Alexander Van der Bellen, de linkse president ‘aller’ Oostenrijkers, behalve van hen die voor Norbert Hofer gestemd hebben, laat aan zijn toekomstplannen geen twijfel bestaan. Eén dag na zijn nominatie herhaalde hij: als de FPÖ de grootste partij van Oostenrijk wordt, dan zal hij Heinz-Christian Strache in geen geval de opdracht geven een regering te vormen. Brrr… een rechtse kanselier… hij mag er niet aan denken!
M.a.w. de ‘democratie‘, en ‘de wil van het volk’ wordt slechts als zodanig geïnterpreteerd zolang het de wil van de linkse kerk uitdrukt.
RTL hield een enquête met de vraag of de Duitsers nog meer vluchtelingen zouden willen opnemen. Blijkt dat een ‘studie’ van Amnesty International duidelijk maakte dat 96% der Duitsers er graag nog meer in hun land zouden willen opvangen. De secretaris-generaal, Shetty, was verrast over het antwoord: 
Slachtoffer zinloos geweld. Messteek. Het is oorverdovend stil rond de identiteit van de dader. Zonder enige twijfel een verwarde eenzaat. Psychische problemen. Heeft dringend hulp nodig.
In juni 1888 verhuisde het gezin Lekeu naar Parijs, waar hij begon aan een studie filosofie. Hij maakte kennis met Teodor Wyzewa en zette zijn studie harmonieleer voort bijGaston Vallin. In augustus 1889 ging hij naar Bayreuth om er naar Wagners opera’s te luisteren. Hij zou er tijdens een van de opvoeringen, door emotie bewogen, het bewustzijn hebben verloren. Na deze reis volgde hij privélessen contrapunt en fuga bijCésar Franck. Beiden raakten snel bevriend en Franck stimuleerde hem in zijn compositorische bezigheden. Ondertussen werden meerdere van zijn werken uitgevoerd in Verviers.
Veel uit Lekeus oeuvre wordt gekenmerkt door een zekere zwaarmoedigheid, tot zelfs pathetiek. Hij schreef echter ook minder sombere werken, misschien gemotiveerd door het feit dat “la joie est mille fois plus difficile à peindre que la souffrance” (vrolijkheid is duizendmaal moeilijker te schilderen dan het lijden).
Antwerpen voorbeeldstad radicalisering
