Lavrov trekt naar het M.O. en geeft in zijn persmededeling in grote lijnen de inhoud van ons vorig artikel weer:
Hij had het o.a. ook over de in beslagnames van eigendommen en bezittingen van Russische burgers, over het vermoeden van onschuld tot de schuld bewezen is en over alle westerse waarden en normen waarop het westen zo prat ging…
De EU dreigt met een invoerstop van Russisch olie en gas. Wie wordt echter het slachtoffer? Wie zal eronder lijden?
De EU eist een invoerverbod van Russisch olie en gas en geeft daarmee de indruk dat men Rusland met die maatregelen zal pijn doen. Wellicht is dit zo op korte termijn – de vraag blijft echter onbeantwoord wie het op korte termijn meer pijn zal doen: Rusland of de EU? Wie op lange termijn eronder zal lijden is duidelijk.
Wat zijn de verschillen tussen de levering van olie en gas? De EU zet haar kaarten in eerste instantie op een embargo van olie; dit zou in het 6de sanctiepakket moeten begrepen zijn. Vooral Hongarije*gaat nog steeds dwars liggen. Het noemt het een “atoombom voor de eigen industrie”.
De reden dat de EU het liefst onmiddellijk een olie-embargo wil opdringen is dat olie vooral met tankschepen vervoerd wordt en dat men het Russische olie relatief eenvoudig zou kunnen vervangen. Tot zover de theorie. De praktijk is iets ingewikkelder. Maar toch: de Russische olie laat zich in principe zonder droogleggingsgevolgen vervangen, ook als de prijzen voor benzine, diesel, verwarmingsmazout en andere olieproducten in de EU naar een recordhoogte zouden stijgen.
Daar de EU dan olie zou moeten kopen die tevoren door andere landen werd gekocht zouden deze landen nieuwe leveranciers moeten zoeken en daar zou Rusland de olie, die voor het embargo aan de EU geleverd werd, aan kunnen verkopen. Deze landen hebben immers onverkort olie en derivaten nodig. Rusland moet zich dan naar deze markt richten, de prijs aantrekkelijk maken (… zoals bij Indië het geval is), en uiteindelijk zou Rusland nog steeds olie leveren… alleen de eindbestemming verandert. We tekenen hier nu een simplistisch beeld, maar uiteindelijk gaat het om vraag en aanbod – problemen die op te lossen zijn.
De situatie met gas is helemaal anders. Derhalve heeft de EU nog niet een onmiddellijk gasembargo verordend. Het Russische gas is voor de EU-afnemers niet op korte termijn vervangbaar. En al helemaal niet aan dezelfde prijs. Er zijn immers veel minder LPG- dan olietankers. De huidige LPG-vloot is voornamelijk met de bevoorrading van Azië bezet.
Als de EU geen Russisch gas via de pipe-line verbindingen importeren wil, dan treedt ook hier vraag en aanbod op de voorgrond, die de prijs van het LPG-gas én het vervoer met de bestaande LPG-tankers zal bepalen. Het Russische gas kan men niet zomaar vervangen door LPG. Ook als hier voldoende aangeboden wordt, dan steekt onmiddellijk het transportprobleem de kop op. Bovendien zijn er in de EU niet voldoende LPG-terminals om de bevolking te voorzien van gas. Ze zullen dus nog moeten gebouwd worden. Op korte termijn: geen oplossing.
Voor Rusland komen er ook dergelijke problemen: als de EU het Russische gas niet meer wil, dan kan Rusland niet zomaar het gas vloeibaar maken en met tankers naar Azië vervoeren. Ook Rusland zou eerst LPG-tankers en bijkomende -terminals moeten bouwen.
Als de EU met Hongarije i.v.m. een olie-embargo tot een akkoord zou komen, dan zullen wij dit zeer zwaar voelen: de prijzen van olieproducten zullen snel nog meer stijgen. En van deze prijsstijging zou Rusland onrechtstreeks profiteren omdat het dan het Russische olie duurder op de wereldmarkt kan verkopen. Tijdens de fase, tijdens dewelke de EU een vervanging voor de Russische olieleveringen zoekt, zou Rusland op de wereldmarkt meer kunnen factureren voor de olie.
Om aan te tonen hoe nerveus de oliemarkt is: toen de EU het vervoer van Russische olie in Europese schepen uit het sanctiepakket haalde, daalde de prijs van de olie op de wereldmarkten.*
De Neue Züricher Zeitung kwam recent ook tot die conclusie: tijdens de overgangsfase zou de stijgende olieprijs waarschijnlijk de verliezen, veroorzaakt door het EU-olie-embargo, ruimschoots opvangen. „Warum Russland von einem möglichen Erdölembargo der EU profitieren könnte“
Rusland heeft bij de gasverkoop een voordeel: ook zonder de bouw van LPG-terminals zijn China en Indië vanuit Rusland via een pipeline bereikbaar. En Rusland heeft zich al richting Azië heroriënteerd. Binnen enkele jaren zou Rusland het verlies van de EUropese markt compenseren via nieuwe pipelines naar Azië, waar de vraag stijgende is.
En daar zal de EU het volgende probleem zien opduiken want de EU moet economisch met Azië concurreren. De machtsverdeling in de concurrentiestrijd is momenteel: Azië heeft het concurrentievoordeel van lagere lonen – de EU lagere energiekosten. En dat precaire evenwicht zal snel verstoord worden als de EU haar kaarten op het duurdere LPG-gas zet. En als de Aziatische landen binnen enkele jaren volop Russisch gas via pipelines kunnen invoeren… ja dan… ziet het voor onze bedrijven niet gunstig uit.
De EU-commissie en de EUropese politici die een olie- en gasembargo tegen Rusland eisen, schieten in eerste instantie in eigen voet. Op korte termijn zou het zelfs tot olie- en gastekorten kunnen leiden. En wat zelfs een blinde ziet: tot onbetaalbare prijzen aan de pomp en bijzonder koude winters. Een Russisch gasembargo is niet op korte termijn te vervangen. De nationale regeringen zullen voor de keuze staan: ofwel de verwarming van bevolking stilleggen of de industrie vleugellam te maken. Bovendien zou de hogere energie kost niet alleen tot inflatie maar bovendien tot een concurrentienadeel voor onze economie leiden met verlies van banen.
Wat de EU momenteel doet is de hielen likken van de VSA, die een markt voor hun LPG-gas gecreëerd hebben in Europa. En mooi meegenomen, daar bovenop hebben de VSA een economische concurrent in Europa fel verzwakt.
Politiek gezien handelt de EU bijzonder kortzichtig. Ooit zal de omgang met Rusland genormaliseerd moeten worden en dan is het niet bijzonder verstandig alle bruggen op te blazen. Tenslotte maakt Rusland tot aan de Oeral deel uit van Europa en liggen de exceptionele VSA aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.
Een gebouw, een dam, een hydro-energie centrale… alles in 3D gerealiseerd. Zij bouwen mega-projecten in enkele jaren waar wij tientallen jaren over doen om de planning-fase op punt te stellen.
Op het terrein van een voormalige steenkoolcentrale in Wyoming moet een mini atoomcentrale der nieuwste generatie gebouwd worden. Bouwheer: Terrapower, een door Bill Gates opgerichte start-up, en Pacificorp, een energiebedrijf van Warren Buffett.
Een miljard dollar zou de natriumgekoelde TWReactor kosten, de bouw 7 jaar duren en 345 megawatt produceren. Het gaat om de zgn. SMN, de Small Modular Nuclear Reactor, een kleine modulaire kernreactor die de mensheid – zo hopen de positievelingen – moeten redden van een klimaatcrisis én de atoomkracht als energiebron opnieuw vleugels moet geven.
Barclays zet de voor- en nadelen van atoomenergie op een rijtje.
Klimawandel: Warren Buffett & Bill Gates bauen Kernkraftwerk
De geschiedenis over het ontstaan, experimenten, en huidige technische details kan u in onderstaande video’s bekijken:
Groot, groter, grootst…
Enkele nuances die door westerse politici en/of media verzwegen worden. Dat het westen de huidige situatie zelf gecreëerd heeft, zal u nergens horen. Hoe de gasbetalingen dienen te gebeuren, hebben we uitgebreid in vorige artikels met dezelfde titel behandeld. Meer details hoe het westen “het Moskau model” uitgelokt heeft en waarom Rusland naar deze betalingswijze overgeschakeld heeft:
Rusland heeft deze regeling niet ingevoerd om de afnemers te treiteren. De belangrijkste reden was dat de EU verschillende Russische banken en Russische rekeningen in de EU gesanctioneerd en geblokkeerd heeft. Daarbij waren ook rekeningen waarop betalingen van Russisch gas gestort werden. M.a.w. Rusland heeft gas geleverd dat weliswaar door de importeurs betaald werd, maar dat Rusland niet bereikt heeft omdat het geld “bevroren” werd door de EU. Of de klanten hun geld kwijt zijn is een vraagteken, maar zij hebben ten minste gas geleverd gekregen. Rusland, daarentegen, heeft gas geleverd en werd er niet voor betaald. Daarom heeft Rusland beslist dat het niet langer Sinterklaas wou spelen, dat het gas op rekeningen in Rusland dient betaald te worden, zodat deze niet door de EU bevroren of in beslag genomen kunnen worden.
De tweede reden hebben we al aangekaart en ligt voor de hand: de roebel wordt ermee ondersteund. Het westen heeft de sancties immers opgelegd met het doel, de verwachting, de Russische munt te doen verzwakken en de economie te doen instorten. Dat de roebel zich onverwacht snel herstelde, én zelfs – momenteel – sterker staat dan voor de Oekraïne-intocht en de daarmee gepaard gaande sancties, is een doorn in het oog.
Nog iets dat selectief door de westerse politici en/of media over het hoofd gezien wordt zijn de lange-termijn leveringscontracten die Gazprom met Europese importeurs afgesloten heeft. In deze contracten verplicht zich Gazprom, binnen een bepaalde termijn een bepaalde hoeveelheid gas te leveren; en de importeurs verplichten zich deze hoeveelheid wel degelijk af te nemen en te betalen. Kortom: als de EU morgen de gasinvoer zou verbieden, dan moeten de importeurs de afgesproken hoeveelheid toch betalen, ook als ze deze niet willen afnemen. Wij horen het u al denken: Gazprom zal sowieso bij eender welke rechtbank aan het kortste eind trekken. Bij de huidige russofobie zal geen enkele rechter een vonnis ten gunste van Gazprom willen, of durven, uitspreken. Desalniettemin verandert dit niets aan de stand van zaken: contract is contract, geleverde goederen dienen betaald te worden. Maar Rusland is niet naïef – bijgevolg ontstond het “Moskou model”.
Trouwens, even terzijde, dat men nu overal privé eigendom in het buitenland van Russische staatsburgers in beslag neemt, is nog zoiets dat niet door de wettelijke beugel kan.
Een voorbeeld hoe krom de huidige situatie getrokken is: toen de pijpleiding TurkStream afgewerkt werd, was het voor Gazprom gunstiger het gas door de moderne pijpleiding naar Zuid-Europa te pompen, gunstiger dan door de slecht onderhouden Oekraïense pijpleiding (… dit is geen geheim vermits Oekraïne enkele jaren geleden nog investeerders zocht, er geen vond, om de pijpleiding te onderhouden, resp. herstellen/moderniseren). Volgens de nog steeds geldende transitcontacten moet Gazprom een bepaalde hoeveelheid gas door Oekraïne pompen (… u herinnert zich misschien nog de tussenkomst van Merkel, haar belofte aan Oekraïne, nadat Nord Stream 2 bijna gereed was, na jarenlange sabotage door de VSA). Gazprom moet voor de transit van het gas een bepaalde taks betalen of er nu gas doorstroomt of niet. Rusland heeft die betaald. Poetin heeft Gazprom opdracht gegeven door de Oekraïense leiding gas te blijven pompen, ook als dit duurder was voor de Russische staatskas. Tot nader order blijft Rusland gas leveren aan Europa, ondanks de totale economische en financiële oorlog en ondanks het feit dat het geen toegang heeft tot bepaalde gasbetalingen.
Terwijl men hier debatteert hoe snel ze van de Russische energiebronnen kunnen af geraken, wordt dit thema ook in Rusland besproken… nl. om de kraan gewoon toe te draaien. Men kan de logica ook omdraaien: waar er hier gesteld wordt dat de Russische leveringen van gas en olie de oorlogsonkosten betalen, telt dit ook omgekeerd- en in het verlengde ook voor Oekraïne, dat taksen int op het doorgevoerde Russische gas. Zonder energie: geen economie in de EU, geen opbrengsten voor de staatskas, bijgevolg kan er geen steun aan Oekraïne meer verleend worden.
Trouwens: Zelensky toetert steeds weer dat we met z’n allen de Russische energie-import moeten weigeren. Waarom draait hij dan niet de kraan van de pijpleiding in Oekraïne, die richting Europa loopt, toe?
https://www.vesti.ru/finance/article/2719895
Vanaf vandaag hanteert Duitsland een naam voor de nieuwe betalingswijze van Russisch gas: “Moskauer Modell”.
Duitsland kiest voor energiezekerheid. Bij DWN vernemen we – één dag voor het verstrijken van de betaaldatum:
Deutschland wird Gas künftig nach Moskauer Modell bezahlen Der Energieversorger Uniper wird russisches Gas künftig in dem von Moskau geforderten Modell über die Gazprombank bezahlen.
Handelsblatt sluit zich hierbij aan met een bericht “enerzijds – anderzijds”. Oordeel zelf; we citeren:
"Unternehmen, die wie von Moskau gefordert in Russland ein Bankkonto eröffneten und Lieferungen weiterhin in Euro zahlten, verletzten nicht die EU-Sanktionen gegen Russland, teilten Beamte der EU-Kommission am Donnerstag mit. „Was die Russen danach mit dem Geld machen, ist ihnen überlassen”, sagte ein Beamter."
Ned. vert.: “Ondernemingen die zoals door Moskou geëist in Rusland een bankrekening openden en verder in euro betaalden, plegen geen inbreuk tegen de EU-sancties,” zo deelden ambtenaren der EU-commissie donderdag mee. “Wat de Russen daarna met het geld doen, is hun zaak.”
Zo hou je natuurlijk een slag om de arm. Echter, de EU-commissie vindt het niet kunnen dat de transactie van gas pas dan door Rusland als afgewikkeld beschouwd wordt, als het geld in roebel omgerekend werd.
Nochtans had landgenote en tevens EU-opperakela von der Leyen gewaarschuwd: wie in roebel betaalt, schendt de EU-sancties en neemt – als overtreder – een hoog risico. Wat zou von der Leyen van plan zijn? Persoonlijk de gaskraan in Rusland toedraaien? Technisch gezien betalen de gasafnemers dus niet in roebel, maar in euro of dollar. In realiteit betalen ze natuurlijk wel in roebel; waarom zouden ze anders twee rekeningen openen bij de Gazprombank, één in euro, resp. dollar en één in roebel, waarop de omgerekende buitenlandse deviezen herdoopt worden in roebel.
Bloomberg meldde trouwens dat er nog wel zondaars zijn die de directieven van de EU weigeren te volgen. Vier zouden al in roebel betaald hebben; tien gasbedrijven zouden rekeningen geopend hebben bij de Gazprombank om de gestorte euro’s (… of dollars) vervolgens in te wisselen op een roebelrekening.
Het is niet zo dat Bulgarije niet wou betalen maar het land vertrouwt heel het wisselkoerszaakje niet, zegt het. Bulgarije vindt dat het de controle over het betaalde bedrag verliest via de tussenstap van de omrekening der twee munten. Raar argument. Vanaf het ogenblik dat wij een overschrijving doen, zij het in euro of in een andere munteenheid, zijn wij het geld kwijt en hebben wij er niets meer erover te zeggen.
Niet alleen Polen heeft een actieplan, ook Bulgarije zat niet stil. Nochtans is de nood in Bulgarije momenteel groter dan in Polen: de Bulgaarse gasvoorraad zou slechts 15% bedragen, terwijl Polen naar eigen zeggen voor 76% gedekt is. Bulgarije verwacht dat de gasaansluiting in Griekenland in juni gereed voor gasdoorstroming naar Bulgarije zal zijn. Of hiermee de initiële 90% bevoorrading door Rusland gedekt zal worden? En ook hier zien we een soortgelijk arrangement als in Polen: “revers” van de TurkStream pijpleiding die Russisch gas naar Griekenland brengt via Turkije, de Zwarte Zee, vervolgens aan land komt in Griekenland en uiteindelijk Bulgarije. Bulgarije kan zichzelf dan wijsmaken dat het Grieks gas koopt en geen Russisch.
Dat beide landen met andere leveranciers in zee wilden gaan, was sowieso gepland. Hun gascontract met Rusland verstreek immers dit jaar en zij waren niet zinnens dit te hernieuwen. Hoewel… Wat maken ze zichzelf en ons allemaal wijs: het gaskind heeft nog steeds dezelfde bio-vader… Benieuwd wanneer de poco tv-kanalen dit von Münchhausenverhaal zullen uitzenden.
“Het tijdperk van Russische fossiele brandstoffen in Europa is nabij,” oreerde von der Leyen. Benieuwd of de 23 Europese landen die Russisch gas gebruiken er op termijn ook zo over denken en/of de EU-plannen kunnen uitvoeren zonder dat hun bevolking in de kou zit.
In een vorig artikel berichtten we hoe de gasfactuur aan Rusland kan betaald worden – in roebel – zonder dat daardoor potten gebroken worden. Stilaan nadert de dag der waarheid, t.t.z. de dag dat u over dit thema door de poco media een al dan niet met zout bestrooide mededeling zal mogen vernemen..
De gasfacturen moeten altijd op het einde van de maand betaald worden. M.a.w. morgen.
Polen en Bulgarije weigerden, Rusland draaide de kraan toe, maar dat wist u al. Polen verklaarde bovendien – triomfantelijk – dat het land slechts voor een klein percentage gas uit Rusland ontving en dat het eigenlijk, feitelijk, onafhankelijk is van Russisch gas. Ook dat wist u al.
Wat u niet wist, is dat Polen nu gas vanuit Duitsland, vanuit de Jamal-pijpleiding, Russisch gas geleverd krijgt. Via een terugvoermechanisme, “revers”*genoemd, vloeit het voormalig Russisch gas, dat intussen via een kort verblijf op Duits grondgebied het etiket “Duits gas” opgekleefd kreeg, naar Polen. Het gaat om dezelfde hoeveelheid, 30 miljoen m3, die Polen onder contract had met Gazprom. Polen betaalt Duitsland in euro. Kous af.
Hoe lang deze regeling zal duren, staat in de sterren geschreven. Polen kan in de toekomst onafhankelijk worden van de invoer van Russisch gas. “Kàn”, niet “is”. Het moet immers eerst een LPG-terminal en/of de Baltic pijpleiding, voor de gaslevering uit Noorwegen, afwerken en in werking laten treden. Voorlopig is dit toekomstmuziek. Pikant detail: het Noorse gas dat dan – in de toekomst – naar Polen zal vloeien zal dan de gaslevering aan andere EUropese landen doen verminderen. M.a.w. andere landen zullen niet alleen minder Noors gas mogen ontvangen, ze zullen er zelfs meer voor moeten betalen. Noorwegen kan niet onbeperkt gas leveren en zit aan de limiet zo het zichzelf niet in de voet wil schieten.
Bovendien is het de vraag of – Rusland -en hoe lang – Duitsland – dit zullen dulden. Rusland om evidente redenen: als ze redeneren dat ze door Duitsland belazerd worden… Duitsland: omdat solidariteit iets is dat slechts telt zo lang er geen eigenschade optreedt. En dan hebben we het niet over een mogelijke strafmaatregel die Rusland eventueel kan opleggen. Neen, dan hebben we het over de gasfactuur die Polen aan Duitsland dient te vereffenen. Polen betaalt in euro, maakt gebruikt van het lange-termijncontract aan gunstige voorwaarden dat Duitsland met Rusland afgesproken heeft. De Poolse trots en weerstand wordt onmiddellijk vertaald in een gunstigere gasprijs. Gaat Rusland dit pikken?
En de slachtoffers zijn de andere landen, die gas gebruiken. Op de dag dat bekend gemaakt werd dat Polen en Bulgarije weigerden het geleverde gas in roebel te betalen steeg de gasprijs op de Europese markten op 1.350 dollar per 1000 m3… Sinister resultaat: de Russische balans blijft in evenwicht. Sinister vraagteken: zal Gazprom méér gas leveren aan landen die de factuur in roebel willen betalen, zodat deze het méér geleverde gas kunnen doorverkopen? Volgens de premier van het land b hebben wij in dit godgeklaagde land meer dan genoeg, we zouden zelfs andere landen kunnen “helpen”. Voor hoe onnozel houdt die bewuste premier ons… voor hoe naïef houdt hij de Russische regering?
Er is voorlopig slechts één EU-lidstaat die zich niet laat meeslepen naar de ondergang: Hongarije. We citeren Péter Szijjártó, de Hongaarse minister van buitenlandse zaken:
“85% der gasleveringen komt uit Rusland. 65% der olieleveringen komt uit Rusland. Waarom? Omdat dat door de infrastructuur zo voorzien is. Wij doen dat niet voor de lol, wij hebben de situatie niet gezocht.”
De EU-cenakels zijn “not amused”, zoals het in diplomatentaal heet. Zodra betalingen in euro op een rekening van een Russische bank overgeschreven worden, zijn deze uit de controle van de EUropese financiële instituten. De intussen omgewisselde euro’s in roebel kunnen niet in de diepvries of – erger – in beslag genomen worden. En, niet onbelangrijk vanuit Russisch standpunt – de verkoop van euro’s geeft de roebel meer ruggensteun, versterkt de stabiliteit, een doorn in het oog van de EU.
Nog een citaat, ditmaal van Poetin in het onbekommerde jaar 2010 op een samenkomst met Duitse zakenlui:
“Ik weet niet waarom Duitsland iets tegen kernenergie heeft. Ik wil daar ook geen commentaar op geven. Maar… Ik begrijp niet goed hoe jullie willen verwarmen. Gas… willen jullie niet. Atoomkracht willen jullie niet ontwikkelen. Wat willen jullie? Met hout verwarmen? Maar dat hout komt dan weer uit Siberië… “
Intussen geen grappige anekdote maar realiteit. Duitsers, Nederlanders en Denen kopen hout, veel hout. Nordicwoods bericht dat ze 30 à 40% meer hout verkocht hebben dan verleden jaar. Bomen groeien niet tot brandhout in enkele jaren. In Europa zijn er – zoals bekend – nog weinig bossen over gebleven. De Oekraïense Karpaten zijn al kaal gekapt. Poetin zegde 12 jaar geleden waar het hout vandaan komt, nl. daar waar het gas zich bevindt, in Siberië.
Ach… zal u zeggen, er is immers ook elders hout te vinden, zoals bv. in de VSA en Canada. En in de evenaarswouden. Hoewel, tropisch hout heeft een quasi zelfde status als een pelsmantel. Op hout inzetten om ons te verwarmen zal in de toekomst, als je de klimaatreligie tot wet verheft, strafbaar zijn. In 2019 was er 42,5 miljoen hectare bos minder dan in 2010. Dat is gelijk aan tien keer de landoppervlakte van Nederland. Het aandeel bos van het wereldlandareaal was 31 procent in 2019 en had een oppervlakte van bijna 4,1 miljard hectare (FAOSTAT, 2021a). (…) Trouwens, de prijs van hout stijgt elke dag. Ga maar eens enkele planken halen in een doe-het-zelf-zaak.
Zuhal Demir doet een gezonde poging om het bomenbestand in Vlaanderen op te krikken. Al gaat dat dikwijls ten koste van de landbouw. Bomen vervangen boeren. Klimaatbossen vervangen akkers. Wolven vervangen schapen, reeën, hazen, fazanten… Natuurpunt vervangt het gezond verstand. Als het klimaat hier dan toch zo snel verandert, waarom laat Demir dan geen bananenbomen planten?… Euh… we hadden even een kortsluiting tussen bepaalde importcijfers… Een oud grapje dat intussen gecensureerd werd omwille van bepaalde woke-tenen.
*hetzelfde systeem waarmee Oekraïne Russisch gas even de grens laat passeren, het vervolgens terugleidt, de beruchte “revers”, en dan toetert dat het EUropees gas gebruikt en koopt.
Steeds meer Europese gasbedrijven willen toegeven aan eis om in roebels te betalen | Nieuws | hln.be
Containerschepen zonder tussenkomst van een stuurman op de brug. Zelfvarend. Van A naar B. Of via afstandsbediening. Bovendien hybride, probleemloos overschakelend van elektrische aandrijving naar brandstof. Overal wordt er geëxperimenteerd: van Noorwegen tot het verre China.
De Chinese overheid meldt dat het ‘s werelds eerste (…?… werd het Noorse over het hoofd gezien… is er een verschil?) autonoom varend hybride elektrisch containership in dienst genomen heeft tussen de havens van Qingdao (prov. Shandong) en Dongjiakou. Na een technische evaluatie die in maart afgesloten werd begon de Zhi Fei (Ned. De Vliegende Wijsheid) op 22 april aan de eerste reis.
Het 8000 dwt -schip heeft een capaciteit van 300 TEU en vaart normaal aan een snelheid van 8 knopen, deze kan opgevoerd worden tot 12 knopen. Het kan op drie verschillende wijzen bestuurd worden: door de mens, via een afstandsbediening of helemaal automatisch zonder invloed van de mens. De Vliegende Wijsheid is een testproject op weg naar grotere containerschepen met een capaciteit van 500 à 800 TEU.
China Launches its First Autonomous Container Ship Service (maritime-executive.com)
Deze kleinere versie ging eraan vooraf: