Deze week stonden er heel wat belangrijke dossiers op de agenda van het Europees Parlement in Straatsburg. De rampzalige klimaatdogmatische Natuurherstelwet werd nipt goedgekeurd. Bijna alle amendementen van de conservatieve ECR-fractie werden weggestemd, waaronder vijf van de zes N-VA-amendementen. Enkele amendementen van de liberale fractie van Guy Verhofstadt konden de tekst wel enigszins wijzigen. Toch bleek dit voor N-VA voldoende om voor de Natuurherstelwet te stemmen. Amper 5 van de 121 stemmen van de nationalistische ID-fractie en de conservatieve ECR-fractie stemden voor, waarvan dus 3 N-VA’ers. De groene, socialistische en communistische fracties stemden in blok unaniem voor. Ze waren dan ook door het dolle heen met de nipte goedkeuring en gaven minutenlang een staande ovatie. Als indicatie over de inhoud van de uiteindelijke tekst van die Natuurherstelwet kan dat alvast tellen. Het is dan ook een publiek geheim dat N-VA enkel uit miserie bij de conservatieve ECR-fractie zit, nadat ze in 2019 niet mochten aansluiten bij de liberale Renew-fractie van Verhofstadt noch bij de Christendemocratische EPP-fractie van CD&V. In 2024 zullen ze het allicht opnieuw proberen bij deze regimefracties aan te sluiten. Van Overtveldt doet alvast zijn uiterste best zo gehoorzaam, slaafs en gedwee mogelijk zijn rol als voorzitter van de Budgetcommissie in te vullen.

Een tweede interessant dossier was het rapport van de bijzondere COVID-commissie. Deze commissie bleek uiteindelijk niet als doel te hebben om transparantie te bekomen over de aanpak van de crisis, en zo lessen voor de toekomst te leren, maar bleek vooral een doofpotoperatie te zijn over de vaccins, de aankoopprocedures, de connecties tussen de EU en de farmaceutische industrie, of de communicatie van commissievoorzitter Von der Leyen met dezen. Onze nationalistische fractie ID stelde herhaaldelijk kritische vragen waarop maar geen antwoord kwam. Uiteindelijk dienden we tal van amendementen in. Daarbij vroegen we volledige openbaarheid, klaagden we het beperkt onderzoek aan naar eventueel mogelijke schadelijke gevolgen van de vaccinatie, de censuur op sociale media, etc. Het stemgedrag was ook hier treffend. Groenen, socialisten, liberalen en christendemocraten organiseerden de doofpot. N-VA onthield zich slap of stemde zelfs mee met de regimefracties. Eigenaardig genoeg stemde PVDA’er Botenga eenvoudigweg niet, terwijl hij wel aanwezig was. Bang om kleur te bekennen?

Naast de plenaire activiteiten hebben de zittingen in Straatsburg iets van een bijenkorf met allerhande activiteiten. Het Europees Asielagentschap had zonet de asielcijfers voor de eerste zes maanden van 2023 bekend gemaakt. Meer dan 1 miljoen nieuwe asielaanvragen! Een stijging van 53% ten opzicht van vorig jaar en een record sinds de asielcrisis in 2016 begon. Dus organiseerde ik samen met Europese parlementsleden uit de ID en ECR-fractie een voordracht door voormalig Australisch minister Alister Henskens, wiens vader trouwens een Nederlander is. Australië toont immers de weg. Enkele jaren geleden werden ze met exact dezelfde problemen als ons geconfronteerd. Illegale migratie van gelukszoekers die mensensmokkelaars betalen om Australië binnen te dringen en via asielrecht verblijf proberen af te dwingen. Dat stopten ze door een NO WAY-beleid te voeren. Wie illegaal probeerde binnen te komen, werd onmiddellijk afgevoerd naar Nauru, een godvergeten eiland in de Stille Oceaan. Als het asiel toch gegeven werd, moesten ze ter plaatse blijven. Zo braken ze het businessmodel van de mensensmokkel. De stroom illegale asielzoekers droogde op. Een voorbeeld voor ons om te volgen! In het parlementair debat over doden ten gevolge van illegale migratie op de Middellandse Zee stelde ik dan ook dit soort uitgeteste en dus bewezen oplossing voor als alternatief voor de asielchaos die de Europese Unie nu al jaren toelaat, zoniet zelf doelbewust organiseert.

Tussendoor diende ik, gesteund door 21 parlementsleden uit verschillende fracties, ook nog een resolutie in waarbij we de lidstaten oproepen positieve discriminatie te verbannen. Dit in navolging van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Zij oordeelden recent dat positieve discriminatie bij toelatingsvoorwaarden aan de Amerikaanse topuniversiteiten ongeoorloofde discriminatie is. Blanken werden zo immers benadeeld, enkel en alleen op basis van hun huidskleur. Dit soort anti-blank systemisch racisme moeten we ook in Europa verbieden.

Tenslotte organiseerden we met onze Vlaams Belang-delegatie nog een erg gesmaakte avond om 11 juli in de kijker te zetten. Een tot de nok gevulde zaal met aanwezigen uit tal van landen en opnieuw verschillende fracties lieten we kennismaken met onze rijke Vlaamse geschiedenis. Onze politieke boodschap was ook zeer duidelijk. Vlaanderen gaat naar zijn onafhankelijkheid en de internationale gemeenschap moet zich daarop voorbereiden. Vlaams Belang zoekt actief samenwerking binnen en buiten onze fractie in het Europees Parlement. Zo bouwen we netwerken en smeden vriendschappen om hefbomen te creëren om onze politieke doelen te realiseren. Vlamingen in Europa!

Van al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Op 11 juli wenste ik namelijk alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Een zekere Tom De Smet van Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.

Het wordt pas echt interessant als we eens blootleggen wie deze absurde linkse complottheorie academisch probeert te stofferen. Een van hen is Nederlandse professor Sarah de Lange, o.a. bekend van haar aantijgingen tegen Nederlands politicus Martin Bosma, die zij een antisemiet achtte wegens zijn kritische vragen over de politieke invloed George Soros in de Nederlandse politiek. Op zijn minst opvallend, aangezien Bosma zetelt voor een zeer uitgesproken pro-Israel partij, namelijk de Nederlandse PVV. Het wordt echter minder opvallend wanneer men leert dat ‘professor’ Sarah de Lange de ‘den Uyl-leerstoel’ bekleedt aan de Universiteit van Amsterdam. Deze leerstoel wordt gesponsord door de ‘Wiardi Beckman Stichting’, het wetenschappelijk bureau van de Nederlandse linkse politieke partij PvdA.

De andere expert die in het Knack artikel wordt aangehaald, Leonie de Jonge, is ook een perfect voorbeeld van het links activisme aan onze universiteiten. In het interview aan het observatorium, een anonieme extreemlinkse Antifa-blog, verklaart ze dat de journalistiek meer activisme kan gebruiken om partijen zoals het Vlaams Belang te bestrijden. Dat iedereen in het democratische debat een stem moet krijgen en gehoord moet worden klinkt normaal voor een democraat, maar volgens voltijds betaalde linkse activisten als Leonie de Jonge is dat “ver doorgeslagen”. Ook in een interview voor de extreemlinkse Nederlandse partij SP bepleit de Nederlandse activiste een strikter gebruik van het antidemocratische cordon voor partijen zoals het Vlaams Belang.

Dit zijn natuurlijk helemaal geen academische experten, maar gewoonweg extreemlinkse activisten. Ze proberen vanuit hun academische machtspositie allerhande wilde theorieën te fabriceren over zogenaamd ‘populisme’, het ‘gevaar’ van sociale media, de geheime tekens van alt right en dergelijke. In alle ernst beweren ze zelfs dat een glas melk drinken zowaar een teken van blanke suprematie is. Je kan je natuurlijk niet verdedigen tegen dergelijke absurditeit. Maar dat is precies hun tactiek. Je bent immers per definitie schuldig, want de academische autoriteit heeft het bepaald. Zo dus ook met een onschuldig OK-handgebaar waar ze -geloof het of niet- zowaar de letter W en de letter P in ontwaren, wat dan zou moeten staan voor White Power. Hoe lachwekkend dit ook kan klinken, daarmee willen ze op hun beurt legitimiteit verlenen aan linkse journalisten die in opdracht van het regime de oppositie moeten bestrijden op basis van deze linkse complottheorieën. Journalistiek wordt zo linkse agitprop die ons niet langer informeert over wat we moeten weten, maar wil bepalen hoe we moeten denken. Knack spant hier misschien wel de kroon bij in Vlaanderen. Van een ernstig kwaliteitsblad is het geëvolueerd naar links activistisch. Racisme zit zelfs in het DNA van de Vlamingen volgens hun hoofdredacteur Bert Bultinck!  

Het gaat echter nog een belangrijke stap verder. Want dit komt allemaal niet zomaar uit de lucht gevallen. De zogenaamd onafhankelijke en kritische pers wordt voor hun manipulaties rijkelijk gesubsidieerd door het regime met honderden miljoenen per jaar voor de uitgevers en allerhande fiscale voordelen, gratis openbaar vervoer en gunstige pensioenregeling voor journalisten. Dat resulteert dan in linkse agitprop, misleiding, manipulatie en propaganda. Vlaams Belang kan nergens een opiniestuk publiceren. Belga weigert foto’s aan Vlaams Belang te verkopen. In geen enkel dagblad kan Vlaams Belang een advertentie plaatsen. Ook de VRT laat zich niet onbetuigd. Het recentste rapport van de VRM over onpartijdigheid bracht nogmaals aan het licht dat Vlaams Belang amper spreektijd krijgt op televisie. Verbaast dit allemaal iemand als uit recent onderzoek blijkt dat maar liefst 70% van de journalisten links tot extreemlinks stemt!Va n al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Een zekere Tom De Smet had geen enkele vraag over mijn politiek activiteiten deze week of wat de positie van Vlaams Belang was in deze belangrijke dossiers. Op 11 juli wenste ik echter alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.

Een democratie heeft gebaat bij pluralisme in de samenleving en het publiek debat. Daarvoor is een echt kritische en onafhankelijke pers noodzakelijk. In 2024 zullen we de huidige leugen- en regimepers en activistische academici bevrijden van het subsidie-infuus en alle fiscale voordelen voor hen schrappen. Ze zullen niet langer omgekocht worden door het regime, maar kunnen eindelijk volstrekt ongebonden en in alle onafhankelijkheid hun rol spelen in onze democratie. De situatie is immers dramatisch. Meer dan de helft van de Vlamingen heeft geen vertrouwen meer in de media.

Een regime dat gebouwd is op leugens, stort onvermijdelijk in mekaar. Een maand voor de ineenstorting van de communistische DDR waren tienduizenden 40 jaar communistisch arbeidersparardijs aan het vieren. Iedereen deed mee, maar iedereen deed alsof. In het openbaar was iedereen communist, maar in het private leven was niemand het. ‘De regels zijn eenvoudig. Ze liegen tegen ons, we weten dat ze liegen, en zij weten dat wij weten dat ze liegen, maar ze blijven liegen en wij blijven doen alsof we hen geloven’ schreef de Russsische dissidente Elena Gorokhova daar over.

Ondertussen schrijven ze dus maar wat ze willen. Niemand gelooft hen toch nog.

Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang