Nvdr: Met enige vertraging wegens ons verblijf aan de Moezel en daarop volgende onmogelijkheid een artikel op onze webstek te plaatsen:
Goede Vrienden,
Als joods-christelijke wortels van ons mens-zijn behandelden we tot heden: we zijn geschapen naar Gods Beeld en Gelijkenis, met een (op aarde) onverzadigbaar verlangen (naar God), we zijn gewond door de oerzonde en hartstochtelijk bemind door God. Het is een grote verrijking wanneer we ons met deze eigenschappen een verantwoord beeld kunnen vormen over ons mens-zijn. Toch is het niet voldoende dat we dit alles verstandelijk begrijpen, het moet doordringen tot ons hart, het moet ons dagelijks leven zelf verwarmen. Jawel, het is allemaal Gods genade maar we moeten er zelf ook voor open staan. We dienen onze zeilen naar het blazen van Gods Geest te zetten.
“Hij die de bescherming geniet van de Allerhoogste, die in de schaduw van de Almachtige woont, hij zegt tot de Heer: ‘Mijn toevlucht, mijn burcht, mijn God op wie ik vertrouw’” (psalm 91, 1). Ziedaar een houding van zich gedragen en beschermd weten door Gods grote Liefde. Drie overtuigingen/houdingen kunnen dit vertrouwen versterken. God heeft ons bij onze schepping gans onze menselijke waardigheid gegeven: we zijn geschapen naar zijn Beeld. Door mijn verstand en vrije wil, mijn geweten deel ik in Gods leven. Niemand of niets kan deze waardigheid van mij wegnemen. Dit is een reden om altijd dankbaar te zijn, zoals psalm 139, 14 het uitdrukt: “Ik dank U om het wonder van mijn leven, om alle wonderwerken die Gij hebt gemaakt”.
Dankbaar zijn om onszelf en daarna ook dankbaar om allen en alles om ons heen. Het vraagt ook een blijde aanvaarding van onszelf zoals we zijn. Dit psalmvers kan dienen als een sterk geneesmiddel dat altijd en overal kan genomen worden en geen enkele negatieve bijwerking heeft. De tweede houding is deze: met mildheid kijken naar onze eigen fouten, gebreken, tekorten, zonden en beperktheden. We zijn niet volmaakt. We zijn gewond door de zonde. We doen en zeggen soms dingen die helemaal niet goed zijn. Soms willen we niet eens kwaad doen en we doen het toch. Er is een ontwrichting in ons, waaraan wij ook zelf meewerken. We dienen nederig onze verantwoordelijkheid te erkennen en trachten het kwade te herstellen en in de toekomst te vermijden. Niet met een depressief fatalisme maar met een zekere mildheid tegenover onszelf. Wanneer God, die veel groter is dan je hart, je vergeeft, moet je jezelf ook vergeven en niet blijven veroordelen. Laat je grote of kleine blunders in het sacrament van de verzoening achter en blijf ze niet meedragen. Wees vergevingsgezind ook tegenover jezelf en erken eenvoudigweg: kijk, dat ben ik in mijn beperktheid.
De vierde eigenschap van ons mens-zijn is: wij zijn hartstochtelijk door God bemind. God houdt van ons niet “ondanks “ onze zonde, maar we zouden bijna zeggen “omwille” van onze zonde, nl. omdat onze ellendige toestand Gods barmhartigheid nog meer aantrekt. In die zin spreekt de liturgie van Goede Vrijdag van “gelukkige schuld” (“Felix culpa”). Over de “Dienaar van God”, de voorafbeelding van Jezus Christus, schrijft de profeet Jesaja: “Waarlijk, het waren onze ziekten die Hij op zich nam, en onze smarten die Hij heeft gedragen” (Jesaja 53, 4). Onze schuld en schande zijn een bijzondere uitdaging voor Gods goedheid en barmhartigheid.
Heel de Bijbel openbaart een God, Schepper en Vader, die oneindige liefde is. Deze liefde is het antwoord op alle vragen: waarom Hij de wereld heeft geschapen alsook ons naar zijn Beeld, waarom Jezus mens geworden is en ons verlost heeft… De heilige Paulus begint zijn belangrijkste brief en de enige brief waarin hij systematisch zijn Evangelie uiteenzet, met de uitroep: “God heeft u lief” (Romeinen 1, 7). Het is zijn “kerugma”, de korte samenvatting van heel zijn boodschap, als de bazuinstoot van een heraut. Hij wil dat we ons opnieuw laten verwarmen door het vuur van Gods liefde en dat we herontdekken dat we Gods geliefden zijn. Dit “kerugma” herinnert ons aan de uitroep “wapenstilstand” aan het einde van Wereldoorlog II. Mensen liepen de straat op, omhelsden elkaar en begonnen te dansen. We wisten niet wat er eigenlijk gebeurd was of welke de voorwaarden waren, maar het voornaamste hadden we begrepen: de ellende van de oorlog is voorbij. En na het “kerugma” volgt dan de volledige uitleg: de catechese, waardoor de kernboodschap verdiept en verstevigd wordt. De heilige Johannes voegt er bij dat het God is die ons eerst heeft liefgehad.
De Schrift tracht met verschillende beelden Gods liefde uit te drukken. Laten we vooraf stellen dat deze beelden menselijke voorstellingen zijn die eigenlijk nog veel meer verhullen dan ze openbaren, maar ze geven een richting aan. “Met zachte leidsels heb Ik hen gemengd, met teugels van liefde” (Hosea 11, 4). “Gij die werd opgetild vanaf de moederschoot, en sinds de geboorte gedragen. Tot aan uw oude dag blijf Ik dezelfde… Ik zal u torsen, Ik zal u redden” (Jesaja 46, 3-4). Het is de vaderlijke liefde die op de oorsprong wijst maar ook op goedheid en liefdevolle zorg, bescherming en veiligheid biedt. Het oorspronkelijke Bijbelse beeld van “vader” (Hebreeuws: av) heeft niets met de moderne opvatting van een overheersend paternalisme te maken, maar alles met intieme verbondenheid en het innige verlangen om zich te geven. “Zal een vrouw haar zuigeling vergeten, een liefhebbende moeder het kind van haar schoot? En zelfs als die het zou vergeten, Ik vergeet u nooit! Zie in mijn handpalmen heb Ik u geschreven” (Jesaja 49, 15-16). “Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten” (Jesaja 66, 13). (Ezechiël 16, 62-63). Deze moederlijke liefde is tedere nabijheid, vergeving, medelijden. Ze komt voort uit haar binnenste, uit de plaats waar het kind ontstaan is. Daarom betekent hetzelfde Hebreeuwse woord “rechem” (mv. rachamim”) tegelijk moederschoot én barmhartigheid, medelijden. Dit suggereert dat we opnieuw moeten geboren worden “uit de moederschoot van Gods barmhartigheid”. Jezus zegt tot Nicodemus: “Gij moet opnieuw (Grieks: anoothen = ‘opnieuw’ én ‘’vanuit de hoge’!) geboren worden” (Johannes 3, 7). Ook de barmhartige Vader uit de parabel van de verloren zoon, door Rembrandt geschilderd, schijnt zowel vaderlijke als moederlijke liefde uit te drukken.
Wat heeft een vaccinatie met het uitzitten van een opgelegde gevangenisstraf te maken??? Is men minder schuldig aan straffeiten als men zich laat prikken???
In een “mededeling aan de gevangenisklanten over de covid-19-vaccinatiecampagne en het verwerven van een RSP (réduction de peine = strafvermindering) van 10 augustus 2021 verklaarde de voor de strafuitvoering verantwoordelijke ondervoorzitter dat hij “volgens afspraak met de openbare aanklager erop wijst dat alle gevangenen, die tegen covid-19 ingeënt zijn, vanaf september 2021 automatisch bij het onderzoek van hun zaak een mogelijke bijkomende strafvermindering van ca. 2 maanden zullen krijgen.”
“Gevangenen, die de volledige twee vaccinaties gekregen hebben, moeten hun vaccinatiepas onmiddellijk aan het gevangenisbestuur sturen zodat ze bij de volgende zitting van de strafuitvoeringscommissie kunnen gehoord worden” zo luidt de mededeling van de instelling, die beschuldigden opneemt die zich nog in de onderzoeksfase bevinden en op hun proces wachten of gevangenen die een gevangenisstraf van minder dan 2 jaar uitzitten.
FVD-leider Thierry Baudet sprak onlangs in de studio van BLCKBX over het Lock Step-scenario, de Great Reset en Build Back Better. Eerder hield Baudet in de Tweede Kamer een speech over het Lock Step-scenario, dat voorspelt wat er nu gebeurt in de wereld, hoe burgers angst wordt aangejaagd en overheden steeds totalitairder worden. Een opmaat naar de Great Reset, die is ontsproten aan het brein van Klaus Schwab.
“Het leven is heel ongezond en het kan tot een overlijden leiden”…… Dit zou een gezegde kunnen zijn van de aanhangers van de nieuwe corona-religie die overal de meerderheid van de bevolking uitmaken. Het is onder deze meerderheid, dat er actieve steun is, om op basis van een Covid-paspoort de vaccin-weigeraars uit de samenleving te sluiten.
Er zijn enige lichte versoepelingen gebeurd in dit land en betekenisvolle in bvb. Nederland en Denemarken, waar mondkapjes en vormen van quarantaine teruggeschroefd zijn. Maar bij ons worden de muilkorven niet afgeschaft; een overtal van gemeenten (bvb. Mechelen en Boom) handhaven zelfs de strengste regels in hun centra!!! Dit ondanks de (niet of wel juiste) aankondiging in de pers dat 90% van de Vlamingen gevaccineerd zijn….. Dit leidt dus niet tot versoepelingen!
Zoals uit ervaring blijkt, telt de niet-politieke Vlaamse Beweging (om van de politieke maar te zwijgen) ook nog vele “gelovigen” in het officiële verhaal. Men neemt van de politieke overheid en de wereld-hegemonie in de regel weinig aan; maar men staat wel achter het officiële beleid van deze wanstaltige staat inzake corona. Dit geeft me aanleiding een schot voor de boeg af te vuren: het wel of niet geloven in de corona-dictatuur moet niet op één lijn gesteld worden met de verscheidenheid aan wijsgerige overtuigingen van mensen : hier gaat het om de compromisloze verdediging van de vrijheid. Welke overtuiging u / iemand ook heeft: het is niet aanvaardbaar zomaar iemands huis binnen te vallen zonder toelating, mensen op weg naar hun (tweede) verblijf terug te sturen, de toegang tot religieuze plaatsen zo in te perken dat zelfs echtparen (die normaal samen slapen) op anderhalve meter moeten gaan zitten, het recht om vreedzaam vergaderen / samenzijn op willekeurige wijze af te schaffen. De lijst van mensenrechtenschendingen is uitgebreid.
Als het goed is dient het ook gezegd: MP Jan Jambon wil nu voor Vlaanderen aparte, veel soepelere maatregelen. Wettelijk behoren de bevoegdheden blijkbaar niet tot Vlaanderen; en de virologen / immunologen die, naast corona-dictators ook strijdende Belgicisten en aanhangers van geheime genootschappen zijn, blokkeren iedere ernstige stap.
Alhoewel de zomerse stemming de alertheid doet verslappen, dient rekening worden gehouden, met zgn. nieuwe varianten, die de kop zullen opsteken. De vraag is of er inderdaad een “abnormale” sterfte zal ontstaan, onder gevaccineerden. Men zal dit aangrijpen om hernieuwd lockdowns en andere vrijheidsbeperkingen in te voeren. Maar even belangrijk is dat “de nieuwe olifant in de kamer” het klimaat-alarmisme is. Doorheen Europa, in alle denkbare kranten en uitgaven, staan constant grote doem-verhalen over het feit dat deze planeet nu reddeloos verloren is. Bijkomend aan de corona-religie zal men een klimaat-alarm willen invoeren, met verregaande vrijheidsbeperkingen.
Ik beschouw mezelf niet als “de brenger van onheilsberichten”: het zijn juist de officiële instanties die nu al permanent vanaf 03.2020 elke dag de angst en terreur aanwakkeren. Er is maar één weg uit deze impasse – daarom ben ik een hoopbrenger – en dat is onvoorwaardelijk voor de oude vrijheden gaan. Dat de toestand door de WHO en het WEF juist schrikbarend is gemaakt ziet men aan de situatie in Australië, waar zelfs seks als gevaarlijk wordt gereguleerd en mensen worden aangemaand met niemand te spreken als ze buiten komen! Het zijn juist de landen die vast onder de terreur van de Vrijmetselarij zitten, zoals Australië, Nieuw-Zeeland, Canada en Frankrijk, die de experimentele Nieuwe Orde het verste toepassen.
Dit land heeft de voorbije weken een ontstellend voorbeeld gegeven van gebrek aan een minimum fatsoen. Er werd een grote belgicistische campagne gevoerd rond het voetbalkampioenschap en de Olympische Spelen. De nationale voetbalploeg, Nafi Thiam, Wout van Aert en de Belgian Cats, werden als nieuwe heiligen opgevoerd. Een hele inktfabriek werd besteed aan het ophemelen van de “helden”. Het enige en uitsluitende doel daarvan is de promotie van België en zijn instellingen, zoals het koningshuis.
Tegelijkertijd zag men hoe deze natie de slachtoffers van de watersnood in de steek heeft gelaten. Nu is glashelder dat de Waalse besturen uitsluitend een maffia-achtige uitstraling hebben. Er bestonden gewoon geen structuren noch de wil om in te grijpen bij een dergelijke ramp van eerste orde. Het zijn zelfs (vnl. Vlaamse vrijwilligers) die bijstand hebben verleend, voor zover ze al toegelaten werden. Di Rupo voert zwijgplicht in. Tegelijk wordt de verjaardag van het Dutroux schandaal herdacht met dezelfde platitudes. De zaak Dutroux ging niet enkel om enkele maniakale zotten, maar gaat om massaal kindermisbruik en heeft connecties met de Roze Balletten en de Bende van Nijvel. Men is erin geslaagd in dit land niemand van de Bende van Nijvel te vinden, na een gecoördineerde actie van het gerecht. Dit land – België – voert een walm van de ergste verrotting mee!
In het najaar moeten we de zwendel van de klimaatverandering bestrijden, ons voorbereiden op de aanval op ongevaccineerden en mensen die een alternatieve waarheid over corona durven verkondigen. De Vlaamse Beweging zou de onverenigbaarheid moeten stellen tussen lidmaatschap van de Beweging en deze van de vrijmetselarij. Deze heeft de opdracht, vanuit de top, de integere volksgemeenschappen uit te wissen en te vervangen door een mengbevolking.
Spijtig genoeg houdt de waanzin nog niet op. Dus blijven we alert en blijven onze vrijheid opeisen.
Als derde eigenschap van ons menszijn behandelden we het gewond zijn door de oerzonde. We trachten nu “het mysterie van het kwaad” beter te begrijpen.
We toonden reeds hoe de “humanistische psychologie” van de tweede helft van de vorige eeuw de zonde gewoon negeerde. Volgens het pelagianisme (van de monnik Pelagius, 5e eeuw) was de oerzonde alleen maar een slecht voorbeeld, dat de mensen niet rechtstreeks aantast.
Pelagius
Voor sommige protestanten daarentegen bracht de ‘erfzonde’ voor ons een totale verdorvenheid mee. Beide uitersten wijzen we af. Komt daarbij in onze tijd nog de opvatting van het “structurele kwaad” en de “collectieve zonde” , dat alle schuld op de structuren en de gemeenschap wil afschuiven. Het kwaad zit dan volgens deze opvatting in een economische of andere crisis, als een soort sociaal, structureel kwaad en dus als collectieve schuld. In al deze opvattingen wordt de diepe waardigheid van de mens aangetast, nl. zijn persoonlijke verantwoordelijkheid. Wie niet kan zeggen “dit is mijn schuld” kan ook niet zeggen “dit is mijn verdienste”. De oerzonde heeft de harmonie van ons kennen en willen aangetast en gewond maar niet geheel vernietigd. Zonde komt uiteindelijk van onze persoonlijke daden, wetens en willens gesteld. Wanneer hele samenlevingen ontwricht worden, is dit niet slechts omwille van slechte structuren maar omwille van mensen die de waardigheid van anderen welbewust aantasten. Zonde veronderstelt altijd persoonlijke schuld.
Doordat het eerste mensenpaar de harmonie met God verbreekt en in opstand komt, worden alle andere verhoudingen aangetast. De harmonieuze verhouding tussen man en vrouw, die van elkaar genoten als beeld Gods, zal nu getekend zijn door begeerlijkheid en overheersing: “Naar uw man zal uw begeerte uitgaan, hoewel hij over u heerst” (Genesis3,16). (Deze wanverhouding zal “in Christus” overwonnen kunnen worden, zoals Paulus schrijft: “Weest elkander onderdanig uit ontzag voor Christus”, Efeziërs 5, 21). De vrouw zal voortaan de last van de zwangerschap dragen om kinderen ter wereld te brengen: “… met pijn zult gij kinderen baren” (Genesis 3, 16). De harmonie met de natuur is verbroken. De mens zal hard moeten werken om zijn brood te verdienen en tenslotte zullen allen sterven: “In het zweet zult ge werken voor uw brood tot gij terugkeert naar de grond, waaruit gij zijt genomen: gij zijt stof en tot stof keert gij terug” (Genesis 3, 19). De dood is de vrucht van de zonde: “Want het loon van de zonde is de dood, maar de gave van God is het eeuwige leven in Christus Jezus onze Heer” (Romeinen 6, 23). De mens wordt door de oerzonde ook innerlijk ontwricht, wat de bron is van onze angst en ons lijden. Ziedaar de tweespalt tussen ”Beeld Gods” zijn en toch (nog) niet “de Gelijkenis Gods” hebben. Diep in ons ervaren we de drang naar eeuw leven, terwijl we toch moeten sterven. We verlangen naar volmaakt geluk, terwijl we dagelijks lijden en onze beperktheid ervaren.
Het eerste mensenpaar wordt bang, verbergt zich en beseft dat ze naakt zijn, d.w.z. kwetsbaar, hulpeloos: “Daarom hechten ze vijgenbladen aaneen en maakten daar lendenschorten van” (Genesis 3, 7). Ze willen zichzelf redden en beschermen, wat evenwel de verkeerde reactie is. Ze hebben redding van Godswege nodig. God van zijn kant, zal hen juist in hun zonde en gebrokenheid opzoeken en hen beschermen: “En de Heer God maakte kleren van huiden voor de mens en zijn vrouw en Hij deed hun die aan” (Genesis 3, 21). Ziedaar een echte beschutting.
Dat zonde ook kwaad veroorzaakt begrijpen we. Liegen, bedriegen, stelen, doden kan sociaal veel ellende teweegbrengen. Wat zonde eigenlijk is in Gods ogen, kunnen we echter slechts begrijpen vanuit de Openbaring en de heilige Geest: “Hij zal de wereld het overtuigend bewijs leveren van wat zonde is…” (Johannes 16, 8). Paulus spreekt over het “geheim van de goddeloosheid” (2 Thessalonicenzen 2, 7) en 1 Johannes 3, 4 schrijft: “Wie zonde doet bedrijft boosheid, want de zonde is de boosheid”. Het is de mens die zichzelf in plaats van God stelt. Hij leeft volop van de schepping maar wil de Schepper niet erkennen. Hij doet alsof hijzelf de schepper van dat alles is, zijn eigen auteur en meester. Een aantal “meesters van het wantrouwen” hebben in onze tijd veel invloed (gehad): Ludwig Feuerbach (+ 1872) , Karl Marx (+ 1883), Fr. Nietzsche (+ 1900), Sigmund Freud (+ 1939), J.P. Sartre (+ 1980). De “humanistische psychologie” wilde God en de zonde eenvoudig negeren en het eigen gevoelen als hoogste norm beschouwen. De “meesters van het wantrouwen” zullen God agressief als concurrent bestrijden en zelf god willen zijn. Het is een gevaarlijke illusie die eveneens veel ellende teweeg brengen: zichzelf, de wereld en het heelal beschouwen alsof de mens daarvan de schepper zou zijn en dus heer en meester moet spelen. Je kunt er helemaal gek van worden zoals de overigens geniale Fr. Nietzsche op het einde van zijn leven. Het is een hardnekkig blijven weigeren de werkelijkheid van uzelf als schepsel te aanvaarden. Hoewel farizeeërs zorg droegen voor de opvoeding en een vroom leven, zal Jezus het strengst reageren tegen hun “farizeïsme”, nl. hun zelfvoldaanheid, die zogenaamd geen redding van God nodig heeft. God heeft de mens geschapen naar zijn Beeld maar de mens wil zelf pottenbakker spelen en een god en wereld maken naar zijn eigen goesting. Hiermee brengt men zichzelf in een toestand van de dood: “Het loon van de zonde is de dood” (Romeinen 6, 23). Het is een fysische dood, maar ook een geestelijke dood. In Romeinen 1 beschrijft Paulus een stortvloed aan zedeloze praktijken die het gevolg zijn van deze goddeloosheid, een toestand waarin ook wij grotendeels nu leven. Dit openlijk verheerlijken van begeerlijkheid, hebzucht en wereldse lusten is het werk van de satan. En telkens schrijft Paulus: “Daarom heeft God hen overgeleverd aan onterende hartstochten” (Romeinen 1, 26, zie ook vers 24 en 28). Het is niet God die straft, maar ze straffen zichzelf. Wijsheid 11, 16 zegt het heel juist: “Zo moesten zij begrijpen dat een mens gestraft wordt door datgene waardoor hij zondigt”.
De heilige Johannes, de geliefde leerling van Jezus schrijft: “Verliest uw hart niet aan de wereld of aan de dingen in de wereld! Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is – het begeren van de lust en het begeren van de ogen en de hovaardij van het geld – het komt niet van de Vader maar van de wereld. En die wereld gaat voorbij met heel haar begeerlijkheid, maar wie de wil doet van God blijft in eeuwigheid” (1 Johannes 2, 15-17).
De terugkeer van de verloren zoon – Rembrandt van Rijn
Het kwaad openbaart zich ten volle in de parabel van de barmhartige Vader, in de jongste zoon. Hij eist: “Vader, geef mij het deel van het bezit waarop ik recht heb” (Lucas 15, 12). Zolang vader leeft, heeft hij daar eigenlijk nog geen recht op. Toch wil hij weg om zelf helemaal heer en meester te zijn. Na een kortstondig uitbundig leven beschrijven zes verzen de ellende waarin hij terecht komt, totdat hij besluit terug te keren. Hij beseft uiteindelijk dat de ellende zijn eigen schuld is maar dat hij zich daaruit met eigen kracht niet kan redden. In zijn miserie keert hij terug en dat is zijn redding. Waarom God het hatelijk werk van de zonde en van de satan toelaat, blijft voor ons een groot mysterie. Zeker is echter de uiteindelijke definitieve overwinning van God in Christus: “Waar de zonde heeft gewoekerd, werd de genade mateloos” (Romeinen 5, 20). Dit is meteen de voorbereiding op de volgende eigenschap.
P. Daniel
Flitsen
Op nauwelijks ‘n week tijd konden we 23.000 kaarsen maken, besteld door een ngo. De boord van de grote visvijver (het meer van Tiberias, Galilea of Genezaret) moet hier en daar nog verder afgewerkt worden er is volop werk met oogsten en nieuwe aanplantingen.
Het christelijk geloof, de toekomst van Europa!
Dertig jaar geleden dachten vele Hongaren: Europa, dat is de toekomst voor Hongarije. Nu beginnen steeds meer Europeanen te zeggen: Hongarije, dat is de toekomst voor Europa. Hongarije begint immers steeds meer zijn eigen waardigheid te verdedigen door zijn traditionele waarden te koesteren, vast te houden aan zijn nationale soevereiniteit en zijn christelijk geloof. De perverse links-liberale ideologieën die door een bureaucratisch Europa agressief worden opgedrongen, worden steeds duidelijker afgewezen. De van oorsprong Hongaarse Georges Soros, gespecialiseerd in het afbreken van huwelijk en gezin en van zowat iedere christelijke waarde, kan Europa zonder veel moeite naar zijn hand zetten tot en met het Europees gerechtshof toe, maar dit lukt hem niet in eigen land. Hongarije begint zijn waardigheid te hernemen. Het neemt de vrijheid om zijn eigen christelijke waarden te beschermen. Het wil ook zijn kinderen beschermen tegen de morele verwording door Europa agressief opgelegd. Het schendt daarbij geen enkel Europees recht, integendeel.
… doch dan werd op 13 augustus – inmiddels 60 jaar geleden – deze Muur door Berlijn en later door heel Duitsland opgetrokken.
Niemand was van plan een vaccinatiedwang op te leggen, maar dan werd kort voor de verjaardag van de Muur-bouw door de conferentie der ministerpresidenten en door kanselier Angela Merkel deze vaccinatiedwang toch ingevoerd.
De Muur richtte zich in de propaganda niet tegen de eigen bevolking, die met hun voeten de SED-politiek veroordeelde, maar was een “antifascistische beschermingswal”. Een hierbij passende grap luidde: Vraagje aan zender Jerewan*: “Waarom zijn de staalpunten bovenop de Muurkroon** naar binnen gericht, terwijl ze toch de fascistische indringers van buitenuit zouden moeten tegenhouden?” Antwoord: “De fascist komt er weliswaar in, maar geraakt er niet meer uit!”
Wat de vaccinatiecampagne van de regering betreft, werden er drie redenen om zich te moeten laten inenten, opgelijst:
er zijn genoeg vaccins voorradig
het duurt meerdere weken eer men daardoor volledig beschermd is
er worden “toegevingen” voor gevaccineerden in het vooruitzicht gesteld.
Dit is de samenvatting van een vaccinatiecampagne die door de fed. regering op facebook gepubliceerd werd. Wie krijgt hierdoor lachkrampen? We moeten ons laten inenten omdat de fed. regering over te veel vaccins beschikt… en over te veel mondmaskers… de reden waarom de mondmaskerplicht tot ergens in het volgende jaar verlengd wordt. En vervolgens wordt men gaar gekookt met “toegevingen”. We moeten onze vrijheidsrechten “verdienen” door ons te laten inenten. Wie een dergelijke regering heeft, heeft geen vijand meer nodig!
Ongeveer zoals de mensen in de DDR door hun vlucht uit de dictatuur konden ontsnappen, verdedigt zich 1/3 van de bevolking tegen een zich te veel permitterende staat door de vaccinatie te weigeren. In beide gevallen reageert de staat met druk. Wie in de arbeiders- en boerenstaat erbij betrapt werd een vlucht te plannen, belandde voor verschillende jaren in de gevangenis; wie zich in de buurt van de grens ophield, werd neergeschoten.
Wie vandaag de vaccinatie weigert, wordt onverbiddelijk uit de maatschappij geweerd. De door de politiek uitgevonden 3-G-regel stelt immers dat vanaf 23 augustus slechts nog gevaccineerden, genezen of geteste burgers aan het openbare leven mogen deelnemen. De laatste genoemde G-categorie moet hiervoor vanaf oktober de kosten betalen. Hoeveel? Er worden bedragen tot 250 euro genoemd. De geldigheid van de test zou van 24 uur, resp. 48 uur, op 4 tot 6 uur herleid kunnen worden. Kortom: wie zich in de voormiddag laat testen, kan ‘s avonds dan toch niet naar een restaurant, theater of concert. Spontaan ergens een koffietje gaan drinken of bij de kapper binnenstappen wordt voor niet-gevaccineerden onmogelijk.
De regering heeft de controle hierop uitbesteed aan de uitbaters van bioscopen, theaters, fitness-studio’s, restaurants, kapsalons enz… die zich zelf aan vervolging bloot stellen als ze bij deze controletaak tekort schieten.
Met deze dwangmaatregelen wordt 60 jaar na de bouw van de Muur een nieuwe, onzichtbare Muur in Duitsland opgericht. De grens loopt tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden. Dat het in Duitsland mogelijk is hele groepen uit het openbare leven te verbannen, hen te stigmatiseren en hen hun vrijheidsrechten af te nemen – m.a.w. tweede-klasse-mensen te scheppen – toont aan dat er geen lessen geleerd werden uit de dictaturen. Bijkomende toespitsing is dat deze dwangmaatregelen in een tijd opgelegd worden waarin de pandemie eigenlijk nog slechts in de propaganda bestaat.
Andere landen, zoals G.B. en Denemarken, keren terug naar de normaliteit.
Tegelijkertijd duiken steeds meer twijfels aan de werkzaamheid der vaccins op – van dewelke nog geen enkele over een normale toelating beschikt. In G.B., IJsland, Malta of Israël wordt bovendien aangetoond dat de groepsimmuniteit door vaccinatie niet bereikt wordt. Integendeel, in de landen met een hoge vaccinatiegraad is de zgn. incidentie het hoogste.
Dat bewijst dan weer dat deze politiek-willekeurig vastgelegde criteria over het werkelijke ziekteverloop weinig bewijst. Ook staat intussen vast dat er in 2020 door covid-19 geen oversterfte was. In 2020 zijn niet meer, maar de facto minder mensen gestorven. Zo is verleden jaar de doorsnee sterfteleeftijd in Duitsland van 79.03 (lente) op 79.34 gestegen!
Wat de empirische toestand betreft is corona bijgevolg niets meer dan een natuurlijk levensrisico dat in een vrije maatschappij elke mondige burger voor zichzelf kan en moet uitmaken.
De coronamaatregelen dienen voor de bescherming van onze gezondheid even weinig als de Muur 60 jaar geleden, die de fascisten moest tegenhouden de DDR binnen te dringen. De maatregelen dienden in beide gevallen slechts om het veiligstellen van de Macht.
Vera Lengsfeld schreef n.a.v. de herdenking van de bouw van de Muur dit opiniestuk. Onze redactie zorgde voor de Nederlandse vertaling en toevoeging van beeldmateriaal.
Elke gelijkenis van de Duitse politiek met deze van de Vivaldi-miskleun is niet toevallig…
