Nu begrijpt u meteen waarom de VSA (maakt niet uit wie er in het WH zit (Dem. of de Rep.) erop gebeten zijn in Venezuela hun democratiemodel op te dringen…
Enkele voorafgaande bijdragen over dit thema:
Nu begrijpt u meteen waarom de VSA (maakt niet uit wie er in het WH zit (Dem. of de Rep.) erop gebeten zijn in Venezuela hun democratiemodel op te dringen…
Enkele voorafgaande bijdragen over dit thema:
Ursula von der Leyen hoort tot de machtsstructuur der elite, die slechts node afstand doet van haar voorrechten. Zij werd in een traditierijke familie geboren, die sinds het begin van de19de eeuw politici, ondernemers en leidende ambtenaren voortbracht en die zelfs een eigen wapenschild heeft.
Haar vader, Ernst Albrecht, was gedurende 14 jaar ministerpresident van Niedersachsen. Zo groeide Ursula op in een invloedrijke en gefortuneerde familie en dat merk je ook aan haar zusters/broers. Van de vijf nog in leven zijnde kinderen van Ernst Albrecht zijn er twee in de directiekamers van de economie beland. En Ursula is in de hoogste kringen van de politieke macht opgestegen. Zo zie je maar dat het levenslicht zien met het gouden lepeltje in de mond wel degelijk zijn voordelen heeft.
Als haar levensloop bekijkt, dan merkt men dat ze initieel niet op deze carrière uit was. Ze studeerde eerst archeologie, dan economie, vervolgens geneeskunde, een studie die ze in 1987 afsloot. Als studente trouwde ze reeds – zoals het hoort volgens haar stand – met Heiko von der Leyen, eveneens een telg van een traditierijke en gefortuneerde familie die al in de 18de eeuw tot een vermogen kwam.
Ze specialiseerde niet verder in de geneeskunde; ze kreeg immers snel kinderen en trok met haar echtgenoot voor enkele jaren naar de VSA, waar hij bij de Stanford Universiteit een positie aangeboden kreeg. Van 1998 tot 2002 was Ursula wetenschappelijke medewerkster aan de medische hogeschool van Hannover.
Howel ze sinds 1990 lid van de CDU was, trad ze pas vanaf 2001 in de politieke schijnwerpers. Vanaf toen ging het razendsnel – een snelheid die wellicht via de connecties van haar vader gestuurd werd. Vanaf 2001 maakte ze deel uit van het gemeentebestuur van een kleine stad en twee jaar later, in 2003, werd ze voorwaar uit het niets in het Nedersaksische parlement verkozen… en werd prompt een ministerportefeuille aangeboden.
Een ministerportefeuille paste sowieso in haar c.v. – ze was o.a. ministerin voor het gezin en gezondheid, iets wat men met haar achtergrond als arts en moeder van zeven kinderen kon verantwoorden. Ook voor sociale zaken werd zij gevraagd en werd met die bevoegdheid berucht omdat ze b.v. het blindengeld afschafte. Haar opvolgster herstelde de fout, zij het in verminderde mate.
Een vrouw die nooit iets anders dan de salons der “von und zu”-elite gekend heeft op sociale zaken? Haar achtergrond liet geen empathie toe; zij kan zich niet verplaatsen in de situatie van zwakkere, benadeelde mensen. In Nedersaksen werd opgelucht geademd toen zij na twee jaar een tree hoger op de carrièreladder klom en naar Berlijn trok om daar – in het zog van Merkel – federale familieministerin te worden.
Haar carrière toonde slechts één richting: naar boven, naar de top. En overal waar ze even stil hield in afwachting van nog hogere regionen liet ze een “succesrijke ramp” achter.
Toen ze naar de EU-top geloodst werd ontkurkte men ettelijke flessen Sekt op defensie. De zgn. Berateraffaire is in Duitsland bij vriend en vijand bekend, nu nog; Ze moest er nooit rekenschap voor afleggen. Integendeel: ze werd weg-gepromoveerd. Het ging om onderhandse vriendjespolitiek, die zonder vergelijkende marktstudie, uitgereikt werd. (eu-commissievoorzitter-von-der-leyen-op-het-matje-vanwege-berateraffaire).
„Der Bundesrechnungshof konstatierte, dass unter ihr und Staatssekretärin Katrin Suder immer wieder Beraterverträge über Millionen Euro rechtswidrig vergeben wurden – und dass dies offenbar durch enge persönliche Verbindungen möglich wurde. Von der Leyen hatte Suder einst von der Unternehmensberatung McKinsey ins Verteidigungsministerium geholt.“
Haar zoon David heeft er een goedbetaalde job aan te danken. Zo gaat het met de machtigen der aarde. Ons kent ons. Ons beschermt ons. Stinkende potjes worden verzegeld. En het ene plezier is het andere waard.
In de rand: op de vraag wat von der Leyen bij de Bilderberg-samenkomst wel deed, werd geen antwoord gegeven door defensie:
“Old habits die hard.”, zegt men in het Engels. In de EU liet ze een zelfde spoor achter. De elite meent zich almachtig, kijkt meewarig neer op het klootjesvolk. In juli 2019 gaf ze opdracht tot een onderzoek die de toenmalige toestand moest analyseren i.v.m. milieupolitieke en sociale factoren in het bestuurskader der EU-bankensector. Zij ontving negen offertes en gaf de opdracht in maart 2020 aan de Blackrock Investment Management, de enige grote investeringsonderneming onder de kandidaten.
Blackrock, één der belangrijkste investeringsinstellingen ter wereld, die ook sterk aanwezig is in milieubeschadigende industrieën en meerderheidspakketten van talrijke bankaandelen in portefeuille heeft, moest dus erachter zien komen hoe de EU-bankensector zich meer voor sociale en ecologische problemen kon inzetten. Dat komt ongeveer overeen met AB-Inbev een alcoholontradingscampagne te laten uittekenen.
Zoals de EU-ombudsvrouw duidelijk stelde had de EU-Commissie acht offertes van adviesbureaus ontvangen die geen investeringsondernemingen waren en die bijgevolg niet de toekomstige regels voor de eigen branche hadden kunnen schrijven.
Ursula en haar Commissie zagen echter geen graten in de aanstelling van Blackrock. Geen tegenstrijdige belangen. Want, zo verdedigden zij hun beslissing, Blackrock was met 280.000 euro de goedkoopste – een uiterst zeldzame redenering bij de EU. Zelfs een niet heel wakkere burger zou kunnen stellen dat Blackrock de opdracht zelfs gratis had willen doen… zo’n éénmalige kans om de EU-regels te ontwerpen, waardoor Blackrock de rode loper kreeg – ze mochten hem zelf uitrollen – om in de toekomst gigantische winst te kunnen maken, krijg je niet alle dagen.
Critici verwijten de EU dat de lobbyisten de lakens uitdelen. Tja, men kan het moeilijk ontkennen als men stropers aanstelt voor de vacatures van boswachter. Elke normale mens zou een neutrale adviseur onder de arm nemen. Niet de EU. Niet de von der Leyens van deze wereld. Ons kent ons. De ene hand wast de andere.
Ursula von der Leyen heeft nog een aantal kinderen die een duwtje in de rug kunnen gebruiken.
Een voorbeeld voor de macht der lobbyisten, of duidelijker: de corruptie bij de EU-cenakels, is de voormalige EU-commissaris Oettinger, die na 10 jaar lucratieve loopbaan als EU-commissaris, er sowieso “lonende” contacten aan over gehouden heeft. Als regel telt dat een ex-commissaris twee jaar moet wachten eer hij “in de privé” een functie mag uitoefenen die verband houdt met zijn voormalige EU-bevoegdheid. Oettinger heeft intussen – binnen een periode van één jaar na zijn afscheid als EU-commissaris – niet minder dan 13 consultingopdrachten bij lobbyisten binnengerijfd. Ursula keek opzij en liet betijen. Ons kent ons. En bovendien heeft Oettinger niet bepaald geschitterd in zijn “commissariaat”. Eerder integendeel. Waarmee het vermoeden gestaafd wordt dat hij niet gevraagd werd voor zijn vakkennis maar eerder voor zijn contactenboekje.
Komen we terug bij Ursula. Die zal niet wakker gelegen hebben van de kritiek der ombudsvrouw. Ze kent het klappen van de zweep van haar doortocht in Berlijn. De recepten die Blackrock als “raadgever” verzameld heeft, moeten nu omgezet en toepast worden in de EU-keuken. Of duidelijker uitgedrukt: in de zgn.”Green Deal”, met een prijskaartje van één biljoen euro. Die moet naar de juiste ontvangers vloeien.
En dan hebben we nog de contracten met de farma-industrie. De bestelbons voor vaccins zonder een leverdatum, zonder een verantwoordelijkheidsclausule voor mogelijke schade, ziekte, overlijden… maar wel met een gegarandeerde betaling van miljarden euro.
Mogen we een heel klein beetje wantrouwig zijn?
In onze vorige Quo Vadis schreven we al over de schandalige berichtgeving i.v.m. de presidentsverkiezingen in Syrië.
De Volkskrant blokte: Verkiezingen Syrië laten zien hoe groot de puinhoop is, met alle gekende riedeltjes die de westerse media met volharding blijven schrijven. Een citaat: “De verkiezingen onderstrepen alleen maar hoe groot de puinhoop is: de dictator die iedereen weg wilde hebben, zit nog stevig in het zadel, het land is verwoest, en vluchtelingen kunnen niet terugkeren.”
Nog een citaat: “Hij hoopt zich in elk geval weer onder Arabische landen te kunnen presenteren als de legitieme leider van Syrië, maar wil zich ook onttrekken aan de vredesonderhandelingen die zich al zeven jaar zonder enig resultaat voortslepen in Genève.”
Nog een citaat: “Deze uitslag zegt echter niets over de politieke voorkeur van het Syrische volk.”
Duizenden uitbundig-feestende Syriërs op straat… en dàt zouden ze dan doen omdat ze tégen Assad zijn?
“Miljoenen mensen die niet konden gaan stemmen”:
Klopt. Echter niet zoals De Volkskrant het bedoeld heeft. We hebben daarover al geschreven. In bepaalde asielgevende landen omdat de diplomatische diensten hun het stemrecht ontzegd hebben. In Duitsland vreesde men voor een geïmporteerde Syriëcrisis omdat de gevluchte islamisten met lynchpartijen dreigden voor de Syriërs die wilden gaan stemmen. In de door de Turken, terroristen, Koerden en VSA bezette landsgedeelten omdat ze met de dood bedreigd werden indien ze wilden gaan stemmen.
Het citaat over de verslechterende levensomstandigheden is correct. De conclusie over de oorzaak ontbreekt: de westerse sancties.
Bij de witte raven onder de journalisten vindt u ook Sonja van den Ende. Als antwoord op het b.g. artikel schreef zij:
“Geachte redactie,
Re: Verkiezingen Syrië laten zien hoe groot de puinhoop is | De Volkskrant
Wat zal ik van deze journalistiek zeggen? Roddel en beschamend voor de mensen die wel in wat jullie 2/3 van Syrië noemen, wonen en 10 jaar lang tegen terroristen gevochten hebben, die ook door Nederland gesteund zijn.
Een rotzooi? Dat is het in Nederland, met een demissionair kabinet die terroristen steunde.
De miljoenen Syriërs die op Assad gestemd hebben worden hiermee weggezet als idioten!
Jullie schrijven: Deze uitslag zegt echter niets over de politieke voorkeur van het Syrische volk. Het regime controleert slechts tweederde van het land, waardoor miljoenen mensen helemaal niet konden stemmen! Onzin, bijna alle ambassades waren open in Europa om te gaan stemmen en dat hebben miljoenen gedaan in Frankrijk, Spanje, België, Australië, Argentinië, zelfs in de VS was de ambassade open. Ook miljoenen in Libanon hebben hun stem uitgebracht. Alleen Duitsland was verboden, een schoffering van mensenrechten trouwens, omdat er in Duitsland 2 miljoen zogenaamde Syriërs zijn, waaronder veel terroristen en andere nationaliteiten die zich met de vlucht van 2015 voor Syriërs uitgaven.
Het andere deel van Syrië is bezet door Turkije en Koerden, die met elkaar slaags zijn, in principe niets met Syrië te doen, als je het uit jullie perspectief bekijkt, maar het blijft Syrisch grondgebied, het is geen onafhankelijke Koerdische staat, net als in Irak.
Maar jullie blijven tegen beter weten in berichten over die, zoals jullie noemen, kindermoordenaar Assad, geen woord over de wederopbouw, die wel degelijk plaatsvindt, door de door jullie gehate Russen. Ook zo’n zieke verslaggeving, maar dat is een ander verhaal.
Maar ja ik wilde dit een keer kwijt, want journalistiek is niet meer in het Westen, het is roddel en uit de duim gezogen waarheden, die totaal niet de waarheid weerspiegelen! Jammer dat het Nederlandse volk zulke riool journalistiek voorgeschoteld krijgen en daar nog voor moeten betalen!
Sonja van den Ende“
Een andere vaste waarde in de Syrië-berichtgeving is de Canadese Eva Bartlett. We laten haar over hetzelfde thema aan het woord:
“Hoewel het westen 10 jaar oorlog in Syrië liet voortduren en er veel verwoest werd, is het land niet één grote ruïne. Het leven gaat er voort hoewel gewurgd door meedogenloze westerse sancties.
Na de bevrijding van Oost-Ghouta in 2018 werd het in de westerse media merkwaardig stil rond de terugkeer van ontheemde Syriërs in eigen land en de heropbouw die begon plaats te vinden. Vandaag zag ik in de regio rond Damascus achter stoffige geblutste luiken nieuwe vensterramen en nieuwe heropbouw sinds mijn verblijf in 2018.
In Douma: lachende kinderen, blij hun taalkennis – Engels – met mij te kunnen oefenen. Hun levenslust en enthousiasme is merkwaardig gezien het feit dat ze tijdens de oorlog geboren werden en opgroeiden onder de terreur van zgn. “rebellen”, Jaysh al-Islam, Faylaq al-Rahman en soortgenoten. Fijn om te ervaren hoe het leven er hervatte. De bevolking in Oost-Ghouta gingen door een hel, die wij ons niet kunnen voorstellen. Ik herinnerde mij hen na de bevrijding, de miserie op hun gezicht gegroefd, en nu waren ze als heropgestanden: lachend, dansend, de presidentsverkiezingen vierend. Een verschil van dag en nacht.
Sommigen waren verbaasd video’s te zien van een Syrische zanger en orkest in het Damascus Opera Huis. Velen onder u, die zich uitsluitend baseren op poco media en politici, vermoedden dat het land volledig verwoest is. Weinigen zijn op de hoogte van de rijke cultuur, van een eeuwenoude geschiedenis, die niet kapot gemaakt werd door het westen.
Tot de bevrijding (2018) waren burgers in Damascus het mogelijk doelwit van mortieren en raketten die vanuit de rebellenburcht Oost-Ghouta lukraak afgevuurd werden. Ze konden eender wie treffen: kinderen op weg naar school, vrouwen op weg naar de markt, burgers op weg naar het werk of in de school, op de markt, op de werkplaats…of thuis.
Zij herinnert zich verschillende bijna-dood ervaringen door mortieren, raketten, bommen, kogels.
Maandag enkele weken geleden trok zij naar het Opera House voor een optreden van de Syrische zangeres Carmen Tockmaji & orkest. Het auditorium halfvol. Zij was verbaasd over de toegangsprijs: eerste rang: 2000 Syr. Pond (80 US Cent), tweede rang 1500 Syr. Pond (60 US Cent), derde rang 1000 Syr. Pond (40 US Cent). Ondanks de lage prijs kunnen vele Syriërs zich dit niet veroorloven. Voornamelijk wegens de wurgende sancties die de munt aangetast, de hyperinflatie aangewakkerd hebben.
De sancties halen de economie onderuit. Op 3 mei 2021 schreef Abbey Makoe op de South African Broadcasting Corp.-webstek: “De rationering van elektriciteit heeft in Syrië zijn hoogste niveau bereikt daar de regering niet de brandstof, nodig om elektriciteit op te wekken, veilig kan stellen. De reden: de verwoestende internationale economische sancties opgelegd door westerse machten, zoals ook de IIT [Investigation and Identification Team of the Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons] protagonisten Frankrijk, het V.K. en de VSA. Het Syrische Pond is praktisch niets meer waard. De Caesar Act is de oorzaak van honger, duisternis, ziekte, ellende, diefstallen, ontvoeringen, stijgend aantal overlijdens en de voortsluipende vernietiging van een natie die ooit een baken van hoop was in het M.O.”
De ellende is inderdaad écht. Syriërs lijden. Sommigen kunnen zelfs hun eigen gezin niet naar behoren voeden.
Dat ik het Opera Huis noemde lijkt gezien het economische leed misschien ongepast, maar het feit dat dergelijke producties nog steeds in Syrië plaats vinden is een bewijs dat het westerse “wij-willen-een-andere-regering-project” mislukt is – ondanks 10 jaar opgefokte oorlog in Syrië. In Douma stond de bevolking aan te schuiven om te kunnen stemmen.”
Ingekorte vertaling van haar opiniestuk -syria-war-peace-western/.
Komen we terug bij de sancties. De EU heeft besloten de sancties met een jaar te verlengen.
Mocht u de analyse van – vaste waarde – Kevork Almassian (Syriër van Armeense oorsprong) willen kennen, bekijk dan onderstaande video (… met onze verontschuldigingen… we kunnen onmogelijk alles vertalen). Op de vraag waarom hij persoonlijk Assad steunt, antwoordt hij:
“Omdat hij zijn volk niet in de steek liet. Ik zou eender welke president gesteund hebben – of het nu ene Bashar of Ahmed is – omdat hij zijn volk niet in de steek liet nadat de CIA hun complexe en hybride oorlog tegen Syrië begon en hij liet miljoenen mensen niet aan hun lot over toen tienduizenden multinationale jihadisten, naar Syrië trokken om de Syrische bevolking af te slachten… ”
Volgens De Tijd gaat het Russische Mere ook in het land b supermarkten openen. Een zelfde aankondiging geldt voor het V.K. en Frankrijk. In Duitsland, Polen, Roemenië, Letland, Litouwen en Oekraïne zijn ze al aanwezig met prijzen die – tot 30% – onder deze van Aldi / Lidl liggen. Dit is mogelijk omdat ze quasi niets aan overbodige reclame, decoratie en nodigende uitstalling uitgeven. De beelden herinneren ons aan de sobere Oostblokwinkels, met het verschil dat er wel degelijk iets in de rekken ligt.
...Blijkbaar kennen we de regels van het gezond kapitalisme en de duurzame waardecreatie niet meer. MMT komt hip over, maar wie de geschiedenis wat kent, weet dat dat experiment opnieuw de zwaksten zal treffen. Het is trouwens vreemd dat niemand het gigantisme, de activa-inflatie in landen met een enorme geldcreatie en dus fortuinen van gigamiljardairs, de explosie van de cryptomunten en de ontsporende deficits en overheidsschulden aan elkaar linkt. Ze zijn met elkaar verbonden.
De overheidstekorten zijn al ontspoord, de overheidsschulden zitten op het hoogste peil sinds 1945 en de overheid is in Europa dominanter dan ooit. Ondertussen dwepen we met MMT en haar hogepriesteres Kelton of met Mariana Mazzucato (‘de overheid is dé innovatiemotor’). Maar durft niemand nog tegengas te geven uit schrik neoliberaal, asociaal of godbetert niet-woke genoemd te worden…
Dit opiniestuk van Goert Noels is verplichte literatuur voor ieder weldenkend mens. Klik op Moderne Monetaire Troep
En hij is niet alleen met zijn mening:
Het eerste excuus der VSA om in Syrië “in te grijpen”, waren de zgn. “mensenrechten”. Het tweede was de “strijd tegen het terrorisme”. Trump liet gewoon de maskers vallen en verklaarde zonder gene dat voor de VSA vooral de Syrische olie telt.
Ook onder Biden bedienen zich de VSA naar goeddunken van de Syrische olie én graan en tonen weinig of geen zin hun troepen uit het land terug te trekken.
Ze beschouwen zichzelf als “God’s own country”, met een vergelijkbare hoogmoed als het “uitverkoren volk”. De VSA-uitzonderlijkheid geeft hen het door God gegeven recht de natuurlijke rijkdommen van de hele planeet binnen te rijven. In augustus 2020 werd een lading van 1.100.000 barrel Iraanse benzine, die voor Venezuela bestemd was, op volle zee door de VSA “geconfisqueerd”. Deze werd nadien verkocht: de opbrengst ging in eigen zak.
Heeft u daarover bij de media, bij de politici, één verontwaardigde stem gehoord? Waarom wordt gezwegen? Omdat men niet ook op een zwart blaadje wil staan én mogelijke gevolgen – lees: sancties – incasseren. Slechts bij uitzondering wordt er kritiek geuit op de Turkse bezetting van Noord-Syrië, echter niet om daarbij meteen een lans te breken voor de zgn. “rebellen” in Idlib. Zowel Erdogan als de VSA beschouwen de bezette Syrische regio’s als hun veroverde buit. De VSA doen hierbij gouden zaken: elke maand 45 miljoen dollar “in the pocket” – die niet door het Congres moet goedgekeurd worden – je zou voor minder de piratenvlag hijsen.
Bassam Tuma, de Syrische minister met de bevoegdheden “olie- en andere natuurlijke bodemrijkdommen”, beschuldigt de VSA zich “als piraten” te gedragen door het grootste deel van de opgepompte olie in het NO van Syrië te plunderen.
“De VSA en hun bondgenoten nemen de Syrische olievelden en tankers in het vizier – zoals piraten”, stelde hij, en noemde het een bewuste strategie om de Syrische economie te beschadigen. “Wat tijdens de hele Syrië-oorlog gebeurd is, heeft geen parallel in andere landen. Men verhindert niet alleen de exploitatie van onze bodemrijkdommen maar ook dat broodnodige grondstoffen ons land bereiken.”
Tomeh berekende dat het totale verlies, die de VSA bezetting bij de Syrische olie-industrie veroorzaakt heeft, meer dan 92 miljard dollar bedraagt en dat de VSA momenteel 90% van de oliebronnen in NO-Syrië controleren.
In een interview (febr. ’21) met de Libanese krant al-Akhbar zegde Ghassan Khalil, gouverneur van de prov. Hasakah, dat de door de VSA gesteunde Koerdische milities elke dag 140.000 barrel ruwe olie uit het oliebronnen van dit gebied stelen. Daarna wordt de olie in tankwagens over de grens naar Irak gesmokkeld. Met zekerheid vanaf 2015 – wellicht vroeger – steunen de VSA het SDF, een verzameling Koerdische milities, die het voor het zeggen hebben in een groot gebied in NO-Syrië. Hoeveel Amerikaanse soldaten er momenteel (nog) in Syrië zijn? Officieel 900 – in werkelijkheid werden er talrijke verplaatst vanuit Irak naar Syrië.
Hoewel Trump het doel van zijn voorganger, Obama, de afzetting van de Syrische president Assad, waarvoor de VSA honderden miljoen dollar “geïnvesteerd” hadden in allerlei terroristengroepen, grotendeels opgegeven had, verdedigde hij herhaaldelijk de bezetting van de olievelden en bouwde deze strategie verder uit:
Verleden jaar onderhandelde de Trump-regering een akkoord tussen het SDF en het Amerikaanse Delta Crescent Energy. We meldden dit uitgebreid op 2 okt. ’20 in een “Quo Vadis, Syria?” :
“De Amerikaanse Delta Crescent Energy met zetel in Delaware, VSA, kreeg het contract voor de uitbating (raffinaderij en export) van de Syrische oliebronnen. (Klik hier voor meer info) Het bedrijf werd speciaal voor de leegroof van de Syrische oliebronnen opgericht. Naar verluidt zijn de eigenaars James Kane, James Reese en John Dorrier Jr. De eerste van het rijtje is de voormalige Amerikaanse ambassadeur in Denemarken onder pres. G.W. Bush, nu eigenaar van Cain Global Partners, die verschillende goederen in het M.O. op de markt brengt, o.a. Lego. James Reese is een grote voorstander van de militaire aanwezigheid der VSA in Syrië. In 2018 verklaarde hij op Fox News: “We own the whole eastern part of Syria…That’s ours. We can’t give that up.” “Wij bezitten heel het oostelijk gedeelte van Syrië… Dat is van ons. We kunnen dat niet opgeven.” Waarschijnlijk komt het “Delta” in de naam van de firma van hem, vermits hij een gedeelte van zijn 25 jaar dienst in het VSA leger bij Delta Force doorbracht. Na zijn pensionering, richtte hij TigerSwan op, een firma die veiligheid, logitiek en risico management diensten biedt aan privé bedrijven en VSA overheidsafdelingen wereldwijd, ook in zgz. hot spots. De derde, John P. Dorrier Jr., is een voormalige bestuurder van GulfSands Petroleum (2004-2008), gevestigd in het V.K., dat in het NO van Syrië werkzaam was.”
De Syrische regering protesteerde en verklaarde het ongeldig. Alsof de VSA hierdoor hun biezen zouden pakken…
Terwijl na Trump de Biden-regering liet uitschijnen dat de bezetting der Syrische olievelden niet meer prioritair op hun agenda stond, werd in februari ’21 in plaatselijke Arabische media medegedeeld dat de VSA een nieuwe luchthaven in de buurt van het al-Omar olieveld bouwen – waar zich trouwens al een VSA militaire basis bevindt.
Ongeveer rond die tijd liet Pentagon-woordvoerder John Kirby de wereld weten dat het VSA-defensieministerie geen toelating voor samenwerking met energiebedrijven heeft, behalve… op plaatsen, waar het onder bepaalde existerende akkoorden passend is… wat meteen inhoudt dat Biden deze praktijken verder kan laten bestaan. Kortom: het mag absoluut niet, maar voor de VSA zijn er uitzonderingen omdat… voor “Gods own country” normale regels niet gelden.
Syrische ambtenaren en president Assad hebben herhaaldelijk de VSA-oliediefstal en zelfs juridische stappen aangekondigd. Kort nadat Biden het Witte Huis betrok, heeft de toenmalige Syrische VN-afgevaardigde Bashar al-Jaafari de nieuwe Amerikaanse president dringend verzocht de Amerikaanse troepen terug te trekken en de bezetting der olievelden op te geven. Biden toonde tot op heden weinig enthousiasme om op het verzoek in te gaan; integendeel: zijn eedaflegging werd korte tijd daarna gevolgd door een aantal luchtaanvallen.
Komedie-in-het-kwadraat: officieel heet het dat men de troepenaanwezigheid in Syrië onder de loep neemt.
https://www.aa.com.tr/en/americas/us-sells-11m-barrels-of-iranian-oil-after-seizure/2024831
Goede Vrienden,
Sinds 2020 rijden we met een groot deel van de mensheid op de snelweg van de “nieuwe wereldorde” en de “the great reset”, de grote herstart. De covid 19 werd de oprit en de steeds meer opgedreven angst heeft de snelheid flink opgevoerd. De ‘agenda 2030’ van de VN en het Wereld Economisch Forum (WEF, dat jaarlijks in Davos, Zwitserland, samenkomt) voorziet een radicale verandering van het leven op alle terreinen, onderverdeeld in drie gebieden: gezondheid, armoede en zorg voor de planeet. Van de 17 doelstellingen zijn er 14 die een vaccinatieprogramma voorzien. Klaus Schwab, stichter en voorzitter van het WEF schetst het einddoel aldus: je zult niets bezitten en gelukkig zijn.
De superrijke miljardairs, de club van Davos, vervult de rol van een (ondemocratische) centrale wereldmacht, waaraan iedereen onderworpen wordt. De regeringen van de verschillende landen moeten zorgen voor de nauwkeurige uitvoering ervan. Dank zij de technologie en digitalisatie zal het hele leven van iedereen gecontroleerd kunnen worden. Verhelderende inzichten in:
Het schijnt steeds duidelijker te worden dat, al wat ons dagelijks over corona wordt voorgehouden, vals is en berust op leugens van de media, corrupte wetenschappers, omgekochte politici en manipulerende Big Farma. (time-to-re-open-society).
Hoe dienen we als christenen hiermee om te gaan? We nemen Jezus’ waarschuwing ter harte: “Wacht u voor de valse profeten, mensen die tot u komen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zult ge ze kennen” (Mattheus 7, 15-16). De grote lijnen van de ‘agenda 2030’ zien er mooi uit: iedereen wil dat de gezondheid beschermd wordt, dat de armoede uitgeroeid wordt en dat we verantwoord omgaan met de natuur. De gruwelijkste dictators uit de geschiedenis beloofden allemaal het paradijs. De vraag is: hoe wordt dit gerealiseerd, ten koste van wat en van wie?
De verplichte lockdown heeft wereldwijd miljoenen mensen in de grootste armoede gestort met een dramatische stijging van hongersnood, ziekte en dood. Tegelijk schijnen de enkele super miljardairs in dezelfde tijd nog rijker geworden te zijn. Zo blijkt de mooie agenda 2030 in feite een verleidelijke maar vernietigende ideologie. Klaus Schwab spiegelt de toekomst als volgt voor: mensen zullen niets bezitten en gelukkig zijn. In werkelijkheid wordt hiermee niet alleen het recht van iedere mens op persoonlijk bezit afgeschaft (wat door de sociale leer van de Kerk de vorige eeuwen zo succesvol als onvervreemdbaar recht werd verdedigd) maar tegelijk wordt de waardigheid van de mens vernietigd doordat hem de verantwoordelijkheid voor zijn leven ontnomen wordt. Hij kan en mag over niets meer beschikken in zijn eigen leven. Al zijn vrijheden worden door het centrale wereldbestuur overgenomen. Zo zou b.v. iemand die zijn halfjaarlijkse vaccinatie niet genomen heeft, overal geweigerd kunnen worden, zoals het nu in Israël al blijkt te zijn (out-cry-from-israel-to-the-world – u kan deze via “cc” onderaan laten vertalen in het Nederlands). Dit wordt een huiveringwekkende werelddictatuur, zoals in de mensengeschiedenis nooit eerder mogelijk was. Ondertussen zitten we al op deze snelweg die we voorlopig niet meer kunnen verlaten.
De “nieuwe wereldorde” en de grote herstart ontnemen ons niet alleen al onze vrijheden maar ze zijn ook al onze menselijke en christelijke waarden op een meer efficiënte wijze aan het vernietigen: de eerbied voor alle menselijke leven vanaf de ontvangenis tot aan de natuurlijke dood, de waardigheid van het huwelijk van man en vrouw, de waarde van het gezin met het onvervreemdbaar gezag van de ouders over de kinderen, de rijkdom van de verscheidenheid en complementariteit van de geslachten, de godsdienstvrijheid…
Iemand die abortus ‘moord’ noemt of openlijk verkondigt dat een huwelijk een verbintenis is tussen man en vrouw of een vader die zich verzet tegen een transgender therapie voor zijn kind, kan nu in vele landen steeds gemakkelijker tot gevangenisstraf veroordeeld worden. De doodscultuur die in het westen reeds decennia lang ingeburgerd is, heeft nu officieel de wind in de zeilen. Wie de waarheid en waardigheid verdedigt kan nu veel gemakkelijker dan voorheen het zwijgen worden opgelegd of uit het openbare leven verwijderd. Het oprecht en open zoeken naar de waarheid in de wetenschap is nu al onmogelijk gemaakt. Al wat niet strookt met de agenda van de club van Davos, wordt uit de openbare media geschrapt, moedige wetenschappers die de waarheid verdedigen worden steeds strenger vervolgd en gestraft. En zo wordt iedere samenleving die streeft naar waarheid, schoonheid en goedheid, een samenleving van leugen, lelijkheid en onderdrukking. Ook hiervoor heeft Jezus ons verwittigd: “… de vorst van de wereld is op komst” (Johannes 14 30), “… de vader van de leugen” (Johannes 8, 44).
Als christenen streven wij naar een nieuwe wereldorde en een grote herstart die nagenoeg de tegenovergestelde inhoud heeft van wat ons nu officieel wordt opgedrongen. Het is een grondige geestelijke, innerlijke vernieuwing die alle aspecten van het leven en de samenleving doordringt. Hierbij wordt God als Schepper erkend en Christus als “de Weg, de Waarheid en het Leven”. Daardoor valt tevens de volle nadruk op de waardigheid van de mens met zijn vrijheid, persoonlijke ontwikkeling, vreugde en solidariteit. Het doel is “dat door de kracht van dat Evangelie de beoordelingsnormen, bepalende waarden, de denkwijzen en opvattingen, beweegredenen en levenswijzen van het menselijk geslacht, die met het woord en het heilsplan van God in strijd zijn, worden geraakt en als het ware omgevormd” (Apostolische aansporing van Paulus VI, Evangelii nuntiandi, 1975, nr. 19). Dit is het tegendeel van de huidige werelddictatuur door een superrijke elite. Het is wat we bidden in het Onze Vader: “Uw Wil geschiede op aarde zoals in de hemel”. Hoe we daar concreet aan kunnen werken, leren ons de eerste christenen, die het oppermachtige Romeinse Rijk als heidense samenleving uiteindelijk geheel doordrongen hebben met christelijke waarden (wat we volgende keer hopen verder uit te werken).
*
In Flitsen geven we enig nieuws van de gemeenschap. Over Syrië spreken we in Presidentsverkiezingen en Internationale campagne tegen de illegale sancties. In En dit nog vind je overvloed aan info over Syrië, de waanzin van de corona maatregelen en de covid 19 vaccinatie, geopolitiek en de Kerk, nieuws dat de media in grote mate en angstvallig voor u verbergen.
P. Daniel
Flitsen
In de geest hebben we dit weekend meegeleefd met de orthodoxe christenen die in heel Syrië het Paasfeest vierden. In Damascus, Homs, Aleppo, Lattakia, Hassake, Qamishli, Bosra, Sueida… overal volle kerken of kerkjes waarvan foto’s en verslagen ruimschoots in de nationale media verspreid worden, samen met de verwijzing naar de sermoenen die de nadruk leggen op het gebed om vrede, behoud van de soevereiniteit en bevrijding van het door het westen blijvend georganiseerde terrorisme en de bezetting van het land.
Lees verderOok al blijven de gewestregering Mecklenburg-Vorpommern en de Duitse federale regering Nord Stream 2 onverminderd steunen, toch geven de VSA de hoop – of eerder de aanval – niet op.
VSA buitenminister Blinken blijft in naam van de zgn. verdediging van het westen (lees: eigenbelang) ten opzichte van de opgewarmde koude vijand Rusland de afwerking van de gaspijplijn afkeuren en iedereen die eraan meewerkt bedreigen. Hij trok speciaal hiervoor naar de EU-Commissie in de hoop daar bijval te krijgen en/of verdeeldheid te zaaien. IJdele hoop: Mainstream parties block ECR resolution to force vote on Nord Stream 2. Twee Duitse milieuredders kregen in de rechtbank geen gelijk. Einsprueche-abgelehnt-Nord-Stream-2-kann-weitergebaut-werden. En de EU moet schoorvoetend toegeven dat het licht snel zal doven als men rekent op “duurzame” energie; d.w.z. zonder fossiele brandstoffen of gebruik van kernenergie. De EU beschouwt elektriciteitsopwekking d.m.v. gas nu als een “tijdelijke oplossing in een overgangsfase”. Grüne Investitionen: neue Hintertür für Gaskraftwerke? Zelfs kernenergie zou het etiket “groen” kunnen krijgen: Europa soll mit alter energie grün werden. Hierop komen we later terug.
Zonder enige twijfel zal het project op de EU-US-Future-Forum agenda van de Atlantic Council staan: https://www.atlanticcouncil.org/
Het is bijna hilarisch dat de VSA zich zorgen maken over de corruptiemogelijkheden die door Nord Stream 2 geboden worden aan Duitse politici. De Atlantic Council is niet te beroerd om als conclusie te poneren: dat er geen enkel positief effect te noteren valt, maar daarentegen wel zes negatieve. Het te dure, vervuilende Amerikaanse fracking gas wordt met geen punt, zelfs geen gedachtenstreep, vermeld.
Een overzicht en gesprek met Karin Kneissl, voormalig Oostenrijkse buitenminister (FPÖ) over noodzaak, economie, energie én Amerikaanse sancties:
Hoe ver staan de werken?
De Fortuna kreeg intussen steun van een tweede pijplijnlegger, de Akademik Cheskiy, die ter hulp geschoten is in Deense wateren bij het eiland Bornholm. In december 2020 werd bekend gemaakt werd dat de pijpleiding in Duitse wateren al afgewerkt is. https://www.zeit.de/wirtschaft/2020-12/nord-stream-2-pipeline-abschnitt-deutsche-gewaesser-fertiggesttellt
Volg bruggetjes naar de posities van de Fortuna en de Akademik Cheskiy. Beide worden begeleid door bevoorradingsschepen en sleepboten. Men rekent erop in juni in Duitse wateren – zo’n 85 km tot de kust- aan de afwerking, resp. verbinding, te kunnen beginnen.
De Amerikaanse bemoeienissen hebben wij regelmatig beschreven. Dit waren niet de enige moeilijkheden die dienden overwonnen te worden. Men moest rekening houden met de buurlanden, (lees: toestemming krijgen), met de internationale wateren, de regionale wateren, meteo, impact op de natuur, de bodemgesteldheid én met oorlogstuig op de bodem van de zee.
U vindt al deze gegevens (in het Engels) terug op https://www.nord-stream2.com/
Om u een idee te geven van de immens-grote werken die ermee verbonden zijn:
Op alle mogelijke manieren wordt Syrië monddood gemaakt, uitgewist van en door de internationale berichtgeving. Op YT werd het kanaal van Syria News gewoon verwijderd, alle filmpjes gewist. Meer dan 500 video’s in de vergeetput. Velen daarvan waren reportages met Engelse ondertiteling over moslimterroristen en hun misdaden. De westerse media zijn uitermate selectief in hun berichtgeving; slechts dat wat Uncle Sam goedkeurt mag verspreid worden.
Op 21 april werd Syrië op vraag van Frankrijk het stemrecht ontnomen in de OPCW. Guterres vond de rapporten over het gebruik van gifgas “ondraaglijk”. Dat de eigen mensen van de OPCW het ineengeflanste, gedokterde verslag afkeurden en de verantwoordelijkheid van de Syrische overheid ontkenden, werd van tafel geveegd. Een reportage: (zie ook onze verslaggeving onderaan)
In de EU-praatbarak worden vragen hierover verboden:
Actuele toestand in Syrië ziet u op dit kaartje:
Lees verder