“Exceptional” USA hebben…

… exceptioneel slechte manieren… Een onderzoek toont aan dat de gemiddelde Amerikaan geen waarde hecht aan goede manieren en ze dan ook niet overbrengt aan zijn kinderen. Een feit dat, telkens we in contact komen, resp. kwamen, met bezoekers van over de Atlantische Oceaan, bevestigd wordt. Zowel wat tafelmanieren als gepaste kleding betreft. Maar ook, en vooral, wat betreft vereiste discipline, orde en gehoorzaamheid der kinderen naar ouders en andere volwassenen toe.

Mocht u tijdens uw vakantie de ervaring van een losgelaten lading Amerikaanse toeristen van een cruiseschip in een cultureel-historische Europese havenstad genoten te hebben, dan weet u wat we bedoelen. Als een horde wilde zwijnen stormen ze bv. een zondagse eredienst binnen, waarbij de doopbeloftes van kindjes hernieuwd worden, de bevolking op haar paasbest gekleed eerbiedig de priester toehoort… De Amerikanen echter, gekleed in een minieme korte broek, een marcelleke, en slefferkes, etend en drinkend, luid hun mening verkondigend, lopen ongegeneerd tot vooraan in de kerk, waarbij ze de kerkgangers opzij duwen… en fotograferen, resp. filmen naar hartelust, ook al wordt dit door verbodsschildjes ten zeerste afgeraden. (eigen ervaring in Rhodos’ Ieros Naos Evaggelismoy ths Theotokoy zondagse eredienst)

“Onderontwikkelde” landen maken zich los van het “ontwikkelde” Westen

Joseph Borrell, EU-topdiplomaat der EU, zei dat landen in Latijns-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten en Azië nu op zoek zijn naar ‘betrouwbare alternatieven voor het Westen’.

De regels die de afgelopen jaren de wereld hebben gedomineerd, verdwijnen geleidelijk van het toneel en veel landen zijn op zoek naar een alternatief voor het westerse model, schreef EU-hoofddiplomaat Josep Borrell in zijn blog op de officiële website van de diplomatieke dienst van de EU.

“We leven in een steeds meer multipolaire wereld, maar het multilateralisme neemt af. Dat is een paradox. <… > Want als het aantal spelers toeneemt, zou de natuurlijke reactie moeten zijn om de regels van het spel aan te scherpen. Maar we zien de tegenovergestelde trend: de regels die de wereld regeren, verliezen hun kracht,” zei Borrell.

De landen van Latijns-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten en Azië zijn nu op zoek naar “betrouwbare alternatieven voor het Westen”, niet alleen economisch, maar ook technologisch, militair en ideologisch, benadrukte de belangrijkste diplomaat van de EU. “Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat er een nieuw mondiaal model zal ontstaan met de opkomst van China. Het betekent ook niet dat China zal proberen derde landen ervan te overtuigen zijn model in al zijn aspecten over te nemen. Integendeel, landen zoeken van geval tot geval naar alternatieven voor het westerse model, zoals momenteel in verschillende Afrikaanse landen gebeurt. Deze landen lijken bereid om samen te werken met elke acteur die in staat lijkt te zijn om de oude modellen te vervangen,” schreef Borrell op zijn blog.

Hij is van mening dat de reactie van de landen van het Globale Zuiden op het conflict in Oekraïne indicatief is. Ze willen niet dat de Oekraïense kwestie de mondiale agenda domineert en zien het conflict als een “eenvoudig grensgeschil”, aldus de Borrell.

Bovendien zijn de landen van het Globale Zuiden het niet eens met het universele karakter van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en beschouwen universalisme als een “overblijfsel van westerse dominantie”, zei Borrell. “Een van de vaak naar voren gebrachte argumenten is dat het Westen zich zelf niet altijd houdt aan de regels die het probeert te beschermen. Uiteraard is deze kritiek niet geheel ongegrond”, schrijft de EU-topdiplomaat. Als alternatief zien de landen van het Globale Zuiden het concept dat elke samenleving recht heeft op zijn eigen waarden. Dit brengt hen dichter bij Rusland en China, aldus Borrell.

Ter illustratie:

Tafelmanieren in het Oudnederlands

Oudnederlands is de taal die gesproken en geschreven werd tijdens de vroege middeleeuwen (circa 500 tot 1000) in een deel van de gewesten die nu Nederland en België vormen, verder ook aan de Franse Noordzeekust (Frans-Vlaanderen, nabij Duinkerke, tevens tot Stapel en mogelijk tot aan Berck) en de nu Duitse Nederrijn. De term wordt gebruikt ter onderscheiding van Middelnederlands en Nieuwnederlands om de verschillende fasen waarin het Nederlands zich ontwikkeld heeft enigszins te kunnen periodiseren.

Oudnederlands – Wikipedia

Moét Nederlands uitsterven?

Je zou die indruk kunnen krijgen. Zoals men in Zuid-Afrika erin geslaagd is het Afrikaans als het eerste het beste stammenkoeterwaals te classificeren. Kwestie van een taal en cultuur der zgn. racisten uit te gommen. Bovendien worden we om de oren geslagen met Amerikaanse uitdrukkingen en stopwoorden. Zoals de berichten op sociale media bewijzen. Het lijkt wel alsof iedereen zo snel mogelijk onze taal wil verbannen of zodanig kreupel maken dat ze de moeite waard niet meer is.

We verwijzen naar onderstaand opiniestukje op Seniorennet:

06-09-2023
Taaltest voor Anderstalige Nieuwkomers
Er circuleren de laatste tijd nogal wat warrige berichten over een taaltest voor nieuwkomers. Eerst zeggen ze dat de verplichte test niet betrouwbaar is, dat ze niet meet wat ze hoort te meten, en dat ze niet haalbaar is tegen september. Het inburgeringstraject zit met de handen in het haar. Tegen volgend jaar zou er pas een betrouwbare test kunnen komen.
Daarna wordt gezegd dat anderstalige nieuwkomers een verplichte gestandaardiseerde taaltest moeten afleggen vanaf 1 september. Die gestandaardiseerde NT2-taaltest zal uitmaken of iemand voldoende ingeburgerd is. De inburgeraars volgen een opleiding “Nederlands als tweede taal’, bekend als het beruchte en verdoemde NT2. Let op, beste lezer. Nederlands als TWEEDE TAAL Hier begint de achterstelling al van de Nederlandse taal. En zo worden de nieuwkomers al wijsgemaakt dat het Nederlands minderwaardig is.
NT2 was vroeger ook een migrantenproject in het onderwijs waarmee Koen Jaspaert fortuinen en eer verdiende, maar NT2 in het onderwijs werd een grote flop en bracht migrantenleerlingen geen stap verder. In tegendeel, ze segregeerden meer en meer van hun blanke klasgenoten en de minachting voor de zuivere Nederlandse taal bleef groeien. Van gebuisde nieuwkomers wordt verwacht dat ze terugkeren naar het land vanwaar ze gekomen zijn, maar onderduiken als illegaal ligt meer voor de hand. Tja, taaltesten en illegalen…
En dan gaan ze bij de testafnamen ook nog tolken gebruiken. Ideaal om achterlijke nieuwkomers de juiste antwoorden in te fluisteren, of om hen te helpen bij  verbale expressies bij de test. 06-09-2023 om 21:21 geschreven door lieve vandenhoudt

Maria’s Naamfeest – Sterre der Zee

Het feest van Maria’s naam stamt uit de Spaanstalige landen, waar het in de 16e eeuw een plaats had op de liturgische kalender. Naar het voorbeeld van Jezus’ naamfeest op 1 januari (tegenwoordig op 3 januari). Het was paus Innocentius xi (†1689; feest 13 augustus) die het feest van Maria’s Naam voor de hele kerk instelde. Dat gebeurde uit dankbaarheid voor de overwinning die koning Jan Sobieski van Polen op 12 september 1683 te Wenen op de Turken had behaald. Daarmee had hij de dreiging van een Turkse invasie afgewend.
Het kwam mooi uit dat deze datum, 12 september, viel vlak na het feest van Maria’s geboorte op 8 september, zodat geboorte en naamgeving binnen hetzelfde octaaf konden worden gevierd.

Maria is waarschijnlijk genoemd naar Mozes’ zuster Mirjam uit het Oude Testament. Zoals Mirjam een danklied aanhief toen de Hebreeën bevrijd waren van de Egyptenaren die met heel hun machtige leger in de golven ten onder waren gegaan en nu de arme vluchtelingen niet meer konden bedreigen (Exodus 15), zo hief Maria een danklied aan op het moment dat zij door haar nicht Elisabeth ‘de Moeder van de Heer’ genoemd werd en de toekomstige bevrijder in haar schoot droeg.

Meer: https://www.heiligen.net/heiligen/09/12/09-12-1683-maria-naam.php

Als Maastrichtenaar liet André Rieu ook zijn orkest het lied ter ere van O.L.Vrouw, O Sterre der Zee, weerklinken tijdens één zijner voorstellingen:

Zondagochtend met het “Pelgrimskoor’

… uit Wagners Tannhäuser

Het pelgrimskoor is één van de bekendste melodieën uit het operarepertoire. De pelgrims spelen, op de achtergrond, een belangrijke rol in de opera. Ze passeren de Wartburg ten tijde van Heinrichs deconfiture en hij wordt geprest om met hen mee te gaan naar Rome om vergiffenis te vragen voor zijn zonden.

Tannhäusers zonden zijn, naar kerkelijke maatstaven gemeten, groot: hij is zich te buiten gegaan aan buitenechtelijk geslachtsverkeer en gaat daar prat op. Dat staat gelijk aan het negeren van een maatschappelijke code. Zijn aanwezigheid wordt dan ook ervaren als bedreigend voor de samenleving. In sociaal opzicht is hij een spookrijder, iemand die de regels aan zijn laars lapt en daarmee anderen in gevaar brengt.

Als de pelgrims terugkeren, blijkt Tannhäuser er niet bij te zijn – tot wanhoop van Elisabeth. Zijn ontbreken in de groep duidt erop dat hij geen absolutie heeft gekregen van de paus. En dat betekent dat hij een outcast aan het hof zal blijven. Dat laatste is voor Elisabeth de genadeklap: ze kan het niet meer aan en sterft.

Lees hier meer: Tannhäuser: liefde of zinnelijkheid?