Het tapijt van Pazyryk wordt beschouwd als een van de oudste tapijten ter wereld die nog bewaard gebleven zijn. Volgens de laatste koolstof-14-studies is het gedateerd tussen -328 en -200 voor. J-C.
Het werd ontdekt door Sergei Roudenko in 1949 in het graf van een Scythe prins in de vallei van Pazyryk in de Altai-gebergte in Siberië.
Het tapijt is uitzonderlijk goed bewaard gebleven, omdat het gevangen zat in het ijs dat zich had gevormd in het graf als gevolg van een overstroming. Over de oorsprong heersen er verschillende meningen: volgens sommigen werd het gemaakt door de Scythen, anderen denken dat het gemaakt is door de Achaemeniden. Het wordt momenteel bewaard in het Hermitagemuseum in Sint-Petersburg.
In quasi alle tapijtknopende landen kan men zich een copy aanschaffen.
Non, non, rien n’a changé… Na de BTW kwam de invoering van de euro. Telkens werd alles duurder. Nu opnieuw door de zgn. klimaatmaatregelen. Troost u: onze politici zijn uitsluitend met ons welzijn bezig… en met een bonus bovenop hun maximum wettelijk pensioen…
Onze redactie heeft zich bewust afzijdig gehouden bij de media-aandacht voor de zgn. USA- of Pentagon-Leaks. Enerzijds wilden we afwachten of het hier niet om een hoax, een verzinsel, ging dat een eigen leven zou gaan leiden. Anderzijds omdat er initieel veel gegokt, geraden, geschreven werd vanuit verschillende invalshoeken en belangen. Ook nu, nadat een jonge man gearresteerd werd die eigenlijk, feitelijk, nooit toegang had mogen/kunnen hebben tot dergelijke top-secret informatie. Om die reden waren en zijn we nog steeds argwanend in hoever er niet behoorlijk met onze goedgelovigheid gespeeld en onze voeten gerammeld wordt. Dat het Pentagon zo lichtzinnig omgaat met “gevoelige informatie”… we hebben de grootste moeite dat te geloven.
Er bestaan immers voorbeelden genoeg van politieke manipulatie die tot een bepaald doel zou moeten leiden. Bv. zgn. “false flag” acties om een reactie uit te lokken. Of flagrante leugens die de goegemeente moeten overtuigen dat een oorlog de énige oplossing is. Mogen we eraan herinneren hoe hoog de verontwaardiging opliep toen we vernamen dat Irakese soldaten couveusebaby’s in Koeweit op de grond hadden gegooid om hen daar te laten sterven? In werkelijkheid had de zgn. ‘verpleegster’-getuige niets gezien. Ze was geen verpleegster en ze was zelfs niet in het land. In werkelijkheid was ze de dochter van de Koeweitse ambassadeur in de VSA. Of hoe de dreiging van massavernietigingswapens iedereen over de streep moest trekken om de wereld te beschermen tegen de waanzinnige Sadam Hoessein die de wereld van de kaart had kunnen vegen met zijn kernwapens? Nadien moesten de protagonisten toegeven dat de genoemde wapens er niet waren… Of de zgn. burgeroorlog in Syrië, die in werkelijkheid geregisseerd werd omdat de regering geen toelating wou geven voor een door de VSA gewenste pijpleiding door het land (via Homs) naar de Middellandse Zee? En zoals de gifgasaanvallen in Syrië door vliegtuigen die niet vlogen, met een mysterieuze, nog intacte, gifgasgranaat op een bed zonder dat er een gat in het dak of de muur geslagen werd? En kinderen die betaald werden om een stukje komedie op te voeren. En Libië, dat compleet in chaos moest wegzinken omdat Ghadaffi een bedreiging vormde voor de VS-dollar hegemonie? En ja, ook Oekraïne is zo’n voorbeeld. Inmiddels geraakte bekend dat de Minsk-akkoorden, die een vorm van zelfbestuur voor de oostelijke regio binnen een federaal Oekraïne beloofden, slechts dienden om Rusland even koest te houden terwijl Oekraïne helemaal verwesterd en bewapend, kon worden. Met als bonus de uitschakeling van een economische concurrent, EUropa.
Wat eventueel voor de authenticiteit der gelekte documenten spreekt is het feit dat de VSA niet alleen vijanden bespioneren, maar ook bevriende bondgenoten. Dit is echter niets nieuws. Het zal dan ook niemand verbazen. Misschien werd het wel opzettelijk erin opgenomen om de achterdocht over eventueel moedwillig gelekte documenten weg te nemen. Dat de VSA iedereen bespioneren is niet bepaald wereldschokkend: we herinneren ons nog wat er dankzij Snowden bekend geraakte: Angela Merkel was slechts één van de talrijke staatsleiders wiens GSM afgeluisterd werd.
In onderstaande video wordt gesuggereerd dat de VSA stilaan een aanvaardbaar einde aan de oorlog zouden willen zien. Stilaan. Omdat volgend jaar de presidentsverkiezingen gehouden worden. Trouwens, de getuigenissen in de video werden ook “gekleurd” volgens de invalshoek en belangen.
Kortom: we zijn niet overtuigd. We worden sowieso van alle kanten belogen en bedrogen. Door àlle wereldmachten, door de EU, door de federale en gewestelijke regering. En… door de media, die slechts schrijven wat hun opdrachtgevers willen gedrukt zien.
Ondertiteling, vertaling en geschreven tekst via icoontjes onderaan
We zitten met een visadempje te wachten op een reactie uit de VSA. Betekent dit dat de kaarten in het M.O. definitief herschud worden, dat Turkije inderdaad – via Russisch-Iraanse bemiddeling – met de Syrische regering tot een soort vredesplan, een co-existentie in Idlib, kan komen? Of een terugtrekking van de Turkse troepen uit de noordelijke grensstreek? Dit zou vérstrekkende gevolgen kunnen hebben op het gebied, ten oosten van de Eufraat, dat de VSA bezet houden?
Het jaar 2023 bracht Syrië een aardbeving én nog meer raketten door afzender, buurland Israël. Bij ons heeft dit geen nieuwswaarde. Je zou voorwaar denken dat Israël het Syrische grondgebied beschouwt als een militair oefenterrein. Alleen al in het jaar 2022 werden hierdoor minstens 44 mensen gedood en 50 gewond. Waarschijnlijk meer. Zogezegd om proactief Israëls voortbestaan te verdedigen. Zelfs de luchthaven van Aleppo, die cruciaal is voor de humanitaire hulp aan de aardbevingsregio, was één der doelwitten. Volg onderstaand bruggetje voor een tijdlijn:
Stilaan geraakt zelfs de aardbeving in de vergeethoek. Nochtans publiceerde de UNHCR (VN-Vluchtelingenorganisatie) in haar rapport over de aardbeving van februari:
“Aardbeving 6 februari 2023: 8,8 miljoen mensen in Syrië zijn getroffen door de aardbevingen. Mensen die al door het conflict ontheemd waren, zijn opnieuw gedwongen hun onderkomen te ontvluchten. Sommige slachtoffers hebben voor het eerst een huis verloren.” ( Aardbevingen Turkije en Syrië: de noden zijn hoog – UNHCR Nederland )
Maar laten we niet vergeten dat Syrië sinds jaar en dag méér door de sancties in de miserie, de bevolking in armoede, geraakte dan door de oorlog en de aardbeving. Op 13 april 2023 publiceerde OCHA een rapport over de toestand in Syrië in het jaar 2022 – voor alle duidelijk vooraleer de aardbeving plaats had. De inhoud spreekt voor zich. En toch blijven de VSA en het westen vasthouden aan de strafmaatregelen die vooral de bevolking het recht op een normaal leven, op de heropbouw van het door oorlog zwaar geteisterde land ontzeggen.
In 2022 bleven zowel humanitaire als economische indicatoren verslechteren, met een cholera-uitbraak en klimaatgerelateerde schokken die een toch al nijpende situatie in Syrië verergerden. Ondanks een algemene afname van grootschalige vijandelijkheden in het hele land sinds het begin van het conflict, documenteerde het Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten (OHCHR) 450 burgerslachtoffers in de eerste negen maanden van 2022 als gevolg van luchtaanvallen, beschietingen op de grond, landmijnen en niet-ontplofte munitie door verschillende partijen in het conflict. Willekeurige arrestaties en checkpoints bleven een van de belangrijkste veiligheids- en beveiligingsproblemen waarmee mensen in Syrië werden geconfronteerd, terwijl vrouwen en meisjes onevenredig werden getroffen door verschillende vormen van geweld.
Het jaar werd gekenmerkt door hoge inflatie, brandstoftekorten, geldontwaarding en stijgingen van de grondstoffenprijzen. Dit leidde tot een groeiende kloof tussen inkomen en uitgaven en een verslechtering van het vermogen van huishoudens om in hun basisbehoeften te voorzien. 8%t van de huishoudens - en 16% van de huishoudens met een vrouwelijk hoofd - was volledig niet in staat om in hun behoeften te voorzien, vergeleken met 6% procent in het voorgaande jaar, terwijl 77% niet in staat was om adequaat in hun basisbehoeften te voorzien, vergeleken met 70% in 2021. Basisvoorzieningen bleven verslechteren en instorten, van niet-functionerende gezondheids- en watervoorzieningen tot een gebrek aan gezondheidswerkers en ontoereikende leerruimtes / scholen. Wijdverspreide en frequente stroomuitval en brandstoftekorten troffen niet alleen mensen op het niveau van het huishouden, maar veroorzaakten ook ernstige verstoringen in de levering van essentiële diensten zoals water, gezondheid en onderwijs. Voedselonzekerheid bleef verergeren met naar schatting minstens 12,1 miljoen mensen die voedselonzeker zijn, en nog eens 2,9 miljoen mensen lopen het risico op voedselonzekerheid als de situatie in 2023 blijft verslechteren.
Nu spaargelden uitgeput zijn en de toegang tot basisdiensten wordt belemmerd, zijn huishoudens in het hele land sterk afhankelijk van het kopen van goederen op krediet, leningen en giften. Mensen in Syrië bleven hun toevlucht nemen tot negatieve vindingrijkheid om aan hun behoeften te voldoen, waaronder het rekenen op humanitaire hulp, kinderarbeid en het aannemen van schadelijke (alternatieve) voedselpraktijken. Meer dan 27% van de huishoudens meldde tekenen van psychische problemen bij jongens en meisjes jonger dan 18 jaar. Ze kwamen het meest voor in huishoudens met vrouwen aan het hoofd of waar het hoofd van het huishouden een handicap heeft.
Tegen het midden van 2022, en toen het land werd geconfronteerd met een watercrisis (laten we ook niet vergeten dat zowel Turkije, d.m.v. afsluiten van Eufraatdammen op Turks grondgebied als de moslimterroristen, de zgn. 'rebellen', d.m.v. het afsluiten van de waterleiding als vorm van chantage,hierbij een belangrijke rol speelden), hadden bijna zeven miljoen mensen naar verluidt slechts twee tot zeven dagen per maand toegang tot hun primaire waterbron. Een ernstige en langdurige droogte in Syrië had geresulteerd in slechte vegetatie en de regenval in 2022 was ook droger dan normaal. Het watertekort werd verergerd door de ongewone droogte tijdens het regenseizoen en de ongewoon hoge luchttemperaturen. In combinatie met lage waterstanden in de rivier de Eufraat en beschadigde waterinfrastructuur, verminderden deze omstandigheden de toegang tot water voor drink- en huishoudelijk gebruik voor miljoenen Syriërs, veroorzaakten aanzienlijke oogst- en inkomensverliezen en een toename van door water overgedragen ziekten. Als gevolg van de watercrisis en de algemene sociaal-economische situatie werd in september 2022 een cholera-uitbraak uitgeroepen in Syrië, die zich verspreidde naar alle 14 gouvernementen. Begin 2023 waren er meer dan 77.500 vermoedelijke choleragevallen gemeld."
We schreven het al in vroegere bijdragen onder dezelfde titel: als er één goede kant is aan de aardbeving, dan is het wel dat Syrië stilaan weer door de Arabische wereld opgenomen wordt. En ja, ook daarin speelt buurland Israël een rol. Mét een ultranationalistische én bijgevolg zionistische regeringspartner heeft het land internationaal geen goede beurt gemaakt. De uitbreidingsplannen, de kolonisatie, de nederzettingenpolitiek, de verdrijving van Palestijnen waren niet van dien aard dat moslimlanden in Noord-Afrika en het M.O. opzij bleven kijken. Zelfs de Grote Beschermheer over de Atlantische Oceaan supportert niet meer met poco oogkleppen op voor de zgn. “énige democratie in het M.O.”. Er zit een haar in de boter.
Kris-kras mededelingen over en uit Syrië:
Na meer dan 10 jaar heropent Syrië zijn ambassade in Tunesië. De Syrische buitenminister wordt er verwacht. En ja, ook al is de poco wereld verbolgen over de nieuwe koers die Tunesië vaart, het is duidelijk dat de neergang van de zgz. “gematigde” islampartij Ennahda, die niet alleen de islamisering in het land opnieuw aandreef, de criminelen vrijliet, maar ook tekende voor een groot aantal Tunesische vrijwilligers bij ISIS, leidt tot een andere buitenlandse politiek.
Jordanië, Egypte, Marokko, Irak hadden ook al hun herontdekte broederlijk-Arabische gevoelens t.o.v. Syrië uitgedrukt, evenals Erdogans oppositie in Turkije
In Algerije hoefden die niet herontdekt te worden; het heeft zich nooit afgewend van Syrië en belooft dit ook nooit te doen, eender wat er gebeurt. De grote gangmakers van de dooi waren en zijn Saoedi-Arabië en de VAE. Het uiteindelijk doel is dat Syrië terug officieel plaats mag nemen in de Arabische Liga. De enigen die nog dwars liggen zijn Qatar en Koeweit.
En, dat kunt u waarschijnlijk raden, de VSA en Israël. CNN liet weten dat CIA’s grote baas William Burns een onaangekondigd bezoek aan Saoedi-Arabië gebracht heeft om zijn en de VSA’s frustratie kond te maken over de mogelijke vrede in het M.O. die tegen de wensen van de VSA ingaat. Ook de toenadering tot Iran is iets dat in de top-politieke en militaire kringen in de VSA niet in goede aarde valt. (CIA chief, ‘frustrated’, visits KSA, assures intelligence coordination)
Desalniettemin wordt vandaag de Saoedische buitenminister Faisal bin Farhan in Damascus verwacht voor een bezoek bij president Assad, nadat deze eerst ontvangen werd in Saoedi-Arabië.
Kevork Almassian, Syriër van Armeense oorsprong, die zijn land ontvluchtte en nu vanuit zijn verblijfplaats in Duitsland, meer duiding geeft over de toestand in Syrië:
Ondertiteling, vertaling en geschreven tekst via icoontjes onderaan
Syrië vierde gisteren zijn 77ste Onafhankelijkheidsdag. President Assad kreeg talrijke gelukwensen uit het buitenland en in Dubai lichtte de Burj Khalifa op in de Syrische kleuren:
Zelenski bezocht op 12 april Polen en sprak met president Duda. Hij ontving daarbij de hoogste Poolse onderscheiding nl. de Witte Adelaar. Ze voorzien dat de grenzen tussen de twee landen binnen heel afzienbare tijd zullen wegvallen. Dan kan het land makkelijker tot de EU toetreden.
Zelenski ontvangt bij zijn bezoek aan Polen een hoge onderscheiding.
Heeft Zelenski (een deel van) Oekraïne aan Polen beloofd in ruil voor een serieuze Poolse “vredesmacht” of beter gezegd een huurlingenleger onder Poolse leiding*? Volgens Hongaars eerste minister Orbán gonst het van geruchten over een “vredesmacht” in de EU-wandelgangen. Zullen de Poolse kiezers dit slikken? Er zijn heel binnenkort verkiezingen. Bovendien weten de oudere kiezers ook dat de Oekraïense ultranationalisten in de oorlog (1941-1945) tienduizenden Polen vermoord hebben..
Nieuws flash over de recente Pentagon-lekken.
Die “vredesmacht” kan nu van pas komen. Blijkens lekken uit het Pentagon is het Oekraïense leger heel slecht uitgerust voor het grote lenteoffensief waarover onze media al maanden schrijven.
Of wacht Polen tot er vroeg of laat een staakt-het-vuren komt (bv. lijn van de Dnjepr-rivier) om het westelijke deel onder zijn hoede te nemen? Polen controleerde West-Oekraïne van 1920 tot 1939 en het gebied rond Kiyiv controleerden ze enige tijd in de 16de en 17de eeuw.** Dat is al een poos geleden…
Het Pools-Litouwse Gemenebest
Deze Litouwer pleit doodernstig voor het herstel van het Pools-Litouwse Gemenebest (1569-1648). Dat omvatte Wit-Rusland en West-Oekraïne.**
De prestigieuze denktank Foreign Affairs prijst in zijn uitgave van 23 maart dit Gemenebest: “Een constructie die bijna 700 jaar geleden geschapen is en die oplossingen biedt voor het Europa van vandaag.” Duitsland zal dat minder leuk vinden: een niet zo vriendelijke superstaat in hun rug. De EU zal een koekoeksjong ontvangen dat achter hun rug een aparte relatie met de VS en Groot-Brittannië heeft.
Een samensmelting zal een zware dobber zijn voor de Poolse en Litouwse bevolking. Denk aan de hoge opvangkosten, de nu al torenhoge inflatie, de enorme kosten van ordehandhaving in het woelige West-Oekraïne, de dumping van Oekraïens graan en vlees die de eigen boeren uit de markt prijst.
Pools boerenprotest tegen de dumping van Oekraïens graan
Voor de Poolse bedrijven echter zou het een goudmijn kunnen zijn: grote agrobedrijven, lage energiekosten, lage lonen en afwezigheid van enige sociale bescherming.
Maar hoe gaan ze het religieuze terrein voor de opslorping effenen? Dat is in Oost-Europa vaak een netelige kwestie. Denk aan het voormalige Joegoslavië.
Het flippen van de kerken
Om de samensmelting van Polen en West-Oekraïne te vergemakkelijken, moet je de kerken naar de West-Europese kant flippen. Welke kerken?
Er is in Oekraïne de Orthodox Church of Ukraine of OCU. Die is in 2019 erkend als aparte kerk door patriarch Bartholomeus van Istanboel. Is die erkenning geldig of is dit een schisma? Heeft de patriarch van Istanboel die in een moslimland woont en geen bisdom van enige omvang heeft, die bevoegdheid? Staat hij hoger dan de andere patriarchen?
Dan is er de Ukrainian Orthodox Church of UOC die historisch onder het Patriarchaat van Moskou valt. Derde groep zijn de Uniaten of Oekraïens-katholieken. Die zijn in 1600 onder de Poolse overheersing onder impuls van de jezuïeten afgesplitst van de orthodoxe kerk. Ze zijn met Rome verbonden maar mogen het oosterse ritueel gebruiken.
Vrij genuanceerd overzicht van de kerken daar.
Gewapende kerkovernames
Die OCU palmt nu de gebouwen van de UOC in. Alles wat fysisch aan Rusland herinnert, moet verwijderd worden, monumenten, boeken maar ook gebouwen, zo zei Zelenski’s adviseur Podolyak onlangs nog. Zijn de gebouwen niet van waarde (bv. houten noodkerken), dan bulldozer je ze.
Hier ziet u hoe speciale eenheden binnenvallen in een kerk in Ivano-Frankivsk en traangas gooien.
Geautomatiseerde vertaling van het bovenstaande VK-bericht. Die vernoemt enkele steden en ook kloosters (Lavra en het Holenklooster Pechersk):
Unknown persons set fire to the canonical church of the Ukrainian Orthodox Church in the Ternopil region of Ukraine. Earlier in Ivano-Frankivsk was the seizure of the only temple of the Ukrainian Orthodox Church. /…./
Usually a crowd of young people comes, some kind of fight begins. Like these young men, /…./ are Orthodox, although they have nothing to do with Orthodoxy. Some oak phallus will be set – and go to worship him. As a result, the temple is filled with tear gas and everyone is expelled from there. The temple is closed – the temple passes under their possession. Caves of Kiev-Pechersk saints promise to close and not to let believers there. The Minister of culture of Ukraine explained that now in the Lavra will be better without monks. Recently, in the Chernivtsi region, “cabans” come directly to the liturgy – someone in uniform, someone without. They pull the priest out of the altar and begin to blame him. The priest asked to complete the liturgy, to complete the sacrament, and then is ready to go with them. But no, evil doesn’t need it.
Maak een kerk die in het Westen te verkopen is
De Orthodox Church of Ukraine is goed te verkopen in het Westen. De metropoliet Epiphaniy van de OCU ligt goed bij de internationale LGTB-gemeenschap en zou het homohuwelijk niet ongenegen zijn. Hij dient ook sacramenten toe aan de katholieken. Dat zou de fusie van de OCU en de Uniaten (Oekraïens-katholieken) ten goede komen.
Een propagandafilmpje van 2019 over de aanstelling van metropoliet Epihaniy
Volgens een recent bericht zou Epiphaniy nu de formule van de Geloofsbelijdenis in katholieke zin aangepast hebben. Art. 8 gaat over de “Geest die uitgaat van de Vader”. Bij de katholieken is dat “de Geest die uitgaat van de Vader en de Zoon”. Die laatste formule zou nu overgenomen worden. Daarmee is de weg geëffend voor verdere toenadering tot Rome en zelfs opslorping (zoals bij de Oekraïens-katholieken).
Hier legt een Grieks orthodox priester uit waarom ze “(van de Vader) en de Zoon” verwerpen. Als de OCU dat echter doorvoert, dan zullen andere orthodoxe kerken uit West- en Oost-Europa misschien volgen. Of meer waarschijnlijk zal dat tot verdere afscheiding (schisma) leiden wat de orthodoxie in West-Europa en de VS nog meer zal verzwakken. Maar dat is misschien ook de bedoeling.
In Kiyiv bekeert Polen de “ware Rus”
De propagandaversie. De echte “Oekraïners” zijn de afstammelingen van het blonde ras van de Vikings en hebben dus Germaans en geen Slavisch bloed.
De enige “Russische” term die in Kiyiv nog erkend is, is “Kiyivaanse Rus“**. Dat is de alom gebruikte historische term die het eerste christelijke vorstendom aanduidt ontstaan bij de bekering van de Kiyivaanse kroonprins Vladimir in 987. Kiyiv is het centrum van de “Kiyivan Rus” gebleven tot het begin van de Tartaarse overheersing in 1240. Dan is het voor eeuwen weggedeemsterd. In de ogen van de Oekraïense ultranationalisten die een enorme invloed hebben, zijn de “Russen” van de Russische Federatie een mengras van Aziaten en Oost-Slaviërs, meer Aziatisch dan Europees. Als zij menen af te stammen van de “Kiyivaanse Rus” is dat een geschiedenisvervalsing.
Met Groot-Polen zal (West-)Oekraïne in Europa gebracht worden en de godsdienst zal opschuiven in de richting van “katholicisme van de oosterse ritus”.
De Fatima-profetie van 1917 luidde: “Rusland zal zich bekeren”. We weten dat Biden tijdens zijn bezoek aan Polen op 22 februari (Aswoensdag) over Fatima met de Polen gesproken heeft. Er is dan een H. Mis opgedragen in zijn hotel en “de bekering van Rusland” was een van de intenties. We weten nu dat het de bekering van de “Kiyivaanse Rus” bedoeld werd.
Met de gewapende kerkovernames, die doen denken aan de bolsjewieken van 1917, voltrekt die bekering zich nu. De andere “Rus” (van de Russische Federatie) is geen “Kiyivaanse Rus” maar een halve Aziaat, de profetie slaat dus niet op hen.
Dit is geen beschrijving van het conflict en van wat Dugin daarover denkt. Het gaat ook niet over de door geheime agenten uitgevoerde moord op zijn dochter. We bekijken het land vanuit de denkvormen die Dugin in de beschavingen onderscheidt. Zie een eerste artikel: Alexander Dugin en het moderne Europa: de aftelling | Golfbrekers
De verschillen – In het Westen leven we volgens Dugin en vele anderen in een vervrouwelijkte samenleving. We hebben daar geen probleem mee, we zijn dat gewoon en het heeft ook voordelen. Vertaal dat economisch en dan betekent vervrouwelijking tertiarisering. De tertiaire sector, die de eerste geworden is, zijn de diensten. De secundaire sector was de industrie en de primaire was de landbouw. Vrouwen hebben altijd uitgemunt in diensten aan personen. Nu hebben ze een opleidingsniveau dat hoger is dan dat van mannen.
“Laat de luipaarden los” roepen de Duitse groenen.
Het brengt echter een meer emotionele benadering mee in de geopolitiek. Je ziet vrouwelijke activisten in Duitsland met het bord “Laat de luipaarden los” (de Leopard tanks). De verdrukte Oekraïners moeten worden geholpen. Emotie is een slechte raadgever bij oorlog. Doelen worden niet duidelijk gesteld en er worden geen koelbloedige kosten-batenanalyses gemaakt. We hebben er echter geen probleem mee om anderen als vervanger te gebruiken en te vechten tot de laatste Oekraïner. We zien daar het cynische niet van in en voelen ons goed in onze emotionele sympathie en activisme voor die verdrukten.
Tertiarisering en vervrouwelijking betekent niet dat we niet in een oorlog kunnen geraken. De Duitse minister van buitenlandse zaken Baerbock liet zich enkele weken geleden ontvallen in een parlementaire vergadering van de Raad van Europa tijdens een discussie: “We zijn niet in oorlog met mekaar maar met Rusland.”
Maar als we in oorlog zijn, dan moeten we prioriteiten stellen. Dan moet je de samenhang bewaren, de samenleving verstevigen en de rest moet wijken: pensioenhervormingen, landbouwhervormingen (sluiting boerderijen), de uitvoering van Davos-plannen moeten wachten. Begrijpen onze leidsters dat?
Zijn de Russen meer rationeel dan wij? – Deze Oekraïense literatuurprofessor verklaart hier waarom Russen uit de menselijke samenleving moeten worden uitgesloten. Door hun cultuur zijn ze niet tot redelijkheid in staat maar zwalpen tussen fatalisme en normloosheid.
Ondertiteling, vertaling en geschreven tekst via icoontjes onderaan
Rusland heeft niet de tertiarisering gekend zoals wij en is nog een grote zelfvoorzienende industriële macht. Ze produceren bv. even veel raketten als de rest van de wereld samen. Minder tertiarisering betekent ook minder vervrouwelijking. Dat wil niet zeggen dat vrouwen daar achtergesteld zijn wat levensverwachting, studiekansen en jobs betreft.
Soft power
“Pro-Westerse hard power”? … De Oekraïense SBU overvalt het Lavra klooster in Kiyiv op 31 maart om de geestelijken (patriarchaat van Moskou) buiten te zetten.
Rusland is en wordt meer conservatief op het gebied van waarden. Dat is deels een reactie tegenover het Westen. Het behoort ook tot hun “soft power”. De “soft power” van het Westen is de mediamachine en de NGO’s die wereldwijd hun versie van het “nieuws” spuien. Maar amper 25% van de wereld deelt de westerse waarden. 75% van de wereld deelt die waarden als wokeisme, genderisme niet. Voor moslimlanden bijv. is het conservatieve Rusland veel meer geloofwaardig dan de Sovjet-Unie was in de tijd van het communisme.
Het communisme was in zijn wetenschappelijke materialisme op en top “cybelisch”. Die periode is voorbij. De Russische samenleving had vroeger en heeft ook nu nog een apollinisch karakter. Het apollinische is gericht op rangorde, de tsaren hebben vanaf Peter de Grote een gecentraliseerd en hiërarchisch bestuursapparaat opgebouwd. Maar het dionysische is volgens Dugin sterk aanwezig. Dat speelt een bemiddelende rol. Het dionysische berustte/ berust bij de lokale dorpsgemeenschappen, de volksvergadering of “veche”.
De Russische ‘samen’leving – Een niet al te vooringenomen documentaire van Deutsche Welle (2021) over de gewone mens in de Russische Federatie. Etnisch gevarieerd maar gestabiliseerd na de chaos van de jaren 1990.
De oorlogsdreiging heeft de Russische samenleving verstevigd. Honderdduizenden “liberalen” zijn geëmigreerd maar daar staan een paar miljoen “nieuwe inwoners” uit de nieuwe gebieden tegenover.
De voedselbedeling door Russische burgercomités in de Donbass. Nieuws dat je alleen vindt op niet Westerse sites (Indië, Zuid-Amerika…).
Een nieuwe generatie leiders wordt gevormd. Er zijn nu burgercomités voor opvang en assistentie van slachtoffers en ontheemden, een nieuwe generatie bedrijfsleiders neemt de achtergelaten bedrijven over, het leger en de militaire industrie ontwikkelen nieuwe kaders. Daaruit zal de nieuwe leiding van het land groeien: uit de vijvers van burgercomités, nieuwe bedrijfsleiders, legerkaders. Vergeet de NGO’s en thinktanks die de “young global leaders” voor Rusland wilden creëren. Hun “window of opportunity” is gesloten. De samenleving wordt verstevigd en ontwikkelt zelfbeschikking voortbouwend op eigen kunnen.
Als West-Europa nu in een oorlog sukkelt, zal dat onze samenleving niet verstevigen. Wij hebben geen klare analyse van onze situatie en onze emoties zijn daarbij geen goede raadgever. Onze politici doen telkens weer hetzelfde en verwachten daarbij een ander resultaat. Definitie van waanzin…
Kort na WOI werd een merkwaardig plan voorgesteld die het had moeten mogelijk maken dat Europa in de toekomst in vrede zou kunnen leven. Heel centraal Europa zou zoals een taart opgedeeld en tegelijkertijd onder een centraal commando in één staat verenigd worden. Het plan werd in een brochure “Het nieuwe Europa met een blijvende vrede” voorgesteld.
Zoals u kan zien op de kaart had het grootste gedeelte van het Europese vasteland in een eenheidsstaat gekneed moeten worden met in Wenen de centrale regering. Met landgrenzen, talen, bevolkingssamenstelling, geloof en andere bijkomstigheden werd geen rekening gehouden. Het nieuwe Europa zou in 24 kantons opgedeeld worden, met als stralend middelpunt: Wenen. Of en hoe de volkeren, de talen, de geloofsbelevenis zich zouden moeten overlappen of in elkaar passen… wie maalde erom? Het doel was immers een nieuwe identiteit te scheppen om de traditionele geschillen onder de mat te vegen en definitief te begraven.
Wenen zou niet meer Wenen heten maar wel Sankt Stephan – een verwijzing naar de Sankt Stephansdom. Enkele landen mochten blijkbaar niet meespelen of werden tegen elke logica in bijeen gevoegd. Ons landje vindt u terug onder de spie “kanton Bruxelles”. Men ging er blijkbaar vanuit dat in heel het land b Frans gesproken werd. Palestina zou tot het “Hebreeuwse Rijk” gedoopt worden. Iets dat eveneens een merkwaardige gelijkenis toont met de huidige toestand. De kolonies in andere werelddelen zou gemeenschappelijk bezit worden. Een gemeenschappelijke taal: Esperanto.
Dit en veel meer verneemt u in onderstaande video.
Tijdens Kamala Harris’ bezoek aan Afrika moest ze telkens weer spitsroeden lopen. Deze man, leider van de Zambiaanse oppositie, maakte alvast van zijn hart geen moordkuil.
“Een land dat zo veel regeringen in Afrika heeft doen vallen, dat zo veel coups geleid heeft in Afrika en andere plaatsen in de wereld, een land dat zo vele van onze leiders in Afrika en andere plaatsen op de wereld heeft gedood, de moordenaars van Patrice Lumumba, zij die Kwame Nkrumah ten val hebben gebracht, die Nasser, die Muammar Gadaffi gedood hebben… komen vandaag naar ons om ons de les te lezen over democratie.
Een land dat door brute kracht gebouwd werd, d.m.v. slavernij van andere mensen, vernedering van Afrikanen, de uitbuiting van Afrikanen, het plunderen van Afrika, komt vandaag naar ons om ons de les te lezen over democratie.
Als U geen respect heeft voor de waardigheid van anderen, als U geen respect heeft voor de soevereiniteit van andere landen… dan kan u zichzelf niet tot democratiekampioen uitroepen…”
Wie meent dat boven geciteerde Zambiaan uit zijn nek kletst, overdrijft of compleet gehersenspoeld werd door communistisch China, moet nog eens naar Mike Pompeo luisteren, die, terugblikkend op zijn CIA-carrière, trots lachend toegeeft: “We logen, we bedrogen, we roofden…”… Inderdaad, niet alleen in Afrika, in élk werelddeel, niet alleen in het verleden maar ook nu nog, in het heden: o.a. in Syrië!
Dit is geen beschrijving van het conflict en van wat Dugin daarover denkt. Het gaat ook niet over de door geheime agenten uitgevoerde moord op zijn dochter. We bekijken het land vanuit de denkvormen die Dugin in de beschavingen onderscheidt. Zie een eerste artikel: Alexander Dugin en het moderne Europa: de aftelling | Golfbrekers
Rusland behoort tot het hartland – In de geschiedenis zijn er zeemachten en landmachten, leert de Britse strateeg MacKinder (1904). Athene was een zeemacht, Sparta een landmacht. Het Phenicische Carthago een zeemacht, Rome een landmacht. Na de val van de Sovjet-Unie (1991) werd de VS de dominerende zeemacht.
MacKinder beschouwt het Euraziatische continent als HET wereldeiland. Afrika is er perifeer mee verbonden en Amerika is ervan geïsoleerd ervan door twee oceanen. Wie het hartland (Rusland, ex-Sovjetrepublieken, China..) beheerst, beheerst de wereld. Daarom probeerden de Engelsen en later de Amerikanen al eeuwen lang om in het randland van Eurazië een doorbraak te forceren (Iran, Indië, Indochina, nu Georgië, Oekraïne..). De Russische filosoof Dugin wijdt er een website aan: Geopolitica.RU (geopolitika.ru)
Over de analyse van Dugin schreven we al in Alexander Dugin en Oekraïne (deel 6, luik 1) | Golfbrekers. De oorlog in Oekraïne is niets anders dan een oorlog tussen landmacht (Rusland..) en zeemacht (de VS, zijn EU-vazallen, en de eilandstaten Groot-Brittannië, Japan, Australië).
Van Kiev naar Novgorod – De Russische staat is officieel ontstaan met de bekering van de kroonprins in Kiev (988). Tegen 1240 was de bloei van Kiev voorbij en begon de neergang onder de Tartaarse overheersing en de nasleep ervan. Vanaf de elfde eeuw had het noordelijke Novgorod zich ontwikkeld. Dat en later Moskou werd het nieuwe centrum.
Vorst Alexander Nevski van Novgorod versloeg de Zweden aan de Neva (Sint-Petersburg) in 1240 en de Duitse kruisridders op het bevroren Peipusmeer (grens met Estland) in 1242. Daarmee was de West-Europese opmars voor enkele eeuwen gestuit. De West-Europeeërs hadden in 1204 Constantinopel geplunderd tijdens de Vierde Kruistocht. Met Nevski behaalt het oosterse christendom een beslissende overwinning.
De bekende film van Sergej Eisenstein over de slag op het Peipusmeer.
Steppe en veld – Vorst Nevski kon de klus niet alleen aan en had een goede relatie met bepaalde Tartaarse vorsten. Ze hielpen mekaar een handje. Dit is de samenwerking van steppe en veld, van nomaden en landbouwers, typisch voor Rusland. Daar wordt nu meer de nadruk op gelegd. Dat neemt niet weg dat er lange perioden van chaos geweest zijn met nieuwe invallen.
Een grote moskee, een orthodoxe kathedraal, een mooi “kremlin”. Een synthese van Oost-Slaviërs en Tartaren, Kazan, de hoofdstad van Tatarstan.
De Oekraïense ultranationalisten noemen de Russen om die reden “bastaarden”, een gemengd ras van Europeanen en Aziaten. Een verwijt dat de Russen als een sterkte beschouwen.
De vijand in het Westen – Na een korte tijd van toenadering is de russofobie of russenhaat in het Westen weer geweldig toegenomen. Waar in 1991 minder dan 10% de Russen als een grote bedreiging beschouwden, is dat nu 80% of meer in de meeste West-Europese landen. Zien de Russen in het Westen en meer bepaald de VS een vijand? Volgens de recente strategische doctrine van het Kremlin (30 maart 2023) wel. Waarom?
Zes maanden geleden hield de Helsinki Commissie in het Amerikaanse parlement een conferentie over het dekoloniseren van Rusland, m.a.w. het opsplitsen in zeven delen. Dit is een echo van de verdeling die MacKinder in 1918 beoogde. Hij coördineerde toen een coalitie van landen (VS, UK, FR, Canada, Japan, Tsjechië) die vanaf 1918 samen met de “Witten” in de Sovjet-Unie tegen het Rode Leger vochten.
De Helsinki Commissie houdt toezicht op de Helsinki-akkoorden van 1973 die moesten leiden tot wederzijdse veiligheid en samenwerking. Daartoe is de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) opgericht. De zoveelste door het Westen gecontroleerde “internationale” organisatie die een karikatuur van zichzelf geworden is en nu een conferentie organiseert over het opsplitsen van een van de stichters ervan.
