Zonder commentaar
Categorie archieven: consument
Worden onze regenwaterputten geconfisceerd?
Zijn ze nu helemaal zot geworden? In DS vernamen we vanochtend (… de rest kunnen we niet lezen vermits we geen abonnement op deze of andere kwaliteitskranten hebben):
Waterzuiveringsmaatschappij wil putten met sensoren uitrusten
Beheert Aquafin straks uw regenwaterput?
Om periodes van droogte en zware regenval beter te beheersen, wil de waterzuiveringsmaatschappij Aquafin de anderhalf miljoen regenwaterputten bij mensen in de tuin gedeeltelijk zelf beheren.
Telkens de overheid zijn vinger in de pap wil steken, worden we achterdochtig. Wat is het doel? Naar analogie met het zelf opwekken van elektriciteit, moeten we dan betalen voor het water dat we opvangen? Moeten we het zelfgebruik van regenwater verantwoorden? Krijgen we quota door de strot geduwd? We blijven erbij: de overheid heeft de verdoemde plicht voor water-, elektriciteit-, gas- en andere nutsvoorzieningen te zorgen. Niet de burger.
Sinds de riolering van Vlaanderen – met gescheiden wateropvang voor vervuild en oppervlaktewater – vooruit gedreven wordt weet Aquafin perfect waar de regenwaterputten in de grond zitten.
Nogmaals een inmenging in het dagelijkse leven van de bevolking. We betalen al meer dan genoeg voor kraantjeswater; komt nu het “gratis” regenwater in het vizier als mogelijke inkomstenbron? Nogmaals een verborgen belasting?
Krijgen we binnenkort een chip ingebouwd waardoor de overheid kan meten hoeveel lucht we inademen? Kunnen ze daar ook nog een “goed voor de mensen”-belasting aan koppelen.
Welke keuken prijkt aan de top?
“Het Lot van naties”, schreef Jean Anthelme Brillat-Savarin, een Franse rechter en schrijver-gastronoom (18de eeuw), in ‘La physiologie du goût’, “hangt af van de wijze waarop zij zich voeden.” Vandaag hangt het mede af van de wijze waarop het – ook – de rest van de wereld voedt. Culinaire diplomatie is even aanwezig als economisch touwtrekken. In 2012 lanceerde het buitenministerie van de VSA een promotie-opdracht om de Amerikaanse (… lees VSA) keuken in het buitenland populair(der) te maken. Voor zover de VSA een “keuken” hebben… Daar is onze redactie enigszins bevooroordeeld.
Welk land staat er nu aan ‘s werelds top? Joel Waldfogel (Univ. Minnesota) besteedde er een studie aan. Hij maakte een lijst op van 52 landen, maakte gebruik van TripAdvisors (reis/hotel/restaurant webstek) restaurantopsommingen, van Euromonitor cijfermateriaal (marktonderzoek). Waar tradionele handel gemeten wordt volgens de waarde der goederen/diensten die ‘s lands grenzen overschrijden, meet de auteur de culinaire waarde volgens de waarde van de voeding die op restauranttafels aangeboden wordt. Lokale consumptie van buitenlandse keuken wordt behandeld als “import”, terwijl buitenlandse consumptie van lokale keuken als “export” beschouwd wordt. Het verschil toont aan welke landen de grootste invloed hebben op de mondiale smaakpapillen.
Merkwaardig resultaat voor de VSA. De VSA zijn de grootste netto importeur van buitenlandse keuken, gevolgd door China, Brazilië en G.B. Italië daarentegen telt als de grootste exporteur van Salvini’s menukeuze. De mondiale voorkeur voor pasta’s en pizza – en daar bovenop de Italiaanse onverschilligheid voor buitenlandse gerechten – geven het land een grote voorsprong.
U kan Joel Waldfogels analyse “Dining out as cultural trade” hier lezen (Engels).
Door de schepen de fjord niet meer zien
Dat Venetië genoeg heeft van de mega cruiseschepen die niets dan ellende brengen – duizenden passagiers voor enkele uren aan wal, niets verterend, afval achterlatend, respectloos tegenover de inwoners en de cultuur – is intussen bekend. Het is de trieste ervaring van talrijke kunststeden die overrompeld worden door een horde sneldoortrekkende kijkers. Dubrovnik, Barcelona, eilanden zoals Sicilië, Rhodos, Kreta, Mallorca, Ibiza… maar ook de Noorse fjorden kreunen onder de toeristentoeloop.
De onderste video toont dat het ook anders kan: kleinschaliger, milieuvriendelijker, trager, kwaliteitsvoller, aangenamer.
Watertekort anders bekeken
Een “ongemakkelijke waarheid” …
Via Transcript kan u de geschreven tekst oproepen.
Vloeken in de milieukerk
Wie nu nog zijn boodschappen in een plastic tasje meedraagt, wordt even verwijtend bekeken als bij het dragen van een pelsen jas. Moordenaar, zegt die blik. Milieumoordenaar, zoals je vroeger het dierenfolteraar-etiket opgekleefd kreeg. (… uitzonderingen bevestigen de regel… halal slachten is een geloofszaak).
In onderstaande Oostenrijkse video wordt duidelijk gemaakt dat de alternatieven voor een plastic tasje misschien helemaal niet beter zijn voor het milieu.
- Papieren zak: dat experiment hebben we jaren geleden al eens gehad, met als resultaat dat fruit, groenten, gekoelde eetwaren, vlees, vis e.a. de zak zompig maakten en vervolgens scheurden, dat zware waren gewoon erdoorheen vielen. Opdat deze problemen niet optreden, moet de hedendaagse papieren zak celstoffen en chemicaliën bevatten. De productie van een papieren zak heeft 4 x (vier keer) zoveel water nodig als een plastic tasje, worden er 3 x (drie keer) zoveel broeikasgassen uitgestoten, de productie verbruikt 3 x (drie keer meer niet- hernieuwbare grondstoffen, is bovendien zwaarder en veroorzaakt hogere transportkosten.
De papieren zak moet dus minstens drie keer gebruikt worden om minder belastend te zijn dan zijn concurrent, het plastic tasje.
Zelfs het groene orakel Green Peace is geen voorstander van papier i.p.v. plastic. En steekt een waarschuwende vinger op voor het gebruik van bio-kunststoffen want die bieden geen ecologisch voordeel.
2. Dan maar een katoenen draagtas? Die moet je minstens 131 gebruiken om een betere milieubalans te bieden dan het plastic tasje.
Kortom: je kan maar best het zelfde plastic tasje zo dikwijls mogelijk gebruiken. Maar dat is binnenkort verboden.
Onze redactie kan het b.v. cijfermateriaal niet nagaan. Het is echter heel amusant ook eens andere noten te horen bij de milieusymfonie. Los van het bovenstaande, gaan wij al jàààren met dezelfde robuuste, onverslijtbare draagtas naar de winkel.
Zouden de verkoopcijfers van Huawei er iets mee te maken hebben?
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Mike Pompeo, komt volgende week Europese leiders waarschuwen* voor de Chinese technologiegigant Huawei en voor nauwe samenwerking met China. (Video Huwei successtory)
*Waarschuwen… zoals in “sancties”?…
Hierbij een vergelijking tussen de VSA en de Chinese concurrentie:
Ga naar: Huawei P20 Pro vs. Apple iPhone X: A battle of flagship smartphones
Klimaatkomedianten
Hoe groot is uw schuldgevoel bij het gebruik van plastic verpakkingen?
Trek niet te snel uw conclusies. Uit deze video’s moet blijken dat de westerse maagdelijke gebieden gewoon hun plastic afval exporteren naar het Verre Oosten.
Portemonnee is belangrijker dan klimaat…
