De EU-landen volgen braafjes de bevelen van het VSA-baasje. Indien niet krijgen ze 25% boete op de export van Europese auto’s naar de VSA in hun maag gesplitst. Diplomatie zag er ooit anders uit.
A week before Germany, France and Britain formally accused Iran of breaching the 2015 nuclear deal, the Trump administration issued a private threat to the Europeans that shocked officials in all three countries.
If they refused to call out Tehran and initiate an arcane dispute mechanism in the deal, the United States would impose a 25 percent tariff on European automobiles, the Trump officials warned, according to European officials familiar with the conversations. Lees verder…
Ondanks de hetze in de media tégen de Syrische regering, ondanks de sancties, herrijst het land uit de oorlogsmiserie. In deze bijdrage geen militaire berichtgeving.
De Roos van Damascus, ook Damastroos genoemd, sinds eeuwen bekend in de parfumerie-, verzorgings- en medische wereld voor de olie die eruit getrokken wordt, kreeg van UNESCO de erkenning ‘immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid’. Men maakte er in Damascus ineens een feestje van:
Jason Dudas vloog vanuit Turkije naar Beiroet. Een taxi naar de grens. Op Syrisch grondgebied overstap in een Syrische taxi. Hij neemt ons mee tijdens zijn wandeling door Damascus:
Kerstgekte in de hoofdstad, Damascus:
Nachtleven met Treka als gids:
Kerstfeestje aan en in de kerk van St. Joris, in Bassir (Daraa):
En in Raqqa, waar de ISIS-terreur een triest hoogtepunt kende, probeert men het normale leven terug op gang te trekken. Een Kerstmis in mineur. En toch… Zoals hier, dichtbij de plaats waar ISIS’ galg stond en vele mensen gedood werden, opende dit cafeetje als een cultureel verzet tegen de barbarij. Musici, dichters, denkers waren immers loslopend wild voor de blinde haat der moslimextremisten.
Wie de beelden van het cafeetje bekijkt, zal zich afvragen waar ze de moed vandaan halen. Ondanks het feit dat de “internationale coalitie” met de bewierookte Koerden op kop, meer dan 2 jaar geleden Raqqa bevrijdden van ISIS, is er weinig vooruitgang te bespeuren. De stad bleef aan zijn lot overgelaten, subsidies en giften verdwenen in corrupte handen. Pas nu de Syrische overheid en de Russische bondgenoten toegang kregen wordt duidelijk hoé erg de toestand er wel is. En hoe weinig er sinds de bevrijding gerealiseerd werd ten bate van de bevolking.
Humanitaire hulp, verleend door de Russische strijdkrachten, is er meer dan welkom:
Dinsdag deelde Rusland voeding en medicijnen uit aan gevluchte gezinnen in de Hasaka provincie. 400 voedselpakketten, gratis medisch onderzoek en medicijnen. De Russische medische ploeg werkte gedurende drie weken in de Hasaka provincie, bood medische hulp in alle mogelijke aspecten: orthopedie, ogen, besmettelijke ziektes, NKO én chirurgen opereerden gratis in het Qamishli ziekenhuis.
Wat een verschil met Aleppo, evenzeer zwaar geleden onder bombardementen, daar bruist het van heropstanding. Hier beelden van de restauratiewerken in de Khan al-Harir souk, in de oude stad, met meer dan 60 winkeltjes en 3 khans, waar vooral kleding, bakkerijproducten en gedroogd fruit verkocht werd.
Op de agenda een restauratie-overheidsproject: de Qala’at al-Hosn, beter bekend als de Krak des Chevaliers, in W-Homs. De directeur van de site kon niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit is voor het zelfvertrouwen, het toerisme… Budget SYP 20 miljoen. Zou moeten binnen 240 dagen voltooid zijn. U krijgt een rondleiding door een medewerker van de Chrétiens d’Orient:
… beelden van bijna 50 jaar geleden:
In al-Hasakah zitten ze, de ISIS-terroristen. Poco Gutmenschen klagen de onmenselijke toestand aan. Iemand medelijden, iemand?
Tot spijt van wie het benijdt. Tromgeroffel om duidelijk te maken dat het Westen daar niets (meer) verloren heeft. Gezamenlijke legeroefeningen Rusland – Syrië in de kuststreek bij de maritieme basis in Tartous:
Nu we het toch over Tartous hebben, n.a.v. van bilateraal overleg tussen Assad en de Russische vice-premier Yuri Borisov, werden de toekomstplannen voor de economische ontplooiing van Syrië, m.n. de infrastructuur van luchthavens, grensposten en wegen besproken. Maar ook de haven van Tartous: de haven zou uitgebreid worden voor een investeringsbedrag van een half miljoen US$. En in Homs wordt het meststoffenbedrijf gemoderniseerd. In beiden projecten investeren Russische bedrijven. Borisov verklaarde bovendien dat zijn land de inzet ter verbetering van de situatie in Syrië zal voortzetten, dat Rusland gesprekken heeft en onderhandelt met Arabische landen om de economische situatie in Syrië een duwtje te geven. Geen woorden maar daden… worden bevestigd door de beslissing van de Russische regering 100.000 ton graan aan de Syrische bevolking te geven.
Nochtans merkt men bij de landbouwsector ook een herstel. In de Aleppo provincie werden de irrigatiesystemen terug in de oude toestand gebracht, gronden gereinigd, bemest, gezaaid. De boeren kregen steun – zaaigoed en meststoffen – opdat ze ‘brood’nodige oogsten konden leveren. Volgens het min. van Landbouw zouden er nu ca. 1 miljoen hectaren weer voeding leveren, zoals graan, gerst, katoen, wintervruchten en -groenten, boomgaarden met fruit- en 23 miljoen olijfbomen. (…) Een aantal persen werden hersteld. Boomkwekerijen worden gekoesterd. Op verschillende plaatsen werden informatie- en begeleidingscentra voor de landbouw / dierenfok opgericht. Boeren worden opgeleid om een betere kwaliteit graanzaad te kweken. Al bij al, ook al gaat het vooruit: een zware opdracht; de provincie Aleppo zal op 22 december drie jaar bevrijd zijn van de terroristische bezetting en vernieling.
Voorafgaand – in augustus – mochten enkele Syrische vrouwen kleinschalig-actief in de landbouwsector – met de steun van het Voedings- en Landbouw Organisatie der VN kennis gaan maken met andere mogelijkheden, zoals die in N-Italië, opdat ze deze thuis in de praktijk kunnen omzetten en een beter resultaat kunnen bereiken.
20 weeskinderen mochten op bezoek gaan in Moskou:
Het ministerie van Energie maakte bekend dat Sharifa 2 en Sharifa 104 aardgasbronnen in productie gegaan zijn, waardoor de aardgasvoorziening met ca. 1 miljoen m3 per dag gestegen is. De twee werden in een recordtijd van 14 dagen aangesloten aan het aardgasnetwerk – dit om aan de nijpende vraag voor elektriciteit (enigszins) te voldoen. (…)
Afsluitend: kunst en cultuur mag niet ontbreken. Talrijke tentoonstellingen, lezingen en herdenkingen… en een kerstmarkt met hebbedingetjes bijna zoals bij ons:
Dit is de maand dat de Russische gasgigant Gazprom eigenlijk de bouw van drie belangrijke gaspijplijnen, Nordstream 2, Turkstream en de zgn. Kracht van Siberië, moest afwerken. De derde is helemaal gereed. De Russische president Poetin en de Chinese premier Xi Jinping doopten de pijplijn bij het begin van de maand. Volgende maand trekt Poetin naar zijn collega Erdogan om de feestelijke start van de Turkstream in te luiden. Dit ondanks de Bulgaarse spelletjes die menen dat ze er beter van kunnen worden als ze op twee paarden wedden. Slechts Nordstream 2 blijft achter dankzij de voortdurende, schandalige druk en sabotage door de VSA, die er alles – écht alles – aan doen om te beletten dat er gas naar Noord-Duitsland vloeit (zie video’s 4 en 5).
De laatste vertwijfelde poging dateert van enkele dagen geleden toen het Amerikaanse Congress het fiscale jaar 2020 Nationale Defense Authorization Act goedkeurde voor een bedrag van $ 738 miljard. M.a.w. de begroting voor defensie. En wat heeft dat nu met de Russisch-Duitse pijplijn te maken? O.a. dat dit een aantal maatregelen bevat die zgz. “dreigingen” vanwege Rusland en China moeten tegenwerken. Zoals een embargo op militaire samenwerking (wapenverdragen) met Moskou. En sancties op Nordstream 2 en Turkstream gaspijplijnen. Zogezegd – we verzinnen dit niet – om de Europese energiebevoorrading te beschermen.
De dringende reden voor de haast is de mogelijkheid dat de Russische Gazprom en Oekraïense Naftogaz een akkoord zouden bereiken voor de gastransit door Oekraïne. De nieuwe Oekraïense president Zelensky zou niet alleen een einde willen maken aan de militaire oorlog maar ook aan de energiedisputen. Oekraïne heeft alleen maar baat bij een wapenstilstand op beide fronten.
De VSA beogen twee doeleinden: Oekraïne losweken van Russische invloed (de EU en NAVO volgen gehoorzaam de Amerikaanse marsorders) en de eigen winst. Immers: de VSA hebben te veel eigen gas die ze liefst – tegen een hogere verkoopprijs – bij ons willen kwijt raken. Rusland wordt hierdoor in mindere mate financieel geraakt; hun grondstoffen vinden ook elders kopers. Echter, als Nordstream 2 uitgeschakeld wordt, dan ligt de Europese markt voor de Amerikaanse LPG-gas open. En wat de VSA zich de laatste jaren permitteerden om Nordstream 2 te verhinderen is niet fraai. Chantage, dreiging, sancties.
Denemarken lag zo lang mogelijk dwars en bond uiteindelijk in oktober in. De Nordstream 2 is op enkele tientallen km na helemaal af. Oekraïne blijkt met zijn nieuwe wind (president en parlement) teruggekeerd tot de realiteit. De EU zal geen roet in het eten meer gooien. En Duitsland laat zich niet afdreigen. (video 6) Het zal mogelijke klachten voor eigen Duitse rechtbanken berechten, niet op EU-niveau. Het project leed vertraging en dàt geeft de Amerikaanse Senaat een laatste kans om de afwerking tegen te houden. Schepen die buizen op de zeebodem leggen worden gesanctioneerd, bedrijven die eraan meewerken moeten kapot gemaakt worden. Jim Risch (VSA Senaatscommissie buitenlandse betrekkingen): “De reden voor deze actie is dat dit ‘venster bijna gesloten’ is. Een groot gedeelte van Nordstream is reeds af. Het zàl hen duur te staan komen. Ik denk dat met deze sancties de (betrokken) bedrijven zullen moeten sluiten en de Russen zullen naar een andere oplossing moeten zoeken voor zover ze dit kunnen.”
Kijk en luister mee:
In werkelijkheid is het ‘venster’ al gesloten. Zelfs als deze maatregel goedgekeurd wordt dan nog zal de afwerking van de pijplijn of het gastransport niet kunnen tegengehouden worden. Duitsland wil deze pijplijn. Duitsland zal fondsen voorzien om de aannemers te betalen en de pijplijn af te werken. Er is een grens aan de mogelijkheden om de handel te blokkeren. Eens volledig afgewerkt hebben de VSA geen mogelijkheden het gastransport door deze pijplijn te sanctioneren. Het werd een pathetisch en droevig verhaal van een gepolitiseerde handelsoorlog, met slechts één doel voor ogen: eigen Amerikaanse LPG-gas voor een duurdere prijs te verkopen in Europa.
Het getuigt van een tomeloze hypocrisie. Over de Turkstream geen woord. Uiteindelijk zal deze de geboycotte Southstream vervangen. Alle landen in Oost-Europa zullen ermee bevoorraad kunnen worden: Servië, Hongarije, Bulgarije, Italië en Griekenland zijn potentiële afnemers omdat al deze landen, die momenteel hun gas via Oekraïne geleverd krijgen, een drooglegging riskeren indien de gasoorlog tussen Oekraïne en Rusland niet opgelost geraakt. En ook daarom is de ontmoeting van Poetin met zijn collega Zelensky belangrijk. De tekenen van dooi zijn er. De in beslag genomen Oekraïense schepen werden teruggegeven. Gevangenen worden geruild. Een staakt-het-vuren tegen het einde van het jaar wordt in het vooruitzicht gesteld. Ondanks de VSA. Er zijn Naftogaz vs. Gazprom rechtszaken hangende voor meer dan $ 12 miljard. Buiten deze rechtszaken heeft Zelensky, met de Nordstream 2 als fait accompli, geen hefbomen meer. Als die mislukken… Gazprom heeft een verlenging van het huidige contract aangeboden op voorwaarde dat Oekraïne de rechtszaken intrekt. Naftogaz weigerde. Is Zelensky wijzer?
Da’s meteen ook de reden dat alle gasopslagplaatsen in Europa vol zijn. Als de Russisch-Oekraïense onderhandelingen mislukken, àls de Nordstream 2 niet afgewerkt wordt, dan zitten we pas in de miserie. Wie rekent er eens uit hoeveel windmolens en zonnepanelen we dan moeten plaatsen?
Iedereen herkent het fenomeen. Vind maar eens een bouwvakker, een loodgieter, een elektricien… een poetsvrouw binnen een redelijke termijn en aan een te betalen loon. Polen bieden dikwijls de uitkomst. In de gratis reclameblaadjes vind je hun advertenties. Is er ergens een bouwwerf, staat er steevast een minibusje met Poolse nummerplaat bij geparkeerd. Bovendien genieten Polen in tegenstelling tot sommige exotische vakkrachten een goede reputatie qua vlijt en kennis. Ze zijn hier – en in de buurlanden – dikwijls officieel aan het werk met een arbeidskaart of als onderaannemer van een bestaand lokaal bedrijf. Blijkt dat de grootste groei van buitenlandse werknemers te vinden is bij de Polen (+110%) en Roemenen (+400%), al laat de reputatie (!) van deze laatsten dikwijls – terecht of onterecht – te wensen over. Na Nederlanders (93.595) vormen de Polen de grootste groep (69.587).
Niet inbegrepen in de cijfers: buitenlanders in dienst van een belgische werkgever, zelfstandigen, schippers en vrachtwagenbestuurders internationaal transport, artiesten en… zwartwerkers.
Volgend jaar komt echter de EU-kat op de koord, want vanaf dan treedt de EU-richtlijn “gelijk loon, gelijke werkomstandigheden” in alle EU-landen in kracht. M.a.w. Poolse werknemers in tijdelijk dienstverband moeten hier en in andere EU-landen hetzelfde loon ontvangen als bij ons gebruikelijk is. Daar bovenop zijn er nog andere voordelen. (meer info) De EU houdt immers geen rekening met de (lagere) kosten van levensonderhoud in individuele EU-lidstaten.
Blijkt dat die leegloop in Polen leidt tot een volksverhuizing uit verder oostelijk gelegen landen om de Poolse werkaanbiedingen te kunnen invullen. Volgens een analyse van de Poolse Staatsbank werken er meer dan een miljoen immigranten momenteel in Polen. De meesten (900.000) komen uit Oekraïne; door hen wordt de spanning op de arbeidsmarkt enigszins getemperd. Voor de resterende 100.000 tekenen vooral Wit-Russen present. De Staatsbank nam voor deze analyse de zgn. Karta Polaka, de Polenkaart, een arbeids- of studeervisum, als basis. Deze kaart wordt als toegangsticket tot de EU gezien én als zodanig misbruikt.
Tijdens de NAVO samenkomst in Londen, herhaalde de Amerikaanse president Trump zijn mantra “wij (be)houden de olie” met verwijzing naar de terugtrekking van de VSA troepen uit de noordelijke Syrische grensstreek in afwachting van een Turkse militaire tussenkomst tegen de Koerden. “Wij verlieten hun grens. We waren daar lang genoeg. Ze doen het daar goed, daar op de grens. Wij behielden de olie. IK behield de olie”, refererend naar de olievelden in het NO van Syrië.
Hij gaf I.S. op als legitimatie en verzekerde dat de VSA “de controle over de olie” hebben en dat “de enige soldaten die we daar hebben zijn soldaten die de olie bewaken.”
“Wij hebben de olie en we kunnen ermee doen wat we willen.” Zoals bv. een Amerikaans oliebedrijf – Exxon werd met name genoemd – daar de boel te laten opknappen.
Deze verklaring kwam enkele dagen na zijn vorige verklaringen hieromtrent. Tijdens zijn Thanksgivingbezoek aan de VSA-troepen in Afghanistan herhaalde hij zijn mantra minstens zes keer in minder dan een minuut gedurende een toespraak.
“Bovendien verlieten wij Syrië omdat het er (nu) veilig is, maar we verlieten het niet helemaal – wij behielden de olie. Logisch, toch?”
Gelijkaardige verklaringen werden door Trump geuit tijdens de samenkomst met zijn Turkse collega Erdogan in Washington verleden maand, toen hij opnieuw het verband met de terugtrekking van de VSA-troepen aantoonde.
“We haalden onze troepen daaruit en we zullen menigeen terug naar huis halen, maar wij behouden de olie.” zegde Trump, waarna hij eraan toevoegde dat de opbrengsten naar de SDF (Koerden) zouden gaan… Tja.
9 oktober: Trumps kondigt het vertrek van de VSA troepen. Niet alle troepen, sommigen moeten blijven om “de olie te bewaken tegen I.S.-terroristen”. Hij verdedigde zijn maatregel met de bewering dat hij de Koerden van contanten wou voorzien. Mark Esper, Pentagon-baas, verklaarde dat de missie der VSA-troepen was “te verhinderen dat de olie in handen zou vallen van I.S. of andere spelers in de regio”.
Pas toen Trump zelfs in eigen rangen kritiek kreeg “zijn wij dieven geworden?” liet hij de wereld weten dat de opbrengst naar de Koerden zouden gaan. De Koerden… die de Syrische regering ter hulp riepen toen Trump de VSA-troepen liet terugtrekken en zij door de Turken verdreven werden. Dezelfde Koerden die nog steeds olie via de zgn. “veiligheidszone” naar Turkije proberen te smokkelen en verkopen, zodat ze zowel de Syrische als de Turkse regering in de rug kunnen schieten met de opbrengsten ervan.
Rusland heeft herhaaldelijk de Amerikaanse beslissing bekritiseerd; noemt de actie “onwettelijk” en “destructief” voor het land, wil dat de Syrische regering controle heeft over de olievelden. De Syrische president Assad draait er niet omheen: hij noemt de Amerikaanse regering gewoon een dief.
In oktober meldde het Russische defensieministerie nog een grote oliesmokkeloperatie door “belangrijke Amerikaanse bedrijven” in samenwerking met privé militaire ondernemingen, USA speciale militaire diensten en luchtmacht.
De toespraak in Afghanisten; relevantie Syrische olie vanaf 13′:
Wij meldden reeds de verkoop van Syrische olie aan of via een Israëlisch makelaarskantoor op de internationale markt. De ingesloten afbeelding, het contract van de Koerden met de Israëlische makelaar, is uit b.g. artikel verdwenen, een fenomeen dat regelmatig voorkomt als het om ongewenste informatie gaat. We konden het elders terugvinden:
De Israëlische zakenman-oliemakelaar ontkent het contract niet, maar wel dat hij dit zou doen uit winstbejag. Hij beschouwt zichzelf als een filantroop die slechts één doel heeft: Syrië om te vormen tot een democratisch land zonder Assad-regering.
Maar daarmee is de kous niet af. Er werd door Trumps mantra te veel aandacht aan besteed. Enerzijds ligt de Amerikaanse schatkist dwars, die geen investeringen of verkoop toestaat wegens de geproclameerde “sancties”. Het verbod van augustus 2011 maakte investeringen of aankoopcontracten van Syrische olie illegaal zonder toestemming van de Office of Foreign Assetcontrol (OFAC) bij de Amerikaanse Schatkist. Anderzijds omdat de Syrische regering en Rusland nu ook voet aan wal hebben aan de oostelijke oever van de Eufraat. En ze zijn daar n.a.v. de smeekbede om hulp door de Koerden. Trump kan dan wel zijn troepen rond de olievelden gestationeerd hebben… De Syrische regering en bondgenoot Rusland zijn niet gek… zij zullen hun uiterste best doen om elke poging te verhinderen om die olie buiten te smokkelen en te verkopen. En de landen die Assads regering erkennen kunnen geen olie kopen van de Koerden zonder Assad voor het hoofd te stoten. Aan wie moeten ze de factuur van de olie betalen?
Trump wil de sancties opheffen. Zegt hij. Of dat inhoudt dat iedereen dan op de vrije markt de Syrische olie zal kunnen kopen, zegt hij er niet bij. Misschien moet hij nog meer landen gaan sanctioneren zodat hij kan verhinderen dat deze gedesanctioneerde olie kunnen verwerven en eventueel zelfs doorverkopen aan de Syrische regering… En dan is er nog het veiligheidsaspect van de investeerders die daar hun expertise moeten omzetten in een renderende oliepompende industrie. Komen er dan opnieuw méér VSA-troepen om ook deze te beschermen? Een straatje zonder einde.
De Koerden zijn intussen voorzichtiger geworden, ontkennen de perfide plannen en willen met de Israëlische protagonist liever niets meer te maken hebben. Ze kunnen in de huidige omstandigheden – ze hebben de bescherming van het Syrische leger nodig – de ‘Koerdistan-Israël’-complotvermoedens – missen als kiespijn.
Waarheen met de olie? Niemand schijnt het te weten. Eén ding is zeker: de VSA zitten daar vast als militaire hellehonden.
Mocht het u interesseren, dan kan u hier een uitgebreidere analyse (in het Engels) lezen. Onze redactie heeft zich beperkt tot de essentie van het olie-diefstalplan.
Een Duitse parlementsdelegatie, geleid door Frank Pasemann (AfD), werd dinsdag door de Syrische vice-minister voor buitenlandse en vluchtelingenzaken Ayman Sousan ontvangen. Sousan herhaalde wat voor elke natie vanzelfsprekend is: de Syrische regering blijft zich inzetten tegen de terroristen en illegale buitenlandse bezetting, de éénheid van het land is een rode lijn die niet kan overschreden worden en de Syrische grondwet is een soeverein gegeven waaraan niemand anders iets te zeggen heeft. Sousan benadrukte dat de EU door de “blinde onderdanigheid aan de VSA haar richting en identiteit verloren en zichzelf gemarginaliseerd heeft”.
De Duitse AfD-delegatie uitte haar verzet tegen de EU-politiek m.b.t. Syrië, wil de sancties opgeheven zien en doet een oproep om de heropbouw te steunen opdat gevluchte Syriërs kunnen terugkeren naar hun vaderland. Ze zullen langs beide kanten een werkgroep oprichten met als doelstelling de opheffing van de sancties en de terugkeer van de vluchtelingen. (…)
Uit Frank Pasemanns (AfD) tussenkomst in de Bundestag:
“Bij de huidige Syrië-politiek wordt nogmaals de doelloosheid en de mislukking duidelijk. Defensieministerin AKK en buitenminister Maaßens opinie omtrent de zgz.”veiligheidszone” kunnen niet méér van elkaar verschillen. Met als gevolg de desastreuse gevolgen bij de binnenpolitiek. In Duitsland verblijven momenteel ca. 767.000 Syriërs, de meesten zijn ten laste van ons sociaal systeem. Door de uitwijzing van de Syrische ambassadeur hebben we in de plaats drie diplomatische ambassade-medewerkers, echter geen ambassadeur. Met als resultaat dat Syrische burgers dikwijls dagenlang moeten wachten op de verwerking van een probleem. Waarom? Omdat diplomatische betrekkingen met Syrië vanuit de Duitse regering beperkt werden op “dringend nodige contacten”. Daarom is het onmogelijk een accuraat beeld en een nuttige inschatting van de situatie ter plaatse te krijgen. Noteer dat de regering van en rond president Assad in bevrijde gedeelte van Syrië, het grootste gedeelte, nog altijd zoals voorheen de werkelijke regering is. Om het grotendeels opgeloste conflict niet opnieuw en dieper aan te wakkeren is het nodig de diplomatische betrekkingen met Syrië te versterken. De voortdurende verachting van de Syrische Republiek staat een duurzaam verzoenings- en heropbouwproces diametraal in de weg. Dit kan niet in het belang van Duitsland zijn! Een verdere samenwerking met de zgn. ETILAF, de Syrische revolutie- en oppositiegroeperingen, betekent niets anders dan de afzetting van de legaal verkozen president Assad als voorwaarde voor een vreedzaam samenleven der volkeren in deze regio. Deze politiek betekent eventueel een heropflakkering van de burgeroorlog en geweld in Syrië. Het is nu eenmaal een feit dat buitenpolitiek met de realiteit ter plaatse rekening houdt en niet met de wensen van sommigen op de regeringsbanken. Dàt is de reden dat de sancties geen hout snijden en dat er geen tegemoetkomingen bereikt werden. Tenslotte werd door deze sancties en daarmee verband houdende politiek slechts het leed van de bevolking vergroot. De Italiaanse buitenminister Luidi di Maio, de Franse president Macron en zelfs de wetenschappelijke diensten van de Bundestag zien wel een mogelijkheid om een vredesstructuur met de regering Assad te onderhandelen. En weer werd de Bundesregering door de realiteit ingehaald. Een vredes- en geopolitieke verantwoordelijkheid der Bundesregering is niet in zicht. En van enig inzicht is sowieso geen sprake.
Dat u, mijnheer Maaß, bij dergelijke debatten niets anders doet dan grappen te maken, toont opnieuw dat u te kort schiet bij de invulling van uw ambt. Uw wereldpolitieke maatstaf is slechts salongezever. Buitenlandse politieke kennis heeft u niet; Duitse belangen kent u niet. Het is tijd voor een nieuwe Syrië-politiek. Als de Bundesregering die niet biedt, dan zal de oppositie dit vacuüm vullen!”
Zolang de VSA geen groen licht geven, zal het Westen de Syrische bevolking blijven straffen. Oman daarentegen bevestigde tijdens een receptie op de Omaanse ambassade te Damascus de bilaterale relaties, drukte de hoop uit op meer vooruitgang en welzijn, veiligheid en stabiliteit voor Syrië. (…)
Dat Israël opnieuw toesloeg op verschillende plaatsen in het hart van Syrië, de hoofdstad Damascus, zal u wellicht ontgaan zijn. De poco media zijn selectief: slechts als de Syrische regering in een slecht daglicht kan geplaatst worden, de WH een gifgas-filmproductie gelanceerd hebben of de geliefde Koerden belaagd worden zal u iets over Syrië vernemen. Officieel werden volgens Israël Iraanse en Syrisch-militaire doelwitten uitgezocht. U herkent zonder enige twijfel aan de hand van onderstaand beeldmateriaal de beoogde herkenbare legerinstellingen, kazernes, tanks, geschut… (…)
Volgens de verslaggever blijft het ultieme doel van Israël en de VSA de afzetting van president Assad:
Het Russische buitenministerie gaf vandaag meer details over recente Israëlische bomaanvallen.
12 november. De woonst van een PIJ – commandant (Palestijns-Islamistische Jihad) – Akram al-Ajuri – het doelwit – staat, resp. stond midden in het centrum van Damascus, in een woonwijk met verschillende diplomatische missies. Slachtoffers: burgers. Al-Ajuri had geen schrammetje, twee familieleden stierven.
18 november: Bij de Syrisch-Irakese grens vielen Israëlische bommen op Albukamal. De Israëlische luchtmacht schond hierbij het Iraakse en Jordaanse luchtruim.
19 november: Nabij en op de Damascus internationale luchthaven: explosies en 18 km ten zuiden van de hoofdstad raketaanvallen.
20 november: Israëlische luchtaanvallen op voorsteden van Damascus met 40 kruisraketten Meer dan 10 doden en gekwetsten, zowel soldaten als burgers. Meer foto’s vindt u hier.
Een opslagplaats van het Syrische leger met luchtafweer-raketten werd uiterst effectief met een grote knal de lucht in geblazen. Volgens Israël wraak voor raketten vanuit Syrië op Israëlisch grondgebied. Rusland veroordeelde de Israëlische aanvallen als een inbreuk op internationale wetten. Het hoofd van de VN vredesmissie in Libanon, Del Col, verklaarde dat hij zeer strenge woorden tegen Israël gebruikt had: het Libanese luchtruim mag absoluut niet meer geschonden worden!!! (…) Netanyahu heeft heel andere zorgen… hij wordt dan toch beschuldigd van corruptie. (…)
De Koerden spelen met vuur. Waarschijnlijk hopen ze op steun van de VSA. Niet moeilijk dat Erdogan met een nieuwe Turkse aanval dreigt. Een Russische tank werd zelfs bekogeld met molotov cocktails. Waarop de Koerden zich nadien verontschuldigden. Merkwaardig: zoals bij de WH zijn Koerdische “acties” telkens begeleid van een horde journalisten. Officieel heeft het Turkse leger zich teruggetrokken uit het zgn. veiligheidszone en beperken ze zich tot Turks-Russische patrouilles. Maar in werkelijkheid kijkt Turkije goedkeurend toe als hun terroristenlegioen dorpen en steden aanvallen.
Op het platteland rond Kobani werden burgers gedood door Turkse drones.
O.a. in Tell Abyad (N-Raqqa regio) werden 5 burgers, waarvan 2 kinderen, door een Turkse drone gedood. Zij reden in hun auto toen die getroffen werd door een projectiel. (…) En er wordt melding gemaakt van soortgelijke drone-aanvallen op burgerdoelwitten in heel deze regio. Onze redactie kreeg beelden toegestuurd van de slachtoffers. Van verspreide lichaamsdelen. Van bloed, hersenen en ingewanden. We tonen die niet. Té schokkend. En bijzonder wraakroepend. We kregen tevens beelden van hun begrafenis, ergens in een dor landschap, lichaamsresten in de laadbak van een 4×4, van huilende vrouwen en kinderen. De Syrische regering veroordeelt ten stelligste de criminele daden door de Turkse bezettingstroepen tegen de Syrische bevolking en roept de publieke opinie op Erdogan onder druk te zetten zodat deze onmiddellijk beëindigd worden. (…)
De door Turkije en hun huurlingenlegioen verdreven Koerden huizen nu in kampen. De kinderen krijgen geen onderwijs.
Het ter hulp geroepen Syrische leger kon de FSA-terroristen verdrijven uit Umm Shaefa in het Tal Tamr district in het NW van Hasakah.
Maandag raakte bekend dat als gevolg van het Russisch-Turks akkoord zowel het Turkse leger, hun terroristische huurlingen en het SDF (Koerden) zich moeten terugtrekken uit de Tal Tamer regio zodat de Hasaka-Aleppo snelweg (M4) vanaf woensdag overgedragen kan worden aan het Syrische leger en de Russische militaire politie. De twee kanten van de Hasaka-Aleppo snelweg zullen over een lengte van 3 km vrij gemaakt worden zodat het Syrische leger die kan veroveren. (…)
In het ZO van Idlib gaat het offensief van het Syrische leger onverminderd voort. Woensdag begon de aanval op Musharifah Al-Shmaliyah. Na een kort gevecht kon de plaats veroverd worden; HTS gaf zich echter niet zomaar gewonnen en lanceerde een tegenaanval. Niet voor lang. Tegen woensdagavond had het Syrische leger de stad helemaal in handen en beveiligde haar stellingen. Wordt vervolgd. (…)
Dat de volledige bevrijding van Idlib nodig is mag blijken uit de zoveelste raketaanval op burgerwijken in Aleppo. Balans: 5 doden en 31 gewonden. Dankzij de “gematigde rebellen”. (…)
En dat ISIS Trumps goednieuws-show logenstraft mag blijken uit de aanvallen die zij uitvoerden op het Syrische leger nabij de strategische stad Al-Sukhnah (O Homs regio). Slachtoffers aan beide kanten. Eens dat de Syrische luchtmacht ingreep kon het Syrische leger het laken naar zich toetrekken.
En toch… en toch gaat het vooruit in Syrië.
De Koerden zouden aan de onderhandelingstafel met de Syrische regering terug keren. Niet van harte, maar eerder uit noodzaak. Maakt niet uit. Als de vrede en rust maar weerkeert.
Muziek verzacht de zeden. Een concert in Raqqa ter ere van slachtoffers aan beide kanten, Koerdische en regeringskant:
In Hasaka werd een consulaire dienst geopend voor de bevolking:
En terwijl wij hier door onze voorraad chemo-medicijnen zitten omdat de pharma-industrie er elders meer geld voor krijgt: werd in het Adra Industrial City (buitenwijk Damascus) een bedrijf Mainpharma van de Central Pharmaceutical Industries Company opgericht voor de aanmaak van anti-kanker medicijnen. Het bedrijf zal het eerste zijn dat plaatselijk gefabriceerde anti-kanker medicijnen zal te koop aanbieden. Capaciteit: 6.000 flesjes of ampules aan de vloeibare lijn en 12.000 stuks van de capsule-lijn. Hiermee zou aan 90% van de lokale noden voldaan kunnen worden.
Een eerste windmolen – helemaal in Syrië geproduceerd – werd in al-Zahabiya, 20 km ten westen van Homs geplaatst. De eerste van een lange rij. De eigen-maak windmolen is eco-vriendelijk, maakt geen lawaai en kan 3000 à 5000 huishoudens van licht voorzien; de molen heeft alle internationale certificaten, zoals bv. de Duitse Lloyd GL, ISO.. Ze zijn behoorlijk trots, de Syriërs, op hun eigen productiebedrijf – WDRVM -dat de windmolen helemaal zelf – van naadje tot draadje – produceerde. Hun CEO stelt dat er 11 bedrijven in de wereld windmolens fabriceren en dat zijn WDRVM het 12de is. Meer zelfs, het is het énige bedrijf in het M.O., de Perz. Golf en Noord-Afrika, is competitief in afmetingen, technologie en productie. Op termijn zullen ze zelfs aan export kunnen denken. Meer info hier.
Op de Krim mochten ze de eerste zending Syrische olijfolie in ontvangst nemen. Volgende week wordt een volgende vracht van 32 ton verscheept om zo ca. 80 à 100 ton per week te bereiken. Zij maken deel uit van een contract van 1500 ton dat tijdens de Internationale Handelsbeurs te Damascus in augustus getekend werd. (…)
In Aleppo wordt vlijtig gebouwd:
Damascus doet er met het prestigieuze én omstreden Marota City een behoorlijke schep bovenop:
De mobiele telefonie industrie staat al sinds 2001 voor het Hoogste Gerecht in de VS wegens de gezondheidsschade. Hoewel dit ook van belang is voor Nederland en België komt de burger hierover niets te weten….
Venezolaanse “strijd voor de vrijheid” mag iets kosten
De zelfuitgeroepen overgangspresident Guaido maakte dinsdag bekend:
“De regering van president Donald Trump en de Venezolaanse legitieme regering onder de leiding van interimpresident Juan Guaido hebben een historisch bilateraal akkoord getekend, in het kader waarvan de VSA 98 miljoen US dollar ter beschikking stellen voor de ondersteuning van Venezuela’s strijd voor vrijheid en wederopbouw na de chaos, de vernietiging en nooit geziene humanitaire crisis, die door het onwettelijke regime van Nicolas Maduro veroorzaakt werd.”
In september werd hem door Trumps regering 52 miljoen dollar beloofd; daar bovenop komt 40 miljoen dollar, een overboeking uit het Midden-Amerika-fonds naar de Venezolaanse oppositie.
Kortom: de VSA hebben recent de oppositie in Venezuela zeggen en schrijven bijna 570 miljoen “ter beschikking gesteld”. Het laatste akkoord heeft de grote baas van USAID ondertekend (foto).
USAID is niet – zoals de naam zou vermoeden – een humanitaire organisatie, het is een VSA overheidsinstelling, wiens opdracht er niet uit bestaat humanitaire hulp te verstrekken, maar wel de Amerikaanse economie te ondersteunen met het doel in andere landen markten te openen en staatsbedrijven aan Amerikaanse bedrijven te “privatiseren”. Daarvoor krijgt USAID gigantische propagandamiddelen, wat beschreven wordt als “ondersteuning van de vrije media”. Alleen al voor de informatie-oorlog tgen Rusland heeft USAID dit jaar een bijkomend budget van bijna 600 miljoen dollar gekregen.
Venezuela wordt door de VSA met sancties economisch gewurgd – de westerse media hebben het over een “ernstige economische crisis”. Alsof de opgelegde sancties niets te maken hebben met de ellende in het land. De mededeling van Guaido is geen goed nieuws want het betekent dat de VSA nog lang niet opgegeven hebben en de miserie in Venezuela voorlopig niet zal stoppen. Dat de VS-sancties ook de levering van medicamenten (… men vergelijke met Syrië) verbieden en daardoor slachtoffers gemaakt worden bij de bevolking, wordt eveneens selectief vergeten in de westerse poco pers.
Maar Guaido is blij. Hij kan weer vooruit en heeft voor 24 oktober “nieuwe acties” aangekondigd. (…)
Op diplomatiek vlak schijnen de VSA echter niet erin te slagen de rest van de wereld voor het Guaido-karretje te spannen. Tijdens de algemene vergadering van de VN bleek dat duidelijk: 55 landen gaven Guaido hun zegen; 138 landen – 80% – weigerden de Gaido-coup te erkennen, o.a. Noorwegen, Italië, Mexico, Uruguay, China, Rusland, Indië, Pakistan, Indonesië, Zuid-Afrika en Nigeria. Nu het voor iedereen – behalve voor de VSA – duidelijk geworden is dat de “change” mislukt is, houdt iedereen afstand of speelt het slim: Spanje, Portugal en Duitsland erkenden Guaido maar onderbraken de relaties met Maduro niet.
Terwijl Rusland en China met de vinger gewezen worden voor hun blijvende steun aan Maduro als president, wordt er vlotjes weggekeken naar de inbreuken op mensenrechten bij de 55 Guaido-erkenners. In Colombia bv. werden meer dan 700 vakbondsleiders en mensenrechtenactivisten vermoord in de loop van de laatste drie jaar. Ecuador kampt met ernstige financiële moeilijkheden en moet in ruil voor een IMF-lening de broeksriem aanhalen. De protesten kan u elke dag op tv zien. De Hondurese regering wordt verdacht van drugssmokkel tot in de hoogste rangen. In Argentinië verdubbelden de armoedecijfers tijdens de economische crisis. Algemeen wordt verwacht dat deze regering de laan uitgestuurd zal worden na de verkiezingen van 27 oktober en dat de nieuwe regering Maduro zal steunen. In Peru – met een niet verkozen president – is er het schandaal van xenofobie bij Venezolaanse immigranten. In Brazilië wordt naar verluidt het Amazonewoud opgestookt, zijn racisme-klachten tegen zwarten legio en beheersen massa-betogingen het straatbeeld. Deze landen gebruiken Venezuela – en de steun aan de Guiado-pop-up-president – als afleidingsmanoeuver voor hun eigen problemen.
De VSA proberen nog het Rio-Verdrag nieuw leven in te blazen. Het is de Midden-Zuid-Amerikaanse versie van het NAVO-pact, waarbij de lidstaten zich verplichten elkaar bij te staan bij een militair conflict. Kan ook van pas komen bij sancties. Er wordt vlotjes vergeten dat nogal wat landen eruit getreden zijn, zoals Mexico (2004), Venezuela (2013), Bolivia, Ecuador, Nigeria (2012) en Uruguay, dat de bui zag hangen voor militaire interventie in Venezuela. Het Venezolaanse opperste gerechtshof bevestigde in een vonnis dat het pact niet opnieuw kon geactiveerd worden.
We hebben het al herhaaldelijk geschreven: de Amerikaanse (kortzichtige) politiek drijft landen in de armen van Rusland (en China, Iran…). Om nadien Rusland ervoor te verketteren.
De VN en co, zoals de Wereld Gezondheidsorganisatie, de Voeding en Landbouworganisatie en de Mensenrechtenraad, blijven bij Maduro’s wettelijke regering van Venezuela. In New York sprak de Venezolaanse vice-president Delcy Rodriguez de alg. vergadering van de VN toe en had een onderonsje met de secretaris-generaal António Guterres, waarbij ze hem een getekend akkoord tussen de regering en de oppositionele sectoren overhandigde. En om het verhaal compleet te maken weigerde deze laatste een onderhoud met Guaido. (…)