Waarom vindt Sela het zo belangrijk om nieuwe liederen voor de kerk van nu te maken? Voor we hier wat over vertellen is het goed om te beseffen dat de kerk altijd een zingende gemeenschap is geweest. De naam Sela bijvoorbeeld komt uit een eeuwenoude muzikale traditie. ‘Sela’ wordt in de psalmen gebruikt als muzikale aanwijzing, gegeven door de koorleider net voordat de muziek aanzwelt.
Ook in de vroege kerk was muziek belangrijk. Paulus schrijft in zijn brief aan de Efeziërs: “Zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest u ingeeft. Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus.”
De vroege kerk zong in eenheid liederen in de naam van de Heer Jezus Christus. Voor de kerk van nu in de eenentwintigste eeuw klinkt deze oproep opnieuw. Vind elkaar in (nieuwe) liederen die over traditionele liedculturen, muziekstijlen en kerkmuren heen gaan. Samen zingen, één van geest en één van hart in Christus.
“Het is kerstmis!”Het lied zou om een flamenco-geïnspireerde ode aan Kerstmis, aan de geboorte van Christus, gaan. Naar ons aanvoelen, heel raar: klinkt eerder als een strijdkreet dan een ingetogen kerstlied! Bij het begin van de video dachten we dat het kindje zou geofferd worden in de koperen ketel. Niet dus.
… Nochtans steekt de film niet zo zeer de draak met Jezus, maar wel met de manier waarop leiders gedachteloos gevolgd worden door een hersenloze massa die niet liever wil dan dat een ander voor hen nadenkt…
Life of Brian: Op de avond dat Jezus Christus geboren wordt, wordt in het stalletje ernaast ook Brian geboren. Op volwassen leeftijd sluit Brian zich aan bij het Volksfront van Judea: een organisatie die zich tegen de Romeinen verzet. Door een speling van het lot wordt Brian echter aangezien voor de messias, en wordt alles wat hij zegt en doet heilig verklaard. Dit tot grote ergernis van Brian, die helemaal geen behoefte heeft om een volk te leiden. Ook de Romeinen zijn niet zo blij met de komst van deze messias.
Wij kozen dit fragment dat als het ware de krankzinnige wereld van vandaag binnen een tijdspanne van enkele minuten voorstelt. Of de film vandaag nog zou kunnen gedraaid en getoond worden is eerder twijfelachtig. De volledige film kan u hier (her)bekijken. Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.
Eigenlijk wel bijzonder om te zien hoe zo’n smartlap nu een hele andere betekenis heeft gekregen, alleen al door de titel. In de zestiger jaren was de tekst van Johnny Hoes waarschijnlijk een oprecht anti-racistisch kerstlied.
De liedjes van de Zangeres zonder Naam, Mary Servaes, gingen vaak over mensen in de zelfkant van de maatschappij, die zich moeizaam door het leven slepen – genre “Ach vaderlief, toe drink niet meer”. Dat is dan waarschijnlijk ook een beetje de boodschap in het lied‘Hij was maar een neger’, waarbij u ons liefst geen verkeerd-geïnterpreteerde woorden in de mond mag leggen.
De “Zangeres zonder Naam” bracht de plaat uit onder haar eigen naam “Mary”: de tekst vindt u onder dit bruggetje.
Gustav Theodore Holst (Cheltenham, 21 september 1874 – Londen, 25 mei 1934) is een componist die niemand lijkt te kennen, al kent iedereen The Planets. Hij was van Duitse, Engelse, Zweedse en Letse afkomst en werd geboren als Gustavus Theodore von Holst. In 1919 liet hij officieel het ‘von’ achterwege (waarop zijn familie hoogstwaarschijnlijk toch geen rechten had).
Dit gebrek aan relatieve roem is een raadsel, want de kwaliteit van Holsts koor- en orkestmuziek (inclusief een aantal schitterende werken voor harmonieorkest) is meestal hoog. Misschien komt het mede door Holsts afkeer van publiek vertoon. Zo legde hij zich na het succes van The Planets toe op meer introverte onderwerpen, waaronder de prachtige Hymn of Jesus uit 1917. Dit is typisch een werk waarvan je je bij kennismaking afvraagt waarom het niet algemeen bekend is (al schijnt het werk destijds wel succes te hebben gehad). Er is echter ook iets aan de hand met de continuïteit van Holsts ontwikkeling als componist, alsof technische uitdagingen hem meer prikkelden dan een consistente stijl. Grove Music Online haalt in dit verband een intrigerende uitspraak van Holsts dochter Imogen aan: ‘As soon as he had made his point, he stopped’. (Muziekweb)
In the bleak midwinter Frosty wind made moan Earth stood hard as iron Water like a stone Snow had fallen Snow on snow on snow In the bleak midwinter Long, long ago Angels and Arc Angels May have traveled there Cherubim and Seraphim Thronged the air But only his Mother In her maiden bliss Worshiped the beloved With a kiss What can I give him? Poor as I am If I were a shepherd I would give a lamb If I were a wise man I would do my part But what I can I give him Give him my heart Give him my heart
De BBC meldt dat een “groep van experten” de beste film ooit gekozen heeft. Wie dan denkt aan gerenommeerde regisseurs en bekende kaskrakers, kortom iconen uit de filmwereld, regisseurs zoals Hitchcock, Scorsese, Spielberg… , filmen zoals Casablanca, The Godfather, Schindler’s List, Das Boot, The Silence of the Lambs, Gaston & Leo’s Paniekzaaiers (… grapje!)… heeft een te beperkt gezichtsveld.
We gaan u niet vragen ernaar te raden. U kùnt het gewoon niet raden. Voor zover wij weten is de film onbekend. Maar… volgens experten van wereldklasse. De nec plus ultra van ‘s wereld filmen.
“Jeanne Dielman, 23 quai du commerce, 1080 Bruxelles”.
???? “Wat heeft die Franstalige Jeanne uit Brussel hiermee te maken?” hoor ik u denken. Alles. Het is nl. de titel van de film. De regisseuse is een gewisse Chantal Akerman. Even onbekend als Jeanne, de film, menen wij. Onterecht, volgens de “groep van experten”. Dat de film bij de brede massa – en zelfs bij de kleine uitgelezen groep cinefielen – geen belletje doet rinkelen, ligt eraan dat hij uitsluitend als DVD bij Amazon te koop is als Frans of VSA-importproduct, o.a. bij https://www.mylum.tv/nl/films/jeanne-dielman. U kunt er voor meer dan 3 uren bij gaan zitten en is ongeveer even slaapverwekkend als de nieuwjaarstoespraak van de belgische Coburger.
Hij werd blijkbaar door een moedige cinefiel met weinig kennis van de Franse taal geladen en op zijn YT-kanaal geplaatst. U moet zijn gezicht en commentaar gewoon wegdenken mocht u toch willen kijken. Hij geeft in het begin een beschrijving: een dag – of misschien meerdere dagen – uit het leven van Jeanne. Hij noemt het “een trage film”. Juist. Mocht hij nog trager zijn werd hij achteruit gedraaid. Ons ontbreekt het geduld om de film te bekijken, we klikten verschillende keren op de tijdlijn, maar we gingen wel op zoek naar het scenario. Hou u vast: “Een eenzame, ritueel-geobsedeerde weduwe doet haar dagelijkse klusjes, poetst haar appartement waar ze woont met haar tienerzoon en verdient af en toe iets bij om de eindjes aan elkaar te knopen. Als één van haar klanten haar een allereerste orgasme bezorgt, dan verliest ze de controle over haar leven.”
https://youtu.be/1-hYWnBQwJk
Een film van 3 u 30 minuten over een vrouw die een eerste keer een orgasme beleeft. En dat moet dé béste film aller tijden voorstellen. Maar hij is wel gedraaid door een vrouw en heeft een vrouw in de hoofdrol. Vrouwenquota in het kwadraat.
“… De leerling van Anton van Wilderode bleef in zijn korte voordacht bescheiden en liet weten slechts te hebben gedaan waar zijn hart hem heeft toegeroepen. Hopende op toekomstige beleidsveranderingen liet Van Oevelen weten dat het op het moment vooral aan de politiek ligt dat de samenleving de verkeerde kant op gaat en niet aan de Vlamingen zelf… en natuurlijk aan ‘die domkop van een staat’.”
Hector is in de Vlaamse Beweging een monument. Dichter en schrijver, maar vooral Vlaams-nationalist. Zijn 85ste verjaardag werd afgelopen weekeinde gevierd: Gedichten van Hector hebben ons wakker geschud – ReactNieuws. Onze redactie sluit zich graag aan bij de gelukwensen!
Beelden van de 11-juliviering 2014 georganiseerd door de Gulden Sinjoren op het H. Conscienceplein, hartje Antwerpen: schuif tijdlijn door naar 1’32” voor de Hofdichter op het podium:
Aan mijn volk, om te onthouden Onthoud mijn volk, onthoud uw recht is oud, uw recht waaraan gij niet moogt laten raken! word staat, mijn volk of beter nog – word stout en kraak de onstaat die u in wil maken!
Laat de staat die nooit de uwe was, het politieke kikkerdom maar kwaken. Word stout en loop niet langer in de pas van ‘t anti-Vlaamse regiment van Laken.
Was ooit dit krakend land uw vaderland? Bestond er tussen ‘Herenvolk van ‘t zuiden en ‘t volkje van het noorden ooit een band? Jawel, zolang het noorden centen spuide…
Ziehier ons bloed, werd ooit aan ‘t front gezegd. Ziehier ons bloed, vergoten voor ‘t belgieksken. Ziehier ons Vlaamse bloed, wanneer ons recht? Het antwoord is bekend: voor Vlaanderen… nikske.
Pas als gij stout wordt, volk, wordt gij een staat die trots zijn eigen toekomst kan bepalen die welvaart brengt in plaats van loze praat van Leliaards die heulen met de Walen.
Wanneer een kleurpartij naar stemmen speurt en reeds herkauwde woorden blijft herkauwen, onthoud dan, volk, dat niks zo rap verkleurt als ‘t woord van gelen, groenen, rooien, blauwen, die belgisch zijn en dùs niet te betrouwen.
