In Arab News vernemen we – niet onverwacht – het nieuws dat er toenemende consensus bij de volksvertegenwoordigers in het Amerikaanse Congress heerst over de nood aan “regime change”, een regeringswissel, in Iran. Een delegatie trok naar Tirana (Albanië) voor een afspraak met Maryam Rajavi, hoofd van de verenigde oppositie, de zgn. National Council of Resistance of Iran (NCRI), een politieke coalitie die ijvert voor een regeringswissel in Iran.
https://youtu.be/uBJkCTgdgG8
De delegatie ontmoette ook de People’s Mojahedin of Iran (MKO), het belangrijkste lid van deze ‘coalitie’ van groeperingen en individuen. Waarschijnlijk gaan ze overleggen hoe ze Iran, na de nieuw opgelegde sancties, die hoofdzakelijk de economie als doelwit hebben, kunnen op stelten zetten. In Syrië is dat tenslotte ook goed gelukt. Naar verluidt worden de banden tussen de Iraanse oppositie en de Amerikaanse overheid aangehaald en steunen steeds meer ‘hoog geprofileerden’ de oppositie. Si non è vero… Kwestie van op zoek te gaan naar de beruchte democratie, die de VSA desnoods militair opdringen.
Wat voor de één de “oppositie” is, die in Albanië toevlucht zocht (in werkelijkheid zijn ze uitgewezen door Irak), zijn voor de ander “terroristen” (wapenbroeders van Sadam Hoessein). Opdat ze met een uitgestreken gezicht een ontmoeting met de MKO konden organiseren in Albanië, verwijderden de VSA en co.daarvoor eerst de MKO van hun terroristenlijst… onder het motto “de vijand van mijn vijand is mijn vriend.” Niet toevallig ging McCain in april poolshoogte nemen en had de Palestijnse president Abbas verleden jaar ook al een onderonsje met de MKO.
Dat het niet over een kaartersclub gaat mag blijken uit hun c.v.: talrijke terreuraanvallen tegen Iraanse burgers en de overheid gedurende de laatste 30 jaar, bijna 17.000 Iraniërs vonden de dood sinds de Islamitische Revolutie in Iran van 1979. In tal van landen geldt de MKO nog steeds als terroristische organisatie.
“Regime change”, “democratie”… gaan de VSA zich na Syrië bemoeien in Iran?
Pas als grote bedrijven zoals BASF, E.on of Shell bedreigd worden reageren politici. Middelgrote Duitse ondernemingen wiens voortbestaan sowieso al sinds de eerste sancties tegen Rusland twijfelachtig is, eisen al lang een actie van hun verkozen volksvertegenwoordigers.
https://youtu.be/bi9oqkfpF7g
Geautomatiseerde ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.
Zoals bv. Thomas Streil uit Dresden, specialist milieu meettechnieken, die zich twee jaar geleden tot Angela Merkel wendde met het verzoek “als Oostduitse de Oostduitsers niet te vergeten”. Rusland is een belangrijke handelspartner – Streil verloor sinds de sancties (waarvan Merkel toen een grote voorstandster was) bestellingen voor een bedrag van 8 miljoen euro. Dit bedrijf is een van de velen in midden Duitsland met gelijkaardige existentiële problemen. Vooral degenen die traditioneel veel handel dreven met Rusland. Tot een faillissement niet meer te vermijden is. Zoals de staalbouwfirma Stahlbaufirma Industriemontagen Leipzig (IMO), die verleden week de boeken heeft neergelegd. Reden: terugloop van bestellingen en sancties tegen Rusland. Het bedrijf bestaat 120 jaar, bood werk aan 320 arbeidnemers en had een filiaal in St. Petersburg en Kazachstan. Uit Rusland kwamen bestellingen voor hoogbouw in staal, voor bruggen en energie centrales. Nadat Duitsland resoluut koos voor groene stroom, had het bedrijf zichzelf heruitgevonden door de traditionele handelscontacten met Rusland te intensifiëren. De trots van het bedrijf is de constructie van de televisietoren in Berlijn.
In Sachsen zijn vooral producenten van werktuigmachines, landbouwtechnieken en leveranciers van de auto-assemblages het slachtoffer. Volgens IHK Sachsen (Industrie – en Handelskamer) is tijdens de laatste drie jaar de handel met Rusland met 670 miljoen euro gekrompen. Ook Brandenburg heeft meer dan gemiddeld aan omzet moeten inboeren. Volgens IHK-cijfers hebben alleen al in West-Brandenburg 200 firma’s handelsbetrekkingen met Rusland met hoofdzakelijk export van gummi- en kunststofartikelen, voedingsmiddelen, machines, pharmaceutica en auto-onderdelen. Ook vervoermaatschappijen noteren verliezen.
Daar bovenop komen de Chinezen die in het gat springen. Nieuwe afzetmarkten zijn moeilijk te vinden. Export naar China, Indië en zelfs naar de VSA is weliswaar mogelijk, maar gewoonlijk duurt het twee tot vier jaar eer een handelsrelatie echt van de grond komt. Bijzonder moeilijk is de export naar de VSA wegens het protectionisme van de eigen markt. Tot de nieuwe sancties verkondigd werden, lag de politiek niet wakker van de problemen der kleinere en middelgrote ondernemingen. Tot de Nord Stream, andere pijpleidingen en zelfs de Russische spoorlijnen in het gedrang kwamen en grote spelers op de markt zich beroofd zagen van hun investering (video bovenaan). Citaat:
“Wie economisch denkt, kan niet tegen Nord Stream2 zijn. Het project wordt helemaal met privé geld gefinancierd. 5 miljard euro werden al aangesproken, 80% van de leidingbuizen werden al geproduceerd, met een groot aantal Duitse producenten, het risico ligt helemaal bij de deelnemende firma’s.”
De flamboyante professor werd ontvangen op landgoed Vollenhoven in de Bilt door collega-professors Arend-Jan Boekestijn en Rob de Wijk, ‘wereldkenners’ met een open blik.
Enkele opmerkelijke citaten van Jonathan Holslag (37) in de uitzending “Weg van de wereld” van zaterdag laatstleden:
“Het zou de Chinese eeuw kunnen worden.” “Chinese diplomaten kennen vaak onze geschiedenis beter dan onze eigen diplomaten.” “China zit op het traditionele imperiale traject.” “Geschiedenis is eten of gegeten worden.” “Wij ruimen de baan in Afrika, de Chinezen vullen dat vacuüm op.” “Wij ruimen terrein in het M.O. – de Amerikanen ook – … de Chinezen vullen die leemte op.” “Europa… de decadentie die voor de val komt.” “Oorlog met China is onvermijdelijk” “De belangen die China nastreeft zijn onverzoenbaar met de beloften van een vreedzame opmars.”
Een boeiend gesprek met een beloftevolle toekomstige politicus. Hij steekt niet weg dat hij door politieke partijen ‘benaderd’ werd. Tot zijn 40ste wil hij verder onderzoeken, exploreren, kennis vergaren. Nadien zou, kan, zal een politieke carrière wel tot de mogelijkheden behoren. Kijk zelf. Een aanrader. Klik op Weg van de Wereld
“America First” is niet alleen het motto van president Donald Trump, maar ook het devies van de beide kamers van het Amerikaanse parlement. Sancties tegen Rusland? Eerder pure maffiatechnieken om de eigen markt een dikke steun in de rug te geven. In één adem werden er immers ook sancties tegen Europese bedrijven, die bij de pijplijn betrokken zijn, goedgekeurd. Tot zover het laagje ‘vriendschap’ tussen westerse mogendheden. Duitse toppolitici zoals Merkel en Gabriel protesteerden maar houden zich verder gedeisd. De EU was altijd een koele minnaar van Russisch gas invoer. Liever lakei van de VSA. De verbruiker betaalt het gelag.
De Amerikaanse chantage is niet nieuw. Toen ca. 10 jaar geleden de eerste Nord Stream pijplijn gepland werd, trokken de Amerikanen vooral bij de Scandinavische grensstaten aan de alarmbel, want zij konden de bouw nog verhinderen. In 2008 drong de Amerikaanse ambassadeur in Stockholm in een volledige pagina bij de “Svenska Dagbladet“ aan de bouw tegen te houden. Alle ontmoedigings- en intimidatiepogingen waren tevergeefs, dankzij Gerhard Schröder die er zelf niet armer door werd.
Intussen zijn de omstandigheden voor de bouw van de tweede pijplijn veranderd. Rusland werd met steun van de EU sinds het Oekraineconflict tot internationale boeman verklaard. In augustus 2016 vloog de Amerikaanse vice-president Joe Biden hoogstpersoonlijk naar Stockholm om de Zweden van een veto te overtuigen bij de geplande bouw van de tweede pijplijn, Nord Stream 2. Right! “No country should use energy as a weapon.” En “Everyone has to play by the rules.” Als de vos de passie preekt…
Als een rode draad loopt de Amerikaanse openlijke afwijzing van de Russisch-Duitse pijpleiding door de geschiedenis der laatste jaren: van Bush jr. over Obama tot Trump met diens afgezante Robin Dunnigan die in mei in Denemarken nog open en duidelijk tegen Nord Stream 2 tussenbeide kwam (US warns Denmark over Russian gas pipeline).
Midden Europa wordt momenteel voor 50% uit Rusland en 50% uit Noordzeevoorraden (Noorwegen, GB en Nederland) van gas voorzien. De Noordzeegasbellen zitten aan hun maximum capaciteit en op middel- tot lange termijn moet Europa nieuwe leveranciers voor aardgas aanspreken.
Grote voorraden bevinden zich in Siberië (Rusland), in de Perzische Golf (Qatar en Iran) en in het noordelijk gedeelte van de Kaspische Zee. Rusland heeft strategisch (… het mocht iets kosten!)de touwtjes in handen bij de Kaspische Zee-leveranciers. Een lange termijn bevoorrading uit de Perzische Golf ligt politiek en militair moeilijk. Tenslotte is de oorlog in Syrië begonnen wegens de pijplijn uit Qatar, die over ‘vijandelijk’ grondgebied moest lopen. Alternatief: bevoorrading over zee in reusachtige tankers. Komt slechts voor wat aanvullende bevoorrading in aanmerking, vermits dit niet voor een constante aanvoer kan zorgen en een prijsstijging met zich meebrengt.
Waarmee we weer bij Nord Stream 2 beland zijn. Een pijpleiding die een grote bocht maakt rond probleemlanden die naar heug en meug de kraan kunnen toedraaien. Een tweede Nord Stream, parallel met de eerste Oostzeeleiding, kan voor een even grote capaciteit zorgen als het vroegere Transgassysteem over Oekraïne.
Dus schakelden de VSA een trapje hoger, waarbij het hun niet alleen om macht en geostrategie te doen is, maar ook om geld. Door de van George W. Bush gesteunde fracking zwemmen de VSA in een overcapaciteit, die een catastrofale werking op de aardgasprijs in de VSA heeft. De wet van vraag en aanbod. Momenteel betaalt men als grote afnemer ca. 88 USD voor 1000 m3 – ter vergelijking in Duitsland ca. 350 euro. Wat voor de Amerikaanse consument gunstig is is bijgevolg een catastrofe voor de Amerikaanse gas- en financiële economie. Tenslotte werd er veel geld geleend voor de frackingprojecten die bij een zo lange opbrengst niet rendabel zijn en er op korte of lange termijn een faillissement dreigt. Bijgevolg hebben de VSA een dwingende reden om overcapaciteiten van de markt te nemen. Een mogelijkheid is de export van vloeibaar gas in tankers. Naar Europa. Tenzij de Nord Stream 2 roet in de toekomstige gasexport-plannen gooit. (Germany’s Russian gas pipeline smells funny to America)
De export zou de gasprijs in de VSA stabiliseren en de investeringskosten van de grote aardgasexploitanten – niet toevallig ook de grootste olieconcernen zoals bv. Exxon, Chevron, BP – redden en een verkoopswinstgraantje laten meepikken. Hoewel het frackinggas, onafgezien van de milieugevolgen, ter plaatse zeer goedkoop is, wordt het door het transport naar verdere bestemmingen zeer duur. Niet dat de VSA daarvan wakker liggen. De rekening zal wel door de Europese consument betaald worden. Kortom: America First? Bullshit! Wallstreet First!
https://youtu.be/nKq7Gsdhs2s
“Europa’s energiebevoorrading is een Europese aangelegenheid en niet die van de VSA.” klonk het midden juni unisono van Sigmar Gabriel en de Oostenrijkse kanselier Kern, die als grootste steunverleners van het project gelden. Ook Angela Merkel ondersteunde, licht tandenknarsend, de kritiek. Voor haar zijn de Amerikaanse plannen “eigenaardig“.
Nu die plannen waarheid worden zijn zowel Gabriel als Merkel “eigenaardig” stilletjes. Geen Europa eerst? Het is zelfs onduidelijk of de meerderheid der EU-lidstaten vinden dat de pijplijn in het belang van heel de EU is. In de Baltische staten, Polen en Slowakije zal dit negatief beantwoord worden. Enerzijds vast verankerd in de transatlatische lobbykringen, anderzijds hebben zij er geen economisch voordeel bij daar ze geen transittaksen meer kunnen aanrekenen. Ook Zuid- en Zuidoost-Europa hebben zich intussen ook tegen Nord Stream 2 gekant en dat gaat uitsluitend op rekening van Angela Merkel.
Wat Nord Stream voor Duitsland moest nl. oorspronkelijk het pijplijnproject South Stream voor de Balkanstaten en Italië worden. Dwars door de Zwarte Zee (m.a.w. de probleemlanden Oekraïne en Turkije werden wijselijk aan de kant geschoven) moest een Russische pijpleiding via Bulgarije met een noordelijke aftakking de Balkan tot Oostenrijk en met een zuidelijke aftakking Griekenland en Italië gas leveren. Vanzelfsprekend ageerden de VSA ook tegen dit pijplijnplan, maar niet de VSA maar wel Duitsland zorgde ervoor dat de South Stream nooit aangelegd werd. In het licht van de huidige situatie een bijzonder pikante terugblik.
Na de inlijving van de Krim was het nl. vooral Angela Merkel die op strenge EU-sancties tegen Rusland aandrong. Samen met de toenmalige EU-energiecommissaris Günther Oettingen oefende ze sterke druk uit op de grenslanden, vooral op Bulgarije, om het project te begraven.
https://youtu.be/AwJupkZIFDo
Dat het in deze landen nu niet bijzonder goed ontvangen wordt als Merkel in het verleden, met Rusland-sancties zwaaiend South Stream verhinderde, en nu argumenteert dat Nord Stream 2 een puur economisch project is, dat absoluut niet door Rusland-sancties in gevaar mag komen, dan is de houding van deze staten begrijpelijk. Men had geen glazen bol nodig om te weten dat de sancties als een boemerang in het gezicht van de EU terecht zouden komen.
Nu heeft Nord Stream 2 dank zij Merkels laffe houding een tweede vijand: de EU-commissie, ook al blies Juncker even hoog van de toren. Niet te vergeten: bij de EU-commissie moet men zich over deze problematiek wenden tot de Slovaak Maroš Šefčovič, die zijn eigen interpretatie van zijn bevoegdheid heeft, nl. de EU onafhankelijker van het Russische gas te maken, met als supporters de Oost-Europeanen, de Balkan en Italië. Hoe een dubbeltje rollen kan – dankzij Merkels politiek. Of ze uit haar fouten lessen getrokken heeft? Feit is dat ze nog nooit iets tegen de Amerikaanse belangen heeft ondernomen. Merkel is geen Schröder. En het belang van Duitsland staat niet op haar agenda. Tenslotte is ze via haar tafelschuimersinvasie er al goed in geslaagd Duitsland om zeep te helpen.
Enerzijds klagen over de gevolgen voor de EUropese economie door de sancties die Uncle Sam Rusland oplegt, anderzijds zelf gewillig aan het handje lopen. De EU ten voeten uit. Laf.
Drie Russische staatsburgers en drie bedrijven kregen vrijdag de volle laag van de EU. Hun banktegoeden worden bevroren en ze mogen de EU niet meer binnen. Siemens verkocht gas turbines, die naar de Krim doorgesluisd werden door hun klant, onder het motto “Wir haben es nicht gewußt.”
Oude wijn in nieuwe zakken: ‘European Safe Assets’ (ESAS), voorheen Eurobonds, met aan de leiding een EU-opperstroper. EU-lidstaten in financiële problemen krijgen dan automatisch geld toegeschoven van de gezonde lidstaten. Herkenbaar scenario. Niemand wordt er uiteindelijk beter van. De EU en Parijs willen schulden en risico’s gemeenschappelijk maken’; als begin van een onomkeerbare transferunie. Allemaal even arm. Waarom zou je je best nog doen als de winst toch afgeroomd wordt door landen die hun huishouden met de Franse stijl op gang houden?
Zal Merkel de Duitse grondwet buiten werking zetten om de EU en Frankrijk te behagen, het vetorecht van het Duitse federale parlement afschaffen?
Euro zone may need treasury, minister, budget, bonds – EU Commission The European Commission said on Wednesday the euro zone might need to issue collective debt and run a joint budget among ideas for deeper European Union integration around the single currency after Britain leaves the EU in 2019. Lees verder…
Een mirakel! In het vrome Beieren. Een jobmirakel. 384 asielzoekers hebben succesrijk „IdA 1000“ geschafft. „IdA 1000“ is een intensieve integratiecursus met 6 weken stage in een bepaalde beroepsrichting.
Het mirakel werd gerealiseerd door de VBW, de Vereinigung der Bayerischen Wirtschaft (Vereniging Beierse Economie). Hoewel 2/3 der “vluchtelingen” eigenlijk, feitelijk analfabeten zijn (Zeit Online 3.12.2015), werden uitsluitend migranten vanaf 21 jaar met een geslaagde schoolopleiding in hun Prachtland en met gedeeltelijke kennis van een vreemde taal toegelaten.
Vreemd dat er van de 1295 gegadigden, die in februari 2016 de cursus begonnen, slechts 384 in juni 2017 de eindstreep haalden. Van de 384 hebben nu 65 een tweevoudige of een theoretische schoolopleiding, 45 een startqualificatie. 6 zijn begonnen te studeren en 268 hebben inderdaad een job gevonden. 384 van de 1295! Een mirakelpercentage van bijna 30%.
Goedkoop kan men het 30%-mirakel niet noemen. Heeft de ronde som van 11.300.000 euro gekost. Per succesrijke cursist 29.427 euro.
Van de kant van de arbeidgevers werd 2.6 miljoen euro gespendeerd, het Beierse Min. van Sociale Zaken (de belastingbetaler dus) droeg 1.3 miljoen bij. De Bundesagentur für Arbeit (federaal arbeidsagentschap) was bijzonder vrijgevig: 7.4 miljoen euro. Voor Merkels beschermelingen uit Afghanisten, Irak, Nigeria, Syrië, die nog nooit één eurocent bijgedragen hebben, is niets te veel. Detail: slechts 13% vrouwen namen deel aan b.g. cursus. Het Arbeitsagentur zit op een spaarpot van 13 miljard euro (13.000 miljoen euro), bijeen gewerkt door de Duitse werknemers. Voor deze laatsten is de overheid minder royaal. Als een Duitse doorsneeverdiener met vrouw en kind 2975 euro bruto verdiend heeft, dan kan hij bij werkloosheid genieten van een maximum van 1431 ondersteuning. En als hij jonger is dan 50, dan geldt dit slechts voor één jaar. Nadien valt hij misschien op Hartz IV. Misschien. Want als hij spaargeld heeft, dan moet hij dit eerst opsouperen. Of hij nu daarvoor 2 of 30 jaar bijdragen betaald heeft, speelt geen enkele rol. De ene arbeidsloze is de andere niet.
Een voorbeeld van een mirakeljob-genieter. 31-jarige Houssein uit Syrië. Eén van de 384 volhouders van het integratieproject „IdA 1000“. Hij heeft een job als handlanger in een electrotechniekbedrijf in Würzburg. Volgend jaar mag hij daar aan een praktijkstage van elektricien beginnen. Als hij daarin zonder ongelukken slaagt is hij 35 en kan hij nog 32 jaar bijdragen betalen om zijn pensioen te kunnen uitkeren. Zo niet, belanden hij en zijn vrouw in het minimumuitkeringsstelsel. Dat zijn de échte mirakels in Merkelland. Elke ‘vluchteling’ – vakkracht of niet – slaagt er op de een of andere manier in geld op zijn rekening te krijgen.
Hoop doet leven. In september wordt „IdA 2.0“ boven de doopvont gehouden. Mét geld van de belastingbetaler. Met quasi zekerheid méér geld, want de verrijking mag iets kosten.
“The real reason behind the diplomatic fallout may be far simpler, and once again has to do with a long-running and controversial topic, namely Qatar’s regional natural gas dominance.”
Een ongeziene diplomatieke crisis tussen Saoedi-Arabië en Qatar zet het Midden-Oosten op stelten. De Amerikaanse president Donald Trump speelt een niet onbelangrijke bijrol. Lees meer in De Tijd…
Qatar importeert voeding hoofdzakelijk (80%) uit de buurlanden, die nu de voedselexport naar Qatar verboden hebben.
Pas als grote bedrijven zoals BASF, E.on of Shell bedreigd worden reageren politici.
Tevens Jonathan Holslag in opmars. 
Enerzijds klagen over de gevolgen voor de EUropese economie door de sancties die Uncle Sam Rusland oplegt, anderzijds zelf gewillig aan het handje lopen. De EU ten voeten uit. Laf.
Oude wijn in nieuwe zakken: ‘European Safe Assets’ (ESAS), voorheen Eurobonds, met aan de leiding een EU-opperstroper. EU-lidstaten in financiële problemen krijgen dan automatisch geld toegeschoven van de gezonde lidstaten. Herkenbaar scenario. Niemand wordt er uiteindelijk beter van. De EU en Parijs willen schulden en risico’s gemeenschappelijk maken’; als begin van een onomkeerbare transferunie. Allemaal even arm. Waarom zou je je best nog doen als de winst toch afgeroomd wordt door landen die hun huishouden met de Franse stijl op gang houden?
11 miljoen euro voor 384 asieljobs