Josep Borrell noemt EUropa een tuin en de rest van de wereld de wildernis. De tuinieren moeten de tuin beschermen en naar de jungle trekken om daar de inboorlingen herop te voeden. Vooral wat betreft Rusland… “ze weten niet beter…” verklaart Borrell vanop zijn hautaine preekstoel. Of Borrell met zijn neerbuigende taal Afrikaanse zieltjes veroverd heeft is uiterst twijfelachtig. Laat u zich overtuigen door een betweter die u duidelijk maakt dat u een idioot bent die zich laat om tuin (sic) leiden door een valse predikant?
Ook niet nader bepaalde Balkanlanden krijgen een sneer. Welke? We moeten er geen tekening bij maken zeker?
Het zit de VSA en de EU hoog dat Afrika zich niet langer de les laat spellen. Borrell noemt Afrikanen “easy“… letterlijke vertaling: “gemakkelijk”, “gedwee”… of gewoon “dom”. Mochten ze zich laten leiden door de VSA en de EU dan zouden ze “sensible“, verstandig, genoemd worden. Het is een doorn in hun oog dat Russisch buitenminister, Lavrov, er op bezoek gaat. Na de “easy”-kritiek kon hij dan ook de bal binnen schoppen door te stellen dat “door een dergelijke uiting duidelijk gemaakt wordt dat de man zijn racistische kijk op de wereld niet kan verbergen”.
“Dom Afrika” stemt “neen” of houdt zich afzijdig bij het stemmen in de VN Veiligheidsraad. En dat is hun goed recht. “Afrika eerst!” Menig westers politicus zal al met weemoed aan de kolonisatie-periode gedacht hebben.
In elk geval stond Borrell niet vooraan in de rij toen O.L.Heer diplomatische kundigheden uitgereikt heeft. Zelfs al gaat men in de EU-toren er vanuit dat de Afrikaanse landen nog verder moeten “ontwikkeld” worden, dan is het bijzonder dom dit als argument te gebruiken.
En dan deed de Italiaanse minister er nog een schep bovenop door te schelden op de Chinese aanwezigheid in Afrika: “Afrika in Chinese handen is een grote fout.” Alsof Afrika een object is, dat gepakt, vastgehouden, gebruikt kan worden, een ding zonder eigen wil. Een zelfde hautaine houding als Borrell. We zijn er zeker van dat beide heren zich van geen kwaad bewust zijn.
En dan was er nog iets dat u misschien zal ontgaan zijn. Tijdens de gesloten vergadering van de Afrikaanse Unie werd de Israëlische afgevaardigde bijna manu militari naar de uitgang begeleid omdat ze niet over de nodige accreditatie beschikte.
1 Miljoen vakkrachten, reizigers, pensioenredders, multicolor parels… kortom de verrijking waarop we met z’n allen zaten te wachten.
De toestroom van migranten in de EU, die “bescherming” aanvragen, heeft proporties bereikt die niet meer te verteren zijn. Ca. 1 miljoen werden er in 2022 geregistreerd. Tendens in 2023 blijft gehandhaafd. Het gaat in hoofdzaak om de klassieke armoe- en economische migranten, die eigenlijk, feitelijk, maar niet uitvoerbaar geacht, geen recht hebben op “bescherming”.
De inmiddels beruchte Amerikaanse vice-buitenministerin Victoria Nuland verklaarde zonder verpinken dat de Europese staten niet soeverein zijn en dat ze voor de “militaire macht betalen, die wij nodig hebben”. “Wij”: pluralis majestatis.
Eigenlijk fascinerend hoe open de VSA communiceren. Victoria Nuland die in 2014 onze Vrhfsdt op Maidan gezelschap hield en er koekjes uitdeelde, Victoria Nuland met haar “Fuck the EU”, diezelfde Victoria Nuland heeft aan een gesprek deelgenomen dat georganiseerd werd door de invloedrijke NGO Carnegie Endowment for International Peace. Haar werd gevraagd wat ze vindt van de ideeën van de Franse president Macron, die gepleit had voor een “strategische autonomie” van de EU.
De vraag op zich is interessant; ze toont immers dat men in Washington de EU en de lidstaten niet als soevereine staten beschouwt: van soevereiniteit wordt immers geen gewag gemaakt. Men had het immers over “autonomie”.
“Autonome gebieden zijn territoria binnenin een staat, die zichzelf qua binnenlandse zaken zelf besturen. Ze hebben eigen rechtsorganen en politieke structuren, ze zijn echter ook onderworpen aan de wetgeving van de overkoepelende staat en worden qua buitenlandse- en veiligheidspolitiek door deze vertegenwoordigd. Ze zijn geen soevereine staten.”
Een treffende beschrijving van de EU en de lidstaten. Ze mogen zichzelf binnenin besturen en mogen ziekenkasbijdragen en dergelijke nuttige kleinigheden zelf vastleggen, maar de buitenlandse en veiligheidspolitieke beslissingen van de EU worden in de praktijk door de VSA genomen.
De laatste keer dat zich sommige staten in Europa verzet hebben tegen de VSA was n.a.v. de Irakoorlog (2003) die op basis van leugens – de zgz. massavernietigingswapens die nooit gevonden werden – begonnen werd. Sindsdien verzetten de vazallen zich niet meer.
En dat weten de VSA maar al te goed. Vanuit dit perspectief was de vraag aan Nuland, nl. hoe zij de Europese autonomie ziet, interessant. Haar antwoord begon als volgt:
“Ik ben een fan – en Joe Biden is een fan en Anthony Blinken is een fan – van het niveau van de Europese militaire macht, voor dewelke ze bereid zijn te betalen en dat ze willen opbouwen. En zo kunnen zij die autonoom inzetten wanneer ze willen, als ze op missie gaan waaraan wij niet deelnemen. Maar het zal een voordeel bieden aan ons allemaal als we missies gezamenlijk uitvoeren, zoals nu. Bijgevolg is er dus niets aan strategische autonomie waarvoor de VSA schrik moeten hebben… zolang het niet om een schijnautonomie of een goedkope autonomie gaat, voor dewelke zij niet echt betalen voor de militaire macht die wij nodig hebben.”
Het gaat er dus in de VSA niet om of Europa soeverein is. Quod non. In het beste geval gaat het erom hoe autonoom Europa màg zijn. En dat heeft Victoria Nuland duidelijk en eenvoudig uitgelegd: zolang Europa voor zijn “militaire macht” genoeg betaalt – zo veel Amerikaanse wapens koopt die de VSA verkocht willen zien… mag Europa een beetje autonoom zijn en ook eigen “missies” voeren. Maar alleen met de toestemming van de VSA.
Oorlog is voor Nuland, voor de VSA, niet per se slecht. Zeker niet voor de kassa. Oorlog betekent dat wapens en munitie gebruikt worden, bij besteld moeten worden… ze zijn immers per definitie niet duurzaam. Europa mag een beetje autonoom zijn maar dan moeten de Amerikaanse belangen gediend worden. Ergo: de van de VSA niet afhankelijke energiebevoorrading overschreed de “beetje autonoom”-lijn en moest dus uitgeschakeld worden.
Nuland maakte er geen geheim van dat ze bijzonder blij was dat Duitsland nu ook tanks levert aan Oekraïne. Had ze nooit voor mogelijk gehouden. En ja, dank aan de Europese partners, die zelf veiligheidsrisico’s nemen. Ook dat zegt ze ongegeneerd: “Het brengt veiligheidsrisico’s met zich mee, want Rusland zou dit als oorlogsdeelname kunnen interpreteren.” Trots is ze, Nuland, op de Duitse regering die de Duitse burgers in gevaar brengt door de VSA-belangen voorop te stellen.
Groene economieminister Habeck verwoordde het in maart 2022 bij zijn bezoek aan Washington als volgt:
“Hoe sterker Duitsland dient, des te groter is diens rol.” *
Dus, lieve kijkbuiskinderen, da’s iets dat je in de geschiedenislessen leerde: een vazal moet stoemelings de bevelen van de leenheer volgen, zo niet wordt hij vervangen door een onderdanigere vazal. Een land dat tot niet lang geleden de economische motor van Europa was, heeft een gezant naar de leenheer gestuurd met de mededeling dat het bereid is een “leidende vazallenrol” te spelen. Lieb Vaterland magst ruhig sein…
Geen probleem voor de EU-potentaten: wie geld heeft zal zich een E-auto kunnen permitteren; de rest? Ach, die hebben de troost dat ze fit blijven door te fietsen (liefst niet elektrisch) of te voet huiswaarts trekken nadat ze op een stilstaande E-bus gewacht hebben. En de treinen, die rijden als er genoeg stroom is, als het niet te koud of te warm is, of als er niet gestaakt wordt. Wat er moet gebeuren met alle ondergrondse parkings is voorlopig nog niet beslist.
De toekomst van de landbouw in Vlaanderen is meer dan ooit in gevaar. Al jarenlang gaan onze landbouwers gebukt onder steeds meer regels en verplichtingen. De Vlaamse Regering van N-VA, cd&v en Open Vld wil deze week een definitief ‘stikstofakkoord’ bereiken. Als Vlaams minister voor Leefmilieu Zuhal Demir (N-VA) haar groen-extremistische zin krijgt, komen honderden landbouwbedrijven in de onzekerheid terecht. Velen zullen zelfs gedwongen worden om te stoppen.
Vorig jaar gaven al 44 procent meer boeren aan in moeilijkheden te verkeren. Minister Demir weigert momenteel maar liefst 9 op de 10 (!) vergunningen voor landbouwers. Dat zou iedereen die begaan is met de landbouw zorgen moeten baren. Landbouwbedrijven staan in voor onze voedselbevoorrading, zijn vaak familiebedrijven die al generaties lang doorgegeven worden én maken onlosmakelijk deel uit van Vlaanderen.
Landbouwers investeren al jaren in oplossingen en worden nu geconfronteerd met een regering die zegt: “het is nooit genoeg!”. Wij willen daarom dat het stikstofakkoord onmiddellijk naar devuilbak wordt verwezen en dat onze boeren een rechtszekere toekomst tegemoet gaan!
Uw handtekening kan op dit moment écht het verschil maken. Geef samen met ons een krachtig signaal aan Zuhal Demir en de Vlaamse regering: Vlaanderen laat zijn boeren niet stikken!
Landbouwers uit heel Vlaanderen dienden meer dan 20.000 bezwaarschriften in tegen de stikstofregeling die wordt voorgesteld door het kabinet van Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA). Die mogen niet worden ingekeken door Vlaamse parlementsleden, en zelfs kabinetsmedewerkers van andere ministers dan Demir mogen enkel onder zeer strikte voorwaarden de bezwaarschriften inkijken.
Drie landbouworganisaties hebben daarom deze morgen geprotesteerd aan de ambtswoning van Jan Jambon om hun ongenoegen te uiten over dit gebrek aan transparantie. De organisaties verwijten de Vlaamse regering ondermeer dat er niet naar de boeren geluisterd wordt. Zij verklaren dat de agrarische sector bereid is om mee naar oplossingen te zoeken in het stikstofdossier. Intussen leven de boeren in een moordende onzekerheid over hun toekomst en die van hun kinderen.
Lees alles over de protestactie van vandaag in het onderstaande artikel.
Protestactie boeren: “Vlaamse regering gijzelt tienduizenden landbouwgezinnen”
Een 30 vierkante meter grote mat met daarop het opschrift “20.0000 bezwaarschriften kan je niet zomaar onder de mat vegen” werd woensdagochtend neergelegd voor de deur van de ambtswoning van Jan Jambon (N-VA). Boerenbond, Groene Kring en Ferm voor agravrouwen hekelen hiermee het gebrek aan transparantie over de analyse van de bezwaarschriften in het stikstofdossier. Ook het politieke spel op kap van de boer valt hen zwaar. Lees verder…
Zelfs een aardbeving kan de moedwillig vijandige nieuwsverspreiding over Syrië niet storen. Dagelijks wordt Syrië in de marge van Turkije vernoemd. Na het doodzwijgen kwam de dood wel erg plotseling in onze huiskamers. De teneur van de laatste twee dagen: “Assad weigert hulp te sturen”, “zelfs een aardbeving kan het regime Assad niet overtuigen in Idlib te gaan helpen”, “rebellen krijgen geen internationale steun omdat Assad deze weigert doorgang te verlenen”…
Een pure schande dat een journalist, een tv- of radiozender dit durft te beweren. Weten ze dan niet dat de “rebellen”, een vergoeilijkende naam voor al-Qaeda (nu HTS) & consoorten daar in Idlib de plak zwaaien, of dat het grensgebied door Turkije bezet is…?? Heeft men de gruwel die al-Qaeda veroorzaakt heeft, nu al vergeten? Mocht er iemand van de Syrische regering daar hulp willen proberen te verlenen, ze zouden onmiddellijk aangevallen worden. Ze zouden er zelfs niet geraken. Tot en met de dag en nacht, voorafgaand aan de aardbeving, was dit sowieso dagelijkse kost.
Bovendien zijn er de VSA en EU-sancties, even dodelijk – maar langzamer – voor de bevolking. Misschien, hopelijk, heeft de aardbeving iets losgemaakt bij het collectief geweten, want nu kloppen hulporganisaties ook aan de politieke deur. Hulp, voeding en medicijnen, vallen officieel niet onder sancties. In werkelijkheid wel, want transportbedrijven, verzekeringsbedrijven, banken e.d. worden ook in het vizier van de haat genomen. Als zij producten vervoeren, verzekeren, betalingsmogelijkheden bieden…., verlenen zij “steun” aan de Syrische regering. Ergo: geen steun.
Nu doet het MECC (Middle East Council of Churches – De raad der kerkgemeenschappen van het Midden-Oosten) een oproep om de sancties tegen Syrië onmiddellijk te beëindigen, want de sancties “treffen sinds jaren de bevolking”, hongeren de mensen uit, en nu komt dan ook de kerkelijke “aardbevingshulp” niet aan. De Syrische Rode Halve Maan meldt dat het brandstoftekort verhindert dat Syrische hulpkonvooien naar het aardbevingsgebied kunnen trekken. Want ook in het Syrische regeringsgebied had de aardbeving catastrofale gevolgen. Dus niet alleen in Idlib en de noordelijke grensstreek.
De sancties worden sinds jaren door bv. Caritas aangeklaagd omdat zij armoe en honger in het land brengen, de uittocht aanmoedigen en de wederopbouw verhinderen. In Syrië is de invoer van bv. meststoffen en landbouwtoestellen of wisselstukken quasi onmogelijk, meldt het World Food Programme (WFP). 12 van 22 miljoen inwoners weten niet of ze de volgende dag aan voldoende eten geraken. Het is dan ook bijzonder cynisch de Syrische regering het gebrek aan hulpverlening te verwijten.
Waarmee we dan bij een ander politiek streven der tegenstanders van de regering Assad belanden: de grensovergangen vanuit Turkije naar Idlib. Dat deze massaal gebruikt werden om wapens en terroristen het land binnen te sluizen is geen geheim. Toen de oorlog nog overal woedde werden er vier grensovergangen in het noorden van het land aangeduid om hulpgoederen aan te voeren. Zonder enige controle van de Syrische overheid. Met de steun van Rusland is Syrië erin geslaagd nog één grensovergang , Bab al Hawa, hiervoor te bepalen. En nu ziet het westen de kans schoon, onder het mom van “humanitaire hulp” meerdere open grensovergangen te kunnen eisen… En waarmee de kans op een vredesoverleg tussen Syrië en Turkije weer van de kaart zou geveegd worden.
De EU heeft de sancties tegen Syrië in mei 2022 nog met een jaar verlengd (1). Zonder medelijden voor de Syrische bevolking. Sinds jaren wijzen wij en andere vrije media erop dat de bevolking het slachtoffer is, dat er een nijpend tekort is aan medicijnen en voedingsmiddelen. Ook al kunnen de regering of hulpverlenende organisaties deze kopen of schenken, dan nog blijft er het probleem dat vervoer-, verzekerings-, financiële bedrijven angst hebben omwille van de sancties en worden het vervoer, verzekering en betaling onmogelijk. Ze zijn ook dodelijk voor de Syrische traditioneel sterke landbouw, want de invoer van bv. meststoffen, plantenbeschermingsmiddelen, waterpompen, bulldozers en zelfs brandstof is verboden. Da’s de democratie van het onfeilbare westen, van de VSA en EU. Daar bovenop komt dan nog eens de sterke devaluatie van het Syrische pond, waardoor de prijs vermenigvuldigd wordt met een veelvoud. Ook de financiële hulp van Syrische familieleden in het buitenland, waarop menigeen aangewezen is, komt hiermee in het gedrang. (2)
En ja, de sancties worden veroordeeld door NGO’s, door religieuze organisaties, door enkele witte raven bij de media. (3) Bv. door het katholieke Caritas. Mario Zenari, apostolische nuntius in Damascus, had het over “de explosie van de verschrikkelijke armoedebom” (4). We vermeldden reeds dat 12 van de 22 miljoen inwoners elke dag opnieuw niet zeker zijn voldoende voeding te kunnen krijgen. 2.5 miljoen zijn zeker dat ze niet aan voldoende voeding zullen geraken.(5) In cijfers uitgedrukt kost een standaard voedingsmiddelenkorf op datum van oktober 2022 15 keer meer dan in oktober 2019. Einde januari deelde het WFP mee dat nu meer honger heerst in Syrië dan ooit sinds het begin van de oorlog; bijgevolg is 70% van de bevolking niet in staat zich behoorlijk te voeden. (6)
De eis van de hulporganisaties eindelijk komaf te maken met de sancties is nu meer dan ooit terecht. De sancties veroorzaken niet alleen doden door ondervoeding, maar nu ook in het getroffen aardbevingsgebied, door honger, dorst, onderkoeling, bevriezing, gebrek aan medische zorg, onderdak enz. Khaled Hboubati, hoofd van de Syrische Rode Halve Maan, blijft het gebrek aan brandstof aanklagen: bijgevolg kunnen eventueel gekochte of gedoneerde goederen niet ter plaatse geraken. (7) Met krokodillentranen van het poco westen wordt niemand in Syrië geholpen. Michael Abs, alg. secretaris van de MECC:
“De sancties hebben sinds jaren een zware impact op de bevolking. Wegens de sancties komt nu ook de aardbevingshulp niet aan in Syrië, omdat we geen geld uit Libanon naar Syrië kunnen overschrijven.” (8) En bovendien verhinderen de sancties de heropbouw van de door de oorlog vernielde infrastructuur… ze zullen evenzeer de heropbouw na de aardbeving verhinderen. (9)
Wat betreft brandstof: De regering heeft een bijkomende hoeveelheid olieproducten toegezegd aan alle provincies om de humanitaire operaties te ondersteunen. Echter zijn er nog meer moeilijkheden, waarover – bij de poco media – ook niet bericht wordt:
De Banias raffinaderij werd 48 uur stilgelegd wegens een scheur in een schouw en schade aan het hoofdgebouw, schade aan de verbrandingsoven en wegens een olielek
Het ministerie van electriciteit verklaarde dat de infrastructuur van de energieproductie intact is. Wel werden er grote delen van het elektriciteitsnet en talrijke transmissieposten beschadigd in de regio’s van Aleppo, Latakia, Hama en Tartous.
Terwijl het ministerie van watervoorziening meldde dat er geen dammen beschadigd werden, en dat deze voortdurend zullen op hun veiligheid gecontroleerd worden, is er nog altijd het verslag van het VN-bureau voor de coördinatie van humanitaire zaken (OCHA) dat melding maakte van een zeer ernstige schade aan de water infrastructuur in de Latakia provincie, nl. het High Ghaniri Reservoir, dat stilaan verbrokkelt…En we keren terug op de sancties: geen bouwmaterialen, geen ijzer, geen cement, geen… geld.
En als een aanwijsbare schade door de aardbeving, meldde het stadsbestuur van Latakia de instorting van het reservoir in het dorp Dahr al-Syriani, waardoor er geen drinkwater meer gepompt wordt naar verschillende dorpen: Al-Rama, Al-Qaqaia, Buweib Al-Assal, Dahr Al-Syriani, Al-Mushairfa, Dahr Beit Aqel.
Het peil van de Orontes blijft stijgen, met een risico van overstromingen.
Hoeveel schade er juist is, zal later moeten blijken. In de provincie Aleppo zou de schade het grootst zijn. Het Aleppo hulpcomité, opgericht door de regering, richtte tijdelijke opvangplaatsen op voor mensen die hun woningen kwijt geraakt zijn.
De VSA houden zich niet bezig met krokodillentranen. Ned Price, woordvoerder van het VSA-buitenministerie, verklaarde dat een opheffing van de sancties “contraproductief” zou zijn. (10) En de vazalstaten der EU volgen de richtlijn van hun “master’s voice”.
Het Koerdische Rode Kruis doet een oproep aan de NGO’s voor hulp. Aan hun leenheer moeten ze dat niet vragen… als die nu eens afstand zou doen van de opbrengsten die de gestolen olie oplevert… Maar ja, da’s dan ook weer contraproductief…
De VAE, Iran, Egypte, Indië, Libië, Maleisië, Armenië, Jordanië, Rusland (en mogelijk meer landen) hebben al noodhulp toegezegd zonder een bijhorende chantage.
Libanon verklaart zich solidair, maar zit zelf zo diep in de miserie dat er geen hulp verwacht wordt
Zelfs beeldmateriaal uit het Syrische regeringsgebied wordt door de poco zenders niet uitgezonden. Slechts uit Idlib, als de pr-afdeling van al-Qaeda in beeld is. Als wij, hier achter onze bescheiden schrijftafel, deze beelden van de aardbevingsmiserie in het Syrische regeringsgebied kunnen tonen… dan ligt het niet aan “niet-kunnen”, maar wel aan “niet-willen”.
1] Syrië: verlenging sancties met een jaar consilium.europa.eu 31.05.2022. 2] Mohammad Kanfash: Sanctions and Food Insecurity in Syria. sites.tufts.edu 06.07.2022. [3] Der Krieg nach dem Krieg und Hoffen auf die Hungerrevolte. [4] Stop sanctions. After 10 years of war Syria is now under the ‘bomb’ of poverty. caritas.org 23.03.2021. [5] WFP Syria Situation Report #11. November 2022. [6] Hunger soars to 12-year high in Syria, WFP chief calls for urgent action. wfp.org 27.01.2023. [7] Abby Sewell, Kareem Chehayeb: Aid to quake-hit Syria slowed by sanctions, war’s divisions. apnews.com 07.02.2023. [8] Michael Maier: Christliche Kirchen fordern Ende der EU-Sanktionen gegen Syrien. berliner-zeitung.de 07.02.2023. [9], [10] Abby Sewell, Kareem Chehayeb: Aid to quake-hit Syria slowed by sanctions, war’s divisions. apnews.com 07.02.2023.
