Waar situeert zich de meeste ondernemingsdynamiek? Een blik op de BTW-plichtige ondernemingen (2020) per 1000 inwoners:
In Vlaanderen 97.54%
In Wallonië 73.87%
Bron: Het Communautair Alfabet, Barbara Pas
Het Communautair Alfabet
Categorie archieven: Economie
Het Communautair Alfabet
Totale uitvoer, jaar 2020
Het Vlaamse Gewest was in 2020 goed voor een totale uitvoer van 257.1 miljard euro of 38.781 euro per Vlaming.
Voor het Waalse Gewest was dit 58.8 miljard euro of slechts 16.140 euro per Waal.
Bron: Het Communautair Alfabet, Barbara Pas
Quo vadis, US Dollar?
Brecht Arnaert legt u de samenhang en situatie uit:
EU-sancties… i.p.v. diplomatie
De zichzelf overschattende EU wil nu ook China in het Oekraïne-conflict betrekken. De EU zou naar verluidt sancties uitvaardigen tegen Chinese ondernemingen die volgens bepaalde berichten militaire uitrusting aan Rusland leveren. M.a.w. extraterritoriale sancties (ook secundaire sancties genoemd) die zich niet tegen de tegenstrever richten maar wel tegen diens handelspartner.
Het vermogen, de rekeningen en eigendommen, van zeven Chinese bedrijven zouden bevroren worden. Zouden… De 27 EU-lidstaten moeten die sancties unaniem goedkeuren. En bij uitbreiding zouden ook Turkije, de VAE en andere landen in Centraal-Azie en de Kaukasus-regio in het zelfde sancties-bad getrokken worden.
Dat China dit niet blauw-blauw zal laten passeren is duidelijk. Wang Wenbin, de woordvoerder van het Chinese buitenministerie waarschuwde dat de EU-plannen “zeer gevaarlijk” zijn en zou niet aanraden de “foute weg in te slaan”. Zo niet zou Peking zich gedwongen zien “ingrijpende maatregelen” op te leggen om ‘s lands rechten en belangen te verdedigen. Voor de EU is China de belangrijkste handelspartner: in 2022 goed voor 230 miljard euro aan exportgoederen.
Harald Vilimsky (FPÖ), lid van de I & D fractie in het EU-parlement (zoals het VB) legde de vinger op de wonde door eraan te herinneren dat Europese bedrijven door de VSA-sancties mee moesten lijden – toen verweet de EU de VSA dat zgn. secundaire sancties een inbreuk waren tegen de het volkerenrecht. Maar als de EU zelf aan de sancties-startknop zit, dan is heel het volkerenrecht plotseling geen knip meer waard.
Tja… zo stilaan zijn we blij dat we het grootste gedeelte van ons aardse leven in andere omstandigheden mochten doorbrengen.
Klimaatmecenas of -poppenspelers?
BILD meldde dat een Amerikaanse “investeerder”, m.n. Hal Harvey, de beschermheer en inspiratiebron is van Habecks staatssecretaris Patrick Graichen. Bovendien zou het fonds Ökoworld bereid zijn alle boetes, geldstraffen en dergelijke die de klimaatterroristen opgelegd krijgen, te zullen betalen. M.a.w. ook dit wordt door de VSA gestuurd en gefinancierd.
Het is duidelijk: Duitsland moet als economische concurrent kapot: Duitse bedrijven worden aangemoedigd door Amerikaanse subsidies om Duitsland te verlaten en over de Atlantische Oceaan te verhuizen. Recent nog kochten de Amerikanen warmtepompenfabricant Viessmann. Voorafgegaan door de sabotage van Nord Stream, de “solidariteit” met Oekraïne, de zelfkastijding der “sancties” die een schot in eigen voet zijn, de ononderbroken vluchtelingenstroom en als kers op de taart, de “vergroening” die de genadestoot moet toedienen. Nadat de laatste elektriciteitscentrale op kernenergie gesloten, verwarmen met hout verboden werd, geen nieuwe olie- of gasverwarming meer mag geïnstalleerd worden, de autobranche met de handen in het haar zit, rest er nog het Duitse spreekwoord in afwachting van betere tijden: “Mach’ Dir warme Gedanken!”
Dieser US-Investor bezahlt Habecks Klima-Netzwerk
De EU-Commissie wil de EU veranderen in een groot Bokrijk
Dat Timmermans & co niet zullen rusten vooraleer de laatste boer naar een appartementje verhuisd is, kan u vernemen uit het onderstaande:
“Zo zou er een nationale herstelstrategie opgemaakt moeten worden waarbij er nieuwe gebieden aangeduid worden om natuur te herstellen, buiten de reeds gekende Natura2000-gebieden. Er wordt bijvoorbeeld ook gekeken om in landbouwgebruik zijnde drooggelegde veengebieden te herstellen. Begrijp daaronder gerust dat die opnieuw natter moeten worden waardoor landbouwgebruik onmogelijk zou worden.”
Die extra maatregelen zouden bovenop de bestaande Habitatrichtlijn komen. “De Habitatrichtlijn heeft nu al hele grote gevolgen voor onze boeren”, vervolgt Vandamme. “De SBZ-gebieden (Speciale Beschermingszone, red.) die onder die richtlijn vallen, zijn meer dan ooit bepalend geworden voor het vergunningenbeleid, het stikstofdossier drukt ons met de neus op de feiten. De natuurdoelen vanuit de habitatrichtlijn zorgen voor een enorme ruimtelijke druk op het landbouwgebruik binnen en buiten de habitatrichtlijngebieden. Zo dient er 7.500 tot 10.000 ha van deze natuurdoelen te worden gerealiseerd door een effectieve uitbreiding. Dat betekent dat er heel wat landbouwgrond dient te verdwijnen voor de ontwikkeling van deze Natura2000-gebieden en het realiseren van de doelstellingen.”
Lees: https://vilt.be/nl/nieuws/kritiek-op-en-onrust-over-natuurherstelwet-zwelt-aan
Het gaat om meer dan landbouw. Zo wil het plan ook dat bepaalde dammen op rivieren afgebroken worden opdat de rivier zijn natuurlijke loop en bedding kan volgen. Wat met de huizen naast de rivier? Wat met watertekorten? Stilaan begint de realiteit door te dringen in de EU-praatbarak: de realiteit van de verkiezingen in de lidstaten. Quasi overal maken rechtse partijen, kritisch voor de EU-dictatuur, opgang. De grootste EU-fractie, deze van de christen-democraten, de Europese Volkspartij, voelt nattigheid: Europese Volkspartij wil omstreden natuurherstelwet van tafel
Hand in hand gaan ze door het Grüne land
In het Duits noemt men het begrip vriendjespolitiek “Vetternwirtschaft”. Vetter = neven, kozijns. Wirtschaft = economie.
Dat de Grünen met een communiezieltje aan politiek doen, dat ze propere handen hebben is een groot verzinsel. Integendeel. Tijdens de lessen boekhouding leerden we jaren geleden: “Hoe linker, hoe flinker. Hoe rechter, hoe slechter.” Dat ging over balans lezen en verlies-winst rekeningen. In de hedendaagse politiek is het krek hetzelfde. Balans lezen en winst vergaren kunnen ze als de besten. Ook en vooral in het economieministerie van Robert Habeck, de man die samen met zijn entourage bedrijven uit Duitsland wegjaagt.
Bij 01’04” op de tijdlijn ziet u een “stamboom” van Habecks ministerie. Staatssecretaris Patrick Graichen bracht zijn broer en zus mee. Die zus mocht haar echtgenoot ook een postje bezorgen. Kortom: twee staatssecretarissen brengen hun halve trouwboek en trouwgetuige mee.
Habeck geeft toe dat eventueel, misschien, die indruk kan ontstaan, maar hij vond en vindt dat Patrick Graichen dé juiste man op de juiste plaats was en is. En verder zal heel de benoemingspolitiek nog eens onder de loep genomen worden. Iets zegt ons dat genoemde personen gewoon een ander postje zullen krijgen… ergens, minder opvallend…
Vol is vol!
VN-Mensenrechtenraad eist afschaffing éénzijdige sancties…
… iets dat op weinig aandacht in de poco media kan rekenen. Als er resoluties gestemd worden die de linkse media bevallen, dan wordt dit breed uitgesmeerd, maar als er een resolutie gestemd wordt, die niet overeenstemt met de door de VSA gedirigeerde politieke ideologie, dan is de kans op publicatie eerder klein.
Aldus geschiedde op 3 april, de dag dat in de VN-Mensenrechtenraad een resolutie voorgesteld werd “The negative impact of unilateral coercive measures on the enjoyment of human rights” (De negatieve bijwerkingen van éénzijdige dwangmaatregelen op het naleven van de mensenrechten) waarin van alle landen geëist werd “geen éénzijdige dwangmaatregelen meer op te leggen, te onderhouden, uit te voeren” daar deze “tegen het Charter van de VN en de normen en grondwetten voor vreedzame relaties tussen de staten ingaan”. De video van de stemming vindt u hier: A/HRC/52/L.18 Vote Item 3 – 55th Meeting, 52nd Regular Session Human Rights Council | UN Web TV
De VN-Mensenrechtenraad bestaat uit 47 leden. Resultaat van de stemming: 33 stemden pro, 13 tegen en 1 onthouding (Mexico). De 13 die tegen stemden waren – had u iets anders verwacht? – NAVO-lidstaten en andere satellietstaten der VSA, die wereldwijd sancties uitdelen tegen iedereen die weigert zich als een trouwe vazal aan de VSA-dominantie te onderwerpen. De 13 zijn: het land b, Duitsland, Finland, Frankrijk, Georgië, Litouwen, Luxemburg, Montenegro, Roemenië, Tsjechië, Oekraïne, G.B. en de VSA.
Volledigheidshalve, stemden voor de resolutie: Algerije, Argentinië, Bangladesh, Benin, Bolivië, Chili, China, Costa Rica, Ivoorkust, Eritrea, Gabon, Gambia, Honduras, Indië, Kameroen, Qatar, Kazachstan, Kirgisistan, Cuba, Malawi, Maleisië, Malediven, Marokko, Nepal, Pakistan, Paraguay, Senegal, Somalië, Zuid-Afrika, Soedan, Oezbekistan, VAE en Vietnam.
De resolutie vermeldt dat “men gealarmeerd is over het niet in verhouding en zonder onderscheid menselijk leed door de éénzijdige sancties en hun negatieve werking op de burgerbevolking, vooral op vrouwen en kinderen” en “op het recht op leven, het recht van iedereen van de bereikbare fysische en psychische gezondheid, medische zorg, het recht op vrijheid van honger en het recht op een passende levensstandaard, op voeding, onderwijs, werk en woning, het recht op ontwikkeling en het recht op een propere, gezonde en duurzame omgeving”. Bovendien werd vastgesteld dat sancties leiden tot “zware schendingen van mensenrechten bij de getroffen bevolkingsgroepen” vooral dan bij “oudere mensen en mensen met een handicap”.
Bovendien:
“Wij veroordelen scherp de voortdurende éénzijdige praktijk van dergelijke maatregelen door bepaalde machten als drukmiddel, incl. politieke en economische druk, tegen het in het vizier genomen land, vooral tegen de minst ontwikkelde landen en de ontwikkelingslanden met het doel deze landen te verhinderen hun recht te beslissen over een eigen politiek, economisch en sociaal systeem.”
Men hoeft niet bepaald een groot politiek licht te zijn om te begrijpen tegen wie deze resolutie zich richt. De resolutie is een muilpeer voor de VSA & de gehoorzame westerse bondgenoten, die bijgevolg ook braafjes tégen deze resolutie gestemd hebben. Sancties zijn volgens het VN-Charter slechts toegestaan als ze door de VN-Veiligheidsraad beslist werden. Alle andere zijn een inbreuk tegen het volkerenrecht, zoals we in het VN-Charter kunnen lezen.
Volgens het VN-Charter is elke poging zich met de binnenlandse zaken van een andere staat te bemoeien verboden (Art. 1). Noch individuele staten, noch groepen van staten, noch de VN zelf mogen zich in de binnenlandse aangelegenheden van een andere staat mengen. Uitzonderingen volgens art. 2, par. 7 geven aan dat de VN-Veiligheidsraad eerst een bedreiging of een vredesbreuk vaststellen. Dat is in het verleden al eens gebeurd. De VN-Veiligheidsraad heeft sancties tegen Noord-Korea uitgesproken, die door het volkerenrecht gedekt zijn. Maar dat zijn zo ongeveer de énige sancties die momenteel door het volkerenrecht gedekt zijn. Alle andere, door de VSA & bondgenoten opgelegde sancties tegen Rusland, Wit-Rusland, Venezuela, Syrië, Cuba e.a. zijn in strijd met het volkerenrecht.
De resolutie, door de VN-mensenrechtenraad met een grote meerderheid goedgekeurd, is eigenlijk niets speciaals. Hiermee werd “slechts” geëist dat het westen het volkerenrecht respecteert en juist om die reden hebben de westerse landen ook in gesloten rangorde tegen de resolutie gestemd. Ook de Braziliaanse buitenminister verklaarde op 17 april tijdens een ontmoeting met zijn Russische collega Lavrov dat “buiten het feit dat ze (de sancties) niet door de VN-Veiligheidsraad beslist werden, ze bovendien negatieve gevolgen hebben voor de economie in heel de wereld, vooral in de ontwikkelingslanden… “
Mag het dan verwonderen dat het westen bv. in Afrika snel aan invloed verliest? De westerse sancties zijn niet alleen schadelijk voor de economie van de getroffen landen, ze zijn ook dodelijk. Niet zelden worden daarbij bv. ook banken gestraft en/of staten uit het internationale betalingssysteem SWIFT geweerd. Hoe kan een land bv. medicijnen kopen als men die ten gevolge van de sancties niet mag en bijgevolg kàn betalen?
Na de aardbeving in Turkije en Syrië was het medeleven groot; tegelijkertijd werd er echter niets gedaan aan de sancties die de levering van bepaalde medicijnen, zowel door de VSA als de EU (dat trouwens ooit een Nobelprijs voor de vrede kreeg) verboden, bijgevolg onmogelijk, maakte.
Het westen zag er trouwens geen graten in honderdduizenden kinderen door sancties te doden, zoals bv. in Irak. Ter herinnering het hautaine antwoord van de daarvoor verantwoordelijke VSA buitenministerin Madeleine Albright, op de vraag of de prijs van 500.000 gedode kinderen in Irak het allemaal wel waard waren… voor een oorlog die de VSA en het V.K. begonnen omwille van massavernietigingswapens die er niet waren…
https://www.ohchr.org/en/hrbodies/hrc/home
Quo vadis, Syria?
Het jaar 2023 bracht Syrië een aardbeving én nog meer raketten door afzender, buurland Israël. Bij ons heeft dit geen nieuwswaarde. Je zou voorwaar denken dat Israël het Syrische grondgebied beschouwt als een militair oefenterrein. Alleen al in het jaar 2022 werden hierdoor minstens 44 mensen gedood en 50 gewond. Waarschijnlijk meer. Zogezegd om proactief Israëls voortbestaan te verdedigen. Zelfs de luchthaven van Aleppo, die cruciaal is voor de humanitaire hulp aan de aardbevingsregio, was één der doelwitten. Volg onderstaand bruggetje voor een tijdlijn:
Israeli attacks on Syria in the past year: Timeline
Stilaan geraakt zelfs de aardbeving in de vergeethoek. Nochtans publiceerde de UNHCR (VN-Vluchtelingenorganisatie) in haar rapport over de aardbeving van februari:
“Aardbeving 6 februari 2023: 8,8 miljoen mensen in Syrië zijn getroffen door de aardbevingen. Mensen die al door het conflict ontheemd waren, zijn opnieuw gedwongen hun onderkomen te ontvluchten. Sommige slachtoffers hebben voor het eerst een huis verloren.” ( Aardbevingen Turkije en Syrië: de noden zijn hoog – UNHCR Nederland )
Maar laten we niet vergeten dat Syrië sinds jaar en dag méér door de sancties in de miserie, de bevolking in armoede, geraakte dan door de oorlog en de aardbeving. Op 13 april 2023 publiceerde OCHA een rapport over de toestand in Syrië in het jaar 2022 – voor alle duidelijk vooraleer de aardbeving plaats had. De inhoud spreekt voor zich. En toch blijven de VSA en het westen vasthouden aan de strafmaatregelen die vooral de bevolking het recht op een normaal leven, op de heropbouw van het door oorlog zwaar geteisterde land ontzeggen.
We citeren en vertalen naar het Nederlands uit Syrian Arab Republic: Annual Report – 2022 Humanitarian Response (January – December 2022) – Syrian Arab Republic | ReliefWeb. Slechts de cursief geschreven tekst werd door onze redactie – voor de volledigheid bijgevoegd – de VN houdt zich liever op de vlakte i.p.v. iets dieper te rapporteren… Wat niet wil zeggen dat de tekst niet duidelijk genoeg is voor degenen die de miserie én de oorzaak willen zien:
Deel 1: Trends in context en behoeften
In 2022 bleven zowel humanitaire als economische indicatoren verslechteren, met een cholera-uitbraak en klimaatgerelateerde schokken die een toch al nijpende situatie in Syrië verergerden. Ondanks een algemene afname van grootschalige vijandelijkheden in het hele land sinds het begin van het conflict, documenteerde het Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten (OHCHR) 450 burgerslachtoffers in de eerste negen maanden van 2022 als gevolg van luchtaanvallen, beschietingen op de grond, landmijnen en niet-ontplofte munitie door verschillende partijen in het conflict. Willekeurige arrestaties en checkpoints bleven een van de belangrijkste veiligheids- en beveiligingsproblemen waarmee mensen in Syrië werden geconfronteerd, terwijl vrouwen en meisjes onevenredig werden getroffen door verschillende vormen van geweld.
Het jaar werd gekenmerkt door hoge inflatie, brandstoftekorten, geldontwaarding en stijgingen van de grondstoffenprijzen. Dit leidde tot een groeiende kloof tussen inkomen en uitgaven en een verslechtering van het vermogen van huishoudens om in hun basisbehoeften te voorzien. 8%t van de huishoudens - en 16% van de huishoudens met een vrouwelijk hoofd - was volledig niet in staat om in hun behoeften te voorzien, vergeleken met 6% procent in het voorgaande jaar, terwijl 77% niet in staat was om adequaat in hun basisbehoeften te voorzien, vergeleken met 70% in 2021. Basisvoorzieningen bleven verslechteren en instorten, van niet-functionerende gezondheids- en watervoorzieningen tot een gebrek aan gezondheidswerkers en ontoereikende leerruimtes / scholen. Wijdverspreide en frequente stroomuitval en brandstoftekorten troffen niet alleen mensen op het niveau van het huishouden, maar veroorzaakten ook ernstige verstoringen in de levering van essentiële diensten zoals water, gezondheid en onderwijs. Voedselonzekerheid bleef verergeren met naar schatting minstens 12,1 miljoen mensen die voedselonzeker zijn, en nog eens 2,9 miljoen mensen lopen het risico op voedselonzekerheid als de situatie in 2023 blijft verslechteren.
Nu spaargelden uitgeput zijn en de toegang tot basisdiensten wordt belemmerd, zijn huishoudens in het hele land sterk afhankelijk van het kopen van goederen op krediet, leningen en giften. Mensen in Syrië bleven hun toevlucht nemen tot negatieve vindingrijkheid om aan hun behoeften te voldoen, waaronder het rekenen op humanitaire hulp, kinderarbeid en het aannemen van schadelijke (alternatieve) voedselpraktijken. Meer dan 27% van de huishoudens meldde tekenen van psychische problemen bij jongens en meisjes jonger dan 18 jaar. Ze kwamen het meest voor in huishoudens met vrouwen aan het hoofd of waar het hoofd van het huishouden een handicap heeft.
Tegen het midden van 2022, en toen het land werd geconfronteerd met een watercrisis (laten we ook niet vergeten dat zowel Turkije, d.m.v. afsluiten van Eufraatdammen op Turks grondgebied als de moslimterroristen, de zgn. 'rebellen', d.m.v. het afsluiten van de waterleiding als vorm van chantage, hierbij een belangrijke rol speelden), hadden bijna zeven miljoen mensen naar verluidt slechts twee tot zeven dagen per maand toegang tot hun primaire waterbron. Een ernstige en langdurige droogte in Syrië had geresulteerd in slechte vegetatie en de regenval in 2022 was ook droger dan normaal. Het watertekort werd verergerd door de ongewone droogte tijdens het regenseizoen en de ongewoon hoge luchttemperaturen. In combinatie met lage waterstanden in de rivier de Eufraat en beschadigde waterinfrastructuur, verminderden deze omstandigheden de toegang tot water voor drink- en huishoudelijk gebruik voor miljoenen Syriërs, veroorzaakten aanzienlijke oogst- en inkomensverliezen en een toename van door water overgedragen ziekten. Als gevolg van de watercrisis en de algemene sociaal-economische situatie werd in september 2022 een cholera-uitbraak uitgeroepen in Syrië, die zich verspreidde naar alle 14 gouvernementen. Begin 2023 waren er meer dan 77.500 vermoedelijke choleragevallen gemeld."
We schreven het al in vroegere bijdragen onder dezelfde titel: als er één goede kant is aan de aardbeving, dan is het wel dat Syrië stilaan weer door de Arabische wereld opgenomen wordt. En ja, ook daarin speelt buurland Israël een rol. Mét een ultranationalistische én bijgevolg zionistische regeringspartner heeft het land internationaal geen goede beurt gemaakt. De uitbreidingsplannen, de kolonisatie, de nederzettingenpolitiek, de verdrijving van Palestijnen waren niet van dien aard dat moslimlanden in Noord-Afrika en het M.O. opzij bleven kijken. Zelfs de Grote Beschermheer over de Atlantische Oceaan supportert niet meer met poco oogkleppen op voor de zgn. “énige democratie in het M.O.”. Er zit een haar in de boter.
Kris-kras mededelingen over en uit Syrië:
- Na meer dan 10 jaar heropent Syrië zijn ambassade in Tunesië. De Syrische buitenminister wordt er verwacht. En ja, ook al is de poco wereld verbolgen over de nieuwe koers die Tunesië vaart, het is duidelijk dat de neergang van de zgz. “gematigde” islampartij Ennahda, die niet alleen de islamisering in het land opnieuw aandreef, de criminelen vrijliet, maar ook tekende voor een groot aantal Tunesische vrijwilligers bij ISIS, leidt tot een andere buitenlandse politiek.
- Jordanië, Egypte, Marokko, Irak hadden ook al hun herontdekte broederlijk-Arabische gevoelens t.o.v. Syrië uitgedrukt, evenals Erdogans oppositie in Turkije
- In Algerije hoefden die niet herontdekt te worden; het heeft zich nooit afgewend van Syrië en belooft dit ook nooit te doen, eender wat er gebeurt. De grote gangmakers van de dooi waren en zijn Saoedi-Arabië en de VAE. Het uiteindelijk doel is dat Syrië terug officieel plaats mag nemen in de Arabische Liga. De enigen die nog dwars liggen zijn Qatar en Koeweit.
- En, dat kunt u waarschijnlijk raden, de VSA en Israël. CNN liet weten dat CIA’s grote baas William Burns een onaangekondigd bezoek aan Saoedi-Arabië gebracht heeft om zijn en de VSA’s frustratie kond te maken over de mogelijke vrede in het M.O. die tegen de wensen van de VSA ingaat. Ook de toenadering tot Iran is iets dat in de top-politieke en militaire kringen in de VSA niet in goede aarde valt. (CIA chief, ‘frustrated’, visits KSA, assures intelligence coordination)
- Desalniettemin wordt vandaag de Saoedische buitenminister Faisal bin Farhan in Damascus verwacht voor een bezoek bij president Assad, nadat deze eerst ontvangen werd in Saoedi-Arabië.
- Meer info bij het Syrische Ministerie van Buitenlandse zaken: (12) وزارة الخارجية والمغتربين في الجمهورية العربية السورية Mofa – Syria | Damascus | Facebook
- Komt er stilaan verzet tegen de VSA bezetting door de VSA van Oost-Syrië, waar de olievelden zich bevinden. (politics/huge-explosions-reported-in-us-occupation-base-in-deir-ezzor ) Wat we hier al jaren berichten: opnieuw reden tankwagens met gestolen Syrische olie via een illegale grensovergang naar VSA bases in Irak.
Kevork Almassian, Syriër van Armeense oorsprong, die zijn land ontvluchtte en nu vanuit zijn verblijfplaats in Duitsland, meer duiding geeft over de toestand in Syrië:
Syrië vierde gisteren zijn 77ste Onafhankelijkheidsdag. President Assad kreeg talrijke gelukwensen uit het buitenland en in Dubai lichtte de Burj Khalifa op in de Syrische kleuren:
Een terugblik vanaf 17.4.1946: