Op 13 juni was er de G7-top in Italië. Gastvrouw Meloni wierp Macron een boze blik toe bij de aankomst. Zie de clip die de wereld rondging:
Het gaat daarbij niet alleen over abortus. Macron wou het abortusrecht als grondrecht in Europese verdragen laten opnemen. Dat zinde Meloni en vele anderen niet. Maar er is meer.
De stoet Davos-figuranten
Macron is een Davos-figuur zoals bijna alle NAVO- en EU-topfunctionarissen: Von der Leyen, Rutte, de toekomstige EU-topdiplomaat Kaja Kallas. Allen hebben ze ooit de Young Global Leader bij Klaus Schwab gevolgd. Davos of het WEF zijn de oude Europese elites met banden in de VS. Zo is er Davos-figuur Larry Fink van Black Rock, de grootste investeringsmaatschappij ter wereld. Die beheert meer geld dan het BNP van de meeste landen bedraagt. In de VS boert het Davos-netwerk al jaren achteruit… Zie de steun van ondernemers en topbankiers voor outsider Trump.
Larry Fink hielp de ex-bankier Macron te lanceren. Hij had een oog op de Franse pensioenfondsen. Als dank verkocht minister Macron in 2014 Frans kroonjuweel Alstom aan de Amerikanen. Dezelfde Larry Fink is in het Elysée geweest de week voor Macron het parlement ontbond (10 juni). Moest Macron met Fink het draaiboek doornemen? Zie een financiële chroniqueur op een gekende podcast:
Meloni, de atlantist
Meloni ziet zichzelf als een atlantist eerder dan als een Davos-figurant. Italië heeft sinds de Tweede Wereldoorlog nauwe banden met de VS: migratie, Vaticaan en witwassen. Binnen de toegestane marges voert ze echter een verstandige buitenlandse politiek, ze steunt Oekraïne – je kunt in de EU-NAVO niet anders – maar sluit rechtstreekse Italiaanse interventie uit. Ze sloot een voordelig gasakkoord met Libië. Italië wordt de verdeler voor Zuidwest-Europa en in die zin heeft ze de Afrikaanse voordeur voor Frankrijk gesloten.
Je moet het maar meemaken. In een paar jaar tijd is Frankrijk in Afrika buitengegooid en dat niet alleen door de Russen… Gedaan Afrikaanse gasdeals en uranium tegen een voordelige prijs (de omrekening “franc CFA”). Zonder goedkoop uranium valt de hele EU-energieomschakeling in duigen. Van wind en zon alleen kunnen we niet leven…
Macron, oorlogsleider
Een Indische kijk op Macron als oorlogsleider:
Macron vindt zichzelf opnieuw uit als oorlogspresident. Het is de laatste troef die Frankrijk heeft. Het heeft zijn industrie goeddeels kwijtgespeeld, heeft een slepend handelstekort. Duitsland heeft nog altijd een vrij groot overschot ondanks de slechte economische cijfers. Maar Frankrijk heeft een eigen atoomwapen en een leger dat tot voor kort nog postkoloniale expedities tegen “terroristen” uitvoerde. Lukt een West-Europese interventie in Oekraïne onder Franse leiding niet, dan hoopt hij nog altijd dat de Amerikaanse troepen tussenkomen.
Meloni beseft dat dat laatste niet zal gebeuren. De NAVO-EU-landen zullen zelf de kastanjes uit het vuur moeten halen. Decennia lang zullen ze voor de militaire, financiële en economische gevolgen opdraaien.
Bij onze oosterburen wordt de strijd tegen de AfD niet bepaald met fluwelen handschoenen gevoerd. Alle middelen zijn goed om hun opmars te stuiten. Zelfs wetenschappelijke onderzoeken, die moeten bewijzen dat voor de AfD stemmen niet goed is voor de gemoedsgesteldheid der bevolking.
Conclusie: er is een goede én een slechte boodschap voor de AfD-kiezers. De slechte luidt dat stemmen voor de AfD de kiezer ongelukkig maakt. De goede daarentegen stelt dat dit niet hopeloos is, vermits de kiezers gemoedsgesteldheid zich snel herstelt als hij ophoudt voor de AfD te stemmen.
De resultaten van de zgn. representatieve studie, uitgevoerd door respectabele onderzoekers van het Berliner Wissenschaftszentrums für Sozialforschung (WZB). Deze raadpleegde tussen 2019 en 2021 meer dan 5.000 mensen over hun persoonlijke tevredenheid en concludeerde een tot dan onbekende oorzaak. Personen, die voor de AfD stemmen, zijn volgens het onderzoek duidelijk ontevredener over hun persoonlijke en financiële toestand dan kiezers der andere partijen.
Dat kiezers voor de oppositie kiezen omdat ze niet tevreden zijn met de regering, daarop komen de zgn. onderzoekers niet. En bovendien gaat men ervan uit dat àls er een onderzoek tot een bepaalde conclusie komt, dat die conclusie dan ook het bewijs is dat de reden van het onderzoek wel degelijk klopt.
Misschien bieden oogkleppen en muilkorven een oplossing…
Het gaat van kwaad naar erger. Telkens er een rechtse partij in Duitsland succes kent, worden er alle registers open getrokken om de partij in een slecht daglicht te stellen. Alle middelen zijn goed: waterdragers van de media, ‘collega-politici’, verdachtmakingen, bedreigingen, chantage en ja, zelfs met geïnfiltreerde partijleden, die op een gepast ogenblik een faux pas plaatsen die in het o zo democratische Duitsland de erfzonde wakker maakt.
Maar dat Grüne ministers liegen over hun diploma, over hun examens, over hun studies, dat ze tienduizenden euro’s over de balk gooien voor kappers, schminksters, fotografen… dat moet kunnen. Alsof Duitsland daardoor ‘democratischer’ wordt…
Bovengenoemd citaat is verbonden met het WEF (World Economic Forum) met aan het hoofd Klaus Schwab. Over de aankondiging dat hij tegen het einde van het jaar zich terugtrekt, zal niemand een traan laten. Wie zijn opvolger wordt is voorlopig nog niet bekend.
Let wel, Klaus Schwab (86) voelt zich nog te jong om helemaal op zijn financiële lauweren te gaan rusten. Hij zal de positie van voorzitter van de Raad van Bestuur van het WEF op zich nemen. Belangeloos… vanzelfsprekend!
Kort voor de EU-verkiezingen probeert de Duitse bedrijfswereld de strenge oekazes van het klimaatpact te ondergraven. Met stijgend succes: de volledige verbanning van de brandingsmotor is niet meer zo evident als het leek.
De “Green Deal” is (was?) het paradepaardje van de EU-commissie en in het bijzonder van de klimaatpaus Timmermans. In het verlengde daarvan meende de Vlaamse klimaatpausin Zuhal Demir hem de loef te moeten afsteken. Beide werden (worden?) voor hun groene regeldrift door de kiezer afgestraft.
Tegen 2050 moet en zal de EU “klimatneutraal” zijn. De verbrandingsmotor zou tegen dat jaar totaal verboden moeten zijn. De Vlaamse regering met een onvermoeibare Zuhal Demir trekt zelfs nog 20 jaar af van de EU-doelstellingen.
Demir en de Vlaamse regering stemden de verplichting om een warmtepomp te installeren en voerden het aanstaande verbod op verbrandingsmotoren vanaf 2029 in.“Hypocrisie ten top”, zegt Vlaams Parlementslid Bart Claes. Verneem meer over hoe Demir de verkiezingsbui ziet hangen en hoopt dat de kiezer haar “groene” politieke beslissingen op 9 juni vergeten heeft: Zuhal Demir noemt eigen beleid ‘knettergek’ en onbetaalbaar
De Duitse bedrijfswereld – auto- en chemiebranche – willen aanpassingen aan de rigoureuze EU-wetten.
BMW-baas Oliver Zipse wil met de hulp van bio- en E-brandstof de verbrandingsmotor een langer leven geven en wil meer realiteitszin.
Lufthansa-CEO Carsten Spohr klaagt de „EU-reguleringswaanzin aan en wil de percentages voor vermenging met synthetische kerosine veranderen.
In de Green Deal heeft de EU-commissie haarfijn gedefinieert hoe EUropa tegen 2050 klimaatneutraal moet worden. De Duitse bedrijven stellen niet het doel in vraag (… dat durven ze niet…), maar wel de overdreven regelneverij en de strenge tijdlijn.
Een fotootje delen van uw (klein)kindje in het bad… een gelukzalig moment aan het strand met je ijsjeslikkende peuter in zijn blootje… Vreugdevolle herinneringen. Als het aan de EU ligt, let je beter op je tellen. Of beter op de afbeeldingen op je GSM.
Een EU-plan om smartphones te scannen op kinderpornografie stuit op kritiek van experts. Zij vrezen privacyschending en valse beschuldigingen. De EU wilmeekijken in uw telefoon.