In de Berlijnse opera kan men tijdens de maand november zich wekelijks opwarmen door deel te nemen aan de gratis dansuurtjes tango, swing of salsa. Ervaring is niet noodzakelijk. Professionele dansers geven les. Men hoeft zelfs geen partner mee te brengen. Met dansschoenen (parket) of op sokken.
Nadat de traditionele kopers in Europa het omwille van de opgelegde sancties laten afweten, heeft Rusland wellicht een andere belangrijke afzetmogelijkheid voor haar ruwe olie ontdekt in de VAE.
De tanker Tahiti loste begin van de maand ca. 700.000 barrels Russische ruwe olie, afkomstig van de Arctic export terminal in Moermansk, bij de Abu Dhabi National Oil Co. Ruwais raffinaderij (ADNOC). Dit meldde Bloomberg na een Bloomberg-analyse van de afgelegde route. ADNOC gaf geen commentaar.
De olie werd gelost tussen 2 en 4 november – nadien bleef de tanker nog een week voor de terminal liggen. Gedurende deze periode toonde het nog diepgang, waaruit men zou kunnen opmaken dat de lading nog aan boord was. Naar verluidt wordt de diepgang echter manueel in het satelliet volgsysteem (soort GPS) ingevoerd.
Vrijdag verliet het schip de ankerplaats en de diepgang werd gecorrigeerd waardoor men zou kunnen veronderstellen dat de tanker toen leeg was. Geen enkele andere olietanker kwamen tijdens de ligtijd voor anker, zodat men er kan van uitgaan dat de lading niet overgepompt werd in een ander schip.
Naar verluidt ligt het schip sinds gisteren voor anker bij Fujayrah, VAE.
Russische olie in de VSA? “Eigenlijk” onmogelijk! Hoewel Washington kort na het oorlogsbegin een importverbod van Russische olie uitgevaardigd had, vloeit deze verder. Reden is een truuk waaraan de Europeanen hun medewerking verlenen.”
Vermits de rest van het artikel achter een betaalmuur schuilt, gingen wij op zoek naar meer informatie. Bleek dat de Wall Street Journal dezelfde informatie bood, zonder dat we hiervoor een abonnement hoeven te hebben.
Russische olie uit Rusland … naar Russische raffinaderij Lukoil op Siclië … geraffineerde olie wordt Europese olie … verscheping naar VSA van… Europese olie! Hoe is dit mogelijk, vraagt u zich af. Wel, Lukoil had in maart reeds de vooruitziende blik te pleiten om de “tragische gebeurtenissen” in Oekraïne te beëindigen.
In de video krijgt u uitgebreide informatie. Schakel ondertiteling en vertaling in via icoontjes onderaan.
Met verwijzing naar het vorige artikel: Er wordt dik met onze voeten en met ons geld gespeeld.
… dan blijven LNG-tankschepen op zee dobberen in afwachting van hogere prijzen!
Het Handelsblatt wist gisteren te melden dat een vloot van meer dan 30 LNG-tankschepen voor de West-Europese havens blijft dobberen in afwachting van meer opbrengst voor hun lading vloeibaar gas.
Met een schildpadsnelheid van ca. 3 knopen dobbert de „Seishu Maru“ sinds dagen tussen Den Haag en Rotterdam op de Noordzee. Het 288 m lange schip heeft als vracht vloeibaar aardgas, LNG, die sinds de Oekraïne-oorlog en de hiermee verbonden sancties stroom en warmte naar Europa moet brengen. Op “Vesselfinder” wordt er zelfs geen bestemming medegedeeld. Pas als je de afgelegde route raadpleegt vind je de positie ter hoogte van Den Haag, met als datum 31.10.22. De vraag naar LNG is hoog maar het schip heeft geen haast om de welgekomen lading te lossen.
Zeevaartexperten hebben een soortgelijk vaargedrag vastgesteld bij de LNG-tankschepen „Grace Dahlia“ dagenlang dobberend op zee voor Funchal (Madeira) – intussen gesitueerd nabij Jerez, Z-Spanje, met zgz. bestemming Cadiz (met vraagteken), de „Shinshu Maru“ in de buurt van Noord-Portugal – met bestemming noord-westen Europa – of de „Rudolf Samoylovich“ – “wachtende op orders”, boven Noord-Noorwegen.
Vortexa, het Londense energiemarkt-analysebedrijf, stelde vast dat er zich zo meer dan 30 LNG-tankschepen voor de Europese kusten en havens bevinden. Ze varen met een traagheid van 3 à 8 knopen, zelfs niet op halve kracht.
De reden kan u zelf wel bedenken. Als het aanbod groter wordt, dan zakt de verkoopprijs. Dus is het lucratiever de levering uit te stellen door de tankers op zee te laten wachten op een stijgende prijs. De “Great Reset”, allemaal even arm, behalve de elite, is in volle uitvoering.
Er wordt dik met onze voeten en met ons geld gespeeld.
Turkije is ermee begonnen geïmporteerd Russisch gas in roebels te betalen, bevestigde de Turkse energieminister Fatih Donmez op dinsdag. Dit werd in september overeen gekomen.
In een vraaggesprek met TRT Gaber stelde hij dat het aantal betalingen in lokale munt van energiefacturen de volgende maanden zal toenemen. Turkije probeert ook de handel in Turkse lira aan te moedigen.
Turkije is niet afkerig van Poetins voorstel om in Turkije een gas-knooppunt te bouwen. Donmez wil tegen het einde van het jaar een stappenplan opstellen en eventueel een internationale gasconferentie, voor verkopende en importerende landen organiseren.
Via het INSTC tracé (International North South Transport Corridor) moet de goederenstroom tussen Rusland, Iran en Indië afgewikkeld worden zonder dat deze kan gehinderd worden door ingrijpen in het Suezkanaal, de Bosporus of de Dardanellen. Een niet in te schatten belangrijk puzzelstukje in een geostrategische handelsroute. (zie kaart)
Daarbij worden waren bv. vanuit Rusland per schip over de Kaspische Zee naar Noord-Iran gebracht, van waar ze – overgeladen op treinen – naar het zuiden van het land aan de Perzische Golf vervoerd worden. Vervolgens worden ze daar gelost en geladen in schepen die naar de westkust van Indië varen.
Dit project werd in het jaar 2000 door Rusland, Indië en Iran in het leven geroepen. In 2002 volgde dan hierover een akkoord. Knooppunten zijn de Russische havenstad Astrachan aan de Kaspische Zee, de Iraanse haven van Bandar Anzali in het noorden en diens zuidelijke evenknie Bandar Abbas in het zuiden van Iran, vervolledigd door de Westindische havens Nhawa Sheva nabij Mumbai en Mundra, iets verder noordelijk.
En ja hoor, ondanks alle politieke en financiële achterhoedegevechten werden midden juni – zo berichtte India Shipping News* – de eerste goederen vanuit Rusland naar Indië vervoerd. Het ging nu nog om een bescheiden vracht: twee containers met houtlaminaat, die vanuit Sint Petersburg aan hun reis naar het verre Indië begonnen.
Het Noord-Zuid-tracé biedt de betrokken landen economische vooruitzichten. Zo wordt de reistijd tussen Rusland en Indië van ca. 40 dagen op ca. 25 dagen duidelijk ingekrompen, terwijl tegelijkertijd de gevaarlijke (in beslagnames, sancties e.d.), langere alternatieve routen door de Zwarte Zee, de Middellandse Zee, het Suezkanaal, de Rode Zee en de Indische Oceaan vermeden worden.
India Shipping News haalt de voorzitter van de unie der Indische exporteurs aan, die stelt dat volgens berekeningen de ingebruikname van het Noord-Zuid tracé ook de reistijd tussen Indië en de centraal-aziatische staten met 40% en de kosten met 30% kan doen verminderen.
Nog belangrijker dan de economische zijn de geostrategische voordelen die b.g. tracé biedt. Het maakt het voor Rusland mogelijk op regelmatige basis handel te voeren met de warme wereldzeeën waarbij zowel het Suez-kanaal als de riskante zeestraten van de Bosporus en de Dardanellen, die Erdogan met een vingerknip kan doen afsluiten, vermeden worden.
Vooral sinds het begin van de Oekraïne-oorlog en de daaruit vloeiende economische sancties is Rusland meer dan geïnteresseerd in een handelstracé dat buiten de lange arm van Washington valt. Langs dit tracé bevinden zich noch NAVO-lidstaten of VSA-bondgenoten. Iran, als geopolitieke rivaal der VSA, lijdt sinds jaar en dag onder de sancties die de VSA opgelegd hebben.
Geostrategisch is dit tracé ook goud waard voor de eurazïatische integratie van het Chinese infrastructuurproject – de Nieuwe Zijderoute – of als instrument van de BRICS-landen, waarvan zowel Rusland als Indië deel uitmaken en waarin Iran ook geïnteresseerd is.
De versterkte samenwerking van Indië met Rusland geeft het tracé een bijkomende betekenis: New Delhi blijft Russische energie grondstoffen en wapens kopen en is wegens de VSA-sancties ook op de neutralere Iran-route aangewezen.
Poetin heeft nog lang niet zijn laatste zet gespeeld op het geopolitieke schaakspel.
“… Maar de aap komt uit de mouw op pagina 54 van dezelfde nota, (“Dispatchable capacities are needed to cover sustained periods of low RES*) waar geponeerd wordt dat er behoefte blijft – alleen voor België al- aan een back up van niet minder dan 7.5-15 GW (!!) om de intermittentie van de zon en wind te ondervangen. Maar ook bij voorbeeld een back up van 40-70GW voor Duitsland is nodig. Een capaciteit van 15 GW is te vergelijken met de huidige som van de kerncentrales en de gascentrales voor België.
Dat wil dus zeggen dat we miljarden zullen investeren in wind en zonne-energie maar dat we eigenlijk een tweede back up systeem nodig hebben om 24/7 de bevoorrading van elektriciteit te waarborgen.
Wie houdt men dan eigenlijk voor de gek als men beweert dat we dringend moeten overschakelen naar hernieuwbare energie die zo goedkoop zou zijn ! We hebben dan nog niet de miljarden factuur bijgeteld voor de uitbreiding van de benodigde kabels en transformatoren om al die de centraal opgewekte energie te transporteren naar elk gezin of bedrijf.
Stop die leugens en vertel de waarheid, ook op de VRT!…”
*RES: renewable energy sources = hernieuwbare energiebronnen
Dirk Müller geeft niet om politieke correctheid. Hij ziet de wereld niet door een verplichte anti-Rusland-bril. “It’s the money, stupid!” Hier ging hij in debat met de gangbare retoriek der NAVO-propagandisten:
“Doet u aan cabaret of meent u dat nu écht?”vraagt hij aan schrijvelaar Eric Frey van “Der Standard” nadat deze met een ernstig gezicht verkondigt had dat de VSA eigenlijk, feitelijk, niets met het conflict “Oekraïne” te maken hebben…
