Karel van Wolferen leest een artikel voor uit “Gezond Verstand”. Over realiteit, de opgedrongen werkelijkheid, over herinneringen en de onmacht zelf te denken.
Categorie archieven: discriminatie, racisme
Woke Prize
Het Nobel Prijs Comité oordeelde bij de uitreiking van de literatuurprijs volgens de huidige woke waarden en normen: een “nobele” onbekende voldeed aan de criteria, “slachtoffer kolonialisme”, niet-blank, moslim, en vluchteling: Abdulrazak Gurnah.
Waar het Nobel Prijs Comité hem vanonder het stof gehaald heeft is ons een raadsel.
Gisteren op tv een ongewoon nuchter verslag: hoe niemand hem kent, niemand al een boek van hem gelezen, gekocht of geleend heeft, geen enkele boekhandel een boek van hem in huis heeft, behalve… één: een tweedehands exemplaar bij De Slegte!
Examens volgens pigmentatie
Professor weigert gemakkelijkere examenvragen op te stellen voor zwarte studenten.
Een UCLA professor, die geschorst werd nadat hij geweigerd had zwarte studenten te bedienen met gemakkelijkere examenvragen na de dood van George Floyd, trekt naar de rechtbank tegen de onderwijsinstelling en beschuldigt hen van laster en eerroof en het verlies van financiële kansen.
Gordon Klein, een prof bij de UCLA’s Anderson School of Management, die daar al tientallen jaren doceerde, wil zijn gelijk halen voor de rechtbank en beschuldigt de decaan (rector), Antonio Bernardo, de University of California Board of Regents, in die capaciteit tevens gastheer van anonieme “co-samenzweerders”.
“Ik deed dit omdat de school nog steeds wraak op mij wou nemen; ook andere leerkrachten mogen zich hieraan verwachten. Ik dacht dat het belangrijk was dat iemand zich hiertegen verzet en “genoeg” zegt. Ik heb de wettelijke capaciteit en achtergrondkennis om mij hiertegen te verzetten: dus doe ik het!”
Decaan Bernardo & co hebben daadwerkelijk een lastercampagne tegen prof. Klein op gang gebracht toen hij een studentenverzoek om zwarte studenten in zijn vak een “onschuldig” eindexamen (lees: een examen waarbij je niet kan buizen) te laten afleggen omwille van de emotionele mallemolen die Floyds dood zou kunnen veroorzaakt hebben, zo staat er te lezen in de aanklacht.
Decaan Bernado weigerde commentaar te geven. De UCLA zelf verstopt zich achter “algemene procedures en principes die de vrijheid van meningsuiting, vrijheid van intelligent onderzoek en het bieden van een omgeving dat leren, werken en wonen aanbiedt vrij van discriminatie, intimidatie of wraak”. Na Floyds dood in mei 2020 begon aan de UCLA een georganiseerde campagne “Letter Writing for Finals Accomodations for Black Students,” in dewelke bij professoren aangedrongen werd een voorkeurbehandeling aan zwarte studenten te geven. Op 1 juni 2020 ontving prof. Klein een waarschuwing van de administratie dat de juni campagne in gang gezet werd en hij kreeg reeds de volgende dag een (e-mail)verzoek hieromtrent van een student.
Prof. Klein antwoordde dat hij niet met zekerheid kon zeggen welke studenten er zwart (of iets anders) waren vermits hij omwille van de covid-maatregelen online les gaf. En hij wees het verzoek af. Hoewel de student zich achteraf verontschuldigde voor zijn schandelijk verzoek (… geef me carte blanche want ik ben zwart!) en zich zelfs voor een volgende cursus bij prof. Klein inschreef, werd de email-correspondentie vlijtig gedeeld en prof. Klein werd daarin beschreven als een ongevoelige hypocriet.
Een petitie op Change.org werd gelanceerd met de eis voor zijn ontslag. De Anderson-hogeschool gaf toe aan de BLM-druk. Decaan Bernardo haastte zich om steun voor het ontslag van prof. Klein te vinden. Op een hoger niveau bij de UCLA werd dit geweigerd – dus trok Bernardo op solo-tour en schorstte prof. Klein waarbij hij zijn contact met de desbetreffende student “kwetsend” noemde.
Prof. Klein stelde dat hij het lam was dat moest opgeofferd worden op het altaar van de Anderson Hogeschool, die daardoor zichzelf de status van modelstrijder tegen racisme toekende. Iets wat blijkbaar hoogdringend was vermits er slechts één zwarte professor op de ca. 200 faculteitsleden daar les geeft.
Hoewel prof. Klein steun kreeg van de Foundation for Individual Rights in Education (Stichting burgerrechten in het onderwijs) en sindsdien zijn volledige uurrooster terug toegewezen kreeg, zijn de gevolgen voor zijn buitenschoolse carrière niet van de baan. Hij werd nl. regelmatig opgeroepen als expert bij rechtszaken – nu niet meer. Bovendien kreeg prof. Klein niet de opslag die hij verdient en zou gekregen hebben, ware het voorgaande niet gebeurd, nl. dat hij de principes van gelijke behandeling, gelijke rechten en plichten zoals georeerd in de UCLA bijbel, niet zou toegepast hebben. We citeren prof. Klein:
“Dit zal misschien de eerste keer zijn dat mensen, betrokken in de woke-cultuur, voor de rechtbank gedaagd worden. Zij handelen en voelen zich straffeloos als zij vanuit hun toetsenbord (pc) strijders kunnen optrommelen en ervan uitgaan dat er geen gevolgen zullen zijn. Misschien zal dit uiteindelijk veranderen.”
Black Varnish heeft zijn beste tijd gehad
De tijden dat je zonder complexen naar een Handige Harry-paradijs trok om daar carboline of black varnish te kopen om de paaltjes van de omheining, het hekje van het kippenhok of de steunpilaren van de patio een weer-en ongediertebestendige laag tegen alle mogelijke kwalen van de natuur en de moderne tijd te geven… die tijden zijn al lang voorbij. De carboline, u weet wel, met dat indringend teergeurtje en die bij zonneschijn een gaatje in je huid brandde als er een spatje op je terechtkwam, die werd door de groene jongens verboden en vervangen door groene carboline, die de kleur van ochtendurine heeft en die slechts de illusie geeft iets gedaan te hebben om de houten constructie een langer leven te geven.
Alles moet immers duurzaam zijn. Maar producten die ervoor zorgen dat ze langer kunnen dienst doen, die bijgevolg de duurzaamheid bevorderen, die werden door marsmannetjes op de verbodslijst gezet samen met onkruidverdelgers, zodat je gedwongen wordt, i.p.v. één keer in het voorjaar, nu in elk seizoen met een nepmiddel van hetzelfde merk en/of een behoorlijke dosis chloor te sproeien om je tuinpad, je oprit onkruidvrij te houden. Er bestaan tegenwoordig ook branders met een gasfles, die het onkruid een vurig einde berokkenen; echter: dan wordt de aarde weer ietsie pietsie opgewarmd. Of je kan ook een elektrisch exemplaar, zo eentje waarmee je oude lagen verf kan wegbranden, gebruiken; echter dan verbruik je elektriciteit en die is nu peperduur. Bovendien steekt het onkruid, zowel bij de verwijdering door een gasbrander als met de elektrische blazer, binnen max. twee maanden opnieuw de kop op. Een andere oplossing zou eruit kunnen bestaan de voegen te vullen met cement zodat er geen enkel groen sprietje de kans krijgt daar wortel te schieten. Maar dat mag ook niet meer. We moeten ontharden. Bij ons in het dorp heeft men er een wedstrijd van gemaakt: tegelwippen. Er hoeven niet per se tegels gewipt worden; ook dalles, kasseien, grint of een laag beton komen in aanmerking voor de beste wipper. Wie het meeste gewipt heeft kan een prijs winnen, een duurzame prijs geschonken door het appelblauwzeegroen project der Vlaamse regering, uitgereikt en begeleid door een kus van de charmante Zuhal Demir. Wie daarenboven zijn gazon twee kontjes hoog heeft laten groeien, die wordt uitgenodigd op het wollensokkenfestival van ministerin Tine.
We wilden nog iets kwijt over de samenstelling van aangeboden verpakkingen javel; de goedkoopste is de meest versnedene. Als je daarmee sproeit, dan kan je even goed een Robbendoes lezen. En wat ons deze zomer opviel: in onze omgeving zijn er in geen enkele supermarkt nog 5 liter bussen te vinden. Slechts de kleinere van 2 liter, al dan niet met een lavendelgeurtje. Dit alles om een ontradend, milieubeschermend effect te creëren. We hebben nog de wintermaanden om over een effectief actieplan van de b.g. problemen na te denken.
Dat u bovenstaande frustraties te lezen krijgt, is de schuld van Johan Sanctorum. Hij bracht ons op b.g. gedachten met zijn dagboekbijdrage van gisteren; een aanrader. Klik op onderstaand bruggetje:
Wokes willen nu zwarte houtbeschermer uit de rekken – Kan het nog gekker?
Gedurfde motie goedgekeurd door Britse Labour Party
Let wel: het is een niet bindende motie, die nu al door de “leiding” als onevenwichtig verticaal geklasseerd wordt.
Voorafgaand:
Wanneer volgt een klacht wegens discriminatie van de regenboogadepten?
Gisteren op het journaal – na het verplichte sportbad van 5 à 10 minuten – het huiveringwekkend nieuws dat de EU beslist heeft verschillende pigmenten te verbieden wegens ongezond. Hoe kan men dan nog tegemoet komen aan de regenboogkleuren die niet alleen de seksuele beleving, de politiek, de media, zelfs het verkeersreglement, veroverd hebben? Zeg nu zelf, een zwart-wit regenboog is toch geen zicht, heeft geen uitstraling, laat in het ongewisse of men aan een acute kleurenblindheid lijdt!
De waarheid wordt veroordeeld
Volgens de Parijse openbare aanklager is Éric Zemmour schuldig aan haatverspreiding geuit tijdens een toespraak met “publieke beledigingen i.v.m. de herkomst of de verbondenheid, resp. niet-verbondenheid tot een bepaalde etnische groep, natie, ras of religie” en “publieke uitdaging tot discriminatie, haat of geweld”. Het onderzoek werd toevertrouwd aan het BRDP (Brigade de Répression de la Délinquance faites aux Personnes) – de Franse gerechtelijke collega’s van ons Spionnencentrum – dat zich bezig houdt met “de strijd tegen haat”, ergo: ideologische strafdaden.
Waaruit bestond nu dat “misdrijf” van Zemmour? Hij stelde de sluipende islamisering van Frankrijk en de etnische verdringing van Fransen, de omvolking door Afrikaanse en moslimimmigranten aan de kaak.
Hoewel in Frannkrijk statistieken over ras- en/of religiebanden sinds vele jaren verboden zijn, tonen inofficiële gegevens dat het aandeel zwart-Afrikaanse of Maghreb-afkomstige bevolking meer dan 1/5 van het totaal der burgerbevolking (1ste, 2de en 3de generatie inbegrepen) bedraagt. In de Parijse banlieus draagt meer dan de helft van de personen in de bevolkingsregisters een islamitische naam. In Frankrijk wordt de publieke (en omstreden) voorstelling van deze gegevens echter als een “haatmisdrijf” beschouwd. M.a.w. men mag niet over antropologische veranderingen in de Franse bevolkingssamenstelling spreken – en indien toch, dan uitsluitend in de positieve zin!
Nu staat Zemmour dus bekend als “verdachte”. Daar bovenop heeft de journalistenvakbond van “Le Figaro”, de krant waarvoor Zemmour sinds 1996 schrijft, publiek de opzegging van zijn arbeidscontract geëist en meer dan 400 handtekeningen van collega-journalisten tégen hem verzameld omdat – naar verluidt – “de grote meerderheid der Figaro-journalisten niet met deze provocaties in verband gebracht wil worden.”
Wanneer volgt een massale opstand met als motto “Je suis Zemmour!”???
Ongezond verstand in de VSA
Met een knipoog naar het vorige artikel, willen we hier aandacht besteden aan de “woke”rage en de ermee verbonden poco censuur die zich tot in het absurde ontwikkelt.
In de VSA stopt de poco waanzin zelfs niet bij de inhoud van de oprichtingsdocumenten. Als men op webstek van het nationaal archief surft naar de onafhankelijkheidsverklaring, de grondwet en de zgn. “Bill of Rights” – in dewelke de grondrechten van de Amerikaanse burgers verzekerd worden – krijg je de waarschuwing te zien dat je “mogelijk kwetsende taal” zal moeten incasseren.
Volgens het Nationaal Archief gaat het bij de “mogelijk kwetsende taal” om een weerspiegeling van “racistische, seksistische, mensen-met-speciale-noden-vijandige, vrouwenvijandige, zwarte vrouwenvijandige, vreemdenvijandige meningen en houdingen” of die “verschillende meningen over seksualiteit, geslacht, geloof e.d. uitsluit”.
De b.g. oprichtingsdocumenten der VSA stammen uit de laat 18de eeuw. Toen was politieke correctheid nog niet aan de orde. En – niet te vergeten – de onafhankelijkheidsverklaring, de grondwet en de Bill of Rights werden door blanke mannen geschreven… jawel, dé vijanden bij uitstek van de (s)linkse wereldverbeteraars van de radicaal-cultuurmarxistische beweging “Black Lives Matter”.
Lauren Boebert, Republikeins Congresslid van Colorado, vermoedt dat er achter de zgz. schadelijke, kwetsende inhoudswaarschuwing een dieper liggende strategie van de vrijheid- en democratievijanden schuilgaat. Zij twitterde: “De waarschuwing werd zelfs bij de grondwet geplaatst. Wij (… de Rep. partij) hebben geprobeerd u duidelijk te maken dat de linksen van de grondwet af willen!” Ze heeft geen ongelijk. De grondwet verhindert dat de (s)linksen heel de VSA hun “woke”ideologie kunnen opdringen zonder rekening te houden met de democratisch wettige meerderheden.
Probeer het zelf even: surf naar: https://www.archives.gov/founding-docs, vervolgens klikt u bv. op The Declaration of Independence: https://www.archives.gov/founding-docs/declaration
U zal dit scherm dan te zien krijgen: https://catalog.archives.gov/id/1419123
Met dank aan Zur Zeit van Andreas Mölzer (FPÖ)
Blanke kandidaten mogen niet solliciteren aan de univ. van Berlijn
De zgn. „Referent_innenrat“ (AStA) (spreekbuis van de universiteit Berlijn) heeft een vacature uitgeschreven voor de uitdagende (challenging!) job van anti-discriminatieraadgever.
Probleem: blanken mogen zich niet aanbieden.
Reden: de raadgever moet “een ruimte” scheppen “in dewelke slachtoffers van racistische discriminatie zich goed voelen en hun ervaringen kunnen delen”. Zo staat het in de aankondiging. En dat lukt het beste “met een zwarte of gekleurde raadgever die racisme aan den lijve ondervonden heeft”. Bijgevolg: verzoekt men “blanke mensen” om aub “niet te solliciteren”.
De verloren generatie
Vanessa Beeley heeft een gesprek met een Turks oppositie-volksvertegenwoordiger, Ilay Aksoy, over de 2.5 miljoen Syrische kinderen in Turkije, waarvan er talrijke uitgebuit en misbruikt worden – op een onvoorstelbare schaal. Velen van hen gaan niet naar school, kinderhuwelijken zijn schering en inslag, kinderen worden “verhuurd” door hun ouders aan het amalgaan moslimterroristen in Idlib als kanonnenvoer.
Aksoy is tevens mede-oprichter van het S-Generation Platform dat zich concentreert op de noden van Syrische vluchtelingen in Turkije in de hoop om geen volledige generatie te verliezen. De meeste westerse NGO’s behandelen slechts de symptomen en niet de oorzaak. Een pleister op een houten been.
The wall will fall: The Lost Generation: the abuse and exploitation of Syrian refugee children in Turkey
Nochtans betalen wij met z’n allen via de kassa van de EU (de beruchte door Merkel op gang gebrachte Turkey-deal xxx miljoenen aan de Turkse regering voor de opvang van de Syriche vluchtelingen. Blijkt dat het geld durft te verdwijnen… Telkens Erdogan meer geld wil, laat hij enkele duizenden landverhuizers los richting Europa.