Voshaarnooi is een liedje over de liefde voor een meisje met ros haar
bantam hom so en flennie die snare ek is verlief op die kind die son slaan vuur uit die sweetvos hare ek is verlief op die kind hoor jy meisie met die sweetvos hare verstaan jy die praat van die rankie snare ek is verlief op die kind lappa lei vir bella koud in waboomskloof se geel bossie lappa maak vir bella stout met hanepoot se natrosies donkerrooi die wingerblaar en warmrooi die mond van haar my hart blom wit vir die voshaar nooi pluk heide van die rooiste rooi vir hierdie einste voshaar nooi bellabint my meisiekind dis hartblom wit dis heide rooi bellabint my meisiekind dis hartblom wit dis heide rooi vir jou my voshaar meisiekind hoor jy meisie met die sweetvos hare verstaan jy die praat van die rankie snare ek is verlief op die kind ek is verlief op die kind
Zo heeft U het Onze Vader wellicht nog nooit gebeden. Maak kennis met een kinder-jongeren-koor uit Basel én met Baba Yetu, het Onze Vader in het Swahili.
Hopelijk kregen zij geen klacht aan hun been voor culture toe-eigening…
“Calypso” is de naam van de formatie, die samengesteld is door koorleden uit het Götzner (Vorarlberg, Oostenrijk) kinderkoor “Frechdax”.
Voor de taalnieuwsgierige lezer: Frechdax wordt eigenlijk Frechdachs geschreven. Het wordt gebruikt voor een kind, een persoon, die een klein beetje stout uit de hoek kan komen, die niet schuchter of op zijn/haar mondje gevallen is. Het woord “Frechdachs” is eigenlijk geen referentie naar een das, maar wel naar een teckel, die ook dashond genoemd wordt. Deze wordt als ondernemingslustig en totaal niet verlegen beschouwd, want hij durft ook wel grotere dieren aanvallen, hoewel hij zelf klein is. Het bijvoeglijk naamwoord “frech” betekent hier dus eigenlijk “moedig”. Men vergelijke met de uitdrukking “vrij en vrank“.
Bogurodzica…..Een Mariahymne uit de 13de eeuw zou naar verluidt het oudste Poolse gedicht zijn dat in een lied getoondicht werd. Volgens oude kronieken werd het lied vaak gezongen door soldaten vooraleer ze zich in de strijd stortten.
Of het nu om het klimaat, het milieu, de oorlogen, het koloniale verleden, vermeende of echte vrouwendiscriminatie… gaat: voor al het verwerpelijke in de huidige tijd is er een schuldige: de oude, blanke man.
Prof. em. Dr. Norbert Bolz schreef er een boek over: een pleidooi voor de traditionele “mannelijke” deugden. Een niet voor de hand liggend thema in het huidige woke-tijdperk: “Der alte weiße Mann. Sündenbock der Nation.” (“De oude blanke man. Zondebok der natie.”
“Mannelijke” deugden hebben het momenteel eerder moeilijk. Vooral deugden, die verbonden zijn met het “oude Europa” en diens “blanke” elite. Logica moet immers wijken voor empathie. Biologie moet wijken voor inbeelding. Wetenschap moet wijken voor zelfontplooiing. Uitmuntendheid moet wijken voor minderwaardig. Cultuur moet wijken voor decadentie. Waarheid moet wijken voor leugens. Geschiedenis moet wijken voor … een zeer twijfelachtige toekomst!
Prof. em. Dr. Norbert Bolz, media-wetenschapper, pleit ervoor de waarheid de beschermen in plaats van het hoofd te buigen voor de weg met de minste weerstand, de woke-indoctrinatie. Op de vraag of hij iets tegen vrouwen heeft:
“Ich liebe das Weibliche und wir brauchen das Männliche…”
“Ik houd van het vrouwelijke en wij hebben nood aan het mannelijke…”
Nog enkele citaten:
“Voor mannelijke mannen is er in onze maatschappij geen plaats meer.”
“Ik heb God zij dank vier dochters…”
“Het is vandaag veel moeilijker voor ouders een jongen door de stadia van socialisatie te begeleiden…”
Een aanbevolen gesprek met een complexloze bepleiter der mannen:
Meer weten over Norbert Bolz? Klik op onderstaande bruggetjes.
Een dame, die een kledingzaak uitbaat in Salzburg, heeft er uiteindelijk niets anders op gevonden dan bij de ingang “omgangsregels” in haar zaak duidelijk te maken. Ze stelt dat menig buitenlandse toerist zich gedraagt zoals thuis, in de bazaar (souk)…
Ook in horecazaken zijn goede manieren dikwijls zoek. De pizzeria-uitbater stelt vast dat vooral Arabieren wellevendheid (nog) niet onder de knie hebben… of thuis gelaten hebben: “Ze doen alsof heel de wereld hen toebehoort…”