“Mensen die menstrueren” krijgen in de herentoiletten tampons en/of maandverband aangeboden. In Berlijn worden publieke wc’s voor staand-plassen voorzien, de zgn. “pissoirs” voor heren zonder complexen, “missoirs” voor … vrouwen die goed kunnen mikken!
“Lieve zuster…” schrijft Jorge Bergoglio aan Alessia (geb. Alex) Nobile, “Ik ga met jou akkoord betreffende het probleem van vooroordelen – het doet zoveel pijn!…. ” om te besluiten met “Broederlijk, Franciscus.”
De stad Mainz volgt de druk der geslachtenreligie. Enkele dagen geleden keurde het stadsbestuur het voorstel goed dat overal in publieke gebouwen gratis hygiënische producten zoals maandverband en tampons ter beschikking zullen zijn. Ook voor mannen. Dus ook in de herentoiletten. Je mag er niet aan denken hoe “transmannen” of “tussengeslachtelijke wezens” zich zouden voelen mochten ze tijdens “die bepaalde dagen” geen gratis verzorging aangeboden krijgen. We citeren:
„Bei der Wahl des Abgabeortes ist zudem die diskriminierungsfreie Zugänglichkeit der Produkte mitzudenken. Menschen, die menstruieren, unabhängig davon, welcher geschlechtlichen Identität sie sich zuordnen, müssen leicht auf das Angebot zugreifen können.”
Ned.: “Bij de keuze van de geschikte plaats moest er bovendien rekening gehouden worden met een discriminatie-vrije toegang tot de producten. Mensen, die menstrueren, onafhankelijk welke geslachtelijke identiteit ze zichzelf toekennen, moeten gemakkelijk aan het aanbod geraken.”
Wie meent dat Mainz, als bekende carnavalsstad, hierbij de kop afbeet van de geslachtengekte, heeft het fout voor. Ook Stuttgart is door dezelfde groene microbe gebeten:
Het is wachten op een of andere grappenmaker, die de intergeslachtelijke hygiëneproducten uit protest tegen de heersende waanzin in de wc-pot gooit.
Waar zijn de vroegere nuchter-denkende Duitsers gebleven? Waarom volgen ze blindelings de groen-linkse waandenkbeelden?
Hoe dikwijls moet Jezus nog aan het kruis genageld worden? Je zou toch kunnen verwachten dat een gerenommeerde universiteit als Trinity College, Cambridge, zich met ernstige zaken bezig houdt…
Een gastspreker, Joshua Heath, een student-onderzoeker, besloot zijn “preek” op zondag met drie renaissance en middeleeuwse schilderijen van Jezus aan het kruis, o.a. de Pieta van Jean Malouel, waarbij hij aandacht vroeg voor de speerwonde die volgens hem eruit zat als een vagina. Hij beriep zich ook op een gebedsboek van Bonne van Luxemburg (14de eeuw) waarin geschreven stond dat de wonde eruit zag als een vagina. We citeren:
“Het simultaan mannelijk en vrouwelijk lichaam van Christus van deze voorstellingen, zijnde het lichaam van Christus – zoals gesuggereerd in deze voorstellingen – het lichaam is van alle lichamen, dan is dit lichaam ook het translichaam.”
Sommigen verlieten de zaal. Een aanwezige schreef een verontwaardigde brief naar de rector, dr. Michael Banner:
“Ik verliet de dienst in tranen. U bood me nadien een onderhoud aan, maar ik was te zeer overstuur. Het idee alleen al: door een mens te steken, een gat te boren waardoor hij gepenetreerd kan worden, kan hij een vrouw worden… Dergelijke beeldspraak getuigt van minachting dat we het martelaarschap van een “trans-Christus” zouden moeten overwegen. Hedendaagse ketterij.”
Banner, de rector, verdedigde het sermoen in zijn antwoord:
“Ik persoonlijk vind dat de overweging gerechtvaardigd is, of u of iemand anders het er mee eens is of niet, het toont aan dat het een andere duiding geeft aan deze artistieke traditie en/of zich verzet tegen de gebruikelijke invulling van hedendaagse vragen over transseksualisme.”
Is dit nu écht wat studenten leren aan universiteiten?
De tijd van “Sois belle et tais-toi” is definitief voorbij. De EUropese praatbarak nam dinsdag na een tweede lezing een wet aan waardoor tegen midden 2026 alle grote beursgenoteerde bedrijven in de EU moeten zorgen dat er meer vrouwen in de bestuursorganen zetelen. Tegen die datum moet ca. 33% van alle leidinggevende besturen een vrouw zijn. Vanzelfsprekend staat transparantie bij de keuzebepaling bovenaan met als belangrijkste criterium de geleverde prestaties.
Beursgenoteerde bedrijven moeten bij de hiervoor verantwoordelijke overheid één keer per jaar informatie geven over de aanwezigheid van mannen / vrouwen in hun directies. En als ze de vooropgestelde doelen niet bereiken, dan moeten ze mededelen hoe ze deze willen bereiken. Wat betreft de transparantie wil de EU dat de bedrijven dit “in een gemakkelijk toegankelijke vorm” op hun eigen webstek publiceren.
Enkele cijfers: in 2021 waren gemiddeld 30.6% der bestuursleden in de grootste beursgenoteerde bedrijven der EU vrouwen. Gemiddeld. D.w.z. dat er verschillen zijn tussen de lidstaten. In Frankrijk is het aandeel 45.3%, in Cyprus 8.5%. Waarschijnlijk door de nefaste invloed van de Russen die er dikwijls (een deel van) hun spaarpot geparkeerd hebben.
Hoe wil de EU dit afdwingen? Met“werkzame, afschrikkende en verhoudingsgewijze sancties” bv. geldboetes.Als de gekozen raad van bestuur van een tegendraads bedrijf tegen de fundamentele principes van de wet ingaat, dan kan deze door een rechtbank voor nietig en onbestaande verklaard worden.
Men kan zich nu al e.e.a. afvragen:
hoeveel bedrijven tegen 2026 nog niet failliet gegaan zijn
hoeveel bedrijven de EU intussen verlaten hebben
waarom de EU het slechts over 2 geslachten heeft
wat er dan op stapel staat voor de andere 952.369 geslachten
of de vrouwen ook spreek- resp. stemrecht moeten krijgen
Tja… wat moeten we hier nu mee? Ooit ging het om schoonheid, uiterlijke schoonheid. En dat werd door de feministes als een belediging opgevat. Vervolgens werd er nagegaan of de deelneemsters ook herseninhoud hadden. Dan volgde de verplichte keuze voor een gepigmenteerd exemplaar. En nu moet een “miss” zelfs geen vrouw meer zijn. Schaf het dan gewoon af, samen met het zgn. Eurovisie-Songfestival, waarbij het lied en de uitvoering ook bijzaak geworden zijn.
Alsof de treinreizigers geen andere zorgen hebben… Vanaf nu mag het personeel van de Duitse Bundesbahn (DB) “geslachtsneutrale” kleding dragen tijdens de werkuren. Of ook niet-neutrale, a-typische kleding. Iedereen mag uit de werkkledij-collectie vrij kiezen. Een kaartjesknipper met topje en minirok. Of zijn vrouwelijke evenknie in een streng mannelijk uniform. Alles kan. Alles Mag. Ruimdenkend zijn. Men is hoe men zich diep van binnen voelt.
De DB-medewerkers kunnen de kleding dragen waarin ze zich het beste voelen. Vrouwen kunnen mannenhemden, dassen en vesten bestellen; hun mannelijke collega’s met een regenboogkantje mogen sjaaltjes of wijnrode vrouwenkleedjes. Kwestie van niemand voor het hoofd te stoten. Tijdens de “Pride Week” reden treinen in regenboogkleuren door heel het land.
Benieuwd naar de reacties van exotische treinreizigers als een biologisch-mannelijke kaartjesknipper met hoge hielen en getooid in een wijnrood minikleedje, hen naar hun treinticket vraagt…
Of de treinen op tijd rijden, speelt een mindere rol.