De staatszenders zijn overal in hetzelfde poco bedje ziek. Het land b is geen uitzondering. Ook in Duitsland wordt de volgzame tv-kijker dag na dag gehersenspoeld opdat hij zich geen vragen meer stelt, opdat hij zich neerlegt, opdat hij het denkproces als een overbodige last van zich afschudt.
Gisteravond op ARD Panorama: een “stinkendrijke” met een privé vliegtuig wordt met de nodige verontwaardiging getoond… en vervolgens de conclusie eraan verbonden dat hoe meer CO2-uitstoot, hoe rijker de zondaar. Of omgekeerd. Kortom: rijkdom is schadelijk voor het milieu en verantwoordelijk voor de moord op onze planeet. Compleet met een preek. Andere meningen: nul. En zelfs als die er waren, zouden ze sowieso slechts even aan bod mogen komen om ze nadien deskundig de grond in te boren. Dat een kapitaalkrachtig iemand of organisatie meer middelen heeft om een eigen vliegtuig, boot, villa’s, eilanden, stoeterijen e.d. te bezitten geeft hem inderdaad meer mogelijkheden om CO2 uit te stoten, maar dit te misbruiken om te pleiten voor een quasi communistisch systeem heeft niets meer met neutrale berichtgeving te maken.
Op het idee dat de hele zgz. klimaatvriendelijke rimram zoals zonnecellen, warmtepompen, elektrische auto’s en moderne energiezuinige woningen voor menig gezin veel te duur zijn, dat slechts begoede of rijke mensen het zich kunnen permitteren “de planeet te redden”, dat is voor het journaille ondenkbaar. Feit is: hoe armer men is, des te groter is de kans dat men een oude auto en dito verwarming heeft, in een slecht geïsoleerde woning leeft. En omdat het journaille graag uitpakt met schokkende feiten die in hun gedachtengang passen wordt de rijke stinkerd-met-privé-vliegtuig vergeleken met de duizenden mensen die nog met oudere auto’s rijden, geen warmtepompen hebben en het zich niet kunnen permitteren zich een klimaatneutrale woning aan te schaffen. Die duizenden mensen die worden financieel gestraft voor hun criminele leefwijze. De rijke stinkerd kan een aflaat kopen door een gift – financieel aftrekbaar – te doen aan een goed milieudoel.
Echter de deelnemers aan internationale betweterssamenkomsten zoals het WEF, de Bilderberg-groep, de EU en andere sport- en cultuurconferenties waarbij de “elite” ons de les leest, maar zelf de balk-in-eigen-oog niet wil zien, die blijven sowieso buiten schot. Die dicteren ons hoe we ons moeten gedragen… in ons eigen belang. “U zal niets hebben en u zal gelukkig zijn”. ((her)lees vorige bijdragen onderaan)
Enkele voorbeelden van een perfide oplossing: elke Duitser zou in de toekomst een soort CO2-tegoedkaart met punten krijgen, zogezegd om tot “een bepaalde vorm van eerlijke verdeling” tussen arm en rijk te komen. En als men zijn “tegoed” niet helemaal opgebruikt heeft, dan zou hij het CO2-overschot, dat hij nog mag uitstoten, kunnen verkopen aan rijkere burgers zodat die hun tegoed kunnen overschrijden. De armere kan zich dan met de opbrengst eens een dure biefstuk van een vervuilende koe kopen…
Waarom meisjes niet meer voor arts mogen studeren? “Er zijn verschillen tussen een perfect verstand (mannen) en een onvolmaakt verstand (vrouwen). En dat is waarom internationale wetten van generlei waarde zijn in de ogen van God.”
Taliban official: “there are differences between a perfect mind (men) and a flawed mind (women). So all international laws can be broken in the face of God's law.”
In the 21st century, women in Afghanistan are seen to be worth less than a man.pic.twitter.com/0zJskLEJZc
Elk jaar reikt de universiteit een of meerdere eredoctoraten uit, maar ter ere van de honderdste verjaardag krijgen alle zeven faculteiten de kans om hun eigen gekozen kandidaat te lauweren. De ontvangers zijn uitgekozen met het oog op de Radboud-lustrumgedachte van ‘betekenis’.
“Van Ranst verdient het eredoctoraat wegens zijn moedige rol in het propageren van op wetenschap gebaseerde adviezen en standpunten tijdens de coronacrisis. Daarmee is hij een belangrijk voorbeeld van een geëngageerde wetenschapper die een significante impact heeft. Hij is een boegbeeld voor de wetenschap”
U vindt onderaan een citaat uit haar boek. Niet verplichte lectuur. We gaan er desondanks even op in.
Martha Nussbaum vindt dat natuur en wildernis ten prooi vallen (sic) aan een verkeerde benadering, nl. de foute, geweldgeoriënteerde mensheid tégen de kosmische moraal en het gebod van de gelijkheid. Om die reden moet men (… wij, met z’n allen) in het rijk der wilde dieren voor gerechtigheid zorgen… om het simpel uit te drukken met een voor de hand liggende vergelijking: de voortzetting van het feminisme als bescherming tegen mannen kan men ook toepassen bij de bescherming van een gazelle tegen leeuwen. En neen, dat betekent niet dat men mondiaal safaritochten moet organiseren om leeuwen neer te knallen zodat ze de arme gazellen niet meer kunnen verslinden. Het ligt nochtans – vanuit Nussbaums logica – voor de hand dat de natuur omgevormd moet worden en dat elke diersoort, zoals in een ouderwetse dierentuin, in een eigen reservaat moet gehouden worden, waar ze onder elkaar zijn, en die geen toegang biedt voor buitenreservaatse dieren.
Martha Nussbaum verwerpt het argument dat de natuur gewoon zó in elkaar steekt, omdat – zo vindt zij – dat de mens dominant is en om die reden ook verantwoordelijk is voor het welzijn van de dieren.
We hebben geen filosofie gestudeerd, evenmin hebben we de mogelijkheid studenten te hersenspoelen, we beschikken slechts over ons gezond verstand. Het stoort professores Nussbaum dat dieren andere dieren opeten. Het zou niet mogen gebeuren, vindt zij. Als mensen hebben wij, zo stelt Nussbaum, de verantwoordelijkheid voor alles wat er leeft, ook voor wilde dieren, die dringend een vredesakkoord moeten sluiten met hun menukaart.
U hoeft Nussbaums redenering over een utopische wereld niet te begrijpen. U hoeft zelfs niet proberen er begrip voor op te brengen. Niet iedereen heeft het geluk gehad zijn filosofische horizon aan de universiteit te kunnen verruimen. Zij verwijt de natuur dat deze zich niet voegt volgens haar filosofisch-dictatoriale wenswereld. Leeuwen die vegetariër zouden moeten worden… en dat ondanks de moedwillige uitroeiing van de boerenstiel… onder welk ministerie zou die bevoegdheid vallen?
Should we try to leave nondomesticated animals alone in “the wild,” imagined as their evolutionary habitat, but also known to be a place full of cruelty, scarcity, and casual death? Or do we have a responsibility to protect “wild” animals from scarcity and disease and to preserve their habitats? And what about predation of vulnerable animals by other animals? Could it possibly be our responsibility to limit that? Can we envisage such a thing as a multispecies society, where “wild” animals are concerned?
And what is “the wild”? Does it even exist? Whose interests does this concept serve?
My answers to these questions will be, in some cases, controversial. But my conclusions, albeit provocative, are also tentative, since we are searching for new ways to think and act in a world dominated everywhere by human power and activity.
The fascination of an idea of “wild” Nature lies deep in the thinking of the modern environmental movement. The idea is entrancing, but also, I believe, deeply confusing. Before we can make progress, we have to understand its cultural origins and the work it was meant to do for those who employed it.
Here, in a nutshell, is the Romantic idea of Nature: Human society is stale, predictable, effete. It lacks powerful sources of energy and renewal. People are alienated from one another and from themselves. The Industrial Revolution has made cities foul places where the human spirit is frequently crushed (as in Blake’s “dark Satanic Mills”). By contrast, out there somewhere—in the mountains, in the oceans, even in the wild West Wind—there beckons something truer, deeper, something uncorrupt and sublime, a type of vital energy that can restore us, because it is the analogue of our own deepest depths. Other animals are a large part of this “wild”: of Nature’s mysterious and vital energy (think of Blake’s “Tyger, tyger, burning bright”).
Nog niet helemaal. Aan het eerste luik “dat we niets zullen bezitten” wordt getimmerd. Het tweede luik, “dat we ook gelukkig zullen zijn”, kan pas verwezenlijkt worden als men de bevolking kan overtuigen zich massaal aan te melden voor een vrijwillige lobotomie.
Het einde van privébezit is volgens het WEF essentieel en kan worden toegepast op alles, van auto’s tot privéwoningen.
You will own nothing and be happy
In een paper gepubliceerd door het WEF beweren de elites van Davos dat het gemeenschappelijk delen van auto’s onderdeel moet worden van een ‘circulaire aanpak‘ om de wereldwijde vraag naar edele metalen en fossiele brandstoffen te verminderen.
De mondiale elites in Genève, Zwitserland, instrueren nu hun Young Global Leaders in regeringen over de hele wereld dat veel te veel mensen een eigen auto bezitten en dat die uit de markt moeten worden geprijsd met enorme stijgingen van de brandstofprijzen.
Ook al is het slechts een symbolische geste, dan nog kan de Israëlische en VSA regering deze niet gewoon negeren. Ben Gvirs onaangekondigde bezoek aan de Tempelberg wekte verontwaardiging en ongerustheid over de mogelijke gevolgen. Morgen staat er een dringende vergadering van de VN-Veiligheidsraad op de agenda:
Israël is niet onder de indruk van VN-resoluties waarbij de bezetting van de Syrische Golanhoogte en de Palestijnse gebieden veroordeeld worden. “Trekken wij ons niets van aan,” zegt Netanyahu, “wij doen gewoon voort. Heel dat gebied is sowieso van ons.”
Bij verschillende nieuwsbronnen verscheen een filmpje van een bewakingscamera die toont hoe twee jonge mannen graven van christenen en vooraanstaande Palestijnen vernielen. De Jerusalem Post gaat verder dan sommige behoedzamere bronnen, die liever niet opvallen bij de huidige politiebaas, en stelt dat het extremistische joden zijn.
Twee vermoedelijke joden werden op camera vastgelegd terwijl ze tientallen christelijke graven vernielden in Jerusalems historische Oude Stad op nieuwjaarsdag. Het lijkt om jonge mannen te gaan; ze dragen keppeltjes en tzitzits (geknoopte kwastjes aan de vier uiteinde van een sjaal), typisch voor de ultraorthodoxe joden.
Dit vandalisme is geen alleenstaand geval. Het volgt het patroon van aanvallen op christelijke plaatsen in Israël. Gedurende de laatste tien jaar hebben “vandalen” (… retoriek te vergelijken met de bij ons gangbare “jongeren” maar dan met een joodse pédigrée) andere begraafplaatsen, kerken en kloosters verschillende keren in het vizier genomen, o.a. de Basiliek te Nazareth, katholieke en grieks-orthodoxe gebouwen, alsook moskeeën.
De politie zal de zaak onderzoeken.
Religieuze leiders in het land hebben herhaaldelijk aangevoerd dat Israëlische kolonisten en andere joodse extremistische groepen proberen hen uit de Oude Stad te verdrijven, omdat zij vinden dat dit gebied uitsluitend aan joden toekomt. Zij stellen dat er extremistische joodse groepen zijn die op christenen spuwen. Talrijke christenen in Jerusalem zijn Palestijnen; bij de overledenen van b.g. begraafplaats waren belangrijke Britse christenen in het voormalige Palestina.
Niet alleen de doden worden belaagd. Joodse kolonisten en de politie legden midden december, bij het krieken van de dag, toen iedereen nog sliep, beslag op een grondstuk, eigendom van de Grieks Orthodoxe Kerk in bezet Oost-Jeruzalem. Lokale bevolking en getuigen vertelden aan de media dat tientallen kolonisten het 5000 m2 grondstuk in het Palestijnse Silwandistrict (westelijke Jordaanoever, ten zuiden van Oud-Jeruzalem) bestormden. Begeleid door de politie, plaatsten ze vervolgens een hek erom heen en installeerden bewakingscamera’s. Silwanbewoners haastten zich ter plaatse om de in beslagname te verhinderen maar werden aangevallen door de veiligheidsdiensten. Naar verluidt werden drie jonge Palestijnen gearresteerd en werden zowel mannen, vrouwen als kinderen geslagen. Meer achtergrondinfo vindt u hier.
Mogen we dit gangsterpraktijken noemen een zgn. democratische staat onwaardig?
En dan was er nog de in beslagname van een hotel door kolonisten:
“Opvallend is overigens dat deze ‘Joodse Taliban’ de seculiere staat Israël niet eens erkent, geen belastingen betaalt en ook vrijgesteld is van legerdienst.“
“Voor de persoonlijke carrière van Netanyahu was deze verkiezing van levensbelang: er liepen drie rechtszaken vanwege machtsmisbruik, fraude en omkoping. Volgens de aanklachten heeft hij voor honderdduizenden euro’s aan geschenken aangenomen van bevriende rijken, in ruil voor gunsten, en zou hij telecomgigant Bezeq een voorkeursbehandeling hebben gegeven, in ruil voor positieve berichtgeving in de media.”
“Netanyahu is een overlever en raspoliticus, een kat met dertien levens die er niet voor terugdeinst de grenzen van de rechtstaat op te zoeken.“
Hopelijk moet Johan Sanctorum niet onderduiken na het recente opiniestukje in zijn dagboek, Acta Sanctorum, waaruit hierboven enkele korte citaten:
