De IRS (Internal Revenue Service), de federale belastingdienst der VSA, vindt dat criminelen hun illegaal verkregen inkomsten moeten aangeven.
Om hen niet voor het hoofd te storten (… stel je voor!) noemt de IRS hen “zelfstandigen”. Zij moeten de waarde van hun gestolen goederen en een inkomen, “verdiend” door onwettige activiteiten, aan de fiscus mededelen. Er zijn uitzonderingen, o.a. voor gestolen goederen die ze hetzelfde jaar van de diefstal teruggeven aan de wettige eigenaar(s); die zijn vrijgesteld van aangifte en belasting.
Wie heeft er in godsnaam een dergelijke maatregel genomen bij de IRS? Denken ze dat criminelen even dom zijn als de normale belastingbetaler?
Slecht nieuws. PayPal heeft alle abonnementen van www.kiesdries.be geannuleerd omdat onze video's zogezegd "haat en discriminatie zouden bevorderen". We zijn daardoor (tijdelijk) de helft van onze inkomsten kwijt, net nu ons mediakanaal zo belangrijk is om een tegengewicht te bieden aan het narratief van de mainstream media over o.a. corona, migratie en woke-waanzin.
Wij zijn er fier op dat we volledig onafhankelijk zijn en onze uitgaven volledig zelf financieren. In het verleden werden we ook buitengezet door BNP Paribas Fortis, Mollie, Shopify, GoFundMe en vele andere betaalplatformen.
Deze constante tegenwerking maakt het ons financieel heel moeilijk, maar tegelijkertijd heeft het er ook voor gezorgd dat we antifragiel geworden zijn.
We hebben nu een eigen oplossing ontwikkeld om zélf onze abonnementen te innen, met zo min mogelijk tussenkomst van een derde speler die ons kan saboteren. Het is nu alle hens aan dek om onze abonnees te doen overschakelen.
Als linkse, globalistische bedrijven zoals PayPal denken dat ze mij klein kunnen krijgen zijn ze er aan voor de moeite, want ik ga door, al moet ik in de toekomst postduiven of USB-sticks gebruiken om onze abonnees te kunnen bereiken.
De tegenwerking bewijst wel dat we goed bezig zijn. Sluit je aan en zet je schouders mee onder dit uiterst belangrijke initiatief: www.kiesdries.be/abonneer.
En we voegen er meteen de twee recentste videoboodschappen aan toe:
Het was een moeilijk jaar. De pandemie… (Bill monkelt en haalt zijn schouders op).
“2021 was een verschrikkelijk moeilijk jaar voor vele mensen, ook voor mij, maar er zijn redenen om toch optimistisch gestemd te zijn.”
Vervolgens krijgt u op 0’15” van de tijdlijn een idee waarom hij ondanks alles toch optimistisch is: $ 124 miljard is niet bepaald iets waar je pessimistisch van wordt.
De Australische Groenen willen 15 miljoen Aus. dollar (= 9.6 miljoen euro) per jaar reserveren voor geslachtswijziging en/of gerelateerde multigeslachtsgeöriënteerde behandelingen. 15 miljoen Aus. dollar! En op termijn moet het gewoon – vanzelfsprekend – gratis worden!
Enkele citaten uit hun geslachtenbijbel:
“Trans en geslachtsmultigeöriënteerde mensen verdienen in hun geslachtsuitdrukkingbevestigd te worden.”.
“Geslachtsbevestigende gezondheidszorg kan levensreddend zijn voor sommige trans- en geslachtsmultigeöriënteerder mensen; echter de grote hindernissen en kosten maakt de toegang tot de gezondheidszorg voor velen moeilijk tenzij ze zich voor tienduizenden dollars in de schulden steken. Dit is onaanvaardbaar in een welvarend land zoals het onze.”
“Gezondheidszorg is een mensenrecht. Eender hoeveel er op je bankrekening staat moet je toegang hebben tot gezondheidszorg om het lijden te verlichten en je leven te verbeteren.“
“Eender hoeveel of hoe weinig geld je hebt, zou je toegang moeten hebben tot de gezondheidszorg die je identiteit en de uitdrukking van diepste eigenste ik benadrukt en je helpt opdat je gezien wordt zoals je wenst gezien te worden.”
“De overheid is het probleem, niet de oplossing!” (Reaganomics)
Reaganomics = vloeken in de Bidenkerk
Teslabaas Elon Musk moet ongeveer 12 miljard dollar aan belastingen ophoesten. Als hij al zijn opties uitoefent die volgend jaar aflopen, tenminste. Dat is een kolossaal bedrag. Maar rekening houdend met de spilzucht van de Amerikaanse overheid, die 18,6 miljard dollar per dag uitgeeft, is Musks bijdrage net voldoende om die overheid 15 uur en 25 minuten in leven te houden.
Telkens als we de beschrijving “mensenrechten”organisatie horen of lezen, krijgen we koude rillingen. De poco verontwaardiging is weer eens groot: die vermaledijde Poetin heeft de oudste mensenrechtenorganisatie van Rusland laten opdoeken.
Wikipedia gaat zich te buiten aan superlatieven: “De organisatie is medeopgericht door de RussischedissidentenAndrej Sacharov , Sergej Kovalev en Arseni Roginski die vanaf 1996 tot aan zijn overlijden in december 2017 voorzitter was van Memorial.” We vernemen in dit artikel dat de organisatie drie keer genomineerd werd voor de Nobel Vredesprijs en dat het EU-parlement hen in 2009 eerde met de Sacharovprijs.
Beide eerbetuigingen – Nobel en EU – zeggen genoeg…
De door de westerse media heftig bekritiseerde wetgeving over buitenlandse agenten (spionnen) is geen Russische uitvinding. Sinds 1938 bestaat in de VSA de FARA-wet (Foreign Agents Registration Act), met het doel buitenlandse inmenging in de VSA-politiek te verhinderen. Volgens deze wet riskeert ieder, die in de VSA met buitenlands geld politiek bedrijft en niet als “buitenlandse agent” (in de praktijk diplomaten e.d.) geregistreerd staat, vervolging met daaraan gekoppeld een boete of gevangenisstraf. En met die wet wordt niet gelachen. U herinnert zich waarschijnlijk nog de Russische studente Maria Butina die omwille deze wetgeving tot 18 maanden hechtenis veroordeeld werd. Zij had de droom eenzelfde vrijheid van wapenbezit in Rusland acceptabel te maken als in de VSA (nog) altijd kan en mag. Een wapenzottin, werd ze genoemd, en ze zocht contact met de VSA-wapenlobby. Dat ze met enkelen van hen een ontmoeting, resp. een gesprek, gehad had was genoeg reden om haar tot 18 maanden gevangenis te veroordelen. Ze zat uiteindelijk 15 maanden.
Rusland heeft de FARA-wet eigenlijk gewoon gekopieerd, zonder de scherpe kantjes.
Op de Amerikaanse FARA-wet heeft niemand kritiek. Wat Uncle Sam doet kan niet verkeerd zijn. Maar toen Rusland in 2012 een afgezwakte versie van deze wet invoerde, trokken alle politici en mensenrechtenverdedigers op de barricaden. Rusland zou daarmee de samenleving aan banden willen leggen. De Russische wet verplicht iedereen, die in Rusland een politieke bedrijvigheid uitoefent én uit het buitenland hiervoor gefinancierd wordt, zijn boekhouding hieromtrent kenbaar te maken. Bovendien moeten publicaties van dergelijke organisaties (meestal door het westen gefinancieerde NGO’s) als publicaties van “buitenlandse agenten” kenbaar gemaakt worden. Het zijn krek dezelfde regels als deze in de VSA.
Wie dus nu moord en brand schreeuwt omdat een Russische opperste rechtbank de organisatie liet sluiten, moet consequent zijn en dit ook voor dergelijke processen in de VSA aan de kaak stellen. Rusland heeft met de eigen FARA-versie gereageerd op het keurslijf dat Russische organisaties en media in de VSA moeten dragen.
De vraag is dus niet of Memorial gedurende 8 jaar zijn voeten geveegd heeft aan de regels van de Russische overheid – dat wordt niet ontkend, men is er zelfs trots op – maar wel of de beschuldiging, dat Memorial uit het buitenland financieel gesteund werd, op waarheid berust.
En zelfs dat is geen vraag, vermits Memorial in het verleden zeer fier was op zijn partners en financiers. Al in het jaar 2013, toen Memorial als buitenlandse agent geclassificeerd werd, heeft een Russisch internetportaal erover bericht en de toenmalige Memorial-baas uitvoerig aan het woord gelaten. En diezelfde heeft open en trots erover verteld dat de Open Society Foundations van George Soros na de oprichting Memorial onmiddellijk financieel gesteund hebben. De samenwerking met Soros duurde 20 jaar en hij was heel de tijd één der belangrijkste financiers van Memorial. Ook bij de Maidanrevolte in Oekraïne trok hij mee aan de touwtjes.
En het wordt nog straffer: zelfs de Amerikaanse staat heeft Memorial financieel ondersteund. Memorial heeft geld van USAID gekregen en USAID is geen hulporganisatie, maar wel een Amerikaanse overheidsinstelling, wiens opgave het is in het buitenland markten voor Amerikaanse bedrijven rijp te maken. USAID heeft voor de propaganda en voor de ondersteuning van “onafhankelijke” media en NGO’s, die een handje toesteken, jaarlijks een miljoenenbudget ter beschikking.
USAID is vooral in Azië, het M.O., Latijn-Amerika, de Caraïben, de Afrikaanse Sub-Sahararegio en in Oost-Europa actief, vooral in Oekraïne. In de lente van 2019 werd het budget met 584 miljoen dollar verhoogd om in Oekraïne propagandacampagnes tegen Rusland op de been te helpen. Mark Green, baas van USAID, verklaarde in het parlement: “USAID zal binnenkort een kader vormen dat ons moet helpen de boze invloed van het Kremlin tegen te werken, vooral in Europa en Eurazië.” (Reuters)
Trouwens in 2013 gaf de baas van Memorial toe dat slechts één Russische organisatie Memorial financieel ondersteunde. En die was… tromgeroffel… de als toenmalige als bedrieger veroordeelde oligarch Chodorkowski; hij trok vervolgens naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en ving bot! Rusland kreeg gelijk! Alle andere gelden kwamen uit het buitenland.
Memorial ging er prat op en publiceerde open en bloot op hun webstek wie hun partners en ondersteuners waren, o.a. de diplomatieke diensten van G.B., Frankrijk, Zuid-Korea, de EU-Commissie en een Helsinki-comité. De Helsinki-comités zijn NGO’s van George Soros. Memorial was ook een felle verdediger van de moslimbelangen in Tsjetsjenië, van waaruit menig moslim terrorist vertrok om zijn ding te doen zowel in Rusland als in andere conflicthaarden.
Feit is dat Memorial bijna uitsluitend uit het (westerse) buitenland gefinancierd werd en heeft dat geld gebruikt om in Rusland de politiek te beïnvloeden. Memorial heeft acht jaar lang de Russische wetgeving genegeerd en de boetes niet betaald. Desondanks liet Rusland Memorial acht jaar verder werken zonder iemand te arresteren. In de VSA moest Maria Butina wel 15 maanden brommen zonder dat er veel lawaai rond gemaakt werd.
Indien Memorial inzage in haar boekhouding gegeven had, zou het gewoon kunnen verder werken. Niet dus. Memorial heeft de sluiting geprovoceerd. En de westerse politici hebben weer een stok gevonden om mee te slaan. En de media… die geven zoals we gewend zijn selectieve informatie. Die krijgen immers ook geld van … George Soros.
In de hedendaagse jargon: privacy data protection. Als inleiding dit filmpje speciaal ontworpen voor kinderen. Niet voor schapen.
Maar dat is een andere doelgroep. Lees de tekst onder de video.
Kan u het zich nog herinneren: voor de wereld getroffen werd door de pandemie was er zoiets als de heilige bescherming der persoonlijke gegevens. Sinds corona opdook is dit volledig ondergesneeuwd, uit de mode geraakt, het “algemeen welzijn”, dé gezondheid der medemenschen, de burgerzin, de verantwoordelijkheid voor het leven van de anderen… u kent ze, de slogans waarbij er ons een schuldgevoel moet aangepraat worden, is immers de nieuwe gecombineerde akte van geloof, hoop en liefde.
Wie zou er immers voor de pandemie vrijwillig een spionageprogramma op zijn slimme telefoon geïnstalleerd hebben, deze aan de resp. stasidiensten toegang verleend hebben, opdat deze je gaan en staan, je contacten, kortom je levenswandel zou kunnen nagaan…? Iemand? Wie zou er vrijwillig een etiket op zichzelf gekleefd hebben waaruit blijkt dat je braafjes de regeltjes volgt? Wie zou zijn baas ingelicht hebben over zijn gezondheidsdossier? Welke baas zou het in zijn hoofd gehaald hebben de toorn van de vakbonden over zijn bedrijf te laten neerdalen als hij zijn personeel naar gegevens uit hun gezondheidsdossier zou gevraagd hebben, op straffe van…?
Voor alle regeringen, veiligheidsdiensten én internationale organisaties onder de leiding van de wereldelite was de pandemie een godsgeschenk. Er werden zaken mogelijk gemaakt waarvan ze alleen konden dromen. De schapen volgden de bevelen van de herders gedwee, waren zelfs verheugd over “doortastend beleid”… de angst voor de pandemie en de bijtwillige herdershonden is immers groter dan de vrijheidsdrang.
Onze vrijheid wordt van dag tot dag kleiner, beperkter. Niet alleen onze fysische vrijheid. Wie herinnert zich nog dat er vroeger zoiets als bankgeheim bestond. In de huidige maatschappij werd deze de facto afgeschaft. De alles overheersende controlestaat, met als overkoepelende en opzwepende superstasi, de EU, heeft ingegrepen in ons aller belang – zogezegd om belastingontduiking, resp. geldwitwassing, te verhinderen. Klaus Schwabs voorspelling “U zult niets hebben, en U zult gelukkig zijn!” moet de bekende lijfspreuk in menig Vlaams gezin “God Ziet U; hier vloekt men niet!” vervangen.
Wat kan een gewoon gezin nu nog ontduiken? De heffingen op nutsvoorzieningen? De schandalige bijkomende belasting op brandstof? De luxe-BTW op gewone verbruiksgoederen uit de supermarkt? Het zijn zij, die ons aan de ketting willen leggen, resp. daar al in geslaagd zijn, die kùnnen frauderen in buitenlandse belastingoases. De kleine man ging zijn couponnetjes innen in Nederland of het G.H. Luxemburg. Tot die mogelijkheid ook afgesloten werd.
Het bankgeheim werd niet opgeheven om ontduiking te verhinderen; het maakt echter deel uit van een groter plan, de totale controle van de brede massa.
Zo ook is de beperking op het gebruik van contant geld te klasseren. Vroeger mocht niemand de betaling in contanten weigeren. Eerst werd er een maximum bedrag voor contante betalingen opgedrongen en nu wordt men als een Neanderthaler bekeken als men niet “contactloos” betaalt of wil betalen. En daar wordt zonder gêne weer de pandemie als reden aangevoerd: u wilt toch niet besmet worden door het aanraken van dat vuil geld?
Doel: men wil de bevolking herscheppen in gewillige glazen, doorzichtige burgers, liefst zonder hersenen.
De EU speelt hierbij de rol van de deus ex machina. Begin december heeft de EU-Commissie een aanbesteding opgestart met de titel:
Men wil te weten komen of het doenbaar is een vermogensregister op te stellen, die als nepreden “de strijd tegen geldwassen en belastingontduiking” aangeeft. Die reden voert men te pas en onpas aan om meer zicht te krijgen in het persoonlijk leven van de EU-bevolking. Als men de EU een pink geeft, dan nemen ze niet alleen de daaraan bevestigde hand, arm, lichaam maar ook de portefeuille in uw binnenzak of de geërfde gouden horloge van uw vader. De EU wil gewoon weten wat elke individuele burger, die het pech heeft in de Europese Unie-lidstaat te wonen, bezit of als zijn eigendom beschouwt. En wil daarvoor de overheid inzetten.
Het project wordt als volgt omschreven in EU-talen, Engels en Duits:
Collection of data and interconnection of registers is a key instrument under EU law to speed up access for competent authorities to financial information and facilitate cross-border cooperation. This project shall look into various possibilities for collecting information to set up an asset registry which may afterwards feed into a future policy initiative. It shall aim at exploring how to collect and link information available from various sources on asset ownership (e.g. land registries, company registers, trusts and foundations registers, central depositories of securities ownership, etc.) and analyse the design, scope, and challenges for such a Union asset registry. The possibility to include in the registry data related to the ownership of other assets such as cryptocurrencies, works of art, real estate, and gold, shall also be considered.
„Im Rahmen dieses Projekts sollen verschiedene Möglichkeiten für die Erhebung von Informationen zur Einrichtung eines Vermögensregisters geprüft werden, das anschließend in eine künftige politische Initiative einfließen kann. Es soll untersucht werden, wie aus verschiedenen Quellen des Vermögenseigentums (z. B. Landregister, Unternehmensregister, Trust- und Stiftungsregister, zentrale Verwahrstellen von Wertpapieren usw.) verfügbare Informationen gesammelt und miteinander verknüpft werden können, und der Entwurf, der Umfang und die Herausforderungen für ein solches Vermögensregister der Union analysiert werden. Die Möglichkeit, Daten über das Eigentum an anderen Vermögenswerten wie Kryptowährungen, Kunstwerken, Immobilien und Gold aufzunehmen in das Register aufzunehmen, ist ebenfalls zu berücksichtigen.“
In het Nederlands luidt de tekst ongeveer als volgt:
“Het verzamelen van gegevens en de toegang tot gegevensbanken is een sleutelinstrument onder de EU-wetgeving* om de toegang voor de hiertoe gemachtigde autoriteiten te bespoedigen over de landsgrenzen heen. Het project zal verschillende mogelijkheden onderzoeken om informatie te verzamelen met het doel een eigendomsregister op te stellen die later kan gebruikt worden in een toekomstig politiek initiatief**. Er dient onderzocht te worden hoe uit verschillende bronnen van het vermogenseigendom (bv. registers van onroerend goed, ondernemingen, trusts, instellingen, fondsen, centrale kluizen van eigendommen…) beschikbare informatie verzameld en met elkaar vergeleken kan worden en het ontwerp, de omvang en de problemen van een dergelijk EU-vermogensregister kunnen geanalyseerd worden. De mogelijkheid gegevens over het eigendom van andere waarden zoals cryptomunten, kunstwerken, immobiliën en goud in dit register op te nemen moet ook aandacht krijgen.”
Afsluitend: maak uw borst maar al nat. Uw geautomatiseerd formulier voor de berekening van uw jaarlijkse personenbelasting was slechts het begin!
Het land b is hierbij de beste leerling van de EU-klas ondanks het negatief advies van de Gegevensbeschermingsautoriteit. De regering Decroo legde dit advies naast zich neer.
… dan kan men ook, zoals Bernie Sanders, het boekje van de “Big Pharma” open doen. Zou hij het ook gedaan hebben indien hij, en niet Joe Biden, tot president verkozen zou geweest zijn? Even nadenken…
This is obscene. Last week, 8 investors in Pfizer and Moderna became $10 billion richer as news about the Omicron variant spread. It’s time for these pharmaceutical companies to share their vaccines with the world and start controlling their greed. Enough is enough!
Bernie Sanders twitterde op 5 december dat de investeerders van Pfizer en Moderna 10 miljard dollar (bijkomend) verdienden toen het nieuws over de nieuwe coronavariante “Omicron” bekend werd gemaakt. Zij hebben immers de patenten, zij bepalen de prijzen.
“The sky is the limit”, zeggen ze in de VSA. Er zijn nog veel letters binnen het Griekse alfabet!
Ook in Australië heeft men een slag van de geslachtenmolen gekregen:
Op 23 november verkondigden de Australische Groenen (partij) dat ze 15 miljoen Aus. dollar – per jaar! – eisen om de medische kosten voor trans-operaties en/of behandelingen van Australiërs te dragen. Maar eigenlijk willen de Groenen dat gewoon àlle medische geslachtwijzigende of -gerelateerde kosten door de belastingbetaler gedragen worden.
Enkele citaten van hun boegbeelden:
“Trans en geslachtsmultigeöriënteerde mensen verdienen het dat de uiting van hun geslacht bevestigd wordt.”
“Geslachtsbevestigende gezondheidszorg kan voor sommige trans- en geslachtsmultigeöriënteerde mensen van levensbelang zijn, maar de grote hindernissen en kosten zorgen ervoor dat toegangbare gezondheidszorg voor hen uitgesloten is, tenzij zij met tienduizenden dollar schuld belast worden. Dit is onaanvaardbaar in een rijk land als het onze.”
Ter verduidelijking: de uitdrukking “Scholzomat” gaat over de nieuwe Duitse kanselier Olaf Scholz en diens emotieloze verschijning. Wie is hij? Wat drijft hem? Hoe rijk is hij als overtuigde socialist?
De SPD-politicus werd op 14 juni 1958 geboren in Osnabrück als oudste van drie zonen. Samen met zijn broers Jens en Ingo groeide hij op in Hamburg-Rahlstedt. Zijn ouders werkten in de textielbranche.
Hij studeerde Rechten aan de Univ. Hamburg. Na zijn studies werd hij advocaat. Maar het rode bloed stroomt waar het niet stollen kan – als student was hij reeds lid van de Jusos (Jong Socialisten).
Van 2007 tot 2009 was Scholz min. van Arbeid.
Van 2011 tot 2018 was hij 1ste Burgemeester van de stadstaat Hamburg
en sinds 2018 was hij Min. van Financiën.
Sinds enkele dagen is hij kanselier van de Bundesrepublik.
Hoe bemiddeld is hij eigenlijk? De ARD probeerde dit in „Bericht aus Berlin“ te achterhalen, maar de advocaat in hem liet hem op de vraag “Hoe rijk bent u persoonlijk, mijnheer de Financieën-minister?” het volgende ontwijkende antwoord geven:
„Naar mijn aanvoelen, ben ik niet rijk, maar ik verdien tamelijk goed”.
Op de vraag of hij zich tot de bovenste middenklasse rekent, antwoordde Scholz gniffelend: “Neen, zo veel als als sommigen, die zich daaronder kwalificeren, verdien ik niet en heb ik ook niet als vermogen.”
Wie bedoelde Scholz? De steek ging in de richting van CDU-politicus Friedrich Merz, die ondanks een aanzienlijk vermogen en twee privé jets, zichzelf “slechts” tot de middenklasse rekent.
Olaf Scholz is te bescheiden… Als toppoliticus verdiende hij minstens 180.000 euro bruto per jaar, of een maandelijks inkomen van ca. 15.000 per maand. Daar bovenop komen dan nog verschillende premies, verplaatsingskosten en natuurlijk het loon van zijn echtgenote Britta. Die verdient als Min. van Onderwijs, Jeugd en Sport van Brandenburg ca. 14.000 euro per maand.
Bij een gezamenlijk inkomen van meer dan 30.000 euro per maand kan men zich – realistisch bekeken – toch wel tot de bovenklasse rekenen en zich rijk noemen. De manier waarop Scholz zijn financieel licht onder de korenmaat zette irriteerde zowel kiezers als media.
Tijdens zijn lange politieke loopbaan zou bij Olaf Scholz toch wel iets op het spaarboekje moeten beland zijn. Als burgemeester van Hamburg publiceerde hij toen zijn jaarinkomen: 177.577,44 euro.
Op de vraag of hij de prijs van benzine, brood of boter kent, antwoordde hij stoïcijns: “Ik ga nietzelf tanken“… maar voegde eraan toe dat dit om veiligheidsredenen zo plaats vond. Hoe hoog de benzineprijzen zijn, weet hij niet altijd… Immers, omwille van zijn “tamelijk behoorlijk inkomen” is hij niet op de hoogte van vele prijzen.
27 juni 2021: Over het thema belastingen verklaarde Scholz, dat het correct is “dat iemand met een zo hoog inkomen als ik meer belastingen betaalt”. Volgens eigen opgave zou hij toen, als Min. van Financiën, “pakweg 200.000 euro” bruto per jaar verdienen.
Als kanselier verdient Scholz een slok op de borrel meer: 422.135 euro bruto per jaar, plus het hierboven genoemde ministeriële loon van echtgenote.
Toen zijn Min. van Financiën plotseling in het oog van de witwas/ontduikingsstorm kwam, kon hij er niet mee lachen:
