Wie profiteert van de oorlog in Oekraïne?

“Politiek voor de vrede is niets anders dan een belangenevenwicht.”

Aan het woord in onderstaand videofragment:

Dr. Gabriele Krone-Schmalz (1949), studeerde Oost-Europese geschiedenis, politieke wetenschappen en slavistiek. Van 1987 tot 1991 was ze correspondente in de ARD-studio Moskou en modereerde nadien tot 1997 de ARD Kulturweltspiegel. Ze was tot 2022 professor voor TV en journalistiek aan de hogeschool Iserlohn en tot 2023 lid van de stuurgroep Petersburger Dialog. Ze is Fellow van het German Marshall Fund en mocht talrijke prijzen en eerbetuigingen ontvangen, waaronder twee keer de Grimme-prijs, een prestigieuze TV-prijs, en de Poesjkin-medaille. Voor de kwaliteit van haar TV-berichtgeving werd ze beloond met het Bundesverdienstkreuz erster Klasse.

We citeren:

“Men kan stellen dat de voorwaarden voor een samenwerking met een beiderzijds voordeel op een zilveren schotel liggen, of eerder lagen. Wij hadden slechts moeten reageren. Deze reactie was echter absoluut niet in het belang van de VSA. Integendeel. Het heeft zo zijn redenen waarom men in VSA-documenten kan lezen dat het énige echte gevaar voor de machtpositie der VSA een functionerend Eurazisch continent is.

China speelt dan ook nog een speciale rol. Dit gevaar, gezien vanuit het VSA-Amerikaans oogpunt, van een functionerende samenwerking tussen Rusland en de EU, die is nu voor een afzienbare tijd geweken. Op Trump en zijn politieke beleidswijziging kom ik dadelijk.
De énigen die van de huidige situatie voordeel halen zijn de VSA en natuurlijk ook de wapenindustrie. Voor de VSA betekent het een succes hun strategisch doel, dat al sinds ca. 100 jaren in officiële papieren opduikt, bereikt te hebben, nl. genoemde, zich gunstig ontwikkelende samenwerking op het Eurazische continent te verhinderen, resp. te vernietigen.
Daar bovenop kunnen ze eindelijk hun milieuschadelijk en duur fracking gas kwijt geraken en hebben de goedkope concurrentie, die wij tot aan onze huisdeur geleverd kregen, uitgeschakeld.
In Duitsland zijn de energieprijzen zo hoog dat het voortbestaan van talrijke bedrijven in gevaar komt of reeds in gevaar gekomen is. En NIET omdat Rusland de gaskraan toegedraaid heeft, zoals het quasi als een mantra steeds herhaald wordt, maar wel omdat wij unisono afstand deden van het Russische gas om niet ertoe bij te dragen de Russische oorlogsmachine te laten functioneren.

Het gekke daarbij is dat we ondanks alles toch nog Russisch gas krijgen – maar dan wel via omwegen én aan een veel duurdere kostprijs.

Vredesbeleid… Politiek voor de vrede is niets anders dan een functionerend belangenevenwicht…”

Zou iemand De Grote Leider hieraan willen herinneren?

Op sociale media reageert Europarlementslid Tom Vandendriessche (Vlaams Belang) kritisch op de regeringsbeslissing. “Verhofstadt is terug”, luidt het op X. Daarmee verwees Vandendriessche naar de sale-and-lease-backerfenis van oud-premier Guy Verhofstadt (Open Vld), die staatseigendommen verkocht en en terughuurde aan woekerprijzen. Die paarse strategie kostte het land uiteindelijk vele miljarden euro’s tot vandaag.

Lees: https://www.v-nieuws.be/de-wever-wil-miljard-uit-belfius-zuigen-voor-uitgaven-defensie/

Een nieuwe belasting, vermomd als “goed voor het milieu” dreigt via de achterdeur

Bovendien zou dit de voordeur openen voor een mondiaal belastingsysteem dat ons zomaar, door een onverkozen organisatie, kan opgedrongen worden.

Een grotendeels onbekende VN-organisatie met een wereldwijd bereik zorgde voor opschudding: de Internationale Maritieme Organisatie (IMO), een gespecialiseerd agentschap van de Verenigde Naties in Londen, is van plan om een wereldwijde koolstofbelasting op internationaal zeevervoer in te voeren als onderdeel van haar klimaatstrategie. Critici waarschuwen dat het een intrede kan zijn in een wereldwijd belastingstelsel – het omzeilen van democratische besluitvormingsprocessen.

De IMO, machtig maar nauwelijks bekend, is opgericht in 1948 en is verantwoordelijk voor de veiligheid en milieunormen voor de internationale scheepvaart. Maar met zijn nieuwe klimaatstrategie betreedt het de politieke arena: het streeft naar een “decarbonisatie” van de sector, wat specifiek betekent dat CO2-emissies worden belast.

Officieel zou dit moeten bijdragen aan de verwezenlijking van de klimaatdoelstellingen van Parijs. De facto betekent het echter een nieuwe heffing op de wereldwijde transportkosten – geheven door een VN-organisatie die geen verantwoording moet afleggen tegenover de nationale parlementen.

Het internationale zeevervoer is de ruggengraat van de wereldhandel. Meer dan 80% van alle goederen wereldwijd wordt per schip vervoerd. Een CO2-taks op dit vervoer zou:

  • de transportkosten aanzienlijk verhogen
  • de consumentenprijzen opdrijven
  • in het bijzonder ontwikkelingslanden treffen die afhankelijk zijn van goedkope import
  • een nieuwe bron van inkomsten creëren voor transnationale instellingen

Volgens interne documenten wordt gesteld dat de heffing “marktgebaseerd” is, wat een soort van emissiehandel of forfaitaire CO2-belasting per ton vracht zou kunnen betekenen.

Echter, niet dat mondiale, niet verkozen, instellingen zoals de V.N. en hun afgeleide bureaus, beslissende punt van kritiek is dat de IMO aan geen enkele democratische controle onderworpen is.. Het handelt via regeringsvertegenwoordigers, maar zonder directe betrokkenheid van de nationale parlementen of burgers. Hiermee dreigt een precedent voor het wereldwijde belastingbeleid dat buiten de bevoegdheid der nationale grondwetten valt.

En dit kan ons door de strot geduwd worden onder het allesomvattende, alom aanwezige voorwendsel, “klimaat en milieu-bescherming”.

Bronnen:

IMO’s work to cut GHG emissions from shipsAuf dem Weg zur klimaneutralen Seeschifffahrt: Die IMO-Strategie 2023wiwo.dereederverband

Even luisteren naar een ander klokje

Bart De Wever belooft Zelensky jaarlijks een miljard euro. Had hij niet beter eerst 15 minuten naar deze analyse en tevens vredespleidooi van Ab Gietelink geluisterd?

Samenvattend lijkt de kern van een duurzame en vredesovereenkomst dat de neutraliteit van Oekraïne wordt vastgelegd. Dat de Krim en de militair bevrijde danwel bezette gebieden worden afgescheiden van Oekraïne en deel worden van de Russische federatie. Het opnemen van taalrechten en denazificatie kan worden vastgelegd, maar dat betekent niet dat het in Oekraïne ook wordt uitgevoerd. Europese ‘veiligheidstroepen’ komen waarschijnlijk niet in Oekraïne, maar mogelijk wel net buiten de Oekraïense westgrens, stelt Ab Gietelink.

Vorige bijdragen met een terugblik en een tijdlijn over dit thema, vervat in onderstaand artikel met bruggetjes:

De coup Marine Le Pen

Marine Le Pens politieke carrière wordt omwille van een banaliteit door een rechtbank – minstens voorlopig – gefnuikt. Echter de coup zou ook een omgekeerd effect kunnen hebben: haar vervangkandidaat, Jordan Bardella, zou van een solidariteitsgolf kunnen profiteren.

Tot een paar dagen geleden werd Marine Le Pen beschouwd als de toekomstige nieuwe president van Frankrijk. In peilingen werd de icoon van Frans rechts soms op 40% in de eerste ronde geschat, vrijwel niet in te halen door de concurrentie. Maar de oppositiepolitica verlaat voorlopig abrupt de politieke scène: Le Pen zou volgens een Parijse rechtbank EU-middelen, naar schatting 474.000 euro, bevestigd door een rechtbank in Parijs, onrechtmatig gebruikt hebben; m.a.w. ze wordt beschuldigd van verduistering.

Tijdens haar tijd als verkozene voor het Europees Parlement (vanaf 2004 tot 2016) zou ze vier personeelsleden in het volksvertegenwoordigersbureau ook voor partijpolitieke doeleinden ingezet hebben, ook al werden hun salarissen betaald door de EU. Natuurlijk zijn de beschuldigingen niet geheel zonder inhoud – Le Pen zelf gaf dit toe: ze heeft de medewerkers ook ingezet voor de RN, maar dit loopt dooreen het parlementswerk. Een gang van zaken die bij alle fracties, bij alle partijen, bij alle EU-lidstaten voorkomt. De aanpak bij Le Pen is geen uitzondering, maar eerder de regel.

Zelfs in Marine Le Pens thuisland werden er genoeg dergelijke voorvallen genoteerd. Uitgerekend de door Macron benoemde premier François Bayrou was in een soorgelijk schandaal verwikkeld. Tussen 2005 en 2017 zou diens partij, het Mouvement Démocrate (MoDem), in het EU-parlement, zoals Le Pens RN, 1,4 miljoen euro aan EU-middelen voor medewerkers “misbesteed'” hebben, die zich eigenlijk, feitelijk, met partijwerking bezig hielden. Meerdere MoDem-politici werden begin 2024 hiervoor veroordeeld. Bayrou zelf zou – als partijvoorzitter – het brein en gangmaker van dit gebeuren geweest zijn. Zijn proces echter, werd in februari verleden jaar met een vrijspraak – wegens gebrek aan bewijzen – afgesloten.

Maar als men Le Pen heet, dan gelden andere maatstaven en regels. Enerzijds geldt het vonnis als een compliment voor Marine Le Pen. Zij wordt als een risico beschouwd. Haar resultaten kwamen immers bij de laatste verkiezingen in 2022 gevaarlijk dicht bij deze van Macron. Le Pen is het gezicht van de ontevredenheid van de bevolking met de gevestigde politiek: het bekritiseert de EU, het huidige migratiebeleid – maar verzet zich ook tegen economische liberale projecten van de regering-Macron, zoals een hervorming van de verzorgingsstaat.

Een rechter heeft de plaats ingenomen van de kiezers. Tot zover het begrip “democratie”, zijnde de afgeschafte “wil van het volk”.

Komt ons allemaal heel bekend voor met het verbod op het Vlaams Blok en de processen tegen Dries Van Langenhove als sprekend voorbeeld.

Boodschap Tom Van Grieken:

De tijd van paard en kar is voorbij

De zigeuners, die we geen zigeuners meer mogen noemen, hebben begrepen dat rondtrekken met een paard, een huifkar en een scherensliep niet rendeert. Integendeel. Ze vragen “bescherming” aan als Oekraïners ook al spreken ze geen gebenedijd woord Oekraïens of Russisch. Wie kan tenslotte controleren waar hun thuisland ligt?

In Oostenrijk (… en laten we onszelf niets wijsmaken, waarschijnlijk ook bij ons) mogen ze rekenen op de volle ondersteuning die voor oorlogsvluchtelingen voorzien wordt. De bedragen waarop ze aanspraak kunnen maken verneemt U in onderstaand verslag.

Schakel via de icoontjes onderaan de tekst en vertaling in.

Water(hoofd)steden

Wij hebben “hell hole” Brussel met alle hiermee verbonden problemen. De Duitsers hebben de verloren stad Berlijn, waarvoor de zuinige, winstgevende gewesten (Länder) samen de rekeningen mogen betalen. Dit alles wordt verkocht onder de noemer “solidariteit”. En daarbij maakt het niets uit of de betreffende gewestregering het geld verkwanselt, verprutst, vergokt en/of in de onmeetbare putten van de politieke zakkenvullers en/of zgn. “vluchtelingen” laat verdwijnen.

*Berlijn heeft een totale begroting van ca. 40 miljard per jaar én investeringen van ca. 7.7 miljard per jaar. Daar bovenop moet nu een saneringsnoodzaak van meer dan 10 miljard euro per jaar komen.

De volgende tien jaar moet de Duitse belastingbetaler 108 miljard euro euro spenderen aan saneringswerken… niet in Duitsland, maar alleen al in Berlijn. In cijfers:

108.000.000.000 eurootjes.

En keer dan even terug naar het cursiefje* hierboven met de totale begroting per jaar. En naar de wijziging van de grondwet waarbij de regering quasi onbeperkt geld kan lenen tot in de komende???-generatie.

https://www.berlin.de/sen/finanzen/haushalt/doppelhaushalt/artikel.1236946.php

Zie ook onze reeks: Berlijn, de verloren stad van (1) tot (27)

Cijferdans

Wie gaf / geeft meer? U zal zich herinneren dat er enige commotie ontstond over de vrijgevigheid aan Oekraïne. Hieronder kan U een gedetailleerde lijst raadplegen, waaruit moet blijken hoeveel hulp – werkelijke en beloofde, giften en leningen – door de VSA, de Europese landen, en andere verleend werd.

Europa: 132.3 miljard euro – daar bovenop nog toezegde steun voor 115.1 miljard euro

VSA: 114.2 miljard euro – en daar bovenop nog ca. 1 miljard euro beloofde steun

Klik hier voor de uitgebreide analyse, incl. humanitaire hulp, vluchtelingenkosten, enz. : https://www.ifw-kiel.de/topics/war-against-ukraine/ukraine-support-tracker

Slovakije verlaat het zinkend schip

Slovaaks premier Robert Fico heeft aangekondigd dat zijn land geen financiële of militaire steun meer zal verlenen aan Oekraïne. De aankondiging was duidelijk: de Slovaakse regering zal niet meer meewerken aan een verlenging van de oorlog. De regering benadrukt dat het respect heeft voor de beslissing van andere landen, maar vindt dat er te weinig vooruitgang geboekt wordt en dat de Europese economie onnodig onder druk komt te staan. Verder vindt ze dat de onrealistische leuze “vrede door kracht” (… meer wapens) het conflict doet voortduren.

In de bekendmaking wordt benadrukt dat Oekraïne in geen positie is om over militaire macht te onderhandelen, ergo is verder vechten nutteloos. Hiermee treedt Slovakije Trumps stelling bij dat er “Amerikaans belastinggeld over de balk gesmeten wordt voor een oorlog die al lang had moeten beëindigd worden.”

Met een EU-top in het vooruitzicht op 6 maart, roept Slovakije op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren. Zelensky en zijn EU-supporters zien het anders…

Eén van de Slovaakse dringendste zorgen is de energievoorziening. In de bekendmaking wordt de heropening geëist van de gastransitleiding die door Oekraïne loopt.

RTM & https://www.aa.com.tr/en/europe/slovakia-says-it-will-stop-financial-military-aid-to-ukraine/3497326

En men schakelt zelfs een versnelling hoger: er gaan stemmen op in het Slovaakse parlement dat Oekraïne 3.5 miljard euro moet teruggeven aan Slovakije.

In vergelijking met de afgelopen jaren, een drastische koerswijziging:

“I.v.m. steun aan Oekraïne gaat Slovakije er prat op tot de meest behulpzame Europese landen te horen, niet alleen met militaire middelen maar ook op humanitaire wijze. Talrijke Oekraïners werden in Slovakije opgevangen. Als men het BNP vergelijkt met de verleende financiële steun aan Oekraïne, behoort Slovakije tot de top-tien der actief steun-verlenende EUropese landen.”

Meer info: https://www.nku.gov.sk/web/nku-en/-/slovakia-has-actively-helped-ukraine-by-donating-military-property