, die het langst onder de coronaknoet van onheilsvoorspeller Karl Lauterbach leefden, verbranden hun maskervoorraden: 17 miljoen stuks. Hoeveel energetische warmte zouden die produceren? Retorische vraag. Voor de WEF-elites is de “Great Reset” van Klaus Schwab ver van voorbij. Integendeel. Ze maken daar volop plannen voor de volgende “pandemie”.
Vooral WEF-vermoedelijke-kroonprins Tony Blair drong zich op het voorplan:
“We moeten weten wie er gevaccineerd is en wie niet. Sommige van de toekomstige vaccins vereisen verschillende injecties. Bijgevolg, niet alleen voor het welzijn van de publieke gezondheid, maar in het bijzonder voor een pandemie, moeten we een goed georganiseerde digitale infrastructuur hebben. En talrijke landen, of beter, de meeste landen, hebben die infrastructuur niet.”
Bijgevolg mag men ervan uitgaan dat de digitale vaccinatieregistratie, die gedurende de corona”pandemie” de centraal-geleide mogelijkheid gaf aan de bevolking om zich “vrij” te bewegen, sudderend ligt te wachten op een heropleving. De “global patient classification system IDC-11” – een globaal systeem dat alles registreert wat met uw al dan niet vermoedelijke gezondheid te maken heeft – zal deze functie in de toekomst overnemen.
Bill Gates liet zich ook horen i.v.m. dit thema. Hij beklemtoonde dat de huidige vaccins de infectie niet kunnen voorkomen en dat ze geen effect hebben tegen nieuwe varianten of dat ze kwetsbare groepen beschermen. En voor zover dat ze een effect hebben, dat dit slechts van korte duur is.
Gates was gastspreker bij het Lowy Institute, een Australische denktank. Indien u er zin in heeft, kan u hier zijn discours bekijken en beluisteren. En vertrekkende vanuit bovenstaande drie punten, maakte hij van de gelegenheid gebruik om reclame te maken voor méér vaccinaties. Realisten voorspelden reeds drie jaar geleden dat dit geen einde zou nemen. Het vooruitzicht op eindeloze vaccinaties werd bevestigd in een onthullend rapport in hetwelke een Pfizer bestuurder toegaf dat zijn bedrijf aan het experimenteren was met muterende virussen met het doel meer vaccins te kunnen verkopen.
Het gaat om deze Jordon Trishton Walker, een man met de ronkende titels: “Pfizer Director of Research and Development, Strategic Operations – mRNA Scientific Planner. We citeren even dit korte zinnetje: “either way, it’s going to be a cash cow, Covid is going to be a cash cow for us for a while going forward – like obviously”. Vrije vertaling in het Nederlands: “in elk geval is dit voor ons de kip met de gouden eieren. Covid zal nog lang door ons kunnen uitgebuit worden – nogal wiedes.”
Neem nota van de lacherige toon alsof hij er blij om is dat Pfizer zo veel mensen in het ootje kon nemen en daar absoluut een vervolg wil aan breien:
Project Veritas liet zich niet zomaar in de leugenhoek drummen:
“We’ve obtained internal Pfizer docs verifying Jordan Walker…”… “Wij ontvingen interne Pfizer documenten die Jordan Walker identificeren als Pfizer Director, Research & Development Strategic Operations. Afgestudeerd aan Yale 2013. dr. medicijnen univ. Texas Southwestern medical school. Zijn baas staat onder Mikael Dolsten, die vervolgens werkt onder Albert Bourla, CEO.”
Dit filmpje van Loriot had mits een kleine aanpassing – pillen vervangen door een reeks spuitjes – perfect van toepassing kunnen zijn op de quasi verplichte vaccinaties tégen covid-19:
Als meisjes niet meer naar school mogen gaan, als zij niet meer mogen studeren voor arts, buitenlandse vrouwelijke medische zorgverleners niet meer in Afghanistan mogen werken, wie moet dan zieke meisjes en vrouwen behandelen als mannelijke artsen vrouwelijke patiënten niet meer mogen helpen?
Elk jaar reikt de universiteit een of meerdere eredoctoraten uit, maar ter ere van de honderdste verjaardag krijgen alle zeven faculteiten de kans om hun eigen gekozen kandidaat te lauweren. De ontvangers zijn uitgekozen met het oog op de Radboud-lustrumgedachte van ‘betekenis’.
“Van Ranst verdient het eredoctoraat wegens zijn moedige rol in het propageren van op wetenschap gebaseerde adviezen en standpunten tijdens de coronacrisis. Daarmee is hij een belangrijk voorbeeld van een geëngageerde wetenschapper die een significante impact heeft. Hij is een boegbeeld voor de wetenschap”
