Het Internationaal Muntfonds (IMF) pleit voor een nieuw, uit gemeenschappelijke leningen, samengesteld EU-fonds. Een dergelijk fonds zou volgens de IMF-experten de “weerstandskracht verbeteren en lange termijnproblemen (… in hedendaags taalgebruik “uitdagingen”) aanpakken, problemen, die momenteel voor de EU aan de orde zijn.” Zo luidt het de 49 blz.-analyse van het IMF. Vooral dan omwille van de klimaatverandering en de energiebevoorrading.
Met dit “voorstel” mengt zich het IMF – (niet) toevallig gedomicilieerd in Washington – in het debat over de schuldenregeling in de eurozone. Volgens zgn. Maastrichtcriteria mag de individuele staatsschuld de 60% niet overschrijden en het begrotingstekort max. 3% van het BNP bedragen. De Maastrichtcriteria hadden echter een zodanige à la tête du client-flexibiliteit dat de uitzonderingen de regel werden.
De doorsnee schuldenlast in de eurozone is met ca. 100% gestegen is, Italië kreunt onder de schuldenlast en Griekenland werd pas recent vanonder de curateleparaplu vrij gelaten.
Merkel heeft zich jarenlang herhaaldelijk verzet tegen de eurobonds, waardoor de zoals in het fabeltje van Lafontaine de noordelijke mieren de zuidelijke krekels moesten redden na een liederlijk leventje.
Sinds de eurocrisis en de coronapaniek in recente jaren wordt er voortdurend druk uitgeoefend opdat de noordelijke egoïsten tot inkeer komen en bijgevolg de collectebus voor het armlastige zuiden vullen. Opnieuw krijgt de EU-Commissie steun bij hun perfide plannen, ditmaal vanuit het IMF. We moeten ons geen illusies maken: de trein op weg naar de Great Reset dondert gestaag verder.
Ca. 1.5 jaar geleden besliste de EU in ons aller naam de IMF-plannen te steunen en een aantal schulden kwijt te schelden.
In Tsjechië vonden de twee uitersten aan het politieke firmament elkaar. In Praag trokken tienduizenden mensen de straat op – 70.000 volgens Bloomberg – om te protesteren tegen de energieprijzen, tegen hun regering, tegen de EU, tegen de NAVO.
Vanzelfsprekend gaat het hier uitsluitend om zagemannen van “uiterst” links en “uiterst” rechts”. Al de anderen zijn blij dat ze Oekraïne kunnen steunen, ook al moeten ze daarvoor koude lijden en de broeksriem aanhalen.
De Tsjechische nationale bank voorspelt een inflatie van 20% de komende maanden.
Er werd een petitie opgestart die pleit voor een direct contact met Rusland (… naar voorbeeld van Hongarije) om de aanvoer van goedkoop aardgas te verzekeren. Bovendien moeten Oekraïense vluchtelingen niet denken dat ze zich permanent kunnen vestigen in Tsjechië.
Vanzelfsprekend wijst de premier, Petr Fiala, dit allemaal van de hand. Volgens zijn niet zo bescheiden mening werd de betoging op touw gezet door naïeve mensen die geloof hechten aan de vertelselkes van het Kremlin.
Wie de volledige macht over een land wil, begint met het onteigenen van boeren. Het gebeurde eerder al in China en dreigt nu ook in Nederland te gebeuren. Amerikaanse journalist Jack Posobiec waarschuwt voor de vergaande plannen van onze op macht beluste elites.
De EU-sancties verhinderden de doorvoer van Russische olie naar Hongarije, Slovakije en Tsjechië. Hongarije bood de redding. Om de kafkaiaanse toestand te begrijpen, (her)leest u best eerst het artikel onderaan.
Het kwam hierop neer: door de aftakking van de Druschba pijplijn (Druschba = vriendschap) naar de drie b.g. landen stroomde geen olie meer omdat Rusland ten gevolge van de bureaucratische EU-banksancties niet in staat was doorvoerrechten aan Oekraïne te betalen. En wie was daarvan het slachtoffer? De drie b.g. landen.
Hongarije besloot dan maar het logische te doen: de factuur van de doorvoersancties plaatsvervangend te vereffenen. Oekraïne wilde vervolgens zijn gezicht redden t.o.v. de “westerse bondgenoten” en verklaarde de stillegging als een “technisch probleem”. Niet toch, zo stelt József Balogh, energie-expert, in ATV, Oekraïne wou hiermee alleen maar testen hoe de “Vriendschaps“pijplijn als geopolitiek wapen ingezet kan worden:
“Ik denk dat dit een generale repetitie is voor iets véél groter, waarop ze zich na december zullen voorbereiden, van zodra Polen en Duitsland zich van deze pijplijn (Nvdr: noordelijke vertakking) los gemaakt hebben.”
De Hongaarse overheid toonde hiermee staatsmanschap én gezonde handelsgeest: met Rusland op een verstandige manier omgaan legt geen windeieren. De betaalde factuur voor de doorvoerrechten wordt in mindering gebracht bij de afrekening van de geleverde olie. Rusland ging hiermee akkoord.
Op 27 juli maakte de Oekraïense regering een lijst op van staatsbedrijven die moeten geprivatiseerd of opgedoekt worden. Het ging om 420 bedrijven, waarvan 354 moeten verdwijnen en 66 die geprivatiseerd zullen worden.
Op de lijst “Ukspryrt” (staatsmonopolie op de productie van alcohol), de Staatsinvesteringscompanie, ‘Energostal’ (wetenschappelijk en technisch centrum voor de metaalnijverheid) en de metaalpoederfabriek. Bovendien een aantal mijnbouwondernemingen in Oost-Oekraïne. Zij werden allemaal opgelijst op het Telegramprofiel van het ministerie van economie.
Men gaat ervan uit dat de bedrijven, na de overname door de nieuwe eigenaars, zullen heropstarten of moderniseren met als gevolg nieuwe arbeidsplaatsen. Lijkt een goed plan maar critici vermoeden dat Zelensky, onder het mom van goede bedoelingen, Oekraïne in de uitverkoop zal zetten.
Het wettelijk kader voor de privatiseringen werd in de Wet 7451 gegoten, goedgekeurd door het Oekraïense parlement op 28 juli.* Oekraïens premier Denys Shmygal schreef op Telegram dat de grote privatiseringen vanaf 1 september zullen beginnen. Zelensky gaf de aftrap, het parlement legde de bal voor het doel en regering kopte binnen. Grote industriële bedrijven gaan op de schop of worden verkocht – desnoods aan de halve prijs. Men zou beginnen met de bakkerijfabrieken en distilleerderijen. De meeste van hen zijn momenteel inactief en bevinden zich in het westen, waar er geen vijandigheden plaats vinden. Als alles volgens plan loopt, zou de staatskas één miljard hryvnias ( = US$ 27 miljoen) rijker worden.
Yahoo News citeert Ukraine news report dd. 27.7.22: “Dankzij de aangepaste wetgeving zullen landbouwers de mogelijkheid krijgen stilgelegde staatsdistilleerderijen en broodfabrieken te kopen en moderniseren. Dit zal het probleem van de graanopslag en -verwerking helpen oplossen en een product met een toevoegde waarde creëren.” *
Juristen bestudeerden de nieuwe wet en vertaalden deze in gewone mensentaal. Eén der belangrijkste punten is de bepaling van de verkoopprijs. Startprijs is de boekhoudkundige waarde, waarbij rekening gehouden wordt met afschrijvingen e.d. en die van een heel ander gehalte kan zijn dan de marktwaarde. Als er op de veiling geen inzet aangeboden wordt, dan zal de startprijs kunnen verlaagd worden tot 50% van de boekhoudkundige waarde.
Er zitten ook nogal interessante voorwaarden in, zoals de heruitgave van vergunningen voor de gekochte koopwaar. De kopers kunnen bestaande vergunningen heruitgeven voor het gebruik van ondergrondse stoffen en andere natuurlijke grondstoffen, onder de gekochte bedrijfsgebouwen, die eigendom zijn van het Oekraïense volk maar die de privé belangen van de koper zullen ten goede komen. Een koper van een bedrijf dat zich bezig houdt met de voedselproductie van dierlijke oorsprong zal bv. niet moeten bewijzen dat de productiefaciliteiten en veiligheidsprocedures voldoen aan de voedsel- veiligheidsvoorschriften.
Een voorbeeld van de eerste privatisering op grote schaal in Oekraïne: het ‘Bilshovyk’ machine en metallurgiecomplex in Kiev dat ooit het grootste van zijn aard was in het land. Het werd verkocht (… geprivatiseerd) in oktober 2021 voor US$ 53 miljoen. Het wordt door de nieuwe eigenaars omgebouwd als kantoren-, immo- en hotelcomplex. Als u Engels begrijpt, moet u vooral het verhelderend verslag in de Kyiv Post lezen.
Ook de Euromaidan Press besteedde er aandacht aan. We citeren: “De privatisering is verbonden met een uitzonderlijke periode van misbruik voor de Oekraïners. Menigeen heeft nog de pijnlijke periode van 1990 in herinnering, de vroege post-onafhankelijkheids jaren. De slechte handhaving van de privatiseringsregels liet toe dat een klein aantal individuen voormalige staatsbedrijven in handen kregen. Dit was het begin van de machtige oligarchen, waaronder de natie nog steeds lijdt… ”
In de tekst verwijzen wij twee keer met een sterretje* naar ons vorig artikel. Niet alleen Oekraïense oligarchen zaten op vinkenslag. Internationale beleggers zien toekomst in de landbouwgronden, die Zelensky als onderpand gaf voor een IMF- lening, een lening, zoals alle andere, die hij nooit kan terugbetalen. En u weet wat er gebeurt als u een lening, in ruil voor een onderpand, niet kan terugbetalen…
Lees wat Il Manifesto schrijft en u begrijpt meteen waarom de graanexport zo hoog op de internationale agenda staat:
Despite the moratorium on land sales to foreigners, by 2016, ten multinational agricultural corporations had already come to control 2.8 million hectares of land. Today, some estimates speak of 3.4 million hectares in the hands of foreign companies and Ukrainian companies with foreign funds as shareholders. Other estimates are as high as 6 million hectares. The moratorium on sales, which the US State Department, IMF and World Bank had repeatedly called to be removed, was finally repealed by the Zelensky government in 2020, ahead of a final referendum on the issue scheduled for 2024. Furthermore, in January, a report by Usaid, the U.S. Agency for Assistance and Cooperation, lamented the absence of a reliable land market in the country that was limiting economic growth.
This despite the fact that an analysis by Open Democracy published in October revealed that ten private companies controlled 71 percent of the Ukrainian agricultural market, including, “in addition to the Ukrainian oligarchy, multinational corporations such as Archer Daniels Midland (ADM), Bunge, Cargill, Louis Dreyfus, and the Chinese state-owned company COFCO.” According to the Oakland Institute’s latest report on the subject, the list now also includes multinational corporations such as Luxembourg-based Kernel, the US holding company NCH Capital, the Saudi-based Continental Farmers and the French AgroGenerations.
*Zie paragraaf Bodemschatten, Het westen plundert op een beschaafder manier, in onderstaand gepubliceerd artikel…:
Dat we binnenkort zelf moeten vluchten voor de waanzin waarin ‘s werelds leiders ons gestort hebben is even buiten de kwestie. Tenslotte kan je niet meer vluchten als je dood bent.
De VN vinden dat het hoog tijd wordt dat de Europeanen “hun verantwoordelijkheid nemen”. Wij moeten met z’n allen “de vluchtelingen een toekomst schenken” en dat kàn door middel van je testament. De VN vinden dat wij veel te egoïstisch in elkaar steken; je bezittingen nalaten aan je (klein)kinderen of andere dierbaren versterkt namelijk de grote kloof tussen het “rijke westen” en de “arme sloebers die een graantje – of meer – willen mee’pikken'”.
De VN doen deze oproep niet alleen op hun eigen webstek maar plaatsen zelfs advertenties* in kranten om de twijfelaars te overtuigen. We vragen ons af of ze niet ook de kerk, de moskee of de synagoge** zullen inschakelen om de gelovigen ervan te overtuigen dat ze op deze wijze recht hebben op een rechtstreekse rit naar de inclusieve hemel.
De VN doen een tegengeste: zij zullen zich om je begrafenis bekommeren, eventuele contracten over je woning, verzekering e.d. afsluiten en/of het onderhoud van je zerk laten verzorgen. En… niet onbelangrijk… erop toezien dat de staat zijn grijpgrage handen van de erfenisrechten houdt.
Een Masai vroeg in een bank in Nairobi een krediet. Hij deelt de bankbediende mee dat hij vier weken voor zaken naar Dubai trekt en dat hij daarvoor 45 dollar moet lenen. De bediende stelt dat hij daarvoor een waarborg nodig heeft. De man geeft hem de sleutels van een gloednieuwe Mercedes 500 S, die buiten, voor de bank, geparkeerd staat. Hij legt de autodocumenten voor en alles is blijkbaar in orde. De bankbediende aanvaardt het voertuig als waarborg voor de lening.
De auto wordt in de ondergrondse parking van de bank gezet. Heel de bank gniffelt omwille van de domme Masai die een gloednieuwe Mercedes met een waarde van meer dan 150.000 dollar als onderpand achterlaat voor een kleine lening van 45 dollar.
Vier weken later komt de Masai terug, betaalt de lening met 1.5 dollar intrest, en krijgt zijn autopapieren en -sleutels overhandigd. Benieuwd vraagt de bankbediende:
“Mijnheer, we waren erg blij met u zaken te hebben gedaan. Deze transactie is heel goed verlopen, maar we vragen ons toch iets af. Tijdens uw afwezigheid hebben we uw financiële gegevens bekeken en ontdekt dat u multimiljonair bent. Waarom wou u dan 45 dollar lenen?”
De Masai antwoordde:
“Waar anders in Nairobi kon ik mijn auto vier weken parkeren voor slechts 46,5 dollar en verwachten dat hij er nog zou zijn als ik terugkwam?”