… door Iran, Syrië, Noord-Korea, Venezuela, Nicaragua, Rusland, China… zag de Amerikaanse Senaat zich verplicht het budget 2019 voor landsverdediging op 716 miljard dollar te bepalen.
Samen met het budget voor landsverdediging gaat ook de Amerikaanse staatsschuld in stijgende lijn. Who cares? Klik op de tikkende schuldenklok.
https://youtu.be/BVdXCKmJVWw
Met zijn berichtgeving in de Magyar Idők en op Echo TV doorbrak Lovas het taboe dat er in de mainstream media niet over de Bilderbergers gesproken mag worden.
In zijn media monitor van 6 juni 2018 schreef Lovas over de Bilderberg-conferentie 2018 die een dag later in Turijn zou aanvangen. Na bestudering van de agenda en de gastenlijst van de conferentie, kwam hij tot de zorgwekkende conclusie dat het nationaal-conservatieve Hongarije van Viktor Orbán op het menu stond voor regime-change.
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan
Hongaarse journalist dood aangetroffen na publicatie over Bilderberg (…)
Toeval? Ongelukkige samenloop van omstandigheden? Complottheorie?
Journalist István Lovas, gekend met de bijnaam “Pistol Pista”, hield geen blad voor de mond. Zo werd hij o.a. uit het EUropees Parlement voor een jaar verbannen toen hij een vlammende brief geschreven had aan de linkse Sophie In ‘t Veld. Hij wou eigenlijk tegen deze ban in beroep gaan, want hij vond dat hij levenslang verdiend had…
En plaatste hij deze reactie op de facebookpagina van de Amerikaanse ambassade in Boedapest wegens hun bombardementen in Syrië (na de zgz. gifgasaanval). “Bastaarden, jullie kunnen een wereldoorlog in gang zetten met jullie bombardementen in Syrië – met als resultaat honderdduizenden vluchtelingen van over heel de wereld en tegelijkertijd de ondersteuning van jihadisten. Na wat jullie daar gepresteerd hebben, durf nooit geen woord meer te zetten over de Hongaarse interne keuken, smerige massa moordende wormen die zonder enige bewijs lamenteren over Assads chemische aanval!”
Dat het Chinese Afrikaplan van 2015 op rolletjes loopt mag blijken uit enkele voorbeelden. In quasi elk Afrikaans land is China aanwezig in verschillende sectoren.
Tunesië: een paar honderd studenten mogen met een beurs gaan studeren in China.
Djibouti-Ethiopië: China bouwt spoorlijn.
Zuid-Afrika, Pretoria: Chinese zakenlui op bezoek om handelsmogelijkheden te onderzoeken.
Zuid-Soedan, Juba: China zal een tv- en radiozender bouwen; kostprijs meer dan 100 miljoen dollar.
Burkina Faso: een Chinese delegatie is na het heropstarten van de diplomatische relaties op werkbezoek om de noden – opleiding en infrastructuur – in de medische sector vast te stellen.
Kenia: bouw van elektriciteitscentrale op zonne-energie.
China engageert zich om de Afrikaanse fauna en flora te beschermen.
Ondanks het “goede nieuws” van Justin Trudeau dat de G7 gezamenlijk, met uitzondering van het klimaatakkoord, een afsluitende verklaring ondertekend hebben – waar niets wereldschokkends in te vinden is – komt Trump daar achteraf op terug. We zijn benieuwd welke verrassingen hij in Singapore in petto heeft.
PM Justin Trudeau of Canada acted so meek and mild during our @G7 meetings only to give a news conference after I left saying that, “US Tariffs were kind of insulting” and he “will not be pushed around.” Very dishonest & weak. Our Tariffs are in response to his of 270% on dairy!
Based on Justin’s false statements at his news conference, and the fact that Canada is charging massive Tariffs to our U.S. farmers, workers and companies, I have instructed our U.S. Reps not to endorse the Communique as we look at Tariffs on automobiles flooding the U.S. Market!
In het M.O. graven de VSA zich dieper in zonder duidelijke strategische belangen
– 8 mei: Trump kondigt aan dat de VSA zich terugtrekken uit het Iranakkoord.
– 12 mei: buitenminister Mike Pompeo maakt de 12 eisen bekend, die niets minder betekenen dan de eis voor een totale capitulatie van Iran aan de Amerikaanse regering. Een oorlogsverklaring.
Elke logica is zoek in de toenemende betrokkenheid van de VSA in het M.O. en is zelfs tegen de geopolitieke belangen van de VSA.
Het grootste argument voor de Amerikaanse rol in het M.O. is olie en handel. Wat betreft olie: de VSA hangen niet langer af van geïmporteerde olie. In 2017 bedroeg de olie-import slechts 19% van de totale VSA olieconsumptie, de laagste sinds 1967.
En het gedeelte afkomstig uit de OPEC en Perzische Golflanden neemt af. Canada, daarentegen, is de grootste bron van olie-import, m.n. 40% van het totaal.
Ten tweede is het M.O. geen belangrijke afzetmarkt van Amerikaanse producten. Zelfs met inbegrip van de wapenexport in die regio, werd volgens de Wereldbank voor bijna 1.6 biljoen dollar uitgevoerd, waarvan de twee meest-bevriende staten in de regio, Saoedi-Arabië en Israël – elk 1% voor hun rekening nemen.
Vandaag staan in de top exportmarkten van de VSA Canada, Mexico, China, Japan en de EU-landen. De twee belangrijke maritieme handelsroutes is het Kanaal en de Straat van Malacca. Het Kanaal heeft maritiem verkeer over de V.K.-Europa en de Noord Zee-Atlantische routes en is ‘s werelds drukste zee-verkeersader met meer dan 500 schepen per dag. De Straat van Malacca verbindt Indonesië, Maleisië en Singapore en zou volgens de UNCTAD bijna de helft van ‘s werelds jaarlijks zeetonnage zien passeren. (Review Martime Transport)
Als handel dan geen hoofdargument is voor de Amerikaanse aanwezigheid in het M.O., wat is het dan wel? De Amerikaanse afhankelijkheid van de M.O. olie vermindert van jaar tot jaar, wat niet wil zeggen dat het M.O. geen belangrijke rol meer speelt als olieproduct. Van de 87 miljoen barrels olie, die per dag in de wereld geproduceerd worden (cijfers van 2011), passeerde 20% de Straat van Hormoes.
Goedgelovigen argumenteren dat de VSA een beschermende rol spelen bij de vrije olietoevoer vanuit het M.O., en door de Straat van Hormoes. Slechts de VSA zouden een globale olieschok kunnen verhinderen op ‘s wereld economie. Maar die Amerikaanse goedertierendheid komt met een prijskaartje voor de Amerikaanse belastingbetaler. Roger J. Stern van de Princeton Universiteit schat dat de VSA 8 biljoen dollar uitgegeven heeft tussen 1976 en 2010 bij het ‘beschermen’ van de olievoorziening uit de Perzische Golf.
De ons opgelegde vrees is dat Iran, of een andere boze natie, het olieverkeer in het M.O. zou afgrendelen en de wereld op zijn knieën dwingen. Dit argument telt voor zover olie de overlevingsstreng is van de Iraanse economie en het afsluiten van de olieproductie of -toevoer vanuit het M.O. ook de eigen economie zou verstikken en dat een dergelijke actie een wereldwijde coalitie op de been zou brengen om Iran de pas af te snijden en de olietoevoer te heropenen.
Een andere invalshoek is dat de Amerikaanse militaire overheersing van de Perzische Golf een eerder Machiavellistische reden heeft. Ter verduidelijking: de VSA hebben niet de vrije toevoer van de olieverkoop beschermd, maar hun macht gebruikt om olieproductiesancties op te leggen in landen die ze politiek niet aanvaardbaar vinden, zoals Iran, Soedan, Syrië en Libië.
Trekken we die redenering door – de Amerikaanse overheersing in de Perzische Golf met een dubbel doel, enerzijds de bescherming van vrienden, anderzijds het afstraffen van vijanden – dan komen we tot de conclusie dat de VSA een drukmiddel zoeken tégen China door de controle over de Perzische Golf te behouden. Laten we echter niet vergeten dat de VSA al over een behoorlijke macht beschikken in de regio: de 5de Vloot van de marine in Bahrain en de Al Udeid luchtmachtbasis in Qatar. De veiligheid van b.g. bases wordt in gevaar gebracht en de kostprijs stijgt door de provocaties van Iran door Trump en Pompeo.
Bovendien wordt volgens Roger Stern in TIME Magazine benadrukt dat de Amerikaanse aanwezigheid in de Perzische Golf ten nadele is van de defensiemogelijkheden in de westelijke Pacific, waar China een grotere bedreiging op lange termijn vormt tegen de Amerikaanse belangen.
Kortom: meer Amerikaanse militaire bemoeienissen in het M.O. zijn contraproductief voor de Amerikaanse belangen. Ironisch eigenlijk dat Trump tijdens zijn verkiezingscampagne inspeelde op de Amerikaanse frustratie voor wat de Amerikanen een mislukte buitenlandse politiek in het M.O. beschouwden en beloofde de VSA uit de regio terug te trekken.
En in plaats van die beloftes wordt de betrokkenheid dieper, met Syrië als duidelijk voorbeeld, wordt de confrontatie met Iran opgedreven, worden de moslims uitgedaagd door de Jeruzalem-hoofdstad verklaring.
Wat de VSA eigenlijk zouden moeten doen is ‘samen’werken met ‘s werelds traditionele partners én met China en Rusland, een kader van vrede en stabiliteit in het M.O. oprichten. En de factuur voor het beschermen van de olie-export uit de Perzische Golf met landen delen die er het meeste van profiteren, nl. Japan, China, Indië en Zuid-Korea.
Uit het Engels vertaald opiniestuk van Sam Farah
Lees ook van dezelfde auteur: Who Will Usher the Middle East Into an Era of Peace?
Ivanka Trump kreeg prompt zeven licenties voor de verkoop van haar modemerken in China nadat haar vader de redding van de telecommunicatiereus ZTE mogelijk gemaakt had.
In april werd het bedrijf in de ijskast gestopt omdat het geweigerd had de door de VSA opgelegde sancties tegen Iran en Noord-Korea toe te passen.
Officieel staat Ivanka – sinds de eedaflegging van haar vader – niet meer aan het hoofd van haar modeconcern. Via een handige stichtingen-constructie trekt zij echter onverminderd aan de touwtjes.
Het is eigenlijk oud nieuws. Nadat Daddy samen met de Chinese president Xi Jinping dineerde, mocht zij al verleden jaar de verkoopsrechten in China op haar naam schrijven. Nu werd dat dus officieel bevestigd. Voor wat hoort wat.
https://youtu.be/_lDLV1glTLI
Een jojo-berichtgeving over de al dan niet in (on)genade gevallen ZTE ging eraan vooraf.
Beide video’s bij Fox: 22 mei: “There is no deal” – 25 mei: “Trump administration reaches deal”
Volgens Wikipedia maken internationale sancties deel uit van diplomatische pogingen van landen of organisaties tegen landen of organisaties om hun eigen nationale veiligheid te beschermen, om de internationale wetten te doen handhaven of om de internationale veiligheid en vrede te verdedigen. En men kan er zowat alle kanten mee uit: tijdelijk, niet zo tijdelijk, economisch, handel, diplomatisch, cultureel, sport… Alles is mogelijk. Rechtvaardiging overbodig. Zolang er aan de juiste touwtjes getrokken en het poco algemeen aanvaarde doel als uitgangsbasis voor de diplomatische pogingen strafmaatregelen genomen wordt.
Men zou de b.g. definitie ook kunnen vervangen door slechts één woord: “chantage“.
Enkele recente berichten over strafmaatregelen:
https://youtu.be/tDJ-GuBtqa0
Een voorbeeld: de handel tussen Duitsland en Iran: in 2017 exporteerde Duitsland naar Iran voor 2.97 miljard euro en importeerde vanuit Iran voor een waarde van 410 miljoen euro. (Statista)
Tussen Duitsland en de VSA: export vanuit Duitsland naar de VSA: 111.495.269.000 euro, afgerond 111.5 miljard euro), import vanuit de VSA: 61.109.763.000 euro (ruim 61 miljard euro) (Destatis)
Trumps luitenant***** Bolton maakt er geen geheim van: wie de beslissingen van de VSA negeert, mag mee in de brokken delen. (2de video) Economische sancties zijn voor hem niet voldoende: de volgende oorlog zit eraan te komen. (3de video)
En wie profiteert ervan? Amerika’s nieuwe beste vriendje, Saoedi-Arabië:
Dat het met de Turkse munt, de Lira, niet goed gaat is algemeen geweten. Erdogan ziet hierin een buitenlands complot want zoiets gebeurt niet vanzelf.
Schaakspeler Poetin zag een kans en greep ze. Enerzijds zit hij de VSA dwars, anderzijds houdt hij de Ottomanen bij de les. Gas… die wordt geleverd uit Rusland. Poetin gaf Erdogan een behoorlijke korting van 10.25% op de gasprijs; met terugwerkende kracht zelfs. Goed voor een miljard dollar.
Zo zie je maar hoe een dubbeltje keren kan. In 2016 zag het gasverhaal er nog heel anders uit. De bevoorrading aan Turkije werd toen zelfs met 25% verminderd. Gazprom had er de buik van vol: de onderhandelingen over een korting op de gasprijs schoten niet op. In 2015 kregen de Ottomanen nog een korting van 10.25% (ja hoor, dezelfde korting als nu met terugwerkende kracht toegestaan wordt), maar omdat de energieprijzen bleven dalen, werd de korting geschrapt. Turkije echter bleef de inmiddels geschrapte korting van de factuurprijs aftrekken en was niet voor rede vatbaar. Om die reden besliste Gazprom dan maar voor het uitstaande saldo minder gas te leveren.
We schrijven nu twee jaar later: dezelfde korting wordt opnieuw toegestaan, met terugwerkende kracht zelfs. We zijn niet naïef. Het zal wel met meer dan de gestegen energieprijs te maken hebben. Vandaar vragen wij ons af “in ruil voor wat?…”
De beelden spreken voor zich. De titel van de video ook: 1 robot versus 10 menselijke werknemers.
Tijdens het laatste decennium, van 2007 tot 2017, kon de EU de Chinezen niet overtuigen meer uit onze landen in te voeren. 20% van onze import kwam uit China, het grootste importcijfer uit enig ander land, terwijl de EU er slechts in slaagde voor 11% naar daar uit te voeren.
De grootste EU-exportmarkt (20%) is nog altijd de VSA. Waarmee ze behoorlijk wat druk kunnen zetten bij de geliefde ‘sancties’, voor alles wat niet in het Amerikaanse politieke wereldbeeld past.
Donald J. Trump
Donald J. Trump