Al ruim een jaar houden de media ons het volgende eenzijdige beeld voor. Een zeer dodelijk virus is plots uitgebroken, waartegen we ons solidair moeten beschermen met drastische maatregelen: lockdown, winkels en horeca dicht, mondmaskers voor iedereen en overal, veilige afstand, geen bezoek aan bejaarden, geen kerkdiensten, geen samenkomsten met groepen… De PCR test geeft de alarmerende toestand goed weer en alleen een covid- 19 vaccin voor de hele bevolking kan ons bevrijden.
De onafhankelijke wetenschap van nagenoeg de hele wereld beschouwt inmiddels alle elementen van deze bewering als de grootste monsterleugen aller tijden. De covid-19 blijkt een seizoensgriep te zijn, perfect met eenvoudige middelen te behandelen. Massaal schijnen ziekte- en sterftecijfers vervalst te zijn om angst te zaaien. De resultaten zijn dramatisch voor de waardigheid, de vrijheid én het leven zelf van de hele mensen familie. Toch gaat de propaganda onverminderd verder.
Geen enkele kritische wetenschappelijke opmerking wordt geduld. De Waalse specialist dr Pascal Sacré waarschuwde vanaf het begin dat de PCR test voor het grootste deel valse positieven geeft. Hij werd als intensive care arts gewoon ontslagen. De Vlaamse dr. Geert vanden Bossche, met wereldfaam op gebied van vaccins, waarschuwt voor de catastrofale gevolgen van de massale vaccinatie met mRNA. Hij wordt in de media weggehoond en krijgt geen recht op antwoord. Sam Brokken (PXL Hasselt), onderzoekshoofd gezondheidswetenschappen laat enkele degelijke kritische geluiden horen en wordt geschorst. Open brieven van deskundigen aan de regering die alle punten van het corona beleid wetenschappelijk tegenspreken, krijgen geen antwoord en geen vermelding in de media. Een vriend dokter die de open brief tekende van www.doc4opendebate.be (door 743 dokters en meer dan 2000 gezondheidswerkers reeds ondertekend) kreeg prompt een oproep van de orde der geneesheren om zich binnen de 15 dagen te verantwoorden. Een verpleegster in een ziekenhuis van de Antwerpse agglomeratie vroeg aan de directeur waarom alle overledenen als covid-19 doden werden genoteerd terwijl daaraan nog niemand gestorven was. De volgende dag werd ze ontslagen.
In Frankrijk is er een openlijke vervolging van prof. Didier Raoult omdat hij aantoont dat covid-19 perfect te genezen is met de gekende eenvoudige middelen. De Franse prof. Jean-Bernard Fourtillan werd zelfs even in de psychiatrie opgesloten omdat hij wetenschappelijk aantoonde dat de huidige “covid-19 vaccins” noch veilig, noch werkzaam zijn. Alleen de stem van Bill Gates mag blijkbaar gehoord worden zowel in de media, in de regering en zelfs in de rechtspraak!
Mocht u geïnteresseerd zijn in het onderzoeksverslag (audit) van de Stad Antwerpen omtrent het el-Kaouakibi-sjoemeldossier, klik hier. (… “onder voorbehoud beschikbaarheid info”… ) Ga er even bij zitten:
Een citaat:
“Exploitatie De aanbevelingen moeten er voor zorgen dat risico op fraude / bedrog wordt beperkt MAAR volledig uitsluiten kan nooit”
Het was de Grote Leider zelf, die de naam van partijgenoot-tot-in-de-dood, Koen Kennis, liet vallen i.v.m. de sjoemelpoedel, de intussen beruchte Sihame el-Kaouakibi, die de kredietkaartenaffaire der sossen doet vergeten. Opmerkelijk hoe Sihame’s vriendin, N-VA schepen Nabila Ait Daoud, bijna krampachtig doodgezwegen wordt (zie artikel onderaan).
Vermits wij al geruime tijd afscheid genomen hebben van de multiculturele geneugten der Koekenstad en Koen Kennis niet tot onze knuffelcontact(en) rekenen, is zijn aanwezigheid, resp. bevoegdheid als schepen voor financiën in het Antwerps college ons even ontgaan. Het moet zijn dat BDW nattigheid voelt. Zijn uitspraak “Ik wil geen klopjacht op de stadsdiensten.” klinkt als een symptoombehandeling bij een uitbrekende ziekte.
De titel bovenaan is een knipoog naar Koens webstek https://metkennisvanzaken.be/ En op financieel vlak heeft hij dat inderdaad: “kennis”. Iedereen zal dat beamen. Eigenlijk staan we in stille bewondering voor zijn dadendrang en vindingrijkheid. Zijn naam en deze van zijn webstek heeft hij voorwaar niet gestolen: hij is immers sinds jaar en dag mandatenkampioen. Volgens Cumuleo (cijfers van het jaar 2018) verdient hij aan en met zijn kennis per jaar ergens iets in de buurt van 145.691,52 tot 235.681,52 euro bruto. We citeren een paragraaf uit de GVA dd. 14.2.2020:
“Als schepen van Financiën, Mobiliteit, Toerisme, Binnengemeentelijke Decentralisatie en Middenstand in Antwerpen krijgt hij een verloning tussen 100.000 en 150.000 euro, want er staat ‘afgerond op 100.000’. Daarnaast krijgt hij als voorzitter van de raad van bestuur van Participatiemaatschappij Vlaanderen NV 27.276 euro, 15.374 euro als ondervoorzitter van de raad van bestuur van de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel NV, 1.584 euro als bestuurslid van de Intercommunale Maatschappij voor Energievoorziening Antwerpen en dan zijn er nog meerdere mandaten waarvoor hij tussen 1 en 5.000 euro krijgt.”
Koen reageerde op zijn webstek als door een horzel gestoken; de in vetjes gedrukte woorden werden door hemzelf als zodanig in de verf gezet. Koen heeft duidelijk geen minderwaardigheidscomplex.
“Liefst worden die mandaten opgenomen door mensen met kennis van zaken, mensen die bestuurservaring hebben, en die kunnen terugvallen op netwerken die ze door de jaren heen hebben opgebouwd….Op de kwaliteit van die selectie kan wat mij betreft niet streng genoeg toegekeken worden… Mijn achtergrond als ingenieur en jarenlange werkervaring als consultant, zowel in de privé- als de publieke sector, zijn een meerwaarde om dossiers met grote publieke belangen op te volgen… Dit gaat immers over democratische controle...”
Het incassobureau van el-Kaouakibi viel blijkbaar niet onder het b.g. hoofdstuk “democratische controle”. Volgens de Grote Leider waren de contacten – en de daaruit volgende geldstromen – gebeurd “in volle vertrouwen”. Vandaar dat controle wellicht overbodig werd beschouwd. En dat is helemaal in lijn met de vooropgezette strategie van Koen Kennis. We citeren opnieuw:
“We hebben in Vlaanderen maar al te lang een aangroei gezien van steeds meer nieuwe structuren, wat zich vertaalde in meer postjes, meer zitpenningen, zonder garantie op een betere werking of – dienstverlening… Ik hoop dat dit besef in heel Vlaanderen doordringt… Kortom, ik blijf een aantal mandaten behouden, en ik blijf er verder afschaffen om te komen tot relevante en efficiënte bestuursposten, zonder overdreven bestuurlijke overhead…”
Tja. Eigenlijk valt heel die heisa dus onder de hoofding “deugdelijk bestuur” zonder “overdreven bestuurlijke overhead”… (… wat dat laatste ook moge betekenen.)
We kunnen er hier nu wel de draak mee steken, maar eigenlijk is het om te huilen. Probeer maar eens als Vlaams-nationale vereniging een subsidietje van enkele honderden euro’s (… of enkele tientallen) los te krijgen… op eender welk niveau: stad, gewest of federaal. Vooraleer je afgewezen wordt, moet je je hele boekhouding, een begroting, een actieplan, een ledenlijst… enz… voorleggen samen met een goedkeuring van de veiligheidsdiensten (brandweer + politie). Nog een kleine anekdote: toen wij voor de toelating van onze 11-viering op het Conscienceplein naar een loket van het “deugdelijk bestuur” der stad Antwerpen trokken, vroeg de dd. Feldwebelin “of wij een sekte waren”... Geen grap.
Toen onze redactie met deze reeks begon, hadden wij geen flauw vermoeden hoe treffend de linkse illustratie na zoveel jaren nog steeds zou zijn. Bijgaande video geeft beknopt weer hoe desastreus de toestand in Syrië nu (nog steeds) is.
Vooraleer de 10 jaar durende verschrikkingen in Syrië begonnen, had het land twee grote inkomstenbronnen: landbouw en olie. Samen goed voor ca. 50% van ‘s lands BNP. Landbouw: ca. 26% met banen voor ca. 25% van het totaal werkende mensen.
De westerse sancties en de verwoestingen zijn verantwoordelijk voor de ineenstorting van de Syrische economie.
Bv. in 2015 bedroeg het economisch verlies 237 miljard dollar. Geschat verlies voor 2020: 400 miljard dollar. De grensovergangen van de bezette gebieden kosten de staat gemiste invoerrechten: 500 à 700 miljoen dollar per jaar.
En dan is er nog het humanitaire aspect: iedereen is het erover eens: de Syrische bevolking is het grootste slachtoffer van deze eeuw.
Vanaf 02′ krijgt u een overzicht hoe het tien jaar geleden begon, initieel meegesleept door de zgn. Arabische Lente. Vervolgens opgepikt door westerse infiltranten bij ISIS en andere zgz. opstandelingen, gestuurd, geleid, gefinancierd, door vreemde mogendheden.
Vanaf 04′ wordt een realistische visie uitgestippeld door Ammar Waqqaf, oprichter en voorzitter van Gnosos:
Op de vraag hoe loopt de weg “vooruit”, wat is mogelijk?
A. W.: Syriërs moeten zich realiseren dat de doelstelling “Assad (en zijn regering) moet weg” geen werkelijkheid wordt. De meerderheid der Syriërs, ook zij die gehoopt hadden dat de NAVO zou ingrijpen, of op eender wat om de huidige regering af te zetten, moeten dit inzien. Alle mogelijke resoluties en zgn. verzoeningsvoorstellen zijn in hun hoofden slechts een middel om de huidige regering af te zetten. En zij blijven maar hopen dat Rusland Assad zal dwingen weg te gaan, dat Iran gebombardeerd wordt en hun troepen zal terugtrekken… m.a.w. dit soort catastrofale en apocalyptische oplossingen zal het niet gebeuren.
Welke gevolgen heeft de 10 jaar oorlog op de bevolking? Op hun voeding? Armoede? Tewerkstelling?
A. W. : Een groot gedeelte van de bevolking lijdt onder voedseltekort.
Na tien jaar oorlog en vlucht/verdrijving moeten Syriërs de ergste humanitaire tekorten ondergaan. Miljoenen lijden honger – vooral tijdens het laatste jaar – daar bovenop de val van het Syrische Pond en de impact op de voedselprijzen en basisbenodigdheden. De invloed van de financiële crisis in Libanon, verdrijvingen op grote schaal en daar bovenop de coronacrisis hebben ertoe geleid dat ca. 4.5 miljoen Syriërs geen zekerheid hebben of ze hun honger kunnen stillen. Een groenten- en fruitverkoper vertelt dat hij nog slechts de helft van de omzet heeft omdat mensen het niet meer kunnen betalen; sommigen kopen zelfs een stukje van een fruit- of groentensoort i.p.v. per stuk of per bv. per kilo… Zo’n 12.4 miljoen Syriërs – bijna 60% van de bevolking – lijdt honger of heeft geen zekerheid dat er de volgende dag eten op tafel zal liggen; d.w.z. het dubbel van 2018. Niet alleen in de breedte (het aantal betrokken Syriërs) maar ook in de diepte (de graad van armoede en tekorten). Het aantal dat niet meer zonder voedselhulp kan is verdubbeld in één jaar tijd naar 1.3 miljoen mensen. Voedingsprijzen zijn gestegen met meer dan 200% in het afgelopen jaar. Sommige Syriërs hebben sinds maanden geen vlees of fruit meer gegeten omwille van de onbetaalbare prijzen.
Op 09′ is Derek Ford van de DePauw Universiteit te gast. De VSA, Saoedi-Arabië en Israël doen er alles aan om Syrië te ontwrichten. Zij doen er alles aan om te beletten dat Syrië er economisch op vooruit gaat. Israël bombardeert regelmatig. Moet er op dat vlak niet ingegrepen worden? Niemand gaat investeren in een land dat gebombardeerd of waarbij de instabiliteit aangewakkerd wordt.
D. F.: Ja, absoluut. Vooraleer Joe Biden zich om zijn eigen volk bemoeide gaf hij reeds het bevel Syrië opnieuw te bombarderen met als legitimatie “zelfverdediging”… Alsof de VSA enig recht heeft “zelfverdediging” aan te voeren in Syrië vermits zij niet uitgenodigd werden door de Syrische regering; zij bevinden zich daar als een illegale bezettingsmacht. Blijkbaar geven zij het groene licht aan Israël voor de aanvallen. Het is één van de grootste hinderpalen. De oorlog moet ten einde komen. Het moet stoppen. Het duurt te lang, veel te lang. De doelstellingen van de VSA en het westen werden niet bereikt en zijn in feite onhoudbaar.
Wat met de sanctions? De Caesar Act, de finale messteek van de voormalige president Trump. Niet alleen verergeren ze daar de humanitaire crisis, het Syrische volk wordt de kans ontnomen hun levens herop te bouwen door de infrastructuur te herstellen. Is het dàt wat de VSA willen?
D. F. : Ja, inderdaad. In The Lancet (van juli verleden jaar, denk ik) werd gesteld dat de sancties beletten dat Syrië herstelt van het coronavirus. De blokkeringen, de sancties zeggen alles over de doelstellingen. De sancties zijn uitsluitend bestemd voor het regeringsgebied – legitiem Syrisch grondgebied – waar 70% van de bevolking leeft en kost miljarden dollars met de inflatie. Het is de hoogste jaarlijkse inflatie ooit. Er is een tekort aan goederen, aan banen…enz… Het maakt deel uit van de oorlog. Het is oorlogstactiek om ondanks 10 jaar weerstand om de Syrische regering tot aftreden te dwingen.
Caesar Act: En dan wordt er – nogmaals – uitgelegd wat de Caesar Act houdt. In de VSA wordt gesteld dat slechts de Syrische regering als doelwit genomen wordt. Met als reden de zgz. foto’s die buitengesmokkeld werden door een zgz. fotograaf uit de gevangenis. U ziet getuigenissen van Syrische inwoners, hoe zij getroffen worden en niet de regering. Meer uitvoerige duiding vindt u in een vorig artikel onderaan, helemaal gewijd aan de onmenselijke straffen die de VSA opleggen: En die sanctions bereiken iedereen, burgers, handelaars, banken, verzekeringsmaatschappijen, transportbedrijven, regeringen en ja zelfs NGO’s die de Syrische bevolking willen helpen. Projecten voor de heropbouw kunnen niet uitgevoerd worden omdat Syrië uitgesloten werd van internationaal bankieren. Ziekenhuizen kunnen geen vervangstukken voor medisch materiaal (beeldvorming, nieranalyse, long-hartmachines e.d.) aanschaffen omdat zij deze niet kunnen betalen, omdat leveranciers angst hebben dat zij door de sancties getroffen zullen worden.
Vraag aan Ammar Waqqaf: Waarom verspillen de VSA – en andere vreemde spelers op het terrein, zoals Saoedi Arabië en Israël, hun tijd en moeite gedurende al die jaren – zoals nooit tevoren – om een regering ten val te brengen? Wat willen de VSA bereiken? Waarom niet inzetten op bv. een politieke oplossing, om een economische oplossing te vinden om het land te laten herstellen zodat het vooruit kan?
A. W.: Sinds het begin van de crisis wilden de VSA geopolitieke invloed. Met de huidige Syrische regering is dit afgebakend tot Iran of Rusland of een andere, eigenlijk anti-Israëlische belangen in de regio. Dit lukte niet. Dus de enige manier was het land op de knieën te krijgen en de regering te vervangen door een gehoorzame paladijn. Of om de bevolking te laten uithongeren. Dit is wat er nu gebeurt. De volgende stap zou wellicht zijn de regering te dwingen tot een compromis. De feiten ter plaatse: de bevolking lijdt. Niet alleen wurgen de sancties de Syriërs, zij beletten ook dat de Syriërs het genot hebben van hun eigen grondstoffen, zoals graan, water, elektriciteit van en door de Eufraat en vooral olie. Nu dat Syrië olie moet invoeren, worden hun tankschepen als doelwit genomen. Hij concludeert, zoals wij hier al herhaaldelijk gedaan hebben: de VSA drijven hiermee Syrië nog meer in de armen van Iran en Rusland.
Kinderen, de meest getraumatiseerde groep (19′): honderdduizenden hebben hun ouders en hun thuis verloren. Ca. 5 miljoen kinderen werden er gedurende de laatste 10 jaar in Syrië geboren.
Afsluitend enkele cijfers:
450.000 doden
5.6 miljoen vluchtelingen
200.000 vermisten
38 geregistreerde chemische aanvallen met 1.400 doden bij één enkele aanval. Assad kreeg de schuld, terwijl duidelijk bleek – zelfs door een onderzoekscommissie van de OPCW, dat de terroristen de meesten, zo niet allen, op touw hadden gezet.
economische schade: 1.2 biljoen dollar
verlies opbrengsten van grondstoffen: 91.5 miljard dollar
muntontwaarding: 98% devaluatie
voedingsprijzen: 33 maal gestegen
kinderen: 60% lijdt honger
armoede: 2 miljoen mensen leven onder de armoedegrens
infrastructuur:
70% energievoorziening buiten werking
ziekenhuizen: 58% functioneel
scholen: 33% ligt in duigen
Tot slot beelden van kinderen die zich het Syrië van vroeger niet meer (kunnen) herinneren. Zoeken tussen ruïnes en op velden naar granaten om deze te kunnen verkopen als oud ijzer. Kinderen die geen kind mogen en kunnen zijn.
Hoewel uitdrukkelijk gemeld werd dat er “van kwaad opzet geen sprake is…” …. “gaat men ervan uit dat er nog soortgelijke documenten vervalst werden”… Alsof het om een slecht leesbaar hoestsirooprecept gaat.
In De Ochtend werd de nadruk gelegd op de verantwoordelijkheid van de Antwerpse ambtenaar, die het intussen beruchte project, had moeten controleren. Om vervolgens vervolledigd te worden door het nèt niet uitgesproken vermoeden van de betrokkenheid van de bevoegde schepene(n).
Laat dat dan toch wel toevallig twee charmante geïncludeerde dames zijn met exotische wortels. De ene was N-VA’s wit konijn, resp. multicul excuustruus, Nabilla Ait Daoud, en de politieparel – hoop voor de toekomst der sossen, Jinnih Beels. Nabilla mocht van de Grote Leider in 2012 zoete broodjes smeren als schepene van o.a. Jeugd. Haar vriendschap over partijgrenzen heen met het Krulkonijn is geen geheim (… partijgrenzen… hoeveel liberalen hebben hun blauwe kas gekeerd naar de geel-zwarte beloftevolle carrièremogelijkheden??? Kan men dan nog spreken van een Vlaams-nationale partij???) . In 2018 nam Jinnih Beels de Jeugd-fakkel van haar over. Deze laatste voelt zich qua verantwoordelijkheid niet aangesproken, maar de subsidiekraan moet blijven lopen:
“Het is de bedoeling dat wij jeugdhuizen, jeugdverenigingen, zodanig subsidiëren dat zij er zijn voor jullie.”
We hebben het al eerder geschreven: het vermoeden van “ons-kent-ons”, “eigen volk eerst” en de verlokkingsvalkuilen indachtig op de weg van de stroper-die-boswachter werd, leidden ons naar de webstek van Nabillaatje, de sandwichbarmadame van het Zuid, die zo zomaar, uit het niets, haar Vlaamsnationale drang niet meer kon weerstaan en door BDW aan zijn inclusief-gastvrije brede borst gedrukt werd. Een pakkend citaat geplukt van haar webstek:
“‘De grote verbinding’ uit het bestuursakkoord trek ik ook door binnen mijn bevoegdheden.”
Mocht u meer willen weten over Nabillaatje, dan kan u onderstaand vraaggesprek met partijgenoot – en mede-Vlaams-nationalist – Michael Freilich bekijken:
“Ja, ik denk dat het belangrijk is om gewoon jezelf te blijven, gewoon je ding te blijven doen, je zegje te doen. En dan komt dat vanzelf…” Zoals mensen tegenkomen “die blij zijn iemand van de N-VA te zien en vragen te kunnen stellen…”… “En dat zijn echt wel fijne momenten…”
Fijne momenten. Zoals dromen van een “Nabilla-museum”, gooit Freilich een visje in de lucht. Onze redactie vraagt zich af of de Grote Leider haar, als verantwoordelijke voor Jeugd in de periode dat het gros der subsidies toegekend werd, zal durven aanspreken op het gebrek aan controle van gemeenschapsgelden, van belastingen die de brave burger opgehoest heeft om profiteurs, bedriegers, schriftvervalsers te financieren.
Onze redactie vraagt zich niet af of ze “politieke verantwoordelijkheid” zal nemen… Waarschijnlijk even veel als haar vriendin, die doodleuk haar parlementaire wedde blijft innen.
Amerikaanse advocaten hebben handen vol werk met coronaklachten tegen ondernemers, tegen verzekeraars… en zelfs tegen China.
Met een al dan niet gefineerde, resp. gefundeerde klacht naar de rechtbank trekken… niemand ter wereld klopt de Amerikaanse advocaten. Ook niet tijdens en omwille van de coronacrisis. In de VSA lopen reeds duizenden processen van zgz. coronaslachtoffers. Volgens de coronaklachten-tracker van de juristenvennootschap “Hunton Andrews Kurths” werden er in de VSA ca. 10.000 klachten betr. corona ingediend bij de rechtbank sinds het begin van de crisis.
De meeste eisers zijn werknemers die tegen hun arbeidgever procederen, gevolgd door verzekerden tegen verzekeringsmaatschappijen. Meestal gaat het om restaurants, drankgelegenheden en andere zelfstandigen die moesten sluiten en die willen dat de verzekeraars hun verliezen dekken.
Dat nu pas een forse stijging te noteren valt, ligt eraan dat in de VSA, dankzij de uitgerolde vaccinatiecampagne, langzaam een einde van de coronacrisis in zicht is. Tot max. een jaar hebben de meeste benadeelden tijd om klacht in te dienen. En daarom is het nu alle hens aan dek bij Amerikaanse advocaten.
Bij de talrijke klachten zijn er ook meerdere honderden tegen organisatoren van cruises en tegen RVT’s. Zoals bij ons telde men daar bij het begin van de pandemie de meeste besmettingen en doden. De meeste klachten tegen organisatoren van cruises werden door de resp. rechtbanken afgewezen. Zoals bv. de Diamond Princess, waarbij bij het begin van de coronacrisis 700 mensen elkaar besmet hadden, oordeelden de rechters dat het moeilijk te bewijzen is dat de coronabesmettingen/-doden aan nalatigheid van de cruise-organisator te wijten zijn.
Een duidelijk lijn, zoals vonnissen bij verzekeringszaken, is er niet. Vonnissen worden evenwichtig pro / contra eiser en verdediger uitgesproken. Prof. rechten Steven Tapia, Seattle University: “Er bestaat nog geen duidelijke rechtspraak of het bij de pandemie al dan niet om overmacht gaat. Theoretisch hadden zich uiteindelijk de restaurants en drankgelegenheid zich hiertegen kunnen verzekeren.”
Voor Amerikaanse verhoudingen blijven de rechtszaken van arbeidnemers tegen grote bedrijven zoals Amazon, Tyson Foods of McDonald’s beperkt. Specialisten hadden met een behoorlijk groter aantal dan de ingediende ca. 2000 klachten gerekend. Met een goede reden: “In bijna alle VSA-staten zijn de arbeidsrechtbanken onafhankelijk; de kans op een schadevergoeding is daar slechts een fractie wat elders bij VSA-rechtbanken mogelijk is”. Bij de arbeidsrechtbanken kunnen de slachtoffers hoogstens op de betaling van de dokterskosten en een kleine schadeloosstelling hopen.
Gevaarlijker zou de klacht in New York tegen Amazon kunnen worden. Daar trekt de N.Y. procureur, Letitia James, ten strijde. Zij verwijt Amazon de arbeidsnemers in twee magazijnen in Queens en Staten Island niet voldoende beschermd te hebben. En bovendien zou Amazon de personeelsleden bestraft hebben die de ontbrekende veiligheidsmaatregelen aan de kaak stelden. Amazon wees de aanklacht af met de argumentatie dat de veiligheid op de arbeidsplaats niet onder de verantwoordelijk van de staat valt – zonder succes trouwens.
In de VSA trekt quasi niemand ten strijde tegen de eigen regering, maar wel met verzamelde indieners tegen China. Dankzij een wet uit het jaar 1976 is het in de VSA mogelijk vreemde staten en regeringen voor de rechtbank te dagen. De wet – Foreign Sovereign Immunities Act – werd vooral als terrorismebestrijding ontworpen en voorziet bepaalde uitzonderingen waarbij de immuniteit der staten wegvalt.
Daarom hebben meerdere advocatenbureaus groepsklachten ingediend, bij dewelke buiten coronaslachtoffers ook verplegers kunnen deelnemen en/of mensen die hun baan verloren hebben. De Berman Law Group heeft als eerste tegen China klacht ingediend met als argumentatie dat China het gevaar geminimaliseerd en artsen tot zwijgen verplicht heeft. En zo kon het virus zich over heel de wereld verspreiden. Het advocatenbureau heeft zowel tegen het land als ook tegen de communistische partij en het laboratorium, waaruit het virus eventueel stamt, klacht ingediend.
China wijst alles van de hand. Het Chinese justitieministerie heeft de eisers laten weten dat het de klacht als inmenging van de eigen soevereiniteit beschouwt en dat China niet onder de rechtspraak der Amerikaanse rechtbanken valt. De Berman Law Group reageerde onverstoord: “Wij eisen onverminderd dat China ter verantwoording geroepen wordt en betaalt voor dat wat zij gedaan hebben… en China kan het zich veroorloven te betalen. Ze hebben miljarden aan vermogens hier in de VSA, die onder de Amerikaanse rechtspraak vallen. Wij blijven bij onze aanklachten, nl. dat ieder der genoemde aangeklaagden verantwoordelijk is deze pandemie op de VSA en de rest van de wereld losgelaten te hebben.”
De kansen op succes worden als eerder klein geschat. Ook de bekende Israëlische advocate en leidster van het Shurat Hadin – Israel Law Center – Nitsana Darshan-Leitner, die tijdens de zomer 2020 nog Amerikaanse advocaten bijgestaan had die ook tegen China wilden procederen, is nu pessimistisch. Eerst zou de immuniteit van de staat China moeten opgeheven worden. Opdat een klacht tegen China bij een Amerikaanse rechtbank toegelaten wordt moet bewezen worden dat China’s handelswijze dermate ernstig is dat de staat zijn immuniteit verliest. Juridisch een zeer harde noot om te kraken. Maar bovendien politiek een heet hangijzer. Wie weet waartoe dit zou kunnen leiden.
Tom Zwitser praat met voormalige Rabobank-directeuren Cees Vingerling en Ralf Dekker over de redenen waarom de bankrekeningen van de Blauwe Tijger en Viruswaarheid zomaar afgesloten kunnen worden, waarom boeren zomaar naar de afdeling ‘speciaal beheer’ kunnen worden gezet of worden geliqiudeerd en hoe grote instellingen onder het mom van de Wet tegen witwassen en terrorismebestrijding (wwft) en UBO-wetgeving alles van de kleine ondernemers kunnen afpakken, maar de groten altijd vrijuit gaan en zelfs machtiger en rijker worden. Een inkijkje in een belangrijk deel van het kartel.
… tussen de Rode en de Middellandse Zee doken weer op
Sinds het Suez kanaal verstopt geraakte met een dwars liggend containerschip werd het oude plan uit de zestiger jaren vanonder het stof gehaald. Toen overwogen de VSA de uitgraving van een nieuw kanaal, vertrekkend vanuit Aqaba naar een plaats ten noorden van de Gaza strook. Voor de doorsteek van de Negev woestijn zouden atoombommen gebruikt worden als alternatief voor de dure gebruikelijke explosieven, die slechts in een bewoonde regio aan bod zouden komen. Men kwam echter tot de conclusie dat de Arabische buurlanden hier niet mee akkoord zouden gaan en later vreesde men de gevolgen van het stralingsgevaar.
In onderstaande video wordt het oude plan, de Ben Gurion Waterway, vanuit een hedendaagse economische visie bekeken, die zeer sterk naar een pleidooi ruikt. De vraag is of men vanuit mondiaal geo-strategisch oogpunt tot dezelfde conclusie komt… en of het nieuwe kanaal niet ook tot een nieuwe oorlog zal leiden.
Beste collega’s van extreem links tot extreem rechts,
Er is veel te doen rond de lonen van politici. Het Brusselse parlementslid Jan Busselen (PVDA) woonde nog geen enkele vergadering bij, maar kreeg wel al 14.000 euro. De foto van zijn loonstrookje op Facebook werd bijna vijfduizend keer gedeeld.
“Niet alleen ik, maar alle parlementsleden hebben al duizenden euro’s verdiend zonder iets te doen”, aldus Busselen in gesprek met De Morgen (DM 1 juli).
Ik ben het niet eens dat parlementsleden het merendeel van hun loon aan de partij moeten afgeven, zoals Jan Busselen opperde. We leven niet in een communistisch regime. Maar ik heb er wél over nagedacht hoe ik het ‘onverdiend’ salaris van juni en juli kan ‘teruggeven’.
Ik heb me tot nu toe nooit schuldig gevoeld over mijn inkomsten. Maar nu stel ik vast dat dit loondebat toch in de kleren kruipt.
Ik begrijp dat mensen boos worden over de vergoedingen voor politici. Ik vind het ook moeilijk dat we als politieke nieuwkomers, naar mijn mening, nog onverdiende centen krijgen. Het klopt dat mensen hun jobs moeten opgeven om hun politiek mandaat op te nemen. Ook ondernemers als ik, moeten zich nu volop re-organiseren opdat niet alles zou stilvallen. Ook de campagne is, vooraleer verkozen te zijn, een grote individuele investering. Qua tijd, qua engagement, qua middelen.
In tegenstelling tot wat sommige politici laten uitschijnen toch voor alle duidelijkheid: als parlementslid word je niet betaald om “te zetelen”. Dat wordt in mijn partij (Open Vld) vanaf het begin heel expliciet meegegeven. Mocht dat de definitie zijn, dan maken we een grote fout. En ja, het zou zo moeten zijn dat vanaf de dag dat iemand verkozen is, men dossiers begint voor te bereiden, meer begint te studeren en met mensen, middenveld, actiegroepen,… gaat spreken.
Tijdens de jongste kiescampagnes werd het buikgevoel van onrechtvaardigheid rond te lage pensioenen en te hoge facturen voor de burgers volop aangewakkerd om het nadien strategisch in te zetten. Dit is goed voor politiek gewin op korte termijn, maar de samenleving heeft ook leiderschap nodig. Ik begrijp niet waarom net die politici en partijen nu stil blijven of geen actie ondernemen.
Ten gronde ben ik akkoord dat de vergoedingen van parlementsleden voorwerp van gesprek mogen zijn. Laten we nadenken over een aanvaardbaar loon waarmee iedereen in het parlement de burger voluit kan representeren en tegelijk zelf kan investeren in eigen opleiding en trajecten om nog sterker als parlementslid te kunnen strijden voor een rechtvaardige samenleving. Niet te hoog zodat het niet de verkeerde mensen aantrekt. Niet te laag zodat het de juiste mensen niet afstoot.
Meer dan drie keer zetelen in onze regeringen vind ik te lang. Politieke vernieuwing is me dierbaar. Anders krijgen nieuwe mensen en nieuwe inzichten te laat een kans om het verschil te maken.
Maar we kunnen nu ook al iets doen! Er zijn zoveel politieke nieuwkomers in de parlementen die aangeven het anders te willen aanpakken en dicht bij de burgers willen staan. Die de status quo willen doorbreken en het kussen willen opschudden.
Voor die parlementsleden die moeite hebben met de vergoeding van juni en juli: als we nu eens hetgeen we persoonlijk kunnen missen van de lonen van juni en juli storten naar een burgerplatform zoals de G1000. En deze middelen gebruiken om op korte termijn acties te ondernemen rond thema’s waar de burger van wakker ligt. Dat zou ik een sterk signaal vinden.
We hebben mensen die wakker liggen over het einde van hun loopbaan. We hebben mensen die wakker liggen over het einde van de maand. Allen zijn belangrijk, maar die laatste groep is groot en voelt zich in de steek gelaten. Zolang basisbehoeften en -rechten, niet voldaan zijn, gaan burgers niet participeren op andere vlakken in en voor onze maatschappij.
Deze mensen verdienen niet alleen politici in het parlement, maar ook op het terrein. Ik zal alvast mijn nettovergoeding van juni en juli integraal opzij zetten en overschrijven naar een gezamenlijk initiatief, gefaciliteerd door een neutrale organisatie als de G1000.
Komaan collega’s, over partijgrenzen heen, waar wachten we op? Put your money where your mouth is!
Sihame El Kaouakibi, Vlaams Parlement Open Vld.
Gepubliceerd op haar eigen webstek, al dan niet gefinancierd, gesubsidieerd door de Open VLD, de stad Antwerpen, het Vlaamse Gewest… : Sihame – Put your money where your mouth is
De EU organiseerde samen met de VN voor de vijfde opeenvolgende keer een internationale conferentie over Syrië. Of eerder: men ging met de collectebus rond voor de vluchtelingen, want van steun aan het land zelf (regeringsgebied) kan geen sprake zijn. De Syrische regering werd er zelfs niet bij gevraagd of betrokken.
De krokodillentranen van António Guterres. Hiij realiseert zich maar al te goed dat het er van dag tot dag slechter uitziet. Wat hij niet vermeldt is dat de westerse sancties voor een groot gedeelte verantwoordelijk zijn voor de achteruitgang van de levensstandaard, voor de toenemende armoede. Noteer dat de hulp “ook” moet gaan naar de landen die gastvrijheid verlenen aan Syrische vluchtelingen…
EU-Commissaris Borrell beloofde in ons aller EU-naam 560 miljoen euro – een zelfde bedrag als verleden jaar – om “het volk te ondersteunen”. Borrell schoot uit zijn comfortabele sloefen toen hij verklaarde dat “wij (plur. maj.) de geplande verkiezingen niet kunnen accepteren, vermits de regering geen toekomst biedt aan de Syriërs, er niets aan doet om de toestand te stabiliseren en ipso facto nooit een partner kan zijn voor de EUropese én internationale gemeenschap… tenzij….er onderhandelingen met de VN aangeknoopt worden om de Syriërs toe te staan een soeverein en vrij volk te worden”. Je moet maar durven… De Turken bezetten het noorden, de Amerikanen de olievelden, de terroristen een hele provincie, de oogsten en de olie worden gestolen, het water wordt om de weeromstuit afgesloten om de bevolking te chanteren, de sancties wurgen het volk…enz… En dan verklaart die Borrell zonder enige schaamte dat “de regering geen toekomst biedt”. Op welke planeet leeft Borrell?
De Amerikaanse buitenminister Biden krijgt van ons de gouden medaille van tweezakkerij:
Vanzelfsprekend verwachtte de Syrische regering geen heil uit die richting. Dat was ook niet de bedoeling van de zgn. “donor conferentie”. Integendeel, de Syrische regering moest nogmaals vernederd worden… alsof de wurgende sancties nog niet voldoende zijn. Aan belerende preken van de deelnemende landen – EU en VSA – en van de VN- weldadigheidsinstellingen geen gebrek. Uiteindelijk werd 5.3 miljard dollar beloofd voor 2021, een pak minder dan de beoogde 10 miljard. Het geld zal naar “vluchtelingen” en bevriende “rebellen” gaan.
