De Amerikaanse econoom professor Jeffrey Sachs onthult hoe Amerika, zijn westerse bondgenoten, de CIA en de defensie-industrie het systeem hebben gemanipuleerd om te voorkomen dat Afrika welvarend wordt. Het is een verbluffende ontmaskering en berisping van de huidige wereldorde. Jeffrey David Sachs is een Amerikaanse econoom, academicus, beleidsanalist en voormalig directeur van The Earth Institute aan de Columbia University, waar hij de titel van universiteitshoogleraar draagt. Hij is ook een gerenommeerd leider in duurzame ontwikkeling, een senior VN-adviseur en een bestsellerauteur.
“In plaats van dat onze drie miljardairs de ruimte in gaan, zouden ze de ruimte in kunnen gaan en daar blijven en hun geld achterlaten. Dat zou pas een idee zijn…
… Nu weet ik uit een goede bron: je hebt niet meer dan een miljard dollar nodig om comfortabel te kunnen leven. Maar ze hebben een overschot van 11 biljoen dollar méér dan de 1 miljard. Dus we zouden dat moeten belasten en een beschaafde wereld moeten hebben…”
We hebben een wereldvoedselsysteem.
Het is gebaseerd op grote multinationals.
Het is gebaseerd op privéwinsten.
Het is gebaseerd op een zeer lage mate van internationale overschrijvingen om arme mensen te helpen. Soms helemaal geen.
Het is gebaseerd op extreme onverantwoordelijkheid van machtige landen met betrekking tot het milieu.
En het is gebaseerd op een radicale ontkenning van de rechten van arme mensen, zoals we net hoorden.
Ons contact in Libanon meldt ons via-via verschrikkelijke toestanden.
“De regering en de nationale bank hebben elke subsidie afgeblokt. Ook voor benzine, diesel, medicijnen, brood en voedingswaren. Er rijdt geen taxi, geen bus meer. Mensen lopen over straat bij 38° C op zoek naar eten.
Er is zo goed als geen benzine meer. En, indien toch, dan uitsluitend op de zwarte markt, aan prijzen die quasi niemand kan betalen. Hetzelfde geldt voor LEVENsmiddelen en medikamenten. Bijna niets meer in voorraad. Stroom is er sinds drie weken nog slechts zeer sporadisch. We zaten zelfs al eens 28 achtereenvolgende uren zonder stroom. En dat bij temperaturen van en tot 38°C (schaduw). Men kan zelfs geen ventilator inschakelen. Slapen lukt bijna niet meer.
Ook al heeft men een generator, die is nutteloos, vermits die op diesel of benzine draait. Te duur. Soms is er in de voormiddag een uurtje stroom en ‘s avonds opnieuw. Genoeg om de GSM voor 50% op te laden. Het internet is ook uitgeschakeld. Mobiel internet, via een telefoonbedrijf – stinkend duur. En zelfs als je dat kan betalen, zonder stroom werkt er niets meer. Het kleine internetcafé in het dorp, dat als uitzondering ca. 4 uur stroom had ‘s avonds, is sinds een week gesloten.
Vandaar dat berichten zo goed als niet meer doorkomen. Tenzij via-via. En zeer summier. Zoals dit bericht.
De watervoorziening is ook een probleem. De tanks staan op de daken. D.w.z. dat men het water eerst naar omhoog moet pompen – met een elektrisch aangedreven pomp! – om in huis water te hebben.
Gelukkig heeft ons contact – hij woont momenteel in een dorp in de bergen – buiten voor het huis een handpomp (met zwengel). In de steden staan de mensen met plastic bussen, kannen, flessen… aan te schuiven aan publieke kranen en gieten het water bij de hitte op straat het water over het hoofd en lichaam.
Daar bovenop zijn er steppenbrandhaarden die deels aangestoken werden. Het grootste gedeelte van de bosbranden werden door Israëlische bombardementen veroorzaakt. (Nvdr: ook in Syrië… verleden jaar door de VSA luchtballons in brand geschoten boven graanvelden). Israël heeft Noord- en Zuid-Libanon gebombardeerd. En daar zijn vervolgens de grote brandhaarden ontstaan.
Ons contact wou naar Tripoli gaan, maar daar is de veiligheidstoestand “catastrofaal”.
“De overheid heeft zich helemaal teruggetrokken. Op de straten slechts bandieten en plunderaars. Geen politie of militaire eenheden wijd en zijd te bespeuren. Twee nachten geleden waren er nog vijf zware roofovervallen op straat. Met moord, vuurgevechten, plunderingen enz.
Wie kan verlaat het land. In het westen wordt de vrees voor “een nieuwe vluchtelingengolf” geuit. Met zekerheid, zal die komen. Of beter, die is sinds twee jaar aan de gang… namelijk… sinds het begin van de wurgende sancties. Elke dag spoelen er dode lichamen aan op het strand. Ook aan de Syrische kust.
Vluchtelingen op Cyprus worden teruggestuurd, zowel vanuit de zuidelijke (Griekse) als de noordelijke (Turkse) regio.”
Onderstaande beelden documenteren bovenstaand wanhopig bericht:
Het WFP (World Food Program) ondersteunt momenteel 1 op 6 Libanezen met voedsel en geld:
De derde eigenschap van onze menselijke natuur is deze: we zijn gewond door de zonde. We zijn geneigd om dit aspect liever niet onder ogen te zien.
In het midden van vorige eeuw beleefden we een erg invloedrijke beweging die in haar visie op de mens kwaad en zonde had geschrapt: “de humanistische psychologie”. Het ontdekken en leven vanuit eigen gevoelens, zonder rekening te houden met morele waarden, totaal “klantgericht”, stond hierbij centraal.
De gekende hogepriesters van deze beweging waren: de Amerikaanse psychotherapeut Carl Rogers ( +1987) de psycholoog van de “niet-directieve” methode, Abraham Maslow (+ 1970) en de profeet van de zelfontplooiing, de marxist Erich Fromm (+ 1980). Het ontdekken van de persoonlijke gevoelens, was voor hen de hoogste norm.
https://youtu.be/lpsgBfoZq2g
En of deze joods-zionistische-vrijmetselaars lobby succes had! Hierbij kwam nog de beroemde kinderarts Benjamin Spock (+ 1998). Hij leerde moeders hoe ze hun kleine kinderen moesten vrij laten, want “er zit niets kwaads in” en ‘ze zullen het zelf wel leren’. Kruipt uw kind van de stoel op tafel en zet het zijn voet in de pot soep en jij hebt het daar moeilijk mee, dan is dat uw probleem, niet het zijne. Het leek erg aantrekkelijk. Zijn psychologische blunder vloog de volgende jaren de wereld rond met niet minder dan tien miljoen exemplaren! Op het einde van zijn leven moest dr. Spock toegeven dat hij enkele generaties terroristen gekweekt had.(Nvdr: lees in dit verband: How Dr Spock is destroying America (familyministries.com))
En de beweging van de “humanistische psychologie” was zo populair dat predikanten van retraites, bezinningsdagen en kapittels vervangen werden door deskundige psychologen voor “counseling”: zoeken naar eigen gevoelens. Het resultaat was dat sinds de jaren ’70 van vorige eeuw, op een paar decennia tijd de seminaries, de kloosters en de kerken voor ruim de helft leeg liepen.
Ietwat meer aandacht voor het gevoelen was toen misschien wel goed. We hebben een degelijke, verstandelijke verantwoording nodig van ons geloof, zoals we vinden in de schitterende “Catechismus van de Katholieke Kerk”. Nochtans hebben we er ook nood aan om een kaarsje aan te steken bij een O.L. Vrouwbeeld, even in stilte te knielen in een kathedraal en ontroerd te worden door orgelspel waarvan de klanken langs het gewelf rollen en heel de gewijde ruimte doen zingen. De humanistische psychologie echter, met haar persoonlijk gevoelsleven zonder God, kwaad of zonde te erkennen, heeft uiteindelijk desastreuze gevolgen voortgebracht. Sommige propagandisten van dit winstgevend bedrijf hebben later toegegeven dat ze eigenlijk zelf wel wisten dat ze met een duivels project bezig waren (1).
De dagelijkse ervaring dwingt ons te erkennen dat er een ontwrichting is in de samenleving, in de wereld en ook in onszelf. Er is na-ijver en geweld, leugen en bedrog, haat en moord. Met ons menselijk verstand begrijpen we dat dit echt kwaad is. Toch kunnen we pas door de Openbaring begrijpen wat het “mysterie van het kwaad” eigenlijk inhoudt en dat het veel meer is dan sociaal nadelig. De joods-christelijke openbaring leert ons dat de oorzaak hiervan de zonde is. Het eerste Bijbelboek Genesis maakt ons in hoofdstuk 3 duidelijk dat God voor de mens een heerlijk leven voorzien heeft als een paradijselijk bestaan in gemeenschap met Hem. De mens mag in overvloed eten van alle vruchtbomen, maar moet erkennen dat God zijn Schepper is, die uiteindelijk bepaalt wat goed en kwaad is. De mens is door God geschapen met verstand en vrije wil en wordt nu uitgenodigd eeuwig leven, liefde en geluk van Hem dankbaar te ontvangen. De mens laat zich echter verleiden door de sluwe slang, de satan, de duivel, een gevallen engel, die het heilsplan van God met de mens wil vernietigen. Hij houdt de vrouw leugens en illusies voor en maakt haar wijs dat, wanneer ze in opstand durft te komen tegen God, ze helemaal niet zal sterven maar gelijk worden aan God. De vrouw wordt bekoord van buitenaf en van binnenuit. Ze is niet meer tevreden met het geschapen zijn naar Gods Beeld en Gelijkenis, ze neemt het verlangen van de duivel over om god zelf te willen zijn. Hierna wordt de man verleidt door de vrouw en ook hij neemt haar verlangen over. In plaats van in overvloed te genieten van de vruchtbomen en blij en nederig in de liefde van God te leven, eet ook hij van de verboden vrucht en grijpt hoogmoedig naar de boom van de kennis van goed en kwaad. Het is zoals ouders die voor hun kinderen een heerlijke speeltuin maken en zeggen dat ze het poortje niet mogen openen om niet op de gevaarlijke verkeersweg te komen terwijl de kinderen wantrouwen voeden en denken dat hun ouders hun eigenlijk het plezier van het leven willen onthouden.
De milde weldoener spelen is gemakkelijk. De laatst toegetreden EU-lidstaten waren/zijn zonder uitzondering allemaal ontvangende leden, die met het geld der betalende lidstaten schoon weer spelen. Een voorbeeld van de lukrake geldverspilling – waarbij wij ons weer afvragen waar er ergens een corruptiecentje aan de vingers is blijven plakken – is o.a. Kroatië en de structuurplanning. Zoals de Pelješac-brug, 2.4 km lang, voor het grootste gedeelte door EU-netto-betalers gefinancierd. China heeft ze gebouwd.
Na drie jaar bouwtijd werd het laatste stuk ertussen gemonteerd. De brug rust op zes 33 m-hoge betonpijlers en bestaat uit 13 deelstukken, van dewelke de vijf langste elk 285 m overspannen. Het kunstwerk is het grootste infrastructuurproject van Kroatië en één der grootste bruggenbouwprojecten in de EU.
Je zou bij een dergelijk groot project toch kunnen aannemen dat het geld gebruikt zou worden om de plaatselijke economie, of deze van een EU-lidstaat, te ondersteunen. Niet toch. Beide geweigerde offerte-indieners, het Oostenrijkse Strabag en een Italiaans-Turks (we zien even de Turkse partner door de vingers) consortium, klaagden weliswaar over concurrentiële vertekening door een Chinees (gesteund) staatsconcern, de Kroatische bouwheren bleven echter Oost-Indisch doof. Zijn Oostenrijk en Italië geen netto-betalers in de EU? Miljarden euro worden in de EU gepompt en van daar naar… China. Waarom hebben Chinese bedrijven concurrentievoordelen? Nogal wiedes: een Strabag-werknemer zal zeker een pak meer verdienen dan zijn Chinese collega. Mooi toch, dat de belastingbetalers van de EU-netto-betalers zo gewillig de Chinese economie ondersteunen.
Bill Gates en de dicht bij hem staande Rockefeller Stichting stichtten in 2006 de “Alliantie voor een Groene Revolutie in Afrika”. Deze organisatie beloofde tegen het jaar 2020 een verdubbeling van het inkomen van 30 miljoen Afrikaanse kleine boeren.
Hoe ziet de huidige toestand eruit nadat de wereldberuchte filantroop Bill Gates zich ermee bemoeide? Wegens de totale afhankelijkheid van gelicentieerd zaaigoed, kunstmest en pesticides van de chemiereus Monsanto, konden talrijke Afrikaanse kleine boeren na mislukte oogsten hun “royaal toegestane” leningen niet meer terugbetalen en kregen zo de doodssteek.
Monoculturen met genetische gemanipuleerde maïs hebben de eeuwenlang geteelde lokale soorten zoals gierst, maniok, zoete aardappelen en de daarmee verbonden actieve kleinhandel op markten verdreven. En zo werd het levensonderhoud van vele Afrikaanse kleine landbouwgezinnen vernietigd.
De enige, die uit de “alom geprezen Groene Revolutie” winst boekte, was de miljonair-filantroop, tevens groot-aandeelhouder van Monsanto, Bill Gates.
Intussen koopt Bill Gates landbouwgronden op in de VSA. Hij is nu de grootste landbouwgrondeigenaar van de VSA. In de video komt ook b.g. probleem aan bod, nl. het vergiftigd geschenk van genetisch gemanipuleerd zaaigoed & bijhorigheden aan onderontwikkelde landen.
Onderstaande video geeft een ander aspect weer van Gates filantropische bezigheden. We geven een ingekorte vertaling. Melinda Gates trok naar Afrika met een plan, een plan dat de Afrikanen moest overtuigen van de noodzaak minder kinderen op de wereld te zetten. Tot zover niets mis mee. Merkwaardig was wel dat ze zich bij haar voorlichtingsleer liet begeleiden door Pfizer. Pfizer die de Afrikaanse markt wou veroveren met het anticonceptiemiddel dat door middel van een injectie toegediend wordt. Zelfs dat klinkt logisch, vermits het meer dan waarschijnlijk is dat bij de doorsnee Afrikaanse-vrouw-in-de straat de noodzaak van punctualiteit i.v.m. het slikken van een anticonceptiepil niet per se zal doordringen. Of gewoon omdat de echtgenoot dit zal verbieden en dat hij in zijn mannelijke trots gekrenkt wordt als er verwacht wordt dat hij een condoom gebruikt.
Echter… Pfizer bracht het omstreden Depo-Provera mee, dat naar verluidt het risico van een HIV-besmetting verhoogt en een waslijst aan andere ernstige bijwerkingen met zich meebrengt . Het is op de markt onder de naam “Sayana Press”, dat in de VSA noch beschikbaar is, noch een goedkeuring kreeg.
De Gates Stichting wilden in 69 van de armste landen “Sayana Press” prikken in vruchtbare vrouwen.
Verder wordt uit de doeken gedaan hoe Gates in 2014 enerzijds verkondigt – en op applaus onthaald wordt – dat zijn stichting abortus niet meer zou financieren. Wat blijkt? De Gates Stichting geeft gewoon geld aan onderaannemers…
Gynuity is een Amerikaanse onderzoeksorganisatie die in Burkina Faso abortussen uitvoert op zwangerschappen in de tweede trimester. Uitgerekend in Burkina Faso waar abortus illegaal is. Wie staat er bovenaan op de lijst van Gynuity-sponsors? De Gates Stichting.
In 2013 – 2015 werd een wereldwijde vaccinatiecampagne tegen tetanus door de WHO op gang getrokken. In Kenia richtte de campagne zich vooral op vruchtbare meisjes en jonge vrouwen. Enkele katholieke artsen konden ampullen van het vaccin onderscheppen en stuurden deze naar een laboratorium. Bij de analyse bleek dat de vaccinatievloeistof Beta-HCG hormoon bevatte dat tot sterilisatie kan leiden. Zoals algemeen bekend is de Gates Stichting dé grootste NGO-sponsor van de WHO.
https://youtu.be/3wQx-BjmfJk
Afsluitend: in se is onze redactie het eens dat de wereld overbevolkt geraakt en dat niemand er gebaat bij is dat er massa’s kinderen geboren worden in de armste landen, die dan door westerse humanitaire hulp in leven gehouden worden tot ze uiteindelijk hun boeltje pakken, naar onze contreien komen om te ontsnappen aan hun miserabel leventje. Waardoor onze samenleving zeer ernstig bedreigd wordt op allerlei gebieden en we uiteindelijk meegezogen worden in een neerwaartse spiraal. En waarschijnlijk zouden de landverhuizers niet hierheen trekken als ze daar een lucratief, gezond leven kunnen opbouwen. Maar zij kiezen wel voor corrupte leiders, die de bodemschatten uit handen geven aan internationale bedrijven, die hun eigen volk in de steek laten en zich verheugen dat ze wegtrekken en via onze sociale voorzienigheden geld overmaken naar de thuisblijvers. En zo worden we langs alle kanten gestroopt. Als je de derde wereld binnenhaalt, word je zelf de derde wereld.
De Gates Stichting parasiteert op de rug van de zwaksten. Misantropie verpakt als filantropie. De Gates kassa blijft rinkelen.
Wordt Syrië geen vrede gegund? Langs drie kanten onder vuur. In het noord-oosten door het huurlingenleger van Turkije, in het noorden de al-Qaeda terroristen van HTS (Hay’at Tahrir al-Sham, in de provincie Idlib onder de beschermingsparaplu van Turkije en de Moslimbroeders die al-Nusra financierden via Qatar en in het zuid-oosten door Israël, dat ondanks de regeringswissel de meedogenloze vervolging voortzet, op gang gebracht door Netanyahu, oogluikend goedgekeurd door de VN.Komt daarbij dat de Koerden er geen bezwaar tegen hebben dat het VSA leger de oogsten en olie in beslag nemen, waardoor zowel brood als brandstof peperduur geworden zijn en de bevolking in regeringsgebied hiervan het slachtoffer is.
Degenen die verwachtten dat Israël de koers i.v.m. Syrië zou veranderen werden onmiddellijk teleurgesteld. De luchtaanvallen gaan onverminderd voort: deze week niet minder dan drie.
En de VN zijn opvallend stil. Slechts een resolutie die de voortdurende bezetting van de Syrische Golanhoogte aanklaagt, mag de volgzame schapenkudde heel even doen opzien.
Wil de Biden regering de nucleaire afspraak met Iran wel hernieuwen? Zelfs de grootste naïeveling zal eraan twijfelen. Ganz, de brug tussen de Israëlische en Amerikaanse zionisten, Ganz met zijn postgraduaat masterdiploma van de US National Defense University, met als doelstellingen:“Educating, Developing and Inspiring National Security Leadership” (Opleiding, ontwikkeling, inspiratie leiding der nationale veiligheid).
Nadat hij de rang van majoor generaal (de tweede hoogste rang in het Israëlische leger) kreeg, bekleedde hij de commandopost van de Judea & Samaria divisie tussen 2000 en 2002, de tweede intifada. Na enkele belangrijke binnenlandse posten tussen 2007 en 2009, werd hij naar de VSA gestuurd als militaire attaché. In 2013 werd hij met Commander of the Legion of Merit-onderscheiding (VSA) beloond. Op 17 mei 2020 werd hij door Netanyahu, na een akkoord tussen Likoed en de Blauw & Wit Partij, benoemd tot Israëls defensieminister en op 13 juni 2021 door Bennet.
Dat laatste was niet bepaald moeilijk: zelfs de paus kreeg een prijs voor geleverde diensten: hij stelde immers de niet-erkenning van Israël gelijk met antisemitisme:
De B’nai B’rith loge heeft connecties tot in de hoogste politieke kringen, zowel bij de VN als in de VSA. Ook in het Witte Huis:
Het dubbel-verzegelde verbond van de zionisten met de soenni-moslims, hernieuwd tijdens de Trumptijd en het Abraham Pact, dat tegens een einde maakte aan de eerder diplomatische dan echte schermutselingen tussen Tel Aviv en de Golf staten, maakten Israël tot vijand van de sjiietische moslims, zoals deze van Iran en ook van de gematigde Alawieten van Assads Ba’th partij in Syrië. Daarom is er weinig of geen hoop dat het IDF zal ophouden Syrië aan te vallen.
Ondanks het gedrag van een schurkenstaat, zoals recent nog bewezen tijdens de zoveelste Gazacrisis uitgelokt door provocaties bij de Palestijnse inwoners van Jeruzalem (uit-huis-drijvingen) heeft Rusland de aanvallen op Syrische grondgebied geduld. Israël is in feite een onmisbare partner van Rusland in de Mid. Zee, in contrast met de russofobische vijandschap van de NAVO, van de EU en de VSA. Nochtans werd er enkele dagen geleden ook onderhuids melding gemaakt dat Rusland niet wil dat Israël Syrië verder gaat ontwrichten. Dit zou blijken uit een bericht in de Asharq al Awsat, dat “volgens Russische bronnen” Washington niet langer Israëls aanvallen zonder meer zou goedkeuren. Naar verluidt zouden Rusland en Israël een “deconflicting mechanisme” hanteren, wat meer dan waarschijnlijk het geval is. Rusland wil dat Israël mogelijke bedreigingen in Syrië meldt, zodat Rusland deze kan “uitschakelen” i.p.v. zelf het recht in handen te nemen en “pro-actief” toe te slaan met slachtoffers als gevolg.
Een rozenkrans voor Libanon. Vandaag, op de feestdag van de h. Charbel, een Libanese heilige, wordt het bidden van de noveen afgesloten en wordt op initiatief vanuit het Vaticaan internationaal een rozenkrans gebeden om 18.30 u. Na de ontmoeting van de paus met de christelijke gemeenschappen in Libanon (1.7.21) werd een internationale bidbeweging opgericht om vrede en redding af te smeken bij de Heer. Alle Libanezen in den vreemde worden opgeroepen gedurende 33 dagen de rozenkrans te bidden, op hetzelfde tijdstip, nl. 19.30 u (Rometijd), tot 4 augustus, trieste verjaardag van de explosie in de haven van Beiroet. Vanzelfsprekend kan en mag zich iedereen hierbij aansluiten.
Elke dag zal er op de speciaal hiervoor opgerichte webstek – www.33jours.com – een speciale intentie voorgesteld worden om Libanon uit de miserie te halen. Bv. het herstel van de economische en politieke situatie, of voor de armen, voor de medische zorgverleners, voor de kinderen. Kortom: het is een smeekbede voor een mirakel!
Vandaag, om 18.30 u Rometijd, feestdag van de heilige Charbel, zal de rozenkrans “live” uitgezonden worden vanuit Rome. U kan die d.m.v. onderstaande videoverbinding volgen.
Wie was nu die heilige Charbel? Volledige naam: Charbel Makhlouf. Gedoopt met de naam Youssouf Antoun (Jozef Antonius). Geboren op 8 mei 1828 te Beqaa Kafra, het hoogste dorp van Libanon. (Google kaart). Het dorp wordt quasi omringd door getuigenissen van het christendom: in het oosten Sint Hawchab (Eusebius), in het westen Sint Moura (Mar Moura) in het zuiden Sint Saba en in het noorden O.L.Vrouw. (zie video’s onderaan) En als kers op de taart het klooster, resp. begraafplaats-heiligdom van de H. Charbel.
Zijn familie bestaat uit eenvoudige, gelovige, hard werkende mensen. Zijn vader is boer; een van diens zussen is kloosterzuster; daarnaast heeft hij nog twee ooms die monnik zijn. op 23-jarige leeftijd wil ook hij monnik worden. Bij het afscheid zou zijn moeder hem gezegd hebben: “Als je geen góede religieus wilde worden, zou ik zeggen: Jongen, kom naar huis. Maar ik besef nu dat de Heer je vraagt in zijn dienst. En in mijn verdriet van je gescheiden te zijn, doe ik een stap terug en zeg ik je: Moge Hij je zegen, mijn jongen, en een heilige van je maken.” Een moeders wens geschiedde… Hij treedt toe tot het Maronitische Onze-Lieve-Vrouweklooster te Maifuq en neemt de kloosternaam aan van Charbel naar een heilige uit de eerste eeuwen van het christendom († 101; feest 29 januari).
Enige tijd later verhuist hij naar het verder afgelegen St-Maronklooster te Annaya. In 1851 legt hij zijn eeuwige geloften af en in 1859 wordt hij priester gewijd. Zestien jaar lang woont hij in de kloostergemeenschap. De laatste drieëntwintig jaar trekt hij zich verder in de eenzaamheid terug om het leven te leiden van een kluizenaar. Toch weten ook daar de mensen hem te vinden. Dat gaat na zijn dood ( hij wordt tijdens de misviering van 16.12.1898 plotseling ziek en overlijdt op kerstavond 1898) onverminderd door: men komt bidden op zijn graf en vraagt om zijn voorspraak in de hemel voor allerlei noden en problemen. U ziet nu beelden van Annaya:
Na zijn dood zouden zowel gelovigen, die aan zijn graf kwamen bidden, als ongelovigen gedurende 45 dagen lichten gezien hebben over de begraafplaats. Omwille van deze raadselachtige gebeurtenissen werd hij drie maanden na zijn begrafenis opgegraven en wat bleek? Hij lichaam bleek helemaal intact te zijn. Daarop werd hij in een kist met een glazen deksel gelegd. Gedurende 27 jaar kwamen mensen hem groeten en bij hem bidden. Naar verluidt zouden er verschillende onderzoeken naar het fenomeen van zijn intacte lichaam gebeurd zijn. Niemand had er een verklaring voor. Daar stopt het raadsel niet mee: het lichaam zou een serumachtige substantie uitzweten, de kleding, de doeken die hem bedekte, het hoofdkussen… moesten zelfs 2x/ week verwisseld worden. Er werden genezingen gemeld door contact met deze doeken. En in 1950 nam het fenomeen zelfs uitbreiding: uit een steen in de muur waarachter de kist van de H. Charbel zich bevond kwam een zelfde vocht. De kist werd eruit gehaald en men kon vaststellen dat de oorsprong van dit vocht Charbels lichaam was. Nadien werden er talrijke mirakels hem toegeschreven.
In 1952 werd het lichaam officieel uit het graf gehaald: het lichaam was nog steeds intact. Een onderzoekscommissie werd opgericht. Charbel werd zalig verklaard. In 1976 werd het graf opnieuw geopend. Ditmaal was het lichaam ontbonden; slechts het geraamte bleef over. Charbel werd heilig verklaard in 1977. Wie geïnteresseerd is, kan hier een volledige, weliswaar oude zw-w film van 1u43′, over het leven van de h. Charbel bekijken (Arab./Franse ondertit.)
Dat het bidden van een rozenkrans de miserie in Libanon niet kan oplossen is ons duidelijk. We willen echter wel graag een stukje van het christelijke verleden van het M.O., m.n. van Libanon meegeven, iets wat hier in de westerse landen dikwijls “vergeten” of genegeerd wordt.
Beelden uit het H. Maronklooster waar Charbel zijn geloften aflegde. De heilige Maron was de oprichter van de Maronitische Kerk en lag mee aan de basis van de kerstening van Syrië en Libanon.
En dit zijn beelden uit het klooster, resp. heiligdom van “Saydet El Hazineh”, O.L.Vrouw der Smarten, gebouwd op de restanten van een heidense tempel, één der eerste getuigenissen van de christelijk-Maronitische aanwezigheid in Libanon:
En dit is dan de rauwe werkelijkheid, waarvoor inderdaad een mirakel meer dan nodig is:
https://youtu.be/mo3KS0lkU8g
Ons contact in Libanon, die omwille van veiligheidsredenen recent verhuisde van Tripoli naar een dorp in het noorden werd op straat aangevallen… gewoon omdat hij een plastic zakje droeg met zijn strandspullen – een handdoek, een natte zwembroek, zonnecrème – … dat men wilde roven.
Ongevoelige media. Reuters vond het nodig kenbaar te maken dat de Libanese bevolking “vegetariër” geworden was… Alsof dit een eigen keuze was. Als men geen vlees meer kan betalen, wat blijft er dan?
Armoe en honger maakt vindingrijk. Terug naar basisvoeding, zonder import, terug naar kleinschaligheid zonder te veel tussenhandel en/of transportkosten:
Frankrijk wil opnieuw aan de touwtjes trekken:
P.S.: Voor verdwenen afbeeldingen en video’s, wende men zich aan de directie van Youtube, die het beste met u voorheeft en u bijgevolg wil beschermen voor informatie waardoor u wel eens uw grijze cellen in te intensieve werking zou kunnen brengen.
Sinds dagen proberen we de humanitaire hulppuzzel ineen te passen. En zijn er nog steeds niet in geslaagd er enige logica in te vinden. Als alle partijen met tegengestelde doelstellingen juichen, is er minstens eentje die komedie speelt. Of werden er achter de coulissen andere afspraken gemaakt??? Jarenlang beperkten Rusland en China de aanvoer van zgn. “hulpgoederen” via de grensovergangen met Turkije omdat dit de aanvoerlijn was van wapens en munitie verstopt tussen de noodhulp. En nu roepen alle protagonisten hoera… Ook de Syrische regering. Bovendien is er een duidelijk interpretatieverschil van de duur van het akkoord: Rusland zegt 6, de VSA 12 maanden.
Bovendien functioneerde de grensovergang van Bab al-Hawa ook als smokkelroute van Syrische olie en historische artifacten naar Turkije.
China maakt van de gelegenheid gebruik om nogmaals te pleiten voor de opheffing van de unilaterale sancties die de bevolking wurgen:
Nederlandse vertaling van het standpunt der Syrische regering:
Fayssal Mikdad, min. van buitenlandse zaken en Syr. in het buitenland, stelt dat resolutie 2585 in zijn huidige vorm tegemoet komt aan alle aspecten die westerse landen weigerden in te voegen en legde de nadruk dat humanitaire hulp vanuit Syrië moet komen en niet via de grensovergangen. Mikdad stelt dat de resolutie het sterke vertrouwen in de territoriale integriteit van Syrië hernieuwt en dat dit tot gevolg heeft dat de Turkse en VSA regering, die de separatisten (Koerden) steunt in N-Syrië niet tevreden zijn. Het betekent ook dat de milities en terroristen het onderspit moesten delven in deze resolutie, die in alle paragrafen m.b.t. de hulpvoorziening aan Syrië, duidelijk maakt dat deze vooral vanuit Syrië moet komen. De VN resolutie betekent dat de overgangen aan de buitengrenzen niet langer de hoofdzakelijke toegangen zijn waarvan het westen gebruik maakte om hulp aan Syrië te verlenen, en dat het centrum (… regering) de basis wordt.
Hij liet optekenen dat het westen drie grensovergangen wilde heropenen maar dat het er slechts in slaagde een halve grensovergang te openen, nl. Bab al-Hawa, en dat zij ook de duur voor 1 jaar wilden verlengen, maar dat de vrienden (Nvdr: Rusland en China) slechts voor 6 maanden akkoord gingen. Het zou bijgevolg betekenen dat de Syrische staat alles moet weten over datgene wat het land binnenkomt en waarheen voedsel en humanitaire bevoorrading geleverd wordt. Bijgevolg zou het moeilijk worden voor westerse landen wapens aan terroristen te bezorgen, dixit Mikdad. Hij stelt dat de Russische en Chinese vrienden en anderen in de Veiligheidsraad erin slaagden de vrije toegang van westerse en Turkse hulp aan de terroristen en gewapende bendes te beperken, en voegde eraan toe, dat dit een nodige stap is om tot de sluiting van Bab al-Hawa te komen … immers: respect voor de Syrische soevereiniteit wordt bereikt door respect voor ‘s lands grenzen.
Mikdad liet verstaan dat de nieuwe resolutie talrijke beperkingen op het vervoer van goederen gelegd heeft en ook op de westerse staten, die lak hadden aan de internationale grenzen en die de grensovergangen gebruikten om de eenheid van het Syrische land en volk te beschadigen. “De grensovergangen werden gebruikt door westerse landen, de VSA en degenen die het terrorisme ondersteunen om zo terroristen en milities te voorzien van wapens.” en voegde eraan toe dat de VN tekort geschoten was bij haar opdracht de goederen te controleren. Bovendien zou de VN én de westerse landen gefaald hebben in de échte hulpverlening aan het Syrische volk, daar de noodhulp geleverd werd aan grenzen, vervolgens aan gewapende groepen en hun organisaties om deze te verdelen onder de terroristen of deze aan hoge prijzen te verkopen aan de bevolking.
Mikdad gaf verder nog mee dat drie grensovergangen al-Ramtha, Bab al-Salam en al-Yarubiyah gesloten werden en dat nu nog slechts Bab al-Hawa open blijft nadat de VSA, zgn. onderzoekscentra, westerse landen & politici, er een grote campagne rond gevoerd hebben alsof de wereld geen andere problemen kent dat de Bab al-Hawa grensovergang.
Tot zover de reactie vanuit de VN Veiligheidsraad en de Syrische regering. Onze redactie heeft meermaals de wantoestanden in Idlib (… en de Bab al-Hawa grensovergang) beschreven. We verwijzen o.a. naar:
Officieel worden terroristische groeperingen in Syrië niet (meer) gefinancierd door externe bronnen (*).
Investeringen en handel stagneren in noord-Syrië. Nadat HTS de grensovergang van Bab al-Hawa onder controle kreeg, werd de handel en wandel verboden, behalve dan voor goedgekeurde “handelaars”. HTS heeft de volledige controle, het monopolie, op de handel, o.a. van suiker, kippen, bananen, benzine en diesel en andere dagelijkse verbruiksgoederen.
De Kamer van Koophandel staat machteloos. Protesteren leidt er slechts toe dat alles dichtgetimmerd wordt. HTS gebruikt de Kamer van Koophandel voor interne administratieve en organisatorische taken. HTS werkt ook aan hun imago: vrienden vallen in de prijzen, krijgen bv. de toelating voor de opening van een restaurant, waarbij de toevoer van de nodige producten gegarandeerd wordt, krijgen een job aangeboden, waarvoor een minder geliefde bewoner moest plaats ruimen. HTS houdt de tankstations en grote stroomvoorzieners onder controle in ruil voor “lidgeld”. HTS legde beslag op overheidsgronden nabij de Syrisch-Turkse grens en verkocht deze als bouwgronden aan vrienden.
HTS is de noodzakelijke partner bij de grensovergangen vanuit de Idlib provincie naar het regeringsgebied en legt douanetaxen op bij de invoer van producten. Morek is de belangrijkste grensovergang; HTS laat Huras al-Din, die voorheen daar de alleenheerschappij had, delen in de inkomsten. De Bab al-Hawa grensovergang wordt met niemand gedeeld. Geld stinkt niet.
HTS richtte de Watad Company op voor het beheer, verkoop, verspreiding van brandstoffen in Noord-Syrië. Zogezegd onafhankelijk, met Abu Ragheb al-Nabhan als alg. directeur, een oud-gediende brandstoffenverkoper in de regio. Even onafhankelijk als de Idlib regering. (…)
Intussen werden quasi alle andere terroristische groeperingen in Idlib opgeslokt door HTS. Hoog tijd dat HTS herdoopt wordt, een ander visitekaartje uitgereikt krijgt als loyale partner van NAVO-lidstaat Turkije en uiteindelijk kan vervellen tot een geëerde “oppositiepartij” aan de onderhandelingstafel. Het is tenslotte niet voor het eerst dat deze moslimterroristen vervellen: van al-Qaeda naar al-Nusra naar Hay’at Tahrir al-Sham, kortweg HTS. Als een boef een hoge hoed opzet, blijft hij nog steeds een boef.
Via de illegale grensovergang(en) naar Irak blijven de VSA wapens binnensmokkelen en olie, resp. graan, buitensmokkelen. En daar kijkt de VN Veiligheidsraad gefascineerd naar als een sterrenwichelaar naar een komeet. Opnieuw trok op 12 juli een konvooi van 37 vrachtwagens, geladen met wapens, munitie en logistieke bevoorrading, en 3 opleggers met nieuwe bewapende voertuigen, 8 opleggers met een onbekende inhoud verpakt in reusachtige kratten en 3 4×4 voertuigen met machinegeweren via de al-Walid grensovergang van Irak naar Syrië, naar de zgn. “autonome zone”, dat enkele jaren geleden nog stemde tegen de afscheuring van Syrië. Zeg nu niet dat de VSA daar aan proactieve landverdediging doen. Op onderstaand kaartje ziet u de drie door de VSA grensovergangen voor import van wapens/munitie/logistiek en export van gestolen olie/graan.
Het verschil tussen Trumps en Bidens “humanitaire” handelingen in Syrië: Trump liet graanvelden met hete luchtballons afbranden; Biden daarentegen laat eerst het graan oogsten en steelt het vervolgens uit de graansilo’s.
Op 7 juli was het VSA konvooi een beetje groter met 44 voertuigen, olietankwagens, koelwagens, bulldozers… Alsof de Amerikaanse bezetting van Afghanistan vervangen wordt door de Syrische.
Zoals gebruikelijk plaatsen we ook bij deze aflevering een positief einde: Syrië is zoveel meer dan terrorisme, oorlog, armoe en honger.
“Syrië is méér dan een land, het is een beschaving”. Een analyse:
Zenobia (240-274 AD) op een kleine rots in de Mid. Zee voor de kust van Latakia.
Nadat Damascus bevrijd werd van ISIS werd het standbeeld van Zenobia met haar koets voor vier dagen opgericht op het Omayyad plein in Damascus samen met dat van Palmyra’s conservator, Khaled al-Assaad, die publiekelijk onthoofd en opgehangen werd door ISIS op 18 juli 2015. (…)
En een hymne voor de koningin van Palmyra, Zenobia:
Of het aanroepen van de Heer in Rome voor vrede en welvaart in Libanon gaat zorgen? Ach, we kunnen O.L.Heer niet voor alles wat er verkeerd loopt in de wereld verantwoordelijk houden. Tenslotte zijn het de mensen die zijn leer moeten omzetten in werkelijkheid.
In Rome werd er gebeden voor de vrede in Libanon, mét alle christelijke geloofsgemeenschappen.
Ondertiteld, vertaling via icoontjes onderaan
Ons contact in Libanon meldt een snelle toename van geweld en wanhoop. Hijzelf verhuisde van Tripoli naar het noorden omdat hij zich er niet meer veilig voelde. En nu blijkt dat de vlucht wellicht vruchteloos was; ook daar is de bevolking de totale wanhoop nabij.
De regering verhoogde de brandstofprijzen met 30%; t.t.z. het trok de subsidie in. In Libanon bestaat het openbaar vervoer uit taxi’s, minibusjes en toerbussen tussen de grote steden. Er is gewoon geen alternatief. Als de prijs stijgt, zal een rit meer kosten. Iets wat de Libanees uit zijn mond moet sparen. Bovenop het benzinetekort wordt er benzine gesmokkeld naar Syrië.
Qatar, Oman, Bahrein en Dubai hebben hulp beloofd. Die zou via de Wereldbank overgemaakt worden… hulp… of eigenlijk een lening, want de “hulp” moet terugbetaald worden. De Wereldbank zal de “hulp” via hun eigen zaakgelastigden beheren; zij zullen bepalen waarvoor het geld zal gebruikt worden. Het geld wordt dan naar buitenlandse bedrijven doorgesluisd – Amerikaanse, Israëlische e.a. – die bestellingen krijgen, die vervolgens met de “hulp” betaald worden voor hun diensten in de (herop)bouw of iets dergelijks. De “hulp” komt niet terecht bij Libanezen; zij moeten wel de intresten erop betalen. Dat is alles. De buitenlandse bedrijven nemen geen medewerkers uit Libanon aan maar importeren hun vakkrachten uit de VSA, Engeland, Frankrijk… Zo’n Wereldbanklening zet geen zoden aan de dijk.
Marco beschrijft een rit in een minibusje. De prijs van een taxi zou pakweg 20- 30 dollar bedragen; een ticketje van een gemeenschappelijk hip-hopbusje zo’n 1.50 dollar. Zo’n busje (“dolmus” genoemd in Turkije) neemt iedereen mee zolang er plaats is. Ook in Egypte gebruikelijk: zelfs met “levende” bagage, zoals kippen en geiten. Meestal een avontuur. Men moet ervoor open staan. En hij vertelt onderweg wat hij ziet. O.a. schoolkleding. In Syrië, Irak, Iran en Libanon draagt men een schooluniform. Iedereen gelijk. Geen gezever van verwende vroegrijpe tienermeisjes over naakte buiken en blote benen. Ook geen dure-merken-wedstrijd. Hafez (vader van de huidige Syrische president) liet de piste van het schooluniform vallen, wat meteen voor problemen zorgde, daar de rijken met de aangekochte merkenkledij pronkten. Zoon Bashar is op de beslissing van zijn vader teruggekomen. Elke leerling gelijk. We hebben vroeger ook nog uniform gedragen en hebben er geen schadelijke bijwerkingen aan over gehouden. Hoe armer het land, hoe wenselijker een schooluniform om de bevolking een gemeenschapsgevoel te geven en conflicten te vermijden.
Niemand met een mondmasker. Ze hebben daar in Libanon àndere katten te geselen, nl. niet te verhongeren.
Afgestudeerden, vooral in de gezondheidszorg, verlaten het land:
Beelden van oude mensen die zichzelf niet meer kunnen onderhouden:
En huisdieren worden in de steek gelaten…
De dieren in de zoo zullen uiteindelijk afgemaakt moeten worden of verkocht, vervoerd naar het buitenland.
NGO’s en particulieren bieden hulp. Pater Daniël heeft herhaaldelijk in zijn wekelijkse nieuwsbrief beschreven hoe zijn kloostergemeenschap van Mar Yakub de Libanese bevolking probeert te helpen.
Dit is een ander project, het humus in blik:
Het licht gaat – letterlijk – uit in Libanon.
We sluiten af met deze 10 min. durende documentaire over de “gezichten der armoede” in Libanon. Zij hebben heel andere zorgen dan het uitgaansuur of het niet doorgaan van Tomorrowland.
