Categorie archieven: Cultuur
Hij leerde zijn volk lezen.
Hendrik Conscience
Van Belgicist, die deelnam aan de Belgische revolte van 1830 tot auteur van ‘De Leeuw van Vlaanderen’. en ‘De Kerels van Vlaanderen’.
Komende zaterdag 15 februari brengen we een bezoek aan het Bormshuis waar een interessante tentoonstelling loopt over H. Conscience.
Welkom door Lieve Van Onckelen – Het leven van H. Concience door Luc Vermeulen.
Samenkomst te 14u ingang Bormshuis Volksstraat 30 Antwerpen.
Na het bezoek aan het Bormshuis brengen gaan we onze dorst lessen in een gezellig Antwerps café. Tot zaterdag!
Luc Vermeulen
Hendrik Conscience, Strijder voor Vlaamse taal en cultuur Antwerpen, 3 december 1812 - Elsene, 10 september 1883
Hij leerde zijn volk lezen. Dat is de meest gehoorde uitspraak over Hendrik Conscience. Die moet natuurlijk niet letterlijk genomen worden. Conscience was geen leraar, maar een schrijver die zich bewoog in de artistieke milieus van zijn tijd. Het volk dat hij zou hebben leren lezen is het Vlaamse. Het werk van Conscience had op dat volk inderdaad bijzonder veel invloed. Lees verder...
Jeugdsentiment
Even stilstaan bij deze “Kronkel”
Simon Johannes Carmiggelt (Den Haag, 7 oktober 1913 – Amsterdam, 30 november 1987) was een Nederlands journalist, columnist, schrijver en dichter. Onder het pseudoniem Kronkel publiceerde hij bijna veertig jaar vrijwel dagelijks een cursiefje in dagblad Het Parool, waarin hij gewone zaken op verrassende wijze omschreef, met oog voor humor in het verschil tussen ideaal en werkelijkheid. In de loop der jaren werd de schrijfstijl soberder en de humor treuriger. De selectie in jaarlijkse bundels en zijn voordrachten voor de televisie leverden hem een grote populariteit op. Meer…
Zondagochtend met een zinderende cello
Beter dan een dubbele espresso: hier word je meteen goed wakker van!
Sol Gabetta, een Argentijnse celliste van Frans-Russische herkomst, speelt het cello concerto no. 2, opus 119 van Charles Camille Saint-Saëns
Chinees Nieuwjaar alias “Het jaar van de slang”*
Het Chinese Nieuwjaar is de belangrijkste Chinese feestperiode die zich kenmerkt door maaltijden met de familie, de kleur rood, lampionnen en veel vuurwerk. De eerste dag valt ieder jaar op de tweede of derde nieuwe maan na de zonnewende, wat meestal eind januari of in februari is. Het feest duurt daarna nog 15 dagen, waarbij ook de laatste dag weer belangrijk is. In China zelf wordt het Chinese Nieuwjaar 春节 (chūnjíe) genoemd wat Lentefestival betekent. Meer: https://www.bezoekchina.nl/bestemmingen/china/de-chinese-cultuur/chinees-nieuwjaar-2025/.
Op verschillende plaatsen in China:
… en in Antwerpen:
*niet te verwarren met “Het jaar van den Bart”
Koester het verleden in het heden opdat het nog een toekomst heeft
Over het Vlaams erfgoed en het doorgeven van vuur.
.”.. Deze legislatuur kijken we waarschijnlijk aan tegen een 600 à 700-tal kerken die met de problematiek van herbestemming te maken krijgen. Er zijn 1.788 officiële cultusplekken, kerken dus, in Vlaanderen. Zonder de kapellen en de abdijen. Ik hoor nergens een visie. Bij de bisschoppen al helemaal niet. Het ene bisdom zegt iets anders dan het andere, om te beginnen. Ze willen enkel nog bezig zijn met het pastorale en de zorg voor het tijdelijke, daar houden ze zich niet mee bezig. Terwijl dat een foute keuze is.”
“Er is iets dat ik niet begrijp. Al die kerken zijn met een bepaald inzicht gebouwd. Waarom moet je ze onttrekken aan de eredienst, als je iets met die kerken voor de gemeenschap wil doen. Waarom?”
Lees: https://custodes.be/peter-de-wilde-agentschap-onroerend-erfgoed-over-het-vlaams-erfgoed/
Een dromerige zondagochtend met drie Keltische harpen
Jong begonnen…
Tot 1956 was het in Frankrijk heel normaal dat kinderen in de school tijdens de middagpauze een glas wijn te drinken kregen. Wijn gold toen als vast bestanddeel van de dagelijkse voeding en het gebruik ervan gold ook bij kinderen als algemeen aanvaard. Kinderen mochten toen tot een halve liter wijn per dag drinken, dikwijls aangelengd met water.
Pas in 1956 voerde de Franse regering een strengere regel in om het alcoholgebruik in scholen te verbieden.
Zondagochtend met een kinderkoor en een klein bootje
Het Canadese Hamilton’s Children Choir zingt een Venezolaans kinderliedje, gecomponeerd door Alberto Grau, over een klein bootje. De golven spelen ermee en dat hoor je in de verschillende ritmes en maatsoorten.
El barquito chiquitico
Había una vez un barquito chiquitico,
Había una vez un barquito chiquitico,
Había una vez un barquito chiquitico,
Que no podía, que no podía navegar
Pasaron una, dos, tres, cuatro semanas,
Pasaron una, dos, tres, cuatro semanas,
Pasaron una, dos, tres, cuatro semanas,
Y no podía, y no podía navegar
Y si esta historia no les parece larga,
Y si esta historia no les parece larga,
Y si esta historia no les parece larga,
La volveremos, la volveremos a contar.