WEETJES OVER MESTKEVERS
Er leven een goede zesduizend verschillende soorten mestkevers ( Scarabaeidea) op onze aarde en de meeste zijn in staat tot ongelofelijke prestaties. Zo heft de Australische mestkever (Ontaofhagus Taurus) 1.141 maal zijn eigen gewicht, ter vergelijking: voor een mens van 70 kg. zouden dit zes dubbeldekbussen met passagiers zijn.
Scarabaeus Sacer is zonder twijfel de meest vooraanstaande van de ganse familie. In Egypte bereikte hij – in de tijd dat het land nog beschaafder was – een heilige status als Scarabee Chepri of Kephri, een scheppende god die de zon voortrolde en die later een verschijningsvorm van de zonnegod Ra werd.
Omdat zij de vuiligheid, die anderen hebben achtergelaten, opruimen moeten mestkevers ongetwijfeld tot de nuttige insecten gerekend worden, parasieten krijgen minder kans zich te verspreiden en allerlei ziekten te veroorzaken.
Mogelijk zouden zo miljarden euro’s kunnen bespaard worden in ons land. Echter de Vlaamse Mestkever (Scarabeus Flandrensium) heeft ongelukkig genoeg geen overwicht in zijn habitat waardoor deze wordt overwoekerd door parasieten en wantsen, die zo talrijk zijn dat zij de leefomgeving verwoesten. Echter, observaties ten velde geven een duidelijke toename te zien van de mestkeverpopulatie, wat zal leiden tot het terugdringen van parasieten en wantsen.
WEETJES OVER WANTSEN
Met een kik kan u zijn vinnige pootjes beter bekijken.
Studio Rony
De Belgische Blauwe Pseudo Kever (Palomena Labes Hyacinthum – zie afbeelding), waarvan sommige debutanten denken dat deze een verre gelijkenis vertonen met sommige mestkevers, behoort zelfs niet tot de familie der kevers maar tot de familie der wantsen, waarvan de Groene Stinkwants (Palomena Prasina) wel de bekendste is. De Blauwe Pseudo Kever brengt, zoals alle wantsen, veel schade toe aan het milieu en de economie en dit zonder enige positieve bijdrage te leveren.
Zeer nauw verwant met de Belgische Blauwe Pseudo Kever is de Belgisch Rode Pseudo Kever (Palomena Labes Rubrum), die voornamelijk leeft in de minder ontwikkelde gebieden van het land, zoals Wallonië en Limburg. Eigenaardig is wel dat deze wants ook voorkomt in het centrum van de Vlaamse kuststreek, waar hij zich – riant – in leven weet te houden met wind en subsidies.
De levensprocessen van beide soorten zijn nog niet volledig duidelijk en zullen dat waarschijnlijk ook nooit worden, aangezien zowel de Blauwe Pseudo Kever als de Rode regelmatig nieuwe processen opstarten om de oorspronkelijke processen te verdoezelen.
Wes Hardin, dr. hon. causa univ. of Golfbrekers
In de Eifel denken de Groenen over een splitsing. Niet van de Eifel, maar van zichzelf. En wel uit protest tegen hun eigen ministerin voor het milieu, Ulrike Höfken.
Op de Faroer eilanden spoelden drie walvissen aan. Ze konden in het ondiepe water niet terugzwemmen naar open zee en stierven een natuurlijk dood op het strand.
In Frankrijk trekken varkens de aandacht. Niet het gebraad of carbonaadjes, maar wel hun koppen en poten. Varkens maken deel uit van de strijd tegen de islamisering. Waar men gaat langs geplande moskeeën, komt men varkenskoppen tegen als symbool van de Franse weerstand.
FT
