Een dame, die een kledingzaak uitbaat in Salzburg, heeft er uiteindelijk niets anders op gevonden dan bij de ingang “omgangsregels” in haar zaak duidelijk te maken. Ze stelt dat menig buitenlandse toerist zich gedraagt zoals thuis, in de bazaar (souk)…
Ook in horecazaken zijn goede manieren dikwijls zoek. De pizzeria-uitbater stelt vast dat vooral Arabieren wellevendheid (nog) niet onder de knie hebben… of thuis gelaten hebben: “Ze doen alsof heel de wereld hen toebehoort…”
… en Edith Piafs “Non, je ne regrette rien”
Venetië heeft een tekort aan gondeliers, u weet wel, de stuurlui achterop een gondel, die liefst ook nog O Sole Mio kunnen zingen of neuriën.
De stad heeft daarom een cursus met afsluitend examen uitgeschreven, die moet leiden naar een gondellicentie. Jaarsalaris: 150.000 euro plus eventuele drinkgelden.
De baan is niet voor iedereen weggelegd. Vanzelfsprekend horen sterke armen en benen en een goed evenwichtsgevoel erbij. Waarschijnlijk ook een zwemattest. Bovendien moet men de jaren van verstand bereikt en de school succesvol afgesloten hebben. Ze moeten ook slagen in een voorlopige roeitest. Pas dan mogen ze deel nemen aan het theoretisch en praktisch examen van 40 uren. Pas dan, nadat ze in het bovenstaande geslaagd zijn, kunnen ze een licentie aanvragen.
De kosten van de cursus – ca. 1.000 euro – moeten de kandidaten zelf ophoesten. Een goede investering want een gondelier verdient ca. 150.000 per jaar plus eventuele drinkgelden. Het salaris hangt van verschillende zaken af, bv. het aantal roeibeurten, het vaarplan, het eventuele lidmaatschap van een vaaragentschap of roeien als zelfstandige. In elk geval kunnen slechts vijf passagiers in de gondel plaats nemen. Bovendien moeten de gondeliers verplicht hun traditionele uniform met een wit-blauw of wit-rood hemdje en strohoed dragen. Jeans en sportschoenen (zgn. sneakers) zijn streng verboden.
In het middeleeuwse Venetië werden slechts gondels toegelaten; andere scheepstypes waren verboden. Naar verluidt zouden tijdens de bloeiperiode van Venetië 10.000 gondels door de kanalen gevaren hebben. In de 18de eeuw werd een wet gestemd, die de grootte en uitzicht van de gondels bepaalde. Ze mogen uitsluitend in het zwart geverfd worden.
De dubbele draaitrap, een architectonisch en technisch wonder, bevindt zich in de Grazer Burg (Steiermark, Oostenrijk). Burg Graz werd in het jaar 1438, onder de leiding van de heilige Roomse Keizer Friedrich III gebouwd en door diens zoon, Maximilian, in de jaren 1494 tot 1500 uitgebreid.
In deze burcht leidt een dubbele draaitrap via twee verdiepingen naar de toren. Het is een architectonisch meesterwerk en werd dikwijls als symbool van de eeuwigheid geïnterpreteerd. De Grazer bevolking noemt hem “de trap van de verzoening”… immers, als de wegen zich scheiden, dan vindt men zich uiteindelijk ergens verenigd terug. De trap heeft nog een naam, de “Busserl-Treppe”, de kusjestrap, omdat men zich op elke verdieping omarmt en kust.
De Domspatzen willen met dit lied de hoop een stem geven. Immers, de wereld heeft nood aan hoop: de hoop opdat de miserie veroorzaakt door oorlog, ziekte en onrecht zou stoppen. Het lied bestrijkt in drie strofen de dag en bouwt een verbinding tussen de drie deugden: hoop, geloof en liefde.
Mocht u zich afvragen wat het lied betekent:
Oh ja het is waar, ik voel mij vandaag
Anders dan anders, begrijp me goed
Mijn huis stond overal op de wereld
Er is geen plek waar ik zo van houIk stal harten, deed andere pijn
Maakte vrienden en verloor er een paar
De laatste dagen ben ik bang
Dat ik zo naar jou verlangIk zal je zeggen dat ik trots ben
En mijn gedachten liggen dicht bij jou
Friesland jij roept mij, ja ik wil naar huis
En zou ik ooit een vreemde worden
En jouw grond voelt niet meer alsof hij van mij is.
Friesland o Friesland ik hunker naar jouO Friese grond, jij geeft mij brood
De groene weide de geur van hooi
De luchten wild, je meren wijd
Dat is mijn beeld van die tijd Ik vertel verhalen, ik zing van jouw land
Het is waar ooit mijn leven begon
Het verwondert mij hoe het kan
Dat ik mezelf vandaag niet benIIk zal je zeggen dat ik trots ben
En mijn gedachten liggen dicht bij jou
Friesland jij roept mij, ja ik wil naar huis
En zou ik ooit een vreemde worden
En jouw grond voelt niet meer alsof hij van mij is.
Friesland o Friesland ik hunker naar jouLaat me je vertellen dat ik van je hou
En dat ik heel de tijd aan je denk
Friesland je roept me
Nu ga ik naar huisEn mag ik ooit een vreemde worden
Dan weet je dat het me meer dan verdrietig maakt
Want Friesland is nu alles
wat ik ooit heb gehad.
Doornroosje van Loulan (1800 v. J. -C) : een perfect bewaard mysterie
Ontdek de perfect bewaarde mummie van Loulan: Doornroosje, een van de 200 mummies gevonden in de westerse woestijnen van Xinjiang in China. Deze raadselachtige figuur, overleden op de zijderoute op 40-jarige leeftijd, biedt een fascinerende blik op de etnische diversiteit van die tijd. Met haar scherpe wangen, haar hoge neus en haar gevlochten blond haar daagt de Doornroosje van Loulan de historische overtuigingen uit, wat bewijst dat de blanken 3800 jaar geleden deze verre landen hebben bereikt.
Gekleed in rode jurken die nog intact zijn, zijn schoonheid en bewaring buitengewoon. Deze vaststelling roept nog steeds mysterieus en controversieel op, vooral tussen de Oeigoeren van de regio en de Chinese leiders. De mummie van Loulan vertegenwoordigt een belangrijk stukje geschiedenis, verweven met de oude handelsroutes van de zijderoute en de complexe culturele identiteit van de regio.
Een blik in de verre voorafgaande geschiedenis van Loulan: