4 maanden na Nahel-rellen: wie draait op voor de kosten?
De zware rellen, die in Frankrijk volgden op de dood van de jonge migrant Nahel bij een politiecontrole, liggen intussen ruim drie maanden achter ons. De grote verklaring van de Franse president, de plechtige beloftes van de minister van Binnenlandse Zaken, Gérald Darmanin: we hebben het inmiddels allemaal achter ons liggen. Voor ons: daar liggen de herstelfacturen, de bestekken en de ramingen van de schade. De voorzitster van de Franse Federatie van Verzekeringsmaatschappijen, Florence Lustman, schat de totale kostprijs op 730 miljoen euro.
De vraag die op ieders lippen brandt: Wie zal dat betalen? De Franse minister van Economie, Bruno Le Maire, duwt de hete aardappel in de richting van de verzekeringsmaatschappijen: “We hebben verzekeraars gevraagd om de procedures zo soepel en eenvoudig mogelijk te houden (…) en de vrijstellingen zoveel mogelijk te laten vallen”. De verzekeraars beloofden intussen de schadedossiers zo vlug mogelijk af te werken.
Verzekeraars verhogen premies door “toename van de risico’s”
Als de Franse minister gedacht had het warm water te hebben uitgevonden, dan zou het wel eens een bittere pil kunnen blijken. Verschillende Franse burgemeesters kregen recent post van hun verzekeringsinstelling. In bepaalde gevallen werden de verzekeringspolissen opgezegd, of gewijzigd. In de meeste gevallen gaat het om forse premieverhoging. Zo kreeg de groene burgemeester van Arcueil, Christian Métairie, een brief van SMACL, die de groepsverzekering beheert, en waarin een zware premieverhoging wordt opgelegd “in het licht van een mogelijke herhaling van dergelijke gebeurtenissen”. Arceuil is niet de enige gemeente, minstens 150 steden en gemeenten in Frankrijk zouden getroffen zijn door premieverhogingen door verzekeraars.
De gemeenten en steden – en de burgers dus – draaien opnieuw op voor de kosten. Verzekeringspremies in de hoogte, kosten die niet te overzien zijn. De Franse minister van Onderwijs, Gabriel Attal, moest onlangs toegeven dat nog steeds 5 scholen gesloten zijn als gevolg van de hevige (multiculturele) rellen in juli laatstleden. Het falen van de rechtsstaat heeft gevolgen voor ieder van ons. Hoe sneller we dat begrijpen, hoe beter.
Rennes, een grote Bretoense stad, heeft te maken met een forse stijging van de criminaliteit. Het informatieblad Le Telegramme, berichtte “dat in deze stad van 200.000 inwoners de criminaliteit op 3 jaar met 81 procent is gestegen”. Het socialistisch stadsbestuur kijkt echter resoluut in een andere, woke richting, zoals blijkt uit een recente beslissing van het stadsbestuur.
Op 18 september wijzigde Rennes de subsidievoorwaarden van sportverenigingen. Men wil “de gelijkheid tussen mannen en vrouwen verbeteren, net als de toegang tot de sportbeleving voor jongeren, en vooral dan voor meisjes en voor neutrale personen”. Daarom heeft het stadsbestuur een puntenrooster op punt gezet om zo sportclubs die non-binaire personen willen opvangen, bijkomend te subsidiëren. Ten nadele van de andere, maar dat is bijkomstig in de woke-beleving natuurlijk. De Bretoense stad zet hiermee een puntenkoers op gang, vrezen veel verenigingen.
Sportbeleving wordt sterk gepolitiseerd
De inschrijving van een “volwassene die zich tot het mannelijk geslacht bekent”, levert één punt op voor zijn club. Een vrouw die zich vrouw verklaart, krijgt 2 punten voor zijn club. Een non-binaire minderjarige brengt zijn club 4 punten op. Als hij zichzelf jongen verklaart, worden dan 3 punten, als hij of zij zichzelf meisje verklaart, worden dat opnieuw 4 punten. Rugby- of voetbalclubs zullen een tandje moeten bijsteken, om voldoende punten te verzamelen. En dus: voldoende non-binaire personen aantrekken?
Het besluit wordt niet op gejuich onthaald. Aude Mirkovic, van de vereniging Juristes pour l’enfance, is duidelijk: “Het is bijzonder confronterend, want deze simpele vraag verplicht geïnteresseerden om aan de werkelijkheid te verzaken, en in de wereld van de gevoelens te stappen. Als men een kind inschrijft voor tennis, dan is dat om het kind tennis te laten spelen en niet om hem of haar te ondervragen over het geslacht. Zo stort men kinderen in de totale verwarring”.
De vragen van de oppositie liegen er niet om: “Vanaf welke leeftijd is deze nieuwe categorie non-binair van toepassing? Zal men deze regeling veralgemenen? Wie zal de gegevens bewaren? Oordelen sportverenigingen zelf over het geslacht van de kinderen die aan sport willen doen?”. Frédéric Bourcier, lid van de socialistische meerderheid in de stad Rennes, veegde alle bezwaren – in naam van het bestuur – van tafel: “Het belang van personen en van het welbevinden moet primeren op de belangen van de collectiviteit”. En zo, beste lezers en lezeressen, groeit de woede elke dag opnieuw een beetje.
Haaretz meldt dat Amerikaanse burgers en hun familie de mogelijkheid krijgen Israël te verlaten per schip of per vliegtuig. Ze moeten echter een verbintenis tekenen dat ze de gemaakte kosten zullen terugbetalen. En bovendien dat ze zich ervan bewust zijn dat ze op eigen risico handelen. Degenen die de boot nemen vanuit Haïfa naar Cyprus, zullen daar zelf voor de rest, onderdak en verdere verplaatsingen, moeten opkomen.
Covidpatiënten die het antimalariamiddel hydroxychloroquine toegediend kregen in het begin van de pandemie, hadden een veel grotere kans om te genezen.
Tot de HCQ-therapie in juni 2020 verboden werd onder zware internationale druk. Dat kwam omdat uit enkele studies – waaronder een die later ernstige tekortkomingen bleek te hebben en werd teruggetrokken – plots bleek dat het gebruik van HCQ ernstige bijwerkingen veroorzaakte en ook niet hielp tegen covid. Sindsdien was het gebruik van HCQ taboe. Sterker nog: wie durfde opperen dat het misschien wel hielp, die reigde gecanceld te worden of als complotdenker weggezet.
De pharma-industrie trok aan de politieke en financiële touwtjes opdat HCQ in het verdomhoekje verbannen werd. Hoewel er wel degelijk successen genoteerd werden:
De Italiaanse blogger van Transnistrische afkomst, Nicolai Lilin volgt het conflict sinds het begin. In de podcast van 3 oktober stelt hij:
“Het geld is op”.
Eind maart 2022 was er een ontwerpakkoord en de Russen trokken zich terug uit de omgeving van Kiyiv. Het Westen verwierp dit akkoord bij monde van Boris Johnson. Oekraïne mocht dit niet tekenen, het zou militair en financieel gesteund worden zolang als nodig.
Hier toont Putin een kopie van dat akkoord aan een Afrikaanse delegatie op 17 juni.
Lilin schreef in maart 2022 al dat financiële steun nooit onbeperkt is. Voor de Amerikanen is financiële steun een investering. Zij denken als goede kapitalisten. Er waren volgens Lilin drie doelen bij deze investering.
Oekraïne moest Rusland dermate verzwakken dat het in de volgende jaren geen rol van betekenis meer zou spelen.
Ten tweede moesten ze de Krim in handen krijgen. Voor de Angelsaksen is de Krim DE controlepost voor de Zwarte Zee en de trafieken die uit het oosten komen (Volga-Don-Azov). Dat gaat terug tot het strategische denken van het Britse rijk (bv. Halford John MacKinder, 1861-1947). Het belangrijkste is daar de controle over het “hartland” van Eurazië. Deze video schetst de theorie en legt zelfs een verband met de Nord Stream sabotage.
Ten derde moest de interventie de rest van de wereld een lesje leren en tonen wie het voor het zeggen heeft.
Geen enkel van die drie doelen is in de verste verte bereikt. Dus bouwen de Amerikanen die investering af. De hele zaak is voor hen echter niet verlieslatend geweest, integendeel. Duitsland is volledig naar de Atlantische kant geflipt, de banden met Eurazië zijn doorgesneden, Nord Stream is opgeblazen en elke toegang tot goedkope energie voor decennia afgeblokt. Europa is voor decennia afhankelijk van duur (Amerikaans) gas. De VS heeft wel nog betaalbare energie in eigen land en pikt daarmee een deel van de Duitse industrie in. Verder zijn de orderboekjes van de Amerikaanse militaire sector voor jaren vol en niet zo zeer met bestellingen uit Oekraïne, dat toch nooit zal kunnen afbetalen. Nu moeten de Europese NAVO-landen zelf hun lege voorraden aanvullen, ze hebben zich daartoe verbonden. Een heel zware inspanning voor de belastingbetaler. De zaak was dus voor de VSA al bij al uiterst winstgevend behalve het luik Oekraïne apart beschouwd.
Ooit bereikte het Pools-Litouwse rijk drie zeeën (17de eeuw). Voor nu is dit echter een natte droom.
Wie zal in Oekraïne overnemen? De EU heeft geen duidelijk project. Polen heeft ambities maar ziet nu met wie ze in Oekraïne te maken hebben. Andere Oost-Europese landen zijn afwachtend of zelfs negatief (Hongarije en nu ook Slowakije). Duitsland is agressief en wil Polen als wapenleverancier vervangen met bijv. zijn langeafstandsraketten. Andere landen (Frankrijk, Italië, Spanje..) kijken de kat uit de boom. De enige Europese macht die een project heeft is Groot-Brittannië maar die behoren niet tot de EU. Het gaat terug op de geschetste strategie van MacKinder en de hoop nog een bruggenhoofd in de Zwarte Zee te kunnen houden (zo niet de Krim dan toch Odessa).
Is Budanov hun kandidaat opvolger? Hier wordt hij in een conferentie bewierookt als een strategisch genie.
Zelenski is de man van de CIA en zal opzij gezet worden als de Amerikaanse bron opdroogt. Dat zal wellicht gebeuren in het verkiezingsjaar 2024. De hardliner Budanov van de miltaire inlichtingendienst kan hem dan opvolgen. Hij is de man van de Britten. Kunnen ze geen bruggenhoofd aan de Zwarte Zee houden, dan kan rest Oekraïne voor de Britse geheime dienst nog dienen als lanceerplatform voor raketaanvallen tegen Russische steden met dank aan de Duitse raketten. Budanov heeft ook zijn mollen voor terroristische aanslagen in Rusland (tegen journalisten, militairen in burger..) en zijn terroristische netwerken voor blitzacties in Russische grensgebieden. Kortom het niveau van ISIS in Syrië.
De specialiteit van Budanov, terroristen in pick-ups voor blitzacties over de grens.
Dat alles zal de uitslag van de oorlog niet veranderen, dat zijn alleen stuiptrekkingen. Als de boel rond Budanov instort, hij zelf in zijn bunker bedolven wordt en er geen leider meer overblijft, zullen er onderhandelingen komen. Dat zal niet zijn met rest Oekraïne of de EU, maar met de Britten, de enige die een project hebben of hadden. De Amerikanen zullen daarbij de toekijkende derde zijn. Volgens Lilin is dat een zaak van twee of drie jaar. Hij gelooft niet in het bevriezen of het eindeloos rekken van het conflict zoals we het nu in de media horen.
5.500 euro belastinggeld aan vluchtelingenfamilie van 3. Maandelijks!
U kent de Facebookberichten en andere van de sociale media ook wel: berichten over duizenden euro belastinggeld die in de zakken van nieuwkomers verdwijnen. Nieuwkomers met grote families. Men benadert dergelijke cijfers best steeds met grote omzichtigheid. Zo moet men ook in Duitsland gedacht hebben. Maar nu heeft districtsvoorzitter (CDU), Thomas Balcerowski, de op internet gepubliceerde cijfers bevestigd. Duitsers die op sociale bijstand (het zogenaamde Bürgergeld) beroep moeten doen, krijgen slechts een fractie van deze sommen.
In een chatgroep van het Jobcenter van het district Harz werd dit bericht verspreid: van november 2022 tot april 2023 heeft de Duitse belastingbetaler voor een vluchtelingenpaar uit Oekraïne met één kind maandelijks ongeveer 5.553 euro betaald. Thomas Balcerowski bevestigde aan Bild-Zeitung deze bedragen. De familie ontving “rechtstreeks” weliswaar slechts 1.093 euro, de overige 4.460 euro werden betaald aan de uitbaters van het opvangcentrum.
De ‘gewone’ Duitser blijft steeds vaker in de kou staan
Het district Harz bracht in het voormalige vakantiepark in Güntersberge 210 vluchtelingen en asielzoekers onder. Tot aan de sluiting van die vakantiepark/opvangcentrum waren twee broers de uitbaters. Omwille van gestegen verwarmingskosten en andere gestegen prijzen van basisproducten werden torenhoge verwarmings- en andere kosten aangerekend. En braafjes betaald door de overheid.
In het Duitse sociale zekerheidssysteem ontvangen families met 3 personen, die beroep doen op het zogenaamde Bürgergeld, naast dit Bürgergeld nog maximaal 376,60 euro voor de huur en 99,40 euro voor verwarming – maximaal dus 476 euro voor het wonen. Ook de Duitse districtsraad erkent intussen dat de financiële steun voor migranten en vluchtelingen overdreven is, maar door de stijgende migratiecijfers moeten gemeenten sneller schakelen om vluchtelingen onderdak te bezorgen. Geld lijkt absoluut geen rol te spelen, maar de belastingbetaler zal het gat moeten dichten.