Quasi elke tweede dag hoor je berichten dat de kerncentrale van Zaporizja beschoten werd. De beschuldigingen gaan over en weer: Rusland of Oekraïne. Maar welk voordeel zou Rusland erbij hebben de kerncentrale te beschieten, te beschadigen? Ze hebben ze veroverd, ze zitten aan de knoppen, ze kunnen 4 miljoen gezinnen zonder elektriciteit zetten, waarom zouden ze hun eigen troepen beschieten én het veroverd grondgebied aan bestraling blootstellen? Men vergelijke met Syrië: telkens de regeringstroepen een bepaald gebied heroverd hadden, werd er plotseling een gifgasaanval op de bevolking uitgevoerd… En een zelfde redenering door het westen: Assad heeft het gedaan, zoals nu “Poetin het gedaan heeft”.
Waarom zou Rusland dergelijke stommiteiten begaan? Of laten we de vraag anders stellen: Qui bono? Oekraïne daarentegen heeft andere kaarten. Met het door de VSA geleverde HIMARS-raketsysteem en bijgeleverde munitie is de kerncentrale een geschikt doelwit om te proberen een NAVO-inmenging in Oekraïne d.m.v. het activeren van artikel 5 uit te lokken.
Naar verluidt zou het Internationaal Atoomagentschap op weg zijn naar Zaporizja. De bevindingen van de delegatie worden nu al in twijfel getrokken: “… De vraag blijft hoeveel ze zullen kunnen onderzoeken…”
Nogmaals een vergelijking met Syrië. Nadat het Syrische leger beschuldigd werd van een gifgasaanval, wachtte het westen niet op de bewijzen maar bombardeerde als wraak “voor het lijden van de onschuldige bevolking” Syrische doelwitten. Beschuldiging zonder bewijs, procureur, rechter en beul: alles in één verpakking. En men herinnere zich de OPCW-delegaties in Syrië, die ofwel niet ter plaatse wilden gaan kijken en onverrichterzake terugkeerden, ofwel een onderzoek uitvoerden, besluiten hieromtrent in een verslag goten… waarop het verslag gewijzigd werd volgens de wensen van de VSA en de leider van het onderzoek ontslagen werd.
The Telegraph plaatste deze video waarin gemeld wordt dat het Oekraïense leger Russisch legermateriaal vernietigd had in de buurt van de kerncentrale:
De Nederlandse hoofdstad Den Haag heeft volgens Reuters om een uitzondering op de sancties gevraagd. Minstens om de periode tot 1 januari 2023 te overbruggen. Nochtans klonk het hoogmoedig dat een nieuw gascontract met Rusland niet nodig was: men zou zich elders voorzien. Maar men blijft positief: er moet en zal een andere gasleverancier gevonden worden. Het is alleen een kwestie van tijd.
Vier maanden na dit ernstig bedoeld voorstel van de Nederlandse buitenminister om een “sanctiescoördinator” te benoemen om te “zwaluwstaarten” krijgt het een eerder satirische invulling.
Dat Rusland méér dan de contractuele hoeveelheid gas zal leveren aan Hongarije, had u wellicht al vernomen.
Dat China de “grootste investering ooit in Hongarije” plant, is minder bekend.
Contemporary Amperex Technology Ltd (CATL), China’s grootste batterijenproducent voor elektrische voertuigen kondigde aan dat het een fabriek in Hongarije zou bouwen voor een bedrag van 7.34 miljard euro (50.79 miljard yuan). Het zou de grootste batterijcellenfabriek in Europa moeten worden. “De grootste groene in vestering in de geschiedenis van Hongarije“. Tot spijt van wie het benijdt.
Waarom wil CATL investeren in Hongarije? Eigenlijk gewoon zakelijke logica. Hongarije ligt geografisch in het hart van Europa, dicht bij Europese klanten en bijgevolg in staat om snel te reageren op de markt.
Hongarije biedt voorspelbaarheid, zowel qua politiek als zakelijk. Hongarije was het eerste land in Europa om het “Memorandum of Understanding”, een begripsakkoord met China, te ondertekenen om samen het “Belt and Road” Initiative, de nieuwe Zijderoute, mogelijk te maken. En dat legde geen windeieren: het aantal Chinese bedrijven dat in Hongarije wil investeren gaat de laatste twee jaar in stijgende lijn. Investeringen doen het goed; bilaterale handel tussen China en Hongarije steeg jaar na jaar met 34.5% (gegevens 2021).
Terwijl hier iedereen al maanden zit te wachten op fietsonderdelen uit China, heeft een Chinese e-fietsenproducent, NIO, aangekondigd dat de eerste buitenlandse fabriek in Hongarije zal komen. En Lenovo heeft in juni zijn eerste vestiging in Europa geopend in Ullo, Hongarije.
Criticasters stellen dat Hongarije investeringen binnengehaald heeft in ruil voor lange-termijn steun aan China. Echter, dan moeten die er ook bij zeggen dat CATL lange tijd van plan was een fabriek te bouwen in Noord-Amerika. Stilaan bekoelde de Chinese liefde voor het VSA-territorium. De vrees voor de VSA politiek die er geen graten in ziet kennis, kapitaal, bedrijven te confisqueren onder het mom van “nationale verdediging” maakt dat Chinese politici en ondernemers schrik hebben voor “piraterij”…
CATL zou naar verluidt verschillende mogelijke vestigingsplaatsen in de VSA bezocht hebben, maar zou eventueel besluiten de plannen in Mexico uit te voeren.
Europese Atlantisten zien het met lede ogen gebeuren. Bij elke Chinese investering benadrukken zij de vrees voor verborgen spionagelijnen richting Bejing. Hongarije wil rationeel en pragmatisch politiek en handel drijven en niet de nationale mogelijkheden en belangen omwille van VSA-EU-marsorders verkwanselen.
Afsluitend: de EU is razend op de Hongaarse regering omdat benzine voor Hongaren goedkoper is dan voor niet-Hongaren. Vind maar eens een Hongaar die daartègen kan zijn. We vragen ons af wanneer Hongarije de weg van Groot-Brittanië volgt: weg van de EU-leiband. En ook of de scheidingsprocedure sneller loopt als men buiten gegooid wordt…
Ga er even bij zitten. Neem een drankje. En verneem hoe Kafka zich een blijvende positie veroverd heeft in de gasdramatiek.
U weet dat we met z’n allen spaarzaam moeten zijn: zo weinig mogelijk gas verbruiken, koud douchen en deze winter de thermostaat op ijskasttemperatuur zetten, met sneeuwlaarzen, gevoerde handschoenen, wollen muts en de oude pelsmantel van de bomma in de zetel zitten te bibberen.
DWN titelt: Ondanks energie-noodtoestand leidt Duitse leverancier gas naar Marokko. Tegelijkertijd toont het de onwaarschijnlijke verstrengelingen van overheden en grondstoffenproducenten.
U leest het goed: Via Spanje krijgt Marokko gas. Het is niet te vatten hoe er met onze voeten gespeeld wordt. En ja, via de beroemde EU-solidariteit, krijgt ook Frankrijk gas van Duitsland. Frankrijk heeft nl. een probleem met de atoomcentrales: het ontbreekt aan koelwater. Bijgevolg: uitschakeling of verminderde elektriciteitsproductie. Dat valt nog enigszins te begrijpen, maar Marokko? En blijkbaar is Algerije niet gelukkig met de RWE-actieradius.
Gas wordt via de pijplijn Maghreb-Europa van Spanje naar Marokko geleid. Echter: de bedoeling was eigenlijk dat er Algerijns gas naar Europa had moeten stromen. Eigenlijk, u weet wel, om de afhankelijkheid van Russisch gas te dwarsbomen. Eigenlijk geen slecht plan, als Spanje en Marokko zich niet, in strijd met het volkerenrecht, met het probleem van de Westelijke Sahara hadden willen moeien. De Spaanse regering wil nl. de Marokkaanse aanspraken op de Westelijke Sahara erkennen. En dat is niet naar de zin van Algerije.
Komt er dan nog bovenop dat de Spaanse premier Sánchez niet bepaald handig hierover communiceerde… of beter… niet communiceerde. Hij liet nl.de Marokkaanse koning de eer zijn brief aan het Koninkrijk Marokko voor te lezen, waarbij hij de Marokkaanse plannen voor illegaal bezette Westelijke Sahara een pluim gaf, we citeren, als “de meest serieuze, geloofwaardigste en realistische basis voor de oplossing van het conflict.” En ging in overtreffende trap door eraan toe te voegen dat “beide landen door genegenheid, geschiedenis, geografie, belangen en gemeenschappelijke vriendschap ondeelbaar met elkaar verbonden” zijn.
Zoet, mierzoet, om te kotsen…
De Spaanse regering wil blijkbaar de Marokkaanse aanspraken op de Westelijke Sahara erkennen. De Spaanse regering levert wapens aan Oekraïne om het zelfbeschikkingsrecht der Oekraïners te verdedigen, maar het zelfbeschikkingsrecht der Sahrawi is ondergeschikt aan de Marokkaanse bezettingsdrang. Dit ondanks ontelbare VN-resoluties, die de dekolonisering van de illegaal door Marokko bezette Westelijke Sahara eisen. Het met Polisario bereikte akkoord omvatte een referendum… , dat snel het papier niet waard was waarop het geschreven werd. Idem dito voor de door Israël bezette Syrische Golanhoogte… Of het door Turkije bezette Noord-Cyprus. Of, dichter bij huis, de zelfbeschikkingsdrang van Catalonië…
Terug naar de pijplijn, of naar een andere pijplijn, de MidCat-pijplijn, die omwille van de blijvende voet van oorlog van Madrid met Catalonië een vroege dood stierf. Via die pijplijn had het Algerijnse gas al lang naar Frankrijk en Duitsland kunnen stromen. Quod non.
De Spaanse online-krant Diario 16: blokletterde “Duitsland levert gas naar Marokko, terwijl in Europa tekorten dreigen.” Het zou daarbij om vloeibaar gas uit de VSA gaan, dat in Spanje terug naar de gasgedaante omgezet wordt, zo luidt de officiële versie. Marokko beschikt niet over een LNG-terminal. Daarom laat het Koninkrijk Marokko in Spanje regasificeren (in gas omzetten).
De Mahreb-Europa pijplijn kreeg gewoon een omgedraaide functie: Europa-Maghreb, het gas vloeit nu in de omgekeerde richting dan oorspronkelijk voorzien.
En, u houdt toch nog altijd de huidige problemen met de turbine van Nord Stream 1 in het achterhoofd? Wel ook de Medgaz-pijplijn tussen Algerije en Spanje kampt nu met “technische problemen”… waardoor de kraan omwille van de veiligheid stilaan meer en meer toegedraaid werd. En dan is het nog niet eens winter.
Algerije was tot herfst 2021 de grootste gasleverancier van Spanje, had niet te misverstaan medegedeeld dat als er slechts één Algerijns gasmolecuul naar Marokko gaat, dan zou het de gaskraan naar Spanje helemaal dichtdraaien. Wat intussen gebeurd is.
Marokko ziet de problemen – zeker naar de winter toe – toenemen. De koning zou zelfs overwegen de relaties met het buurland te willen normaliseren. Vooral omdat het gascontract tussen Algerije en Marokko verleden jaar afliep, waardoor ook geen gas meer naar Europa geraakte, daar Algerije wou vermijden dat Marokko zich – als tussenstation – illegaal kon bedienen.
En daar bovenop heeft Algerije kenbaar gemaakt toe te willen treden tot de BRICS-landen. Het houdt binnenkort – samen met Rusland – legeroefeningen aan de grens met Marokko. De VSA zien de bui hangen en hebben hun manoeuvres “African Lion”, die sinds 18 jaar in Marokko plaats vinden, afgeblazen.
Alle gelijkenissen met gas- en oliedoorvoerland Oekraïne zijn louter toevallig.
Enkele EU-lidstaten krijgen geen olie meer uit Rusland. Uitgerekend landen die geen plan voor een alternatief hebben. Dit krijgt u toch niet aan een normaal denkend wezen in de zakenwereld uitgelegd. De EU slaagt erin van een doodgewone handelsprocedure iets heel ingewikkelds te maken… En dan komt Orban in actie!
Sinds 4 augustus komt er geen druppel olie meer uit de zuidelijke tak van de “Druschba”pijplijn. De oliestroom blijft ongehinderd doorlopen via de noordelijke tak naar Polen en Duitsland. De zuidelijke tak loopt vanuit Rusland over Wit-Rusland en Oekraïne naar Hongarije, naar Slovakije en naar Tsjechië. De onderbreking heeft gevolgen voor heel Europa. Hongarije wil het probleem met geld oplossen!
De Hongaarse olie- en gasgroep Mol wil de olie zo snel mogelijk weer laten stromen en heeft – naar eigen zeggen – daarvoor geld betaald aan de Oekraïense pijnlijnbeheerder.
Als reden voor de leveringsonderbreking geeft het Russische Transneft betalingsproblemen op. Transneft betaalt normaal gezien het Oekraïense Ukrtransnafta taksen voor de doorstroom van de olie. In juli bedroeg dit 15 miljoen US$. We citeren Ukrtransnafta:
“Ukrtransnafta schortte de dienstverlening op het transport van olie via het Oekraïense grondgebied op vanaf 4.8.22 daar er geen financiële fondsen ontvangen werden voor verleende diensten…”
En de Oekraïense “dienstverlening” moet op voorhand betaald worden… Transneft stelt dat het niet kon betalen daar de EU-sancties dit verhinderden. De betaling van 22 juli – voor de maand augustus – kwam terug op de rekening van Transneft wegens weigering door de hiervoor verantwoordelijke bank. En daarop heeft Oekraïne de doorstroom op haar grondgebied tegengehouden.
We citeren Transneft:
“Vanaf heden mogen Europese banken (corresponderende met Russische) niet langer zelfstandig beslissen over het al dan niet doorgaan van een transactie. Om de bevestiging te krijgen dat de transactie geen deel uitmaakt van de verboden transacties-lijst moet een toestemming van een hiervoor verantwoordelijk overheidsorgaan voorliggen. Het feit dat de EU-bollebozen nog geen consensus bereikt hebben over het algoritme van banktransacties in de verschillende domeinen, én daar bovenop het verlenen van dergelijke toelating, maakt het allemaal niet bepaald gemakkelijk.”
Transneft heeft dus een informatieverzoek aan de verantwoordelijk bank gericht om een toelating te krijgen betalingen te kunnen uitvoeren volgens het akkoord met Ukrtransnafta. Alternatieve opties voor betalingen worden ook ontwikkeld.
De EU-sancties verbieden een groot aantal van bankzaken. Maar betalingen van olie en gas werd expliciet als uitzonderingen vermeld. Mol deelde volgens de Financial Times mee:
“Oekraïne heeft beloofd de doorvoer van ruwe olie, die enkele dagen geleden “wegens technische problemen bij de bank” werd gestopt, binnenkort weer in orde te brengen.”
De olieprijs steeg omwille van de onderbreking met ca. 1 US$ per barrel, maar lijkt intussen weer af te zwakken.
Grace Pandor, Zuid-Afrika’s minister voor internationale relaties maakt zonder omwegen duidelijk dat haar land zich niet zal laten “betuttelen of pesten”.
“We hebben onze eigen visie, onze eigen plannen die we willen ontwikkelen. We willen dat onze eventuele partners die respecteren maar niet dat zij eisen dat wij onze politieke lijn moeten veranderen volgens hun wensen.
Geen “jullie moeten dit of dat kiezen of anders….”
We maken ons zorgen over de nieuwe wetgeving, gestemd in Congres, in de VSA. We geloven in de vrijheid – de vrijheid voor iedereen. Jullie kunnen niet zomaar zeggen “omdat Afrika dit of dat doet, zal het gestraft worden door de VSA.” Wij hopen dat dergelijke beledigende wetgeving in de Senate zal tegengehouden worden.
Het is inderdaad belangrijk dat we allemaal een verschillende mening mogen hebben. Tenslotte zijn we soevereine naties, die gelijkwaardig beschouwd worden volgens het VN Charter. We kunnen verschillen qua economische macht en mogelijkheden om invloed uit te oefenen in verschillende delen van de wereld, maar wat de wereld doet draaien is respect hebben voor elkaar.”
Vorige bijdragen over hetzelfde thema met telkens andere protagonisten die in Afrika gingen proberen hun visie op “democratie” te verkopen, m.a.w. Rusland buiten spel te zetten… of anders…
Wie vandaag durft te stellen dat de CIA, de NAVO, de EU, kortom heel het zgz. democratische westen de toestand in Oekraïne zodanig hebben opgejut, de vredesakkoorden van Minsk ondermijnd, een oorlog tegen de bevolking van de Donbass heeft gevoerd, zodat Rusland zich – na talrijke waarschuwingen – uiteindelijk de wapens opnam, die moet zowat alle denkbare middeleeuwse folteringen ondergaan eer er “recht” geschied is.
M.a.w. elke tegenstem, elke neutrale stem, elke objectieve stem, elke logische stem wordt verdacht van Russische partijdigheid, van spionage, van ontrouw t.o.v. het westen.
En dat hebben enkele voormalige staatslui ook al ondervonden, zoals de voormalige Duitse kanselier Schröder (SP) en de voormalige Oostenrijkse buitenministerin Karin Kneissl, voorgedragen door FPÖ.
Karin Kneissl is weggevlucht uit Wenen, uit haar vaderland Oostenrijk. Weggevlucht voor de doodsbedreigingen. Een tijdje geleden gingen er beelden rond uit haar verblijfplaats in Frankrijk, waar ze sinds de herfst 2020 heen trok. En toen kwam de geruchtenmolen op gang: ze zou daar leven als “God in Frankrijk”, zich te goed doen aan wat ze uit de Oostenrijkse potten meegenomen heeft, een *****leven voeren aan de Azuren Kust. Niets van dit alles was waar. Het kostte haar niet alleen haar huwelijk maar ze zag zich gedwongen afstand te doen van alles wat haar lief was. Blijkbaar was dit niet ver genoeg om zich veilig te voelen. Kneissl trok verder naar…. Libanon!
Dat een dame van het formaat van Kneissl voor haar leven vreest en zich verplicht ziet het Avondland te verlaten, zegt veel over het huidige Avondland waar de donkere nacht ingetreden is. Kneissl koos jaren geleden voor een carrière in de diplomatie met “energie” als expertise, spreekt vlot Duits, Frans, Arabisch, Engels en conversatieniveau Spaans, Italiaans, Hongaars, Hebreeuws.
Als politici zoals Filip Dewinter en Geert Wilders, sinds tientallen jaren bedreigd, toch in het land blijven en hun werk doen, dan moet Karin Kneissl een zeer realistische dreiging boven het hoofd hangen. Dat zij als partijloze voorgedragen werd door de FPÖ als ministerin van buitenlandse zaken in de regering Kurz I, dat zij op haar huwelijk de Russische president Poetin als gast mocht verwelkomen… dat is van een heel ander niveau dan Wilders die het publiek liet instemmen met een “minder” Marokkanenoproep. Voorafgaand werd ze quasi monddood gemaakt, haar boeken vonden geen uitgever meer, haar lezingen werden op de zwarte lijst gezet en verder hangen er zware sancties boven het hoofd. Ze riskeert in Europa op elk moment gearresteerd te worden.
Op facebook vonden we bevestiging van haar exielplaats: het is wel degelijk Libanon. Ze woont samen met een gezin ergens in de bergen in eenvoudige omstandigheden. Om evidente redenen wordt de exacte locatie niet medegedeeld. De bijhorende beelden konden wij om de een of andere reden niet laden; wie geïnteresseerd is, moet maar eens kijken bij (8) Gabriele Von Hanstein | Facebook 5.8.2022 16;52 u.
Ze geeft geen interviews meer aan westerse media wegens… nou ja… onbetrouwbaar. En maakte een uitzondering voor Asia Times, tkp (met verwijzing naar Asia Times) en RT-de, dat tussen de raderen van de sanctiesmolen beland is. Wie Duits begrijpt, moet het eens lezen, het is de ingekorte versie van de 2 uitgebreide artikelen bij Asia Times. We plaatsen ze integraal hieronder.
Na enig zoeken (via… via… ) konden we uiteindelijk toch een beetje beeldmateriaal van RT-de terugvinden. Vanaf 25;18 komt Kneissl in beeld. Klik hier. Het volledige gesprek, waarnaar verwezen wordt, konden we niet vinden.
„Nun, Europa wird immer irrelevanter. Demografisch gesehen und leider auch politisch irrelevant. Und derzeit schreibe ich ein Buch mit dem Arbeitstitel ‚Ein Requiem für Europa‘, denn das Europa, in dem ich aufgewachsen bin und dem ich mich verschrieben habe, gibt es nicht mehr.“
Facebook heeft haar gewoon geschrapt en verwijst op haar pagina naar het Oostenrijkse ministerie van buitenlandse zaken. We vragen ons af wie er intussen weet dat wij haar facebookpagina bekeken hebben. Je zou voorwaar paranoïde worden… Wie ons volgt weet dat we ontelbare keren doodgewoon uit het www verdwenen… Op twitter slaagden we erin haar min of meer te volgen:
Lese wieder Die Reise in den Westen, ein Versuch, das Enigma #China ein wenig mit phantastischer Literatur zu ergründen Konnte nur wenige Kartons aus dem alten Leben mitnehmen. Das Buch war neben Goethe und Joseph Roth dabei pic.twitter.com/ou2gwHzuQf
Energie sparen wordt het motto van burgerplicht tijdens de wintermaanden 2022-2023. In de media verneemt u dagelijks hoe u dat het beste organiseert.
In Duitsland is het contrast welvaartstaat-economische motor van Europa en de terugkeer naar de jaren 1942-1944 groot. Een bitter ontwaken.
Toen werd er een spaarmascotte opgevoerd, een soort anti-held, genaamd “Kohlenklau” (kolendief), (afbeeldingen) het denkproduct van het Ministerie van Propaganda. Hij werd in een tekening vervat: dik, lelijk, zwart gekleed, dreigend uit één oog kijkend met een zak gestolen goed over zijn schouder, het symbool van roekeloze energieverspilling en wegwerpmentaliteit, die de eindzege in gevaar bracht. Hij verscheen in kranten, op affiches en in korte bioscoopfilmpjes en moest het thuisfront verantwoordelijkheidszin bijbrengen. Er werd zelfs een bordspel “Jagd auf Kohlenklau” (afbeelding) op de markt gebracht. Met wijze woorden, zoals bij de Bond zonder Naam, werd de bevolking gemaand de broeksriem of enige andere riem aan te halen:
“Seht, wo Strom ihr sparen könnt und wo Gas unnötig brennt.” “Er klaut das Gas und stiehlt das Licht, raubt Strom und Kohle. Duldet’s nicht!”
Kinderen werden in de scholen warm gemaakt om gedichtjes te schrijven: enkele voorbeelden van zo’n wedstrijd vindt u hier.
Klik op “Bekijken op YouTube”
https://youtu.be/MJQgthN4tMI
Warmeteverlies beperken deed je door je huis tochtvrij te maken. Thomas, de toenmalige handige Harry, ging op speurtocht naar de deugniet Kohlenklau, om kieren en tochtgaten te dichten.
https://youtu.be/FalnIQDuda4
De bevolking werd ook mentaal gemasseerd om zich neer te leggen bij bepaalde tekorten in het winkelaanbod. Bv. het merkwasmiddel Fewa zou “slechts” tijdelijk niet in de rekken liggen… tot na de oorlog:
In 1946 kreeg “Kohlenklau” een andere interpretatie: kardinaal Frings had het in zijn preek van oudejaarsavond 1946 over een tijdgepaste aanpassing van het 7de gebod: stelen uit pure nood zou toegelaten zijn! De bevolking leed kou en zag met lede ogen treinen beladen met bruinkool naar het land b rijden (… Wiedergutmachung)
