Wat ben je met zo’n boodschap van je president?

Dat de volkeren niet verbleken, zoals voor een dievegge…”

Terugblik…

Donderdag vierde Frank-Walter Steinmeier samen met de politieke elite en uitverkoren gasten het 75ste jubileum van de grondwet der Bundesrepublik Deutschland. Zoals in elk land wordt dan ook het volkslied ten gehore gebracht en gezongen.

De Duitse nationale hymne, het door August Heinrich Hoffman von Fallersleben gecomponeerde “Lied der Deutschen” (1841) werd echter lichtjes aangepast.

De actrices Katharina Thalbach en Andreja Schneider zongen immers een variante, nl. de door een minderheid gekende versie „Kinderhymne“ van Bertolt Brecht. In plaats van „Einigkeit und Recht und Freiheit für das deutsche Vaterland“ (Eenheid en recht en vrijheid voor het Duitse vaderland) de woorden „Anmut sparet nicht noch Mühe, Leidenschaft nicht noch Verstand“ (Genade bespaart geen moeite, hartstocht bespaart geen begrip).

De melodie is dezelfde in de versie van Brecht. De tekst van Bertolt Brecht het tegenovergestelde. Zijn “Kinderhymne” (1950) kwam er als tegenreactie tegen Konrad Adenauers beslissing om de derde strofe van het “Lied der Deutschen” als nationaal lied te laten zingen. Brechts tegenontwerp bleef zonder succes: in 1952 besliste Adenauer samen met de toenmalige Bundespresident Theodor Heuss dat het “Lied der Deutschen” de officiële Duitse hymne zou worden van de jonge Bundesrepublik.

De huidige president Steinmeier (van socialistische signatuur) kreeg onderstaande versie te horen, waarbij Duitsland vergeleken wordt met een dievegge, een bandiet.

Traditie, geloof, cultuur in Maastricht

… Heel iets anders dan de decadente, wansmakelijke regenboogstoeten…

De Sint Servaasprocessie is een jaarlijkse religieuze processie, een eeuwenoude traditie, die plaats vindt op de eerste zondag na 13 mei in Maastricht. De processie begint bij de Sint Servaasbasiliek en eindigt bij de O.L.Vrouw Sterre der Zee-basiliek.

Voor de geïnteresseerden: https://www.bezoekmaastricht.nl/blog/maastricht/schatgraven-naar-religieuze-kunst-in-maastricht

Zondagochtend met een Corsicaanse hymne aan O.L.Vrouw…

… tevens een uiting van nationalisme: traditie, geschiedenis, geloof, volksverbondenheid, verzet tegen de unitaire Franse staat, alles vervat in onderstaand lied.

Diu vi salvi Regina is het volkslied van Corsica. Het is afkomstig van het Regina Salvo, een geestelijk lied gewijd aan de Heilige Maagd dat in 1097 werd geschreven door Adhémar, bisschop van Le Puy.

Het lied werd in 1681 voor het eerst gedrukt, in het Dottrina cristiana spiegata in versi van Innocenzo Innocenzi, uitgegeven te Napels. In 1735 verscheen er een tweede gedrukte versie.

In 1735 werd het door Corsicaanse nationalisten aangewezen als volkslied van Corsica, toen zij de onafhankelijkheid van Corsica uitriepen en zich onder de bescherming van de Maagd Maria plaatsten. (tekst)

Ongewoon duet

Yma Súmac, pseudoniem van Zoila Augusta Emperatriz Chavarri del Castillo (Ichocán, 13 september 1922 – Los Angeles, 1 november 2008), maakte als Peruaanse zangeres in de jaren vijftig furore als vertolkster van exotische muziek. Zij werd voornamelijk bekend vanwege haar stembereik dat vier octaven omvatte. In Nederland en België is men vooral bekend met de zang van Súmac, door de zingende heks uit het sprookje De Indische Waterlelies in de Efteling. Meer…

In Malaga kon de Paasprocessie wel doorgaan

In verschillende Spaanse steden, zowel in het westen als in het oosten van het land, kon de befaamde Paasprocessie voor de Semana Santa, wegens extreme weersomstandigheden niet doorgaan. Maar in het zuiden, in Malaga, wel. Wie ooit in Spanje verbleef tijdens deze periode zal zich de sfeer en inzet van de deelnemers herinneren.

En neen, de Spaanse processiedeelnemers zijn geen sympathisanten van de KKK. Dat wist u wellicht wel.

De punthoeden – capirotes – die de Nazarenos dragen zouden volgens sommige historici ontstaan zijn tijdens de Spaanse Inquisitie (1478 – 1834). Zondaars zouden een punthoed moeten dragen tijdens hun tocht door de straten als vorm van publieke vernedering. De kleur bepaalde hun soort straf, resp. zonde.

Nadien bleven mensen deze hoeden dragen als vorm van penitentie. De katholieke Broederschappen bleven dit doen, met elk hun eigen kleuren. Stilaan werden de hoeden hoger en de dragers konden anoniem hun zonden belijden zonder dat ze door het publiek vernederd werden.

Heden dragen uitsluitend katholieke Broederschappen de capirotes. En ze zijn geen teken meer van publiek schuldbesef en penitentie. Integendeel, de Broederschappen dragen hun punthoeden en traditioneel kostuum met terechte fierheid. (explore la terra)